Engeland klopt Italië met 32. H.D.* VOETBAL. tx^osUie AssotiUneuieti VEETELLING DONDERDAG 15 NOVEMBER 1934 HAARLEM'S DAGBLAD 10 Een heftig bestreden zege. Italië met 10 man. Een strafschop in de eerste minuut door den Italiaanschen keeper gehouden. Ruw spel van de Italianen. LONDEN, Woensdagavond. (Van een specialen verslaggever) „Engeland geeft aan Italië een voetbal-les je", schreven de eerste middag-edities der Londensche bladen, die het verloop van den wedstrijd niet verder publiceerden konden dan tot het eerste kwartier maar o hemel: daarna! Volkomen weggevaagd van het too- neel in het begin van den strijd scheen het werkelijk op een volkomen Italiaansche de bacle uit te loopen, toen in de veertiende mi nuut Drake het derde doelpunt voor Engeland scoorde met een flair en een gemak, waar tegen de „Azzurri" geen paal en perk wisten te stellen. Doch toen vonden de Zuiderlingen ineens zichzelf terug; in den meest verbitter den kamp, dien we ooit hebben mogen aan schouwen. mocht Brittan je zich na afloop ge lukkig prijzen, dat ze er zonder kleerscheuren afgekomen is. Het had anders kunnen uitpakken! Immers het oogenblik waarop de kamp be slist was. kwam na zes minuten spelen, toen Monti gekraakt werd. De stuwkracht van het Italiaansche elftal hinkte nog één oogenblik op den vleugel mee. maar verdween toen van het tooneel; we zagen hem niet meer terug. Daarmee was de wanorde in de Italiaansche achterhoede een oogenblik onbeschrijfelijk; men miste den man, die de defensieve tactiek bepaalde en in een volgende periode van acht minuten scoorden de Britten drie goals! Het uitvallen van Monti, wat door velen niet eens op het juiste oogenblik werd opge merkt de spanning was er te hevig om! is een handicap geweest, waarover de Italia nen op schitterende wijze zijn heen gekomen, zoodat zij in de tweede helft hun achterstand aanmerkelijk wisten te verkleinen. Wij behoeven er niet aan te twijfelen; En- geland's voetbalprestige heeft door dit resul taat van elf tegen tien een geduchten knauw gekregen. De Engelschen speelden vooral vóór de rust schitterend voetbal: het samenspel klopte als een bus, maar Allemandi en Mon- zeglio waren over de eerste emoties heenge- komen en lieten zich door fancy-voetbal niet verleiden. Toen daarna alles op alles gezet moest worden om den weinig vleienden 32 stand ongedaan te maken, konden de Britten hun spel niet meer ontplooien; in de tweede helft waren het eigenlijk uitsluitend de Italia nen, die het tempo dicteerden; enkele keu rige solo-staaltjes van Bastin en Brook uit gezonderd. Het Arsenal-veld was vrijwel uitverkocht; bij het begin bleek reeds dat duizenden Ita lianen hun ploeg kwamen aanmoedigen. Zij waren kenbaar aan een onnoemelijk aantal vlaggen en ze lieten hun aanwezigheid niet onopgemerkt voorbijgaan. Donderend was dan ook de ovatie, die de blauw-witte ploeg be groette toen zij na de Engelschen het speel veld betraden. Het veld zag er perfect uit; het vertoonde geen sporen meer van den heftigen regenval. Beide teams werden aan den Prins van Connaught voorgesteld, waarna referee Ols- son liet raden naar den vallenden shilling, nadat een Italiaan de noodige hilariteit te weeg had gebracht door over de tribunes te klauteren om beide captains de hand te schud den. Een explosie van het temperament! Toen begon de strijd tusschen de volgende elftallen: Italië: Ceresoli, Allemandi, Monzeglio, Ferraris, Monti Bertolini, Guaita. Serantoni, Meazza, Ferrari, Orsi. Engeland: Moss, Male, Hapgood, Britton, Barker, Copping. Matthews, Bowden, Drake, Bastin, Brook. Welk een sensatie! Want nauwelijks heeft Italië een aanval gedaan, of Drake neemt den bal mee. Bertolini blijft stokstijf staan en Allemandi ziet geen anderen uitweg, dan den toestormenden voorwaarts gladweg te haken binnen de fatale strepen. Penalty in de eerste minuut. Brook plaatst zich achter den bal, die met een knal in den uitersten bovenhoek vliegt, een onhoudbaar schot behalve voor Ceresoli die met een fabelachtige» sprong het leder nog net weet te bereiken en weg weet te werken! Is dat een begin of niet? Ontzettend lawaai der Italianen begroet deze geweldige prestatie, doch onmiddellijk daarna blijkt glashelder, dat Engeland het bij deze mislukte poging niet zal laten. Met de beide binnenspelers Bastin en Bowden schitterend combineerend komen de Britten terug. Het spel is een lust voor het oog om te aanschouwen, dat dribbelen en dat juist en snel verplaatsen van den bal! Italië moet nog wat acclimatiseeren op dit veld; Engeland tracht den eersten klap een daalder waard te doen zijn. Ceresoli redt een paar maal meesterlijk doch de pressie blijft bestaan. Er moet een goal komen Ruw spel. De Italianen voelen dit blijkbaar terdege; zij trachten den druk van zich af te wente len door overmatig ruw spel. In deze eerste oogenblikken regent het evenzoovele vrije schoppen tegen hen als er kanjers vliegen op hun doel Een klein bokspartijtje ontstaat tusschen Meazza en Male; er liggen een paar spelers op apegapen. Hapgood verdwijnt even van het veld. Dan gaat ook Monti naar de kleedkamers, die gelijke munt gekregen heeft. Engeland neemt de leiding. De wanorde wordt daardoor grooter. Nóg kan Ceresoli een schuiver van Bastin uit den hoek halen, doch dan krijgt Engeland opnieuw een vrijen schop te nemen, waaruit Italië de boete van zijn optreden zal gaan betalen; Britton plaatst den bal hoog voor den doel- mond en met een kopbal scoort Brook in den ver sten hoek (10). Al deze gebeurtenissen hebben binnen de zeven minuten plaats gehad. De Engelsche aanval weet van geen op houden; Italië is eigenlijk nergens meer. Slechts de twee backs en de keeper redden wat er te redden valt. Opnieuw smijten de gasten maar in het wilde weg. Bij een der free-kicks is het Brook, die scoort met oen hard schot over de Italiaanschen spelersmuur heen, maar precies onder de lat (20). En geen twee minuten daarna krijgt Drake een kans van Bowden en via den binnenkant van den paal gaat nummer drie in het net (3—0). Waar gaat dat heen? Met een drie-nul voorsprong binnen een kwartier kan er met Engeland niets meer gebeuren, temeer daar allengs blijkt, dat Monti niet terugkomt. Wij genieten van het Britsche spel. De wijze waarop deze formatie met niet minder dan zeven Arsenal-spelers al combineerend te.werk gaat, is eenvoudig verbluffend. Waar de Italianen tijd nemen om hun passes te mikken daar vliegt bij de Engelschen de bal van voet tot voet, zonder er ook maar een seconde verloren wordt Het is ook niet te verwonderen dat de heethoofdige Italianen hier geen ander ant woord op weten, dan haken en natrappen; legio is het aantal waarschuwingen, dat referee Olsson uitdeelt. Slechts tactische overwegingen zullen hem er in Ideze oogenblikken toe geleid heb ben, niet minstens twee blauw-hemden van het veld te zenden, want volgens de spel regels had hij zeer zeker dezen droeven plicht Het -was meermalen niet om aan te zien! Zoo verstrijkt de eerste helft meer en meer zonder dat de Britten hun score verhoogen. Na het zichtbaar kalm te hebben aangeDakt, ont- laait plotseling weer de vlam. Een ren van Bastin besluit deze speler met een hard laag schot; een kei van Drake schijnt zeker doel te treffen, maar de bal komt er niet in. Dan komt eindelijk! de eerste ware Italiaansche aanval, als Orsi plotseling r-a- binnen zwenkt, doch zijn schot faalt. Tot op dat oogenblik was van den Italiaanschen aan val nog niet veel te zien geweest, maar in de minuten die nog restten voor de rust kwamen er eenige vlagen Italiaansch voetbal, die aan Moss het noodige werk gaven. In ieder geval zag Engeland zich voor een eenigszins moeilijker taak gesteld, toen de rust een welkome pauze bracht na deze adembene mende drie kwartier. De tweede helft. „So weit wie wir. bringt keiner es mehr", zegt Herr Hugo Meisl tegen me in de koffie kamer, doelend op de 4—3 nederlaag van Oos tenrijk twee jaar terug. Jawel! Daar beginnen de tien Italianen onmiddel lijk na de hervatting met een tempo, om van te duizelen. Ze kennen blijkbaar geen achter stand. En bovendien: ze spelen merkwaardig veel netter. Wel snerpt Olsson's fluit nog veel te veel, maar er wordt thans goed voetbal ge speeld. Hoe Engeland thans ook ploetert, Italië is de baas en geeft het voetballesje terrng. Orsi trapt een corner achter en dan komt de eerste verlossende goel, als Guaita den bal vrij krijgt en Meazza uit een perfecten center in eens hard inschiet (31). De Engelschen applaudisseeren welwillend op dit redden van de „eer", niet wetend wat hun nog te wachten staat. Want- als Hapgood een overtreding begaat tegen Serandoni, zal Meazza even buiten het penalty-gebied het vonnis voltrekken; een enorm hard schot vliegt, door Male van richting veranderd, in het Engelsche net (3—2). De kansen keerden. De wedstrijd werd uiterst spannend. Vier Italiaansche voorwaartsen, thans gesteund door een perfect voedende middenlinie, voch ten voor hun leven. Ware daar Monti nog ge weest, ik had voor Engeland's zege geen penny meer over gehad. Maar nu streden ze tegen een overmachtige verdediging en het pleit voor de Italianen, dat zij noch in positie-spel. noch in uithoudingsvermogen door Engeland werden overtroffen. De Britsche through-pass-machine, welke ons vóór de pauze zoo had bekoord, werd uit elkaar gerukt; de aanvallen op Ceresoli werden sporadisch, terwijl Moss nog handen vol werk kreeg. Juist in de finale afwerking schoten de Italianen echter meermalen te kort, waar door zoowel Guaita als Meazza opgelegde kan sen verloren lieten gaan. Terwijl het akelig duister werd, verstreek de tijd het wachten was slechts op den ge lijkmaker. Nog in de laatste minuut dachten we Meazza te zien scoren, maar dit lukte niet. Italië was een geslagen team, maar zij leed een eervolle nederlaag. Zoo is de lang verwachte strijd gestreden, die door omstandigheden geen antwoord bracht op de veel-omstreden vraag of Enge land's slechte resultaten op het Continent beteekenis hebben of niet. Maar hoe ook dit cijfer-resultaat een Engelsche zege moge be- teekenen, onze leermeesters hebben in dezen zeer harden, verbitterden en snel gespeelden kamp aan den lijve ktmnen voelen, dat hun absolute overmacht, eens onaantastbaar, thans tanende is. Dat heeft Highbury hen geleerd! V.U.C.—v.s.v. Hedenavond wordt op het verlichte terrein van V.U.C. in den Haag de bekerwedstrijd V.U.C.—V.S.V. gespeeld. V.S.V. komt uit als volgt; Michel, Broek, van Zutphen, den Boer, de Vries, Hillekamp, Van Os, v. d. Griendt, v. d. Lugt, Sterk, de Haas. IJ.F.C.V.V.IJ. In den a.s. Zondag op het terrein van Storm vogels te spelen wedstrijd IJ.F.C.V.V.IJ. ver schijnt IJ.F.C. als volgt: Zwart, de Boer, v. d. Steen, Post, Jochems, van Strien, Smit, Dijkhuizen, Borst, Rets, Oldenburg. Reserves: Zwanenburg, van Dongen en Mey- boom. Scheidsrechter is de heer J. Lindhout. BEVERWIJK—XERXES. De 4e klasser „Beverwijk" geniet Zondag de eer, voor den beker de Rotterdamsche le klas ser Xerxes te mogen ontvangen. Beverwijk beschikt over het volgende elftal: Adrichem, Veltman, J. Kuyer, W. Kuyer, van Amersfoort, Hoogerwerf. Teeling, Maanhout, Marx, Th. Kuyer, Koning. KENNEMERS—O. D. S. Voor den K.N.V.B.-beker ontvangen de Kennemers a.s. Zondag in het Gem. Sportpark in Beverwijk de sterke Dordrechtsche* 2e klasser O.D.S. De thuisclub verschijnt met de volgende op stelling; Van Urk, Duivemans, Lindner, Effern, Dinkla, Gordijn, Schipper, Horeman, Groot, Steeman Jr., Bret- 'houwer. Sifycuentnaqa>ziyh. vcui du ïtyfye- GROOTE HOUTSTRAAT 81, GEVESTIGD: Ao. 1800 (Adv. Ingez. Med.) ROODE DUIVELS—ZWALUWEN Het team der Belgen samengesteld Uit Brussel: De Roode Duivels zullen Woens dagavond 21 November a.s. op het veld van Tilleur te Luik in de volgende opstelling tegen de Zwaluwen uitkomen; Doel: Christians (Liersche Sportkring). Achter: v. d. Bosch (Liersche Sportkring) en Smellinckx (Union St. Gill). Midden: Stijnen (Eerchem Sport), Meulder- man (Beerschot A. C.) en Claessens (Union St. Gilloise). Vóór: De Vries( Antwerp F. C.), Voorhoof (Liersche Sportkring), Capelle (Standaard Luik), Isenborghs (Beerschot A. C.) en Brugghe (Liersche Sportkring). Reserves: van der Weyer (Union St. Gilloi se), Petit (Standaard Luik), van Welckenhuy- sen (Union St. Gilloise), Masses (Standaard Luik) en Putman (Hoei). PIJNENBURG OP DE ZESDAAGSCUE TE KOPENHAGEN. KOPENHAGEN. 14 November V.D.) Voor de Zesdaagsche. welke op 30 November a.s. zal beginnen, zijn thans de volgende renners aangenomen: Pijnenburg, Ignat, (Frankrijk). FundaPützfeld, RauschBuschenhagen en RiegerResiger, (allen Duitschland). IJSHOCKEY. TWEE IJSHOCKEYWEDSTRIJDEN TE AMSTERDAM. Woensdagavond hadden de eerste oefenwed strijden plaats tusschen een viertal ijshockcy- teams op de nieuwe kunstijsbaan achter het Sportfondserubad te Amsterdam. Met een toespraak van den voorzitter van den Ned. IJshockey Bond, jhr. P. J. Bogaert tot de spelers en de officials werd de nieuwe baan in gebruik genomen. Jhr. Bogaert hoop te, dat door intensieve training het ijshockey- spel in Nederland snel in kracht zal toene men, opdat men spoedig waardige tegenstan ders zal zijn van het buitenland. Onder groote belangstelling eenige bonder den toeschouwers waren op de tribunes aan wezig werden vervolgens twee wedstrijden gespeeld. Haarlem won met 10 van het team in Nederland vertoevende buitenlanders. De H. H. IJ. C. won onder leiding van Dupon met dezelfde cijfers van Amsterdam. De baan was schitterend verlicht en het ge heel maakte een fraaien indruk. Tijdens de wedstrijden begon het te regenen, doch dit had totaal geen invloed op het ijs, dat van heel goede kwaliteit bleek. SCHAKEN DE BONDEN-COMPETITIE. In deze competitie komen dezelfde bonden als het vorige jaar met een tiental uit, t.w.: de Noord-Hollandsche Schaakbond, de Am- sterdamsche, Haagsche, Rotterdamsche en de Stichtsch-Gooische Schaakbond (Utrecht). De Noord-Hollandsche combinatie heeft een versterking ondergaan, doordat ditmaal ook de heer G. Kroone aan een der hoogste borden zal meespelen. Het tiental is als volgt samen gesteld: Bord 1 A. D. de Groot (Kijk Uit, Velsen). Bord 2 G. Kroone (H.C.G., Haarlem). Bord 3 R. A. G. Davidson (H.S.G., Haarlem) Bord 4 K. Geus (Morphy, Den Helder). Bord 5 J. Zoontjes (Weenink, Beverwijk). Bord 6 G. Bollebakker (H.S.G., Haarlem). Bord 7 A. S. Katan (H.S.G., Haarlem). Bord 8 H. Schmitz (Kijk Uit, Velsen). Bord 9 J. G. van Burken (V.V.V., Alkmaar). Bord 10 Dr. P. Feenstra Kuiper (Morphy, Den Helder). Zondag 18 November a.s. zal dit team in Café-Restaurant Brinkmann aan de Groote Markt te Haarlem een wedstrijd spelen tegen het tiental van den Rotteröamschen Schaak bond. NED. ISRAEL. GEMEENTE. Sabbath: Vrijdagavond bij den Ingang van den Sab bath te 4 uur. Ochtenddienst te 8 uur. Middagdienst te 1 uur. Avondienst te 4.56 uur. Werkdagen: Ochtendienst te 7 uur. Zondag te 7.30 uur. Avonddiensten te 7.45 uur. Talmoed Thora: Sabbath te 12 uur. Werkdagen te 7.15 uur. Zondag te 7 uur. De diensten op de werkdagen, als mede Tal moed Thora worden verriocht in het gemeen tegebouw, Lange Wijngaardstraat 14. De overige diensten vinden plaats ter Sy nagoge, Lange Begijnestraat 11. CENTRALE BOND VAN TRANSPORT ARBEIDERS. Ter ondersteuning van de propaganda- actie welke de Centrale Bond van Trans port arbeiders dezer maand gaat voeren, werd Woensdagavond in „Caecilia" een bij eenkomst belegd voor de vrouwen der leden teneeonre ook dezen in het propagandawerk te betrekken. Op deze bijeenkomst voerde mevr. Machiel- se het woord met als onderwerp: „Wat deed de organisatie voor ons vrouwen?". Met groo te aandacht volgden de aanwezigen het be toog van spreekster. De dichter-zanger Dumont zong eenige le vensliedjes. Een accordeon-band verzorgde het muzikale gedeelte van den avond. Hoewel de vrouwen niet in een groot aantal waren opgekomen hebben de aanwezigen zeer genoten. Een tiental vrouwen gaf zioh voor het te verrichten werk op. FEESTAVOND. De vereeniging L.OM.A. ter Bevordering van de Veiligheid bij Snelverkeer geeft Zater dag 17 Nov. een feestavond voor leden en donateurs in het gebouw van de Militaire Vereeniging Zoetestraat, Haarlem. Medewer king zal worden verleend door het L.O.M.A.- tooneel. ^IBBI Twee Menschert. door WTLHELMINE BALTINESTER. De bruiloftsmuziek davert door het huis, te zamen met het stampen en schuren van spijkerschoenen. Een etens- en menschen- lucht hangt zwaar in alle kamers. Buiten is de zon allang ondergegaan, en de sikkel vormige maan hangt als een zilveren appel schijfje in de lucht, bijna zonder licht te geven. Urenlang, zonder ophouden, gaat het lawaai voort. Een paar gasten beginnen zich eindelijk gereed te maken om weg te gaan. Langzaam zoeken zij hun zaakjes bij elkaar, terwijl ze onvast op hun beenen staan te zwaaien en hun oogen dom uit hun roode, doezelige gezichten kijken. Het bruidspaar zelf is allang weg. De wagen bestuurd door den bruidegom, ratelt langs de weiden, die aan de molenbeek liggen. Het gele licht van de lantaren flakkert als een onooglijk en melancholiek pitje te mid den van de groote duisternis. De bruid, die hij daar met zich mee naar huis voert, heeft hij niet uit liefde getrouwd; maar zij kreeg meer mee dan tien andere boerendochters samen en van zijn huis behoorde geen spij ker meer hem zelf toe. Bedrogen heeft hij haar niet; hij is eer lijk voor alles uitgekomen en heeft haar en de haren gezegd, dat hij het als een handels, zaak bedoelde en anders niet. En omdat ze niet meer van de jongsten is, en nooit mooi geweest, hebben zij het goedgevonden, want zij weten, dat hij een eerlijk man is, die buiten zijn schuld achterop is geraakt. En het is beter dat zij een man krijgt, die eerlijk zegt, dat hij haar om haar geld neemt, dan dat zij in handen valt van een nietsnut, die eerst haar hart op hol maakt om zoo de be schikking over haar geld te krijgen, en die haar, als hij het eenmaal heeft, slecht be handelt. Johan Ulrich heeft beloofd, dat hij zijn leven lang goed voor haar zal zijn. De grijze moeder van de bruid leunde, toen zij weggingen, met tranen in de oogen in de deur en keek haar na met haar zoon en haar schoonzoon. Een paar van de gasten ston den achter hen juichend en vrolijk te wuiven. Binnen in het huis piepte de viool voor de paar onverstoorbaren die door dansten. Ach ter de bergtoppen schemerde al heel vaag het eerste lichten van den morgen.. Margreet zit onbewegelijk in den wagen. Als de wielen over een steen gaan, valt zij door den schok tegen haar bruidegom aan, en het wagenlicht flikkert. De man zwijgt. Hij denkt er over, hoe hij tot het vieren van deze bruiloft kwam en hoe de blonde Barbel huilde en raasde, toen hij haar zei, dat hij een rijke vrouw zou moeten nemen om de boerderij te redden, die anders onder den hamer zou komen, en hoe zij toen, even gauw alshij een rijke vrouw kreeg, een rijken man trouwde, en haar bruiloft nog eerder viei'de dan hij de zijne. Nu ja, al te rouwig om Barbel hoeft hij niet te zijn, want de boerderij is en blijft hoofdzaak, de boerderij, waarin hij geboren is, en die nu gered is. Zijn hart hangt aan die boerderij, en aan het land, dat nu weer van hem is. De wagen houdt stil voor het huis. Voor de deur wacht de meid, die opgebleven is. De aarde geurt zacht. Margreet gaat het huis binnen, waar boven het vuur een dampende pan hangt. Margreet doet haar mantel uit, en licht er het deksel af. Als Johan Ulrich het paard verzorgd heeft, komt hij ook binnen, en hij vindt, dat het net is, of Margreet er altijd geweest is, zoo goed past zij in zijn huis en zoo gewoon lijkt het hem er haar te zien. Hij gaat naar haar toe en legt zijn hand op haar schouder. „Ik hoop, dat je hier gelukkig zult zijn!" zegt hij. Zij kijkt hem aan. „En jij?" „Ik ook natuurlijk", zegt hij hastig. Hij gaat naar de deur en opent haar. Bui ten is het al veel lichter geworden. Tegen de blauwe lucht steken de berken af. De man gaat de deur uit, loopt om zijn huis heen, en laat zijn blik over de velden en weiden gaan. Zijn hart wordt warm. Het is alles weer van hem. De dagen vergaan. In het huis gaat het leven kalm zijn gang. Alles gebeurt op tijd en onmerkbaar. Barbel niet, en ook geen andere, zou hier zoo rustig alles gedaan heb ben. Zelfs de meid, vroeger lui en humeurig, is opgeleefd en wordt onder leiding van de boerin weer vroolijk. De man merkt er niet veel van, hij weet alleen maar, dat alles als van zelf gaat. Dat er nooit iets hapert, nooit iets mankeert, dat hij geen ruzies hoeft te maken en dat er nooit een boos woord valt. Margreet's broer en schoonzuster laten weten, dat zij een zoo gekregen hebben en vragen, of Margreet en haar man op het doopfeest willen komen. Het is de eerste maal, dat Johan Ulrich met zijn jonge vrouw onder de menschen komt, en hij ziet met welgevallen, dat zij een mooie japon draagt, die niet opzichtig is, maar getuigt van hun welstand. In de maanden sinds hun trouwen heeft hij haar meestal in het halfduister van de kamer gezien, of in het volslagen duister van den stal, of in het verblindende zonlicht van den hof. Nu gaan zij samen naar haar ouderlijk huis en het licht van den namiddag is zacht en vriendelijk. Haar schreden zijn licht en soepel en zij is niet het ongetrouwde, niet meer jonge meisje, dat ze voor haar huwelijk al een beetje begon te worden. Ze is eexx jonge vrouw. Bij het doopfeest treffen zij meer gasten die hen nieuwsgierig aanzien. „Is dat je vrouw, Johan Ulrich, of heb je haar betooverd? Ze ziet er uit of ze iemand anders is, en ze is bijna mooi geworden!", zegt iemand tegen hem en kijkt verbaasd naar Margreet, die aan den andei'en kant staat. Johan lacht en neemt het niet ernstig op; de man heeft te veel van den wijn of van de groene likeur gedronken, die Margreet's moe der zelf maakt, en die puik van smaak, maar koppig is. Hij loopt de kamer verder rond, om dezen en genen te begroeten. Een vrouw zegt lachend tegen hem: .Margreet is mooi geworden! Heeft het huwelijk dat gedaan?" En nu draait hij zich om en kijkt naar zijn vrouw; hij beseft, dat het waar is en dat zij anders is dan vroeger. Het is alsof er een stille glans over haar ligt. Het geeft hem te denken. Hij is toch niet bijzonder goed voor haar is zij eigenlijk gelukkig met hem? Ze is altijd zoo stil en bedaard. Hoe denkt ze over hem? Heeft hij die verandering in haar veroorzaakt, die maakt, dat alle menschen nar haar kijken? Margreet's moeder zit in een hoek en naar heldere oogen hebben al lang begrepen, dat Johan niet weet waarom Magereet zoo ver anderd is. Ze roept hem. „Zijn jullie gelukkig met elkaar?" Daar heeft hij eigenlijk nog niet over na gedacht, tevreden was hij wel, en hij heeft har alleen genomen om met haar geld zijn boerderij te redden aan geluk heeft hij ïxiet gedacht. Gelukkig? Hij knikt plotseling nadrukkelijk van ja. Op weg naar huis legt hij plotseling zijn arm om Margreet heen. „Margreet Ze kijkt hem aan. Hij wordt verlegen. Zal ik het nieuwe dak op den stal door Jozef of door Pieter laten maken?" „Door Jozef, die werkt veel beter". „Jazegt hij in gedachten verdiept. Ze is dus mooi geworden. Dat hebben ze allen gezegd. Waarom is ze mooi geworden? Waardoor? Is ze gelukkig met hem? Vragen kan hij het niet, het blijft hem in den keel steken. Maar hij kijkt vaker naar haar dan vroeger, onder het eten heeft hij zijn oogen niet altijd meer op zijn bord. Als hij haar ergens ziet loopen. kijkt hij haar aan; als ze hem dan toeknikt wordt het warm in hem van genoegen. Ze zien elkaar dikwijls vorschend aan en kunnen eikaars blikken niet los laten, nog nooit heeft hij zoo naar haar gekeken en hij heeft nog nooit oogen gezien, die hij zoo mooi vond als de hare. Mij zegt het niet, maar zij weten het alle twee: als nu het huis afbrandde en haar geld ging verloren, daxx zou hij nog gelukkig zijn met haar, die hem huis en hof en alles tegelijk is. HALCYON LIJN. Rozenburg 14 van Antwerpen n. Algiers eri iss. Vlissingen. Stad Vlaardingen 14 van Kirkenes të Vlaardingen. Stad Zaltbommel 14 van Vlaardingen n, Palermo. HOLLAND—AMERIKA LIJN. Binnendijk, 13 (v.m.) van Rotterdam te Philadelphia. Damsterdijk, Vancouver n. Rotterdam 10 (n.m.) van Los Angeles. Delftdijk, Rotterdam n. Vancouver 12 (v.m.) te San Francisco. Lochkatrine, Vancr. naar Rotterdam 13 të Portland (O.) Lochmonar, Rotterdam naar Vancr. 13 van Cristobal. KON .NED. STOOMBOOT MIJ. Alkmaar, Amsterdam n. Chili 13 op 180 mijl Zuid van t. Michaels. Ganymedes 13 Nov. van Salonika naar Iz mir. Juno 13 Nov. van Venetië naar Triest. Orion 13 Nov. van Tarragona naar Castel- lon. Poseidon 13 Nov. van Melilla naar Cartha- gena. Saturnus, Pati'as n. Amsterdam 13 op 250 mijl Z.W. van Ouessant. Tiberius 13 Nov. van Setubal naar Cadix. Odysseus 14 van Amsterdam naar Ham burg. Hercules, Bourgas n. Amsterdam p. 14 2,45 n.m.) Lydd. Crynssen 14 v. W.-Indië te Amsterdam. KON. HOLLANDSCHE LLOYD. Zeelandia (thuisreis) 13 van Rio Janeiro. Gaasterland thuisreis) 13 Nov. van Bahia. Waterland (uitreis) 13 v. Antwerpen en pass. 14 Nov. (v.m.) Vlissingen. ROTTERDAMSCHE LLOYD. Dempo (thuisreis) 13 (3 n.m.) van Mar seille. Kota Baroe (thuisreis) 13 (8 n.m. van Marseille. Kota Pinang (thuisr.) p. 14 (2 v.m.) Perim. Sibajak 14 Nov. van Batavia naar Rotter dam. Tapanoeli 13 van Rotterdam te Tjilatjap. ROTTERDAM—ZUID-AMERIKA LIJN. Alchiba (thuisreis) 10 Nov. van Montevideo Alpherat 15 (3 v.m.) v. B.-Ayres te Rotter dam verw. SILVER—JAVA—PACIFIC LIJN. Silverash, Vancouver n. Calcutta 12 te Ma nilla. Saparoea, Vancouver n. Calcutta 12 v. Sin gapore. STOOMVAART MIJ. NEDERLAND. Poelau Bras (uitreis) 13 November van Suez. Tanimbar 14 Nov. van Batavia te Amster dam. Tajandoen (uitreis) pass. 12 Nov. Gibraltar. STOOMVAART MIJ. OCEAAN. Philoetetes, Japon n. Rotterdam vertr. 16 v. Londen. Titan, Rotterdam n. Japan p. 12 Gibraltar. Agamemnon, Japan n. Rotterdam 14 van Singapore. Teiresias, Hankow n. Liverpool 12 te Ba tavia. Achilles, Japan n. Rotterdam 13 te Dairen. City of Florence 12 v. Hongkong n. Rotter dam. City of Khios, Dairen n. Rotterdam p. 14 Gibraltar. Menestheus, Japan n. Rotterdam pass. 14 Beachy Hd. Sarpedon, Japan n. Rotterdam 13 van Kobe Clytoneus, Liverpool naar Java 14 v. Suez. Prometheus, Batavia en Amsterdam naar Liverpool 13 Nov. van Londen Bellerophon, Java n. Liverpool 12 van Pt. Sudan. Aeneas, Japan n. Rotterdam 15 v. Aden. Eurybates, Batavia n. Amst. 13 v. Padang. Polyphemus, Batavia n. Amsterdam p. 4 Beachy Hd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1934 | | pagina 12