IgTTiSIIEN EN GCuimst
Bad Nauheim
BIOSCOPEN.
Radiomuziek der week
ZATERDAG II MEI 1935
HAARLEM'S DAGBLAD
17
HET TOONEEL.
Het afgeloopen Tooneelseizoen.
DE GEZELSCHAPPEN.
Is er in ons land nog belangstelling voor het
tooneel? Wanneer wij zien, hoe het met het
tooneel tegenwoordig gesteld is. zou men ge
neigd zijn deze vraag onmiddellijk met „neen"
te beantwoorden. Het schouwburgbezoek loopt
vooral in de groote steden al meer en
meer achteruit, bijna alle gezelschappen zijn
noodlijdend en de meeste acteurs zien de toe
komst dan ook heel donker in.
Vooral in het afgeloopen seizoen heeft het
tooneel wel zeer sterk den invloed van de
crisis ondervonden. Mij werd onlangs verteld
en ik heb alle reden om aan de waarheid
te gelooven dat een zeer bekend acteur had
verklaard in 4 maanden tijds in het geheel
2.5 gld. zegge en schrijve een rijksdaalder
als honorarium te hebben ontvangen. Het ge
zelschap. waaraan hij verbonden was, had in
die 4 maanden niets verdiend en speelde enkel
en alleen door in de vrijwel ij dele hoop
op een „Schlager", die beter dagen zou in
luiden.
Vele tooneelspelers lijden letterlijk gebrek
en het aantal zou nog aanmerkelijk grooter
zijn. wanneer de opkomende nationale film
industrie niet enkele Nederlandsche artisten
aan werk hielp.
Men kent het sinistere grapje van den man,
die bij zijn. dokter kwam met de klacht aan
vervolgingswaanzin te lijden, tot welke diag
nose hij was gekomen, omdat hij in den Stads
schouwburg te Amsterdam heel den avond
gemeend had. dat er iemand achter hem had
gezeten. Toen Louis Davids de „mop"' debu
teerde, schaterde het publiek zonder er zich
blijkbaar van bewust te zijn, hoe schrijnend
toch feitelijk deze aardigheid was. Het is
helaas dit seizoen meermalen voorgekomen,
dat de acteurs in den eersten schouwburg van
ons land voor 'n handjevol menschen moes
ten spelen en dat voorstellingen in andere
theaters niet doorgingen, omdat er maar 4
plaatsen waren genomen. In Den Haag, waar
van der Lugt Melsert en Annie van Ees jaren
lang hun vast publiek hadden, was het in den
laatsten tijd dikwijls al niet veel beter en in
Botterdam een stad toch van meer dan een
half millioen inwoners is zelfs geen plaats
voor een enkel vast tooneelgezelschap
Hoe weinig bemoedigend dit alles moge
klinken, -toch zijn er ook verschijnselen, die
er op wijzen, dat er bij het publiek nog steeds
wel liefde is voor het tooneel. Hoe is het
anders te verklaren, dat de tooneelavonden
bij Kunst voor het Volk en Geloof en Weten
schap om nu eens bij Haarlem te blij
ven zich altijd nog het meest in de be
langstelling van de led endezer vereeniging
mogen verheugen en meer bezoekers trek
ken dan de andere kunstavonden. Wanneer
de Haarlemsche afdeeling van de Ver voor
Huisvrouwen een tooneelavond uitschrijft,
zijn alle plaatsen steeds binnen enkele uren
genomen en de animo is .altijd weer zoo
•groot, dat ook een tw.eede voorstelling van
hetzelfde stuk zooals dit jaar o.a. van
Madeleine's Misdaad uitverkocht is.
Toen Het Schouwspel goedkoope tooneel
avonden op coöperatieven grondslag ging
organiseeren, was het aantal leden binnen
enkele weken reeds gestegen tot 800 en
zelfs de onaangename ondervindingen, opge
daan met deze vereeniging, heeft het publiek
niet teruggehouden om na het faillissement
van Het Schouwtooneel dadelijk weer in te
teekenen voor de voorstellingen van den
nieuw opgerichten Kunstkring, die zich al
spoedig in een even groot aantal leden mocht
verheugen. Zoo iets zou toch niet mogelijk
zijn geweest, wanneer er geen belangstelling
voor het tooneel had bestaan. Ook het suc
ces der abonnements-voorstellingen 18
voorstellingen in een seizoen zou niet denk
baar zijn. wanneer het publiek zich afzijdig
hield van het tooneel.
En men moge tenslott over het dilet-
tanten-tooneel oordeelen, zooals men wil, de
eerder groeiende dan verminderende belang
stelling voor het amateurstooneel is toch
een bewijs, dat er nog wel een sluimerende
liefde voor het tooneel bij een groot deel
van het publiek bestaat. De vraag is alleen,
hoe deze liefde door het beroepstooneel in
dezen tijd van de steeds feller wordende
concurrentie van de film weer gewekt en
in goede banen kan worden geleid.
Het zou mij te ver voeren hier thans verder
op in te gaan, maar wel meen ik in dit over
zicht over het afgeloopen seizoen op een dei-
grootste fouten, die volgens mij de ooi-zaak
zijn van den ontredderden toestand van ons
tegenwoordig tooneel, te moeten wijzen. Het
tooneel in Nederland is zoo hopeloos versnip
perd, dat men er bij het publiek nauwelijks
meer belangstelling voor kan verwachten. Wat
ik in het begin van het seizoen reeds heb
voorspeld, is uitgekomen. Er is in ons kleine
land geen plaats voor 18 reizende tooneelge-
zelschappen. Deze gezelschappen moesten el
kander wel dood-concurreeren en het gevolg
is geweest, dat behalve het ensemble van me
vrouw de Boer-van Rijk. hetwelk enkel drijft
op de groote populariteit van de 82-jarige ac
trice. zoo wat allen noodlijdend zijn geworden-
of in financieele moeilijkheden zijn gekomen.
De zucht van zoovele acteurs en actrices om
zelf „directeurtje" of directrice te willen spe
len. heeft vooral ons tooneel veel kwaad ge
daan: Men speelde er maar op raak. gaf veel
te veel voorstellingen en verzorgde deze hoe
langer hoe minder. O zeker, er waren uitzon
deringen. De Amsterdamsche Tooneelvereeni-
ging. Het Centraal Tooneel, Het Masker om
slechts enkele gezelschappen te noemen
hebben voortreffelijke opvoeringen gegeven,
maar er is ook heel wat „geschmierd", zelfs
door acteurs van naam, die zich omringd
hebben met enkele zeer zwakke krachten en
er op rekenden, dat hun naam voldoende was
om de lading te dekken.
Het was dan ook geen wonder, dat enkele
gezelschappen in den loop van dit seizoen wer
den ontbonden dat hieronder ook behoorde
het Bouber-ensemble, het eenige gezelschap,
hetwelk zuiver en oprecht volkstooneel bracht,
is wel zeer te betreuren en het ware te
wenschen, dat er nog veel meer gezelschap
pen. die nu een slepend bestaan leiden, ver
dwenen. Het zou wezenlijk niet zoo erg zijn,
als er wat minder gespeeld werd, maar dan
door gezelschappen van werkelijke tooneel
spelers en onder voortreffelijke leiding. Het
wordt hoog tijd voor ons tooneel, dat er in-
plaats van „verspreiden" „verzamelen" wordt
geblazen, want alleen concentratie kan de zoo
zeer gewenschte redding brengen. Waarlijk,
het is"niet de crisis alleen, die het tooneel in
Nederland in het moeras drijft.
J. B. SCHUIL.
Guslav Fröhlich.
REMBRANDT THEATER.
Barcarolle.
De journaals geven
ditmaal zeer interes
sante beelden weer,
o.a. de Jubileumfees
ten te Londen, waar
door we ons eenig
idee kunnen vormen
van het enthousias
me. waarmee de En-
gelschen.hun koning
en koningin deze
week hun aanhanke
lijkheid en liefde heb
ben betoond. Poly
goon toont ons de
aankomst van den
man, die de Melbour-
nerace uitschreef, Sir
Mac Pherson Robert
son, bij zijn aankomst
op Schiphol, waar hij begroet werd door Par-
men tier, verder het zoutwater natuurbad te
Boekelo, waar een vxoolijk mondain badleven
schijnt te heerschen.
Het filmpje „In het Riet" vervult ons met
ontzag voor den operateur. Welk een eindeloos
jeduld is er voor noodig geweest om dergelijke
opnemingen te maken.Deze film openbaart ons
dingen, die anders voor het gros der menschen
verborgen zouden blijven.
Een succesnummer zijn de Fransche paro-
disten Christiane en Duroy. Op grappige wijze
parodieeren zij de Amerikaansche, de Duitsche
de Engelsche, de Fransche en de Haarlemsche
manier van dansen, hoewel het niet altijd
even beschaafd was, sloeg het bij het publiek
wel in. Het beste deel van het optreden was
het ontstaan van de verschillende dansen,
dat was zonder eenige bedenking geestig.
De hoofdfilm Barcarolle met Gustav Fröh
lich en Lïda Baarova in de hoofdrollen neemt
ons mee naar Venetië, waar juist de jaarlijk-
sche feesten worden gevierd. Het is een film
van uitgelatenheid en feestvieren aan den
buitenkant, terwijl zich in den kern een tra
gedie ontwikkelt. Een tragedie, die aan één
kant begonnen was als een overmoedige grap.
Gustav Fröhlich vervult hier weer de rol, die
hem zoo goed afgaat en hem altijd weer op
gedragen wordt, die van lady-killer. Hij heeft
dan ook alle gegevens om een harten-ver
overaar te zijn. Een alleraardigste tegen
speelster is Lida Baarova, mooi knap vrouw
tje, waarmee Gustav heelemaal geen moeite
heeft, maar die toch zoo'n indruk op hem
maakt, dat hij weet nu voor het eerst van zijn
leveiii werkelijk liefde voor een vrouw te voe
len. Wat hij als onverantwoordelijke blague
heeft ingezet, wordt voor hem en haar hei
lige ernst. Dat de ontknooping niet gelukkiger
is, zal voor den toeschouwer een teleurstelling
zijn, vooral omdat een gelukkiger oplossing
volkomen gemotiveerd en verantwoord zou
•eweest zijn.
CINEMA PALACË.
Anna May Wong in Tijgerbaai.
Hart- en Bloedsomloopziekten, Rheumatiek
DE IDEALE BADPLAATS VOOR ZIEKEN EN GEZONDEN.
BIJZONDER GEVARIEERD JUBILEUM PROGRAMME
60 pCt. korting op de reiskosten. Abonnnementskuren
Voordeelen door de Registermark.
BIJ de Reisbureaux en het Duitsche Verkeersbureau, Amsterdam C., Kalverstraat 111,
(Adv. Ingez. Med.)
krijgt, wekt altijd weer dezelfde associaties.
Kan men zich Anna May Wong anders voor
stellen. dan in misdadige milieus, nog lugu
berder gemaakt door geheimzinnig® specula
ties op den achterdocht jegens gekleurde ras
sen? Steevast eindigt haar melodramatische
geschiedenis met een stoïcijnsch sterven, het
zij zij zichzelf doodt, hetzij zij door een ander
vermoord wordt.
Shanghai Express, De dochter van den
draak. Hai-Tang en nu weer Tijger Baai, het.
komt, wat haar aandeel betreft, allemaal
eigenlijk zoo'n beetje op hetzelfde neer In
Hai-Tang vergiftigt het Chineesche meisje
zich ten einde raad met een fleschje, in Tijger
Baai vergiftigt zij zich ten einde raad met een
geheimzinnigen zegelring. Zou de opmerking
ook niet op haar zelf staan, waarmee zij on
langs m het tijdschrift Filmliga er op wees,
„dat het publiek ten aanzien van de eeuwige
herhaling en geestelooze variaties van dezelf
de thema's een zekere vermoeidheid toont",
en zou uit haar eigen voorbeeld ook niet
„voor de filmkunst voordeel te' putten vallen"?
Het is waar, wij hebben met Anna May
Wong's volledig repertoire hier nog niet kennis
gemaakt, doch hef tot nog toe aanschouwde
geeft reden genoeg om tot de overtuiging te
komen, dateer voor deze actrice nog tal van
mogelijkheden liggen op ander gebied dan
hetgeen de filmproductie speciaal voor haar
pleegt te reserveeren.
Toch mag men ook met de clichematigste
en onbelangrijkste film, waarin de regisseur
J. Elder Wills Anna May Wong ditmaal laat
optreden, tevreden zijn. Anna May Wong be
hoort tot- die vrouwen, waarvan men, gelijk
bij Garbo, Mariene Dietrich en enkele anderen
het filmbeeld of gelijk bij een Erika Mann in
levende lijve de verschijning aanschouwt om
hetgeen zij zijn en niet zoozeer om wat zij
doen.
Wanneer men spreekt over het raadsel dei-
vrouw, dan maakt men zich voor de zooveel-
ste maal weer eens schuldig aan generalisee
ren. Er zijn evenveel raadsels als er vrouwen
zijn en het maakt juist de bekoring van som
mige typen uit, dat zij als raadsel oorspronke
lijk zijn. Raadsel hier niet zoozeer in den zin
van een puzzle, die men heeft op te lossen als
wel in de beteekenis van een geheim, een won
der waarin men zich verdiept. Men aan
schouwt het ondoorgrondelijk masker van
deze Chineesche zooals men op een mooien
Meidag een bloeienden boomgaard aan
schouwt; men wordt stil, men mijmert, men
droomt. Een gelaat als dat van Anna May
Wong is onuitputtelijk aan hetgeen het te den
ken en te droomen geeft. Niet alleen haar
gelaat, maar geheel haar ranke, subtiele ver
schijning.
Daarom verzuime men de gelegenheid niet,
zich nog weer eens onder de betoovering van
deze oorspronkelijke belichaming van het
mysterieuze eeuwig-vrouwelijke te stellen, en
men neme de film op den koop toe.
Bovendien kan men ook in Palace deze week
genieten van de buitengewoon goede filmre-
Rortage, welke de Engelsche productie van de
Londensche Kroningsfeesten gegeven heeft.
Het Hollandsche filmnieuws brengt ons o.a. op
de Flora. Voorts biedt het program een ge
kleurde twee-acter, een teekenfilm van Leon
Schlesïnger en op het tooneel een harmonica
virtuoos.
H. G. CANNEGIETER.
Anna May Wong.
Wie deze week de voorstelling in Palace wil
bijwonen, ga om Anna May Wong en neme de
film op den koop toe. Het is merkwaardig, dat
men van deze buitengewone verschijning zoo
weinig profijt trekt. Het wordt allengs cliché,
wat men haar geeft te spelen. Althans het
geen men van haar in onze theaters te zien
COMMISSIE VAN DESKUNDIGEN BIJ HET
KENNEMER LUCEUM.
•De commissie van deskundigen van .het eind
examen der Litt. Economische afdeeling van
het Kennemer Lyceum is: Prof. Dr. N. van
Wijk, hoogleeraar te Leiden. Mr. A. S. van
Nierop, directeur der Alg. Waarborg Maat
schappij. Prof. Mr. P. A. J. Losecaat Vermeer,
hoogleeraar te Amsterdam, den heer R. Peere
boom, hoofdredacteur-directeur van Haar
lem's Dagblad, Ir. S. G. Visker, oud-hoofd
ingenieur der Maatschappij „Nederland", Dr.
J. Bierens de Haan, secretaris der Ned. Mij.
voor Nijverheid en Handel en de heer L.
Schoorl, chemicus.
Ned. Vereen, van Huisvrouwen
Een nieuwe richting in de jeugdopvoeding.
Voor de leden Van de afd. Haarlem der Ned.
Vereen, van Huisvrouwen werd Vrijdagmiddag
in de Turnzaal van het Gem. Concertgebouw
besproken: „Een nieuwe richting in de Jeugd
opvoeding".
Eerst hield mevr. A. M. Nienhuys-Versteegh
„een praatje over het ontstaan en het werk
van de Commissie van Moeders en Opvoed
sters".
Deze commissie is een onderdeel van de
Vereeniging voor Volkenbond en Vrede, die
weer is aangesloten bij de door mevr. Eigen-
schenck gestichte „Ligue des Mères".
Mevrouw Eigenschenck werkte eerst in
Duitschland. maar zich in München bespion-
neerd voelende, is zij naar Frankrijk uitge
weken, waar zij haar zegenrijken arbeid voort
zet. Zij komt spoedig naar Holland, om deel
te nemen aan den Vrouwen-vredesgang. Zij
heeft den strijd aangebonden tegen wantrou
wen, wanbegrip en onverstand, ten opzichte
van de vredeszaak.
Wie in Nederland voor den vrede werkt,
heeft hoofdzakelijk t-e strijden tegen laksch-
heid, lauwheid en onverschilligheid. Boven
genoemde commissie, die ingesteld is op aan
vullend vredeswerk, geeft een zevental ge-
schriftjes uit- (o.m. een overdruk uit Haar
lem's Dagblad: „De Volkenbondsgedachte en
onze jonge kinderen") en houdt zich nu voor
namelijk bezig met de opvoeding van de jeugd
op de lagere school. Zij geeft ook een krantje
uit. Gehoopt wordt, dat dit blaadje veel zal
worden gelezen door de kinderen op de scho
len en met de ouders
Dit jaar zal een speciale Volkenbondsdag
de lagere scholen plaats hebben, waarvoor
reeds door 72 scHolen medewerking is toege
zegd Verder zal op 16, 17 en 18 Mei een kleine
tentoonstelling worden gehouden in de Tij
dingzaal van Haarlem's Dogblad.
Spr, zette verder uiteen dat de publieke
opinie het werk der commissie zal moeten
schragen. Wie weet, of er niet spoedig weer
een Nansen of een Briand zal geboren worden.
Ons verzet tegen den massamoord, aldus
spr., spreekt tot het gezond verstand en tot
hen, die eenigen gemeenschapszin hebben;
het spreekt ook tot de zucht tot zelfbehoud en
het moeder-instinct. Wij hopen er een steentje
toe bij te dragen, dat onze kindskinderen kun
nen leven in een wereld, waarin zij zich niet
meer behoeven te schamen, mensch te zijn!
Mevr. Haitsma MuiierSurle droeg hierna
voor het gedicht ,,De klokken van Reverato'
(De klokken van Reverato zijn vervaardigd uit
het brons van de kanonnen, in het bezit van
alle staten, die aan den oorlog hebben deelge
nomen en werden indertijd door den Koning
van Italië ingewijd.)
Na de pauze vertoonde mevr. gravin van
Heerdt tot Eversberg-Quarles van Ufford de
bekroonde lantaarnplaatjes met tekst. Deze
plaatjes zijn zeer geschikt, om de jeugd op te
wekken tot strijd voor den vrede en tegen
den oorlog en zullen nu binnenkort aan 3000
kinderen te Haarlem worden vertoond. In'haar
inleiding vestigde mevr. van Heerdt er de
aandacht op, dat de Volkenbond de eenige
„houvast" vormt voor hen die hopen dat de
tijd van vreedzame oplossing van geschillen
tusschen de stoten eenmaal zal komen. De
Volkenbond is inderdaad de eerste stop op den
langen weg, die naar den vrede leidt. Wat
zijn er in de laatste 30 jaar al vorderingen ge
maakt! Nederland is voorbeschikt, om op in
ternationaal gebied een belangrijke rol te
spelen. Onze talenkennis kan ons daarbij
helpen.
Tot slot van den middag droeg mevr. Hait
sma Muiier nog twee gedichten van Adama
van Scheltema voor: „Te Wapen" en „Vrede".
De vice-voorzitster, mevr. Dyserinck-van
Gilse van de Pais, dankte de inleidsters en de
declamatrice en vestigde er o.m. nog de aan
dacht op, dat karaktervorming bij de jeugd
en aankweeking van den wil tot het goede
van groot belang voor den vrede zijn.
EEN VOORBESPREKING
DOOR KAREL DE JONG
Bij alle bewondering, die men voor Men
delssohn's Vioolconcert en Italiaansche Sym
phonic kan hebben, zal het waarschijnlijk de
meeste luisteraars toch slechts weinig interes
seeren, dat het Vioolconcert Zondag voor de
Hilversumsche, de Symphonie dien dag voor
die van London reg. en bovendien Dinsdag
voor die van Parijs P. p. uitgevoerd wordt. In
derdaad, er zijn werken die men al te dikwijls
kan hooren, zoodat de belangstelling er voor
verflauwt en tot die werken behoort Mendels
sohn's Vioolconcert zeker. Het begint ons on
verschillig te laten wie de solopartij speelt (of
„espeeld heeft, want behalve de levende zijn
er ook nog tal van gramofoonplaatuitzendin-
gen), te meer daar zich van dergelijke wer
ken langzamerhand een soort van standaard
vertolking gevormd heeft, die aan groote af
wijkingen nauwelijks nog plaats gunt. En als
iemand zich verstout tot zulke afwijkingen
klinken ze minder als nieuwe openbaringen
dan wel als ongepastheden als schending
eener geheiligde traditie.
We zullen onze aandacht liever vestigen op
een werk, dat ondanks zijn kwaliteiten be
trekkelijk zeer zelden uitgevoerd wordt, hl. de
Dante-Symphonie van Liszt. Behalve zijn 12
..Symphonische Dichtungen" schreef Liszt
twee „Symphonieën" en wel de „Faust"- en
de ,.Dante"-symphonie. Men ziet terstond
aan de benamingen, dat we hier niet met
symphonieën in de oudere beteekenis van het
woord te doen hebben, maar dat het werken
zijn, waaraan, evenals aan de „Symphonische
Dichtungen", een programma ten grondslag
ligt, een dichtelijk gegeven, dat onze verbeel
dingskracht opwekken en in een bepaalde
richting leiden moet, ten einde de bedoelingen
van den componist, die tot zijn werk door
datzelfde dichterlijke gegeven geïnspireerd
werd, beter te kunnen volgen en begrijpen. Nu
heeft Liszt zich in zijn programmamuziek
nooit laten verleiden tot de muzikale schil
dering van alle détails van het gegeven en
zelfs van concrete gebeurtenissen. Richard
Strauss bijv. is in dat opzicht men denke
aan diens „Till Eulenspiegel's lustige Streiche"
„Don Quixote" veel verder gegaan. Liszt
daarentegen heeft zich beperkt tot de alge-
meene kenschetsing van karakters, situaties,
conflicten enz., en wel zóó, dat de muzikale
schildering de weerspiegeling van de door de
zooeven genoemde factoren gewekte dichter
lijke idee is. Tusschen zijn „S. Dichtungen"
en zijn beide Symphonieën bestaat eigenlijk
geen principieel verschil. Men zou kunnen zeg
gen dat zijn symphonieën complexen van
meer dan één S. Dichtung zijn. W-el doet de
driedeeligheid der „Fausf'-symphonie aan de
klassieke opvolging en gedaante denken,
maar ook in dit werk wordt de vorm toch in
eerste instantie door het gegeven bepaald.
De ,Dante-Symphonie dateert uit denzelf
den tijd als de „Faust"-S. nl. omstreeks 1855.
Men ziet uit de titels, dat het twee der al
lergrootste gedichten uit de wereldlitteratuur:
Goethe's „Faust" en Dante's „Divina Comc-
aia" waren, die Liszt hebben geïnspireerd. De
indruk die het lezen van Dante op den com
ponist maakte, is behalve in het orkestwerk
ook nog tot muzikale uiting gekomen in zijn
klavierstuk „Après une lecture du Dante:
Fantasia quasi Sonata", dat het laatste num
mer van de 2de reeks „Italië" zijner
Années de Pélérinage" vormt. In tegenstelling
hiermee en met de „Fausf-S. bestaat de
„Dante"-S. uit twee deelen „Inferno" De
Hel) en „Purgatorio" (Het Vagevuur) beti
teld. Oorspronkelijk schijnt Liszt voornemens
geweest te zijn er nog een derde deel ..Pa-
radiso" aan toe te voegen, maar Rich. Wag
ner heeft hem van dat plan afgebracht,
.Inferno" begint met een zwaarwichtig bla
zersthema, begeleid door tantom en pauken,
een thema dat het opschrift van de helle
poort: „Door mij betreedt men de stad der
eeuwige kwellingen" enz. verklankt. Daarop
volgt een tweede thema, door de hoorns en
trompetten geblazen: het duistere cnonver
zettelijke „Gij, die hier binnentreedt, laat alle
dering van de verschrikkingen der hel waar
bij alle beschikbare instrumentale uitdruk
kingsmiddelen van zijn tijd aangewend
zijn. Men verneemt schrille, schokkende, afge
broken rythmen, reeksen van weeklagende
dissoneerende harmonieën, op en neergaande
chromatische figuren en dreigende klank
combinaties, totdat een nu nog door bazuinen
en tuba's versterkte inzet van het wanhoops-
thema klinkt. Dan wordt de toonschildering
gaandeweg vriendelijker: bij harptonen voe
gen zich klanken van fluiten en violen, luch
tig, zwevend, de basclarinet doet een zwaar
moedig recitatief hooren; klarinetten en alt
hobo zingen smachtende wijzen. Het minnen
de paar Francesca da Rèmini en Paolo ver
schijnt voor de verbeelding. Ook zij moeten
boeten voor hun zonden. Liszt heeft hen uit
gebeeld in een dialoog van cello en viool: een
lyrisch intermezzo, dat tot de mooiste inge
vingen van Liszt gerekend wordt, Deze episo
de is ontleend aan den vijfden zang der Di
vina Comedia. Het opnieuw intredende wan-
hoopthema verdrijft ook dit beeld, en nog
eenmaal kijgen we een voorstelling van de
gruwelen en den jammer dan volgt het ..Pur
gatorio". In tegenstelling met het onverbid-
dellijk karakter van het eerste deel is het
tweede meer in den trant eener groot- opge
zette idylle gehouden. De stemming is ver
trouwelijk en tegelijk verheffend geworden.
Dit is in overeenstemming met Dante's fan
tastische voorstelling, die zich het vagevuur
op een hooger. boven de afgronden der hel
hoog uitstekende berg gedacht heeft. Het eer
ste gedeelte van „Purgatorio" voert den hoor
der opwaarts; een religieuze melodie klinkt,
recitativïsche episodes volgen. Het onstoffe
lijke, bovenaardsche karakter wordt lang vast
gehouden. Een tweede deel .Lamentoso. brengt
een fugato over een zwaarmoedig thema: een
herinnering aan het aardsche lied. Het reli
gieuze thema sluit dit gedeelte af en leidt
naar het laatste deel: vrouwenstemmen into-
neeren het „Magnificat", den lofzang van
Maria. Dit deel is uitgewerkt in een stijl,
welke met die van Palestrina verwant schijnt.
Het orkest gaat eerst in vage klanken mede;
later zwelt de klank aan tot groote pracht en
een machtig Hosanna. Halleluja, besluit het
imponeerende werk, dat door Berlijn Woens-
De Haarlemsche
Raadsverkiezingen.
wijzigingen in de samenstelling
van den Raad.
Dinsdag 14 Mei heeft deofficieele candidaat-
stelling voor den gemeenteraad plaats.
Thans hebben alle partijen vergaderd en
hun candidaten bekend gemaakt, zoodat na
gegaan kan worden welke wijzigingen er in
elk geval en welke vermoedelijk in de samen
stelling van den raad zullen plaats hebben.
De wijzigingen in elk geval betreffen de
zittende leden die zich niet voor een herbe
noeming beschikbaar gesteld hebben. De ver
moedelijke wijzigingen betreffen de zittende
leden die op minder verkiesbare plaatsen van
de candidatenlijst zijn geplaatst. Bij onze be
schouwingen zijn wij uitgegaan van de ver
onderstelling. dat de partijen bij de a.s. ver
kiezingen hetzelfde aantal zetels behalen als
zij thans hebben.
R.K. Staatspartij.
(Thans 11 zetels).
Mevrouw J. A. Hoekstra—Zethof heeft zich
niet meer beschikbaar gesteld. De andere 10
aftredende leden zijn weer op verkiesbare
plaatsen gezet. De candidatenlijst ziet er wat
het begin betreft als volgt uit 1. W. J. B. van
Liemt, 2. M. L. A. Klem, 3. J. Ph. H. Castricum,
4. Mr. F. A. Bijvoet. 5. H. J. Kuiper, 6. H. J. L.
Klein Schiphorst, 7. Ch. de Wolff, 8. G. H.
Weustink, 9. J. G. van Kessel. 10. P. J. M. van
Tetering. No. 11 op de lijst is A. van der Veldt.
die dus. als er 11 op deze lijst gekozen worden,
als nieuw in den raad komt.
Anti Revolutionnaire Party.
(Thans 3 zetels
De 3 aftredende leden G. Wolzak, M. de
Braai en K. Brants zijn als nummer 1, 2 en 3
op de lijst geplaatst,
"Vrijheidsbond.
(Thans 3 zetels).
De kop van de candidatenlijst ziet er als
volgt uit: 1 Mevr. Mr. E. A. J. Scheltema
Conradi, 2. Mr. C. Blankevoort. 3. C. Stapel en
4 mevr. E. W. Venemavan Doorn.
Als deze partij 3 zetels blijft behouden
worden mevr. Scheltema en Mr. Blankevoort
herkozen. Mevr. Venema, ook aftredend, zal
dan moeten plaats maken voor den heer
Stapel.
Christelijk Historische Unie.
(Thans 3 zetels). De heeren W. Roodenburg,
Joh. Visser en E. van de Wall, aftredend, zijn
1. 2 en 3 gesteld.
Vrijzinnig Democratische Bond.
(Thans 5 zetels). Aftredend zijn de heeren
A. G. Boes, Mr. L. G. van Dam, H. Heidstra, J.
H. J. Hulsman en H. P. Deinum.
Voor de eerste 5 plaatsen zijn gestold: 1. A.
G. Boes. 2. Mr. L. G. van Dam, 3. A. Fibbe. 4.
Dr. A. Melchior en 5. H. P. Deinum.
Niet terugkeeren in elk geval de heeren
Heidstra en Hulsman, die zich niet meer be
schikbaar gesteld hebben.
Als de V. D. hetzelfde aantal zetels behouden
zou de heer Deinum herkozen worden. Als
nieuwe raadsleden treden dan op de heeren
A. Fibbe en Dr. A. Melchior.
S. D. A. P.
(Thans 12 zetels). Aftredend zijn de heeren
M. A. Reinalda. Mr. J. Gerritsz, S. N. Posthu
mus, M. Meyers, D. J. A. Westerveld,, A. Mars,
M. H. Groenendaal, F. Keerwolf, H. Lindeman,
J. A. Scholl, mevrouw M. MaarschallKomin
en mej. W. G. van Vliet.
Voor een herbenoeming wenschten niet in
aanmerking te komen mej. van Vliet en de
heeren M. H. Groenendaal, F. Keerwolf, J. A.
Scholl en H. Lindeman.
Als de S. D. A, P. weer 12 zetels zou krijgen
zullen de overige 7 aftredenden herkozen
worden, want de volgorde van de candidaten
lijst is voor de verkiesbare plaatsen: 1.
Rienal-da, 2. Mr. Gerritsz, 3. mevr. Maarschall-
Komin, 4. Posthumus, 5. Meyers, 6. D, J. A.
Westerveld, 7. Mr. H. O. Drilsma, 8. mej. L.
Broesma, 9. A. Mars, 10. F. S. Noordhof, 11. J.
Engels, 12. P. Voogd.
Als nieuwe leden zouden dan gekozen wor
den: Mr. Drilsma, mej. Broersma, Noordhof,
Engels en Voogd.
Communisten.
(Thans 2 zetels). De heer L. Peper (aftre
dend) is weer no. 1 geplaatst. De heer J. Bijl,
eveneens aftredend, komt niet op de candida
tenlijst voor. Nu is no. 2 op de lijst geplaatst
2. Noordewier.
Uit deze opsomming blijkt dus dat in elk ge
val 9 thans zittende leden niet in den raad
terugkeeren.
Dit zijn:
R.K. Staatspartij: 1. (Mevrouw Hoekstra
Zethof).
Vrijzinnig Democraten: 2 (de heeren Huls
man en Heidstra).
S. D. A. P.: 5 (mej. van Vliet en de heeren
Groenendaal, Scholl, Keerwolf en Lindeman).
Communisten: 1 (de heer Bijl).
Bovendien zal van den Vrijheidsbond ver
moedelijk mevrouw Venema—van Doorn niet
terugkeeren.
FAILLISSEMENT.
Donderdag 9 Mei is door de Haarlemsche
Rechtbank in staat van faillissement ver
klaard: S. Pluimgraaff. accountant, Wühel-
minaplein 4, Heemstede.
Curator mr. J. H. C. SloLemaker. Rechter
commissaris: mr, E. J. W. Top.
hoop varen!" Nu komt een realistische schil-dagavond uitgezonden wordt.
DE RAADSVERKIEZINGEN.
De candidaten van het Onafh. Eén-
heidsblok van Arb. en Middenstanders.
Het Eénheiasblok van arbeiders en mid
denstanders komt bij de a.s. Gemeenteraadsver
kiezing uit met de volgende candidaten:
George Oversteegen. Joh. J. Galjaard, A.
Schraal, Willem R. Giesberts. Kas. Fruitema,
A. Roose. J. G. Hoenderdos en Wilhelmus J.
Cornelïsse.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij:
Ceintuurs en handschoenen: Politiebureau,
Smedestr. 9; Brief t n. Mevr. v. d. Bilt: Polle,
Voortjngstraat 38: Etui met vulpen en passer;
Sikman. Marnixplein 6: Honden: Dikkeboom,
Oranjestraat 23; en Kennel „Jan Gijzen",
Regentesselaan 42: Blauwe blazer: De Korte,
Tugelastraat 37: Katten: Kennel Fauna. Fr.
Varkensmarkt 24: Muts: Uitenbosch. Pieter
Kiesstraat 50 rood: Studentenpet: Van Eer
kei. SpaanschevaartstraatL 70: Portcmonnaics
(0.3254): Fortgens, Spaarndamscheweg 304;
(1>4 cent): Stalpers. Bosch en Hovenstraat 10;
Pakje schrijfbehoeften: Gaarkeuken, Kon'ng-
straat. 8: Riiw.bel.olaaties: Bastianen. 7nl-
weg 90: en Van Niel. Groote Houtstraat 90;
Gymnastiekschoenen: Van Ee, De Olcrcq-
straat 84; Schrijfboek: Braspenning, Fabri-
ciusstraat 52; Taschje met 11 ct.: Kops, Lan
ge Raamstraat 11: Tennisballen in net: Van
den Brom, Acaciastraat 105: Taschje: Politie
bureau. Smedestraat 9; Rijwleltasch van zeil
doek: Cauling. Suae.rmveudorstraat 122: zil
veren vulpen: Wldman. Kluyskenslaan 22,
Santpoort; Geelbruine zweep: Van Drooge,
Voorzorgstraat 70.
