Hoe Nederland in Bern overwon.
Artikel 289 strafrecht
De boomen rond het voetbalstadion te Bern boden Zondag een welkome plaats om den interlandwedstrijd
tegen het Zwitsersche team te bekijken
Hoogbejaarde belangstelling bij de Installatie van den beer H. v. d Vijver als burge
meester van Raalte. De twee oudste wethouders in afwachting van de komst van den
nieuwen burgervader
Nederland en Zwitserland ontmoeten elkaar
tijdens den voetbalwedstrijd Zwitserland
Nederland te Bern
Het Julianakanaal bij Elsloo is gereed. Men is begonnen
met het inlaten yan het water
Schwarzmann won Zondag te Dortmund het turnkampioenschap van
Duitschland. Een fraaie stand van den nieuwen kampioen op de
brug
De bekende slingerweg tusschen Maastricht en Sittard is vervangen door een lijn
rechte asfaltverkeersbaan, welke gereed is gekomen
FEUILLETON
Oorspronkelijke Recherche Roman,
door
J. CHR. TETENBURG.
Inspecteur van politie te Utrecht.
30)
HOOFDSTUK XXTV
VOOR DE RECHTBANK.
5. De Verdediging.
'Precies kwart over tien den volgenden mor
gen, geeft de president het woord aan den
verdediger mr. Karsenson.
Het is in de groote zaal, die weer hetzelfde
aspect biedt als de vorige dagen, doodstil als
de verdediger opstaat om te pleiten voor den
man die in de verdachtenbank, voorover ge
bukt in gelaten houding, luistert.
Zijn rijzige gestalte, gehuld in de wijde
plooien van zijn toga, zijn vastberaden, als in
marmer gehouwen gelaatstrekken, de klank
van zijn volle diepe stem, zijn even zoovele
factoren om op de aanwezigen indruk te ma
ken:
,,Het is schijnbaar een zeer onaangename
taak, als verdediger in deze moordzaak te
moeten optreden, want afschuwelijk en ge
raffineerd is het misdrijf waarvan deze ver
dachte wordt beticht. Zij die er zoo over
denken, miskennen echter de taak der verde
diging,'die niet tot plicht heeft een moord
goed te praten, doch die zal hebben na te
gaan of de schuld van den verdachte wel is
bewezen, die tot taak heeft te wijzen op de
ewakke punten in de beschuldiging, ondat de
rechters na het voor en tegen te hebben ge
hoord, na van den kant der verdediging alles te
hebben vernomen, wat ten gunste van den
verdachte kan worden aangevoerd, een juist
vonnis kunnen vellen.
Enkele dagbladen hebben Yan Ostens reeds
als den moordenaar gedoodverfd. Ik vestig
mijn hoop echter, op deze Rechtbank en ver
trouw, dat dit college zich van al deze invloe
den vrij zal weten te ouden en hier zal wik
ken en wegen, alsof het een eenvoudigen dief
stal gold.
Als vaststaand moet worden aangenomen,
dat Johannes Anthonius Janssen is vermoord
en dat het door hem opgemaakte testament
vervalscht is.
De feiten, tijden en plaatsen, zooals deze
zijn ten laste gelegd geven geen aanlei
ding tot opmerkingen en zoo kom ik tot de
vraag: wie is de dader of wie zijn de da
ders?
Uit artikel 338 van het Wetboek van Straf
vordering blijkt, dat het bewijs door den rech
ter slechts kan worden aangenomen, indien
hij daarvan uit het onderzoek op de terecht
zitting, door den inhoud van wettige bewijs
middelen, de overtuiging heeft bekomen.
Daar ligt het vei-schil tusschen deze Recht
bank en de Rechtbank der publieke opinie, die
ieder veroordeelt op bloote vermoedens en
volkomen bewijs. De verdediger heeft thans
tot taak, na te gaan of hier het wettig en
overtuigend bewijs is geleverd en mocht er
iets aan ontbreken, hij zal vrijspraak moeten
vragen, teneinde zijnerzijds alles te hebben
gedaan om een rechterlijke dwaling die mo
gelijk blijft, te voorkomen.
Het wettig bewijs kan worden geleverd en
zou hier geleverd zijn door de middelen ge
noemd in artikel 339 Strafvordering. Ver-
dachte's verklaring en wel uitsluitend die,
welke samen zijn zoogenaamde bekentenis
vormen, zouden hiervan de voornaamste
zijn.
Bij elk strafproces bestaat de neiging, den
verdachte een bekentenis te ontrukken. Wel.
is door invoerine van. een vernieuwd Wetboek
van Strafvordering gepoogd hieraan een einde
te maken, doch de praktijk heeft duidelijk
uitgewezen, dat men het met de naleving
van de bepalingen van dit wetboek niet erg
nauw neemt. Op deze wijze zal de vernieu
wing al heel weinig effect sorteeren.
De agent of veldwachter die den verdachte
arresteert en hem in een aklige cel opbergt
als tijdelijke maatregel, hij is namelijk bezig
den verdachte voor den Officier van justitie
te geleiden, zal niet nalaten, den verdachte
den gemoedelijken raad te geven, toch liever
te bekennen. Wanneer hij den verdachte la
ter weer uit de cel haalt en hem naar den
officier of hulpofficier brengt zal hij nogmaals
er op aandringen toch liever te bekennen en
den verdachte er op wijzen, hoeveel gunstiger
verhaal hij bij de rechters heeft te wachten,
wanneer hij als berouwvol zondaar ver
schijnt.
En heeft de ongelukkige eenmaal gezegd,
dat hij het gedaan heeft, ja al heeft hij maar
uit moeheid het hoofd laten zakken, zijn be
waker zal er een neiging tot bekennen in zien
en vaak zal het gemakkelijk wezen de beken
tenis te doen herhalen voor den rechter-com-
missaris. Een groote rol hierbij speelt ae sug
gestie. Er bestaat een vooropgezette meening
ten nadeele van verdachte. Die meening komt
tot uiting in de aan den verdachte gestelde
vragen. Die vragen werken suggesteerend op
den verdachte en brengen hem er toe te be
kennen, wat hij misschien niet heeft gedaan.
Voegt men daarbij nog, dat de juiste be-
teekenis der woorden van de vraag, aan den
verdachte gedaan, vaak niet wordt begrepen,
dan zal men toegeven, dat de mogelijkheid
niet is uitgesloten, dat ten onrechte van een
verdachte een bekentenis wordt vernomen en
dat zulk een bekentenis niet tot het bewijs
mag medewerken. De vragen, door de politie
en justitie gedaan, waren steeds suggestief
Sommer zegt: „Suggestieve vragen zijn die
vragen, waarbij de bedoeling en de toon dui
den op het antwoord, dat verwacht wordt."
Wanneer de traag wordt gesteld: Is het
niet Tcaar da± aii af dat efibeurd is? datï
ligt daarin suggestie Bedenken we nu, wat de
deskundigen zeggen over den toestand van
verdachte na den moord en .gedurende de ver-
hooren, door de politie en rechter-commis-
saris. Verdachte was toen volgens de beide
gehoorde psychiaters lijdende aan een hyste
risch delirie, met de door de deskundigen
beschreven symptomen. En, zooals de deskun
digen iets verder in het rapport verklaren,
zulke zieken hebben in het algemeen de nei
ging. zich aan de omgeving te accomodeeren:
zij zijn zoo gemakkelijk te suggereeren.
Van Ostens weet nu niets meer precies van
hetgeen destijds is gebeurd; hij weet het al
leen door de verklaringen van anderen.
Hij heeft echter gisteren ook een onver-
wachten steun gekregen in den Officier van
Justitie, die woordelijk zeide, dat zijns inziens
bestond een hysterische delirie na de gevan
genneming Verschillende staaltjes zijn aan
te halen, waarop van Ostens blijk heeft gege
ven in werkelijkheid geen krankzinnigheid te
veinzen. Een bewaker vertelt, dat van Ostens
zei: Houdt de sleutels goed vast, want er komt
iemand aan die me de hersens wil inslaan.
Mijns inziens is er rechtens door van Ostens
geen bekentenis afgelegd. Hij heeft de feiten
wel toegegeven, maar uit het onderzoek der
deskundigen blijkt, dat hij in den tijd, toen hij
de zoogenaamde bekentenis aflegde, in een
ziekelijken toestand was van dien aard, dat
aan zijn toen uitgesproken woorden geen be-
teekenis mag worden gehecht.
Nooit heb ik mijn eigen overtuiging in de
weegschaal van het recht durven werpen,
steeds heb ik mij bij mijn verdediging be
paald, tot het stellen van de mogelijkheid van
de onschuld van den verdachte, doch in dit
geval mag ik anders doen. Ik stel mijn in
nerlijke oprechte overtuiging tegenover dien
van den officier: deze man is geen moorde
naar en schriftvervalscher!
Toen ik hem voor het eerst bezocht, zei hij,
dat hij blij was, dat ik zijn zaak voor de
rechtbank wilde verdedigen en hij voegde er
bij, met bevende lippen en van tranen ver
stokte stem: maar meneer, een ding moet u
gelooven, u moet niet denken, dat u een moor
denaar moet vei-dedigen. En ik kan zijn
wensch vervullen Ik doe een beroep op het
verslag der deskundigen omtrent de beken
tenis onder hypnose afgelegd."
Tal van vragen en antwoorden uit dit ver
hoor, worden door pleiter gereleveerd. De pre
sident merkte hierbij den verdediger op, dat
de rechtbank het rapport over dit verhoor met
aandacht heeft gelezen.
Mr. Karsenson antwoordt, dat wanneer hij
hiervan verdedigd zou vinden 't heele rapport
der verdeiging zou vinden het heele rapport
voor te lezen. Pleiter zou echter alle feiten te
berde willen brengen, welke hij als verdedi
ger noodig acht. Men moet niet vergeten, dat
't een ontzettend zware taak is, iemand te
verdedigen, dien iedereen, waarschijnlijk
ongegrond, voor schuldig houdt.
De president antwoordt, dat hij gaarne de
conclusie zal vernemen, weike hij naar aan
leiding van het rapport wenscht te te maken.
Mr. Karsenson brengt dan hulde aan de des
kundigen Revalo en Pieters, die onvermoeid
met de meeste nauwgezetheid hebben ge
tracht, voor zoover dat hun taak was, licht in
deze duistere zaak te brengen.
„Ik kom thans tot het vraagstuk der si
mulatie. Wat is simulatie? Het voorwen
den van ziekelijke afwijkingen, die niet be
staan. Wanneer zich nu een verdachte op si
mulatie toelegt lukt dit dan? Meestal zal
het voor deskundigen spoedig duidelijk zijn,
want de simulant overdrijft meestal, hij weet
niet welke verschijnselen bij elkaar behooren:
hij kan zijn rol niet lang goed genoeg spelen en
bovenal de simulant wordt spoedig vermoeid;
als men op hem let bemerkt men spoedig
verschijnselen, die op vermoeidheid wijzen,
die niet bij den werkelijk geestelijk gestoor
den zouden voorkomen. Daar komt nog bij,
dat er reflexbewegingen zijn, waarover men
niets te zeggen hcefv Blijven die bewegingen
uit, dan kan men als 2eker aannemen, dat
men niet met simulatie te doen heeft.
Wordt Torrolïd.lJ
