~(kiq wvtCL Oiqcübette/r
VRIJDAG 2 NOVEMBER 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
8
SPORT EN SPEL.
Revanche wordt gevraagd, maar zal het lukken?
Het is merkwaardig, dat de uitwedstrijden
tegen Zwitserland bij ons eigenlijk nooit bij
zonder populair zijn geweest. Mogelijk is dat
te wijten aan de omstandigheid, dat ze met
een voor de onzen stellig ontmoedigende re
gelmatigheid in overwinningen voor de Zwit
sers zijn geëindigd en dat meermalen die ne
derlaag niet alleen te wijten is geweest aan
minder goed spel der onzen, maar ook aan
de invloeden van het klimaat, dat somtijds
onzen voetballers niet goed .Jigt". We zijn
dikwijls naar Zwitserland getrokken met een
elftal, waarvan we de allerbeste verwachtin
gen hadden en steeds is het op een teleur
stelling uitgeloopen. Met een monotone regel
matigheid werden de uitwedstrijden tegen
Zwitserland verloren en de thuiswedstrijden
gewonnen.
Het werd tenslotte eigenlijk vervelend en
zoo heeft men dan ook de wedstrijden tegen
Zwitserland eenlge jaren van het programma
afgevoerd. In 1930 werd de laatste uitwedstrijd
tegen de Zwitsers gespeeld waarbij we den
strijd te Milaan als een extra nummer buiten
beschouwing laten en daarna scheen het
voorgoed met de wedstrijden tegen Zwitser
land afgeloopen te zijn. Voor een deel was die
weinige animo voor wedstrijden tegen Zwit
serland ook te wijten aan de omstandigheid,
dat in die jaren de Zwitsers steeds met on
volledige ploegen naar ons land kwamen. Dat
was r.og in de dagen van het amateurisme,
toen de Zwitsersche bond aan zijn spelers
geen vergoeding wegens loongemis mocht ge
ven. waardoor het voor verschillende Zwitser
sche spelers onmogelijk was mee naar Am
sterdam te gaan. De invoering van het be-
beroepsspel in Zwitserland heeft daarin ver
andering gebracht, de Zwitsers konden verder
wel met volledige ploegen komen, wat een der
voornaamste motieven was. om de wedstrijden
tegen de Zwitsers te hervatten. De eerste wed
strijd van de Zwitsersche ploeg in het Am-
sterdamsche Stadion, na het hervatten van
de wedstrijdenreeks, heeft met de traditie, dat
Zwitserland de uitwedstrijden steeds verloor,
gebroken, want op 22 Januari 1933 werd onze
ploeg op een kouden winterdag met 2—0 door
de Zwitsers geslagen. Het bleek in dien wed-
strijdook, dat dan'k zij de erkenning van de
beroepssport het Zwitsersche voetbal groote
vorderingen had gemaakt, zoodat de Zwitser
sche ploeg onder alle omstandigheden een ge
vaarlijk tegenstander voor ons nationaal elf
tal zou zijn.
Als gevolg van deze Amsterdamsche neder
laag. kwam er hier meer belangstelling voor
het spel in Zwitserland. Toen dan ook be
kend werd. dat Nederland in de eerste ronde
voor de wedstrijden om het wereldkampioen
schap. geloot had tegen Zwitserland, ver
hoogde dat de destijds toch reeds groote be
langstelling voor de toer van onze ploeg naar
Italië, nog meer. Men rekende er op. dat Ne
derland er in zou slagen revanche te nemen
voor de Amsterdamsche nederlaag. In deze
hoopvolle stemming trokken eenige duizenden
Nederlanders met het elftal mee naar Milaan,
een feit. dat in de historie van het Europee-
sche voetbal als eenig beschouwd moet wor
den. als een record, dat vermoedelijk wel niet
gemakkelijk geslagen zal worden. Dat eenige
duizenden een reis maken dwars door Europa,
alleen voor een voetbalwedstrijd en dat extra
treinen Ingelegd moeten worden om het groo
te gezelschap te vervoeren, mag men gerust
als een wereldrecord beschouwen.
Dat de revanche niet is gelukt en dat het
een nederlaag met 32 werd, zal iedereen nog
versch in het geheugen liggen
Dat op die groot belangstelling voor onze
nationale ploeg, een terugslag moest volgen,
lag voor de hand. Men krijgt den indruk, dat
het groote publiek de teleurstelling van de
Milaansche nederlaag nog niet te boven ge
komen is. Voor den wedstrijd tegen de Zwit
sers op a.s. Zondag is de belangstelling ten
minste zeer bescheiden. Er zullen dan ook dit
maal geen extra treinen loopen. er zullen geen
gezel schapstochten worden georganiseerd en
als de voorteekenen ons niet bedriegen, zal
het aantal Nederlandsche supporters te Bern.
slechts zeer bescheiden zijn. Kenteekenend is
het b.v.. dat verschillende redacteuren van
groote bladen, die anders bij onze interna
tionale wedstrijden in het buitenland nooit
ontbreken, thans verstek laten gaan en aan
de Zesdaagsche wielerwedstrijden de voorkeur
geven!
Zou de wedstrijd tegen de Zwitsers niet te
Bern, doch te Amsterdam worden gespeeld,
dan zou waarschijnlijk het Stadion niet eens
uitverkocht zijn.
Mogelijk is het echter zoo beter, dan al die
opgeschroefde opgewondenheid van den strijd
te Milaan, waarbij het eigenlijk bij velen meer
ging om de sensatie, dan om de voetbalsport.
Om het verlies van dergelijke supporters be
hoeft de voetbalsport zeker niet te treuren.
Gelukkig kan men vaststellen, dat bij de
spelers zelf de animo niet in het minst is ver
flauwd en dat ook de heeren van de Keuze-
Commissie. die de zorg voor onze vertegen
woordigende ploeg hebben, krachtig hebben
gewerkt om een zoo sterk mogelijk elftal in
het veld te brengen.
Onze spelers gaan naar Bern met het vaste
voornemen om niet alleen revanche te nemen
voor de nederlaag te Milaan, doch ook te bre
ken met de traditie van de nederlagen op
vreemden grond. Onze ploeg heeft in de laat
ste jaren in uitwedstrijden een merkwaardig
succes gehad. Zonderen we den wedstrijd te
Milaan uit, die men eigenlijk als een extra
wedstrijd op neutraal terrein moet beschou
wen, dan moet men teruggaan tot Mei 1931
om een nederlaag van ons elftal in het bui
tenland in een gewonen interland wedstrijd
te vinden. Het zou prachtig zijn, indien onze
ploeg die lange reeks successen met een over
winning te Bern zou kunnen voortzetten.
Laat ik u echter eerst eens mijn meening
over de elftallen geven.
Nu Dr. Van der Meulen met den wedstrijd
te Milaan definitief afscheid genomen heeft
van internationaal voetbal, moest men voor
hem een opvolger zoeken. Men heeft daar
voor gekozen Leo Halle, die aanvankelijk ook
reeds was aangezocht om het Nederlandsche
doel te Milaan te verdedigen en die in dit sei
zoen zóó voortreffelijk heeft gespeeld, dat op
het oogenblik dat hij werd gekozen, in de
comnetitie nog geen enkel doelpunt tegen
c gemaakt. Hiüe is in het doel eer
Mfto firnmr: bli ^eeffc voo" Go ^^e°
pre "Mig werd geleverd. Het eenige twijfelach
tige punt is echter, of hij met van Run en
Diepenbeek een goed sluitend geheel zal vor
men. Halle heeft een neiging tot uitloopen.
Terecht gaat hij uit van het beginsel, dat de
doelman daardoor de taak van de acht.erspe
Iers vaak kan vergemakkelijken. Maar dan
moeten de achterspelers daarmede ook voort-
i durend rekening houden, zooals dat ook bij
Go ahead* gebeurt. Loopt Halle uit. dan ziet
men onmiddellijk Eysink of Godenbelt in het
doel opduiken. Zullen echter van Run en Die
penbeek na slechts één oefenwedstrijd, te
Rotterdam, voldoende op hem ingespeeld zijn?
Dat is het groote vraagteeken, waarop slechts
de wedstrijd te Bern het antwoord zal kunnen
geven.
Het tweetal achterspelers kan men overi
gens met vertrouwen in het veld zien gaan.
Van Run zag ik dit seizoen viermaal in actie
en in al die vier wedstrijden leverde hij voor
treffelijk werk. Het spel van Diepenbeek vond
ik wat minder overtuigend, doordat zijn trap
pen wat onzuiver was, doch naar ik hoor.
heeft hij in den wedstrijd van den jongsten
Zondag, tegen A.D.O. uitstekend gespeeld.
Zijn goed opstellen en zuiver ingrijpen stem
pelen hem stellig tot een achterspeler van
klasse. Het is jammer, dat Pellikaan niet van
de partij kan zijn. Zijn afwezigheid in de mid
denlinie is ongetwijfeld een verzwakking. In
zijn plaats heeft men den Feijenoorder Bas
Paauwe gekozen, die dit seizoen bij Feijenoord
in de voorhoede speelt. Als spil heeft Bas
Paauwe echter reeds eerder zijn sporen ver
diend. zoodat het experiment niet zoo ge
waagd is, als het wel lijkt. In den oefenwed
strijd te Rotterdam heeft zijn spel voldoen in 2
gegeven, zoodat zijn opname in het elftal vel
gerechtvaardigd blijkt. Zijn gebrek aan lengte
blijft natuurlijk een handicap.
Het spel van Anderiessen is voldoende be
kend. Het heeft dit seizoen eenigen tijd ge
duurd. voordat hij in vorm was. doch dat is
blijkbaar thans in orde. Hij zal Zondag voor
een zware taak staan, daar hij den voortref-
felijken middenvoor Kielholz, de ziel van den
geheelen Zwitserschen aanval, voor zijn re
kening heeft. Bij den wedstrijd te Milaan
heeft men Kielholz niet voldoende in be
dwang kunnen houden, wat een der oorzaken
van de nederlaag is geweest. (De andere oor
zaak was m.i. het gebrek aan snelheid van
Weber)Naar mijne meening zou tegenover
een speler van het type Kielholz, die sterk op
dringt en steeds vlak bij de achterspelers
staat, een verdedigende spil te verkiezen zijn
boven een aanvallenden spil, zooals Anderie-
sen ongetwijfeld is. Het komt mij voor. dat
een speler als Nieuwenhuizen van K.F.C., in
staat zou zijn Kielholz te bedwingen door hem
voortdurend te beschaduwen.
Het optreden van den spil als derde back
heeft Italië en Duitschland bij de wereldkam
pioenschappen succes gebracht. Waarom zou
men er ook in dezen wedstrijd van onze na
tionale ploeg, speciaal tegenover een speler
als Kielholz. geen gebruik van maken.
Over den derden achterspeler, van Heel. be
hoef ik zeker niet te schrijven. Iedereen weet.
wat van Heel presteert en wat hij voor onze
ploeg beteekent.
Wat de aanval betreft, zal heel veel afhan
gen van de vraag, of Bakhuys in staat zal
zijn het snelle tempo anderhalf uur vol te
houden. Het gemis aan geregeld wedstrijdspel
is voor hem wel een handicap. Bij den oefen
wedstrijd heeft hij veel goede dingen gedaan
maar toch was hij. vooral in het laatste half
uur. niet de Bakhuys van het vorig seizoen.
Vente en Smit zijn goed op dreef. Hebben deze
twee een beetje geluk met hun schot, dan ko
men er stellig wel Nederlandsche doelpunten.
Ook Wels kan men met vol vertrouwen in het
veld sturen. In den oefenwedstrijd tegen de
Hongaren deed hij tenminste weer voortreffe
lijk werk. Minder vertrouwen heb ik in van
Gelder, die het doel te veel langs omwegen
tracht te bereiken. Hij is ongetwijfeld een
handig speler, doch die handigheid is alleen
goed als ze gebruikt wordt, om dichter bij
het vijandelijke doel te komen Wij zouden op
zijn plaats veel liever van Nellen hebben ge
zien.
De Zwitsers hebben met het samenstellen
van hun elftal eenige moeilijkheden onder
vonden. Van de ploeg, die eenige weken ge
leden tegen Tjescho-Slowakije gelijk gespeeld
heeft, zijn dan ook drie spelers vervangen,
waarvan twee in de middenlinie. De Zwitser
sche achterhoede is zeer sterk. Sèchehaye zal
het doel weer verdedigen en de bekende ach
terspelers van de Grasshoppers, Minelli en
Weiier zullen vóór hem spelen. Dit drietal is
onzen spelers wel bekend. Ze speelden alle drie
te Milaan. Ook tegen de Tsjechen hebben ze
uitstekend gewerkt.
In de imddenlinie speelt Jaccard, evenals
te Milaan, als spil. Hij is een aanvallend spil
van het type Anderiessen, zoodat we dus geen
driebacksysteem tegenover ons krijgen. De
vleugelhalfs, Schaub en Lörtcher de laat
ste speelde ook tegen de Tsjechen mee zijn
mij niet bekend.
In de voorhoede is. na Milaan nog al wat
veranderd. Ze bestaat uit: Von Kanel, Spag-
noli, Kielholz. Jaggi en Jack. Alleen von
Kanel en Kielholz waren te Milaan van de
partij. Diezelfde voorhoede, met uitzondering
van Spagnoli, heeft ook tegen de Tsjechen ge
speeld.
Het elftal lijkt niet zoo sterk als dat te Mi
laan, doch het zou verkeerd zijn, daarop al te
veel te rekenen.
Van een voorspelling van het resultaat zal
ik mij maar onthouden. Ons elftal heeft aan
Bern geen gelukkige herinneringen. Het werd
daar door Zwitserland in 1922 met 50 ge
slagen. doch van het elftal, dat toen speelde,
komt thans geen enkel speler meer in eerste
klas voetbal uit.
In vroeger jaren trok ons elftal vaak in op
timistische stemming naar Zwitserland. Het
werd steeds een nederlaag. Ditmaal is de
stemming zeer pessimistisch, zou het nu een
overwinning worden?
C. J. GROOTHOFF.
ZATERDAGMIDDAG-
COMPETITIE
Hoewel eerst vier competitiewedstrijden per
elftal in de verschillende afdeelingen zijn ge
speeld, kan reeds thans gezegd worden, welk
team een goede kans op het afdeelingskam-
pioenschap zal maken.
In Afdeeüng „A" zal de strijd hoofdzakelijk
eaan tusschen de beide IJmuidensche ver-
lenigingen Zeevogels en VV.IJ.
Kennemerland heeft reeds vier verliespun-
ten; het ziet er naar uit, dat dit elftal geen
belangrijke rol zal gaan spelen.
In de tweede afdeeüng gaat de strijd voor
namelijk tusschen Z.S.V. en Ulysses, doch
Kennemerland 2, V.V.R.A. en V.J.B.. welke
laatste drie elftallen nog al wisselvallig spe
len, zouden eventueel nog een woordje kun
IN PLATTE DOOSJES VAN 70stuks 70cen1
DE HANDIGSTE VERPAKKING VOOR DEN VESTZAK
(Adv. Ingez. Med.)
nen meespreken, hoewel wij dit niet verwach
ten.
In de derde afdeeüng is het herboren V.E.W..
dat vroeger in afdeeling „A" uitkwam, veel te
sterk voor de overige teams. Van de vier ge
speelde wedstrijden werden er drie met dub
bele cijfers en één met 70 gewonnen; dit il
lustreert wel heel duidelijk het hierboven ver
melde. O.i. wordt V.E W. zonder slag of stoot
kampioen; zij kan het volgende seizoen ver
moedelijk weer in een hoogere afdeeling uit
komen.
Voor morgen is het volgende programma
samengesteld:
Afd. A:
KennemerlandSizo
Tweede JeugdZeevogels
Telefonia—IJ.F.C.
V.V.IJ. Z-V.V.IJ. 1
Afd. B:
UlyssesV.V.R.A
Sizo 2Kennemerland 3
Kennemerland 2V.J.B.
Afd. C:
V.J.B. 2Kennemerland 4 (uitgesteld)
V.E.W.Kennemerland 6
V.V.B.—Ulysses 2
Hoewel Kennemerland er niet veel van te
recht brengt, gelooven wij nochtans, dat de
Oranjehemden het bezoekende Sizo kunnen
overwinnen, Tweede Jeugd zal o.i. niet veel
kunnen uitrichten tegen het sterke Zeevogels
Telefonia ontvangt IJ.F.C. Zaterdag jl. wist
Telefonia op Tweede Jeugd haar eerste over
winning te boeken. Dit zal den Telefoonmen-
schen niet weinig zelfvertrouwen hebben ge
geven en IJ.F.C. kan dan ook op een warme
ontvangst rekenen. V.V.IJ. 1 heeft het tegen
het tweede elftal dezer vereeniging niet
moeilijk.
In Afdeeling 2 lijkt ons de wedstrijd Ulys
sesV.V.R.A. wel interessant. Aan het begin
van het seizoen verloor V.V.R.A. met groote
cijfers van Ulysses in den strijd om den Ken-
nemerland-beker. Sindsdien hebben Ootes c.s.
zich evenwel keurig hersteld: het zal ons
geenszins verwonderen, als zij een puntje in'
de wacht sleepten. Sizo 2 krijgt bezoek van de
Kennemeriand-veteranen, die vermoedelijk
wel met twee punten naar Haarlem zullen te-
rugkeeren. Kennemerland 2. dat ln het begin
van de competitie zoo uitstekend op dreef was.
heeft twee achtereenvolgende nederlagen te
slikken gekregen en zal moeite genoeg heb
ben om tegen V.J.B. een goed figuur te slaan.
Alle wedstrijden beginnen morgen, wegens
de vroeg invallende duisternis, te half drie.
In aansluiting op hetgeen wij vorige week
omtrent het IJ.F.C.-terrein mededeelden, kun
nen wij thans berichten, dat IJ.F.C. voor haar
thuiswedstrijden de beschikking heeft gekre
gen over het Stormvogels-terrein.
De vereeniging Floraspeelt op het Hil-
ünen-terrein.
Volgende week spelen deze Hillegommers
hun eersten wedstrijd voor de B afdeeling.
ATHLETIEK.
„Haarlem" en de Olympische
training.
Reeds eenige weken is des Zondagsmorgens
in het Amsterdamsche Stadion de Olympische
training voor de voorloopige candidaten in
1936 aan den gang. Het is wel zeer verblijdend
dat daartoe ook eenige „Haarlem"-leden zijn
uitgenoodigd. Wim Kaan, Van Geenhuizen,
V. Mans, Lamoree, Verkes, Herfst, ziehier
eenige namen, welke in het afgeloopen sei
zoen zoodanig de aandacht op zich hebben
gevestigd, dat de Technische Commissie der
K.N.A.U. hen heeft waardig gekeurd deel uit
te maken van de voorloopige kernploeg, op
wie aller hoop gevestigd is.
Doch het zijn niet alleen athleten, die
„Haarlem" voor deze training levert; ook
leiders zijn uit het midden der vereeniging
gevraagd om aan de Olympische voorberei
ding mede te werken. Voor de loopers heeft
de Amsterdamsche coach Kossack de leiding;
voor de springers is dit de Haarlemmer Van
Welsenes. die nu reeds eenige jaren op de
springnummers is uitgekomen en die door
zijn prestaties ongetwijfeld het volle ver
trouwen van alle jonge athleten heeft. Voor
het polsstokhoogspringen heeft de Haarlem
mer Van der Zee, wiens onslangs te Medemblik
verrichte prestatie van 3.90 M. eenige weken
geleden als Nederlandsch record is erkend,
de leiding. Speciaal voor hem is er belang
rijk werk aan den winkel, want nimmer heeft
Nederland zoovele athleten met aanleg voor
dit nummer gehad, wat wel mag blijken
uit het feit. dat behalve Van der Zee drie
menschen over de 3.80 M. sprongen.
Zoowel de training van „Haarlem" op
Kraantje Lek als de indoortraining in het
Kennemer Lyceum passen volkomen in de
Olympische sfeer, welke mén nu eigenlijk
reeds een tiental jaren bij deze vereeniging
aantreft. De grondslag voor het komende sei
zoen, dat nog zoo ver af lijkt, wordt reeds nu
gelegd en heeft de volle belangstelling van
de Technische Commissie der K.N.A.U.
De indoortraining, welke Woensdagavond is
begonnen, staat dit jaar onder leiding van
den den heer P. Korver, leeraar M. O. te Am
sterdam en secretaris van de Trainingscom
missie der K.N.A.U. De lessen, welke door 35
athleten werden bijgewoond, zullen nood
zakelijk in tweeën moeten worden verdeeld
om ieder een goede beurt te geven. Dit alles
getuigt van een niet te onderschatten animo.
De voorzitter van de vereeniging, de heer
H. A. van der Meij. die Woensdagavond het
winterseizoen inluidde, merkte op, dat de
athleten van stonde af aan energiek moesten
werken voor het a.s. seizoen. „Niet alleen de
vereeniging zal jullie het volgend jaar noodig
hebben", aldus spreker, „maar ook de Neder
landsche athletiek moet in „Haarlem" weder
om zooveel materiaal aantreffen als in vroe
gere glorierijke jarefl Kr zijn. onder jullie
eenigen, die bij de olympische training zijn
betrokken, maar denk niet, dat dit blijvend
is. En zij. die nog niet bij die ploeg behooren,
moeten niet denken dat de kansen, om daar
bij te gaan behooren, uitgesloten zijn. De
ploeg is wel degelijk voor uitbreiding vatbaar.
Het woord is alleen aan jullie. Veel succes".
Zoo sprak de voorz'tter. tevens lid der Tech
nische Commissie der K.N.A.U,, die beter dan
ieder weet, dat iedere athleet een reëele kans i
krijgt. I
DAMMEN.
De Int. vierkamp te IJmuiden.
R. C. KELLER No. 1.
De laatste ronde.
k. C. KELLER.
Donderdagavond begon in het gebouw „Cy
cloop" te IJmuiden de laatste ronde van den
internationalen vierkamp.
Begrijpelijkerwijze bestond hiervoor enorme
belangstelling, want bij het ingaan dezer laat
ste ronde was onze nationale kampioen Kei
ler nog steeds één punt op den wereldkam
pioen voor en in deze laatste ronde moesten
juist Keiler en Rajchenbach tegen elkander
spelen.
In alle opzichten beloofde dus deze laatste
ronde wel de spannendste te zullen worden
van het geheele tournooi.
Precies vijf uur begon deze laatste ronde.
RajchenbachKeller (11)
De Fransche kampioen opende met 3429,
waarop Keiler theoretisch tegenspeelde; de
partij kreeg direct een levendig aanzien. Aan
het spel van den Franschman was al dadelijk
te bemerken dat hij in deze partij meer wilde
wagen dan hij in voorgaande partijen tegen
Keiler gedaan had. Het pleit voor Keller's
sportiviteit, dat hij het spel niet vereenvou
digde, doch integendeel den wereldkampioen
met dezelfde wapenen wenschte te bestrijden.
Het werd een vrij ingewikkelde opening,
waarin Rajchenbach iets voordeeliger kwam
te staan. Toen Keiler de gelegenheid geboden
werd zich wat meer bewegingsvrijheid te ver
schaffen, achtte hij het raadzaam een uitruil
te nemen, waardoor de partij meer tot het
klassieke genre terugkeerde. Een tijd lani_
ging de strijd gelijk op; weer was het Rajchen
bach, die verwikkelingen forceerde. Hij moest
immers winnen!
Zeer avontuurlijk ruilde Rajchenbach plot
seling naar het „kerkhof" uit. Deze zet was
zeer goed berekend, want verschillende drei
gingen ontstonden nu, die Keiler alleen uit
den weg kon gaan door een achterwaartsche
2 om 2 uitruil.
De overblijvende stand was nu:
Keiler: 3 6 8 13 14 17 21 26.
Rajchenbach: 29 36 39 42 45 48.
De wereldkampioen stond dus nu in het
voordeel.
Langzamerhand kwam Rajchenbach nu op
zetten, doch in zijn enthousiasme liet hij zich
verleiden dezen opmarsch wat te onstuimig
door te voeren; wederom kreeg Keiler gele
genheid, door een uitruil den Franschen op
marsch te stuiten. Van Rajchenbach's voor
deel was nauwelijks meer iets te bespeuren.
Hij gaf echter den moed zoo gauw niet op.
Hij formeerde nu een klaverblad stelling op
het middenbord en noodzaakte Keiler, met
de grootste omzichtigheid te spelen. Deze had
echter het rustige vooruitzicht, aan remise
voldoende te hebben; het was dus nu voor
hem zaak, met de minst mogelijke risico het
grootste rendement van zijn schijven te krij
gen. De stand was nu als volgt:
Keiler: 11 13 18/20, 26.
Rajchenbach: 27/29, 32 40 42.
Keiler speelde 19—24 (Wit 38—33) 13—19
(Wit 40—34) 11—16 (Wit 28—22) 16—21 (Wit
22:13 19:8 (Wit 27:16) en 26—31. Rajchen
bach had dus nu een schijf gewonnen; o.i.
had Keiler geen betere voortzetting.
Toch bood de stelling nog vele remise-mo
gelijkheden; het was interessant te zien, hoe
onze kampioen deze ook wist te benutten.
Op bekwame wijze formeerde Keiler na een
reeks mooi berekende zetten de remisse en
eindigde dus ongeslagen als overwinnaar van
het IJmuider meestertournooi!
Een geweldig applaus brak los; onze kam
pioen kwam handen te kort om alle felicita
ties in ontvangst te nemen.
Dukel-Demesmaecker (20)
Dukel opende 3126, doch de Belg, wiens
afkeer voor flankspelpartijen in dit tournooi
herhaaldelijk gebleken is, beantwoordde met
centrumspel. Na het opbouwen der stellingen
veranderde Dukel van taktiek, omdat tegen
het massieve centrumspel van den Belg met
flankspel geen succes te verwachten kon zijn.
Het werd nu een stand waarin het geheel aan
kwam op het zuiver berekenen der tempo's.
Hierin bleek Dukel beter te slagen, dan De-
mesmaecker. want de Belg werd gedwongen
zijn kroonschijf reeds vroegtijdig op te spelen,
waardoor de IJmuidenaar beter kwam te staan
In een stand van 13 om 13 ruilde Demes-
maecker af naar veld 29, de beruchte „Kerk
hof-ruit. Deze zet is goed, wanneer hij pre
cies op tijd wordt gespeeld. Nu echter stond
deze voortzetting gelijk met „zelfmoord", want
deze afruil kwam niet alleen veel te vroeg,
doch was bovendien in alle opzichten foutief!
Dukel speelde nu een zet, waartegen de Belg
geen enkel goed antwoord had. Er dreigde
een damzet, die alleen voorkomen kon wor
den door het offeren van een schijf. Onbegrij-1
peüjk genoeg liet de Belg den damzet toe en
toen was het voor Dukel een kleinigheid om
de partij te winnen.
De IJmuidenaar werd voor deze fraaie pres
tatie hartelijk toegejuicht. Dat Demesmaecker
als „hekkensluiter" is geëindigd, geeft volko
men de verhouding weer.
De eindstand luidt dus als volgt:
1 2 3 4 pnt.
1. R. C. Keiler, Nederland x 11 22 21 9
2. M. Rajchenbach,
Frankrijk 11 x 21 12 8
3. B. Dukel, Nederland 00 01 x 22 5
4. M. Demesmaecker, België 01 10 00 x 2
De prijsuitreiking.
Onmiddellijk na afloop had de prijsuitrei
king plaats.
De heer K. de Jong, voorzitter-secretaris der
Damclub „IJmuiden" richtte zich tot den over
winnaar van dit tournooi en bracht Keiler
hulde voor zijn zeldzaam fraaie prestatie. In
dit tournooi aldus spreker heeft Keiler
zich minstens gelijkwaardig aan den wereld
kampioen getoond. Als eerste prijs overhan
digde spr. hem een fraaie, speciaal vervaar
digde bronzen plaquette, geschonken door
„Stormvogels", alsmede een fraai bloemstuk
met linten in de Hollandsche kleuren.
Hierop speelde de muziek het Wilhelmus,
dat door allen staande werd aangehoord.
Vervolgens werd Rajchenbach toegespro
ken. „Na uw tournee door Nederland, waarin
u zooveel succes hebt geboekt, gelooven wij
wel dat u met genoegen kunt terugzien op dit
IJmuider tournooi. Wij hopen van harte dat
U aan IJmuiden de beste herinneringen zult
bewaren".
Spr. overhandigde aan Rajchenbach den
door de Levensverzekering Maatschappij
„Amstleven" geschonken zilveren beker. Hier
na werd het Fransche volkslied gespeeld.
Vervolgens complimenteerde hij Dukel. Als
derde prijs werd hem een schemerlamp over
handigd.
Wederom weerklonk het Wilhelmus en
daarna een daverend applaus. Tenslotte
richtte de heer De Jong zich tot Demes
maecker. die den door den Nederl. Dambond
geschonken beker ontving.
Hierna kwam Demesmaecker aan het
woord.
„Alle inwoners van IJmuiden zijn goed voor
mij geweest." klapte hij in gemoedelijk
Vlaamsch; het applaus dat toen losbarstte,
was overweldigend. Nu volgde ook het Belgi
sche volkslied.
Aan alle deelnemers werd nog een Delftsch
bord overhandigd van de „Opening van de
grootste sluis ter wereld IJmuiden-Holland
29 April 1930", waarvan nog slechts twintig
exemplaren in Nederland aanwezig zijn.
Ook spraken nog de heer A. van Broek,
voorzitter van den Nederl. Dambond en de
heer J. W. van Dartelen, namens de gezamen
lijke dammers en namens de Haarlemsche
Damclub.
Hierna behoorde het tournooi tot het ver
leden. Toen begon het soiree-dansante, dat
tot 2 uur 's nachts duurde.
Het was een waardig slot van een schitte
rend geslaagd tournooi.
SCHERMEN
SCHOOL COMPETITIE-WEDSTRIJDEN
De eerste competitie-wedstrijd heeft plaats
gehad van de tweede helft der Competitie 1934
in de gymnastiekzaal van het Kennemer Ly
ceum. onder leiding van den schermleeraar
V. J. Brassinne, alhier. De strijd ging tusscheiT
leerlingen van het Kennemer Lyceum en het
Gymnasium.
Er werd geschermd om vier raak op sabel,
volgens de bepalingen van den Kon. Nederl.
Amateurs Schermbond.
Deze twee ploegen waren wel tegen elkaar
opgewassen, wat ook blijkt uit den einduit
slag. De partijen werden vrijwel om beurt ge
wonnen.
De uitslag was: Het Kennemer Lyceum wint
van het Gymnasium met 5 tegen vier gewon
nen partijen.
De totaal uitslag tot heden in de Competi
tie voor deze twee scholen is als volgt: van de
vijf wedstrijden heeft het Kennemer Lyceum
vier gewonnen, het Gymnasium twee. Er moe
ten nog vier wedstrijden plaats hebben.
Zaterdag 3 November a.s. komen de volgen
de scholen uit in de Competitie: Het Christe
lijk Lyceum tegen het R.-K. Lyceum en het
R.K. Lyceum tegen het Haarl. Inst. voor Lich.
Opvoeding in de gymnastiekzaal van het
Christelijk Lyceum, aan de Emmakade.
ZWEMMEN.
NIEUWE ZWEMCLUB.
Ten huize van den heer W. Tekamp, Schalk-
wijkerweg 25, is een zwemclub opgericht. Het
bestuur is gekozen als volgt: voorzitter J. W. v.
Hoek, 2e voorzitter W. Tekamp, secretaris J. v.
Riessen, Fr ankestraat 22; penningmeester J.
Wielart, 2e penningmeester P. Bakker. Verdere
bestuursleden zijn mevr. Tekamp en de heeren
A. v. Wijk en C. Delissen. Instructeur is de heer
J. W. v. Hoek.
WIELRIJDEN.
De Zesdaagsche te Amsterdam
MIEN VAN BREE RIJDT EEN EERE-RONDE.
Mien van Bree, de Nederlandsche wielren-
kampioene, derde in het wereldkampioen
schap, dat in September jl. in België verreden
is, zal heden Vrijdag, op den openingsavond
van den Derden Amsterdamschen Zesdaag
sche, een eere-ronde rijden.
AUTOMOBILISME
DE STERRIT NAAR MONTE CARLO.
De eerste Nederlandsche
inschrijvingen.
Naar wij vernemen hebben reeds twee Ne
derlandsche automobilisten ingeschreven voor
den Sterrit naar Monte Carlo, die eind Jan.
1935 zal worden gehouden, nl. Van Beek Cal-
koen uit Maartensdijk en Bakker Schut uit
Voorburg.
IJSHOCKEY.
DE WERELDKAMPIOENSCHAPPEN TE
DAVOS.
Uit Da vos: Zooals bekend is worden de Euro-
oeesche- en Wereldkampioenschapnen iishoc-
key van 19 tot 27 Januari te Da vos gehouden.
Tot nu toe hebben negen landen ingeschre
ven, nl. Nederland, Duitschland, Zwitserland,
Engeland. België, Ts.iecho-Slowakiie. Zweden,
Ttalië en de titelverdediger Canada. Op 15
November a.s. worden de inschrijvingen defi
nitief gesloten.
