MUZIKANTENLEVEN. ZATERDAG 5 MEI 1934 HAARLEM' S DAGBLAD 3 „Monte la-d'sus et fu verras Montmartre"..;; Met teekeningen van Wladimir Bielkine. Middernacht. Place Blanche. De dancing „Willy's", een langwerpig lokaal op de tweede verdieping, boven een bekende brasserie. Ik sta voor een open venster en zie neer op het reeds zoo vertrouwd schouwspel. De enorme vuurwieken van den Moulin Rouge maaien langzaam langs den blauv/en nacht. Duizend kleurige lichtreclames zetten den breiden boulevard in gloed. Uit de wijd open ramen en deuren van hel-verlichte re staurants, bars en cafe's klinkt het getinkel van borden en glazen, vermengd met flarden dunne vioolmuziek, het bonken van dof slag werk, harmonica-gezeur, en het béte geloei van een saxofoon. Kooplieden, schreeuwen in de dichte, rustig flaneerende menigte: Cacahouettes! 2) B'igorneaux3) Deman- des les fruits glacés! De violist tracht zijn collega's te epateeren door een paar trekjes uit het vioolconcert van Mendelssohn te spelen. En de collega's impo neert het niet Bussen daveren voorbij, taxi's zwenken af en aan, met regelmatige tusschenpoozen dreunt het onderaardsche gerommel van de Métro. Boven ales uit zingt de monotone roep van de krantenverkoopsters: Intran troisième.Paris-Soir! Der- nières nouvelles sportives! Het Parijsche nachtleven begint. Concerten en theatervoorstellingen zijn afgeloopen, Montmartre is gereed zijn feestgangers te ontvangen. De nachtrestaurants en dancings, de z.g. boites de nuit, Fransche, Russische. Italiaansche, Angelsaksische, verwachten hun gasten. Daar wordt gedanst, gefuifd en ge soupeerd tot ver voorbij het uur waarop de frissche vloed van den nieuwen ochtend het kunstmatige reeds verlepte feest van den ver vlogen nacht heeft weggespoeld. In de dancing Willy's is nog geen sterveling te zien behalve de orkestleden en overdreven correcte kelners die verveeld zitten te wach ten in het helle licht dat onbarmhartig de leegte accentueert van .de would-be elegante zaal met zijn glanzenden (parketvloer, zijn flu weelen banken en witgedekte tafeltjes. De saxofonist probeert zijn vijfde rietje, de trompettist scharrelt wat aan zijn dempers, de slagweiker spant de snaren van zijn kleine trom. De violist doet wat alle strijkjes-violis ten altijd doen: hij tracht zijn collega's te epateeren door zoo langs zijn neusweg een paar trekjes uit het vioolconcert van Mendels sohn te spelen. Het klinkt erbarmelijk, valsch en ongeschoold, het glibbert weg, het glijdt uit in de wee-zoete limonade van café-chan- tant virtuositeit. Het spreekt van een verzand leven, verdorde idealen, podium., succes. ovaties., beroemdheid.., fortuin., glorie Het is zielig en grotesk, het maakt me woe dend en verschrikkelijk melancholiek. Ik kan dat niet uitstaan. En de collega's imponeert het heelemaal niet, ze schenken er niet de minste aandacht aan, ze weten niet dat het van Mendelssohn is, ze weten niet wie Men delssohn was, ze weten in 't geheel niets. Intusschen zijn de meisjes gearriveerd, de entraineuses, domme, gedegenereerde, goed hartige stakkei'tjes over 't algemeen, die voor een hongerloon geëngageerd zijn om met de klanten te dansen, de consumptie te. sbimu- leeren, leven in de brouwerij te brengen. Dat „loon" waarvan nog geen Chineesche koelie zou kunnen leven is misschien toerei kend voor kleine dagelijksche onkosten als pouder, rouge enz. De rest moeten de dames maar zien bij te verdienen. Hoe? Dat is haar zaak, daarvan heeft de patroon, de eigenaar van de dancing, zich niets aan te trekken. Ook zij kunnen „carrière" maken en bij hem krijgen ze daartoe een kans. Van de straat naar de dancing via een zakelijk aange legde kellner en als de jongedame er ten minste aardig uitziet. .de meisjes arriveer en, domme, gedegene reerde goedhartige stakkertjes, geëngageerd om te dansen, de consumptie te stimuleeren.. De man, die den toe gang bewaakt. Van de dancing naar de „boite chic", jacht terrein van de upper ten; vandaar, als ze héél haxxdig is, naar de Hispano Suiza en het ap partement waar „chéri" haar luxueus instal leert. Chéri is „un homme trés bien", in za ken, getrouwd, kaal en met een buikje. En met geld vooral. Dat is dan de kans. Maar niet alle geroepenen zijn uitvex-koren en meestal verloopt de carrière een beetje an ders. Van de dancing naar andere dancings, iets beter of iets minder, van die mindere naar het Bal Musette, vandaar op den duur weer naar het trottoir. De volgende etappe gaat snel en makkelijk. Ten slotte is over de heele wereld de afstand van het trottoir tot de goot immers maar een kwestie van centimeters niet waar? En dan komt ook voor haar de auto. Een lange, groote, die geruischloos loopt, met een chauffeur in uniform voorop en een palfre nier; een pracht van een dichte wagen, waar je in liggen kunt; met gordijntjts voor de ra men en een mooi rood kruis erop. Buiten broeit de warme nacht, enerveerend. De lichtreclames seinen S. O. S. door een tril lende halo van damp en stof. Wit., rood., groen., puntjes streepen.. een pijl., oranje hard, sissend paarseen diamanten cascade., weg. Wit., rood groen.. Beweging bij een zijstraat. Snel ijlende schimmen, als watertorren, van alle kanten. Een oploop. Temidden van het deinende menschenklu- wen een groote, wild gebarende neger. Plot seling stuift alles uiteen. Een gestalte ligt slap op het asfalt. Agenten schieten toe, dragen haar een apotheek binnen. De neger is nergens te be kennen. Het begint te regenen, dikke zware droppels die als inktvlekken op het asfalt spatten. De kappen van de taxi's glijden zwart glimme rend onder me langs. Opeens rinkelt be neden een electri- sche bel. De xell- ners vliegen over eind. KlantenDe gérant kijkt kwaad naar binnen; Musique! nom de nom! Tik-tik-tik-bik monte Monte -la- d'sus, monte la- d'sus monte la- d'sus et tu verres Montmaaaartre. Met plotselinge dwaze lawaai van den jazz-'band slaat de rust in de zaal aan stukken. Druk te bij de entrée, de kenners maken buigend plaats voor een enkel me neertje in een re genjas. Even kijkt hij rond in de leegte, knipoogt tegen het licht, draait zich omzeil vei-dwijnt, Monte la.Stop. De moeite niet, Barst! zegt' er een. Stilte. Wachten. Sigaretten. Dan begint tusschen de anderen het dagelijksche debat over Maurice Chevalier, politiek, bok sers, Billy Arnold 4)de nieuwe revue in het Casino de'Paris, lekker eten en aanbevelens waardige adressen voor lakschoenen, over hemden, vrouwen en tweede'handsch motor fietsen. Met mij praten ze niet veel. Ze weten niet wat ze aan mij hebben. Ofschoon ik zoo ge woon mogelijk met hen omga en me zelfs, om niet uit den toon te vallen, hun sleepend Fau bourg-accent heb eigen gemaakt, blijf ik de vreemde eend in de bijt. Niet zoozeer omdat ik geen Franse hman ben; het werken met buitenlanders zijn ze gewend en bovendien, ik draag een Fransch snorretje en spreek hun Fransch. Neen het is wat anders, het woi-telt dieper. Hoewel ik er nooit over gesproken heb voelen ze, ï-uiken ze dat ik tolt een ander soort be hoor, uit een ander milieu kom, anders ben, anders leef en iets anders wil. Instinctief wantrouwen ze die vreemde sfeer in hun midden. Omdat ik hun tango's en fox-trots goed speel wordt ik geduld meer niet. Zij zijn strijkjesmuzikant in wezen; ik lijk het maar ben het niet. Dat is het verschil. Overigens behandelen ze me correct, zoo ver als dat dan onder collega's musici kan gaan. Erg ver is dat niet. Vooruit muziek! Jullie zitten hier niet voor je plezier! Inderdaad. Weer schokt een fox-trot door de holle ruimte. Van buiten moet heit klinken alsof hier de fuif in vollen gang is. Blijkbaar helpt het, vier jongelui komen boven en blijven. Een half uur later zit de tent vol. De kellners maken goede zaken. Wij ook. Van tijd tot tijd gaat de violist rond met een bordjewaarop een kunstig geplooid servet. Uit dat servet steken een paar biljetten van 20 francs; lokvogels, een gentle hint aan het publiek dat zich aan de hand van die biljetten een beeld moet kunnen vormen van de ver wachting die wij koesteren ten opzichte van zijn edelmoedigheid. Het servet komt prettig-dik terug en de in houd verdwijnt- ritselend en rinkelend achter de piancklep. Een van de meisjes, een beetje aangeschoten al, komt naar het orkest en begint een chan son te zingen. Langzaam, sleepend, met een diepe rauwe altstem, vervuld van primitieven, canailleuzen weemoed. Het is mooi eigenlijk. Te mooi voor hier en te droevig. Is dit voordracht of werkelijkheid? Aan de tafeltjes wordt het opvallend stil, het publiek voelt zich beklemd, gegeneerd. Als het uit is begint ze te snikken en wordt daarom -ondey hoongelach onmiddellijk de zaal uitgeezt om in de vestiaire wat af te koe len. Kellners en musici ginnegappen en zeggen grofheden. Dan valt de band weer in. Het publiek joelt, dans en drinkt. Dat gaat zoo door tot een uur of 5. Na afloop, als we gegeten hebben en iedereen al weg is, vind ik het meisje nog in de vestiaire op een stoel zitten, bleek, stil en triest, wachtend op niets. Ofschoon ik alle sentimentaliteit al lang stevig opgeborgen heb treft me dit. Wat bezielt je eigenlijk, huilebalk? Och, nikshongerEn Suzy heeft mijn hoed gegapt. Ik kan er niet direct achter komen welke van die twee rampen, haar het zwaarste treft. Na afloop vind ik het meisje nog in de vestiaire op een stoel zitten, wachtend op niets... Zoo. Nou, ga maar -mee wat eten. Zonder hoed. In het kleine rustige nachtrestaurant aan de Boulevard Clïchy komt het heele na vrante verhaal los. Geen geld meer om de hotelkamer te betalen. In den steek gelaten door haar „vieux". Geen dagen iets gegeten en dan kan je zoo slecht tegen alcohol. Van daar die Stomme huilpartij. Nu kan ze in Willy's ook niet meer komen. En ze is ziek. Nou is het heelemaal uit. En Suzy heeft 'r hoed gegapt. Altijd weer dezelfde zielige misère, Het thema varieert nooit. Het wordt vervelend. Den volgenden avond krijg ik een welge meende levensles van den slagwerker. Ik zal jou es wat vertellen. Jij leert het nooit, jij weet niet hoe je het aan "moet pak ken om vooruit te komen in de wereld. We hebben je zien zitten gisteren, met die meid. Wie geeft er zoo'n stuk ongeluk nou te eten' Laat zij het jou doen, daar zijn ze voor. Zie je dit gouden horloge? Mooi hè? Van een vrouw gekregen. En die portefeuille ook, en mijn zijden overhemd ook. En mijn auto'tje ook. Of dacht je soms dat ik met die ongelukkige paar francs die ik anet mijn slagwei-k verdien, een wagentje kon houden? Stommeling! Snap je het nou? Doe als ik of je komt er niet. Zoo'n idioot! Enfin, hij leert het toch nooit. Een paar dagen later lees ik toevallig een berichtje in de krant: „Bij de Pont de l'Alma heeft een schipper hedenmorgen het lijk van een ongeveer twintigjarige vrouw opgehaald. Het lichaam, dat geen sporen van geweld ver toonde, was gekleed in avondtoilet. Slechts de hoed ontbrak. De identiteit van de ongeluk kige kon nog niet vastgesteld worden. Naar de Morgue." Mijn slagwerker krijgt gelijk. Ik leer het nooit. MUSICUS. 1) „Klim er op, dan zie je Montmartre". Be kende straatdeun. 2) Pinda's. 3) Alikruiken, kleine schelpdieren. 4) Een bekende bandleider uit die dagen. VERGADERING VAN DE LIGA GING NIET DOOR. POLITIE VERBALISEERT 50 PERSONEN. De Amsterdamsche politie is opgetreden tegen een vergadering van de Int. Socialisti sche Anti-Oorlogsliga, welke dezer dagen ge houden is. De heer Edo Fimmen zou een rede voering houden, doch nauwelijks was hij be gonnen, of de politie di'ong de zaal binnen en verbaliseei'de een 50-tal personen, die een blauwe blouse met roode das en insigne droe gen wegens overtreding van het uniformver bod. Daarna achtte de voorzitter het raad zaam de bijeenkomst maar te sluiten. De ver gadering was als huishoudelij k „aangekondigd doch bleek later een openbaar karakter te dragen. 68 JAAR ECHTELIJKE TROUW. Zondag is het echtpaar J. Kieven-Lucassen te Frederiksoord 68 jaar getrouwd. De man is 94 en de vrouw 90 jaar. ANTÓN AVERKAMP ERNSTIG ZIEK. De musicus Anton Averkamp is reeds gerui- men tijd ongesteld. De laatste dagen verer gerde zijn toestand dermate, dat hem de H.H. Sacramenten moesten worden toegediend. WEVERSJONGENS IN STAKING. Vrijdagmorgen zijn 50 weversjongens, werk zaam bij de fabriek Noorderhagen te Enschede in staking gegaan. De ai-beiders hadden een verzoek tot loonsverhooging gedaan, welk ver zoek niet was ingewilligd. SCHADE DOOR ZWARE REGENS. Uit Malang: Tengevolge van zware regens is een gedeelte van den weg Soemberpoetjoeng- Kalipare een halven Meter verzakt. De weg blijft echter voorzichtig begaanbaar. Een brug tusschen Ngantang en Wlingi is weggeslagen; het verkeer is onmogelijk. NIJPEND VOEDSELGEBREK IN MADOEREE- SCHE DESA'S. De „Indische Courant" meldt, dat in de desa's Tatango, Badoeng. Tjamp-or op Ma- doera een nijpend voedselgebrek is geconsta teerd. Per zes huisgezinnen is niet meer aan wezig dan tien klapperdoppen djagoeng, drie klapperdoppen rijst. Op de tegallans staat wat, nog niet vruchtdragende, cassave en dja goeng, terwijl de loemboengs (rijstschuren) leeg zijn. LOONSVERLAGING BIJ DE ARBEIDERS PERS? Naar de Rotterdammer verneemt, is aan het administi-atief en redactie-personeel van de Arbeiderspers een loonsverlaging aange zegd tegen 1 Juni a.s. Is het blad wel inge licht, dan zal om te beginnen 10 pCt. van de salarissen worden gekort en bovendien de helft van den vacantietoeslag worden inge houden. De andere helft daarvaix zal het volgende jaar vervallen. Alles bij elkaar brengt deze maatregel een loonsverlaging van 14 a 15 pCt. IR. WELLENSTEIN KOMT NAAR ONS LAND. NU DR. COLIJN NIET NAAR INDIë GAAT. Aneta meldt uit Batavia: Mede door de canceling van de komst van minister Colijn zal ir. E. P. Wellenstein, directeur van het Depar tement van Economische Zaken, op 23 Mei a.s. voor een besprekixxg van de economische situa tie en de landspolitiek naar Nederland vliegen. De heer Wellenstein zal 11a vijf weken terug- keeren. Het tinvraagstuk heeft de speciale aandacht, in verband waarmede de heer J. H. van Ket- wich, hoofd van het Verkoopkantoor voor 's Lands Mij nbouwproducten te Batavia, deze reis zal meemaken. Gedurende de eerste weken zal dus de heer Wellenstein niet kunnen deelnemen aan de onderhandelingen met de Japansche handels delegatie te Batavia. INTERNATIONAAL CHRISTE LIJK VREDESCONGRES? STAPPEN VAN KERK EN VREDE. Door het bestuur van Kerk en Vrede is be sloten stappen te doen ten einde een interna tionaal christelijk vredescongres te houden, dat bij de dreigende mislukking der ontwape ningsconferentie een beroep zal doen op de kerken en de openbare meening. NEDERLANDSCHE STUDENTEN BEZOEKEN PRAAG. Te Praag vertoeven thans onder leiding van prof. Grondijs eenige Nederlandsche studenten in de mijnbouwkunde. Behalve aan weten schappelijke instellingen, hebben zij een be zoek gebracht aan de Nederlandsche legatie, waar zij door gezant Ridder Huyssen van Kattendijke werden ontvangen. DIESEL BESLIST 15 MEI IN DIENST. De Msb. had vernomen, dat bij proef nemingen met de Diesel-electrische trein stellen technische onvolmaaktheden aan het licht waren gekomen. Het blad heeft zich hierover gewend tot Ir. W. Hupkes, die ver klaarde, dat van technische storingen geen sprake was. Op 15 Mei verzekerde de heer Hupkes, zal de Diesel met minstens 15 treinstellen in dienst worden genomen. INBRAAK IN EEN FABRIEK TE BOEKELO. ƒ4400.— ONTVREEMD. BOEKELO, 4 Mei. Vanmorgen om 6 uur werd door den diiecteur van de Coöp. Stoom- zuivelfabinek te Boekelo, gemeente Enschedé, ontdekt dat er was ingebroken. Het bleek dat men zich door middel van een valschen sleu tel toegang tot de fabriek had verschaft. In het kantoor bevond zich een oud model brand kast, welke vermoedelijk eveneens met een valschen sleutel is geopend. Een bedrag van ongeveer f4400, deels behoorende aan de fa briek en deels aan den directeur, is ontvreemd. De fabriek was tegen inbraak verzekerd, de directeur niet. ARCHITECT BIJ AUTO-ONGELUK GEDOOD. De 47-jarige architect J. F. van Deventer uit Sneek is, toen hij in Hommerts uit zijn auto wilde stappen, door een andere auto gegrepen. De heer Van Deventer, die doof is, was bijna op slag dood. CONSERVEERING BUS GROENTEN. ZEKERE MATE VAN CONTRÖLE. Naar het „Nedeii. Weekblad van Kruide- niei'swaren" verneemt is namens de regeering ter kennis der conservenfabrikanten gebracht dat voortaan alle bussen voor groentencon- serven moeten zijn voorzien van een den fa brikant toegewezen slagletter, terwijl alle etiketten den naam van den fabrikant moe ten dragen. Tevens zijn uniforme benamin gen voor den inhoud vastgesteld met normen, waaraan de inhoud moet voldoen. De conserveering moet zich bepalen tot de reeds in 1933 verwei-kte producten, terwijl alleen een normale uitbreiding der productie is toe gestaan. MISLUKTE OPIUM-SMOKKEL. CHINEESCH STOKER DE DUPE. In de havenstad Konstanza had de Chinee sche stoker van een Nederlandsch vrachtschip, Kio King in een matrozenkroeg kennis ge maakt met twee mannen die hem tegen beta ling van een aanzienlijke som aanboden nar cotica te leveren. Hij ontving acht pakketjes waarvoor hij 12000 Lei neertelde. In plaats van Haschisch bevatten de pakjes evenwel een waardelooze massa marmelade en chichoxei. Deze ontdekking bracht de zoon van het He- melsche Rijk ter kennis van de politie, die erin slaagde de „leveranciers" van de narco tica te ai-resteeren. Zij zullen zich wegens be- drog hebben te verantwoorden. Niettemin, is de Chinees bedrogen uitgekomen. COMMISSIE VAN ARBITRAGE NEDERLAND—ZWITSERLAND. DE ZWEED LOEFGREN PRESIDENT. In de permanente commissie van arbitrage tusschen Zwitserland en Nederland is wijlen de vroegere Italiaansche minister Scïaloa ver vangen door Graaf Piola Caselli, senator en president van het Italiaansche hof te Rome. Tot president der corr>"-;-:" vroegere rw'niste" van Buitenlandsche Zaken van Zweden, Loefgren. DURE ECHTSCHEIDINGS PROCEDURE. ZAAKWAARNEMER. DIE 62 MILLE IN DE WACHT WIST TE SLEEPEN. Een 44-jarige zaakwaarnemer J. C. O. wei-d Vrijdag door de Amsterdamsche rechtbank wegens oplichting veroordeeld tot een gevan genisstraf van twee jaar met aftrek van twee maanden voorarrest. Het O.M. had anderhalf jaar gerequireerd. De man had kans gezien den Amsterdammer B. op te lichten voor een bedrag van f 12.600. De heer B. had hem opgedragen zijn belangen te behartigen in een procedure tot scheiding van tafel en bed. De zaakwaarnemer had allerlei verhalen gedaan over betalingen en uitkeeringen en B., die hem vei'trouwde. zou in totaal ongeveer f 62.000 hebben betaald. De Officier had echter slechts f 12.600 ten laste gelegd. De zaakwaarnemer had ook stukken vervalscht en ten onrechte onderteekend met den naam van een deurwaarder. DE AMSTERDAMSCHE BONTDIEVEN VEROORDEELD. ZWARE STRAFFEN OPGELEGD. Op 24 Febr. j.l. arresteerden twee Amster damsche rechercheurs, Wierda en Bilkes, twee inbrekers, die met vier koffers bontwerken het perceel Singel 326 te Amsterdam verlieten. Den avond tevoren had rechercheur Wierda gezien, dat een ongunstig bekend staand per soon, v. E., het magazijn binnen ging en het niet meer verliet. Met zijn collega bewaakte hij het perceel en te ongeveer 11 uur in den avond liet de insluiper een tweeden persoon binnen. In den vroegen ochtend werd het tweetal, bij het verlaten vair het huis. geknipt. De rechtbaixk veroordeelde Vrijdag dan hoofddader, den recidivist van E., tot drie jaar gevangenisstraf, zijn „compagnon" hoorde zich tot anderhalf jaar vei-oprdeelen. Het O.M. had resp. vier jaar en twee en een half jaar gere quireerd. Naar V.D. verneemt heeft de hoofddader zich in het Huis van Bewaring van de balus trade gestort en is ernstig gewond. NOG BLOEIENDE APPEL- BOOMEN. LAATSTE RESTEN VAN BLOESEM- SCHOONHEID. De A.N.W.B. Toeristenbond voor Nederland meldt: De berichten uit de centra van vruchten cultuur spreken nu enkel nog maar over den bloei van de appelboomen, die Zondag a.s. wel op z'n mooist zal zijn. Een bezoek aan de Betuwe is dan zeker nog aan te raden evenals een tocht door de Midden Beemster, waar vele appelboom gaarden zijn. Voor wie 't zuidelijker zoeken, zijn in: Zuid-Limburg nog aanbevelenswaardige tochten te maken, want ook daar is de appelbloei thans in volle fleur. Een mooie tocht is van Sittard over Beek, Meei-ssen, Maastricht, Valkenburg (Geuldal) Bei-g, Vilt, Margraten, Banholt, Nooi'beek, Epen, Mechelen, Gulpen, Heerlen, Hoens- broek, Sittard. Op Zuid-Beveland is ook nog veel moois te zien. In West-Friesland is de bollen- en bioe- semtijd vrijwel afgeloopen. Appelboomgaar den komen daar weinig voor. AUTOBUS IN DE VAART GEGLEDEN. DERTIG PERSONEN TE WATER. Vrijdagavond is nabij 'Poeldijk een ernstig auto-ongeval gebeurd, dat wonderwel goed is afgeloopen. Een autobus van de Westlandsche Tramweg Maatschappij is namelijk tengevolge van de slapte van den berm en het feit, dat de bus in verband met de bestrating moest uitwijken, van den weg afgegleden en in de vaart terecht gekomen. In de bus waren niet minder dan 30 per sonen gezeten. Door het openschuiven van het luik in het dak exx het stukslaan van de ruiten konden alle inzittenden zich redden of gered worden. Vrijwel allen kwamen ex- met een nat pak en den schrik af. Enkel® bekwamen liclite verwondingen door glas* schei-ven. De chauffeur kon zich eveneens in veilig heid brengen. KNOEIERIJEN BIJ VARKENS- LEVERING. Belangrijke steunbedragen aan mesters onthouden. KOOPMAN UIT GRONINGEN IN ARREST. Reeds eenigen tijd geleden, zoo meldt V.D. klaagden de vax-kensmesters in de gemeente ten Boer (Gr.) over moeilijkheden, die wer den ondervonden bij de aflevering van var kens aan de regeeringscentrale. Enkele per sonen leverden gexegeld, doch velen konden zoo goed als nooit varkens kwijt. Er rees vei-denking en een uitgebreid ondei'zoek werd door de gemeentepolitie ingesteld. De aangelegenheid was zoo ingewikkeld, dat de politie niet zonder pexeoonlijke raad pleging van den administrateur der centrale in den Haag verder kon gaan. Tijdens „en na dit onderzoek bleek, dat inderdaad knoeie rijen op groote schaal hadden plaats gehad, waardoor belangrijke bedragen aan regee- ringssteun aan de varkensmesters werden onthouden. Het onderzoek was Vi'ijdag zoo ver gevoi-dei-d. dat de 45-jarige koopman S. van H. uit Groningen kon worden gear- resteei'd, als verdacht van oplichting en valschheid in geschrifte. Van H. is ter be schikking van den Officier van Justitie te Groningen gesteld. Net onderzoek in deze zeer ingewikkelde zaak duurt voort.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1934 | | pagina 5