UIT HET BUITENLAND
,VERKIEZINGS" CAMPAGNE IN HET
DERDE RIJK.
DE LUCHTROOVERS VAN HOITIKA SS?
VRIJDAG 17 AUGUSTUS 1934
H A A R L E M'S DAGBLAD
4
Von Papen heeft gisteren zijn geloofsbrieven aan Miklas
overhandigd. „Duitsch-Oostenrijksche betrekkingen in
vriendschappelijker banen". Missie in den geest van
Von Hindenburg. Italië trekt zijn troepen aan de Noorde
lijke en Noord-Oostelijke grenzen terug.
Oostenrijk.
Miklas begroet Von Papen.
Officieel wordt medegedeeld dat de nieuwe
Duitsche gezant Von Papen gistermorgen in
gezelschap van den Duitschen zaakgelastigde
Prins Erbach en zijn secretaris Von Tschirsch-
ky aan de bondskanselarij te Weenen ver
scheen om ter gelegenheid van het aanvaar
den van zijn nieuwe functie beleefdheids
bezoeken af te leggen bij den Secretaris-gene
raal van buitenlandsche zaken Peter, den
bondsminister van buitenlandsche zaken,
Borger-Waldenegg en den bondskanselier dr.
Schnuschnigg.
Tegen twaalf uur heeft Von Papen, in ge
zelschap van het diplomatiek personeel der
Duitsche legatie, zijn geloofsbrieven aan
bondspresident Miklas overhandigd. Bij aan
komst en vertrek bracht een eerecompagnie
van het bondsleger onder de tonen van den
generaalsmarsch de eerbewijzen. Von Papen
werd ontvangen door den kabinetscommis
saris dr. Galli. Bij het overhandigen der ge
loofsbrieven werden eenige vriendschappelijke
woorden gewisseld, waarbij ook aanwezig wa
ren bondsminister dr. Berger-Waldenegg en
de departementsdirecteur Klastersky.
Bij de overhandiging zijner geloofsbrieven
heeft de Duitsche gezant te Weenen met bij
zondere missie. Von Papen, de volgende toe
spraak gehouden:
„Mijnheer de bondspresident! Bij het aan
vaarden van mijn ambt ben ik mij bewust van
de groote beteekenis en de verantwoordelijk
heid, die dat ambt juist onder de tegenwoor
dige omstandigheden medebrengt. Het is de
wensch van de rijksregeerlng en tegelijk de
laatste opdracht van den overleden rijkspresi
dent aan mij, dat de helaas verstoorde be
trekkingen tusschen Duitschland en Oosten
rijk weer in normale en vriendschappelijke
banen geleiden worden. Mijn voornaamste
streven zalzijn met mijn geheele kracht
voor de vervulling van dien wensch te
werken en er zoo toe bij te dragen, dat in
onze betrekkingen de gevoelens van vriend
schap worden hersteld, zooals in overeen
stemming is met onze duizendjarige stam- en
cultuurverwantschap. Ik aanvaard deze groote
taak vol vertrouwen, daar ik de vaste over
tuiging heb, dat de banden tusschen onze
landen, die berusten op bloedverwantschap en
gemeenschappelijke geschiedenis. onver
woestbaar zijn en omdat verder samenwerking
op geestelijk, sociaal en economisch gebied
onmisbaar is voor den Europeeschen opbouw.
Derhalve hoop ik. dat ik bij mijn werkzaam
heid kan rekenen op Uw steun en op de on
misbare medewerking der Oostenrijksche re-
gcering."
Bondspresident Miklas ant
woordde daarop:
..Met genoegen verneem ik, dat U in de
eerste plaats belast bent met de bijzondere
missie, in den zin van den thans ontslapen
rijkspresident Von Hindenburg de betrekkin
gen tusschen Oostenrijk en Duitschland weder
normaal te maken. Ik verzoek U de verzeke-
rihg te aanvaarden, dat het ook mijn oprechte
wensch is, de betrekkingen van staat tot staat
weer het vriendschappelijke karakter te
geven, dat voortspruit uit de geschiedenis en
uit zooveel overeenstemming in taal en cul
tuur. In Uw streven naar de vervulling van
deze taak zult U bij mij en de bondsregeering
steeds den meesten steun vinden.
In dit verband voel ik mij gedrongen, even
eens uiting te geven aan de hoop en het ver
trouwen, dat ook op economisch gebied de
tusschen onze beide landen bestaande belem
meringen verwijderd zullen worden en dat het
ons vergund moge zijn, in economische sa
menwerking met de andere landen van
Europa bij te dragen tot het overwinnen van
de algemeene economische crisis en tot de be
vordering van de welvaart der volken."
Italië.
De troepen aan de grens thans
teruggetrokken.
Uit Rome. 16 Augustus. Naar Stefani
meldt zijn de divisies, die na de gebeurtenis
sen van 25 Juli bij wijze van voorzorgsmaat
regel aan de Noordelijke en Noord-Ooste
lijke grenzen waren geconcentreerd, naar
hun garnizoensplaatsen teruggeroepen. Het
vertrek der troepen is reeds begonnen.
Duitschland.
Duizend personen in Groot-
Berlijn in vrijheid gesteld.
De toepassing van de amnestiewet van 7
Augustus heeft ten gevolge gehad, dat alleen
in het district Groot-Berlijn meer dan 1000
personen in vrijheid zijn gesteld. In de eerst
volgende dagen zijn meer invrijheidstellingen
te wachten.
jBritscli'IncHë.
Motiveering van het verbod
der Communistische partij.
In de Indische Wetgevende Vergadering al
dus meldt Reuter uit Symla, heeft sir Henry
Craik. lid van den uitvoerenden raad van de
Punjab, op een desbetreffende vraag geant-
woprd. dat er niet aan valt te twijfelen, dat
het geheele program der communistische
partij in Britsch-Indië gericht is op de om
verwerping van het bestaande gezag, des
noods met geweld van wapenen.
Tot staving van deze bewering wees hij er
op. hoe ook het hooggerechtshof van Allaba-
had tijdens het proces tegen de samenzweer
ders van Meerut tot deze conclusie was ge
komen. Het programma van actie der com
munisten, zoo vervolgde Craik. omvat de al
gemeene staking, welke zich moet ontwikke
len tot een politieke staking, het aanzetten
van de boeren tot het niet betalen van schul
den en pachtsom, het propageeren eener on
afhankelijkheidsbeweging. alsmede het ver
spreiden van revolutionnalre propaganda on
der soldaten en politie.
De communisten streven naar confiscatie
en nationalisatie van alle Britsche kapita
listische ondernemingen en landeigendom
men. de afschaffing der Indische staten. d<
instellingen van een Sovjet-regeering onder
controle van de Derde Interationale. de dic
tatuur van het Proletariaat en de uiteinde
lijke vereeniging van alle socialistische Sovjet
republieken in de geheele wereld met Moskou
als wereldhoofdstad.
Dientengevolge zoo besloot sir Henry Craik
handelde de Indische regeering logisch en
rechtvaardig, door de communistische actie
en organisaties onwettig te verklaren.
Veerboot op de Ganges
gekapseisd.
170 personen zouden verdronken zijn.
PATNA. 16 Augustus (Reuter.) Bij Da
rihara is op de Ganges een veerboot met 200
personen aan boord omgeslagen.
Het aantal dooden zou 170 bedragen.
Terwijl de boot de rivier overstak begon zij
te schommelen in den sterken stroom. Een
aantal ossen, die zich aan boord bevonden,
werd verschrikt, en sprong te water. Er liep
wat water in het schip, waardoor de passa
giers door een paniek werden gegrepen. Zij
stormden allen naar één kant, tengevolge
waarvan de boot omsloeg.
Een dertigtal opvarenden werd gered.
In stalen kogel onder den
zeespiegel.
Dr. Beebe vestigt een nieuw record.
Reuter meldt uit Bermuda. 16 Aug.: De be
kende bioloog dr. William Beebe is in zijn
stalen kogel de ..Bathysphere'' opnieuw in
zee afgedaald. Beebe vertoefde vijf minuten
lang op een diepte van 923 meter en sloeg
daarmede zijn vorige record met 158 meter. In-
totaal bleef de ..Bathyspheretwee uur en 46
minuten onder water.
Zijn assistente. Gloria Hollis, verbeterde het
record voor vrouwen, door na den tocht van
Beebe met de ..Bathysphere" af te dalen en
daarbij een diepte van 362 meter onder den
zeespiegel te bereiken.
Noodweer teistert Roemeen-
sche stad.
50 huizen in Bra'ila verwoest.
Heele stadswijken onder water.
BOEKAREST, 16 Augustus (V. D.) Ten
gevolge van ontzettende stortregens is enor
me schade aangericht aan de havenwerken
van Braila, terwijl in de stad zelf meer dan
50 huizen zijn verwoest, waarvan dertig hui
zen langs één weg. Geheele fabriekscom
plexen zijn onder water gezet, terwijl de in
de pakhuizen opgeslagen oogstvoorraden
aanzienlijke schade hebben geleden. Eenige
schepen, welke op de Donau lagen, zijn los
geslagen. Zij hebben groote averij opgeloopen.
Ook verschillende andere plaatsen van het
zelfde departement zijn door de ontzettende
regenstormen, welke een zondvloed geleken,
geweldig geteisterd. De brandweercorpsen en
de militairen uit de garnizoenen hebben
overal hulp verleend.
Ook boven Boekarest hebben zich vanmid
dag wolkbreuken ontlast. Tal van stadsdee-
len zijn onder water gezet. Ook in de hoofd
stad van Roemenië hebben brandweer en
militairen gemeenschappelijk met alle macht
gewerkt om de bevolking ter zijde te staan.
Onafgebroken ratelden de telefoons in de
brandweerkazernes om dringend noodige
hulp te vragen.
Sedert 1927 is een dergelijk noodweer niet
voorgekomen.
Er is zooveel regen gevallen, dat het peil
van de Dimbovitsa, de rivier, welke Boeka
rest doorsnijdt, vier meter is gestegen. De
bewoners der huizen, welke door het hooge
water het meest werden bedreigd, hebben
moeten vluchten. Zij zijn elders onderdak
gebracht. Tijdens het noodweer moest het
geheele verkeer worden stopgezet-
De schade is niet te overzien, doch zij moet
in de honderden millioenen Lei loopen.
Orkaan boven Poolsche streek
Daken afgerukt, boomen ontworteld.
WARSCHAU. 16 Aug. (V. D.) In de
streek van Lwow (Lemberg) heeft een hevige
orkaan gewoed. Van 80 schuren en talrijke
boerenbehuizingen zijn de daken vernield,
terwijl duizenden boomen ontworteld zijn.
Communist wilde Russische
vliegers verwelkomen.
Oensjlicht verstond echter geen Tsjechisch.
PRAAG. 16 Augustus. Bij de aankomst
van het Russische luchtescader, dat na het
bezoek aan Frankrijk gisteren een bezoek
aan Praag heeft gebracht, is het tot een in
cident gekomen, dat eenige opschuddina heeft
veroorzaakt.
Ondanks omvangrijke voorzorgsmaatrege
len was het den communistischen senator
Mikulicek gelukt, tijdens de begroeting der
vliegeniers door de Tsjechoslowaaksche auto
riteiten zich naar voren te dringen, waarop
hij met luide stem de vliegeniers namens de
communistische partij van Tsjecho-Slowakije
welkom heette.
De chef der Russische vliegermissie, Oensj
licht. begreep er echter niets van, daar hij de
Tsjechische taal niet verstaat.
Ook later wisten verscheidene honderden
communisten het cordon te verbreken en
voor de kazerne te demonstreeren.
Het buitenland over
Hindenburg's testament.
Publicatie in verband gebracht met de
a.s. stemming.
Zonder de authenticiteit van Hindenburg's
testament formeel in twijfel te willen trekken,
zijn de Fransche bladen toch getroffen door
het feit, dat de publicatie zoo kort voor de
stemming van a.s. Zondag geschiedt, en dat
de bewoordingen van dit testament Hitier zoo
gelegen komen. De opvattingen over de betee
kenis van het document meldt Havas
loopen dan ook sterk uiteen. Volgens sommi
gen kan men niet spreken van een nationaal-
socialistisch testament, omdat de laatste ge
dachte van den maarschalk is geweest, dat
gestreefd moet worden naar het herstel van
een keizerrijk. Naar het „Kaisertum" door de
rijks weer dat is de zin van het testament.
Het ..Journal" ziet de groote beteekenis van
de publicatie, welke het succes van de stem
ming moet verzekeren, in de goedkeuring, wel
ke Hindenburg aan het werk van Hitier geeft.
De „Jour" wijst er op, dat het testament geen
onvoorwaardelijke instemming bevat met de
politiek van het Derde Rijk. terwijl het .Petit
Journal" spreekt van een „coïncidentie en een
volmaakte harmonie, waardoor de publicatie
een knap voorbereide „coup de théatre" wordt.
De „Echo de Paris" vestigt de aandacht op
het feit. dat het testament pas 13 dagen na
den dood van Hindenburg is gepubliceerd;
het eerste deel acht het blad authentiek, maar
verder is het krachtigè propaganda voor
Hitier.
Ook de Londensche pers heeft het testament
niet onverdeeld gunstig ontvangen. De „Times"
schrijft, dat het stuk het lot van Duitschland
feitelijk in Hitler's handen legt. Aangezien het
drie dagen voor de volksstemming wordt ge
publiceerd, zal het grooten invloed uitoefenen
op het resultaat daarvan. De „Daily Tele
graph" noemt de publicatie een meesterwerk
van propaganda. De „Daily Express" zegt:
„het lang vermiste document is eindelijk ge
vonden" en merkt dan ironisch op: aan de
echtheid kan men niet twijfelen, aangezien
von Papen hiervoor borg staat.
Goebbels c.s. in actie.
„Het buitenland moet in zwijgen
verzinken/'
Bergtoerisme eischt opnieuw
slachtoffers.
Vier Italianen op den Matterhorn omgekomen
BERN, 16 Augustus (V.D.) Bij een be
stijging van den Matterhorn zijn vier Ita-
liaansche touristen omgekomen. Twee hun
ner stortten naar beneden en werden gedood
De andere twee durfden niet verder en
brahten den nacht door op een gletscherpla-
teau waar zij doodvroren.
LEVENSTEEKFN VAN ONTVOERDEN
BROUWER.
TORONTO. 16 Augustus (V.D.) De door
de ontvoerders van Labatt gestelde termijn
voor de betaling van het losgeld was reeds
gistermiddag verstreken, zonder dat men er
in was geslaagd in contact met de ontvoer
ders te komen. De familie Labatt ontving een
briefje van den ontvoerden millionnalr met
de woorden „doe alles wat je kunt om mij te
bevrijden en gehoorzaam de gegeven beve
len".
(Van onzen correspondent).
Berlijn 15 Augustus.
In de Berlijnsche voorsteden, waar het zoo
landelijk rustig en stil kan zijn als ln de ge
moedelijke buitenwijken uwer beroemde bloe
menstad. zijn we ook gewoon, na zonsonder
gang niet veel meer te hooren dan het stap
pen en gekout van wandelaars, die een lucht
je scheppen, het fluitje van den braven huis
vader. die zijn hondje uitlaat en gedempt
de kreten der auto's in de verte.
Doch in deze dagen, die den historischen
aanstaanden Zondag voorafgaan, worden de
avonduren in hun zachten dommel plotseling
opgeschrikt door een vervaarlijke stem, die
van overal komt. Ergens van boomen in het
park. van daken aan den overkant en om den
hoek van den kerktoren en uit de „bierknijp"
Te hooren en te verstaan overal, grijpbaar
alleen bij de bierknijp, waar het zware geluid
uit de diepte van een okshoofd schijnt te ko
men.
Daar zitten vijf en twintig menschen bij
hun biertje te luisteren naar die stem, die
loeit door alle Duitsche steden, doro&n
landouwen en door richt stralen geleid wordt
naar Azië. Afrika. Zuid-Amerika en overal
heen. waar Duitschers wonen en men maar
hooren wil. De stem komt uit Neukölln, de
Oostelijke Berlijnsche voorstad, die eens de
sterkste vesting was der communisten. Hier
spreekt Dr. Goebbels in een verzameling van
tachtig duizend partijgenooten. Hij zegt. dat
de vereeniging der ambten van rijkspresi
dent en kanselier in den eenen en eenigen
grooten leider van het Duitsche volk, de eenig
mogelijke oplossing was in den geest van
Hindenburg, die met al zijn gaven en heel
zijn kracht had meegewerkt aan den op
bouw van den nieuwen staat en Hitier de
verplichting had opgelegd, zijn werk voort te
zetten. Dat er minder eenheid heerscht
meer ontevredenheid met zoovele fanatieke
subalterne bestuursmachten van het régime
is waarlijk geen geheim. Waar het tot uiting
komt. wordt het ruw onderdrukt. Het zou
tot uiting kunnen komen bij een vrije en ge
heime volksstemming. Toen Hitier het refe
rendum uitschreef, om het Duitsche volk zijn
oordeel te vragen over zijn besluit, was er
dan ook algemeen, naast verwondering, veel
bewondering voor dit moedig vertrouwen. De
Duitschers laten zich graag imponeeren
hiermee heeft Hitier hen weer geimponeerd
en „Treue um Treue" is een der pakkende
leuzen geworden. Toch zou de volksstemming
nog onaangename verrassingen kunnen bren
gen.
Bij de liefde en de vereering van het Duit
sche volk voor Hindenburg is een der sterkste
argumenten voor Hitler's propagandisten, de
aandacht te vestigen op de samenwerking
van den vereerden rijkspresident en zijn kan
selier. dien hij zou hebben aangewezen, als
de voltrekker van zijn geestelijk testament,
Dan het booze buitenland, waartegen heel
het volk vast aaneengesloten moet demon
streeren. De groote propagandist zegt, dat de
volksstemming een demonstratie zal worden
„waarvoor de wereld eenvoudig in zwijgen
moet verzinken". Intusschen besloot het
hoofdorgaan der partij „de volken der aarde
zullen om hun oordeel gevraagd worden" en
laat reeds door zijn correspondenten
enkele volken der aarde spreken.
Engeland zegt: „Hitler, dat is de vrede".
Londen en Parijs verwachten voor den leider
en kanselier een overweldigend succes. Italië
ademt sedert 15 jaren met het overige Euro
pa weer op. nu de vredelievende Hitier alle
macht in handen heeft.
Hongarije begroet Hitier als den verwekker
van liefde voor vrede en arbeid in het Duit
sche hart. Met de buitenlandsche journalis
ten heeft Dr. Goebbels het nog steeds te
kwaad. Ze hadden hem gevraagd, „waarom
nu juist Hitier" „kunnen jullie me een be
teren aanwijzen?" was zijn wedervraag en
die onnoozele buitenlandsche scribenten lie
ten een stoet vorsten opmarcheeren, van wie
ze nota bene ook nog dachten, dat ze allang
dood waren.
Toen de „doctor" dat zei. te midden der
tachtigduizend verzamelden in Neuköln.
barstte een stormachtig hoongelach uit. dat
als een orkaan door alle Duitsche gouwen
ging.
Een grapje ten koste van de buitenlandsche
„Journaille" kan ook geen kwaad, zal de doc
tor gedacht hebben.
Andere redenaars en schrijvers beperken
zich tot de verheerlijking van den leider.
„Velen zijn geroepen, maar weinigen uit
verkoren. Hoevele leiders, die slechts verlei
ders bleken te zijn, werden door het veront
waardigde volk verworpen en de golven der
verdoemenis sloten zich boven hunne hoof
den". Zij eeren den man, die zich zoo open
hartig tot zijn volk keerde door het zijn
vragen voor te leggen. Zij noemen hem het
genie, met profetischen blik, hij spreekt on
der den dwang der Voorzienigheid. Zij ver
klaren. dat men eeuwen in de Duitsche
historie moet teruggaan, om een tweeden
zoo begenadigden te vinden. Zij staan voor
een wonder en zeggen, dat menschen van
zoo hoogen rang wonderdadig zijn.
Zij vinden hem grooter dan Bismarck, die
slechts de Duitsche Staten vereenigde, hij
heeft ook de Duitsche harten vereenigd.
„Van dictatuur is in Duitschland geen
sprake, het is democratie in den edelsten
zin".
Zoo wordt de propaganda gevoerd voor de
aanstaande volksstemming. Deze alleen is
aan het woord. Zij beschikt over radio, over
alle dag-, week-, maand- en vakbladen,
over alle druk- en schrijf inkt. Zij duit- en
vreest geen tegenstander, zij vreest slechts
niet dat er een minderheid ja-stemmen uit
de bus zal komen, daarvan is geen sprake
zij kan slechts vreezen, dat de meerderheid
niet zoo overweldigend zal zijn. dat de volken
der aarde buiten de Duitsche grenaen, ervoor
in zwijgen zullen verzinken.
H. L.
Kioskhouders onder dwang.
Verkoop van buitenlandsche bladen in
Berlijn neemt af.
Als gevolg van de waarschuwing van de
spoorweg-autoriteiten aan de pachters van de
courantenkiosken aan de stations om bui
tenlandsche dagbladen niet op een in het oog
vallende wijze uit te stallen, is het aantal bui
tenlandsche bladen aan deze kiosken sterk
verminderd.
Engelsche bladen zijn, volgens Reuter, bijna
geheel verdwenen en het aantal Zwitsersche
bladen is belangrijk ingekrompen.
In verband met de waarschuwing van de
spoorweg-autoriteiten werd in het officieele
spoorwegorgaan het volgende gepubliceerd:
„Pachters van krantenkiosken of boeken
stalletjes, die aan buitenlandsche bladen voor
keur verleenen, bewijzen hiermede dat zij hun
zaak niet meer waar nationaal-socialistisch
drijven. In ernstige gevallen zal hun vergun
ning op staanden voet worden ingetrokken."
Croydon ligt te ver van Londen.
Vlieghaven temidden
van het zakenleven gewenscht.
Voorzichtig stond hij op can eens rond te kijken, waar
dat vandaan kwam. Meteen hoorde hij het geluid van.
paardehoeven, doch inplaats van paarden, zag hij ezels,
beladen met een grooten zak aan weerskanten, De twee
mannen, die er naast liepen, gooiden om beurten een
steen, naar den voorsten ezel, om ze zoodoende tot spoed
aan te manen,
Zooiets had Piet nog nooit gezien. De kerels zagen er
tamelijk ongunstig uit en hadden een belachelijk groote
slaapmuts op hun hoofd. Het waren bekende wijn
smokkelaars van de kust van Los Trossapplo. Terwijl hij
naar die vreemde karavaan stond te turen, kreeg een
der kerels hem in het oog en kwam naar hem toehollen.
(Van onzen correspondent).
LONDEN, 15 Augustus.
Een luchthaven in Londen of een Londen-
schen luchthaven buiten Londen, dat maakt
een groot verschil. In de eerste jaren van de
civiele luchtvaart viel dat niet zoo op. Wan
neer men van Schiphol naar Croydon over
stak had men het gevoel dat men van Am
sterdam naar Londen vloog en men dacht
niet zoo zeer aan de autotochten Amster
dam—'Schiphol en Croydon—bonden, die
veel tijd eisehten naar verhouding van den
duur van den vlucht van de eene luchthaven
naar de andere. Naarmate de luchtvaart zich
meer ontwikkelde is men aan dat tijdverlies
'n tijdverlies buiten alle verhouding meer
aandacht gaan schenken. In Engeland voor
al is de toestand slecht. Een rit van het
centrum van Londen naar Croydon in de
auto's van de vliegmaatschappijen duurt nog
altijd van 50 tot 60 minuten, dat is bijna de
helft van den tijd welken een modern vlieg
tuig noodig heeft om van Croydon naar
Schiphol te komen. De verbinding Schiphol
Amsterdam vraagt, indien men ze verge
lijkt met de Engelsche, nauwelijk verbete
ring. Bij ons behoeft daarom de kwestie van
een vlieghaven in het midden van de ctad
niet te rijzen. In Engeland is ze herhaalde
malen gesteld en zal ze vroeg of laat tot een
oplossing moeten worden gebracht. In den
loop der laatste jaren heeft men kunnen ver
nemen van allerlei voorstellen, soms fantas
tisch, soms minder fantastisch, voor de in
richting van een doeltreffend landings- en
vertrekterrein voor vliegtuigen in nationaal
zoowel als internationaal verkeer. Men heeft
gebruik willen maken van de daken van
groote stations, zooals Liverpool Street of
Waterloo. Het denkbeeld is geopperd machi
nes in geregeld verkeer te voorzien van drij
vers opdat ze in den Theems zouden kunnen
neerkomen. Men heeft den Theems tusschen
Westminster en de City over een voldoende
gedeelte willen afdekken om aldus ruimte
te krijgen voor een luchthaven in het cen
trum. Maar al die denkbeelden zijn even
spoedig geopperd als verlaten. De plannen
waren meestal gerijpt ln de hoofden van
particuliere ondernemers. De uitvoerbaarheid
er van was voor doortastende geesten buiten
kijf. Maar het spreekt vanzelf dat particu
lieren niets kojiden ondernemen zonder de
medewerking van de Overheid, hetzij de
plaatselijke hetzij de landelijke. Die Over
heid stelde zich veelal op het standpunt dat
de aanleg van vlieghavens haar zaak was.
Maar tot heden bleef zij in verzuim de zaak
te dienen. Thans verneemt men voor het
eerst van de eerste aarzelende stappen, welke
van overheidswege worden ondernomen, om
een bevredigende oplossing te vinden voor
een vraagstuk dat nijpender en nijpender
moet worden naarmate de burgerlijke lucht
vaart zich verder ontwikkelt. Een commissie
van den raad van de City van Londen heeft
de zaak in studie genomen. En hiermede is
officieel voor het eerst erkend dat het vraag
stuk bestaat. De behoefte aan een vliegter
rein in het centrum van het zakenleven
wordt beseft en indien men werkelijk in de
behoefte wil voorzien moet dit vliegterrein
inderdaad in of in de onmiddellijke nabijheid
van de City komen. Een geliefdkoosd idee
blijft het overdekken van den Theems tus
schen London Bridge en Blackfriars. Maar 't
zou niet voldoende zijn dit te doen. Het ter
rein zou ook drie of vier maal zoo breed moe
ten worden als de Theems. En de onteige
ning. die aan de uitvoering van het plan
vooraf zou moeten gaan, zou enorme sommen
kosten. De kosten van onteigening zullen
trouwens hoe en waar men de zaak ook aan
pakt, enorm zijn. Dat is de groote moeilijk
heid, die zich niet gemakkelijk laat oplossen.
Zij die jaren voor een vlieghaven in Londen
hebben geijverd, vinden echter dat er al
veel gewonnen is nu de overheid er zich mee
;aat bemoeien.
<A. K. VM B,
