Perl
ZOMERSTOFFEN
De bloem van den dag.
HöAAMEN&Co.
VRIJDAG 10 MEI "1935
HASRCEM'S DAGBLAD
6
MUZIEK.
Nederlandsch Muziekfeest.
Derde Orkestconcert.
Het derde en laatste der orkestconcer
ten was voor het grootste deel het minst mo
derne der drie, maar tegelijkertijd het meest
typisch Nederlandsche. In de werken, die op
de vorige twee orkestconcerten uitgevoerd wer
den was de vreemde import zóó overwegend,
dat men ze moeilijk als representatief voor
een speciaal Nederlandsche toonkunst kon
aanvoelen. Wagner. Rich. Strauss. Mahler, De
bussy, Ravel, Hindemith, Strawinsky en ik
weet niet wie al meer maakten zich kenbaar
in veelal knap geschreven stukken, maar in
eigen omgeving gevoelde men zich maar zel
den, misschien alleen nog bij gedeelten van
Voormolen's Suite.
Bij het derde Concert werd dit anders. Ber
nard Zweers noem eens een trouwer die
naar der Nederlandsche kunst dan den man,
die nimmer al was 't. maar een regel van een
vreemden tekst heeft willen componeeren;
Cornelis Dopper, in Duitschland muzikaal op
geleid, maar in zijn kunst vaderlander als
Zweers; Julius Röntgen heeft een tweede
zich zóó voor de Nederlandsche folklore geïn
teresseerd en er zich zóó ingewerkt als deze
in Duitschland geboiene?
Nu zouden we niet mogen beweren dat de
muziek dezer drie de hoogst denkbare vlucht
neemt. Ons polderland bezit geen Alpine ver
heffingen en de echt-Hollands.che muziek is
dan ook grootendeels op den began en grond
gebleven. Onze componisten hadden er voor
te zorgen dat het niveau niet. beneden A. P.
kwam, en over 't algemeen is hun dat wel
gelukt.
Zweers' ,.Ons Hollandsch" voor mannenkoor
en orkest is zeker niet zijn belangrijkste werk.
Het is Hollandsch-burgerlijk. Maar de uitvoe
ring onder Fred. Roeske's leiding toonde tot
welke hoogte het kunnen der Kon. Mannen-
zangvereeniging Apollo" gestegen is, en dat
is een heel eind boven A.P.
Na deze zeer toegejuichte vertolking en na
een ware ovatie aan het adres van den emi-
nenten koordirigent betrad Mengelberg, ins
gelijks weer hartelijk gehuldigd het leidersge
stoelte. en kwam Dopper's Zuiderzee-Sympho-
nie aan de beurt van uitvoering. Velen her
inneren zich nog het incident-Matthijs Ver
meulen, dat jaren geleden naar aanleiding van
een uitvoering dier Svmphonie in het Concert
gebouw voorgevallen is. We zijn hier te lande
niet aan demonstratieve afkeuringen in de
concertzaal gewend; we slikken en beapplau-
disseeren ook die dingen, die we niet mooi
vinden en reserveeren de veroordeeling tot
later. Of nu Dopper's werk aanleiding gaf om
er Sousa bij aan te roepen, zooals Vermeulen
destijds gedaan schijnt te hebben, mag be
twijfeld worden. Het is zeker geen eerste
rangskunst, maar het is goed-Hollandsch en
het is knap gemaakt. Dopper's contrapuntische
kennis en vaardigheid blijken uit de fugati-
sche verwikkelingen, die zich niet als bij vele
modernen tot een expositie beperken, en die
bovendien aan de eischen van den goeden sa
menklank voldoen. Want men kan wel beweren
dat de melodie primair is de vrijheid der li
neaire stemvoering ongebreideld, maar het
oor der meeste menschen wil toch niet voort
durend gekwetst worden Men kan een con
certpubliek niet „dwingen om in te gaan". Ten
aanzien van de Zuiderzee-symphonie zou men
kunnen opmerken dat de componist aan zijn
voorliefde voor contrapuntische combinaties
te veel den teugel heeft gevierd; men gevoelt
althans vele lengten en uitspinningen als on-
noodig. Beperking is ook in de kunst noodig.
De Oud-Nederlandsche Suite voor orkest van
Röntgen sloot zich mooi bij de twee vorige
werken aan. Röntgen's veelzijdige kennis der
muziek bleek weer uit de harmonische en or
kestrale behandeling, die allerlei fijne wen
dingen deden hooren. In het tweede deel
kwam zijn vriend Brahms om den hoek kij
ken, maar die was als Hamburger toch eigen
lijk ook uit het lage land geboortig. De Con-
tre-Dans met het mooi geinstrumenteerde Trio
dat aan 't slot op dezelfde wijze als 't Scherzo
en Trio van Beethoven's Zevende terugkomt
en dan plotseling afgebroken wordt, en het
knappe stuk contrapunt dat in de bewerking
van „Heer Halewijn" geboden werd deden de
nagedachtenis van den componist eer aan.
De twee orkestliederen van Hendrik An-
driessen: „Fiat Domine" en „Magna res est
amor' zijn in Haarlem herhaaldelijk uitge
voerd. De componist, die ze dirigeerde en de
sopraanzangeres To v. d. Sluys werden warm
toegejuicht.
To v. d. Sluys zong ook de slotscène van
Willem Landré's Mysteriespel Beatrys", dat
eenige jaren geleden ook hier ter stede opge
voerd is. Het Tusscbenspel, dat er aan vooraf
ging, is in structuur en uitdrukking vrij
vaag. de slotscène daarentegen pakte, mede
door dien voortreffelijken zang, in hooge mate
wat uit de langdurige huldiging van haar en
van Willem Landré bleek.
Met de Symphonische Beweging „Arbeid"
van Marius Monnikendam kwamen we voor
een wijle terug in de zeer moderne sfeer. In
dit realistisch bedoelde stuk ontbreekt elk
spoor van welluidendheid; wie wel eens in
den drukken tijd aan de havens of in een eta
blissement als „De Schelde" te Vlissingen ver
toefd heeft kan Monnikendam's werk waar-
deeren, al gevoelt hij dat de werkelijkheid nog
veel harder is.
De Hymne „Op Amstelredam", op een tekst
van Vondel door Rudolf Mengelberg gecom
poneerd vormde een grootsche afsluiting der
serie orkestconcerten. Verrassend klonk na
de introductie der C dur-inzet van het man
nenkoor. geweldig de gezamenlijke zang van
„Apoilo" met het Toonkunstkoor, dat het slot
nog door het orgel versterkt voor de herhaling
der eerste regels. En welk een trotsch be
wustzijn spreekt uit de regels:
De welvaart stut haar staat, zoolang
d'aanzienlijkheid
Des Raads gewetensdwang zijn boozen wil
ontzeit.
Na dit werk barstte het applaus los. De
groote huldiging van den jubilaris moest nog
dgen. Ze was reeds door de aanbieding van
1 van bloemstukken voorafgegaan. Maar het
gevorderde uur liet me niet toe bij het défilé
dat komen zou te blijven.
Voor een samenvatting van de op de drie
orkestconcerten gekregen indrukken ont
breekt nu de tijd. We zullen die tot een nabe
trachting moeten uitstellen.
KAREL DE JONG.
HET TOONEEL.
NIEUW SCHOUWTOONEEL.
GOUDEN REGEN.
Het is in de laatste jaren geen zeldzaam
heid. dat beroepsgezelschappen stukken,
waarvan dilettanten de speelbaarheid hebben
bewezen, op het repertoire nemen, om er
hun geluk mee te beproeven. Week-end kwam
op het speelplan van het Groot Nederlandsch
Tooneel, nadat studenten onder de regie van
Frits van Dijk er te Amsterdam een succes
volle voorstelling van hadden gegeven en ook
Gouden Regen, het Engelsche blijspel van J.
B. Priestley, waarvan gisteren de première
ging bij het Nieuw Schouwtooneel, was reeds
eerder in dit seizoen te Amsterdam in een stu
dentenmilieu gespeeld. Een volle zaal heeft
gisteren dit stuk van Priestley zeer goed ont
vangen en vermoedelijk zal Het Nieuw
Schouwtooneel in de toekomst van dit on
schuldige blijspel nog wel plezier beleven.
Het zal dit dan voornamelijk te danken
hebben aan Ko van Dijk, die de hoofdrol
onder regie van zijn neef Frits met ko
mische verve en toch aldoor zeer menschelijk
speelt. Hij is in Gouden Regen een gulle, har
telijke kerel wien men. ondanks zijn be
kentenis aan zijn familieleden, dat hij in de
laatste jaren zijn geld met het vervaardigen
van valsche obligaties en dito bankbiljetten
heeft verdiend, zijn laatste penning zou toe
vertrouwen. Wij meenen niet anders, dan dat
dit alles maar ophakkerij van George Radfern
is om zijn lastige, klaplooperige familieléden
kwijt te raken en zijn aanstaanden schoonzoon
aan den tand te voelen.
Zij hebben immers met de meeste uitdruk-
kelijkheid verzekerd nooit geld, waaraan ook
maar het minste vlekje kleeft, te zullen accep
teeren. Wat dus eenvoudiger dan hun in den
waan te brengen, dat hij zijn geld op oneerlijke
wijze verdient. Maar als zijn vrouw aan het
slot van het tweede bedrijf tot hem zegt, dat
hij de eerlijkste man van de wereld is, zijn ook
wij daarvan volkomen overtuigd en wij vallen
vrij onzacht uit de wolken, wanneer het blijkt,
dat George Radfern de waarheid heeft gezegd
en hij in werkelijkheid wat hij zelf noemt
particuliere inflatiepolïtiek bedrijft.
Wij betwijfelen, of een vervalscher van
bankbiljetten zich ooit tegenover vijandige
familieleden zoo zou blootgeven, als George
Radfern dat doet en wij kregen vooral door
het verrassende slot wel sterk den indruk
met een bedenkstel te doen te hebben, maar
op het tooneel gaf deze wisseling van stem
mingen ongetwijfeld spanning en het slot
de verschijning van den politie-agent
bracht zelfs een door niemand verwachte
frappe. Toch lijkt het mij toe, dat het blauwe
potlood in dit blijspel nog goede diensten kan
doen. Vooral in I en ook in het overigens
wel spannende gesprek tusschen George en
den inspecteur van Scotland Yard zou zon
der schilde nog heel wat geschrapt kunnen
worden.
Voor Ko van Dijk was gisteren het succes
van den avond. Hij speelde George Radfern
met gulle hartelijkheid, joviaal, levendig en
fijn-komisch. Vooral in het gesprek met den
politieman waarin Frits Bouwmeester hem
knap tegenspel gaf was Van Dijk voor
treffelijk.
Ook Lau Egerman had in den klaploope-
rigen zwager een dankbare rol, die hij met
een grappige nonchalance en burgerlijke vrij
moedigheid breed uit weer gaf. Dogi Rugani
was het dochtertje, dat niet wist, wat zij
eigenlijk aan haar Vader had. Zij speelde
haar lief en merkwaardig jeugdig.
Jettv van DijkRiecker was het zure fa
milielid der Radferns en liet niets na om ons,
van haar zure giftigheid te overtuigen. Haar
spel kreeg daardoor iets nadrukkelijks, even
als dat van Lena Kley, die de in haar
echtgenoot zoo volkomen geloovende vrouw
was. Sam de Vries en Ben Aerder knapten
twee kleinere rollen naar behooren op.
Wij zullen Gouden Regen in het volgend
seizoen zeker wel op het repertoire van Het
Nieuw Schouwtooneel terugzien.
J. B. SOHTJIL.
Furtwa^n;?]^ leidt de
Bavr^iïtfoer Festsniele.
De leiding der Bayreuther Buehnenfestspiele
maakt bekend, dat bij de Festspiele van 1936
prof. Wilhelm Furtwaengler als hoofd-dirigent
zal medewerken.
AUTOBANDEN
met 50 */o korting 1ste kwaliteit.
Geen Duitsche banden.
GARAGE MODERN,
KOUDENHORN 40 Telefoon 11022.
(Adv. Ingez. Med.)
De flesch - de naam - 't etiket
Dat valt nog te probeeren,
Maar d'inhoud van een Perl flesch
Kan niemand imiteeren.
(Adv. Ingez. Med.)
FILMKUNST.
Het jolige weeuwtje in het
Luxor Theater.
De directie van het Luxor Theater zal on
getwijfeld pleizier beleven van haar keuze,
om deze week Lubitsch nieuwste succes-werk
Het jolige weeuwtje op 't programma te zet
ten. Dit is weer eens een film, die onderhou
dend is en tegelijk bevrediging schenkt aan
den geest. Het is een voortdurend genot te
kijken, maar vooral ook te luisteren naar de
fijne ironie, die op laconieke wijze in woord
en beeld haar uitdrukking vindt.
Het begint al met den militairen marsch
van het garnizoen door Marskovia's hoofd
stad. Marskovia behoort tot die onwaarschijn
lijke miniatuur-rijkjes in den Balkan, die zoo
arm zijn, dat het staatsbudget vaak van een
enkelen rijken inwoner afhangt. In dit geval
is het de rijke weduwe Sonja, die 52 procent
van heel het land in bezit heeft. En deze jonge
vrouw krijgt genoeg van haar weduwenstaat
en vertrekt naar Parijs. Dit zou het bankroet
van haar vaderland beteekenen, wanneer niet
de regent, een stompzinnig generaal met een
bierbuik, er iets op gevonden had om haar
naar Marskovia terug te doen keeren. Zij moet
trouwen met een landgenoot, en deswege zendt
de regeering kapitein Danilo, een geweldigen
Don Juan, naar Parijs om haar te veroveren.
Danilo dan marcheert aan het hoofd zijner
compagnie door de straten der hoofdstad.
Maar van den anderen kant komen enkele
losloopende koeien en de soldaten trekken
met beangstigde gezichten om deze hindernis
heen. Men is onmiddellijk in de ironische
sprookjessfeer.
Kostelijk is al dadelijk het gesprek tusschen
Danilo en de weduwe, die onderscheidenlijk
door Maurice Chevalier en Jeanette MacDo-
nald worden verpersoonlijkt. Hoe zuiver is dit
charmante en geestige paar op elkaar inge
speeld! De korte en droge, maar levenskrach
tige manier, waarop Danilo de weduwe van
zijn onweerstaanbaarheid tracht te overtuigen
en waarop hij bij haar weigering afscheid
neemt en haar verbiedt van hem te droomen,
en daartegenover de voorname en tevens
zachte schoonheid van zijn tegenspeelster,
haar sobere bekoringsmiddelen, haar zuivere
en klankrijke stem, de sléchts even aangedui
de gevoeligheid, het vormt samen een bui
tengewoon innemende compositie.
En als tegenhanger van dit paar de omge
ving van licht en vlot geparodieerde bijper
sonen: de regent, die in het gesprek met zijn
vrouw in de sla a pica nier de te nemen regee-
ringsmaatregelen bespreekt'; de onnavolgbare
humor, waarmee hét' samentreffen tusschen
de ontrouwe echtgenoote, den betrapten min
naar en den gedupeerden echtgenoot opgezet
is; de scènes bij Maxim, waar de als Fifi ver
momde weduwe als tafeldame van Danilo lonk-
jes geeft naar koddige bewonderaars; de schit
terende parodie op de sex-appeal, waarbij het
type van den vrouwenveroveraar aangedikt
wordt tot een groteske overdrijving; de pit
tige woordenspelen tusschen de elkaar tever
geefs bestrijdende gelieven: de grandiose
creatie van Edward Everett Horton als de ge
zant, wiens nerveusheid om het slagen van de
huwelijkstruc een nieuwe komische factor in
het spel brengt; de trouvaille van de gevan
geniscel, waarin de listige regeering het paar
bij elkaar opgesloten heeft; het zorgvuldig te
pas brengen van de fijne, gevoelige muziek
van Lehar het wemelt en tintelt alles van
humor en geest.
En deze luchtigheid staat geen oogenblik
de toch op zuiver gevoel en een nobele strek
king afgestemde inhoud van de film in den
weg. waarin een met honderd verliefdheden
domweg spelende virtuoos eindelijk het ge
heim en de waarde der tiefdde leert kennen.
H. G. CANNEGIETER
CONCERT OP FLORA.
Het programma van het concert op Zater
dag 11 Mei op Flora te géven door de Muziek-
vereeniging „Excelsior" te Heemstede, direc
teur Reijnier van 't Hoff van 3 tot 5 uur luidt:
1. Freundestreu, marsch H. L. Blankenburg.
2. Francaise, ouverture Louis Reijnaud.
3. Faust Fantasie Gounod.
4. L'Or et L'Argent, wals Frans Léhar
arr. G. Wittman.
5. Marsch Lemanique E. Larue
6. Dans la Bruyere A. Govaert.
7. Le Trouvère, Fantasie M. J. Kessels.
8. Au Golfe de Napels, wals E. Larue
9. Colonel Bogey Marsch Kenneth J. Alford.
Jeannette MacDonald en Maurice Chevalier, het love-team" uit de Liefdes
parade, spelen onder regie van Lubitsch weer samen in „Het Jolige Weeuwtje",
welke film in het Luxor Theater vertoond wordt.
KAMER VAN KOOPHANDEL EN FABRIEKEN-
De agenda voor de 11de vergadering van de
Kamer van Koophandel en Fabrieken voor
Haarlem en omstreken, te houden op Dinsdag
14 Mei 1935, des namiddags te 7.30 uur in het
Gebouw der Kamer, luidt:
1. Notulen.
2. Ingekomen stukken.
3. Mededeelingen.
4. Subsidieaanvragen.
a. Handelsavondschool „De Hanze" te
Beverwijk.
a. Nederlandsche Kamer van Koophandel
te Buenos Aires.
c. Nationale Chrysanthemum Tentoonstel
ling Aalsmeer.
5. Goedkeuring verzonden schrijven aan
Mejuffrouw Van Andel te Halfweg betref
fende brug ringvaart Halfweg.
6. Goedkeuring besluit Eevrachtings Com
missie tot vaststelling salaris van haren
nieuwen Secretaris.
7. Voorziening vacature Deenik in Be
vrachtingscommissie Haarlem.
8. Concept-schrijven aan Burgemeester
en Wethouders Haarlem betreffende precario
wachthuisjes openbare vervoermiddelen.
9. Rondvraag.
10. Besloten zitting.
GROENTEMARKT HAARLEM.
8 Mei 1935.
Lof 1426 cent per K.G.
Spinazie 2035 cent per kist.
Andijvie f 0.55f 1.00 per kist.
Postelein f 0.75f 1.15 per kist.
Raapstelen f 1f 2 per 100 bos.
Sla f 1.50f 4.50 per 100 krop.
Bloemkool 612 cent per stuk.
Komkommer 813 cent per stuk.
Wortelen 1220 cent per bos.
Rabarber 47 cent per bos.
Radijs 24 cent per bos.
Prei 27 cent per bos.
Selderie 3—10 cent per bos.
Pieterselie 515 cent per bos.
KUNSTVERZAMELHUIS HELPT
KUNSTENAARS.
In de Pieter Maritzstraat 44 rood is een per
manente expositie van kunstwerken, voorna
melijk schilderijen, bijeengebracht door een
groep die zich ten doel stelt kunstenaars te
helpen.
In dit Eerste Haarlemsche Kunstverzamel-
huis, vindt men werken van beroepsschilders
en dilettanten, doch het ligt in de bedoeling
alleen schilderijen van de beroepsschilders te
verkoopen.
De vereeniging van hen die werken exposee^
ren in dit Kunstverzamelhuis koopt met de
contributie schilderstukken op en tracht deze
door expositie weer te verkoopen.
Voorloopig troffen wij er werken aan die
hoofdzakelijk door de schilders zelf voor ten
toonstelling zijn afgestaan. Er waren er van
Piet van Egmond, Verboog, Ab. Loots, Janus
Wagenmaker, J. Doezer, Miolée, Wesseling,
Albert Arens, Boot, Kees Verwey en anderen,
Het bestuur bestaat uit de heeren Boots,
voorzitter Van Heusden, penningmeester en
Lagerwey, secretaris.
Verschillende werken in dit kunstverzamel
huis zijn zeer de moeite waard te bezichtigen.
De oprichters hopen op een druk bezoek, dat
den kunstenaars slechts ten goede kan
komen
FEEST VAN DE REISVEREENIGING.
Zaterdagavond zal, na een receptie in
Brinkmann des middags, in het Gem. Con
certgebouw een feestavond worden gehouden
van de Ned. Reisvereeniging afd. Haarlem,
welke afdeeling 25 jaar bestaat.
Tholen en Van Lier verleenen medewerking.
Na afloop van het gewone programma volgt
een bal.
NIEUWE ZAAK IN BEHANGSELPAPIER.
In de Zijlstraat 59 is een nieuwe zaak ge
opend. De heer D. M. Zorn heeft daar een zaak
gevestigd in behangselpapier, waarvan de vele
soorten in groote vakken overzichtelijk zijn
opgestapeld.
De aankleeding van de zaak is aangenaam,
en de koopers zullen er zich ongetwijfeld spoe
dig thuis voelen.
BLINDE PIANIST IN DE CONCERTZAAL
Evenals verleden jaar komt Maandagavond
de blinde pianist Hugo Kandei-Velden weer
naar Haarlem voor een concert in de boven
zaal van het Gemeentelijk Concertgebouw..
Dit keer zal hij speciaal werken van Brahms
en Chopin voordragen, o.a. Sonate f-min. op. 5
(Der Abend dammert) van Brahms en vier
preludes op. 28 en een Nocturne van Chopin.
Gezien het succes dat deze vaardige pianist
op verschillende plaatsen heeft gehad, kan
men verwachten dat ook Maandagavond velen
dezen kunstenaar zullen willen hooren spelen,
PERSONALIA.
Te Amsterdam is voor het apothekers
assistent-examen geslaagd mej. J. H. H. de
Jong te Haarlem.
DE S .D. A. P. EN DE GEMEENTERAADS
VERKIEZINGEN
Donderdagavond heeft de federatie Haar
lem van de S. D. A. P. een ledenvergadering
gehouden in het gebouw van den Protestan
tenbond onder voorzitterschap van den heer
S. P. Doek. De secretaris der Haarlemsche fe
deratie. de heer J. F. W. Albracht, bracht ver
slag uit van de op 17 April gehouden Staten
verkiezing.
Hierna kwamen in bespreking de diverse
propagandamaatregelen welke het bestuur
meende voor te moeten stellen, voor de ge
meenteraadverkiezing. Behalve aan het huis
bezoek zal vooral aan het ophangen van
raambiljetten aandacht worden besteed. In
Juni zullen verder twee openbare vergade
ringen gehouden worden, waar Haarlemsche
raadsleden het woord zullen voeren. Ook zul
len er op diverse plaatsen in onze gemeente
doeken worden opgehangen, die op den lijst
aanvoerder en het lijstnummer de aandacht
zullen vestigen.
Cineraria 's.
Een schitterende verzameling van Cineraria's
is op de tentoonstelling ingezonden door de
firma Maarse te Aalsmeer. Maar hoe mooi elke
plant op zichzelf ook mag zijn, het is een
buitengewone moeilijkheid om, in hoofdzaak
met deze in massa toch wat stijve planten, een
oppervlakte van enkele tientallen vierkante
meters te vullen, zonder dat het geheel saai
wordt. En die stijfheid heeft de sehikker van
deze groep, de heer Beunder, volkomen weten
te vermijden, zoodat een prachtig geheel is
ontstaan, dat ons een indruk geeft van de kleu
renrijkdom binnen de soort van Cineraria
hybrida.
Bijna alle kleuren, uitgezonderd het geel,
zijn vertegenwoordigd en wat zooveel tot het
effect dezer bloemen bijdraagt, is de gelukkige
combinatie van twee kleuren. De buitenste
lintbloemen verschillen min of meer sterk van
de binnenste buisbloemen, het z.g.n. „hart".
Want de Cineraria's behooren ook tot de
groote familie der Composieten, waaraan de
tuinbouw zoo buitengewoon veel bloemen heeft
te danken.
De eigenlijke stamplant komt van de Cana-
rische eilanden en heet Cineraria cruenta,
maar door allerlei bastaardeeringen is een
mengsel ontstaan, dat we met C. hybrida
aanduiden. Hierbij vinden we enkele en dub
bele, hoogere vormen en dwergplanten, groot-
en kleinbloemige en ten slotte allerlei kleuren
van donkerbruin tot azuurblauw toe. Aals
meer, het centrum voor deze cultuur, heeft
kassen, soms geheel gevuld met deze planten.
Ze worden voortgekweekt door zaaien,
waarbij men meestal erg veel variëteiten
krijgt, zeer begrijpelijk door het hybride ka
rakter, hoewel enkele rassen wat zuiverder
zijn en hun eigen vorm en kleur reproducee-
ren. Zekerheid van gelijke nakomelingen te
krijgen geeft alleen het scheuren der groote
planten.
Niet, alle Cineraria's worden om de bloemen
gekweekt. Soms ziet men in randen of kleur-
vakken een witbladerige, wollige plant, waar
van men de kleine bloemen meestal terstond
wegsnijdt. Dit is de witte Cineraria of C. ma-
ritima uit Zuid-Europa.
A. MELLINK.
NIEUWE
COLLECTIE
A N E C A N G 40
(Adv. Ingez. Med.)
INGEZONDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, ge-plaatst oj niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
18 Mei.
Antwoord aan P. Gasus van een moeder op
zijn rijm „Zondag".
(12 Mei is Moederdag, op 18 Mei
is Volkenbondsdag en op dien dag
vindt de Vrouwenvredesgatng
plaats. Red.)
18 Mei dan is het weder
De speciale Moeders-dag,
Waarop ik mijn medemoeders.
Hoop ik, even wijzen mag.
Iedere dag zorgt elke moeder
Voor de toekomst van haar kind
Zij ontzegt zich elk genoegen
Als haar kind daar baat bij vindt.
Iedere dag wil elke moeder
't Kind behoeden voor gevaar.
Niemand vindt dat iets bijzonders
Roept haar kind haar, zij is klaar.
18 Mei. die dag wil worden
Voor de Moeders iets apart
Dan vervult een stille bede
't Altijd zorgend Moederhart,
Ja, dien dag will' w' ons bezinnen
Op de taak ons opgelegd:
Voor de onzen dat te winnen
Vrede, Vrede, en doorRecht,
