De vliegende feeks
Twee onvriendelijke eerste prijswinnaars op de bulldog-kampioens- De groote Sumatra tabaksinschrijving in Frascati te Amsterdam ging Vrijdag met de noemd^tot^o^z'itter van Hof ^^Justitf^ir^Curaga^'?"3^"!)1 Nedt'ndië
tentoonstelling die in Bloomsbury (Eng) gehouden is gebruikelijke tooneelen van levendige drukte gepaard 9enoole P*r -Simon Bolivar" uit Amsterdam naaVcu'agao *eï Jokken'" ac
De Natuurhistorische tentoonstelling op Geografischen Grondslag, die in Artis te Amsterdam ge
opend is. De laatste hand wordt aan den opbouw van Mexico gelegd
Dit jaar werden voor het eerst dames bij
de groote Sumatra-tabaksinschrijving in
Frascati te Amsterdam toegelaten
Nu in de nabijheid
van de aloude op
haalbrug te Loenen
een betonbrug ge
bouwd wordt in den
gemoderniseerden
weg Loenen Hilver
sum, wordt de be
staande brug, tevens
tol, overbodig
De leden van de Tweede Kamer hebben Vrijdag een rit met een
der nieuwe Diesel-treinen gemaakt Onder de aanwezige leden
bevond zich ook, jhr. mr. Ch Ruys de Beerenbrouck
FEUILLETON
EEN BLIJMOEDIG SPEL IN DRIE
BEDRIJVEN
door
BEN VAN EYSSELSTEIJN.
6)
Lord Harold: Zeg Tom, als je eens zóó vloog:
LondenManchesterHuilEdinfourg Ja,
ja,ik meen een week-end naar Schotland
is dat eigenlijk niet veel aardiger? Ken je
Schotland? Prachtig land. Ik zeg altijd: géén
mooier land dan Schotland. En aardige men-
schen, allerliefste menschen! Ze zullen je zoo
royaal ontvangen!! Speel je golf? Nee
maar dat moet je toch kennen, stel je voor
een mecano en dan geen golf kunnen spelen.
Ga naar Schotland.
Tom: Ik geloof Mylord. dat Lady Maud
meer voor Kaapstad voelt.
Lord Harold: Luister eens. Tom. Ik stem
toe dat je geen onsympathieke» indruk op
me gemaakt hebt en daarom zal ik je eens
iets zeggen wat ik anders niet zeggen zou:
Lady Maud is zéér flink en zéér onafhan
kelijk van natuur, maar ze heeft haar leven
lang altijd haar zin gekregen. En daarom ben
ik bang dat ze flinker doet dan ze is. Dat is
een fout van veel moderne vrouwen. Als er
werkelijk groote, zware tegenslagen komen,
aan zal pas moeten blijken of zulke vrouwen
werkelijk zijnwat ze schijnen.
Tom: Als de Duke naar Kaapstad vliegen
wil. vliegt zeMylord.
Lord Harold: Juist. En van de rest ben ik
nog niet zoo zekerTom, bedenk je nog
eens! Praat met Henderson er over. Mis
schien voelt hij er voor.
Tom: Mylord, ik kan niet meer terug, dat
zou unfair zijn tegenover de Duke.
Lord Harold: Tomhet is mijn kind.
Mijn lieveling. Je waagt haar leven
Tom: Ik waag geen levens. Daarvoor ben ik
teveel gesteld op het mijne. En ik ga ook
meeIk weet Mylord, dat u van uw doch
ter houdt. Maar weet u wel dat de Duke dol
is op u? Dat weet ik. Ze heeft drie weken al
door over u gesproken. Mylord: beloof me dat
ze niet te weten komen zal dat een ander
dan u, dat een vreemde het bedrag voor
den tocht geschonken heeft. Dat zou haar zoo
teleurstellenDat moet u mij beloven!
Lord Harold: Zeg eens, vriend. Dat is een
zonderlinge vraag. Kijk mij eens goed aan!
Tom: Mylord. (Zij zien elkaar strak aan).
Alles is beslist. Als u niet betaaltgaat
toch de Duke mee. En ze moet denken, dat
betaalde.
Lord Harold: Maar wat drommel nog toe.
Op zoo'n manier kan ik immers niet weige
ren. Wat geeft het mij geld te weigeren als
er al geld is? Daar heb ik nou eens voldoende
wilskracht en daar wordt het je onmogelijk
gemaakt ze te gebruiken.
WVlaud komt op en ziet er uit alsof ze be
rouw heeft over haar laatsten uitval. Ze is
zichtbaar van plan te zeggen: „Paps dat
laatste heb ik niet zoo bedoeld, toe, laten we
nog wat praten." Maar ze zegt niets, want ze
hoort Lord Harold spreken.) Dat is dan 't
eind van 't lied. Nu ik eens. eindelijk defini
tief weigeren wilnu kan ik het niet.
Maud: O Paps je bent een schat, een lie
verd, een engel. Ik wist wil dat je het goed
zou vinden. Alles is dus in orde? Tom er is
dus geld?
Tom (verheugd): Ja.
Lord Harold: (alsof hij zeggen wil: dat is
juist het afschuwelijkste:) Ja! (hij valt neer
ineen stoel).
Maud: O Paps dan starten we de volgen
de week!
Lord Harold: In 's hemelsnaam! Moge God
je beschermen.
Maud: Tom, zeg dat mijn vader een reuze
kerel is!
Tom: Mylord u is een reuze-kerel.
Maud: Sinds Charles Dickens is er niet
zoo'n schat van een Paps geweest!
Lady Alice (terugkomend met de Duchess
en Barry)Gut, lieve Duchessdie man is
er nog. Begrijp je dat zoo'n mecanicien zoo
veel te vertellen kan hebben? Onmogelijk.
Duchess: O lieve schat, als Harold hem
maar niet te logeeren gevraagd heeft....
Lady Alice: Haroldgaat die man haast
weg?
Lord Harold: Ja, dadelijk lieve! Héél ver
weg!
MaudEn ik ga ook. We vliegen samen naar
Kaapstad.
Lady Alice: Harold!
Lord Harold: Juist, lieve, ze gaan vliegen
daar is niets aan te doen, maar denk er om:
als je iets onvriendelijks durft zeggen
dan
Lady Alice: Nouwat dan?
Lord Harold: Dan vlieg ik óók mee!
Doek.
2e BEDRIJF.
Eerste Tafereel.
(Het doek is gesloten. Bij het souf
fleurshok staat een luidspreker opgesteld,
die de laatste nieuwsberichten brengt.
Een mannestem
This morning at six o'clock the „Duke"
started from Croydon. Lady Maud Brent
wood's plane started for the flight. First
stage: le Bourget.
Stem door den luidspreker: 'Alló. 'alló, ice
Radio Paris. Encore quelques n u, "es. Cet
a-nrès-irr.rij a cmat.te heures i'a via-trice
anglaise Lady Maud Brentwood a quitté le
Bourget pour Rome. Déja a trois heures une
grande foule était(stem sterft weg.)
Heldere zangerige vrouwestem: 'Alló, 'alló!
Radio Roma Napoli. 'Aéroplano „Duke" della
aviatrice inglese Lady Maud Brentwood che
ieri sera aarivö a Roma, parti sta mattina per
Cairo. H ministre dell 'aviazone, Eccellenza
Balbo si licenzió personalmente della brava
Inglese; (sterft weg).
Eigenaardige gearticuleerde stem door luid
spreker: Hallo, hallo, hier Persbureau Vaz
Dias Amsterdam. Publicatie van deze mede-
deelingen in welken vorm ook is verboden.
In luchtvaartkringen heerscht ongerustheid
over het uitblijven van het vliegtuig van Lady
Maud Brentwood, die van Das es Salaam op
Afrika's Oostkust is opgestegen en nog niet in
Beira is aangekomen. Het vliegtuig heeft nog
voor 12 uur benzine aan boord.... (stem
sterft weg).
(Men hoort terwijl het doek nog gesloten
is, het verwijderd gonzen van een ipotor,
dat snel aanzwelt tot een zwaar geronk. Dan
gaat de motor onregelmatig en onzeker. Hij
loopt uit. Er hapert iets. Onmiddellijk daarop
de schreeuw van een mannestem: „Te kort!"
Dan: een luide gil, een slag, gekraak van
scheurend en splinterend hout en even een
diepe, onzekere stilte. Het doek gaat op.
Men ziet een tropische kust. Rechts, in één
zelfde richting, landwaarts gebogen, palmen.
Daarachter tegen berghellingen oerwoud en
de blauwe contouren van een ver gebergte,
dat rond een baai zich diep in zee uitstrekt.
Links, achter een hooge strandglooiing: de
zee. Men hoort gedurende dit geheele bedrijf
het bruisen van een regelmatige branding.
Zee en lucht zijn even blauw. Rechts ligt, met
den neus in het zand gedrukt, een vliegtuig,
de staart schuin omhoog. Maud, in tropisch
vliegcostuum, eigenlijk een padvinderscos-
tuum met bloote knieën, tropenhelm en vlieg-
SÜL toBgt.tr Stó.jüt. 9B tot strand ligt
Tom. Hij is uit het vliegtuig geslingerd. Bei
den blijven even bewegingloos. Dan komt
Tom langzaam bij en ziet rond.)
Tom: Wat is er? Aumijn hoofd....
wat heb ik? Waar ben ik?(begrijpt)
God! (Hij ziet naar de machine, komt
overeind en wankelt naar het toestel). Groote
hemel! De Duke! (Hij tilt haar uit de cockpit
en draagt haar naar de plek waar hij zelf
eerst lag. Hij maakt haar kraag los, voelt
naar haar hart, neemt helm en bril af, be
weegt haar aiunen en beenen om te zien of er
iets gebroken is, haalt een veldflesch uit de
cockpit, sprenkelt haar water in gezicht en
hals, maakt haar polsen nat. Laat haar drin
ken. Zet de flesch naast haar neer, wankelt
terug naar het vliegtuig). De schroef! De mo
tor! (Hij valt neer.)
Maud (komt langzaam bij): Auwat is
er gebeurd? Wat(Ze ziet. komt op haar
knieën overeind, gaat staan, voelt naar haar
hoofd, keert zich om, ziet de machine en be
grijpt plotseling). Hemel! De motor!
De schroef! (ze vliegt naar het toestel). Ho
peloos!(ze ziet Tom liggen.) Tom! Hallo
Tom! Tom(zij geeft hem een por.)
Tom: Jaja(ziet haar wezenloos
aan, komt weer bij) Hallo Duke! Dat was
een leelijke smak, geloof ik.
Maud: Het, was geen smak. De landing
was te kort. Wat kan den motor toch be
zield hebben?
Tom: Ben je heelemaal gaaf, Duke?
Maud: Ik wel, En jij?
Tom: Allright. Doet je hoofd ook zoo
eigenwijs?
Maud: Alles draait. Tom: de schroef, kijk
toch eens! Het is verschrikkelijk.
Tom; Ja, het zal wel een ruïne zijn. (Hij
komt overeind).
Maud: Zie eens hief!
Tom: De schroef is er geweest.
(Wordt vervolgd.)
