Letterei HET TANDHEELKUNDIG 5 Ballet Tilly Sylon. 16 RIJKSSTRAATWEG 16 GEBIT 35 SITTEPSem%KAR WOENSDAG 6 MAART 1935 HAARLEM'S DAGBLAD MUZIEK. ZESDE BACHCONCERT. Het vioolconcert in D van Paganini heb ben we nu voor de tweede maal binnen een tijdsverloop van weinige weken te hooren ge kregen: eerst van Vasa Prihoda op Toon kunst, daarna van Zino Francescatti op Bach. Prihoda speelde het met piano. Fran cescatti met orkest. Prihoda speelt het on vergelijkelijk. Francescatti speelt het mooier, heet het. 't Is mogelijk. Om het uit te maken zou men moeten tellen wie van beiden de meeste tertsen, octaven, decimen, fluit- en piepgeluiden lanceert. Dat zou zeker op zich zelf een heele toer zijn. Eén verschil heb ik duidelijk kunnen waarnemen, nl. dat Pri hoda een paar honderd staccato tertsen per gemeten streek aflegde, waarvoor Frances catti vele kleine ongemeten streekjes noodig had. De eerste heeft dus bij een eventueele poging om het wereldkampioenschap te ver overen, een kleinen voorsprong. Of geeft het mooiere den doorslag en zit dit in de toon- kwaliteit? Dan heeft Francescatti de beste kansen. In de orkestbegeleiding zit het niet, want, hoewel het Residentie-orkest uiterst discreet en volgzaam secondeerde, beteeken- de dat nauwelijks een winst voor het stuk tegenover het piano-accompagnement. Maar Francescatti heeft alle drie de deelen ge speeld, Prihoda niet. Aan Francescatti dus de eer! Men heeft hem die dan ook gegeven: een hulde als gemeenlijk slechts Pijnen en Walsen te beurt valt. Paganini's concert was de sportieve oogst van den avond. De artistieke oogst werd op ander gebied verkregen. Amerika leverde een klein deel van het zaaikoren, dat in Tsche- chischen bodem viel en daar ontkiemde naast veel van eigen grond, maar de kunstzin en de fantasie van Dvorak waren noodig om de schoven te garen en het gewonnene te ver werken tot de smakelijke en immer-frissche compositie, die zijn Vijfde Symphonie is. Zij heeft niet de hechte structuur der klassieken en zij is trots de cyclische afronding wat grillig van bouw en vorm. maar 't is muziek van begin tot eind, muziek, die prikkelt, ver rast, vermeit of ontroert en die iemand met veel meer belangstelling doet luisteren dan muziek doat, die alleen maar interessant is. Een van de weinige aanmerkingen, die men misschien er op zou kunnen maken, is dat de finale niet goed aan haar eind schijnt te kunnen komen, Aan de toelichting in 't programma, die ons zeven keer op 't prachtige Nederlandsche woord „satz", al of niet ixi samenstelling met ..hoofd" en „midden". tracteert. is Dvorak niet schuldig. Die was uit een Concertgebouw programma overgenomen, 't Wordt tijd dat de Minister van O. K. en W. eens ingrijpt, of. wat misschien nog beter is, dat voor de Haaiiemsehe concerten nieuwe, eigen toe lichtingen vervaardigd worden. Intusschen heb ik de volgorde van het programma erg uit 't oog verloren. Want het begon met Joh. Wagenaars toongedicht..Saul en David", dat veel minder vaak uitgevoerd wordt dan zijn „Cyrano"-ouverture, maar even goed als deze van Wagenaar's kunde en fantasie als orkestcomponist een mooi ge tuigenis aflegt. Voor mijn gevoel is niet alles in zijn toongedicht even geslaagd: de door mej. Heuckeroth uitstekend gespeelde harp- solo verheft zich te weinig boven het gewone om de opklaring van Saul's geest verklaar baar te vinden en de eenigszins zwoele lyriek van de episode, die er op volgt treft ook minder dan het begin en het slot van het werk. die de somberheid en verwarring zeer frappant schilderen. En het slot van den avond werd gevormd door de Ouverture ..Guillaume Teil". Men kon toen enkelen die bij Paganini's Viool concert in ernstige bewondering hadden ge zeten, zien lachen. ..En toch om een va riant op een versregel van Anna Bijns te lei eren is Rossini de beste der twee". We moeten nu nog over de vertolkingen zelve schrijven. Die waren als steeds bij van Anrooy, volkomen doordacht en verzorgd. Sommige momenten, als b.v. het tweede Scherzo-Trio van Dvorak, kan ik me eenigs* zins anders, wat soepeler en meer in Wèen- schen geest opgevat denken: dat wil nog niet zeggen, dat zijn visie onjuist is. Men zou daarover kunnen discussieeren en 't mis schien toch niet eens worden. Waar ieder nee wel over eens zal zijn. is dat het coloriet van vele andere gedeelten prachtig was; met name het Largo leverde bewonderenswaar dige staaltjes. De althobo-solo en de teere pianissimo's zijn er een paar van. In de Teil-Ouverture klonken de vijf solo- celli, met Van Isterdael als koruphaios, heer lijk en niet minder heerlijk was de meesle pende gang van den gezwinden marsch. Dat was niet meer de scherts van een bekend vroolijk wijsje: dat werd een stormloop naar de zege, met de vrijheid als prijs! K. DE JONG. SCHILDERKUNST Kees Verwey bij de Bois. Een kluizenaar van het Heilig Land is daar plotseling uit zijn eenzaamheid voor het voet licht getreden in de kunstzaleix van de Bois. En dat met al zijn kunnen, met heel zijn per soonlijkheid! Menigeen heeft hier en daar op exposities in Amsterdam of Haai'lem wel eens een enkel stukje van Verwey onder oogen ge had, dat waardeering vond omdat het behalve grooten invloed van zijn leermeester Boot ook persoonlijke kwaliteiten vertoonde. Te meer zal daarom deze demonstratie van den terug getrokken stillen kunstenaar verrassen, wan't men ziet hier den discipel, die bezig is zich van banden te bevrijden en zijn eigen wegen te vinden. Zijn jaren van afhankelijkheid heeft hij nuttig besteed om onder de voor treffelijke leiding van zijn magister de tech nische zijden van het vak te leeren beheer- schen en de picturale kunstenaar, die in hem steekt begint nu te ontwaken. Van Boot heeft hij geleerd om vóór alles de stilte te zoeken, een bezonken vereering voor de dingen der wereld. Dit past bij zijn persoon, bij zijn kluis, waar hij woont. En wij vinden hier stille aan dacht in menig stilleven, wat we echter al eerder in zijn enkele hier en daar getoonde werken gevonden hadden. Ongetwijfeld is het sentiment dieper en rijker uitgewerkt, is de factuur breeder geworden en rijper (bijv. in No. 34, stilleven met schoenen). Maar een ver rassend element is de ontwaakte kleurenzin, die in enkele werken aan den dag treedt. Hef geslaagdste, meest belovende schilderij lijkt mij daarom op deze tentoonstellixxg het groote •stuk met den bloemenmand. Hier komt een £l)heel persoonlijke ontroering naar voren, hier is de schilder geheel zich zelve. Een oud, men zou bijna zeggen „afgezaagd" gegeven als bloemen zóó frisch, zóó stout en origineel te behandelen, dat verraadt den kunstenaar. Het is aan vele schilders gegeven geweest hun medemenschen de oogen te openen voor alle- daagsche schoonheden in onze omgeving, die steeds voor allen klaar staan, maar die een gewoon sterveling uit zich zelve nu eenmaal niet ontdekt. Zoo zal ieder bezoeker dezer ex positie, die oogen en hart heeft, voortaan met een gloedvoller blik de groote manden met bloemen, die de Haarlemsche jongens als bonte festoenen door onze straten torschen. bekijken nu Verwey hiervan de blijde pracht zoo fascineerend heeft afgebeeld. Groot en breed staat de teenen mand, vol gepi-opt met de in vloeipapier gewikkelde bloementuilen, klaar om uitgedragen te worden. De bonte sappige kleuren der verschillende bloemen tusschen het witte papier zijn zuiver afgewo gen tegen het zandkleurige bruin van den vlot gepenseelden, constructief zoo goed ver antwoorden mand en tegen den achtergrond, waar alleen de groene lap een wat al te sterke verfplek is. De volle, maar volkomen be- heerschte compositie vult op gelukkige wijze bijkans het geheele doek. Om deze frissche, zonnige visie op een ge- gevexi, dat men tegenwoordig wel het embleem van Haarlem zou kunnen noemen en dat men, hadde deze stad geen wapenschild er onge twijfeld voor zou kiezen, hierom alleen ver dient Verwey reeds de belangstelling zijner stadgenooten. Intusschen is er nog meer Haaiiemsch, daA deze expositie voor vele inwoners aantrekke lijk maakt en dat is het portret van Chariva- rius. „Maar waar is het bijtend sarcasme?", zal misschien een bezoeker, die den dichter- schrijver slechts uit zijn werken kent, vragen. Ten eerste heeft Charivarius nog vele andere kwalteiten, tweedens is voor het criterium „kunstwerk" bij een portret de gelijkenis iets secundairs en komt het op geheel andere waarden aan. Deze nu zijn rijkelijk aanwezig; de kop is goed gebouwd met hier en daar zeer sterke gedeelten. Zoo is de mondpartij en de kin prachtig van plastiek en belichting; het glas van den lorgnet is de weerkaatsing van het licht uitnemend geobserveerd; ix den blik der oogen leeft een gespannen aan dacht. Aardig is het wezen van de pijp, die zoo |oed in de ruimte is gezet, met den kop tot eén geheel verbonden. Zijn coloristische geneugtes viert de schilder (op beschaafde wijze) bot in den warm blauw geschakeerden achtergrond, welke kleurtint zoo gloedvol wordt gerepeteerd in den das. Groot is de af stand van dit portret met No. 8, dat er naast koud en glad is en juist die levenstrilling mist die in het andere zoo boeit. Dat in Verwey een portrettist leeft, bewijst ïxog stei'ker mis schien No. 25, de beeltenis van een jongen, die spontaner en vlotter geschapen schijnt dan Charivarius' conterfeitsel. De levendige clair obscuur nuances geven een krachtige plastiek aan dit model, waarin de bloeiende jeugd zoo warm en breed is uitgebeeld. Deze drie werken openen wijde perspectieven voor den nog jongen kunstenaar. Moge hij, geschoold onder zoo degelijke leiding, zijn per- soonlijkheid, die zoovele coloristische pijlen op zijn boog heeft, vrijmoedig uitvieren; dan zien wij verlangend naar een volgende ten toonstelling uit! Ten slotte een woord van appreciatie voor de uitnemende schikking der doeken; in dit ge val een moeilijke opgave, die de heer de Bois met meesterschap heeft opgelost. M. J SCHRETLEN Het was een sympathieke geste van Tilly Sylon en Marinus Adam om het programma, dat zij hedenavond in den Stadsschouwburg zullen uitvoeren, gisteren reeds den werk- loozen aan te bieden. Hoe zeer dit door de werkloozen is gewaardeerd, bewees wel de stampvolle zaal en het zal Tilly Sylon en haar medewerksters en ook de H. O. V. een groote voldoening hebben geschonken, dat deze ballet-avond een zoo doorslaand succes is mogen worden. Het was een vreugde te constateeren. dat het dans-ensemble van Tilly Sylon steeds vooi*uit gaat. Het meest zagen wij dit in het slotnummer „Geschichten aus dem Wiener- wald", dat met zulk een lichtheid, souplesse en vaart werd gedanst als tot heden nog niet door deze dansgroep werd bereikt. Bij deze dans vergaten wij, dat de leden van dit en semble toch voornamelijk bestaan uit ama teurs. Welk een discipline heeft Tilly Sylon langzamerhand in haar groep weten te ver krijgen, met welk een zekerheid werden alle bewegingen uitgevoerd, welk een gratie ook was er in dit dansen! Het was wel duidelijk, dat hierin enkel de beste leerlingen van Tilly Sylon optraden, danseressen, die een groote routine hebben bereikt en dan ook in wer kelijkheid een dans-ensemble vormen. Ook van ontwerp is deze dans voortref felijk. Er is een vaste lijn in. een pi-ettige losheid in de telkens verschillende groeps vormingen en verrassend is het slot door mooie groepeering oplossing en stand. Kwam het. doordat de muziek van Strauss, die er speciaal voor gecomponeerd is. meer tot den dans inspireert dan die van Bach, dat de Geschichten aus dem Wienerwald een zoo veel gaveren indruk maakten dan de dansen in ouden stijl waarmee het program- ma wei-d geopend? Er waren ook in deze op de muziek der H moll-suite van den Leipzi- ger Cantor uitgevoerde dansen, zeer geslaag de gedeelten zooals de door vier paren fijn gedanste Bourree maar het geheel was toch min of meer rommelig en stond niet op het artistieke peil als het slotnummer. Ik koester bewondering voor wat Tilly Sylon ook in zoo'n ensemble met haar leerlingen bereikt, alles „klopt" en wordt correct en zonder vergissingen uitgevoerd, maar zoo'n nummer gaat toch niet veel uit boven wat ook élèves van een gewone dansschool zon der kunstzinnige aspiraties na eenige trai ning vermogen te geven. Ook meen ik, dat Tilly Sylon beter had gedaan, deze suite ge heel in een rococo-décor dat onze Schouw burg bezit te laten dansen. Het zou stijl voller zijn geweest dan deze combinatie van groene doeken en décorstukken. Maar vol charme was het ..verstoppertje spelen" op muziek van Mozart, dat daarop volgde. Ook vroeger zagen wij dit nummer op een dansavond van Tilly Sylon en het be koorde weer even zeer door de speelsche. lichte uitvoering en het expressieve en toch kinderlijk dansen vooral van het jonge leer- lingetje. dat op elke uitvoering van Tilly Sylon de aandacht trekt door haar uitge sproken danstalent. Geestig van uitvoering was de Caprice op muziek van Max Reger bewerkt door Ma rinus Adam. In dit groteske genre weet Tilly Sylon altijd veel te bei-eiken en de hoekige bewegingen, de koddige gebaren en de daar bij volkomen pa-ssende costuums bezorgden HAARLEM-.VOORD TEL. 16726 Berekent thans nog voor een geheel met garantie Pijnloos trekken inhesrepen Plaatje met 1 Kunsttand f 3. Iedere Tand meer 1.75 Porcelein of Zilvervulling f 3. Coudvulling vanaf 9. Goudkroon vanaf /15. 22 karaats goud Pijnloos trekken van Tand of Kies1.50 Mondonderzoek kosteloos Spreekuren alle werkdagen van 9-12 en van 1-4 uur. Zaterdags van 912 uur AVOND SPREEKUUR Dinsdag, Woensdag en Donderdag 79 uur. Beslist pijnlooze behandeling door Nederlandsch Tandarts (Adv. lngez. Med.) dezen dans dan ook een verdiend groot succes. Cortège en Air de Danse. dat daaraan voor afging, trof door fraaien toon en teere kleur der costuums en door de ijle gratie van den dans. Bijzonder geslaagd was hierin de wijze, waarop deze dans werd afgesloten. Dat was mooi van groepeering en van houding. Dat Tilly Sylon in het ontwerpen van dan sen over een opmerkelijke fantasie beschikt, zagen wij vooral in de twee hoofdnummers „Schilderijen-Tentoonstelling", muziek van Moussorgsky en in L'Apprenti Sorcier van Paul Dukas. Met bijzonder veel genoegen za gen wij dit laatste nummer weer op het pro gramma; dat blijft altijd een der beste en geestigste dans-fantasieën van Tilly Sylon. Om het „Tableau d'une exposition" van Moussorgsky plastisch uit te beelden was op zich zelf reeds een vondst. Indrukken van in drukken zou men dit nummer ook kunnen noemen, want Moussorgsky gaf reeds muzi kaal zijn impressie van een kunst, die zuiver visionnair is, weer en Tilly Sylon verbeeldde opnieuw deze muzikale impressie door plastiek en dans. Over het algemeen leent de muziek van dezen Russischen componist er zich wel voor, het meest in de fragmenten „land arbeiders" en „heksen-sabbath". Voortreffe lijk waren de strakke en forsche bewegingen der landarbeiders en in het wild dooreen- dwarrelen van dè heksen hoe gelukkig was hier ook de costumeering gaf inderdaad deix indruk van het chaotische van een hek sen-sabbath. Maar het hoogtepunt was toch wel „Kata- combe", dat door de uitvoering ïxu en dan werkelijk visionnair werd. Er was een opmer kelijke eenheid in de lugubere uitbeelding en de muziek en Tilly Sylon gaf hier een „tableau fantastique", dat aan de schilderijen van den Brusselschen schilder Wiertz herinnerde. In spelende kinderen en het marktplein voelden wij minder het verband tusschen de muziek en de gedanste scènes en de beteekenis van „Samuel Goldenberg en Schmuyle" hoe geestig ook van uitvoering was ons minder duidelijk. Kuiken in eierdop werd een succes voor het jonge, talentvolle danseresje. Wat werd dat exquis en expressief gedanst, van welk een lieve schuchterheid was dat kind als het pas geboren kuikentje. Tilly Sylon vond in de Dwaas gelegenheid een solodans uit te voeren, die zich volkomen aanpaste aan haar talent. Het moet voor het echtpaar AdamSylon een .heerlijke voldoening zijn zoo gezamen lijk hun kunst te kunnen geven. Tilly Sylon is wel de ziel van haar ballet, want niet alleen, dat zij alle dansen ontwerpt welke een werk maakt zij niet van de costuums maar zij danst ook in alle nummers nu eens gewoon in het ensemble als „animatrice" dan weer als solo-danseres mee. Maar welk een steun ontvangt zij van haar man, die als leider van de H. O. V. op zulke avonden haar geheel aan voelt en ai-tistiek begeleidt. De warme hulde, die hun samen aan 't slot van den avond door het enthousiaste publiek werd gebracht voor de pauze waren aan Tilly Syloxx reeds bloemen aangeboden namens het ontspan- ïxixxgs-comité voor de werkloozen was dus ook volkomen verdiend. Het lijkt mij wel zeker, dat ook hedenavond het succes van Tilly Sylon en haar ballet zeer gi-oot zal zijn. J. B. SCHUIL. FILMKUNST. HET MYSTERIE VAN DE MOXDSCHEIX- SOXATE WORDT VERFILMD. Loet C. Barnstijn zal een film maken van Willy Corsaris detective-roman ..Het Myste rie van de Mondschein-Sonate". Deze roman, die in 1933 den eersten prijs van f 20C0 ver kreeg bij de door de ..Haagsche Post" uitge schreven prijsvraag voor een feuilleton speelt in de vertrouwde omgeving van een gewoon Hollandsch do:rp. dat opgeschrikt wordt door een geheimzinnïgen mooi-d. Een zeer belang rijke rol speelt hierbij de Mondschein-So nate, die omstreeks het tijdstip van den moord in de kamer van de vermoorde ge speeld werd. De zeer logisch uitgewerkte ver wikkelingen laten den lezer tot het laatste hoofdstuk in twijfel over de identiteit van den moordenaar. IXTELLECTUEELE TOEXADERING NEDERLANDBELGIë. Door tusschenkomst van de commissie voor intellectueele toenadering tusschen Ne derland en België zal de Belgische regeering dit jaar de hoogleeraren Aug. Vermeylen 'Gent' en J. Verschaffeit (Gent) naar Ne derland uitzenden voor het houden van en kele lezingen. Het is de bedoeling, dat de le zingen van prof. Vermeylen tegelijkertijd geschieden voor de Universiteit van Amster dam en voor de Rijksacademie van Beelden de Kunsten. Prof. Aug. Vermeylen zal Woensdag en Donderdag 13 en 14 Maart telkens des och tends om half elf in de aula van het Univer siteitsgebouw. Oudemanhuispoort, spreken over Pieter Bruegel de Oude. nl. over twee aspecten van zijn kunst (met lichtbeelden). Uit de Bataafsche Courant van 1803. Missive aan generaal Bonaparte opgenomen. Op 28 January 1803 verscheen het twaalfde nummer van de Constitutioneele Oprechte Vrydagsche Bataafsche Courant, voor „reke ning van den redacteur uitgegeeven by Banse in de stilsteeg ln nr, 7 te Amsteldam". O.a. komt er een bericht uit Amsteldam in voor dat luidt.: „Men vind thans publiek zekere Missive, be treffende het Vea'sch Drinkwater, voor de Stad Amsteldam. in 1800 overgegeeven. aan den toenmaligen Agent van Oeconomie en aan het Departementaal Bestuur: en thans bij herhaling opgegeeven door Bs Hussem. In deeze Missive werd ons. omtrent dat voor mijne stadgenooten zoo Allergewlgtigst Arti kel. het volgende aangetekend: „Het is bij de commissie voor een Plan, tot een Committé van Geneeskundig Toevoor- zicht, zeer klaar geblekën. dat, wanneer deeze Stad Amsteldam. nog eenige Jaaren, zonder Voorziening en Voorzorg, ten opzichte van het Versch Drinkwater, bij strenge en langduurige winters, in die gesteldheid blijft, waarin de zelve zich thans bevindt; als dan het gevolg zal en zeker moet zijn, dat bij zodanige lang aanhoudende Winters, en dus bij een geduu- rig besloten Water, zeer veele Menschen, in deeze Stad, door gebrek aan Versch Wal er, zullen moeten Sterven; iets hetgeen ik thands mede, als eene zaak van het grootste Gewigt en Aanbelang voor deeze zoo groote en volk- ryke Stad zynde, nader zal trachten te be- wyzen. In de oudste tyden haalden de Bierbrouwe ryen van Amsteldam derzelver Water, om te brouwen, uit. deezer Stads Gragten. Dar., in den Jaare 1540 was dit Water in deezer Stads Gragten reeds bedorven, en de Bierbrouwers haalden in 1560 hun Water uit de Haarlem mermeer; zelfs vindt men thands nog, op zom- mïge plaa'sen, in de Haarlemmermeer. Versch Water. Vervolgens hel Water in de Haai-lemmermeer, van tyd tot tyd brak, en tot het Brouwen onbruikbaar geworden zynde, zoo heeft men het Water daartoe uit de Vecht moeten haaien: en zeekere Pieter Meybos ver kreeg in 1624 Octroy, om gezegde Vechtwater (echter ten zynen koste) in deeze Stad te lei den. maar deeze onderneming had het ge- wenscht gevolg niet. De schryver gaat dan nog even door met de geschiedenis hierover, doch bx-eekt dan plot seling af met de mededeeling, dat: „het ovrige en belangrykste gedeelte van dit Stuk moet hier afbreeken Leezer, omdat ik zoo gaarne plaats wil maaken (al ware het ook met opoffering van Alle plaats) voor een Missive." Die missive is geschreven door Toussaint 1' Ouverture aaxx den Generaal Bonaparte Eerste Consul der Fransche Republiek, in dato 18 November 1801 en wel in andwoord op den brief door Bonaparte aan hem geadresseerd, welke Missive van een merkwaardigen inhoud is. Ze handelt over St. Domingo, een volks planting, die een integreerend gedeelte van de Fransche republiek uitmaakt, eix waaraan vrijheid door dexx „Burger Consul" wordt ge boden. „Maar zulk een vrijheid, zegt de schr.. die blykbaar durft, zyn verre, zeer ver van zelfs bij ons begeerd te worden. De magt, die ik bezit, is eeven wettiglijk verkreegen. als de Uwe en niets dan de wil van het volk van St. Domingo zal mij dwingen dezelve af te staan." Aan hen, die de heele missive willen lezen, zij medegedeeld, dat de krant in onze Tijding zaal tentoongesteld is. FAILLISSEMENTEN De Arrondisscmexits Rechtbank te Haarlem sprak de volgende faillissementen uit, van H. Geereking, landbouwer, wonende te Aals meer, Legmeerdijk. Curator Mr. A. van Leyen- horst, Haarlem, A. Post, koopman in schoenwerk, wonende te IJmuiden, curator Mr. E. van Tuinen te Beverwijk. De N.V. Technisch Handelsbureau Virtus", gevestigd te Bloemendaal, kantoorhoudende te Haarlem, Kleverlaan 236. Curator Mr. T. A. M. A. van Löben Seis, te Haarlem T. Bakker, loonzager en schaver, wonende te Zaandam. Anna Pauwlonastraat 33. Cura- trice mevrouw Mr. L. M. I. L. van Taalingen- Dols te Haai'lem. P. H. van Outersterp, koopman in roerende goederen, wonende te Haarlem, Reyer Anslo- straat 14huis. Cux'ator Mr. B. W. Stomps, te Haarlem. Rechter-Commissaris: Jhr. Mr. E. J. Strick van Linschoten. Opgeheven zijn wegens gebrek aan actief de faillissementen van: P. Hoogeiiboom, wijn handelaar, wonende te Hillegom. Stationsweg 130. Curator Mr. J. G. Bet tink, te Haarlem. W. Minkels, bloembollenhandelaar, wonende te Haarlem, Ged. Oude Gx'acht 45. Curator Mr. L. Ali Cohen, te Haarlem Geëindigd zijn wegens het verbindend wor den der eenige uitdeelingslijst de faillissemen ten van: J. Joosten, bakkex-, wonende te Haarlem, Soendastraat 34. Curator Mr. B. E. van Tyn, te Haarlem. D. Walraven, caféhouder, wonende te Haar lem. Rijksstraatweg 291-293. Curator Mr. B. E. van Tijn. te Haarlem. P. J. Bloem, bouwondernemer, wonende te Haai'lem. Curator Mr. F. J. D- Theyse, te Haar lem. A. Hartog, timmerman een aannemer, wo nende te Heemskerk. Cux-ator Mr. H. E Prin sen Geerligs, te Haarlem. DR. L. ONVLEE. Dr. L. Onviee. taalgeleerde van het Nederl. Bijbelgenootschap op Soemba werkzaam, zal Donderdag a.s. in het W'jkgebouw aan de Ged. Oude Gracht 104 twee openbare lezin gen houden. Nam. ten 3 ure over zijn eigenlijk wei'k als taalgeleerde, met het onderwerp: ..Hoe de bijbelvertaling in het Soembaneesch groeit". En des avonds 8.15 uur over het godsdienstig leven der inlanders, met het onderwerp: „Wat de heidenen zoeken". Dr. Onvlee is met verlof hier te lande, doch hoopt binnenkort naar zijn arbeidsterrein terug te keeren. XED. VER. VOOR RADIO-TELEGRAFIE Op een ..praatavond" van bovengenoemde vereeniging werd besloten tot de stichting van een soundercursus te komen De heer Zuidhof verklaarde zich bereid de leiding van dezen cursus oo zich te nemen. Door de leden werd dit besluit met vreugde begroet. Op 15 Maart zal men met den cursus aan vangen. LICHTBEELDENAVOND. Op Donderdagavond 7 Maart zal in de kerk der Broedergemeente aan de Parklaan eer. lichtbeeldenayond gehouden worden door het Comité voor Opwekkingssamen komsten. Een mooie serie platen over ,,Bu- nyan's „Christenreive" zal worden vertoond Spreker ls de heer F. A. Sti'oethoff uit Sant poort. Josephine Butler Vereeniging. Jaarlijksche algemeene vergadering. De Josephine Butler Vereeniging hield Dins dagmiddag haar jaarlijksche algemeene ver gadering in hotel Lion d'Or onder presidium van mevr. A. M. Kool-Pierson. Deze sprak een kort. openingswoord en deelde daarin o.a. mede, dat tot het bestuur was toegetreden dr. A. Y. van der Meulen. Aan het door de secretaresse voorgelezen jaai'verslag ontleenen wij, dat de propaganda over 1934 zich uitstrekte over Alkmaar. Am sterdam en Haarlem. In Alkmaar werden pogingen in het werk gesteld om tot stichting van een afdeeling te komen, doch hierin is men niet geslaagd. Het ledental verminderde met tien. zoodat de vereeniging thans 287 le den telt. Verder maakt het jaarverslag mel ding van het Congrès Internationale de morale sociale, waar naar gebleken is de be ginselen van de Josephine Butler Vereeni- einz steeds meer ingane vinden Blijkens het financieele verslag werd op nieuw geldelijke steun vei'leend aan de F. A. I. het Comité voor bestrijding van den handel in vrouwen, en andere geestverwante organisa ties. De bestuursverkiezing had tot resultaat, dat gekozen werden mevr. Wijnbergen-Smith en mevr. Mühlschlegel-Smit. In de commissie van advies werden gekozen Zuster Schouten en mevr. Di-oog, terwijl met het voorzien in de derde vacature, ontstaan door het heengaan van nxej. Braat als inspectrice bij de kinder politie. gewacht zal worden tot de opvolgster van mej Braat benoemd is. Aan het einde van de vergadering werd me degedeeld dat de vei'eeniging op de te Haar lem te houden damesbeurs vertegenwoordigd zal zijn en dat op 5 Juli een openluchtdag met voordrachten enz. georganiseerd zal worden. KRUISWEG 60, Telef. 16659 (Adv. Ingez. Med.) De 1 Mei-viering te Haarlem. Het programma. Het 1 Meifeest van de S.D.A.P. en van den Haarlemschen Bestuurdersbond zal, evenals vorige jaren, bestaan uit een groote demonstratie door de stad en een feestavond in het Gemeentelijk Concertgebouw. De Mei rede zal worden uitgesproken door Dr. W. Banning, verder zullen dien avond optreden ..De Jonge Spelers" uit Amsterdam 'onder leiding van Ben Groene veldwaarbij mede werking wordt verleend door het spreekkoor van de Soc.-Dem. Vrouwenclub en de Stem des Volks GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN. Handschoenen en ceintuurs: Politiebureau. Smedestraat 9; autowimpel: Van der Meij, Kruistochtstraat 22: Abonn rijwielstalling: Politiebureau. Smedestraat 9; armbband met steentjes: Bogstra, Lorentzplein 9; broches: Swarte, Annegang 34 en Bruins, Indïschestr. 108: bankbiljet ad f 10: Noort. Marmixstraat 118; honden: Dierenasyl, Ridderstraat 11; hond: Gerrits, Stormstraat 6; horloge (arm band-): Hoogenes, Naglzaamplein 15; katten: Dierenasyl, Ridderstraat 11; parapluie: Res sort. Marnix-straat 123; penning no. 124: Poli tiebureau, Smedestraat 9; rijwielbelasting- merken: Wallenburg, Gouwstraat 52; Vos, Viersterrenstraat 8; Valbracht, Casteleinstr. 4; rozenkrans: De Vos, Lange Heerenstraat 38; rijwiel (jongens-); Van Holk. Beuken straat 4; schort: Van der Putter. Papaverstr. 18; sierspel: Boet.je. Pegasusstraat 67; shawl: Roesink, Spaamdamscheweg 278. OPMERKINGEN VAN LEZERS TELEURGESTELDE WERKLOOZEN BIJ Z.F.C.—HAARLEM. Een Haarlem-supporter schrijft ons o.a. het volgende „Vele werkloozen uit Haarlem waren per fiets naar Zaandam gegaan, om daar den wed strijd Z.F.C.Haarlem bij te wonen, in de vaste overtuiging, dat zij op vertoon van hun werkloozenkaari. een reductie op den toegangs prijs zouden krijgen, zooals dat ook in Haar lem het geval is. Maar tot hun groote teleur stelling werden zij allen terug gestuurd, met de mededeeling. dat alleen zij. die in Zaandam woonachtig zijn, op vertoon van hun kaart voor verminderden prijs toegang krijgen. Zij, die daar niet op gerekend hadden, stonden er dus naast, want de prijzen waren van dien aard. dat de werkloozen niet in de gelegenheid waren om de goedkoopste plaats a f 0.50 te betalen. In Haarlem is dat anders gesteld; toen verleden week Haarlem—D.W.S. gespeeld werd. kregen de werkloozen uit Amsterdam toegang op vertoon van hun kaart. Het ge beurt toch maar zelden, dat de plaatsen voor een wedstrijd uitverkocht zijn. De werkloozen hebben toch al niet veel: als hun dat ook al ontnomen wordt, waar blijft dan hun ont spanning? Zij kunnen toch geen dure plaat sen betalen. Ook voor hen is de eenige ont spanning op Zondag de populaire voetbal sport. Het is wel is waar een moeilijke tijd om een vereeniging in stand te houden, maar het is nu toch heusch niet. de tijd om de prijzen hoog te houden. Als dc prijzen omlaag gaan, komt er meer publiek".

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1935 | | pagina 7