hu Ituis vU
Zes-deettyttyt:
Cadeau
fuutS Reeam
II
NIEUWE
MODELLEN
KONINGSTRAAT 12
5PEGI AALHUI 5 DAMESKLEEDING
1. TodbtM 2h.
J.FORTGENS&ZN. KONINGSTR. 12
Prima Belgische Anthraciet 2.15
IIIPER H.L.
PER H.L.
DE GROOTSTE AMERIKAANSCHE DROOGREKKEN
VERKOOPT DE KLOMPEN CENTRALE
WOENSDAG 24 OCTOBER 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
18
De overweldigende
sorteering welke wij U
bieden, doet U mede
door onze lage prijzen,
altijd slagen. Bezichtigt
de vele nieuwe model
len in onze etalages.
vogelzang
GR'.HOUTSTR: 2Ó-30*K0HIH0STR: 25 HAARLEM
DE BEKENDE, REEDS MEER DAN
35 JAREN CEVESTICDE KLOKKENWINKEL IN 'T CENTRUM DER
STAD. EEN KEURCOLLECTIE MODERNE KLOKKEN EN HORLOGES
SLECHTS EEN KLEIN GEDEELTE VINDT U GEéTALEERD IN ONZE
CEHEEL VERBOUWDE ETALAGES.
WIJ HEBBEN EEN APART HOEKJE GERESERVEERD
VOOR ANTIEKE BIJOUTERIE
WAARVOOR WIJ UW SPECIALE AANDACHT VRAGEN
GOUD EN ZILVEREN SIERADEN - MODERNE EN ANTIEKE BIJOUTERIE
Ter gelegenheid van de WINKELWEEK der ZIJLWEGVEREENIGING van
26 OCTOBER tot 3 NOVEMBER, geven wij aan de eerste 25 jongelui welke
gaan trouwen en de daarvoor benoodigde Meubelen bij onze zaken koopen.
PRIMA 2-pers. (6-deelig) KAPOK BEDSTEL CADEAU.
Om een ieder echter tijdens de WINKELWEEK van onze RECLAME-AAN
BIEDING te laten profiteered geven wij aan lederen kooper een CADEAU
naar keuze en naar gelang van den aankoop, waarvoor wij beschikbaar
stellen
75 SALONTAFELS, SPIEGELS, THEEMEUBELS, GEZONDHEIDS
MATRASSEN, TAFEL- en KAPSTOKKLEEDEN.
ALS EXTRA CADEAUX.
Eenige van onze speciale aanbiedingen: pracht Salon-ameublementen
ƒ47 50' zware Huiskamer-ameublementen ƒ17.50; schitterend Slaapkamei-
ameublement, versierd met handgepolitoerd noten, 83 50; eiken Dressoirs
met ingebouwd Theemeubel ƒ12.50: lederen Crapauds ƒ14.50; eiken Rook-
fauteuils met kussens ƒ5.90; Bureaux 22.-; Boekenkasten 14.50; Orig.
Agra Karpetten ƒ29.50; Old Finish Eetkamers 137.o0: ƒ150.— en ƒ175.—
en 1001 andere artikelen. Ameublementen in eiken prijs en uitvoering.
U WEET:
Dat nu bestelde goederen door ons voor onbepaalden tijd GRATIS worden
bewaard. Betaling dan bij aflevering, terwijl wij doordat wij zelf fabri-
ceeren U alles kunnen garandeeren. Onze toonkamers zijn zonder eenige
verplichting tot koopen VRIJ TE BEZICHTIGEN, terwijl ons personeel,
zooals altijd, op straffe van ontslag, verboden is te trachten U ook maar
iets aan te praten. Reden waarom zij dan ook GEEN provisie van hun
verkoop hebben.
NEDERLANDSCHE HANDELS VEREENIGING
AFDEELING HAARLEM NU ZIJLWEG 26 EN 28
EIGEN MEUBELMAKERIJEN en STOFFEERDERIJEN.
Speciale afdeeling voor het repareeren en opnieuw overtrekken van Uw
Meubelen.
Nu dort de hemel,
Nu dort de hei
De mooie dingen
Gaan gauw voorbij.
C. S. Adama van Scheltema
^nt^heeH
gaan gauw voorbij
Waar is de Zomer met zijn weelderigen
overvloed van geinen en kleuren, van bloe
men en vol-bekruinde boomen, dik en dicht,
van licht en lucht?
Waar is de zon. die in gloeiende gulheid de
wereld bestraalt uit een strak-blauwe, maat
loos-verren hemel?
Waar is de blinkende blijheid en waar is
de weldadige warmte der r-looze maanden?
Die mooie dingen zijn al voorbij
Toen we eens in het zachte zand langs de
zee lagen wenschte mijn vriend, dat het im
mer Zomer mocht zijn. Tegen zijn verzuchting
in heb ik het Nederlandsche klimaat toen ge
prezen om zijn heerlijke afwisseling en ik
drukte het verlangen uit naar de donkere
seizoenen met alle genietingen van den hui-
selijken haard: als ik een boek kon lezen bij
een knappend vuur onder een gezellige sche
merlamp, terwijl de regen tegen de ruiten
kletterde. Ik sprak van duinwandelingen, als
de storm om mijn hoofd schuurde en de regen
verfrisschend langs mijn gezicht spoelde. Ik
citeerde dichters, die de gouden herfstkleuren
voortooveren asters, eikenloof, dahlia's
en de wondere schoonheden van den nazo
mer. En ik meende, dat de mooie dingen voor
bij gaan, alleen om plaats te maken voor
andere mooie dingen
Maar de dorre gevallen blaren op het glad
de, natte asfalt deden mijn fiets slippen en ik
heb reeds twee zware verkoudheden door
worsteld. Na eiken tocht door den regen moest
ik een nieuwe vouw in mijn broek laten strij
ken. En ik grijp nu naar andere verzen, die
ik in den zomer om het pessimisme en de me
lancholie, die eruit spreekt, terzijde geschoven
had, zooals dat van Shelley, die schreef:
The warm sun is failing, the bleak wind is
wailing,
The bare boughs are sighing, the pale
flowers are dying,
And the Year
On the earth her death-bed, in a shroud
of leaves dead,
Is lying.
De mooie dingen zijn al voorbij, en ik ver
lang daar weer naar. Ik verlang weer naar
den zomer, naar de zilte zeegolven, die over
mijn body klotsen, naar den zoelen wind en
zonnebaden, naar de verfrisschende afkoe
ling in een zwembad
En terwijl ik hier over peins strekt zich
vóór me het leege, hopeloos-verlaten zwembad
aan de Houtvaart uit, waarboven de trooste-
looze herfstwolken jagen, grauwe en grijze
wolken. Laag hangen ze en zwaar drukken
ze op de aarde en den glans nemen ze weg
van allesdof, donker, droef ligt de wereld.
En het zwembad.
Uit de kleedhokjes zijn de deuren wegge
haald, opgeborgen voor den winterslaap en
opdat de vernielzuchtige straatjeugd, voor
wie niets veilig is, geen kans krijgt, althans
daar aan te komen. Onbewoond wordt nu de
inrichting daardoor, en onherbergzaam te
vens, nu de wind vrijen toegang heeft. Waar
mogelijk zijn kranen afgeschroefd en wegge
nomen, ramen door opberging beschermd te
gen allerlei vernietigende invloeden en terwijl
ik mijn bezoek breng schroeft men de spiegel
tjes uit de cabines. Onnatuurlijk hel, als sterk
verlicht melkglas, staan sommige van die
spiegeltjes te glinsteren onder tegen de af
scheidingen tusschen twee hokjes. De perrons
die in het seizoen zoo dikwijls geheel bezet
waren met kijklustigen en zwementhousiasten
in vroolijke en kleurige zomerkleedij, liggen
nu verlaten. En slechts een man in een dikke
jas spoedt zich langs die wegenomdat
hij langs een anderen weg niet op de plaats
van zijn bestemming kon komen. Anders zou
hij het gedaan hebben.
Het zeil, dat een afscheiding vormde tus
schen de mannen- en vrouwenbaden, is ver
dwenen en de beide draaibare hekken hangen,
verkleurd door het vocht in den zomer, zon
der doei meer in de ruimte, als een roer van
een schip-in-dok.
In den hoek staat een trapje. Het is de
eerste keer. dat ik dat trapje heelemaal kan
zien. Vroeger stond het water tot de derde
trede van boven en de rest, even nog zicht
baar, verdween in het onbekende. Tot hoe
ver? Men trachtte het nauwelijks te door
gronden. Nu zijn de geheimen van het „diepe"
blootgelegd, meedoogenloos prijsgegeven, en
men weet thans dat het acht treden zijn.
niet meer dan acht. Een desillusie? Och kom,
het volgend jaar Mei zijt ge dat weer ver
geten en ge ziet wéér de eerste drie treden
maar en verder duikt het trapje weg in het
oneindige, want onzichtbare. Als ik mijn
oogen sluit zie ik het alweer: het water tot dat
kleine randje daarvol joelende en
juichende menschendaar komt die ma
gere meneer, die wel eens meer een bad
neemtis hij moedig?nee, want dan
zou hij wel rustig het trapje zijn afgedaald
en het water regelmatig langs zijn lichaam
naar boven hebben laten kruipen. Hij is dus
niet moedig. Wil hij het lijken? Nee, want
dan zou hij wel binnensmonds gemompeld
hebben na een diepen zucht: „vooruit, en denk
er aan, dat iedereen kijkt!" (niemand kijkt
natuurlijk) en dan zou hij wel met het gevoel
van een Jan van Schaffelaar in het water zijn
geplonsd. Of de man binnensmonds gemom
peld heeft is mij onbekend; dat hij niet
sprong, is zéker. Hij is niet moedig en mist
eveneens den moed der wanhoop en dies
steekt hij slechts zijn teen in het water en
slaat dien even rond.. Hij kruist zijn handen
over de borst en begint met den badmeester
een gesprek over het verkeerde van bezweet
in het koele water te gaan. Hij moet dus eerst
wat bijkomen. Onder dit gesprek zakt hij heel
voorzichtig, centimeter na centimeter. Hij
maakt zijn handen nat en besprenkelt be
hoedzaam borst en schouders. En rekt het
gesprek. Hij heeft een tante gehad, die
en een vriend, of liever een kennis, dieen
in zee zwemmen i s eigenlijk geen zwemmen
vanwege den golfslagAls hij tot zijn mid
del in het water staat voert hij, zeer gematigd,
een kleinen buikdans uit, die het water in
zijn onmiddellijke nabijheid in beroering,
brengt en daardoor een-strook je van 3 c.M.
van het nog boven water zijnde deel van het
lichaam bevochtigt. Even wordt hij moedig.,
buigt in de knieën door. maar met klapperen
de tanden strekt hij zich weer snel. Als hij er
tenslotte „door" is, is hij de Fiere, die als
straks een kennis komt, hem toeroept, dat
het water zoo lekker is
Ha, waar denk ik aan? Aan zwemmers?
Poeh, het trapje staat roerloos en kurkdroog
in het hoekje. De treden zijn niet glibberig
en de eenige, die er langs neerdaalt is de
werkman, die het vlotje moet versieepen, het
vlotje dat nu op zijn kant staat, zielig, als een
visch op het droge.
Ik sluit mijn oogen weer even en ik zie de
moedige en snelle wedstrijdzwemmers door
het aan fel-bewogen nat schieten, crawl, of
schoolslagen ik hoor het gejuch van de
tallooze kijkers, die hun favorieten aanmoedi
genen vlaggen wapperen vroolijk en ge
ven kleur aan het geheel
Mijn regenjas fladdert in den wind en ik
hoor slechts den storm over het dak gieren.
En van wedstrijdzwemmen is geen sprake,
want het groote bassin is drooggelegd. De be
tonnen vloer helt langzaam naar het diepe
gedeelte toe. waar nog een beetje water staat,
nauwelijks genoeg om in te pootjebaajen
Herinnert ge U nog dien eenen, prachtigen
sprong, dien dat kleine meisje indertijd van
den springtoren maakte? Weet ge het nog?
Welnu, ze zou het nu niet kunnen doen, want
die springtoren is geen springtoren meer.
Want de met cocos omwoelde plank is weg
gehaald en het bordesje bestaat nog maar uit
stalen buizen, kaal en ontmanteld, een ge
raamte.
De oude inrichting, aan de Houtvaart, ligt
er even doodsch als haar jongere zuster.
Ook daar de holle eenzaamheid van den herfst
en wintermaanden, ook daar niet het minste
sprankje leven. Het water, nog niet uit het
bassin geloopen, fronst nijdig onder de herfst
stormen en de wind strijkt over de oppervlak
te in lichtende rimpels. Fel-wit, als de spie
geltjes in het andere gebouw, rollen die rim
pels over het loodgrijze water, waarin geen
slanke figuren duiken, waardoor geen forschë
slagen klieven, waaruit geen proestende en
snuivende hoofden opgeslagen worden. De
deuren der cabines hier zijn gesloten, als de
luiken voor een huis, dat de bewoner tijde
lijk verlaten hebben. Geen witte handdoek of
kleurig badpak breekt de sombere eentonig
heid van het geheel.
Een zwembad in de herfstIk huiver.
Aan de Kleverlaan grijnst het leege hon
denhok me aan. De polodoelen zijn opge
hangen aan wit-uitgebeten touwen, waar het
mogelijk was, is het cocos weggehaald, u weet
wel, dat cocos, dat u tegen uitglijden be
schermt, op de hoeken der perrons en bij dé
trapjes. In de gemeenschappelijke kleedka
mers, waar schoolklassen in den zomer ge
bruik van maakten, liggen nu planken en
balken opgestapeld. Want water en wind tas
ten hout aan en het bederf gaat onafgebro
ken door, zoodat herstellingen in het winter
seizoen onvermijdelijk zijn.
En wijzigingen? Zouden er geen maatrege
len kunnen worden getroffen, waaruit ver
beteringen in den toestand en vergrootingen
van het bezoek zouden kunnen spruiten? Wij
doelen in de eerste plaats op het verwijderen
van het tusschenschot tusschen de heeren- en
damesafdeeling. waardoor één groot bad zou
ontstaan, zij het dan ook met een balk als
middenafscheiding. Dat de watertoevoer dan
tevens eenigszins gewijzigd moet worden, is
een bijkomende factor, die echter niet als be
zwaar kan worden aangerekend. Wel zou men
dan over 40 cabines minder de beschikking
krijgen dan nu, doch een wisselsysteem zou
hieraan tegemoet kunnen komen. De douches
moesten dan verhuizen. Maar een zeer groot
en niet te onderschatten voordeel zou toch wel
zijn het verdwijnen van de ruimte onder dé
cabines, welke ondanks alle reinigingspo
gingen toch'steeds wat'onhygiënisch blijft.
Plannen om wijzigingen in dezen zin aan té
brengen moeten naar ons ter oore kwam, reeds
in studie genomen zijn. Het totale bad zou
dan afmetingen krijgen van 44 bij 28 M. (Bij
die 28 M. is niet gerekend het kleine bad).
De laatste twee jaar heeft men aan dé
Delft tweemaal tien wisselcabines in gebruik
gehad. Dus cabines, alleen bestemd voor den
zwemmer om zich in te verkleeden, waarna
de kleeding naar de garderobe gebracht wordt
zoodat de cabine weer voor een ander be
schikbaar wordt. Met zulk een systeem kun
nen meer personen tegelijk zwemmen en het
verdere voordeel is, dat minder hokjes schoon
gehouden hoeven te worden. Want_ als 50
personen gaan zwemmen, zullen ze óf 50 ge
wone cabines moeten bezetten, óf ze kunnen
van 10 wisselcabines gebruik maken. Maar
het systeem schijnt hier niet erg in den
smaak te vallen, Want dezen zomer is het
voorgekomen, dat een dame, die van een wis
selcabine gebruik kon maken, opmerkte:
„Nee, dank u, dan blijf ik liever een kwartier
wachten".
Toch bezit het systeem aanmerkelijke voor-
deelen, waarvan die uit hygiënische overwe
gingen dus het makkelijker schoonhouden
der cabines het voornaamste is. Het meest
praktische systeem is wel dit, dat de kleeding
(aan haken) door luiken achterin de cabines
wordt overhandigd aan het personeel van de
garderobe achter de hokjes. Aan de Klever
laan moet de kleeding door den zwemmer
gebracht worden naar de garderobe.
En wat het reinigen der hokjes betreft e*
het schoonhouden, och, zoo werd ons verteld,
als de gebruikers der cabines eens meer aan
dacht schonken aan de bakken, bestemd voor
sigareneindjes, watjes, papier en andere rom
mel, en de vloeren der keetjes niet als vuil
nisbak beschouwden, dan zou er al heel wat
gewonnen zijn.
Tegen de zwaarbewolkte luchten steken de
roode palen van de verlichting fel af. door den
somberen achtergrond de verlatenheid sterk
accentueerend. Deze verlichting is een uni
cum in Nederland, althans op deze wijze uit
gevoerd. Technisch is ze uitmuntend, en de
afm. 20-30 en 30-50 m r
Goede Belgische of Hollandsche Anthraciet f O OO
afm. 20-30 en 30 50 mm.
162 GR. HOUTSTRAAT
HAARlcM TELEFOON >0212
IN 20 MATEN, OP HET PLEINTJE HOEK DR. LEIJDSSTRAAT, TEL. 11784
