mjossb
MUZIKANTENLEVEN.
HILLE S
Nogmaals de steunnormen.
Officieren voor het laatst
aan het woord.
Neem 'n "AKKERTJE"
Huldiging
van Mr. Verschuur.
WOENSDAG 25 APRIL 1934
H A
Het Honk", de Amsterdamsche artisten-
societeit, die uit een stal geschapen werd.
Die Amsterdamsche tijd
Als we omstreeks middernacht de banen der
kunst voor de eerstvolgende decennia weer
eens stevig vastgelegd hadden en melig be
gonnen te worden, plachten we het terrein
onzer nuttige werkzaamheden te verplaatsen
naar het Honk, onze eigen sociëteit die tot 4
uur 's nachts open bleef.
American was wel heel aardig toen, maar
het sloot o.i. bespottelijk vroeg, om 12 uur,
later om 1 uur, en tegen dien tijd. weet U, be
gint een waarlijk groot kunstenaar pas goed
wakker te worden. Bovendien moesten we er
de onverdragelijke nabijheid dulden van
het kleurlooze kuddedier, den bourgeois.
Zoo kwam het, dat we op zoek gingen naar
een bouwwerk dat heelemaal van ons zou zijn.
We slaagden boven verwachting. In de Regu
liersdwarsstraat stond een stal te huur en dat
ding leek ons ideaal. Natuurlijk moest hij
schoongemaakt worden, opgeknapt, beschil
derd enz., maar het resultaat van die verschil
lende bewerkingen was dan ook geweldig.
Stel U voor een L vormige ruimte met gees
tig gedecoreerde wanden, fantastische, hoewel
niet steeds naar wensch functionneerende
lampen en lantaarns. Tusschen den ingang bij
het speciaal ingebouwde buffet, een groote
ronde tafel waarop kranten en tijdschriften.
Verder stoelen, tafeltjes, een podium, een
piano, banken langs de muren, knusse hoek
jes, enz.
Het inwijdingsfeest was grootsch en waardig,
met speeches en champagne. Later in den
nacht algemeene verbroedering, aandoening,
tranen en opnieuw champagne. Uit hoofde
waarvan steeds meer tranen en dus wederom
champagne. Enzoovoort. Het werd een vicieuze
cirkel waar we nooit uitgekomen zouden zijn,
zonder hulp van het verlossende sluitingsuur.
Aldus begon het Honk zijn glorieuze loopbaan.
Het had echter de historie dwingt tot er
kenning der eeuwige waarheden een voor
vader gehad, een wilde, duistere doch heroïsche
voorvader: de Uilenkelder. Ik zelf heb dien
merkwaardigen spelonk aan een van de
grachtjes niet meer gekend. Het schijnt dat de
pioniers er alleen maar dronken en politieke
twistgesprekken voerden; met elkaar en met
de voorbijgangers, zulks niet altijd tot onver
deeld genoegen van de laatsten. Edoch, toen de
meneer die den drank betaalde, een ongeletter
de parfum-verkooper die met artisten wilde
omgaan en zich handelaar in „cosmische"
(sic) artikelen noemde, er genoeg van kreeg,
in zijn eigen kelder uitgehoond te worden, was
de pret gauw afgeloopen.
Het Honk had ook, en heeft zelfs nu nog,
navolgers. Maar vóór alles: het Honk verhield
zich tot zijn latere verwaterde bastaarden als
de Russische balletten van Diaghilew tot de
dansclub van Kippeling Frères in de Pieter
Kiesstraat, of als een ijsgekoelde tumbler
Biscuit Dubouché tot een glaasie zoete Voor
burg.
In het Honk waren we heelemaal onder ons.
Niemand kon er lid van worden die niet tot de
Bohème behoorde, of daarmee in solide re
latie stond. Er was een ballotage-commissie,
die streng toezag, dat geen profan en de pure
atmosfeer van ons heiligdom kwamen ver
troebelen. Op die manier werd het gekkenhuis
zorgvuldig van normale elementen vrijge
houden.
Wel had leder lid het recht eenige malen per
maand een introducé mee te brengen.
Het officieele doel daarvan was sociaal,
kunstvrienden van buiten een vroolijken
avond te bezorgen en eventueele 'aspirant
leden op zjcht te krijgen.
Het officieuze doel van dien introductie
maatregel, welke berustte op een nauwkeurige
kennis van de psychologie des philisters, ofte
wel van den bourgeois, was meer van econo-
mischen aard.
De bourgeois is gemeenlijk huiverig en op
zijn hoede voor „artisten-menschen". (Hij
heeft gelijk). Hij staat er even argwanend en
misprijzend tegenover als de gemiddelde Artis-
bezoeker jegens de even luchthartige als
sehaamtelooze bewoners van den apenkooi. Je
weet nooit wat je aan ze hebt, rare engerts
zijn het, griezelige, geheimzinnige wezens, zon
der het minste begrip van fatsoen en moraal.
En tochen tochAls het nou maar ab
soluut zeker zonder gevaar was, dan zou je
toch dien apenkooi wel eens binnen willen
gaan, om ze van heel dichtbij te begluren in
hun mysterieus-romantisch doen en laten. Ja,
het is toch wel interessant ook om tegen je
kennissen te kunnen ophakken:
Pde futuristische schilder, maar man
dien ken ik heel goed en Son ja van Vdie
mooie actrice, ook hoor! Heb ik uren mee aan
een tafeltje gezeten. Ja, ik ben heelemaal thuis
in artistenkringen
Zoo behelsde dan dat introductie-recht
tevens in zijn diepste wezen een nimmer fa
lende speculatie op een der meest typische
eigenschappen van den braven burger; zijn
heimelijke, zielige ietwat ongezonde nieuws
gierigheid naar het vrijgevochten, voor hem
onbegrijpelijke en verboden wereldje van de
Bohème.
Deze speculatie had, zooals gezegd, een eco
nomisch doel. Gelijk de Sovjets zich bij tijd en
wijle encanailleeren met het verfoeide buiten-
landsche grootkapitaal om hun bedrijf gaande
te houden, zoo deden wij het ook. Immers, het
financieel beheer van onze instelling vormde
een netelig en chronisch probleem. Kapitaal
krachtig is de Bohème nu niet bepaald; van
daar dat een heldhaftige bourgeois, die zich
onder bescherming van eep der leden in het
hol van den leeuw waagde en daar een flinke
bom duiten stuk sloeg, waar het buffet en dus
het heele geval wèl bij voer, af en toe niet
te vaak zeer welkom was. Het kon er name
lijk buitengewoon vroolijk toegaan in ons
Honk. Zelfs de meest gesjochten dichter of
schilder, die meestal wekenlang hoogstens één
biertje per avond aandurfde, kon het wel eens
dusdanig op zijn heupen krijgen, dat de fijn
ste champagne nauwelijks goed genoeg meer
was. Wanneer dan een philister, dolblij zoo met
zijn neus in de boter gevallen te zijn en de
wilde beesten op zijn echtst te zien, dankbaar
en opgewonden meefuifde, des te beter.
Uit dit alles leide men echter vooral niet
af, dat het Honk een soort verkapte nacht
kroeg was. Integendeel. Uitspattingen waren
er tenslotte zeldzaam, alleen al uit hoofde van
de gelukkige omstandigheid, dat ze volstrekt
niet noodig waren om er de zeer aparte, ge-
noegelijke, vertrouwende atmosfeer te schep
pen, die wij er dagelijks aantroffen.
De zwaargebaarde Waldenburg vroeg mooie
meisjes ten dans en mat onze schedels, met
onze grootste pret had alcohol niets te maken.
Rensburg droeg er zijn vurige gedichten voor,
bespot door den nu al legendarischen Sam
Praeger. met wien hij eeuwig ruzie had.
Sam debiteerde zijn niet na te vertellen
nonsens-verhalen en hield dadaïstische lezin
gen, lang voor dat Montparnasse het dadaïsme
uitgevonden had. Nap de la Mar en Louis
Davida tapten er hun mooiste moppen. Had-je
me-maar, de nachtelijke bedelaar van Munt
en Rembrandtsplein, zoo genoemd naar zijn
onvergankelijke creatie: Had je me maar met
een knakie erbij, had je me maar met een
lokkie opzij, welk verheven lied hij placht te
begeleiden door getrommel op een sigaren
kistje, de dierbare, sinds lang verdwenen
Had-je-me-maar, destijds de geruchtmakend
ste Gemeenteraadscandidaat van de Rapaille-
partij, werd er plechtig geïntroduceerd. Hij
arriveerde stomdronken en stak op algemeen
verzoek zijn verkiezingsrede af, die in 't kort
op de volgende belangrijke hervormingen
neerkwam
De jajem op vijf cent, vrij slapen op de
stoep van de Galerij en de groene tent op het
Rembrandtsplein, een schande voor de stad,
mot weg.
Er werd gegeten, gedronken, geschaakt, ge-
I damd, geboomd, gedanst, gespot, gekaart, ge
lachen, gedaasd, pret gemaakt, gephilosofeerd,
al naar de stemming van het oogenblik, en die
stemming wisselde even vaak en onverwacht
als in alle andere apenkooien.
Er waren lezingen, muziek- en voordrachts
avonden, vaker nog kostelijke parodieën daar
van.
We hadden een prachtige, goed-geoutilleerde
poppenkast, waarvan de poppen onze mar
kantste leden zeer natuurgetrouw voorstelden.
Alles door de leden zelf gemaakt natuurlijk.
(Voor dat theater werden heele tooneelstuk-
ken samengesteld en de opvoeringen daarvan
gewoonlijk bijtende persiflages van ons aller
eigenaardigheden, waarbij iedereen onbarm
hartig in het zonnetje werd gezet en niemand
gespaard bleef, behooren tot mijn rijkste her
inneringen uit dien gulden tijd.
Twee aardige meisjes bedienden ons en in
het begin hadden we een echten gérant. Tot
we er plotseling achter kwamen dat hij ons
zwaar bestal. Vijf minuten nadat het misdrijf
aan het licht gekomen was, werd de man, in
den meest letterlijken zin des woords, eruit-
getrapt.
Toen deden we het zelf en stonden om beur-
ten boven in de keuken en achter het buffet.
Wel zoo amusant en veel goedkooper.
Ja, het Honk was goed. Daar kwamen ook
schilders die in het buitenland gezeten had
den en de heerlijkste dingen vertelden over
Parijs. Spanje, Corsica
ParijsHet lokte me al zoo lang. Ik moest
en zou er heen. En ik ging er ook heen.
MUSICUS.
Zoo'n groot pak beschuit krijgt
U alleen maar van HILLE!
Iggg-gCfJ FAPPIEKHN TE Z>AMQAM BESCHUIT
DE ZEVEN PROVINCIËN.
(Adv. lngez. Med.)
STA TEN-GENERAAL
TWEEDE KAMER
Apotheose van een slappe
regeeringspolitiek.
Interpellatie-Kupers ter behandeling.
Plannen om aan geld te komen.
Verband met het f60 millioen-plan.
uit zoo'n nieuw handig zakdoosje
bij Vrouwenpijn, Onbehaaglijkheid.
(Adv. lngez. Med.)
WEER SNELLERE DIENST OP
INDIë.
K. L. M. heeft nog maar
7Vz dag noodig.
NIEUWE DIENST BEGINT IN MEI.
STIJGEND POSTVERVOER.
Van, Mei af zal de reisduur op de Indië
vllegronde weer aanmerkelijk worden inge
kort. Tot heden werd over het traject Am
sterdamBatavia van 9 tot 10 dagen gevlo
gen, doch dit zal thans tot 7 1/2 dag worden
beperkt.
Deze versnelling van den dienst is moge
lijk doordat men 's zomers niet den omweg
over MarseilleBrindisi behoeft te vliegen
terwijl voorts het traject Amsterdam-Athene
in één dag zal worden afgelegd.
Het wordt thans zoo dat men den eersten
dag uit Amsterdam in Athene aankomt, den
tweeden dag van Athene naar Rutbah vliegt
den derden dag van Rutbah naar Djask, den
vierden dag van Djask naar Jodpoer, den
vijfden dag van Jodpoer naar Calcutta, den
zesden dag van Calcutta naar Bangkok, den
zevenden dag van Bangkok naar Singapore
en den volgenden dag van Singapore naar Ba
tavia, waar men reeds voor 12 uur 'smiddags
arriveert, hetgeen men dus als een halven
dag kan rekenen. In 1929 vloog men er nog 12
dagen over en in 1931 tot nu 9 dagen, thans
iets meer dan een week.
Het eerste vliegtuig dat in deze nieuwe
dienstregeling vliegt is de „Ijsvogel", welke
3 Mei uit Amsterdam vertrekt
Uit Batavia gaat 2 Mei de „Pelikaan" den
nieuwen dienst invliegen.
De tarieven voor AmsterdamBatavia zijn
gebleven f 1750 enkele reis, f 3150 retour, ho
tels en verdere verzorging inbegrepen.
De post, welke uit Singapore per K.L.M
wordt verzonden is steeds stijgende.
Verdere verbeteringen van den dienst zijn
nog te wachten als in het najaar de F 36 en
F 22 in de lucht komen en afwisselend met
de F's 18 den dienst gaan doen.
VOOR PE OOT,EN VAN HAAR
MOEDER GEDOOD.
TRAGISCH ONGEVAL.
Dinsdagmiddag is te Apeldoorn op den
onbewaakten overweg bij de Kayersbrug
over het Apeldoorn-Dierensch kanaal de 17-
jarige H. Hendriks uit Klarenbeek door een
trein gegrepen en op slag gedood.
Het meisje was per fiets en haar moeder
reed achter haar. Beiden hebben blijkbaar
door den straffen tegenwind den naderen
den trein niet bemerkt. Het uitzicht bij den
overweg is geheel vrij. De moeder zou zeker
ook onder den trein zijn gekomen, als een
werkman haar niet tijdig had teruggehou
den
OP KLAARLICHTEN DAG INGEBROKEN
In de woning van mevr. de wed. R. aan
de Nassaukade te Amsterdam, hebben dieven
op klaarlichten dag een inbraak gepleegd.
Zij hebben vermoedelijk afgewacht tot de
bewoonster haar woning had verlaten om
daarna onmiddellijk naar binnen te sluipen.
Een groot aantal sieraden, vreemde munten
en geld is ontvreemd, in totaal een waarde
van ongeveer f 2000 vertegenwoordigend
Een zestien-tal sprekers heeft gisteren nog
zijn licht doen schijnen over de verlaging van
de steunbedragen in Twente en de voorge
nomen verlaging der normen in de groote
steden en waarschijnlijk in veel meer plaat
sen. 't Was de heer Kupers (S.D.) die daartoe
een interpellatie had ingediend. Minister Slo-
temaker de Bruine heeft Vrijdag reeds ge
zegd, dat hij, of liever de Regeering, niet op
de genomen maatregelen in Twente terug
kan komen en hij over de nog te nemen be
sluiten niet interpellabel was. De sprekers
van gisteren lieten geheel verschillende klan
ken hooren.
De heeren Joekes (V.D.) en Aalberse (R.K.)
waarschuwden er tegen, deze zaak los te zien
van de andere maatregelen, die de Regeering
neemt om de werkloosheid te bestrijden, nl.
de werkverruiming, de handelspolitiek en be
vordering van den export en de steun aan
de bedrijven.
De heer Aalberse had het zelfs beter ge
vonden indien de kwestie van de steunnor
men tegelijk was behandeld met het 60-mil
lioenplan, tot het uitvoeren van groote wer
ken, dat ook deze week nog aan de orde komt.
Hij. zoowel als de heer Kuiper (R.K.) was van
meening. dat de stemming over de motie-
Kupers (ongedaan maken van de verlaging
in Twente) niet moest plaats hebben voor de
algemeene beschouwingen over dit plan en
het Regeeringsbeleid ten aanzien van de be
strijding van de werkloosheid, waren gehou
den.
De heer Joekes was van oordeel, dat dit
moeilijk anders kon, dan nadat de heer Ku
pers eerst zijn motie introk.
De heer Kuiper bepleitte minima waar on
der niet mocht worden gegaan, ook voor de
loonen in de werkverschaffing. Hij noemde
daarbij een weekloon van f 10.50. De heer
Loerakker (R.K.) trad den minister vriende
lijk tegemoet, al hoopte hij alsnog dat de
middelen zouden gevonden worden voor het
bedrag noodig om de steunverlaging onge
daan te maken. Vooral tusschen de loonen en
de uitkeeringen der landarbeiders kan z.i.
een marge niet gehandhaafd worden.
De heer IJsselmuïden iR.K.) ging het verst
in de critiek. Hij keerde zich niet alleen tegen
de verlaging van den steun, doch ook tegen
het beleid van den minister van Sociale Za
ken. Hij wil de noodige millioenen leenen om
de steunbedragen te kunnen handhaven.
En ook de leider van de SD.A.P. de heer
Albarda, die uitriep, dat de honderdduizen
den werkloozen op zichzelf er niets aan heb
ben als door het 60-millioenplan al een
40.000 te werk werden gesteld, ging in dezelf
de richting. De uitkeeringen mogen z.i. niet
worden verlaagd, wil men de werkloozen niet
brengen op den rand van den afgrond van
het pauperisme. Het geld daarvoor moet er
komen.
De heer Van Houten (Chr. Oem.) meende
dat het kon gevonden worden door een pro
gressieve crisis-inkomstenbelasting van de
Inkomens boven de f 2500 en de heer Bakker
sprak van een solidariteitsheffing van de wer
kenden, die in een fonds gestort, zou dienen
om het ergste leed af te wenden.
De laatste spreker stelde zich echter onvoor
waardelijk achter den minister evenals ook
Dr. Vos (V.B.) De liberale spreker wees op
de voorzichtigheid, die betracht moet wor
den, wil men het bedrijfsleven nog niet meer
aantasten.
In tegenstelling met vele andere sprekers
meende hij, dat de Regeering streefde naar
een goed sociaal beleid, door het bedrijfsleven
zooveel mogelijk in tact te laten.
De heer Vervoorn (Plattel.) was van een
zelfde meening.
De heer Joekes heeft er nog op gewezen
dat men maar spreekt van verlaging van den
steun in Twente, doch dat allen, die minder
dan f 20 verdienen, een hooger uitkeering
ontvangen en groote gezinnen die meer dan
f 20 verdienen evenzoo. Daarentegen stelü-
de heer Albarda, dat een veel grooter aantal
in uitkeering achteruitgaat, dan vooruit.
De heer Aalberse vestigde de aandacht op
de vele volksgroepen naast de werklooze ar
beiders, die het ook niet kunnen klaren zon
der steun en hij achtte het gevaarlijk de fi-
nancieele draagkracht te sterk aan te tasten.
De heeren Lingbeek (H.G.S.) en Zandt 'St.
Geref.) brachten ook bij dit onderwerp de be
taling van de kloosterlingen ter sprake. Daar
was volgens deze sprekers nog millioenen te
bezuinigen.
De minister zal vandaag antwoorden. Wij
achten het waarschijnlijk, dat hij het ve1
zal behouden. De motie-Kupers maakt, tenzij
de R.K. fractie vele voorstemmers oplevert,
weinig kans.
Na deze interpellatie is de interpellatie-
Vliegen over de uitwijziging van 4 Duitschers
door den Larenschen burgemeester aan de
orde.
En dan komt de belangrijke kwestie van de
werkverruiming, waarbij minister Colijn het
60-millioenplan zal verdedigen.
Bij de duplieken van de raadslieden van de
voor den Zeekrijgsraad terechtstaande offi
cieren van ..De Zeven Provinciën'' bepleitte de
officier van den marine-stoomvaartdienst der
eerste klasse C .B. Eenhoorn een grootsch ge
baar ten behoeve van beklaagde luitenant ter
zee Fels door reductie van den eisch van an
derhalf jaar. Voorts vroeg hij handhaving dn
den militairen dienst.
De raadsman Van 't Hoff betoogde, dat ver
oordeeling van luitenant ter zee A. N. baron
de Vos van Steenwijk in strijd zou zijn met
het bewijsrecht, aangezien de fiscaal iets wat
beklaagde bij het vooronderzoek niet werd
voorgehouden, in casu het uur van afzenden
der radiotelegrammen, thans als bezwarend
materieel voorbrengt. De raadsman wraakte
de aanhaling van getuige-verklaringen van
onbetrouwbare muiters.
De raadsman luitenant ter zee der eerste
klasse H. D. Lindner zeide dat het beter zou
zijn geweest, indien indertijd de bestraffing
vanwege den commandant ware afgedaan,
doch thans is het te laat. „Het lijkt of de af
faire van „De Zeven Provinciën" een incident
is in een gezonde marine, doch in werkelijk
heid is zij de apotheose van een slappe regee
ringspolitiek."
Ten slotte legde de president den beklaag
den de vraag voor of zij nog iets te hunner
verdediging of verontschuldiging hadden aan
te voeren.
Hiervan werd door de beklaagdene Fels,
Hornsveld en Bos gebruik gemaakt De laatste,
die officier van gezondheid der tweede klasse
is. zeide, dat hij zich niet op zijn ambtseed
beriep, daar hij den inhoud van dien eed
bekend veronderstelde, te weten de verplich
ting van verleening van geneeskundige hulp
onder alle omstandigheden.
SOERABAJA. 24 April. (Aneta) De uitspraak
is bepaald op Vrijdag 27 April a.s.
AUTO MET 2 INZITTENDEN IN
DE GAASP.
EERSTE KAMER
Kleine wetsontwerpen.
24 April.
In de heden gehouden korte avondverga
dering der Eerste Kamer heeft de voorzitter,
Baron de Vos van Steenwijk. naar aanleiding
van het bericht van het ontslag van Mr. Ver
schuur als Minister van Economische Zaken,
dezen gehuldigd voor zijn arbeid, dien hij ver
richt heeft ten goede van land en volk en
hem daarvoor dank gebracht. De Minister-
President, Dr. Colijn, heeft zich bij deze hulde
aangesloten en er tevens op gewezen, hoe
moeilijk het zal zijn, om voor Minister Ver
schuur als bewindsman van Econ. Zaken, een
even bekwaam opvolger te vinden.
In de vacature-Westerdijk is hierna als lid
der Kamer beëedigd en geïnstalleerd Ir. Ot-
ten, waardoor de Vrijz. Dem. fractie weer in
het bezit van een landbouw-specialiteit
je komen.
De Kamer heeft zich verder, zonder debat
of stemming, vereenigd met een drietal wets
ontwerpen, nl. de regeling van den invoer van
metaaldraad gloeilampen, de technische her
ziening van het tarief der inkomstenbelasting
en de wijziging en verhooging van de Begroo
ting van inkomsten en uitgaven van het Ge
meentefonds voor 19321933 (verhooging be
drag uitkeeringen aan de gemeenten).
OBSERVATOR.
Mr. L. A. M. SASSEN OVERLEDEN.
Te 's-Gravenhage is overleden mr. L A. M.
Sassen, vice-president van het Gerechtshof, in
welk college hij in 1922 als raadsheer werd be
noemd na te voren o.a. kantonrechter te
Weert en rechter te Amsterdam te zijn ge
weest. De heer Sassen werd in 1872 te 's-Her
togenbosch geboren.
In levensgevaarlijke vositie.
De Oostenrijksche overste Quoika heeft, naar het voorbeeld van Piccard, Settle
en de Russen het plan voor een stratosfeervlucht opgevat. Men ziet op de foto
links den luchtvaarder bij het model van den ballon; rechts het model voor het
interieur van den gondel.
KLOEKE REDDING DOOR TWEE
ARBEIDERS,
Gistermiddag reed de heer A. H.. vergezeld
van mej. M. v. D., beiden wonende te Am
sterdam, in een gehuurde auto op het Wees
per Zandpad tusschen Diemen en Weesp, toen
hij, ongeveer 500 M. vóór de Gaasperbrug, de
macht over het stuur kwijtraakte. Volgens
ooggetuigen werd op dat oogenblik in wilde
vaart gereden en slingerde de wagen langs
het Zandpad. Op een gegeven oogenblik
kwam de auto ter linkerzijde van den weg op
den grasberm, volgde blijkens later ver
richte opmetingen over een afstand van
ruim 40 M. dien berm, raakte daarop de
schoeiing. welke ter plaatse vernield werd,
en schoot toen in de vaart, waar het voertuig
nog 13 a 14 M. doorreed, om daarna een
kwartslag om te draaien naar links, zoodat de
voorzijde van de auto in de richting van den
tegenovergestelden oever kwam te staan. De
kap van den wagen stak nog maar ternauwer
nood boven het water uit.
Twee arbeiders, die op het erf van den
veehouder O. aan het Zandpad aan het stee-
nen bikken waren de 32-jarige H. van
den Brink en de 28-jarige P. Nederhoed, had
den den wagen in razende vaart voorbij zien
snorren en toen zij even later een slag hoor
den, zagen zij (hoewel zij 3 M. beneden het
wegprofiel zaten) het water hoog opspatten.
Zij begrepen onmiddellijk, dat de auto te wa
ter geraakt moest zijn en spoedden zich er
heen. De jongste arbeider, die per fiets er
heen reed. was het eerst ter plaatse en sprong
gekleed in de vaart, om zoo de drenkelingen
te bereiken, die op ongeveer 5 M. van den
wal in een hachelijke positie verkeerden.
De zwemmer zag. hoe mej. v. D. gedeeltelijk
boven het water uitstak. Zij riep luidkeels om
hulp. Later bleek, dat zij de zijruiten van de
auto had stukgeslagen en daaruit gekropen
was, waarna zij, op de treeplank staande, met
het hoofd boven het wateroppervlak tenmin
ste den redders kon toeroepen.
De jongste der arbeiders, P. N.. begreep
toen, dat de bestuurder van de auto de meeste
hulp op dat oogenblik behoefde. Hij dook on
der water, en wist op den tast den heer A. H.
te bereiken, die echter met het hoofd bekneld
was geraakt tusschen de ijzers van de auto-
kap. Het kostte P. N. de grootste moeite, om
den heer H. uit diens levensgevaarlijke posi
tie te bevrijden. Intusschen was ook zijn ka
meraad H. v. d. B., eveneens gekleed te water
gesprongen en kwam nu hulp bieden. De 2
kloeke mannen slaagden er in. den inmiddels
bewusteloos geraakten autobestuurder door
het geopende portier uit den wagen te krij
gen.
Toen moesten de zwemmers het bewuste-
looze lichaam naar den wal brengen, hetgeen
de grootste inspanning vereischte, omdat in
middels hunne kleederen door het water lood
zwaar waren geworden. Zij hielden echter
kranig vol. en zoo mochten zij er tenslotte
in slagen, den heer A. H., zij het dan ook in
bewusteloozen toestand, op den grasberm
neer te leggen, waar bleek, dat de rechter
hand aan de binnenzijde geheel was open
gescheurd en een ernstige hoofdwonde ont
staan was.
Nadat de redders ook mej. v. D. veilig op
het droge hadden gebracht, begaf deze zich
naar een nabijzijnde boerenwoning, waar zij
van droge kleederen voorzien werd. Door dr.
Nolst Trenité van Weesp werden de wonden
van den heer H. voorloopig verbonden, waar
na deze per Roode Kruisauto naar het Burger
Ziekenhuis te Amsterdam vervoerd werd.
Hoewel mej. v. D. ook veel water had bin
nengekregen. bleek haar opname in het zie
kenhuis niet noodig.
De rijksveldwacht, van Weesp en Weesper-
karspel was spoedig ter plaatse en deed, in
verband met het gebeurde, verschillende op
metingen langs den weg. Volgens deskundi
gen moest de heer H. op het oogenblik, dat
de wagen op den grasberm terechtkwam, ge
reden hebben met een snelheid van meer dan
80
