Te Zand voort V Wie naar Zandvoort gaat doet dit allereerst om de zee en liet strand. Die schijnen evenwel op vele be zoekers zooveel aantrekkingskracht uit te oefenen dat zij voor niets anders oog hebben. Verwonderen kan dit niet, want wie eenmaal onder de ban van de bekoring der zee gekomen is kan er zich niet meer van onttrekken. KLEINE UITSTAPJES, „Luiwammes had vacantie...." is meer te zien dan zee en strand. Eenige tips. HV OENSDAG 10 JULI 1933 HAARLEM'S DAGBLAD rienden, ga vacantie vieren. Met een opgeruimd gemoed. Er zijn duizenden manleren En geen enkel is n: goed. Ga per auto of ga loopen. Ga per fiets of ga per trein, Alle wegen staan u open, Elke zal plezierig zijn. Ga naar 't bosch of naar de heide, Naar de zee voor 't zilte bad. Naar het water langs de weide. Of ga naar de groote stad. Maar ban zorglijke gedachten Eens een poosje uit uw geest, Heusch, die kunnen weieens wachten, Het is nu vacantiefeest. Laat de wind eens door u waaien Met een hart, dat vroolijk klopt. Laat den aardbol maar eens draaien, Zonder dat u erom tobt. Als u dan weer moet beginnen Met uw dagelijksche werk. Voelt g' u buiten en van binnen Weer eens opgefrischt en sterk. P. GASUS. Hindelooper kleederdracht. (Zie het artikel: Tocht om het IJselmeer.) Een programma voor Haarlemmers. Door de crisis gedwongen zal dit jaar het aantal vacantiegangers dat niet in de gelegenheid is een of twee weken naar buiten te trekken ver moedelijk grooter zijn dan vroeger. Zij zullen genoegen moeten nemen met het maken van ééndaagsche uitstapjes. Maar ook die kunnen veel genot opleveren 1 Wij hebben voor deze vacantie-gangers eenige tips samengesteld. Ongetwijfeld zullen zij daaruit een keuze kunnen doen. Treinreizen. Doordat de spoorwegen ééndaagsche retours hebben ingevoerd, berekend naar het buurt- verkeer-tarief, is het reizen per trein veel goedkooper geworden. Daarvan kunnen deze ééndiags-vacantiegangers profiteeren. De da gen zijn in den zomer zoo lang, dat het de moeite en de kosten wel loont om bijvoorbeeld een dag naar Arnhem of Nijmegen te trek ken. Het wordt dan natuurlijk vroeg op en laat naar bed, maar dan is er toch tijd genoeg over om bovengenoemde steden en hun om streken te bekijken. Wie het dichter bij huis wil zoeken kan naar het Gooi trekken. Hilver sum, Baarn, Bussum, enz. Aan te bevelen is ook een treinreis naar Alkmaar. Maar dan moet er natuurlijk aan verbonden worden een uitstapje naar Bergen of Schoorl. Natuurlijk is het ook aan te bevelen per trein (of autobus) naar IJmuiden te gaan. Wie zich in Wijk aan Zee vermaken wil moet eerst per trein of autobus naar Beverwijk en van daar per bus naar Wijk aan Zee. Uitstapjes per tram. Nu de N. Z. H. T. M. weer haar goedkoope dagkaarten beschikbaar gesteld heeft, is daar van door de makers van eendaagsche uit stapjes te profiteeren. Bijvoorbeeld voor een reisje naar den Haag en Scheveningen of voor een uitstapje naar Volendam en dan met de tramboot naar'Marken Voor een bezoek aan Artis heeft de tram goedkoope biljetten die ook tevens toegang geven tot Artis en Aquarium. Boottochten. Haarlemsche ondernemingen organïseeren in den zomer geregeld boottochten naar Mar ken en het Kagermeer. Aardig is ook een boot tocht AmsterdamIJmuiden, Amsterdam Zaandam of AmsterdamAlkmaar. Uitstapjes per fiets. Wie per fiets er op uit kan trekken heeft een rijke keuze. Aan te bevelen zijn tochtjes naar Zandvoort, Noordwijk, IJmuiden. Wijk aan Zee, Castricum, Bakkum, Alkmaar-Ber gen Schoorl. Vooral de tocht naar Bakkum en Castricum is zeer de moeite loonend. Het provinciaal duinterrein is een aanlokkelijk recreatie-oord. Wandelingen. Voor wandelingen zijn in het bijzonder aan te bevelen de duinen der Amsterdamsche waterleiding en „Duin en Kruidberg". Elders in dit nummer deelen wij mede hoe kaarten daarvoor te verkrijgen zijn. Een mooie duin wandeling is ook van Kraantjelek langs de spoorbaan naar Zandvoort. Het zoogenaamde oude Vissclierspad. Een raad aan hen Waarom ik met bitterheid aan mijn vacantie terugdenk? Het zal u wel weinig intesseeren. Ja, ik vlei me met de gedachte dat 't u' ook niet raakt hoe ik aan de onderscheiding luiwam mes" ben gekomen. Het zou ook nooit in me zijn opgekomen dit te vertellen als ik niet de onvermijdelijke noodzakelijkheid had gezien anderen te waarschuwen, opdat hun niet de miskenning te beurt valle, die mij deze wran ge ervaring heeft rijker gemaakt. LuiwammesNog klinkt dat uiterst lee- lijke woord tegen de dennetjes in het duin terug, waaruit een Vlaamsche gaai protestee- r'end en krassend wegvloog, toen mijn oom, die dikkeMaar ik wou me niet meer op winden. Laat 'k u dus rustig van het begin af vertellen. Elk mensch heeft buien, waarin hij goede voornemens heeft. Daaraan valt nu eenmaal niet te ontkomen. De een zegt: „Ik rook niet meer'', en wacht inderdaad tien minuten met zijn volgende cigaret. Een ander zegt: „Nu zal ik toch eindelijk tante Alida eens schrijven", schrijft ook werkelijk een innigen brief, maar vergeet de enveloppe te posten. Zoo kan een ieder naar smaak en ondervinding de reeks der goede voornemens aanvullen. Elk mensch heeft ook buien waarin hij din gen niet doet. Hij haalt tien boeken uit de kast, met de bedoeling ze weer ap te bergen, doch helaas verkeert hij juist in de bui van niet-doen en de chaos is op komst. Stelt u zich nu eens voor dat de eene bui met de andere gecombineerd wordt. Wat ge beurt er dan? Men neemt zich voor alles wat niet gedaan is, wel te doen en heeft de eerste schrede gezet op den weg naar Den Vol maakten Mensch. Zonder eenige zelfverhef fing beken ik dat ik deze schrede heb gezet en zoo kom ik aan mijn eervolle vermelding „luiwammes", afkomstig van mijn dikken oom. In den loop der dagen, voorafgaand aan mijn vacantie, marcheerde ik in gedachten door de chaos der achterstalligheid. Op een schoon vel papier schreef ik neder wat er nu toch eens hoog noodig moest geschieden, wil de ik mezelf een rustigen en welverdienden vrijen tijd verzekeren. Immers (zoo meent men), na gedanen arbeid is het goed rusten, en de sensatie van een goeden rust wilde ik toch ook wel eens beleven. Zoo geschiedde het dat een onzalig voorne men tot uitvoering werd gebracht en het groote, schoone vel papier bleek al ras veel te klein te wezen voor al mijn goede voorne mens, die achterstalligheid moesten ophef fen. Zie hier een kleine proeve van mijn zelfkas tijding, vacantietaak of vlijt, zooals ge het noemen wilt: Kamer opruimen, lessenaar opruimen, boe kenkast opruimen, fiets schoonmaken, oliën en lakken, poot van het t#.>d maken, (waar door ik reeds meermalen in mijn nachtrust wreedelijk ben gestoord), drie tantes schrij ven en een verren neef, de radio repareerer., pianolamp herstellen, het slot van de deur nazien, ruit inzetten, spijker uit een schoen halen (die me een eksteroog bezorgde en drie paar totaal geruïneerde sokken bovendien), tuin harken, wieden, spuiten, spitten en maaien, kolenhok timmeren. aquarium schoonmaken, postzegels inplakken, kwitan ties inboeken, dasspeld zoeken, (die ergens in huis verloren is geraakt), vaas lijmen, (die de kat heeft behandeld), waterkraan repa- reeren (waardoor liters water zijn verloren gegaan en een vieze gele vlek in de badkuip oom erin heeft gebrand), vijf visites afleg- ie ijverig willen zijn. een hangmat voor twee weken/' gen en spuitwater bestellen. ontstond), gat in het zeil maken, (dat mijn Dit stond op het eerste velletje. Er waren er twee en een half zoo en behalve het spuit water bestellen, lachte geen enkel onderwerp me bar toe, toen het eenmaal zoover was ge komen dat men redelijkerwijze een begin mocht verwachten. Dies begon ik met het spuitwater te bestel len en wachtte, om krachten te verzamelen, tot het gebracht zou zijn. Tegen alle goede verwachtingen in, was het spoedig bezorgd en het ware mijn eer te na gekomen, indien ik niet onmiddellijk was begonnen mijn kamer op te ruimen, zijnde het eerste nummer van het program. Bespaart u me het relaas der werkzaamhe den. In tien dagen ben ik even zooveel kilo's af gevallen. In mijn ijver ben ik aan alle pro grammapunten tegelijk begonnen, heb klee- ren en handen onder de olie en de lak gezet bij het toonbaar maken van m'n fiets. Heb verder een abnormaal dikke duim met een zwarte nagel erop, dank zij een hamerslag bij de herstelling der pianolamp, die natuur lijk onder stroom móest staan, heb spit in den rug door het spitten in dat steengebied, dat mijn tuin wil zijn, heb drie en een halve gulden schade doordat het aquarium uit m'n natte handen gleed, en enkele tientjes als gevolg van het leegloopen van een tube alles- plakkende lijm op een zeer kostbaar kleedje. Om volledig te zijn moet ik eerlijkheids'* halve bekennen, dat 'k sedert den eersten dag der vacantie op voet van oorlog leef met met alle huisgenooten, die alles even dwaas vinden en niet weten te apprecieeren als iemand werken wil in zijn vrijen tijd. Wat dit nu te maken heeft met den eere naam „luiwammes?" Het verband is slechts schijnbaar ver te zoe ken. Op den veertienden en laatsten dag van mijn heerlijke vacantie ben ik bezweken voor mijn slechter-ik. 'k Heb een hangmat geno men. die 'k tusschen twee sterke boomen hing en ben gaan slapen. In de zon. Onder het groen. Ver van kapotte zeilen en kranen, ver van geniepige lampen en pooten onder bedden, ver van oliestank en steeds wegwaaiende post zegels. met slechts een van koorts kloppende duim bij me. Dc vogelkens aten de kruimkens brood, die ik ze vriendelijk toewierp met mijn eene, nog tamelijk ongeschonden hand. Dank baar lieten zij het geluk achter, terwijl zij wegvlogen om familieleden te roepen aan den brooddisch bij de hangmat. Een hunner moet de onkieschheid hebben gehad ook een mijner familieleden te roe pen. Dat was mijn oom, die dikke. Dat vergeef ik het beest nooit. Toen is het gebeurd. Mijn oom zag mij, hoorde me ook, want buiten kan ik het snur ken niet laten en sprak. Hij zei niet veel, doch herinnerde aan zijn jeugd, aan zijn vlijt van vroeger en hoe hij zijn vacanties altijd nuttig besteedde. En sloot zijn predicatie met een onsympa thiek gebaar waarin hij alle verachting legde voor het tegenwoordig geslacht. Terwijl hij mij den rug toedraaide, beet hij het leelijke woord „luiwammes" tusschen zijn landen af. tot grooten schrik van den Vlaam- schen gaai, die wegvloog. Sedert denk ik met bitterheid aan alles wat vacantie is. Ben vast besloten volgend jaar twee weken in een hangmat te kruipen, opdat zoo'n verwijt ten minste rechtvaardig is. W. SCH. "Wat men van den Watertoren te Zandvoort Nu willen wij evenwel eens niet de lof der zee zingen. De bedoeling van dit artikel is om de aandacht to vestigen op het vele mooie dat Zandvoort nog biedt buiten zee en strand. Daarvoor is te meer aanleiding omdat ve len, door den nood der tijden, gedwongen zijn hun vacanbie-onkosten tot het uiterste te beperken. Voor hen komt nu van verre reizen niets. Zij moeten het dicht bij huis 'zoeken. Maar ook daar is, wanneer men het goede weèt te kiezen, nog veel te genieten! Wie dus igenoeg zijn tol betaald heeft aan zee en strand is een zeil- of motortochtje op zee niet vergeten? heb is zoo heerlijk bij kalm weer op de golfjes te deinen en Zand voort van zee uit te zien! gaat eens zien wat het land achter de duinreep hem biedt. Wie nog dichter „bij huis" wil blijven kan een tochtje maken met de motorbootjes van het Noorderbad. Dit is een attractie die pas is ingevoerd. Vooral voor dagen dat de zon zich schuil houdt of de wind te fel is voor een verblijf aan zee, is het aan te bevelen het iets Ooste lijker te zoeken. Vooraf kan een bezoek gaan aan den Wa tertoren. Hoevelen weten, dat die ook als uitzichttoren geldt? Zeker is in elk geval, dat er veel te weinig gebruik van gemaakt wordt. Daar boven is een mooi panorama te genieten. Allereerst een heerlijk vergezicht over zee en strand. Van een punt geven wij daarvan een foto. Evenzoo een foto van het oude dorp en op den achtergrond de duinen. De trappen van den watertoren zijn gemak kelijk, zoodat de klimpartij nog al meevalt. Bovendien wordt de inspanning ruimschoots beloond. Op den toren zijn groote kijkers die in staat stellen de zee mijlen-ver af te zoeken. Heel duidelijk zijn, ook met het bloote oog. de drie rijen zandbanken voor de kust te zien, die het strand bij stormweer bescher men tegen de woeste aanvallen van de zee. In Noordelijke richting ziet men den mooien breed en boulevard, een der mooiste van Europa. Aan dezen boulevard is een deel van de Zandvoortsche vermakelijkheden ge vestigd, o.a. het Casino. Meer Noordwaarts staat een lang gebouw in de duinreep, dat is het Noorderbad. Wie goede oogen heeft, ziet aan den hori zont ook nog een glimp van den Zeeweg, dis Bloemendaal met de zee verbindt en de wan delaar en fietser en automobilist een mooi 'uitzicht biedt op het schitterende duinland- j schap. In de verte zien wij tusschen het Zand voortsche en Bloemendaalsche strand het i Zandvoortsche tentenkamp. Het Bloemen- daalsche tentenkamp is een eind ten Noor den van den Zeeweg. In die tentenkampen wordt heel wat gezondheid gehapt! Als wij den blik naar het Zuiden richten iis ook daar een vroolijk strandleven waar te nemen, waarvan het zee- en zonnebad .Zui ders trand" een centrum vormt. Van ver is het te herkennen door de kleurige sbrand- parasols. Achter de bebouwing zijn de duinen der Amsterdamsche waterleiding en het Kost- verlorenwandelpark. Het heeft een opper vlakte van 12 H.A. Mooi. Maar na van het heerlijk uitzicht te heb ben genoten, keeren wij naar lagere regionen [terug. I Het Kostverloren begroeid duinterrein met ivele attracties. Vooral voor kinderen. Er is ;een eendenvijver en verder zijn er nog an dere dieren die de belangstelling der jeugd hebben. De kinderen vermaken zich met de pratende eksters de papegaai, de pauwen, de kalkoenen, de kuikentjes, de marmotjes Panorama van Zandvoort. In Giethoorn, ons Venetië. Langs een der kanalen in het Waterleidinggebied. ziet in Noordelijke richting. en niet te vergeten de apen! Ook de speel tuin trekt veel jeugdige bezoekers. De opzichter Bol houdt over de kinderen een wakend oog, zoodat zij er volkomen vei lig zijn. Geen wonder dat vele kinderen als zij ge vraagd worden waar wil je heen. steeds klaar staan met hun antwoord: naar de apen!, waarmede het wandelpark bedoeld wordt. Voor de ouderen zijn er mooie wandelin gen te maken, terwijl schaduwrijke plekjes tot rusten nooden. Het wandelpark is bij uitstek geschikt om er den namiddag rustig door te brengen; vooral nu de wind wat opsteekt is er haast geen beter plaats te bedenken. Wie van de duinen genieten wil moet een kaart voor de duinen van de Amsterdamsche waterleiding aanvragen (10 cent per dag per persoon adres Heefengracht 49 te Am sterdam). Voor zoo'n wandeling moet men een heelen dag besteden. Het duingebied van Amsterdam is zeer groot. Het reikt van Zandvoort tot Vogelen zang en vandaar tot bij Noordwijk, Als de dauw nog in de dalen ligt Is het op zijn mooist in „het duin". Dan jubelen er de leeuweriken zonder tal, dan scharre len de patrijzen en fazanten met hun kui kens nog ongestoord rond. dan huppelen de konijntjes nog vroolijk tusschen het helm. dan zie je sperwen, torenvalk „biddend" stilstaan boven hun prooi, dan springen de zilverblanke visschen hoog op uit het diepe water der kanalen, om te ontkomen aan de vraatzucht van den snoek. Maar ook op het verdere van den dag is het heerlijk door de duinen te dwalen. Er zijn mooie harde wegen aangelegd, zoodat het niet te vermoeiend is. Vele schaduwrijke plekjes nooden na de wandeling tot rusten. Wij geven eenige kieken van dit mooie duin terrein die alleen reeds: een aanbeveling zijn. Een apenboom in de duinen van de Amsterdamsche Waterleiding. Haarlemmers die naar deze duinen willen behoeven niet eerst naar Zandvoort te loo pen. Zij doen het beste de duinen te betre den bij het pompstation aan de Leidsche vaart. Men kan dan eventueel wandelen tot Zandvoort. De terugreis kan dan per tram. spoor of autobus gemaakt worden. Bij den ingang van he t du in terrein is ook gelegen heid om fietsen te stallen. C. J. VAN T.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1935 | | pagina 3