HERFST
Het Haarlemsche Crisiscomité.
3
Ongegronde klachten.
VRIJDAG 2 NOVEMBER 1934
HAARLEM'S DAGBLAD
Bezwaren tegen regeling der
Zondagssluiting.
Er zouden bij de enquêtes fouten zijn
gemaakt.
Het algemeen bestuur van den Koninklij
ken Nederiandschen Middenstandsbond heeft
aan den Minister van Economische Zaken
eenige ernstige bezwaren kenbaar gemaakt
nopens de toepassing van de Wijzigingswet
van 27 Juli 1934, staatsblad 450, inzake de
crisisvoorziening betreffende de winkelslui
ting.
Allereerst heerscht er veel misvatting om
trent de vraag wie „belanghebbenden" zijn
in den zin van art. 5, 3e lid. Dit moeten vol
gens den Bond zijn. zij die inderdaad recht
streeks met de al of niet verruiming ge
moeid zijn, zooals de Ministerieele circulaire
ook vermeldt.
Bij de enquêtes in de verschillende gemeen
ten heeft men ten onrechte alle geraadpleeg
de personen als belanghebbenden beschouwd
Zoo werden b.v. als belanghebbenden de brood
bakkers beschouwd, welke in het algemeen
eigener beweging hun winkels op Zondag ge
sloten houden.
Bij de in bedrijfstelling van 1930 werden
naast 2883 banket- en chocoladewinkel 11119
broodwinkels aangetroffen. Daar men hier
mee geen rekening heeft gehouden, heeft men
een onjuist beeld van de enquête gekregen
Verder vermeldt art. 4 le lid sub. a der wijzi
gingswet dat de verruiming mogeliik is voor
winkels „waar uitsluitend of in hoofdzaak het
zij visch hetzij fruit.ten verkoop in voor
raad zijn". Hierbij worden de gemengde be
drijven uitgesloten, welke echter over het al
gemeen juist verruiming behoeven. De Bond
verzoekt den Minister spoedig deze lacune op
te heffen.
Tenslotte hebben verschillende gemeente
besturen het begrip „tegenwoordige buiten
gewone omstandigheden" in art. 5 le lid van
de wet verkeerd geïnterpreteerd. Hiermee
worden bedoeld de economische moeilijkheden
waarmee het winkelvedrijf tijdens de crisis te
ikampen heeft.
De gemeentebesturen hebben de verruiming
op geheel andere wijze toegepast en zijn daar
mee op het terrein van den Rijkswetgever ge
treden.
Dit geldt vooral voor het slijtersbedrijf, dat
zeer gedupeerd wordt door de te ruime be
voegdheid welke de gemeenteraden zich heb
ben aangematigd, terwijl dit bedrijf juist
grooten steun behoeft.
In de groote steden sprak men zich in een
ennuéte haast unaniem voor verruiming uit.
De Bond doet dan ook een beroep op den
Minister om het slijtersbedrijf, waarop toch
reeds zoo zware overheidslasten drukken, de
behulpzame hand te bieden, zoo noodig door
nieuwe wettelijke regeling.
Toch nog een vergelijk te
Batavia?
De
commissie-leiders hebben
hoop
•Veel opvattingsverschillen moeten echter nog
worden overwonnen.
BATAVIA, 1 Nov. (Aneta) In de eerste helft
der afgeloopen week kwamen de leiders van
de Nederlandsche en Japansche commissies,
welke te Batavia onderhandelingen voeren,
de heeren Van Gelderen en Koshida bijeen
met het doel om alle onderwerpen nogmaals
nauwkeurig na te gaan. De verkregen con
clusies zullen zoo spoedig mogelijk aan de
voorzitters van beide delegaties worden over
handigd. Aan beide zijden bestaat een sterk
vertrouwen, dat het mogelijk zal zijn in korten
tijd tot een vergelijk te komen, alhoewel nog
zeer vele opvattingsverschillen moeten wor
den overwonnen.
VOORLOOPIG GEEN OPVOLGER VAN
PROF. KUYPER.
Het bestuur van de Socialistische Vereeni-
ging tot bevordering van de studie van Maat
schappelijke Vraagstukken heeft naar Het
Volk meldt, van het curatorium van den bij-
zonderen leerstoel in de sociologie aan de Uni
versiteit te Utrecht de mededeeling ontvan
gen, dat dit curatorium na ampele overweging
heeft besloten, voorloopig in de vacature Kuy-
per niet te voorzien, daar de door het curato
rium geschikt geachte personen op het oogen-
blik niet beschikbaar zijn. Het curatorium
stelt zich voor zoodra" het oogenblik daartoe
gekomen is tot benoeming over te gaan.
A. N. F. B. behoeft geen huur
te betalen.
Vonnis der rechtbank vernietigd.
Aantal werkloozen stijgt.
De Directeur van den Rijksdienst der Werk
loosheidsverzekering en Arbeidsbemiddeling
deelt mede, dat in de week van 8 t 'm 13 Octo
ber 1934 het aantal leden van ingevolge het
Werkloosheidsbesluit 1917 gesubsidieerde ver-
eenigingen bedroeg 570.000, waarvan 82.600
landarbeiders. In de maanden Mei t'm No
vember worden geen gegevens ontvangen aan
gaande de werkloosheid van de vereenigingen
van landarbeiders.
De werkloosheid onder de overige 487.400
verzekerden bedroeg in genoemde week 26.2
pet., tegen 25,6 pet. in de week van 24 t/m 29
September 1934.
In de overeenkomstige verslagweek van het
vorige jaar bedroeg de werkloosheid 24.3 pet.
Bij 1065 organen der openbare arbeidsbe
middeling stonden op 13 October 1934 in to
taal 335.106 werkzoekenden ingeschreven, waar
onder 316.157 mannen. Hiervan waren werk
loos 313-926 personen, waaronder 300.008 man
nen. Op 29 September 1934 bedroeg het totaal
aantal ingeschrevenen bij een ongeveer gelijk
aantal organen 333.090. Hiervan waren werk
loos 309.430 personen, waaronder 295.788 man
nen. Het aantal ingeschreven werkzoekenden
is sedert 29 September 1934 gestegen met 2016.
het aantal werkloozen met 4496. In vergelij
king met het overeenkomstige tijdstip van het
vorig jaar wijst het aantal bij de organen dei-
openbare arbeidsbemiddeling ingeschreven
werkzoekenden een stijging aan van rond
19000 personen.
De heer J. C. T. verhuurde in April 1933 aan
den Algemeenen Nederiandschen Fascisten-
bond, vroeger gevestigd te 's Gravenhage, het
perceel Javastraat 38, te Den Haag, tegen een
huurprijs van f 1600 per jaar. De eerste huur
termijn over drie maanden, f 400, werd be
taald, doch de op 1 Augustus verschenen ter
mijn werd niet voldaan.
Het huurcontract was onderteekend door
den heer Baars en eenige leden van zijn par
tij. Toen echter de Algemeene Nederlandsche
Fascistenbond voor de betaling van de huur
penningen werd aangesproken, weigerde deze
te betalen.
De bond beweerde pas sedert 11 Juli 1933 als
stichting te bestaan, als zoodanig konden zij
dus in April 1933 niet hebben gehuurd. De
heer Baars was failliet verklaard en kon niet
betalen, de A. N. F. B. weigerde betaling.
De zaak werd aanhangig gemaakt voor de
Utrechtsche rechtbank en deze veroordeelde
den Algemeenen Nederiandschen Fascisten-
bond tot betaling van de huur.
In hooger beroep diende de zaak op 17 Sep
tember jl. voor het Amsterdamsche Hof en
Donderdag werd arrest gewezen.
Het Gerechtshof nam aan, dat de A. N. F.
op het oogenblik van het aangaan van het
contract nog geen stichting was, doch een
onderlinge vereeniging. De stichting heeft het
huis dus niet gehuurd en de vordering van T.
op den Fascistenbond werd derhalve afgewe
zen met vernietiging van het vonnis der recht-
band.
Invoerbeperking van Engelsch
aardewerk.
Maatregelen er tegen aan de Engelsche
regeering gevraagd.
Een lid van het Lagerhuis heeft, naar Reu
ter ons uit Londen meldt, aan den minister
van handel Runciman gevraagd of het hem
bekend was dat van 1 November jl. tot 1 Fe
bruari 1935, door de Nederlandsche regeering
geen licentie wordt verleend voor den invoer
van Engelsch aardewerk in Nederland, het
geen zeer nadeelig is voor de Engelsche aarde-
werkindustrie. Gevraagd werd voorts of de
minister de noodige stappen wilde doen om
opheffing van deze beperkingen te verkrijgen.
Minister Runciman gaf ten antwoord dat
over deze kwestie reeds met de Nederlandsche
regeering wordt onderhandeld.
Wijziging der jachtwet.
Verlaging der jachtrente tot 4 procent.
Ondanks den stralenden zonneschijn in Sep
tember was het toch de Herfstmaand en zijn
we op den 21e het najaar ingegaan; maar
thans wordt het in de natuur ook duidelijk
merkbaar. Al lang hoort men in de parken
weer het bescheiden geluid van de pimpel-,
den forscheren roep van zijn broer de kool
mees en den tuimelenden roodborstzang.
Regenbuien storten neer en de wilde na
jaarswind jaagt de afgevallen blaren voor zich
uit. Vallende blaren.... het meest typische
kenmerk van den Herfst!
Eigenlijk is het nu nog niet heelemaal de
tijd van den bladval want die heeft het
sterkst pas omstreeks 15 November plaats.
Naarmate de bodem wat beter of slechter is
vallen de bladeren later of vroeger. Onze
grachten en grasvelden liggen al lang vol met
najaarsblad, maar de boomen hebben ook
niet zoo'n erg goed leven in de stad. De
bodem is niet goed geventileerd door de be
strating of het asphalt en de lucht is er
slecht door allerlei gassen. Dit laatste is in
groote steden als Parijs en Londen zelfs zoo
erg dat men er alleen nog maar bepaalde
boomsoorten kan aanhouden die daar tegen
bestand zyn.
Voordat het blad valt heeft er veelal af
braak plaats van stoffen, waarvan een ge
deelte in de plant terugkeert .terwijl boven,
dien een bepaalde cellaag de z.g. „scheidings
laag" gevormd is waarlangs het blad ge
makkelijk loslaat. Binnen deze scheidingslaag
treedt dan verkurking op om den wond af
te sluiten als het blad gevallen is.
Heeft dat afwerpen van het loof nu nut
voor de boomen? Dat heeft het wel, maar we
mogen daarom nog niet zeggen dat dit nut
ook de reden van den bladval is. De bladeren
bevatten n.l. veel water, dat natuurlijk aan
de lucht verdampt. Het water-tekort dat op
die wijze ontstaat moet worden aangevuld
door een opstijgenden sapstroom vanuit de
wortels, die op hun beurt het water met at
voedingsstoffen uit den grond moeten opne
men. Dit nu wordt steeds moeilijker naar
mate het kouder wordt en tenslotte is het
onmogelijk Die verdamping heeft ook weei
zijn nut, maar tegen den winter wordt het
blad een waterverkwistend element. Men
heeft berekend dat een groote berk met
200.000 bladeren op een dag 33 K.G. en in
een zomer niet minder dan 7000 K.G. vater
afgeeft! En een honderdjarige beuk brengt
het zelfs in een zomer tot 9000 K.G.!
De boom leeft in den winter van zijn re
serve voedsel en gaat een rustperiode in. Deze
jaarperiodiciteit kan o.a. beïnvloed worden
door de uitwendige omstandigheden (denk
aan het vroege „trekken" van allerlei plan
ten).
Wanneer men bijv. een perzik naar de
Trowen overbrengt gaat de jaarperiodiciteit
verdwijnen en vertoont de boom tenslotte
het verschijnsel, dat hij zoowel kale als be-
bladerde takken tegelijk draagt.
En dit jaar zijn de omstandigheden in
Een wetsontwerp is bij de Tweede Kamer
ingediend tot het terugbrengen van de jacht
rente met ingang van 1 Januari 1935, tot 4
pet. 's jaars. evenals de rente, welken het Rijk
aan de rechthebbende op schadeloosstelling
betaalt.
"Wat TTüjnhaïdJ:maa/üt iJgoed"
(Adv. Ingez. Med.)
ons eigen land van dien aard geweest
dat er ook iets bijzonders gebeurd is. Ver
schillende boomen, struiken en kruiden zijn
voor de tweede maa! uitgeloopen, hebben ge
bloeid en soms zelfs vrucht gedragen. De
aardbeiliefhebbers hebben bijv. dit jaar dub.
bel kunnen genieten, seringen hebben hun
bloei herhaald en onder de boomen is het
vooral de Kastanje geweest, die aan kale
takken opnieuw met jong groen is uitge
loopen. O.a. bij de Schoterbrug was een der
gelijke kastanje te zien die ook nog bloem.
trossen, hoewel slechts ontwikkeld, droeg.
Dat is zeker wel een opmerkelijk verschijnsel
voor de laatste week van October! De Phaeno-
logen, die dergelijke verschijnselen bestu-
deeren, schrijven dezen tweeden bloei toe aan
de droogte. Hierdoor waren vooral de Ka
stanjes al vroeg ontbladerd en de voedings
stoffen stonden ter beschikking van de jonge
knoppen die in Augustus al aangelegd wor
den. maar die zich onder normale omstan
digheden eerst in het volgend voorjaar gaan
strekken. Het verslag van de Phaenologische
Vereeniging vermeldde ook van het droge
jaar 1921 dergelijke verschijnselen.
Engeland wil eiereninvoer
beperken.
Tien procent over hot eerste kwartaal
van 1935.
In het Lagerhuis deelde de Britsche minister
van Landbouw, Elliot, naar Reuter uit Londen
meldt, in antwoord op een hem gestelde vraag
mede, dat hij met de naar Engeland eieren
uitvoerende landen vriendschappelijke rege
lingen hoopt te kunnen treffen in zake een
beperking met 10 pet. over het eerste kwartaal
1935 van den invoer van eieren in Engeland.
Men is thans bezig, deze regelingen te over
wegen.
Minimum-prijs voor
sigaretten?
Wenschen van sigaretten-fabrikanten.
Verscheidene groote sigarettenfabrieken ln
Nederland hebben aan den Minister van Fi
nanciën een schrijven gericht, waarin zij den
Minister verzoeken maatregelen te nemen in
het belang van de Nederlandsche sigaretten
industrie.
Zij betoogen, dat het verbod van verkoop
beneden banderolleprijzen niet het gewensch-
te resultaat heeft gehad, daar sindsdien ver
schillende belangrijke Nederlandsche sigaret
tenfabrieken haar bedrijf gestaakt hebben.
Indien de Minister niet de maatregelen
neemt, welke de requestranten vermelden,
zullen vele anderen volgen.
Van deze verlangde maatregelen vermelden
wil' de volgenden:
In de eerste plaats ondervinden requestran
ten zeer veel concurrentie van buitenlandsche
merken, welke voor 3 4 cent in den handel
gebracht worden en bij het publiek zeer in trek
zijn. Dit is niet slechts een verschijnsel van de
huidige crisis, maar tevens een geval van
dumping van groote concerns.
Aan de hand van een eenvoudige berekening
blijkt, dat het onmogelijk is voor een derge
lijk bedrag sigaretten in den handel te bren
gen. zonder daarbij verlies te lijden.
Voor de verbetering van dezen or.dragelij-
ken toestand is noodig verlaging van den ac
cijns van 50 pet. op 40 pet. Verder zou de
laagste prijs, waarvoor sigaretten verkocht
mogen worden, op 1 cent gesteld kunnen
worden.
Het blijft waar: wie aan den weg timmert
heeft veel bekijks. Vooral zij die zich aan ar
menzorg en weldadigheid wijden ervaren dit.
Nu kan critiek goed en nuttig zijn, mits die
op waarheid gegrond is.
Ongegronde verdachtmaking is niet alleen
onrechtvaardig, maar en dat is nog het
ergste! schaadt het werk.
Het Haarlemsche Crisiscomité heeft dit on
dervonden. Men herinnert zich, dat het ge-
heele bestuur het een week geleden noodig
achtte door een ingezonden stuk een einde te
maken aan een lasterpraatje, namelijk dat de
bekende winkelier de heer C. H. Vogelzang
met groote bedragen gesteund werd. De waar
heid is daarentegen, dat de heer Vogelzang,
die natuurlijk zelf nooit eenigen steun genoot,
het Crisisco'mité van begin af als vast contri
buant heeft helpen in stand houden.
Iemand die zulke lasterpraatjes rondstrooit
is voor de samenleving een gevaar. Te meer
omdat hij het zoo listig doet, dat het in bx-ee-
den kring bekend wordt, terwijl hij het toch
zoo weet in te kleeden, dat hij zelf buiten
schot blijft.
Het gevolg van zulke lasterpraatjes is niet
alleen, dat het voor den belasterde onaange
naam is, maar ook, dat anderen in zijn be
weringen aanleiding gevonden hebben verdere
financieele hulp aan het Crisiscomité te wei
geren.
Wij vonden in het gebeurde aanleiding
met Jhr. dr. J. C. Mollerus, secretaris van het
Crisiscomité, de positie van het Crisiscomité
te bespreken. Het is te begrijpen, dat we
allereerst eenige onaangename verwijten
hoorden aan het adres van den hierboven
bedoelden lasteraar. Maar zoo vervolgde
de heer Mollerus het is helaas niet de eeni
ge ongemotiveerde beschuldiging. Er is een
stroom van verwijten, die toch heusch niet
verdiend zijn. Wij weten wel dat wij niet
alle aanvragen om hulp en steun kunnen in
willigen, ofschoon daaronder heusch wel
billijke verzoeken zijn. Dikwijls moeten wij
met een bloedend hart een aanvraag afwij
zen eenvoudig omdat onze zeer beperkte fi
nanciën inwilliging onmogelijk maken.
Helaas gaan de middelen van het Haar
lemsche Crisiscomité achteruit. In 1932 was er
f 55.500, in 1933 f 33.000, terwijl het in 1934
niet verder zal komen dan f 30.000.
Dit betreft alleen den A. steun.
De B-steun, die alleen uit subsidie be
staat en bestemd is voor kleeding en
schoeisel voor valide werkloozen, en waar
voor het Nationaal Crisiscomité en de ge
meente een bedrag beschikbaar stellen, valt
hier buiten. Daarvoor bestaat een afzonder
lijke commissie, waarvan de wethouder van
Armenzorg voorzitter is, terwijl er ook leden
van de vakcentrales in opgenomen zijn.
Ieder kan begrijpen, dat het Crisiscomité
met 30.000 in het jaar geen wonderen kan
doen. Er wordt evenwel steeds naar gestreefd
met hot weinige geld dat men heeft zooveel
mogelijk te doen. Natuurlijk moet het comité
dan ook van de goedkoopste aanbiedingen ge-
bruik maken. Daardoor is het te verklaren,
dat sommige winkeliers die zich niet speciaal
toeleggen op het leveren van de goedkoopste
artikelen van leveringen aan het Crisiscomité
verstoken blijven. Zij klagen wel eens daar
over, onder de verzekering, dat zij vooral op
de goede kwaliteit der goederen letten, maar
hoewel het comité erkennen moet, dat er een
grond van waarheid in zit, kan het toch niet
van zijn gedragslijn afwijken, omdat de aan
vragers vele zijn en het beschikbare geld ge
ring.
Als het Crisiscomité een aanbieding krijgt
voor 1.90 goede schoenen te leveren, dan
mag het toch geen 4 of 5 voor schoenen
uitgeven, hoewel het natuurlijk weet, dat die
duurdere schoenen nog wel wat beter van
kwaliteit zullen zijn, want dan zou het im
mers nog niet de helft van het aantal men-
schen dat nu schoenen krijgt kunnen helpen.
Het Crisiscomité kan om een ander voor
beeld te noemen schoenen laten verzolen
en hakken voor 1.Daarvan wordt na
tuurlijk gebruik gemaakt, ook al klaagt nu
een andere schoenmaker, die er 1.60 voor
rekent, dat hem zijn vroegere klaiiten ontno
men worden. Dit laatste vindt het Crisisco
mité jammer, maar het kan niet anders han
delen.
Het Crisiscomité geeft voor andere waren
bonnen uit die in zeer vele winkels ingewis
seld kunnen worden. Hoewel in dit geval dus
een vrije keuze van winkeliers bestaat, gaan
de meeste menschen naar de goedkoopste
winkels. Nu klagen andere winkeliei's dat zij
door het Crisiscomité van levering uitgesloten
worden. Maar dat is niet juist, de bezitters
van de bonnen gaan evenwel hun deur voor
bij omdat die winkeliers hoogere prijzen be
rekenen.
Dan is er nog de quaestie van de bonnen.
Er zijn groote winkelzaken en fabrikanten,
die vrij geregeld kosteloos bonnen ter be
schikking stellen van het Crisiscomité. Het is
toch te begrijpen dat als de N.V. Droste tegen
St. Nicolaas chocolade geeft, dat natuurlijk
Droste chocolade is. Als de firma Vroom en
Dreesmann 2000 winkelbonnen van f 1 be
schikbaar stelt dan zijn de bonnen alleen in
haar zaken in te wisselen. Maar moet het
Crisiscomité dan zulke aanbiedingen weige
ren? Dat zou niet in het belang van de in nood
verkeerenden zijn.
Enkele kleine winkeliers schijnen te meenen,
dat die 2000 bonnen van f 1 voor rekening van
het Crisiscomité zijn uitgegeven en klagen nu
dat wij alleen het grootwinkelbedrijf steunen.
Nu zien zij, dat hun klacht ongegrond is. De
houders der bonnen behoeven bij V. en D. niet
meer te besteden dan op de bonnen staat.
Soms krijgt het Crisiscomité bonnen van
een fabrikant die alleen ingewisseld kunnen
worden in bepaalde winkels in de stad. Nu
klagen andere winkeliers, dat het Crisis
comité hun klanten naar concurrenten drijft,
maar daar staat het comité buiten.
Al weer: het Crisiscomité zou de bonnen
kunnen weigeren, maar daarmee zijn de
hulp-behoevenden niet gediend.
De firma Joh. Enschedé en Zonen drukte
dezer dagen voor ons 10 000 circulaires gratis.
Ik ben overtuigd. dat er weer kleine drukker
tjes komen die boos zijn. dat wij alleen bij
groote zaken laten „werken".
De steun die het Crisiscomité aan winkeliers
en middenstanders verleent, wordt sterk over
dreven. Er is slechts een geval geweest dat
een aannemer voor het doen van aankoopen
met 2700 geholpen wei-d, maar hier was geen
risico bij omdat de vordering op de opdracht
geefster (de provincie) aan het Crisiscomité
gecedeerd was. Verder heeft de geheele steun
aan winkeliers, aannemers en andere mid
denstanders in totaal niet meer bedragen dan
f 3300 en daarmee werden tientallen gehol
pen. De bedragen varieerden van 50 tot
500.
Deze steun aan winkeliers en middenstan
ders geschiedde in samenwerking met een
commissie daartoe door de Kamer van Koop
handel benoemd.
De belanghebbenden krijgen het geld ren
teloos, maar moeten het zoo spoedig mogelijk
terugbetalen. Van de f 3300 is al weer f 1700
terugbetaald.
De credieten werden alleen verleend als er
een redelijke kans was, dat er iemand mee op
de been gehouden kon worden.
De nu gepubliceerde cijfers toonen aan. dat
de steun aan winkeliers en middenstanders
van zeer bescheiden omvang is geweest.
Helaas ook al doordat de middelen van het
Crisiscomité zeer beperkt zijn.
Het is natuurlijk zoo besloot de heer
Mollerus overbodig om te zeggen, dat alle
bestuursleden van het Crisiscomité hun arbeid
geheel belangeloos verrichten. Aan het bureau
werken eenige vroegere werkloozen, maar ook
die bui-eaukosten worden zoo laag mogelijk
gehouden.
Tot zoover de mededeelingen van den secre
taris.
Wij vertrouwen thans, dat er een einde komt
aan de ongegronde klachten en verwijten aan
het adres van het Crisiscomité.
Het ijverige bestuur mag daarentegen aan
spraak maken op waardeering en vooral op
medewerking.
Met leedwezen hebben wij gezien, dat de
middelen van het Crisiscomité van jaar tot
jaar verminderen.
En dat terwijl de nood stijgt.
Daarom hopen wij. dat het resultaat van dit
artikel zal zijn. dat de bijdragen opnieuw zul
len vermeerderen.
Door onze lens gesnapt.
Mr. M. SLINGENBERG.
Mr. M. Slingenberg, thans weer lid van Ged.
Staten van Noord-Holland, welke functie hij
ook reeds vroeger vervuld heeft en tevens lid
van de Eerste Kamer, man van evenveel in
telligentie als werkkracht, werd 21 October
1881 te Beerta geboren. Hij studeerde te Gro
ningen in de rechten en promoveerde daar op
stellingen in 1904, toen hij 23 jaar oud was.
Hij ging daarna studeeren voor het notariaat
en legde binnen twee jaar de daarvoor ver-
eischte examens af.
Hij vestigde zich toen te Haarlem en kwam
op het advocatenkantoor van Mr. P. Tjeenk
Willink, wiens associé hij spoedig werd.
Het duurde niet lang of Mr. Slingenberg
nam ook deel aan het openbaar leven in onze
stad. In Augustus 1910 werd hij lid van den
Raad en in 1913 lid der Provinciale Staten
van Noord-Holland. Op 13 April 1916 werd hij
gekozen tot Gedeputeerde en trad toen af als
raadslid. In 1919 werd hij niet herkozen als
lid van Ged. Staten, .naar hij werd toen op
nieuw lid van den Raad en in hetzelfde jaar
koos de Raad hem tot wethouder. Gedurende
vele jaren beheerde Mr. Slingenberg onze ge
meentelijke financiën. In 1920 werd hij lid
van de Eerste Kamer. Herhaaldelijk trad hij
ook, bij ontstentenis van den burgemeester,
als waarnemend burgemeester op.
In 1924 zag Mr. Slingenberg zich benoemd
tot notaris, als opvolger van den heer P. F. de
Bordes. Hij leidt met den heer Munster van
Heuven het bekende notariskantoor aan de
Ged. Oudegracht, in het gebouw van de firma
Petrie en Co..
Als Gedeputeerde zijn hem de zorgen voor
de financiën der provincie toevertrouwd
Radiotoestel oorzaak van
schietpartij.
Weigering om het toestel af te geven.
Op 31 Maart j.l. 's middags te ongeveer
half twee meldden zich aan een perceel in de
Baffinstraat te Amsterdam een deurwaarder,
twee getuigen en een agent van politie aan.
De deurwaarder had opdracht een radio
toestel in beslag te nemen op bevelschrift van
den president der arrondissementsrechtbank.
De vrouw opende de deur. zij riep haar man
en deze weigerde op voi'dering van den
deurwaarder het toestel af te geven. Hij
wilde zelfs zijn bezoeker geen toegang tot de
kamers geven. Herhaaldelijk waarschuwde de
deurwaarder, doch het eenige resultaat was,
dat de man, een 36-jarige boekdrukker,
zekere M., zich opwond.
De man zou zich tenslotte tot den agent
hebben gewend en hem hebben bedi'eigd met
een mes of schroevendraaier. De agent trok
zijn revolver en loste een schot, waardoor de
boekdrukker in de buik werd gewond.
Donderdag stond de bewoner van de Baf
finstraat voor de Amsterdamsche rechtbank
terecht, verdacht van bedreiging van den
agent met mishandeling tegen het leven.
De Officier van Justitie requireei-de een ge
vangenisstraf van acht maanden.
De verdediger pleitte vrijspraak.
KOMT LUIT. HANSEN NAAR
ROTTERDAM?
De Deen Luit. Hansen die met een in Enge
land onder licentie gebouwde Koolhoven-
machine in de Melbourne-race heeft meege-
vlogen. is, zooals bekend, te Melbourne ge
land. Dit is het eenige in Nederland ont
worpen toestel, dat het eindpunt in deze race
heeft bereikt.
De firma Koolhoven Vliegtuigen N.V heeft
Luit. Hansen telegraf'sch gelukgewenscht en
hem uitgenoodigd op zijn terugreis naar Rot
terdam te komen, waar hij door de firma zal
worden gehuldigd en hem een banket zal
worden aangeboden
INTERNATIONAAL MUZIEKFEEST 1935.
Voor het Internationale Muziekfeest der I.
S. f. C. M. dat in September 1935 te Karlsbad
gehouden zal worden, komt de internationale
jury in December e k. bijeen. Ingezonden kun
nen worden werken voor symphonie- en ka
merorkest, benevens kamermuziekwerken
(geen koorwerken). Inzendingen van Holland-
sche en in Nederland gevestigde componisten
worden (met opgave van tijdsduur der wer
ken) voor 15 September e.k. ingewacht bij Mr.
Guillaume Landré.
Deze inzendingen worden voor-gejureerd
door een commissie, bestaande uit de heeren
Hendrik Andriessen. Ed. van Beinum. Ed.
JTlipse, Piet Ketting en Guillaume Landré.
