ILETTËIREIM IIM SCUNST
Vraagt onze Voor jaarsstalen
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 10 ct.
ALEXANDER MOISSI t
Die Pfeffermühle.
BIOSCOPEN.
Radiomuziek der week
Radio-Programma
I
B RADIO MOORS n.v.
ZATERDAG 23 MAART 1935
H A A RLEM'S D A G B E A D
9
Moissi gestorven!
Dat bericht zal vele tooneelliefhebbers in
Haarlem zeker een schok geven, want sinds
hij hier voor het eerst in 1923 als Fedja in
Der lebende Leichnam optrad, is hij bijna ge
regeld elk seizoen terug gekeerd en het aan
tal bewonderaars van dezen heel bersoonlijken,
sterk lyrischen en genialen kunstenaar was
ook in oiize stad zeer groot. Zijn bezoek in
die seizoen was reeds aangekondigd en hij zou
hier Zaterdag 30 Maart in onzen Stadsschouw
burg in het nieuwste stuk van Pirandello op
treden. Helaas zullen wij hem nooit meer op
de planken zien, nooit meer die melodieuse
stem ook hooren, maar de herinnering aan
zijn zeer suggestief spel blijft en met dank
baarheid zullen wij steeds denken aan de mo
menten van schoonheid, welke hij ons ge
schonken heeft.
Het is 14 jaar geleden, dat ik Moissi voor
het eerst zag spelen. Het was op de Festspiele
te Salzburg, waar hij op het Domplein in
Jedermann de titelrol vervulde. De indruk,
dien hij toen op mij maakte, zal mij heel mijn
leven bij blijven. Nooit zal ik het oogenblik
vergeten, toen hij als Jedermann te spreken
aanving. Onmiddellijk kwam ik onder den
ban van zijn prachtige, weeke stem. Die
stem van Moissi! Zij was van een won
dere bekoring. Hij fascineerde door die stem
welk nu eens fluweel zacht dan weer scherp
demonisch kon klinken.
Een tooneelspeler van de ziel
heeft Ludwig Ullmann Alexander Moissi eens
genoemd. En waarlijk, wie Moissi als de bede
laar in „Das grosse Welttheater" heeft hooren
zeggen: ..Jetzt komm, wir wollen gehen und
mit einander singen!", wie hem als Fedja
heeft zien sterven, of hem in Jedermann het
,Onze Vader" heeft hooren bidden, zal de uit
spraak van Ullmann beamen Het was dat
.seelische" in zijn spel, waardoor het publiek
zoo diep onder den indruk van Moissi kwam.
Herhaaldelijk, als ik Moissi zag optreden in
Salzburg. Amsterdam of Haarlem, beleefde ik
het wonder, dat de toeschouwers aan het slot
de stilte niet durfden verbreken door banaal,
luidruchtig handgeklap.
Moïssl had een zeer eigen opvatting van de
kunst van den tooneelspeler. In de gesprek
ken. welke ik het voorrrecht had met hem te
mogen voeren, eerst in Salzburg en later in
Haarlem, zeide hij mij bij herhaling, dat men
ook in den tooneelspeler steeds den kunste
naar zelf moest herkennen. „Men herkent
toch ook Rembrandt onmiddellijk in zijn
schilderijen!" was een van zijn uitspraken.
Niet de rol was voor hem hoofdzaak, maar de
kunstenaar, die haar speelde. Maar dan moest
deze ook werkelijk een groot kunstenaar zijn.
Wij kunnen wel zeggen, dat Moïssi in deze
opvatting vrij wel alleen stond. In tegenstel
ling met acteurs als Bassermann. Wegener,
Krauss, Körtner, Jannings, Louis Bouwmeester
en andere grooten was hij afkeerig van geheel
in de huid van een ander mensch te kruipen.
Er moest in elke rol iets van hem zelf te ge
ven zijn. Dat was het „seelische", waarvan
Ullmann schreef.
Het was een stelling, die zeker aanvechtbaar
genoemd mag worden en er waren dan ook
vele rollen zooals zijn Hamlet, zijn Oswald
in Gespenster, zijn Piderit in 12000 van
Bruno Frank, zijn koning Alphons in Die Ju-
din von Toledo en vooral zijn Faust, die ik
niet als geheel heb kunnen bewonderen.
Maar in de rollen in het bijzonder de lyri
sche waarin hij van zich zelf kon geven,
rees hij tot een hoogte, als maar weinig an
deren.
Ik denk hier vooral aan zijn Fedja, zijn Je
dermann, zijn bedelaar in Das grosse Welt
theater, zijn Louis Dubedat in Der Arzt am
Scheideweg van Shaw in welk stuk indertijd
Else Mauhs als Jennifer naast hem stond
zijn Posa in Don Carlos en der Wanderbursch
in Tolstoi's „Er ist an allem Schuld". Zijn spel
was dan van een groote bezieling en meeslee-
penden, lyrischen gloed of vlammende geest
drift. En ook van een innigheid, die diep ont
roerde. Dan kon hij ons, toeschouwers, tot
betere menschen maken.
Db grootte van een tooneelspeler kan in één
oogenblik opvlammen; het is dan. of het genie
ons op eens wordt geopenbaard. Bij geen en
kelen tooneelspeler was dit zoo sterk het ge
val als bij Moïssi. Hij was voor mij de speler
van de groote en aangrijpende momenten,
momenten, die je plotseling in een andere
wereld verplaatsten, en waarin je de andere
•king voelde van een menschenziel. Wie, die
ooit Moïssi zag in Des lebende Leichnaar zal
ooit. Moïssi zag in Des lebende Leichnam zal
Fedja voor Lisa en Karenin bij den rechter
van instructie vergeten en zijn stervenscène.
Geen ander wist als hij zoo atmosfeer te
scheppen enkel met een blik, een gebaar. Ik
denk weer aan dat moment, waarin hij als
Fedja bij het verhaal van zijn levensgeschie
denis plotseling den hem antipathieken
Arentjew ontdekte en zweeg. Hoe veelzeggend
was dat zwijgen. En dan die „verklaarde"
glimlach, wanneer Mascha op het laatste
oogenblik verscheen en hij zeide: Du bist zu
spat gekommen!" Ik hoor nog zijn stem, zoo
als hij zeide: „So ist es gut!"
Ja, de tooneelspeler van de ziel, dat is hij
altijd voor mij geweest en daarom heeft hij
mij momenten van opperste schoonheid en
diepe ontroering geschonken als nooit een an
der tooneelspeler. al waren die anderen
zooals Bouwmeester. Wegener en Körtner
misschien ook grooter tooneelspelers. Geen
ander bijvoorbeeld wist het martelaarschap,
de zelfvernering en de hooge vervoering
zoo te geven als Moissi het deed in Fedja en
Jedermann. Uit Moissi's wisselvallig kunste
naarsleven nog het volgende:
Hij is zijn loopbaan begonnen als figurant
aan het Burgtheater te Weenen. Daar zag
hij eiken dag den beroemden Kainz, en als
eenvoudig cadet van Gascogne stond hij
naast den in Weenen en heel de wereld ver
maarden Cyrano. Na Weenen ging hij naar
Praag, waar de toen nog zeer jonge kunste
naar door zijn groot talent en zijn dikwijls
zeer eigene, van de traditie afwijkende op
vattingen vele vereerders maar ook veel be
strijders vond. Op Praag volgde Berlijn,
waar hij een tijdlang geheel onbekend
in een derde rangstroepje speelde.... totdat
Reinharöt hem ontdekte. Reinhardt heeft
in Moissi altijd den tooneelspeler van bijzon
dere gaven gezien. Max Reinhardt heeft in
hem steeds een groot vertrouwen gehad en
hij is het vooral geweest, die dezen tooneel
speler met zijn Zuidelijke temperament
Moissi was in Triest geboren en had van
vaders zijde Grieksch en van zijn moeders
kant Italiaansch bloed in zich zoo sterk
op den voorgrond heeft gebracht. Bij Rein
hardt heeft Alexander Moissi triomfen op
triomfen gevierd.
Zijn tooneelspelersloopbaan is een tijdlang
onderbroken geweest, toen hij in 1914
vrijwillig in het Duit-sche leger dienst nam
als oorlogsvrijwilliger. Of Moissi daar later
nooit spijt van heeft gehad? Met zijn spon
taan karakter meende hij in dien tijd, toen
hij nog geloofde in het Duitsche „recht",
daartoe verplicht te zijn. Later stond Moissi
op heel anderen „bodem". Zelden heb ik
iemand ontmoet, die zoo fel „das Militar"
haatte. Het leven in de loopgraven en later
in krijgsgevangenschap hij is als oorlogs
vlieger gevangen genomen had hem „zien
de" gemaakt.
Om zijn zeer geprononceerde persoonlijke
opvattingen van sommige rollen werd hij
dikwijls door de kritiek hevig aangevallen
maar zijn roem als een van Duitschlands
grootste en meest belangwekkende tooneel
spelers was onbestreden. Niemand minder
dan Kainz zag in Moissi zijn opvolger.
In de laatste jaren had hij zich van
Duitschland afgewend en speelde hij voor
namelijk in Italië, dat hem het Italiaansche
burgerschap verleende. Langer dan eenige
weken mocht hij het niet zijn. Thans is deze
zwerver, die nooit rust had. heengegaan naar
het land. vanwaar geen reiziger ooit terug
keert. Voor ons, tooneelliefhebbers. betee-
kent dat een onherstelbaar, groot verlies.
J. B. SCHUIL.
Erika Maiin.
Op Maandag 25 Maart zal in onzen stads
schouwburg voor het eerst te Haarlem op
treden Erika Mann in haar cabaret „Die
Pfeffermühle". Erika Mann, de dochter van
den beroemden schrijver Thomas Mann, was
jaren lang als tooneelspeelster verbonden aan
de Kammerspiele te München. Toen in de
laatste jaren de crisis ook in de theater
wereld zoo sterk voelbaar werd. besloot zij
met enkele andere tooneelspelers en caba
retiers een Klein-Kunst-theater te stichten,
om de gebeurtenissen van dezen tijd te be
spreken en te bezingen in een nieuwen litte-
rairen vorm van cabaret. Erika Mann zelve en
haar broer, de schrijver Claus Mann, schre
ven de teksten. Het was Thomas Mann, die
den .naam „Die Pfeffermühle" voor het ge
zelschap vond. Tot aan de omwenteling in
1933 trad het gezelschap met groot succes
op in de bekende „Bonbonnière" te München.
maar de veranderde omstandigheden in
Duitschland dwongen Erika Mann en haar
medewerkers uit te wijken naar Zwitserland,
waar hun succes niet minder groot was dan
in München. En na een succesvolle tournee
door Zwitserland volgde Tsjecho-Slowakije en
kwam „Die Pfeffermühle" ook in Nederland.
Thans zijn Erika Mann en haar cabaret
waarvan o a. Therese Giehse. Sybille Schloss,
de karakterdanseres Lotte Goslar, de Russi
sche voordrachtskunstenaar Igor Pahlen en
de Oostenrijkers Heinrich Órtmayer en Hans
Sklenka deel uitmaken voor de tweede maal
in Nederland. Het is zeer modern cabaret.
Erika Mann houdt het publiek een spiegel voor.
waarin het de barbaarsche en onmenschelijke
toestanden in de wereld van tegenwoordig
herkent. Erika Mann klaagt aan, maar doet
tegelijk een beroep op onze betere mensche-
lijkheid. En die Pfeffermühle geeft haar pro
gram, dank zij de routine en de geschooldheid
der artisten in artistieken en virtuozen
vorm.
Met belangstelling mogen wij het eerste op
treden van dit modern cabaret van Duitsche
uitgewekenen te Haarlem tegemoet zien.
CINEMA PALACE.
Een auto enliefde.
De regisseur E. W. Emo, die voor de Para
mount reeds dikwijls tot tevredenheid van het
publiek heeft gewerkt met filmsterren als
Martha Eggerth, Trude Berliner en Elisa
Iliard, heeft in zijn speciaal genre de reeks
amusementswerkjes als Een moderne bruids
schat, De vrouwendiplomaat, Walsen aan de
Newa en dergelijke vermeerderd met Een
auto enliefde, in het oorspronkelijk ge-
heeten: Kleines Madel, grosses Glück, waarin
Dolly Haas en Willy Eichberger de hoofdrollen
vervullen.
Het stuk is volgens het gebruikelijke recept
klaargemaakt: de persoonsverwisseling tus-
schen een paar lieve jonge meisjes, van wie de
één een rijke gravin en de andere een arme
slotenmakersdochter is en op elk van wie een
knappe aardige jonkman verliefd wordt; de
Rit met de limousine en met de decoratieve
ouderwetsche equipage door bosschen en
beemden in lentepracht, het vorstelijk slot
met de statige trappen, hallen en vertrekken
en daarnaast- het eenvoudige milieu van de
burgermanswoning, de winkel van een auto
handelaar en het onvermijdelijk politiebureau;
en het happy end, waarin de adel den adel en
de burger het burgermansdochtertje krijgt en
ieder tevreden is, tot zelfs de barsche tante
met het goede hart en de huzarenstem van
Adèle Sandrock, men kan zich het wel zoo'n
beetje voorstellen.
In zijn soort is het een niet onverdienste
lijke proeve en in elk geval amuseert men zich
op luchtige en onschuldige wijze met de gui
tige gezichtjes en de hupsche Schlagers en
kan men, behalve van de schilderachtige
foto's nog genieten van grappige intermezzo's,
waarvoor de lakei en de chef van de auto-zaak
zich leenen benevens een advocaat, die tever
geefs zijn best doet om trouwbreuk te plegen.
Het bijprogramma bevat een komische film
met een paedagogische strekking: in het
eerste deel ziet men een reeks menschen in
allerlei pijnlijke situatie's door kortaangebon
denheid eikaars leven bederven; in het tweede
deel worden dezelfde scènes herhaald, maar
nu laat de film zien, hoeveel pleiziger alles zou
afgeloopen, wanneer men de zaak met welwil
lendheid en geduld opvatte. Inderdaad, een
leerzaam stukje aanschouwelijk onderwijs in
de levenskunst.
De gebruikelijke muziekfilm ontbreekt ook
deze week niet. Wij krijgen een paar uitvoe
rige gedeelten uit Carmen, waarin een tenor
zanger het Toreador-lied ten gehoore brengt.
Voor muziek-technici hebben deze films mis
schien het nut, dat men van nabij en in ver-
groote opname kan zien, hoe de verschillende
instrumenten worden gebruikt en welke ge
zichten de blazers en strijkers daarbij trek
ken; overigens is het aanschouwelijk genot
van een concert negatief zoo niet positief-
hinderlijk, weshalve vermoedelijk de meeste
menschen muziek liever in de concertzaal of
door de radio hooren dan in een fotografische
reproductie.
In het journaal treft den bezoeker een zeer
geslaagde opname van de eerstesteenlegging
van de Oranjekerk in Den Haag door~ de
Koningin.
Bevallige vroolijkheid levert een vrouwelijk
danspaar tijdens de filmpauze op het tooneel.
De meisjes zijn aardig gecostumeerd, rap in
hun bewegingen en prettigvan voorkomen.
Alleen maakt het samenspel wel eens een niet
al te gedisciplineerden indruk.
H. G. CANNEGIETER.
REMBRANDT THEATER.
Wilde Ballast
De expeditie-film van Frank Buck: Wilde
Ballast, die verleden Zondag zulk een succes
had in het Rembrandt Theater, zal a s. Zon
dagmorgen om half 12 nog eens worden ver
toond. Men heeft dus nog gelegenheid van dit
werk kennis te nemen.
Richard Willm en Harry Baur in de film „Moscousche Nachten", die deze weck
in het Rembrandt Theater zal worden vertoond.
FRANS HALS THEATER.
De Familie van mijn
Vrouw.
Johan Kaart.
„De Familie van mijn Vrouw", die deze
week geprolongeerd wordt, heeft bij het pu
bliek heel vee.l succes. Voortdurend klinkt ge
lach op uit de zaal. en in de vroolijkste stem
ming verlaat men het theater.
Het Paramount Wereldnienws en Poly-
goon's Holland nieuws brengen de gebruike-
ijke beelden, als is het niet altijd kers-
irersche nieuws.
Een grappig kleurenfilmpje en een aller
aardigst Betty Boop-je completteeren het
programma.
Ongeluk bij cross-country te
Amersfoort.
Onze stadgenoot ritmeester J'hr. J. G. A.
van Spengler had Donderdag bij een dooi
de Kon. Militaire Sportvereeniging georga
niseerde cross-coutry het ongeluk te vallen.
Hij kwam onder zijn paard terecht. Jhr. Van
Spengler kreeg een fractuur aan den halswer
vel. In ernstigen toestand werd hij naar het
nospitaal te Amersfoort vervoerd.
Hedenmorgen elf uur vernamen we, dat de
toestand van Jhr. Van Spengler Vrijdagavond
laat iets minder ongunstig was, maar de
patiënt was vanmorgen nog steeds buiten be
wustzijn.
„MERCURIUS"
De afd. Haarlem van den Nat. Bond van
Handels- en Kantoorbedienden houdt Dins
dag 26 Maart a.s. haar algemeene jaarverga
dering in Hotel „De Leeuwerik
Aan de orde komt o.a. de verkiezing van
een voorzitter, wegens bedanken van den heer
C. Kwantes. Voorts: behandeling van enkele
belangrijke circulaires, uitgaande van eenige
afdeelingen in de provincie Zuid-Holland, be
vattende oa. een voorstel, zoo spoedig moge
lijk een bondsvergadering uit te schrijven.
(Adv. Ingez. MedJ
DIRECTEUR VAN HET POSTKANTOOR.
Met ingang van 16 Mei a.s. is benoemd to:
directeur van het Postkantoor te Zandvoort dt
heer K. R. Klaasesz, thans directeur van het
Postkantoor te Maarssen.
EEN VOORBESPREKING
DOOR KAREL DE JONG
De symphonieen van Robert Schumann zijn
vrij zeldzame verschijningen op de Nederland-
sche concertprogramma's geworden, in tegen
stelling met die van het buitenland, waar men
ze, voor zoover uit de radioprogramma's op te
maken valt, nog al eens aantx-eft. Schumann's
„romantiek" wil er over 't algemeen niet zoo
goed meer in als b.v. een halve eeuw geleden.
Als men b.v. eens nagaat hoe weinig van zijn
zeer omvangrijk piano-oeuvre zich heeft kun
nen handhaven, moet men wel tot de overtui
ging komen dat veel er van door den tijd ver
bleekt is. Het weinig effectvolle, men zou
haast geneigd zijn te zeggen: onpractische in
strumentale gewaad, waarin Schumann vele
zijner gedachten gekleed heeft zal daarvan
ook wel een niet gering deel oorzaak zijn. Ik
hoorde nog dezer dagen zijn Marchenbilder
voor altviool en piano en zijn eerste klavier
trio en werd weer opnieuw getroffen door de
dikte en eentonigheid van het coloriet. Ook
wat zijn symphonieën betreft is onoordeel
kundigheid der instrumentatie en gebrek aan
afwisseling van kleur dikwijls den componist
verweten. Men heeft zelfs wel eens voorgesteld
een nieuwe orkestreering er van te onderne
men. En toch zou dit waarschijnlijk onbe
gonnen werk zijn, want die kleur is net zoo
goed Schumann's eigendom als de aard en de
aaneenvoeging zijner muzikale gedachten.Wat
men er ook van zegge en hoe men er ook over
denke: Schumann was in elk geval een mar
kante en scherp gemarkeerde persoonlijkheid,
die geheel uit zijn werken spreekt en als men
hierixi bestanddeelen van vreemde herkomst
zou willen aanbrengen, zou men vermoedelijk
lappendekens krijgen. Schumann's Vierde
Symphonie, die a.s. Zondag in 't Concertge
bouw gespeeld wordt en die het hooge opus
getal 120 draagt is, wat de volgorde van ont
staan betreft eigenlijk zijn Tweede Zij is dan
ook in het jaar 1841 als no. 2 uitgevoei'd, niet
lang na de Eerste, die we als op. 38 kennen. De
symphonie in d kl. t. werd echter door den
componist later overgeïnstrumenteerd voor
een kleinere orkestbezetting dan de oorspron
kelijke was, en het schijnt dat die omwerking
nu niet bepaald een voordeel geweest is. De
symphonie, die we nu als Vierde kennen heeft
eenige bijzonderheden, die voor den tijd van
haar ontstaan zeer merkwaardig zijn. Voor-
eei-st gaan de hoofddeelen zonder onderbre
king in elkaar over; ten tweede keeren de
zelfde thema's in de verschillende hoofd
deelen terug en is dus het werk cyclisch ge
bouwd. Het begint met een langzame inleiding,
waarvan we het thema a zullen noemen. Het
daaropvolgeixd Allegro heeft een zeer bewege
lijk hoofdthema (b) dat dit deel nagenoeg
geheel beheerscht. In de doorwerking treden
nog een door een marschachtig rhythme ge
kenmerkt thema (c) en een teere-echt-Schu-
mannsche melodie op. Het tweede hoofddeel,
de „Romanze" begint met een weemoedige
cantilene, die spoedig afgewisseld wordt dooi
de hernieuwe intrede van a. Zij wordt ge
varieerd in majeur overgebracht; de solo
viool omspeelt ze met rollende triolen .Deze
keeren in het Trio van het Scherzo terug. In
de coda daarvan schijnen de motieven zich
hoe langer hoe meer te verwijderen; slechts
door pauzen afgebroken stukjes or van wor
den nog hoorbaar. Eindelijk wordt het geheel
stil. Dan komen de violen weer met het be
gin van a. Nieuwe motieven voegen zich daar
bij: een vrij spel der fantasie, dat na een ge
weldige stijging uitloopt op het marschthema
c, dat, in verbinding met a het hoofdthema
der finale vormt. Van nu af aan zijn de wol
ken der zwaarmoedigheid weggevaagd; op
enkele momenten na stormt alles in levens
vreugd voort. Nog twee nieuwe thema's tre
den op: het speelsche, gracieuse zangthema en
een dat zich pas tegen het einde aankondigt.
De coda gaat over in een versnelling (stretta»
van meeslepende kracht, die de symphonie
op schitterende wijze bekroont.
Via Huizen zullen we Dinsdag den eminen-
ten pianist Robert Casadesus kunnen hooren
in Mozart's wondermooie klaviei-concert in c.
kl. t. en in een werk van eigen compositie,
dat hij samen met zijn vrouw zal spelen.
Tegenover deze compositie hebben we een af
wachtende houding aan te nemen: zijn ver
tolking van Mozart's concert heb ik enkele
jaren geleden gehoord; die was boven elke
critische bedenking vei heven
De symphonie „La Reine" van Haydn (Hil
versum, Dinsdag) heeft haar naam ontleend
aan de Fransche koningin Marie Antoinette,
die naar verluidt, bijzonder behagen in dit
werk vond. Zij behoort tot Haydn's vrooge
werken: het jaar 1786 beteekende voor hem
nog geen stilstand in zijn ontwikkeling. Ver
geleken met de beste der z.g. Londensche sym
phonieën toont een werk als „La Reine" dan
ook nog een minderen rijkdom aan interessan
te materiaalverwerkingen en geestige détails.
Het thema van het tweede hoofddeel („Ro
manze") is ontleend aan de Fransche roman
ce „La gentille et jeune Lisette". Van de in
den hoofdvorm der Sonate gehouden Finale is
de doorwerking het merkwaardigste gedeelte;
in de plaats van de behagelijke aanvangs-
stemming komt hier een kolossale stijging.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN
Politiebureau, Smedestraat 9 handschoenen
en ceintuurs,stormlantaarn. Van Asselt, So-
phiastraat 63 en Van Bei'k, Hodsonstraat- 8
brillen, Westra, Schoterveenstraat 14. radio
condensator, Coccoris. Kruissti-aat 38, han
denpenning, Van Lunenburg. 2e Vooruitgang
straat 9, muts. Uitenbogaard, Rollandstr. 86,
portemonnaie met foto's. Groen, Zaanenstraat
56, portemonnaie met zegels, De Groot, Schalk
burgei-gracht 38, rozenkrans, van Ketel. Jan
van Zurenstraat 16, damesschoen, „St. Joannes
de Deo M. v. Heemskerkstraat, vulpenhouder
Van Leersum, Nassaulaan lOrood, bruine
wanten.
ZONDAG 24 MAART.
HILVERSUM 1875 M. 9.00 VARA. 12.00 AVRO.
5.00 VARA. 6:00 VPRO. 8.00 AVRO.
9.00 Gram.pl. 9.03 Voetbalnieuws. 9.05 Tuin-
bouwpraatje S. S. Lantinga. 9.30 Gram.pl. 9 40
H. v. Laar: Van dieren en platen. 10.00 Gram.
pl. 10.15 S. de Vides: Van de planken. 10.30
Uitz. v. d. Mijnwerkers (zang, voordracht,
orgel, piano, toespraak). 11.30 A. Pleysier:
Van Staat en Maatschappij. 11.45 Gram.pl.
12.00 Tijdsein en klokkenspel v. d kleine of
Gasthuistoren te Zaltbommel. 12.01 AVRO-
Octet olv. L. Schmidt. 12.40 Amy Groskamp-
ten Have: Waarheden als koeien. 1.00 „Mein
Madchen wohnt am Donaustrand", door het
Ensemble Fritz Hirsch. 1.50 Gram.pl. 2.00
Boekbespreking Dr. P H. Ritter Jr. 2.30 Con
certgebouw-orkest olv. Prof. Dr. W. Mengel
berg, mmv. G. v. Renesse (piano) a 4.Q0 Pauze.
4.05 Gram.pl. 4.10 W. G de Bas: Het koning
schap van ons vorstenhuis. 4.40 Gram.pl. (Om
4.45 Vaz Dias). 5.00 VARA-orkest olv. H. de
Groot. 5.30 Voetbalpraatje. 5.45 Vervolg or
kestconcert. 5.55 Sportnieuws. 6.00 Boekbe
spreking D. Coster. 6.30 Causerie. 6.45 Wij-
dingsdienst i. d. Studio. Voorg.: Ds, N. Wes
tendorp Boerma. 8.00 Vaz Dias. 8.15 Gram.pl.
8.35 Jascha Heifetz (viool), mmv. het Om
roeporkest olv. A. v. Raalte. 9.20 Voordracht
Mi1. A. W. Kamp. 9.45 Ox-gelspel P. Palla. 10.10
Radio-Journaal. 10.25 The Ramblers olv. Theo
Uden Masman. 11.00 Vaz Dias. 11.10 Kovacs
Lajos en zijn orkest.
HUIZEN 301 M. 8.30 NCRV. 9.30 KRO. 5.00
NCRV. 7.45—11.00 KRO.
8.30 Morgenwijding olv. Ds. I. Groenenberg,
mmv. alt en orgel. 9.30 Hoogmis. 11.45 Gram.pl.
12.00 Hoorspel. 12.15 Gram.pl. en causerie. 2.00
Cursus. 2.30 Kwartetconcert en Gram.pl. 4.30
Ziekenhalfuur. 5.00 Dameskoor olv. F. Kloek.
5.20 Kerkdienst uit de Ned. Herv. Kapel te
Assen. Voorg.: Ds. L. M. J. S. Herfkens. Orgel:
H Somers. Hierna gewijde muziek. 7.45 Sport
nieuws. 7.50 Kath. RVU. 8.10 Vaz Dias. 8.15
Orkestconcert mmv. tenor. 9.00 Gram.pl. 9.15
Orkestconcert mmv. cellist 10.00 Gram.pl.
10.30 Vaz Dias. Gram.pl. 10.40—11.00 Epiloog.
KONINGSTRAAT 27, TELEFOON 14609
OFFICIEEL PHILIPS REPARATEUR
(Adv. Ingez. Med.)
MAANDAG 25 MAART 1935.
HILVERSUM 1875 M.
Algemeen programma verzorgd door de
AVRO.
8.00 Gram.platen; 9.00 Ensemble Rent
meester; 10.00 Morgenwijding; 10.15 Gewijde
muziek; 10.20 Vervolg Ensemble Rentmeester
11.00 Orgelconcert Fr. Hasselaar, m.m.v. H
Smedes (tenor); 12.00 Het Cantabile-orkest
o.l.v. E. Beeckman; 12.45 Gram.platen; 1.15
Vervolg concert; 2.00 Voordracht K. Kleyn en
pianorecital mevr. Trude Stein; 3 00 Omroep
orkest olv. N. Treep; 4.15 Gram.platen: 4.30
Causerie Max Tak (met gr.platen'; 5.30 Gra-
mofoon platen; 6.30 Vioolspel B. Lensky, a.d.
vleugel E. Veen; 6.50 Het Lyra-trio: 7.45
P.T.T.-kwartiertje door J. G. Pater: 8.00 Vaz
Dias; 8.05 Kovacs Lajos en zijn orkest, de
AVRO-girls. de Hodlars (accordeon) en H.
Hollander: 930 Louis Noiret in zijn reper
toire: 9.45 Omroeporkest o.l.v. N Treep. m. m.
v. R. Lanes 'cello-1100 Vaz Dias: 11.10 Uit
Carlton. Amsterdam: Het orkest Kasuiakow
o.l.v. Ch. v. Dinteren en het Ensemble Ray
Binder.
HUIZEN, 301 M.
NCRV -uitzending.
8.00 Schriftlezing en meditatie; 8.15 Gi-am.
nlaten: 10.30 Morgendienst o.l.v. Ds. E. H.
Blauwendraad; 11.00 Chr. lectuur; 11.30 Gra-
mophoonplaten; 12.30 Arahemsch Mandoline
Sextet ..Vita Nuova" ol.v. D. v. Tee.seling en
gram.platen; 2.00 Voor de scholen; 2.35 Gra-
mophoonplaten: 2.45 Wenken voor de keu
ken: 3.15 Kniples; 4.00 Bijbellezing, Ds. J.
Hettinga. m.m.v. sopraan en orgel; 5.00 Gra-
mophoonplaten-; 5.30 Pianorecital A. Koole:
6.30 Vragenhalfuur; 7.00 Ned. Chr. Pei-&bu-
reau; 7.15 Gram.platen; 7.30 Vragenhalfuur,
9.00 Vaz Dias; 8.05 Orgelspel L. Blaauw; 8.25
Zaandamsch Chr. Mannenkoor o.l.v. M.
Smeer; (Van 845—9.15 Lijdensmeditatie
door Ds. J H. C. Kamsteeg); 9.35 Concert
door H. Hermann (viool) en L. Blaauw (or
gel). Om 10.05 Vaz Dias; 10.35 Gramophoon-
muziek.
