Na den succesvollen tocht van de „Uiver" Feestdagen voor de K.L.M.
Artikel 289 strafrecht
i
Een zeldzame gebeurieni» De heer P. E G.
van der Heyden, erts te den Bosch is
Woensdag aan de Amsterdamsche Univer
siteit gepromoveerd, terwijl zijn beide zoons
els paranymphen fungeerden
Prof. Vening Meinesz begeeft zich met de toestellen voor zwaartekrachtmeting aan boord
van de K XVIII, die begin November voor een 5-werelddeelenre:« van den Helder vertrekt
Op het hoofdkantoor
der K L.M. te den Haag
liggen gelukwensch-
registers ter teekening
in verband met den suc
cesvollen tocht van de
.Uiver". Zeer velen
komen hun handteeke-
ning plaatsen
Mr. P. H. Loeff, aan wlen met
ingang van 1 November a s.
eervol ontslag is verleend als
president van het gerechtshof
te den Bosch
FEUILLETON
Oorspronkelijke Recherche Roman,
door
J. CHR. TETENBURG.
Inspecteur van politie te Utrecht.
20)
HOOFDSTUK XVII.
BUITEN GEVECHT GESTELD.
4 Augustus 19—.
Langzaam daalt de bloedroode zon in het
water van het stille meer. Een zuchtje wind
doet de oppervlakte even rimpelen. Dan is
deze weer glad als een spiegel. Het is een
verrukkelijke zomeravond. De boomen en
gewassen verspreiden hun heerlijke geuren en
een enkele late vogel zingt zijn harmonisch
lied in het stille bosch.
Wondermooi is dit aan den rand van het
wijde meer gelegen. In de verte zijn nog en
kele zeilen van luxe jachten zichtbaar. An
ders niets dan rust.
Oogenschijnlijk tenminste, want bij een
nadere beschouwing blijkt het bosch niet zoo
verlaten als het er uit ziet: een scherp opmer
ker zou in het struikgewas iets hebb«i zien
bewegen. Een minnend paartje? Wie zal het
zeggen. Een vrouwenstem verandert de ro
mantiek dan in de rauwe werkelijkheid met:
,en toen dacht die stalknecht me een
hak te zetten door alles aan den directeur te
.vertellen. Maar dat zat hem niet glad. Want
die wist natuurlijk al overal van af en toen
kreeg die d'r zelf van langs, En toen ie terug
kwam en langs me liep, dorst ie haast niet te
kijken. En een gezicht: als een oorwurm!
Nou, en ik lachen dat begrijp je. En hij na
tuurlijk zoo nijdig als een spin!"
De man: „Dan had hij zijn verdiende loon.
Wat een schurk! En hebben jullie nou al
weer een ander engagement?"
„Nee, nog niet. De troep ligt eigenlijk een
beetje uit elkaar, nu Lena dood is."
„Weten ze nog steeds niet wie d'r ver
moord heeft?"
„De Politie niet, maar ik weet wel, hoe die
vent er uit moet zien!"
Nauwelijks heeft ze deze woorden geuit of
in haar onmiddellijke nabijheid ritselen er
enkele takken.
Direct kijkt het paar op.
„Hoorde ik daar iets?"
„Och welnee, het is hier immers zoo vrij
als 't maar kan! 't Zal een vogel geweest
zijn!"
„Nou ik weet het nog niet zoo net! Ik heb
zoo echt het gevoel dat we bespionneerd
worden, of d'r een vent in de struiken zit
ten?"
,Ach. hoe kom je daar nou bij!"
Ik blijf hier niet langer liggen of je moet
eerst de heele omgeving afzoeken!"
Terwijl de vrouw dit zegt, springt een mans
persoon, die geruimen tijd onzichtbaar achter
een groote struik gezeten heeft, haastig op en
sluipt behoedzaam weg tusschen het ge
boomte, teneinde niet gesnapt te worden.
Hoewel de bespionneerde man bij onderzoek
tusschen het gebladerte niemand vindt, blijkt
de stemming tusschen het paar toch verkild
te zijn en na het ontbranden van een cigaret,
worden de fietsen van den grond opgebeurd
en zwijgend gaat het tweetal naast de ve
hikels loopende (het boschpad is niet berijd
baar) weer terug.
En eenige honderden meters verderop, waar
de straatweg weer begint, springt inspecteur
Lietsen, hevig in zichzelf mopperend ever
zijn luidruchtigheid, weer op zijn fiets en rijdt
weg.
Hij begrijpt maar al te goed, dat nu zijn
kans, om nog iets bijzonders te hooren, verke
ken is. Iets heeft hij er evenwel mee gewon
nen: Hij weet nu. dat het meisje, dat hij zoo
even heeft beluisterd, een van de acrobatische
Girls van wijlen Na-Indra, blijkbaar meer van
baar verscheiden afweet, dan zij tot op heden
bij haar verhooren door de Politie heeft los
gelaten.
Zij had, evenals de andere dames, steeds
volgehouden, dat ze er geen flauw vermoeden
van had, wie de dader kon zijn en nu plotse
ling zegt ze, dat ze weet, „hoe die vent er uit
moet zien!" Was dat enkel bluf om in de
oogen van den jongen man interessant te
schijnen? Of weet ze er werkelijk meer van
af? In elk geval is het zaak haar in de gaten
te houden en desnoods nog eens aan een
streng verhoor te onderwerpen. Het was een
goed idee van hem geweest, dit meisje eens
wat nader in haar doen en laten te observee-
ren. Eeuwig jammer daarom, dat ze daar
straks niet uitgesproken had!
Teneinde verder geen argwaan te wekken,
was het zaak zich niet meer te vertoonen,
waarom de Inspecteur wat harder ging trap
pen.
De weg begon hier eenigszins te klimmen
en maakte tevens een vrij scherpe bocht naar
rechts. Door het hooge struikgewas aan weers
zijden van den weg, was het uitzicht in deze
kromming niet vrij.
Juist op het moment, dat hij bellende de
bocht inreed, naderde van de tegenover-ge
stelde richting met groote vaart een luxe auto
die, zonder signaal te geven, in plaats van
een wijden boog te beschrijven, den hoek
scherp afsneed. In een oogwenk begreep de
inspecteur dat een botsing onvermijdelijk
was Wel trachtte hij zich nog te redden door
een achterwaartsche noodsprong te maken,
maar het was al te laat.
Het vierwielige verkeersmonster had zijn
prooi al te pakken. Met kracht smVricte Lietsen
naar rechts, waarbij zijn bovenlichaam in de
struiken terecht kwam en een zijner beènen.
met het rijwiel, door de linkerwielen van oen
auto werden overreden.
Nog had de politieman de tegenwoordig
heid van geest, zich gedeeltelijk op te richten,
om te trachten het nummer en letter van den
auto op te nemen, maar hij slaagde hierin
niet, omdat deze den hoek al om was en uit
het gezicht verdwenen.
Nu werd hij zich pas het hachelijke van
zijn toestand bewust.
Zijn eerste gedachte was: Ik heb het leven
er bij afgebracht. De kracht van zijn val
was door de takken gebroken en behalve vele
bloedende krassen in het gelaat en aan zijn
handen, had zijn bovenlichaam geen ernstig
letsel bekomen. Erger was het evenwel van
onderen gesteld. Zijn rechterbeen kon hij nog
goed optrekken en bewegen, doch het linker,
dat bovendien nog bekneld zat tusschen resten
van de vernielde fiets, weigerde geheel den
dienst, terwijl er bloed uit de pijp van zijn
broek vloeide. Hij slaagde er niet in eenige
beweging in het been te krijgen en ces
steeds erger wordende pijn deed hem begrij
pen, dat dit ernstig gekwetst moest zijn.
Reeds aan de onnatuurlijke ligging ervan zag
hij met een oogopslag dat het gebroken
moest zijn. Even nog had hij de hoop dat
de auto door de bocht gestopt zou hebben om
hulp te verleenen, maar het langzaam weg
stervende geluid van den motor deed hem in
zien. dat de bestuurder blijkbaar de voorkeur
gaf aan onmenschelijkheid, boven het royaal
uitkomen voor zijn schuld bij deze aanrij
ding. Door het blinken van de voorruit en de
reeds toenemende schemering had Lietsen
evenmin den bestuurder kunnen zien. Zoo
doende wist hij niet eens of er een man, dan
wel een vrouw achter het stuur had gezeten.
Nauwelijks had hij zich zijn toestand vol
doende gerealiseerd of hij hoorde stemmen en
begreep, dat dit de circusjuffrouw met haar
minnaar moesten zijn. En inderdaad ver
schenen deze dadelijk daarna om den hoek.
Vanzelfsprekend schrokken zij, toen ze hem
zoo zageji liggen en begrepen wel, dat de auto
die hier zoo juist gepasseerd was debet aail
dit geval moest zijn.
Even natuurlijk hadden ze echter evenmin
het nummer en merk opgenomen, doch wis
ten alleen te verklaren, dat er een dame
achter het stuur gezeten had. Ze was de
eenige inzittende geweest en droeg een
uilenbril met donkere glazen.
Hoewel de jonge man onmiddellijk wilde
probeeren het been vanuit de wrongen bui
zen vrij te maken, weigerde Lietsen dit ge
decideerd. Hij wist dat absolute roerloosheid
tot de komst van een dokter nog het beste
was.
Daarom verzocht hij den man, zoo gauw
mogelijk medische hulp te halen, waaraan
deze beloofde te voldoen. Hij reed daarop met
het meisje verder.
Met spanning lag Lietsen nu af te wachten.
De pijnen waren nu schier ondragelijk ge
worden en hij beet zich de lippen tot bloedens
toe, om het niet uit te schreeuwen.
Reeds na ongeveer een kwartier, dat hem
eenige uren had toegeschenen, kwam hulp
opdagen. De beide fietsers waren namelijk
een auto tegengekomen, welke een dokters
schildje voerde en de bestuurder ervan, een
bekend medicus uit 's Torenbosch, had zich
direct bereid verklaard huip te verleenen.
Hij constateerde een dubbele breuk aan het
onderbeen en een diepe vleeschwonde aan
het bovenbeen
Hij maakte het been voorzichtig uit de bui
zen los en verbond het ter plaatse met behulp
van den inhoud van den verbandtrommel,
dien hij steeds in zijn auto had.
Lietsen noemde zijn naam en beroep aan
den dokter en vertelde hem, dat hij in een
hotel logeerde in 's Torenbosch. Te laat zag
hij dat het door hem beloerde stelletje ook
weer teruggekomen was en dus tevens zijn
identiteit te weten was gekomen.
(Wordt vervolgd.)
De vlag uit! Van het hoofdkantoor der K.L M te den Haag
v/aait de vaderlandsche driekleur, want de .Uiver" Is be
houden te Melbourne geland als tweede in de snelheidsrace
Het Nederlandsch A-elftal speelde Woensdag een voetbalwedstrijd op het Sparta-terrein te Rotterdam tegen een
amateur-elftal van Centraal Hongarije, welke door Nederland met 7 0 werd gewonnen
Vliegersvrouwen geïntervieuwd. Ten huize
van mevrouw Parmentier is Woensdag met
de vrouwen van de bemanning van de
.Uiver' een gesprek voor de radio gevoerd
De Japansche admiraal Yamamoto (links)
en de Japansche ambassadeur in Engeland,
Matsudeira (rechts), verlaten Downingstreet 10
te Londen, waar de Japansche delegatie ter
internationale marineconferentie Dinsdag een
bespreking met de Britsche regeering had
