Ioe Haarlem veranderd is.
DONDERDAG 17 JANUARI '35
HAARLEM'S DAGBLAD
3
Het zinken van de „Brion" voor
den Raad voor de Scheepvaart
behandeld.
Scherp oordeel van den
inspecteur-generaal.
„Zorgeloosheid, onoplettendheid en gebrek
aan doorzicht."
AMSTERDAM, 16 Januari. De Raad
voor de Scheepvaart heeft Woensdagmiddag
onder leiding van prof. mr. B. M. Taverne
een onderzoek ingesteld naar de oorzaak van
de scheepsramp, overkomen aan met 760
bruto register ton metende ss. „Brion" van
de Kon. Ned. Stoomboot Mij., welk schip op
21 Januari van het vorige jaar in het Pana
makanaal is gezonken. Er was voor dit onder
zoek veel belangstelling uit scheepvaart en
scheepvaart-technische kringen.
Allereerst werd gehoord de kapitein, de
heer W. M. H. Rohling, die verklaarde dat
op 2 Januari 1934 de „Brion" van Buenaven
tura was vertrokken. De diepgang bedroeg
vóór 38.9 dec.; achter 36.5; het schip lag dus
2 decimeter in den kop. Te Balbao was de
loods aan boord gekomen. De reis had een
gewoon verloop. De „Brion" was een rank
schip, zooals ook andere schepen van dit type.
Klachten over te groote rankheid heeft ge
tuige nooit gehad. De lading was de grootste
welke getuige ooit met de „Brion" had ver
voerd. Het schip lag echter nog niet tot zijn
merk. Te ongeveer half twee 's middags lag de
„Brion" bij de laatste sluis van het kanaal,
waar geschut moest worden.
Des morgens te kwart over tien was order
gegeven tot het laten oploopen van de voor-
piektank.
De voorzitter: Die voorpiektank speelt een
belangrijke rol in deze zaak. Had u geen be
zwaar tegen het laten oploopen van die
tank?"
Getuige: „Neen".
De voorzitter: „Vast staat dat men 3 uur
gepompt heeft; 'k geloof dat er te veel water
gepompt is. Te een uur liep de tank al over!"
Getuige deelde, verder mede dat de
„Brion" plotseling scheef over bakboord
ging. Men begreep de oorzaak niet; terwijl ge
tuige er met officieren over praatte werd
de slagzij steeds grooter, zoodat het noodig
was maatregelen te nemen. De stuurman riep
het volk bijeen, waarna getracht werd aan
bakboordzijde de spuigaten dicht te maken en
de lading gedeeltelijk verwerkt werd. Het
schip helde zoo zwaar dat uit de machineka
mer gewaarschuwd werd dat de toestand daar
gevaarlijk was. Het schip is later tegen den
wal gegleden gn daar een tijd blijven zitten.
Getuige deelde verder mede, dat, toen de
bemanning van boord is gegaan met behulp
van in de nabijheid zijnde bootjes. Ook ge
tuige is met een boot naar den wal gegaan om
met den agent van de maatschappij te tele-
foneeren. Een kwartier later zag men dat de
„Brion" van den wal was afgeraakt en op een
paar honderd meter daarvan verwijderd, weer
nagenoeg recht lag. Wel lag de kop zeer diep.
Getuige is toen met eenige opvarenden, o.w
stuurman en machinist, eenige matrozen en
een paar stokers, weer naar boord gegaan;
waar bij onderzoek bleek, dat de vooronder-
ruimen geheel waren volgeloopen. De pogin
gen tot het dichten van de spuigaten waren
niet gelukt. De machine bleek nog te wer
ken. De pompen werden aangezet, waarna de
„Brion" met langzaam werkende machine me'
haar neus tegen den wal is gezet. Een kwar
tier later zakte het schip, waarin het water
met groote kracht naar binnen stroomde,
weer geheel scheef. Korten tijd later is het
geheel weggezonken. Getuige en de anderen
die aan boord waren, hadden het schip nog
zonder gevaar kunnen verlaten. De „Bidon'
ligt thans nog op dezelfde plaats. De oorzaak
van het gebeurde is getuige een raadsel.
Een der leden van den Raad zeide dat het
hem onbegrijpelijk voorkwam, dat in omstan
digheden als de onderhavige een schip als de
„Brion" in kalm weer is gezonken. Hij keurde
het af dat niet- te voren maatregelen zijn ge
nomen om bij een der gelijken diepgang de
spuigaten te dichten.
Nadat nog verschillende getuigen waren
gehoord, was het woord aan den inspecteur
generaal voor deze scheepvaart. Dese was van
oordeel, dat een ongeluk als thans met de
„Brion" is gebeurd, alleen kan plaats heb
ben door zorgeloosheid, ohoplettendheid en
gebrek aan doorzicht.
De Raad zal later uitspraak doen.
Wijziging in de steunregeling.
Verschillende renten worden slechts voor
2/3 van den steun afgetrokken.
De minister van sociale zaken heeft aan de
besturen der onderscheiden gemeenten een
circulaire gezonden van den volgenden in
houd;
Ingevolge artikel 7 van de steunregeling
moeten inkomsten, zoowel van den betrokkene
zelf als van de leden van diens gezin, welke
niet uit arbeid zijn verkregen, behoudens en
kele uitzonderingen, ten volle op het steun
bedrag in mindering worden gebracht. Ik heb
termen kunnen vinden hierin geringe wijzi
ging te brengen en heb besloten te rekenen
van de eerstvolgende steunuitkeering af,
pensioenen, invaliaiteitsrente en ongevallen
rente, welke door inwonende gezinsleden wor
den genoten, voortaan slechts voor 2/3 van
den steun te doen aftrekken.
Ik moge u verzoeken hiermede bij de vol
gende uitkeeringen rekening te doen hou
den.
Toen Woensdagmiddag een uit Duitschland
komende vrachtauto ons land wilde binnen
rijden, gaf de bestuurder geen gevolg aan de
sommatie van den dienstdoenden ambtenaar.
De commies sprong achterop de auto
en loste eenige waarschuwingsschoten in de
lucht. Daar de bestuurder in volle vaart door
reed( schoot de ambtenaar hem in den rug
Bij het tot stilstand komen van de auto
poogde de bestuurder nog te ontvluchten. Hij
viel echter neer. Met zware verwondingen
werd hij opgenomen en naai* het R.K. zieken
huis te Tegelen vervoerd. Het bleek te zijn de
28-jarige Smeets uit Belfeld. De auto
evenals een partij margarine van 2000 K.G
in beslag genomen.
STAKING BIJ AMSTERDAMSCHE FIRMA.
Door de samenwerkende bonden in de Kle
dingindustrie is in overleg met het personeel
van de firma P. van den Brul te Amsterdam
tot staking besloten. De staking gaat om beta
ling van het stukloon. De samenwerkende
kleedermakersbonden eischen handhaving van
het C.A.O. ook wat betreft het minimum stuk
loon.
Verkeerde wisselstand ver
oorzaakt een ontsporing.
Commies schoot smokkelaar in
den rug.
Omdat hij niet wilde stoppen.
VOORZITTER VAN HET NATIONAAL
CRISIS-COMITè GEHULDIGD.
In de gisteren gehouden wekelijksche ver
adering van het dagelijksche bestuur van het
Nationaal Crisis-Comité had in tegenwoordig
heid van Prinses Juliana een huldiging plaats
van den voorzitter Jhr S. van Citters, in ver
band met diens 70sten verjaardag. Bij monde
van den onder-voorzitter werd hem in het
bijzonder dank gebracht voor de aangename
en krachtige leiding van de vergaderingen en
voor de energieke wijze, waarop hij steeds was
voorgegaan in den moeizamen arbeid door de
crisisomstandigheden geschapen.
Tenslotte werd Jhr. Van Citters aangeboden
een oorkonde, onderteekend door Prinses
Juliana, alsmede door alle leden en oud-leden
van het dagelijksch bestuur.
De beide oud-secretarissen Dr. J. E. baron
De Vos van Steenwij k en Mr. P. A. L. van
Ogtrop waren speciaal voor deze gelegenheid
overgekomen.
Burenruzie kwam tot
uitbarsting.
Twee schoten uit een jacht
geweer gelost.
Tegen verdachte een jaar gevangenisstraf
gevorderd.
Sneltrein had een half uur vertraging.
Tengevolge van een verkeerden wissel
stand had Woensdag een ontsporing plaats
op het station van het Noord-Limburgsche
plaatsje Oirlo-Casteray. Op het baanvak van
de lijn Amsterdam—Maastricht, welke daar
ter plaatse enkelspoor heeft, geraakte van
een rangeerenden trein een met hooi bela
den wagon uit de rails, waardoor het baan
vak geheel versperd werd. Met al het be
schikbare personeel, dat onmiddellijk gere-
quireerd werd, nam men het opruimingswerk
ter hand. Toen om 12 uur 45 de sneltrein uit
Amsterdam naar Maastricht moest passee-
ren was men met de opruimingswerkzaam
heden nog niet gereed en moest deze stop
pen. Eerst om 13 uur 15 toen men de wagon
weer op het spoor had, kon de trein, die dus
een half uur oponthoud had gehad, weer
yertrekken met bestemming naar Maastricht.
Voor de arr. rechtbank te Amsterdam stond
Woensdag terecht de 29-jarige tuinier J. J. O.
te Kortenhoef, verdacht van poging tot dood
slag, subs, poging tot zware mishandeling.
Hij zou op of omstreeks 11 September j.l. te
Kortenhoef aldus de dagvaarding ter
uitvoering van zijn voornemen om Johannes
Tuin, Janna v. d. Velden en Johannes v. d.
Velden, althans eenige of een van die perso
nen opzettelijk van het leven te berooven twee
schoten uit een met hagelpatronen geladen
jachtgeweer op hen hebben afgevuurd.
Het gold hier een burenruzie, die op
noemden dag tot uitbarsting kwam; verdachte
loste de schoten op een afstand van plm. 30
M., doch hij trof geen doel.
Meer subsidiair was verd. bedreiging met
doodslag ten laste gelegd.
Verdachte gaf toe de beide schoten te heb
ben gelost, doch hij had geen oogenblik de
bedoeling gehad om te treffen.
„Ik wilde ze alleen maar bang maken; ik
kan aardig goed schieten en als ik had willen
treffen zou dat wel gelukt zijn ook!"
De los-werkman J. v. d. Velden vertelde, dat
hij 's avonds omstreeks 10 uur op de fiets langs
het huis van verdachte kwam. Deze hield hem
aan en sloeg hem van de fiets. Getuige had
zijn rijwiel laten liggen en was naar het huis
van zijn zwager gegaan, die naast verd. woont
om hulp te halen, teneinde zijn fiets op te
halen. Toen de twee mannen get. en zijn
zwager weer in de nabijheid van verd.'s huis
kwamen riep deze: „Je hebt zeker een geweer
hè?"
M'n zwager had geen wapen bij zich aldus
getuige en om dat te bewijzen hief hij zijn
armen in de lucht
Plotseling kraakte er een schot
Pres.: Hoofde U de hagelkorrels fluiten?
Getuige: Neen, we merkten er niets van, pas
toen we weer bij de huisdeur waren viel het
tweede schot. De hagelkorrels sloegen tegen
den muur, vlak bij het raam waar get.'s zuster
voor stond
Pres.: Wat dacht U?
Get.; Ik dacht dat ie me dood zou schieten.
Mr. Roobol (tot get.) Hebt U vroeger verd.
niet bedreigd?
Getuige ontkende dit.
De Officier van Justitie achtte de poging tot
zware mishandeling bewezen.
Het feit was z.i. te ernstig om een voorwaar
delijke straf op te leggen, meent de Officier.
Spr. requireerde een gevangenisstraf van één
jaar.
De verdediger concludeerde tot vrijspraak.
Zeer subsidiair vroeg hij een voorwaardelijke
veroordeeling.
Overpeinzingen van een
oud-Haarlemmer.
Bloembollencultuur in
Nederland.
Propaganda voor „Flora 1935".
Een lezer stelde ons een brief ter beschik
king van een oud-stadgenoot, uit Las Palmas
(Canarische eilanden) tot hem gericht. De
schrijver, uerioorend tot een bekende Haariti.i-
sche familie, geeft daarin na het zakelijk
gedeelte een ontboezeming ten beste over
oud-Haarlem zooals hij het gekend heeft. Hij
vergelijkt het ook met het nieuwe. En deze over
peinzingen van een verren oud-stadgenoot,
die over een zeer goede pen beschikt, laten wij
hier nu volgen:
Haarlem is voor mij nog altijd de oude, stijf-
deftige stad met een sfeer van Hildebrand in
zich. Mijn jeugdherinneringen, van mijn
mijn schooljaren, loopen terug tot van 1868 tot
'78, waarna ik vertrok naar Amsterdam en
twee jaar later naar Frankrijk om nooit weer
metterwoon naar Nederland terug te keeren.
Een paar malen ben ik met verlof eenige
dagen terug geweest en het laatst in 1925.
U kunt u voorstellen welke veranderingen
mij toen troffen. Het was mij een genot eens
in mijn eentje rond te dwalen door de straat
jes en steegjes van mijn oude schoolstad, en
de mij van ouds zoo scherp in het geheugen
staande plekken te bezoeken, waar we knik
kerden of kastie speelden.
En moet ik het bekennen? die ronddwa
lingen deden mij pijnlijk aan. Ik was reeds tot
dien leeftijd gekomen waarop de jeugdherin
neringen scherper en in lieflijker kleuren voor
de oogen staan dan latere gebeurtenissen, en
zoo moest ik op die wandelingen vele teleur
stellingen ondervinden.
Mijn eerste stappen leidden natuurlijk naar
de Jacobijnestraat! Waar was de school van
meester Knoop bijgenaamd „de Neus" en
diens zwager Prinsen Geerligs, „Beelderige
Piet", zooals de jonge dames hem gedoopt
hadden?Een vergaderlokaal van een of
andere volksvereeniging, naar het opschrift te
oordeelen. Ook de H.B.S was verdwenen en de
eens zoo goed onderhouden tuin op het Prin
senhof zag er jammerlijk verwaarloosd uit.
De Koningstraat door: waar was dat snoep
winkeltje van de juffers Misset? Verdwenen
natuurlijk, met de goede zielen die zulke heer
lijke wit en rood gestreepte balletjes, „japan-
neessies" verkochten en steeds milde critiek
op het weer ten beste gaven: Was het snikkend
heet met een gloeiende zonneschijn, dan
heette het; Wat een weer, maar regende het
dat het goot en blies de wind dat geen para-
pluie er tegen bestand was, dan luidde het
stereotyp: Wat een weertje!
Weg, weg was dat alles en hoe onnoozel en
flauw het ook moge klinken, ik was teleurge
steld en bij elke nieuwe ontdekking, dat een
door een halo van door den afstand der tijden
verzachte herinnering te pletter geslagen
werd door een bittere werkelijkheid, in al haar
wreede nuchterheid, bekroop mij een onbe
hagelijk gevoel: dit was niet mijn oude Haar
lem waar het gras nog in sommige straten
tusschen de keien opsprong, en de graswieders
nog van huis tot huis gingen om wat te ver
dienen met het opruimen van die misplaatste
plantengroei. In den Hout waren de rulle rij
wegen nu gemac'adamiseerd en gierden daar
's avonds risten dolle fietsers, als vuurkevers
verlicht, onder luidruchtig belgeklingel, terwijl
auto's de baspartij vervulden met claxohgebrul.
Alles genoeg om alle koekoeken en nachtuilen
die er vroeger huisden voor goed uit die stre
ken te verdrijven naar den duinkant. Maar
daar was ook door de Mensch huisgehouden en
de eens zoo angstvallig afgesloten Aerdenhout-,
Bentveld en andere in onze jongensoogen ge
heiligde plaatsen waren ontheiligd en in villa
parken herschapen. Waar eens het waarschu
wende: „Hier staan voetangels en klemmen!"
ons jongens de schrik om het hart joeg prijk
ten nu reclameborden voor zeep en auto
banden
Ja. Haarlem was zeer vooruitgegaan. Ik her
inner mij nog mijn trots dat ik toegelaten was
bij de eerste proefritten van het paardentram-
metje dat in 1876, meen ik, ingesteld werd. En
nu? Trams overal en de eerwaardige Groote
Houtstraat was juist voorzien van asphalt-
plaveisel, waarop de geheele bevolking dien
avond met de ingeboren plechtige gewichtig
doenerij over de geheele breedte der straat
rondkuierde.
Ja, veel was veranderd, maar hoeveel was
barbaarsch verwoest dat in het oude kader van
de uit vorige eeuwen nog afkomstige schep
pingen en gezichtpunten paste. Hoe jammer
lijk was veel van het schilderachtige langs het
Spaame verdwenen. En de karakteristiek Hol-
landsche ophaal bruggen aan het zuideinde
en aan de Hooimarkt met de uniek mooie
snuifmolen. Zijn deze nog bewaard gebleven?
Ik heb altijd een warm plaatsje in mijn hart
voor dat Spaarne behouden. Wij woonden
er trouwens in de 70'er jaren in een huis met
een trapjesgevel bij de Turfmarkt en een
gevelsteen „In de 3 Roggenbroden Ao. 1632"
Te vergeefs heb ik naar dien steen uitgekeken
bij mijn laatste bezoek. Evenals andere gevel-
steenen zeker naar museums verhuisd. Zeer
verdienstelijk om ze voor verwoesting te be
waren, maar hoe kaal zien die gevels er nu
uit! En dat typisch Hollandsche water, het
Spaarne met zijn even typische Hollandsche
schepen: het prachtige Beurtschip op Zwolle,
dat geregeld bij de Melkbrug aan den
overkant lag. een modelschip, volgens een
plaat aan de campagne in 1827 gebouwd,
dus overblijfsel reeds in die dagen van een
vroeger tijdperk. Tevergeefs zocht ik nog andere
vaartuigen uit de dagen van zeil. Alles was
vervangen door onoogelijke mismaakte mo
dellen van motorschuiten, evenals de auto
karren de jolige boerensjezen verdreven had
den.
Leve de vooruitgang, maar met een droevig
hart luisterde ik nog een laatste maal naai
de damiaatjes: die tenminste waren nog on
gerept geblevenIk keerde naar Amster
dam terug en den volgenden dag staarde ik
nog van het dek van de Gelria, bij de vaart
door het Noordzeekanaal, door de wazige at
mosfeer over het sluimerende vlakke land naar
een visioen van de Groote Kerkhet on
veranderlijke landmerk van mijn oude en ge
liefde Haarlem.
In een der zalen van de Industrieele Club
te Amsterdam had Woensdagavond een le
zing plaats, die de eerste is van een groote
serie voordrachtavonden, die in verband
staan met de propaganda voor de Neder-
landsche bloembollencultuur, naar aanlei
ding van de Internationale Bloemententoon
stelling ..Flora" te Heemstede 1935. Ongeveer
30 van deze voordrachten zullen in alle dee-
len van ons land worden gehouden.
Als eerste spreker trad op de heer J C.
Westermann. die een korte historische inlei
ding gaf over het begin der bloembollencul
tuur in ons land. Op de schilderijen der mid
deleeuwen komt nergens de afbeelding van
een tulp voor. Deze in het wild in Perzië en
Klein-Azië voorkomende plant werd om
streeks 1560 door den keizerlijken gezant van
Ferdinand II naar Weenen gebracht. Van
daar uit maakt de tulp zijn zegetocht naar
West-Europa. Vanuit de tuinen der Fuggers
in Augsburg komt de tulp naar Leiden waar
ze spoedig ook in de tuintjes van de gewone
burgers verscheen. In dienzelfden tijd was
ook aan het Fransche Hof de smaak voor
tulpen ontwaakt en voor goede prijzen wer
den de tulpen naar Frankrijk vèrkocht. Dit
leidde tot den dwazen tulpenhandel. In de
18e eeuw kwam de hyacinth er bij en een
ieder weet welke trap de bollenkweekerij
thans in ons land bereikt heeft.
Na deze rede vertoonde de heer Blok een
serie in natuurlijke kleuren opgenomen lan
taarnplaatjes van het bloembollenbedrijf
vroeger en thans
Een halve eeuw geleden.
Uit Haarlem's Dagblad van 1885.
Steeds weer uitloting van
Paleisloten.
Nieuwe behandeling voor het
Amsterdamsche Hof.
Voor de civiele Kamer van het Gerechts
hof te Amsterdam, is gepleit in het geding
tusschen de N.V. Paleis voor Volksvlijt en een
der obligatiehouders, de heer M. H. de
Castro. Laatstgenoemde had destijds een ac
tie ingesteld waarbij hij voortzetting van de
uitlotingen vorderde. De uitlotingen waren
sedert 1911 geschorst.
De zaak is in eerste instantie door de
rechtbank behande'd; in hooger beroep voor
het Hof werd de Castro niet ontvankelijk
verklaard in zijn vordering. Na cassatie
heeft de Hooge Raad deze uitspraak vernie
tigd en de zaak teruggewezen naar het Hof
te Amsterdam.
Beide partijen handhaafden hun meening.
aan de zijde van het Paleis hierop neerko
mende. dat het recht om trekking te vorde
ren niet berust bij één aandeelhouder.
Het Gerechtshof zal op 27 Februari arrest
wijzen.
Wettelijke regeling bedrijfs-
kinderbijslag.
Commissie van Advies benoemd.
De voorzitter van den Hoogen Raad van Ar
beid heeft benoemd tot voorzitter en leden van
de commissie, welke aan den raad praeadvies
zal uitbrengen omtrent het voorontwerp inzake
wettelijke regeling bedrijfskinderbijslag: tot
lid en voorzitter prof. mr. C. P. M. Romme en
tot leden de heeren S. de la Bella Jr. (N.V.V.),
H. B. Berghuys (N.V.C.), prof. dr. H. W. C. Bor-
dewijk, B. van Eesteren (Chr. Werkgevers
Ver.), mr. A. M. Engels, J. Gemen (R.K.W.V.)
prof. mr. P. S. Gerbrandy, mr. A. Haex (Ver.
behartiging belangen Limb, mijnindustrie, mr.
J. A. G. M. van Hellenberg Hubar (Ned. R.K.
Middenstandsbond), mr. F. B. M. Janssens
(Alg. R.K. Werkg. Ver.). F. van Meurs (N.V.V.),
A. van der Meys (R.K.W.V.), H. van der Putt,
mr. dr. A. L. Scholtens, mr. B. C. Slotemaker
(Verb. Ned. Werkgevers), mr. B. J. M. van
Spaendonck (Alg. RK. Werkgevers Ver.), A.
Stapelkamp (C.N.V.), dr. J. van den Tempel
en prof. mr. F. de Vries.
ADELLIJK HUWELIJK.
Prinses Juliana aanwezig.
Woensdag heeft in de Ned. Herv. kerk te
Ellecom de huwelijksplechtigheid plaats ge
had van Jhr. W. G van der Wijck en L. G.
J. L. baronesse van Heeckeren van Keil. De
huwelijksinzegening had plaats door ds. van
Schothorst. De plechtigheid in de kerk werd
bijgewoond door Prinses Juliana, die per
auto uit Den Haag was gekomen. Na den
dienst is de Prinses naar Rhederoord gegaan
waar de ouders van de bruid wonen.
Auto's waren te goed afgedekt
CHAUFFEUR VOND HET NIET DE MOEITE
WAARD TE STOPPEN.
Toen de heer Ottens Woensdagavond met
zijn vrouw op een groentewagen vanuit Ha
ren naar Groningen reed, werd hij door een
uit de richting Groningen komende perso
nenauto aangereden. De vrouw van den heer
Ottens viel van den wagen en werd zoodanig
gewond, dat overbrenging naar het zieken
huis te Groningen noodzakelijk bleek. De be
stuurder van de auto die de aanrijding ver
oorzaakt had bekommerde zich niets om het
geval en reed door. Het nummer van de auto
kon echter nog door iemand opgenomen wor
den. De groentewagen werd beschadigd, de
heer O. zelf bekwam geen letsel. Van een en
ander werd aan de politie te Haren en Gro
ningen kennis gegeven die trachten zal den
bestuurder yan de auto- op te sporen.
Garage en kantoor uitgebrand.
Woensdagavond is brand uitgebroken in
de garage van den brandstoffenhandelaar
Johann Speckmann aan de Westzijde te
Zaandam, tegenover het Blauwe pad. Men
vermoedt, dat het vuur is ontstaan door het
in brand raken van één der beide vracht
auto's. welke om zes uur was teruggekomen
uit Wormer. Volgens de gewoonte had men
de nog warme atuo met kleeden afgedekt, er
mede om het afkoelen tegen te gaan, daar
onder twee lampen, welke speciaal voor dat
doel werden gebruikt, geplaatst. De heer S.
neemt dezen maatregel om de auto's des
morgens weer dadelijk te kunnen gebruiken
Toen de brand uitbrak, was er niemand in
de garage aanwezig,
Het vuur had zich zoo snel verbreid, dat
aan behoud van de garage niet meer viel te
denken. De vlammen sloegen over naar het
aangrenzende kantoor, dat mede door het
vuur vernield werd. De woning kreeg belang
rijke waterschade, De heer S. was verzekerd,
DAK INGESTORT.
In de oude stad te Nijmegen is aan de Vin-
kengas het dak van een oud pand plotseling
naar beneden gekomen. Het pand. dat beneden
ingericht was als pakhuis en waarvan de beide
bovenverdiepingen als woonhuis dienden, was
tijdelijk onbewoond. Het dak is geheel in ge
stort. Alles kwam terecht op de eerste verdie
ping, welke in een ruïne herschapen werd.
Door den directeur van bouw- en wonin;_
toezicht werden onmiddellijk de noodige maat
regelen genomen om verdere instorting te
voorkomen. Het bovengedeelte van het huis
werd daartoe afgebroken.
Bij de instorting werd niemand gewond.
17 Januari:
Door de hoofdbesturen der Nederland-
sche Maatschappij ter bevordering van
Nijverheid en der Vereeniging ter be
vordering van Fabrieks- en Handwerks-
nijverheid in Nederland is het volgende
antwoord van den Minister van Water
staat op hun adres ontvangen:
..Met belangstelling heb ik kennis
genomen van uw adres, waarin door U
gevraagd wordt dat de organisatie der
Nedcrl. afd op de internationale ten
toonstelling te Antwerpen, onder leiding
en steun der regeering plaats hebbe.
De commissaris-generaal van de
Nederl. Reg. bij die tentoonstelling heeft
de gewichtige taak te vervullen van op
te treden ais beschermer van de belan
gen der Nederlandsche nijverheid.
Ter vervulling van die moeilijke taak
zal het hem voorzeker niet ontbreken
aan de huto die de Regeering bij machte
is te geven.
Aan de aanwijzing der jury-leden zal
de Regeering. als haar daartoe de ge
legenheid wordt geboden, zich niet
onttrekken Dat het intusschen thans
hoofdzakelijk aankomt op het zelf
vertrouwen en den nationalen zin der
Nederlandsche industricelen. zal. ver
trouw ik, door U met mij worden
erkend."
Door onze lens gesnapt.
Mgr. J. D. J. AENGENENT, Bisschop van
Haarlem.
In de laatste dagen van Juni 1928 benoemde
de Paus als opvolger van Mgr. Callier tot bis
schop van Haarlem Prof. Joannes Dominicus
Josephus Aengenent, toen Professor aan het
Seminarium te Warmond.
De tegenwoordige Bischop werd 14 Maart
1873 te Rotterdam geboren, genoot zijn oplei
ding aan het Seminarie Hageveld itoen m
Voorhout gevestigd) en in Warmond en werd
3 April 1897 tot priester gewijd en benoemd tot
kapelaan te Roelofarendsveen.
Spoedig zou hij echter een ander terrein
van werkzaamheid krijgen: in 1898 werd hij
professor aan het Klein-Seminarium Hage
veld te Voorhout en in 1904 volgde zijn benoe
ming tot hoogleeraar in de wijsbegeerte en
sociologie aan het Groot-Seminarie te War
mond.
De benoeming van Prof. Aengenent tot
Bisschop van Haarlem wekte indertijd in Ka
tholieke kringen algemeen voldoening, niet
alleen omdat hij een hoogstaand geestelijke
was, maar ook omdat hij steeds zijn gaven had
gebruikt voor de bestudeering der sociale
vraagstukken, ten einde een oplossing in
Christelijken zin te helpen zoeken voor de
maatschappelijke moeilijkheden.
Niet alleen door geschriften, maar ook door
het gesproken woord nam Mgr. Aengenent,
toen hij nog professor was, levendig deel aan
de sociale beweging, ten eerste als geestelijk
adviseur van de Katholieke Sociale Actie in
Nederland, en later ais lid van den Hoogen
Raad van Arbeid.
Toen Mgr. Aengenent in 1933 zijn eerste
lustrum als bisschop vierde bleek hem ondub
belzinnig. hoezeer zijn werken en streven
wordt gewaardigd.
HOOFDBESTUURSVERGADERING VAN DE
HANZE IN HET BISDOM HAARLEM.
Dezer dagen kwam het hoofdbestuur van
de Hanze in het Bisdom Haarlem voor de
eerste maal in het nieuwe jaar bijeen.
De voorzitter, de heer Stumpel, opende met
een terugblik op 1934 en hoopte, dat met
meer succes en resultaat in 1935 zou kunnen
worden gewerkt.
Bij de diverse ingekomen stukken was o.m.
een schrijven betreffende actie tegen het
euvel van personeelscoöperaties. Na bespre
king werd besloten den Ned. R.-K. Midden
standsbond te verzoeken zich, in onderling
overleg met de andere middenstandsbonden,
tot de Regeering te wenden om aan de grie
vende bevoorrechting van een bepaalde per-
soneelcoöperatie een einde te maken.
Vervolgens werd o.m. een schrijven behan
deld. waarvan de strekking is, dat bevorderd
wordt de totstandkoming van een wet, die
het mogelijk maakt, dat een fabrikant van
merkartikelen, behalve het merk, verpakking
enz., ook den prijs deponeert.
Ook aan dit verzoek zal worden voldaan:
door er bij de N.R.-K. M. op aan te dringenl
stappen in een richting als bovenomschre«.
ven te willen doen.
