RUSSISCHE REISERVARINGEN.
Intree speechje van voorzitter Ruys.
VRIJDAG 21 SEPTEMBER 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
3
Kabinet zal de Staatsuitgaven
verminderen.
Er wordt geen Staatscommissie
benoemd.
Vergelijking met den stand van voor 1914.
In zake de door de regeering aangekondigde
Ingrijpende vermindering van de staatsuitga
ven. vernemen wij, dat het niet de bedoeling
is, daarvoor een staatscommissie te benoemen,
maar dat het kabinet de zaak rechtstreeks ter
hand zal nemen.
Men stelt zich voor, dit op deze wijze te
doen, dat de begrootingen stuk voor stuk wor
den nagegaan en daarbij wordt vergeleken de
stand van de begrooting en haar verschillende
onderdeelen in 1914 en in 1935, en tevens
■wordt nagegaan waaruit de verschillen voort
spruiten. teneinde daarin aanwijzingen te
vinden voor de toe te passen bezuinigingen.
Zooals in de Mil li oenen nota is medegedeeld,
ligt het in de bedoeling, de verschillende
maatregelen voor zoover mogelijk in één wets
ontwerp op te nemien.
Centralisatie van crisisdiensten
Thans een Veehouderijcentrale.
De Staatscourant bevat een beschikking van
den minister van economische zaken, waarbij
de stichting Nederlandsche Veehouderij cen
trale. gevestigd te 's Gravenhage, onder goed
keuring van haar statuten als crisis-organisa
tie wordt aamgewezen.
De^ stichting treedt in de plaats van de
Vereeniging Nederlandsche Varkenscentrale
en de Stichting Crisis-Rundveecentrale, welke
beide lichamen krachtens beschikking van
den minister van heden in liquidatie getreden
zijn.
Tot voorzitter en directeur der Nederland
sche Veehouderijcentrale is benoemd ir. W.'
de Jong, te Arnhem, en tot ondervoorzitter de
heer P. J. van Haaren, te Tilburg, welke met
zes door den minister aangewezen bestuurs
leden het. dagelijksch bestuur der stichting
vormen. Dit dagelijksch bestuur is verdeeld in
twee afdeelingen: de afdeeling varkens en de
afdeeling rundvee.
Het dagelij ksch bestuur der Nederlandsche
Veehouderijcentrale is bij ministsrieele be
schikking aangewezen als liquidateuren van
de Nederlandsche Varkenscentrale en de Cri
sis-Rundveecentrale.
De
,kanarie"-handel vlotte
niet.
Aantal wapensmokkelaars
veroordeeld.
Zij lichtten een landbouwer op.
Donderdag heeft de Groningsche rechtbank
uitspraak gedaan over de oplichting van een
landbouwer in Oostwold door een aantal wa
pensmokkelaars. Dezen hadden den landbou
wer voorgespiegeld, dat hij ook deelgenoot
zou zijn in hun handel in ..kanaries", zooals
in smokkelaarstaal gesmokkelde wapens hee-
ten. De landbouwer gaf steeds maar weer geld
tot een gezamenlijk bedrag van ongeveer
f 2300 en de smokkelaars en semi-smokke-
laars maakten hiervan goeden sier en gingen
autorijden tot ten slotte een vrouw de zaak
verklapte.
De rechtbank veroordeelde een sigarenma
ker te Groningen, die f 160 van den landbou
wer had losgekregen, tot 6 maanden gevan
genisstraf, waarvan 3 maanden voorwaarde
lijk. De hoofdverdachte werd tot 1 jaar ge
vangenisstraf veroordeeld. De 21-jarige koop
man die een deel van dat geld kreeg werd
veroordeeld tot 6 maanden gevangenisstraf,
waarvan 3 maanden voorwaardelijk en de
persoon, die zich als „agent vr- de wapen
fabriek in Brussel" aandiende tot 8 maan
den. De laatste verdachte, die van den be
vreesd gemaakten landbouwer f 40 wist los
te krijgen, werd veroordeeld tot 3 maanden
voorw. gevangenisstraf. Deze laatste werd
tevens uit de hechtenis ontslagen.
AARDAPPELHANDELAREN TELEGRAFEE-
REN OVER DE HEFFING OP AARD
APPELEN.
De Nederlandsche Bond van Handelaren
ln Aardappelen heeft het volgende telegram
gezonden aan den minister van Economische
Zaken
>rAangezien controle onvoldoende is wor
den vele partijen aardappelen zonder heffing
te betalen in de steden aangevoerd, waardoor
toestand voor bonafide handel onhoudbaar is
geworden. Verzoeke dringend opschorting
dezer heffing".
PROF. DE JOSSELIN DE JONGH TREEDT AF.
Prof. dr. R. de Josselin de Jongh, hoog
leeraar in de medische faculteit aan de rijks
universiteit te Utrecht, heeft het voornemen
te kennen gegeven medio Januari 1935 zijn
hoogleeraarsambt neer te leggen. Op het ge
bied der t.b.c. bestrijding en geographische
pathologie is prof. de Josselin de Europeesche
^uecialiteit. s
HET GRAF VAN J. P. COEN NOG NIET
GEVONDEN.
De commissie van deskundigen inzake on
derzoek van het graf van Jan Pieterz. Cc er-
kwam bijeen. Op deze vergadering kwam mer
tot de conclusie dat de beenderen, welke z.g.
tot het geraamte van den stichter van Bata
via zouden behooren, overblijfselen zijn van
meerdere personen.
Wetenschappelijk onderzoek toonde aan dat
de inhoud van het graf bestond uit drie ach
terhoofden, drie rechterheupbeenderen, waar
van een vermoedelijk van eer. vrouw, zes rech.
terschouderbladeneen aantal deelen van eer
kindersklet en 't melkgebit van een 10-jarie
kind De commissie ontdekte geen karakte
ristieke „Coen-kin".
FIETSER STOND NAAST DEN WEG EN
WERD NOG AANGEREDEN.
Donderdag is de 47-jarige wegwerker A.
van Anjaarsveld op den Hooge-Biezedijk te
IJselstein, waar hij zijn werk verrichtte, aan
gereden door een uit de richting Lopik ko
mende auto, bestuurd door een chauffeur
van de Houtcentrale te Utrecht. Van An
jaarsveld had ziich bij het naderen van de auto
langs den weg opgesteld, doch de auto reed
recht op hem aan. Na de aanrijding kwam de
auto aan de andere zijde van den weg in «en
sloot terecht. Van A. werd ernstig gewond. De
bestuurder van de auto kwam met den
schrik vrij.
Van A. is naar het Stads- en Academisch
Ziekenhuis te Utrecht vervoerd, waar hij is
overleden. De overledene was gehuwd en va
der van zes kinderen. De auto is in beslag
genomen.
Thans weer beperking
melkpoederuitvoer?
Engeland doet voorstellen.
Er zijn. naar Reuter uit Londen meldt, door
Engeland voorstellen gedaan aan de voor
naamste vreemde invoerlanden van ver
werkte melk, om tot een verdere beperking
van den invoer te komen. Deze voorstellen
houden o.a. in een reductie van 30 percent
voor gecondenseerde volle en magere melk ge
durende het laatste kwartaal van 1934. Voorts
een reductie van 25 percent voor melkpoe
der, gedurende dienzelfden tijd en van 35
percent voor room gedurende October. Novem
ber en December van 1934. Als basis voor
de berekeningen worden de Invoeren in de
zelfde maanden van het jaar Juni 1932Mei
1933 genomen.
Er komt gang in de besprekin
gen te Batavia.
Voor een waardevast ruil
middel.
Poging een vereeniging op te richten.
Naar wij vernemen, worden er pcgingen in
het werk gesteld te komen tot oprichting van
een Nederlandsche Vereeniging voor waarde
vast geld. in den zin van geld met stabiele
koopkracht.
Het doel dezer vereeniging zou tweeërlei zijn.
In de eerste plaats willen de initiatiefnemers
door middel van deze vereeniging de publieke
opninie doordringen van hun overtuiging, dat
een ruilmiddel, hetwelk aan redelijke eischen
van waardevastheid voldoet, een onmisbare
voorwaarde is voor een ordelijke samenleving.
Voor een doelmatig functioneeren van onze
maatschappij, die ondanks alles nog overwe
gend berust cp vrij ruilverkeer (vrije besteding
van inkomen, vrije belegging van vermogen
en grootendeels vrije uitoefening van bedrijf
of beroep)is geld met stabiele koopkracht een
primaire vereischte.
Voor de naastbije toekomst moet deze over
tuiging leiden tot de consequentie, dat de nog
steeds voortdurende daling van alle waarden,
in Nederlandsch geld uitgedrukt, moet worden
tot staan gebracht
Voor de verdere toekomst leidt zij tot het
beramen van middelen om te komen tot een
waardevast ruilmiddel in den bovenomschre
ven zin en een geldregeling, die de krachten
in zich draagt om bij eenige wijziging van
koopkracht tot het verlaten niveau terug te
keeren.
Derhalve willen zij in de tweede plaats in
deze vereeniging een samenwerking tot stand
brengen van allen, die bovenstaande overtui
ging deelen, ten einde door gemeenschaoDelijk
overleg te komen tot de noodige eenheid in de
verschillende plannen, welke voor het bereiken
van waardevastheid van het ruilmiddel zijn
opgesteld.
In normale tijden zou het voorkeur verdiend
hebben een vereeniging op te richten met een
zuiver academisch karakter. Nu evenwel de
nood van het oogenblik nijpt, achten zij het
hun plicht, de publieke opinie er van te door
dringen, dat de ontwrichting van het econo
mische leven nimmer zoover had 'runnen
voortschrijden, indien het mogelijk geweest
ware den ontzaggelijken piijsval en het daar
mede samenhangende deflatieproces in den
aanvang te stuiten, en dat het thans volstrekt
noodzakelijk is, aan den verderen voortgang
van dit oroces een einde te maken.
Tot de onderteekenaars van de circulaire,
waarin bovenstaande is uiteengezet, behooren
o.a. ir. G H. K°ssler, te IJmuiden en de heer
H. Smidt van Gelder, te Bloemendaal.
BESTRIJDING DER WERKLOOSHEID
ONDER DE JEUGD.
In de dezer dagen gehouden vergadering van
het Hoofdbestuur van het Nationaal Verbond
vain Gemeente-ambtenaren is besloten, een
nota te richten tot alle gemeentebesturen,
waarin maatregelen werden aangegeven ter
bestrijding van de werkloosheid onder de
jeugd.
Het Hoofdbestuur was van oordeel, dat het
scheppen van werkgelegenheid voor jonge
menschen thans van zoodanige be teekenis
voor de toekomst der maatschapoij is. dat ook
de vakorganisaties de plicht hebben, wegen
aan te geven waardoor de jeugd op den duur
weer tot geregelden arbeid zou kunnen komen.
STA TEN-GENERAAL
TWEEDE KAMER
Voorstel-De Visser
verworpen.
Mevrouw de Vries-Bruins
toegelaten.
Het begon met een korte toespraak van Jhr.
Mr. Ruys de Beerenbrouck die opnieuw tot
voorzitter is benoemd en thans speciaal even
in herinnering bracht hoe met betrekking tot
de handhaving der orde de President grootere
machtsbevoegdheden heeft, gekregen. Hij
sprak zijn voldoening uit over het vertrouwen,
dat de Kamer blijkbaar in zijn voorzitter
stelt, er onmiddellijk aan toevoegende dat hem
nog grootere voldoening schonk de omstandig
heid, dat tot nu toe de nieuwe scherpere be
palingen slechts een zeer beperkte toepassing
hebben hoeven te vinden. Tenslotte plaatste
hij de opmerking, dat deze voorschriften voor
al een preventieve uitwerking dienden te ver-
toonen om vervolgens zijn medeleden op te
wekken „door waardigheid van toon en sober
heid van gebaren, die op den spreker een
stempel van zelfbeheersching drukken zonder
daarbij aan een boeiende voordracht afbreuk
te doen" met verlangen zien wij i-eeds uit
naar boeiende parlementaire redevoeringen,
die nu eenmaal op ons Binnenhof helaas al
te weinig voorkomen den voorzitter het lei
den der vergaderingen gemakkelijk te maken.
Heel de Kamer de communisten daar gela
ten had dezen toespraak staande aange
hoord en begroette haar met warm applaus.
De communist de Visser bleek plots be
hoefte te hebben aan een adres van antwoord
op de Troonrede, maar dan ook een, die niet
gelijk aan de overzijde, uitsluitend een for
meel karakter zou hebben. Neen, het moest
als het ware precies het tegenovergestelde in
houden van de Troonrede, moest zich richten
tegen verdere loonsverlaging, vermindering
van werklcozensteun. diende een politiek van
bewapening af te wijzen en o.m. op te komen
voor de persvrijheid. Het speechje waarin Ir.
Albarda aangaf, waarom hij en zijn partijge-
nooten aan een dergelijk adres geen behoefte
hadden, was even kort als vernietigend. Op
merkingen als door den heer de Visser ge
noemd zouden in zulk een adres zeker niet
kernen te staan: deze punten zoo merkte
de leider der s. d. fractie op hooren thuis
bij het begroot ingsdebat waarin zij dan ook
nas na deugdelijke voorbereiding aan de orde
kernen terwijl dan. wat nu cok niet het geval
is. eveneens de Regeering aanwezig is en met
haar een gedachten wisseling mogelijk zal zijn.
Het vcorstel-de Visser haalde slechts de-stem
men der 3 aanwezige communisten, die ver
moedelijk reeds van te voren niet bepaald op
een succes hadden gerekend!
Verder hield men zich bezig met de gebrui
kelijke samenstelling van allerlei commissies,
trekking der afdeelingen, terwijl voorts nog
het belangrijkste was de installatie van een
nieuw-oud-Kamerlid, mevrouw de Vries
Bruins, die dcor de vacature Schaper weer op
het Binnenhof is teruggekeerd, waar zij zeker
bot de beste zij het ook niet altijd in den strijd
aangenaamste krachten behoorde. Haar aan
geboren neiging om er vlug bij te zijn sprak
zelfs vandaag weer bij de simpele installatie
plechtigheid. want nog voor de President het
belofte-formulier, waarop zij het ja-woord
moest uitspreken, geheel had voorgedragen,
was zij daartoe al overgegaan!
Ten gerieve van speciaal geïnteresseerden
moge hier een opgave van de samenstelling
der verschillend" commissies volgen.
Commissie voor buitenlandsche zaken: De
Geer, Vliegen. Bongaerts. Van Dijk. Bierema
en Joekes; commissie voor de Indische zaken:
v. d. Bilt, Van Boetze'.aer van Dubbeldam. We
ber Cramer. Joekes. Van Kempen en Rutgers.
Commissie voor de rijksuitgaven: Febcr, Ke
telaar. Vliegen, Van Dijk,. Van Kempen en
Teulings.
Twee leden der Huishoudelijke Commissie: ge
kozen zijn de heeren Van Dijk en Vliegen.
Gemengde commissie voor de stenografie:
Snoeck Henkemans, Aalberse en Ketelaar.
Commissie voor de verzoekschriften: Bak
ker, Suring, Cramer, Amelink en Wendelaar.
EERSTE KAMER.
Kort debaf over het adres
van antwoord.
Twee subcommissies.
Concrete punten aan de orde.
Aneta meldt uit Batavia, dat de inleidende
besprekingen tusschen de Japansche en Ne
derlandsche delegaties zijn gehouden. Na
mens de Nederlandsche delegatie waren hier
bij tegenwoordig de heer Van Gelderen en
dr. P. J. H. Idenburg en van Japansche
zijde consul-generaal Koshida en de heer
Aneha.
Besproken werd de samenstelling van een
commissie uit beide delegaties voor de behan
deling van concrete kwesties. Men besloot de
commissie te splitsen in twee sub-commissies,
nl. een voor import en een voor export, te
vens voor alle met deze onderwerpen samen
hangende kwesties. De eerste zitting zou
plaats hebben hedenavond te halfzes.
Naar de Krim.
Den twintigsten Juli, 's acvonds precies om
10 uur, ver trokken wij uit Tiflis naar Ba-
tum. In verband met de groote hitte hadden
,wij ons de luxe veroorloofd en gala-slaap-
coupé te nemen. Voor vier Amerikaansche
dollars extra hoopten wij ongestoord te kun
nen slapen. Dat bleek ijdel te zijn. Onge-
wenschte medereizigers hebben ons belet de
noodige rust te genieten. De vier extra dol
lars werden niet teruggegeven! Urn. landschap
tusschen Tiflis en Batum is aanvankelijk
.zeer eentonig. Eenige uren vóór laatstge
noemd stadje vprandert dat. De kuststrook
langs de Zwarte Zee is nl. schilderachtig.
Hooge bergketens geven het geheel een bij
zonder cachet. De plantengroei is subtropisch.
Het groene dek en de wuivende palmen ste
ken af tegen de hooge toppen van de Kauka-
sus, die op den achtergrond te zien zijn. Nw-
Zeelandsche palmen, Japansche mimosa,
kamferboomen en bloeiende eucaliptus om
ringen ons.
Batum.
Met dit beeld voor oogen komen wij in Ba
tum, een klein stadje. Het hotelletje is uiterst
primitief. De ons aanvankelijk toegewezen
kamer herbergde te veel muizen, zoodat wij
gelukkig konden verhuizen, waarna een
Engelschman onze kamer kreeg toegewezen.
Langs de boulevard in Batum is het een be
drijvig gedoe De Zwarte Zeebooten liggen m
de haven. Batum is het administratieve cen
trum van de republiek Adjar. De omgeving
.biedt volop gelegenheid voor herstel van tu
berculose enz. Wij brachten een bezoek aan
een groote theeplantage op de hellingen der
Zwarte Zeebergen gelegen. Het waren geen
theestruiken, zooals wij die het vorige jaar
in de Preanger zagen, maar Rusland heeft
er voldoende aan en kan daardoor den ir.voer
van dit product tot het uiterste beperken. De
botanische tuin van Batum is zeer de moeite
waard. Het warme, vochtige klimaat is uiterst
geschikt voor vruchtencultuur. Niettegen
staande de tropische onweders overheerscht
het zonnige weer. Het badseizoen duurt er
zeven maanden. De beteekenis van Batum
ligt in de groote verschepingen van olie. Dit
.product komt rechtstreeks van Baku door
een groote pijpleiding, die in Februari- 1930
in gebruik Is genomen. Even buiten het stadje
ligt een naphtafabriek. Teneinde den lezer
een denkbeeld te geven van de afstanden in
Rusland wijs ik er op, dat wij van Leningrad,
onze eerste standplaats, circa 4200 K.M. in
Zuidelijke richting zijn gedaald.
Over de Zwarte Zee.
De Zwarte Zee-boot, ik herinner er in
het bijzonder nog eens aan die op de fol
ders van de In tourist er mooier uitziet dan
deze in werkelijkheid is. biedt geen of weinig
comfort. Dekstoelen ontbreken, gemakkelijke
zitjes begeert de Rus blijkbaar niet, alles wat
maar aan eenige luxe doet denken is afwezig
Tegen de hutten zijn vaste banken beves
tigd, waarop het overgroote gedeelte van het
reisgezelschap den nacht doorbrengt, helaas
niet slapend, doch pratend. Wij varen langs
Poti, Sukhum, Gagrij, Sochi, Tuapse en Novo-
rossisk. Gewoonlijk is het oponthoud er lang
genoeg om den tourist gelegenheid te geven
deze plaatsjes te bezoeken.
Wat een Duitscli ingenieur mij on
derweg vertelde.
Een jonge kerel van een jaar of dertig. Zijn
naam verzwijg ik. Hij werkt nu drie jaren in
de vliegtuigenindustrie en verdient op dit
oogenblik zooals ik reeds eens opmerkte
1000 Roebel plus 200 Mark per maand. Hij is
een Duitscher en geen Rus. Zijn salaris zou
hij gaarne uitbetaald zien in buitenlandsche
valuta, doch de Russische regeering heeft
daartegen bezwaar. Van de 1000 Roebel leeft
hij, de 200 Mark dienen voor een reserve
potje. Uren achtereen heb ik met hem zitten
praten over de toestand in Rusland en na
tuurlijk ook over de toestanden in Duitsch-
land. Hij de in Rusland wonende Duitsche
ingenieur had de bewondering voor veel,
wat den zuiveren opbouw der industrie in
Rusland betreft. Daarbij hebben vooral Ame
rikanen en Duitschers een rol gespeeld. Van
deze feiten heb ik mij zelf voldoende kunnen
overtuigen en meer dan eens heb ik daarop
in mijn reisbrieven de aandacht gevestigd
Zeer opvallend was evenwel zijn oordeel over
de Amerikaansche en Duitsche ingenieurs in
Rusland werkzaam. Mijn zegsman gaf daar
bij de voorkeur aan de Amerikanen. En
waarom? Omdat deze in 't algemeen ge
woon waren in grooter verband te werken
dan de Duitschers. Ik kan mij deze ziens
wijze zeer goed verklaren en vermoedelijk zal
ieder objectief toeschouwer dat doen, wan
neer hij kennis neemt van den omvang der
verschillende industrieele bedrijven, waar
over men op dit oogenblik in Rusland de
beschikking heeft. Volgens mijn Duitschen
ingenieur zijn de moeilijkste jaren in Rus
land achter den rug, een opmerking, die ik
niet voldoende kan toetsen aan wat ik gezien
heb. Maar als dat zoo is. dan is daarmede
Lenin's en dus ook Stalin's zegepraal over
Trotsky voor de volle honderd procent beze
geld. Want Trotsky durfde destijds het Rus
sische volg geen krachtproef te laten door
staan, zooals Lenin ca. zulks wenschten en
hebben laten doen. Die krachtproef is groo
tendeels ten einde en als het waar is, dat het
tweede Vijfjarenplan aan voedsel en klee-
dingvoorziening voor een groot gedeelte te
gemoet kan komen, dan moge het
eerste Vijfjarenplan in menig opzicht
niet verwezenlijkt zijn, toch kan dan van een
succes gesproken worden. Maar dat beteekent
dan tevens* dat de afsluiting van Rusland
hoe langer hoe verder voortschrijdt. Zeker,
ook in de komende jaren zal Rusland nog ge
noodzaakt zijn tal van producten in te voe
ren en gebruik te maken van buitenlandsche
arbeidskrachten. Maar evenzeer ben ik er van
overtuigd, dat Rusland niet zal nalaten daar
aan zooveel mogelijk paal en perk te stellen.
De autarkie is ginds op komst.. Wie nog wil
profiteeren, voordat de Russische deuren
geheel dicht gaan, moet zich haasten.
In Yalta aan de Russische
Riviera.
Hotel Leningrad in Yalta was ons home.
Gelegen aan een aardige boulevard, voelde
men in een andere omgeving te zijn. Meer in
geschoten op vreemdelingen. Het hotel was
behoorlijk geverfd, de kamers zindelijk, al
was het begrip „stroomend water" ook daar
nog niet overal doorgedrongen en het eten
belangrijk beter dan in menige andere plaats
Het plaatsje zelf is zeer klein, langgerekt en
beschut door hooge bergruggen. De witte
buitenhuisjes en de grootere complexen zijn
wat hooger opgebouwd. Het klimaat is heer
lijk en het is verklaarbaar, dat men gaarne
over de Russische Rieviera spreekt. Maar wie
meent, dat deze dus wel zoo ongeveer zal zijn
als de Fransche Rivièra, heeft het mis. De
streek van de Cote d'Azur is oneindig veel
mooier dan de kusten van het Krimschier-
eiland.
Enkele kilometer buiten Yalta liggen
Qrianda en Livadia, beide buitenverblijven
van den laatsten Tsaar. Het laatstgenoemde
paleis bezocht ik. Het is thans een sanatorium
voor Russische boeren Het park gelegen om
Livadia heeft een oppervlakte van circa 350
H.A. Er zijn feitelijk twee paleizen. Het nieuw
ste is gebouwd in 1911 door den architect
Krasnov in Italiaansche Renaissance stijl uit
witte Inkerman-steen. De stijl vind ik leelijk,
maar dat zal ongetwijfeld aan me zelf lig
gen. Van de circa honderd kamers is een
klein gedeelte als museum ingericht. Het klei
nere paleis is in Oosterschen stijl opgetrok
ken. In de onmiddellijke omgeving wordt den
bezoeker gewezen op een fontein gemaakt
van een mooi gebeeldhouwden marmeren
kuip. Het is een oude doodkist, afkomstig uit
Italië en door den Poolschen Graaf Potocki.
den vroegeren eigenaar van Livadia. daar
heen gevoerd. Onder de regeering van den
laatsten Tsaar heeft men van dit kunstwerk
e enfontein gemaakt, waarmede deze ander
maal het bewijs leverde ieder gevoel voor
smaak te missen. Het in 1911 gebouwde pa
leis was een zomerverblijf voor de laatste
Tsarenfamilie. Feitelijk liet Nicolaas H het
bouwen voor zijn zoon Alexeï, die ziekelijk
was en er dan ook lederen zomer vertoefde.
De Tsaar zelf was er alleen in de jaren 1911
1913 en 1914, Ook daar achtervolgde hem de
angst. Twee spoorwegverbindingen gaven hem
gelegenheid er te komen en angstvallig werd
vermeden bekend te maken van welke ver
binding hij gebruik zou maken. Eenige jaren
na de revolutie zijn door de Wit-Russen veel
kostbaaibcden gestolen en per Engelsch schip
wt ggevoerd.
De Intouristendirecteur
vertelt.
In den tuin van hotel Leningrad worden de
maaltijden genuttigd. In gezelschap van een
Fransche sportjournalist, een Canadees van
Russischen afkomst en een leerares uit Mi
chigan zitten wij te luisteren naar de ver
halen van den Directeur van het Intourist-
bureau te Yalta, Hij is Oostenrijker. Aan drie
fronten heeft hij den wereldoorlog medege
maakt. Tegen de Serviërs.'de Italianen en ten
slotte tegen de Russen. In 1918 werd hij door
laatstgenoemden gevangen genomen en naar
Siberië gezonden. Slechte huisvesting en min
derwaardig eten waren oorzaak, dat hij dui
zenden om zich heen heeft zien sterven. De
typhus hield er onbarmhartig huis. Ten slotte
redde zijn stevig gestel hem en bleef hij in
Rusland hangen Zonder veel moeite ware een
brochure te schrijvsn over wat deze man be
leefde. Hij had zich in den loop der jaren
weten aan te passen en wist niet beter. Hij
zag in Yalta een centrum van toeristenver
keer en vertelde met trots, dat tal van Euro
peanen" jaar in jaar uit de Russische Riviera
bezochten,
MOLLERUS.
Het ontwerp-adres van antwoord op de
Troonrede lokte ditmaal een korte discussie
uit. Namens de sociaal-democraten kwam nl.
mevrouw Pothuis-Smit verklaren, dat haar
fractie bezwaar koesterde tegen de voorge
stelde paragraaf die een weerslag vormde op
wat de Troonrede t.o.v. het ont- en bewape
ningsvraagstuk inhield. In de door haar ge-
critiseerde zinsneden toch zou de Eerste Ka
mer eigenlijk instemming betuigen met het
militair beleid der Regeering, d.w.z. met het
voornemen van het Kabinet om van de oor
spronkelijk voorgenomen bezuiniging op de
defensie-uitgaven af te zien in verband met
het verschijnsel van den bijna allerwege her
leefden drang naar sterke bewapening. Ver
bazen deed het de spreekster niet. aangezien,
volgens haar nu wel vast stond dat alle bur
gerlijke partijen, ook diegenen welke daarover
vroeger wel eens anders hebben gedacht, in
tegenstelling met de S.D.A.P., ta.v. het mi
litaire vraagstuk dezelfde meening zijn toe
gedaan als thans de Regeering inneemt. Niet
slechts Prof. v. Embden (v.d.» en de heer
de Bruyn i.r.k.) wezen mevrouw Pothuys-Smit
op de door haar begane vergissing om te mee-
nen, dat de bewuste paragraaf een bepaalde
zienswijze der Kamer omtrent het punt der
bewapening inhield er staat alleen in, dat
de betreffende uiteenzetting in de Troonrede
„de volle aandacht" der Kamer heeft ook
Mi'. Fock 'lib.', betoogde namens de com
missie van redactie, dat hiervan geen sprake
was en dat men. gelijk steeds, mede in dit
onderdeel van het adres van antwoord, lou
ter en alleen met een kleurlooze vormelijk
heid te doen had. Het is maar goed, dat
onze Kamer van Vijftig blijkbaar geen en
kel lid in haar midden telt, dat wars is van
handhaving van de zedelijke volkskracht en
van versterking van de eendracht des volks.
Want goed beschouwd heeft onze Senaat zich
in het daarover loopende onderdeel van het
adres niet volkomen kleurloos geuit, aange
zien zij immers de noodzakelijkheid onder
schrijft, dat de Regeering hier en overzee,
aan deze dingen ernstige aandacht blijve
schenken. Nu bleef ons tenminste een debat
over deze wèl aanwezige kleurbekenning
achterwege en stonden wij binnen een half
uur weer op straat, nadat het adres met 32
tegen 11 stemmen (alleen de s.d.) was aan
genomen, Hoe vlug dit alles ook in zijn werk
ging, twee wel buitengewoon vlugge senato
ren waren hem alweer gesmeerd, toen de
stemming plaats had! Door even hun hand-
teekening op de presentielijst te zetten had
den zij zich intusschen met „bekwamen"
spoed elk van de f 20 verblijfkosten verze
kerd, die buiten Den Haag wonende Eerste
Kamerleden voor het bijwonen eener verga
dering krijgen. Zeer verheffend doet een der
gelijk optreden niet bepaald aan en het zou
zeker interessant zijn als het hier bedoeide
duo nu eens ronduit zou willen verklaren
hoe zij de snelheid, waarmee zij na het plaat
sen hunner handteekening er alweer vandoor
waren gegaan, meenen te kunnen verdedi
gen.
Ketel vloog door het dak.
Eén gewonde.
In het gebouw van de firma Gebroeders
Rust. caros9erle- en wagen fabrikanten aan
het Boterdiep te Groningen had Donderdag
middag omstreeks half vier. door tot nu toe
onbekende oorzaak, een ketelontploffing
plaats. Een ketel vloog door het dak en kwam
op straat terecht De 19-1arige knecht J. T.
werd door de ketel getroffen en aan den arm
gewond. Het slachtoffer is naar Diaconessen-
huis vervoerd.
Een begin van brand werd door de brand
weer die onmiddellijk gealarmeerd was, ge-
bluscht.
Winkeldievegge stal 7eIfs een
jo-jo.
Zij liet haar kinderen mee „helpen".
Donderdag stond voor het Gerechtshof te
Amsterdam een juffrouw terecht, die er van
wordt verdacht, samen met haar kinderen een
groot aantal goederen te hebben gestolen uit
bazars te Utrecht.
De politierechter te Utrecht had haar ver
oordeeld tot zes maanden gevangenisstraf,
waarvan drie maanden voorwaardelijk.
De vrouw gaf de diefstallen voor een ge
deelte toe, doch zij zeide de schuld voor de
kinderen op zich te nemen. Voorwerpen van
allerlei aard waren van haar gading geweest:
oaraplules, taschles. odeur, portefeuilles en
zelfs eenjo-jo!
De procureur-generaal requireerde negen
maanden gevangenisstraf.
