Haarlem's Kunstschatten.
WOENSDAG 17 JUL'I 1935
H A A R L" E M'S D A 'G B E "A D
De ramp van de „Kwikstaart".
Tegenstrijdige verklaringen over de
doodsoorzaak.
t
Tusschen verklaringen van ooggetuigen
van het ongeluk van de ..Kwikstaart" en de
mededeelingen van den deskundige dr. Hulst
uit Leiden omtrent den dood van vier leden
der bemanning valt een tegenstelling te con-
stateeren.
Volgens dr. Hulst toch waren de vier leden
der bemanning ten gevolge van de botsing
met den .grond of onmiddellijk bewusteloos,
of overleden.
Ooggetuigen daarentegen hebben verklaard
dat zij een of meer leden der bemanning
in de cockpit hebben zien gebaren, althans
met de vuisten tegen de ramen hebben zien
slaan.
Het constateeren van deze tegenstelling is
voor het Alg. Handelsblad aanleiding geweest
ons tot den directeur der K.L.M. den heer
Plesman te wenden met de vraag, hoe hij
deze tegenstelling kan verklaren.
De heer Plesman had de tegenstrijdigheid
in de mededeelingen eveneens geconstateerd
Echter lieten de verklaringen van dr. Hulst
voor den K.L.M.-directeur geen twijfel.
De cockpit moet alleen reeds door het ge
wicht van het toestel (13.000 K.G.) onmid
dellijk ingedrukt zijn geweest. Slechts enkele
lichte metalen platen door metalen buizen
samengehouden vormden de buitenontleding'
van de cockpit, welke tegen de botsing na
tuurlijk niet volkomen bestand zijn. Het
zware gewicht, dat er bovendien zooals gezegd
tengevolge van de botsing met den grond op
I kwam te drukken, maakt de situatie voor de
I bemanning nog hachelijker. Immers zij
kwamen klem te zitten tusschen de verbogen
stangen, hetgeen ook het geval is geweest
met de beide passagiers in de voorste ca
bine.
Hoe uiterst moeilijk het is, af te gaan op
1 verklaringen van ooggetuigen, hetgeen ove-
rigens verklaarbaar is indien men rekening
houdt met den schokkenden indruk, welken
een dergelijk ongeluk op een ieder maakt,
blijkt nog uit de omstandigheid dat de
steward Haberer en de Deensche passagier
Peterson ten aanzien van de tijdtuimte, welke
verloopen is tusschen de botsing en de eerste
explosie, geen gelijkluidende verklaringen
hebben afgelegd. En beide personen zijn toch
van den beginne af aan volkomen doordron
gen geweest van den ontzettenden toe-
I stand.
Volgens Haberer en Peterson zijn tusschen
beide oogenblikken ca. 30 seconden ver
loopen. De een zegt wat langer, de ander
wat korter. In tusschen klopt dit ook vrijwel
met de mededeeling van den man op den
starttoren van Schiphol, die de „Kwikstaart"
heeft nagenoeg, toen het toestel gestart was
I hoewel dit nakijken geen uitdrukkelijke op
dracht is, maar meer als een gewoonte kan
worden beschouwd.
Deze man op den starttoren heeft n.l. ver
klaard, dat er tusschen de botsing met den
grond en het waarnemen van het eerste
rookwolkje uit het toestel ongeveer 20 tellen
zijn verloopen.
De onmiddellijke doodsoorzaak is voor den
heer Plesman en voor de deskundigen die
het onderzoek hebben geleid, een uitge
maakte zaak, ondanks tegenstrijdige verkla
ringen.
Toestand der gewonden
gunstig.
De toestand van de passagiers, die bij de
ramp van de „Kwikstaart" min of meer ern
stig werden gewond mejuffrouw J. Carl-
stadt en de heer Helström, beiden uit Zwe
den, alsmede de heer Faulkner (Engeland)
was gunstig. Geen van drieën mag nog
echter het Wilhelmina-Gasthuis verlaten.
Stoffelijk overschot der heeren
Newman en Hodson.
Wij vernemen dat van het oorspronkelijk
plan, het stoffelijk overschot van de bij de
ramp van de Kwikstaart omgekomen Engel-
sche passagiers Newman en Hodson per vlieg
tuig naar Londen over te brengen, is afge
zien. Beide slachtoffers zouden thans heden
middag met een der booten van de Batavier-
lijn, naar Londen vervoerd worden.
Begrafenis bemanning.
Wij vernemen omtrent de begrafenis nader
dat de stoet, die Donderdag om twee uur van
het Binnengasthuis te Amsterdam vertrekt,
de volgende route door de stad zal nemen:
Rokin. Vijzelstraat, Heerengracht. Regu
liersgracht, Weteringschans, Stadhouders
kade. Amsteldijk. naar Zorgvlied, waar men
omstreeks half drie arriveert.
Regeering helpt Lloyd-
gepensionneerden niet.
Zij zie* geen mogelijkheid daartoe.
Op de vragen van mevrouw BakkerNort
betreffende het nemen van maatregelen van
regeeringswege ten behoeve van de pensioen
gerechtigden van den Koninklijken Holland -
schen Lloyd, wier pensioenen sedert 1 Juni j.l.
niet zijn uitbetaald, heeft de minister Gelis-
sen het volgende geantwoord:
Het feit. dat ten gevolge van de op 16 Mei
j.l. voorloopig verleende surséance van beta
ling de uitbetaling van de pensioenen aan de
212 pensioengerechtigden van den Koninklij
ken Hollandschen Lloyd gestaakt werd. is den
minister bekend. Dat velen daardoor in een
allertreurigsten toestand verkeeren, is even
eens bekend: dit geldt echter niet voor alle
212, omdat onder hen ook beter gesitueerden
voorkomen.
Naar aanleiding van deze gebeurtenis over
weegt de regeering of ten aanzien van de
pensioenfondsen van particuliere bedrijven
niet een regeling moet worden getroffen,
waardoor deze meer afzonderlijk naast de
overige vermogenspositie der onderneming
komen te staan.
De minister heeft nauwgezet over
wogen, in hoeverre het mogelijk is
eenigen bijzonderen maatregel in het
belang van de betrokkenen te nemen;
tot zijn groot leedwezen bleek echter
geen mogelijkheid tot een zoodanigen
maatregel te bestaan.
DE FEESTEN TE 'S-HERTOGENBOSCH.
Dinsdagavond had in verband met de ju
bileumfeesten in Den Bosoh de eerste opvoe
ring plaats van ..Het Spel van Beatrijs" van
Max Reinherdt, Karl Vollemöller en Engelbert
Humperdinck onder regie van Hans van
Meer: en. in de groote ridderzaal op Oud-
's-Hertogenbosch. Deze uitvoering is buiten
gewoon geslaagd. Er bestond hiervoor een
enorme belangstelling.
Purol er op
Put*ol cjeneesl
Last van die pijnlijke zonnebrand? Gauw
flink Purol er op. Purol helpt, Purol ver
zacht, Purol geneest I Purol-poeder houdt
de huid koel en droog en voorkomt
smetten en huiduitslag.
Bij aankoop van een doosje Purol
a 30 ct.r busje Purol-poeder gratis.
(Adv. Ingez. Med.)
Dextrinefabriek te Foxhol
afgebrand.
Brandweer kon niets tegen de
vuurzee uitrichten.
Groote schade.
Omstreeks acht uur Dinsdagavond is brand
uitgebroken in de aardappelmeel-, siroop- en
dextrinefabriek van de firma Damhoff, te
Foxhol (Gr.) Het vuur, dat vermoedelijk ont
staan is door ontploffing van een hoeveelheid
dextrine, welke dicht bij een der ketels was
opgeslagen, greep zeer snel om zich heen en
in een minimum van tijd stond de geheele fa
briek in lichterlaaie. De brandweer uit Hoo-
gezand die onmiddellijk gewaarschuwd was.
verscheen spoedig ter plaatse en werd bij
gestaan door die van Foxhol en Westerbroek.
Met al het beschikbare materiaal werd het
vuur aangetast, doch men bleek niet opgewas
sen te zijn tegen den geweldigen vuurzee en
binnen een half uur was het geheele fabrieks
gebouw benevens het kantoor tot den grond
toe afgebrand. "Een in de nabijheid staande
loods heeft men kunnen behouden.
Door de stoom uit de ketels te laten ont
snappen kon een ontploffing voorkomen wor
den. In de fabriek was een groote voorraad
dextrine aanwezig, zoodat de schade zeer
groot is. Deze wordt echter door verzekering
gedekt.
Spaarbankboekje vervalscht.
Adjunct-commies der Posterijen en 3
verloofde gearresteerd.
De Centrale Recherche heeft een adjunct
commies bij de Posterijen te Amsterdam aan
gehouden, die in samenwerking met zijn
verloofde, welke mede is gearresteerd, zich
ten nadeele van den Staat heeft schuldig
gemaakt aan oplichting van een paar dui
zend gulden.
De man had, met medeweten van zijn ver
loofde, in het haar toe'oehoorend spaarbank
boekje waarop een klein bedrag stond, als
dienstdoend ambtenaar op een der bijkantoren
valschelijlc de storting van een bedrag van
een paar duizend gulden ingevuld, waarna
het meisje zich dit bedrag heeft doen uitbe
talen. De valschheid in geschrifte werd echter
bij de controle ontdekt, waarna de arrestatie
van het tweetal volgde. Beide zullen der be
schikking van de justitie worden gesteld.
Rijksmiddelen blijven
beneden de raming.
Ondanks liooger opbrengst dan in 1934.
Het overzicht der Rijksmiddelen over
de maand Juni is verschenen. Daaruit
blijkt, dat de directe belastingen in de
eerste zes maanden van 1935
f 47.805.245,50 hebben
d.w.z. ruim f 10 millioen
raming, welke voor een
f58.222.500 is
De overige middelen brachten ruim
f 18 millioen meer op dan in dezelfde
periode van het vorige jaar, doch zij
bleven toch nog f 19 millioen beneden
de raming.
opgebracht,
onder de
half jaar
Conducteur stal geld uit
postzakken.
Na langdurig zoeken gesnapt.
Hij legt een bekentenis af.
Een 56-jarige conducteur der brie
venmalen is te Utrecht door de
Utrechtsche recherche gearresteerd,
verdacht van verduistering van gel
den, die de posterijen waren toever
trouwd.
De conducteur deed dienst op de tremen,
die van de Duitsche grens via Arnhem, Ede
en Utrecht naar Hoek van Holland reden,
waar de post dan overgeladen werd op de
boot voor Engeland.
Reeds langen tijd werd de postdienst op
merkzaam gemaakt, dat geldsbedragen uit
de postzakken verdwenen. Het onderzoek
werd echter zeer bemoeilijkt, daar de post
van uit Frankfurt a. Main over verschillende
landen wordt verdeeld en door tal van han
den ging.
Een scherp onderzoek heeft tenslotte het
spoor naar Utrecht geleid, waar de conduc
teur is aangehouden. Op dat moment was
hij in het bezit van dertien Pond Sterling,
van diefstal afkomstig, terwijl hij voorts be
kende zich verscheidene malen aan ont
vreemding te hebben schuldig gemaakt.
Anderhalf jaar lang had de man zijn prak
tijken uitgevoerd. Wanneer hij een postzak
had geopend, had hij deze weer voorzien van
een loodje, dat wel niet geheel voldeed aan
de eischen, maar dat de verbreking toch vol
doende camoufleerde.
Hoe groot de schade is, die in den loop der
jaren aan tal van personen berokkend is,
valt nog lang niet te zeggen en misschien is
dit bedrag ook nimmer nauwkeurig vast te
stellen.
Het onderzoek wordt nog voortgezet.
OVERPEINZINGEN VAN
EEN CEëXAMINEERDE.
Bovenbedoelde en ondergeteekende geëxa
mineerde is reeds geëxamineerd, en acht zich
wel bevoegd zijn meening uit te spreken.
Eén vak van het examen moet vrijwel ieder
een beheerschen. zonder wat hij veel kans
heeft dat geheele examen te bederven: en dat
zijn de zenuwen. Ik heb nu voor 't eerst eind
examen gedaan, en ben geslaagd. Of ik dat
vak beheerscht heb? Ik kan 't eigenlijk moei
lijk zeggen.
Dat zenuwen je parten kunnen spelen heb
ik in mijn eigen klas en met mijn eigen oogen
kunnen aanschouwen, 't Voorbeeld, waar ik
naar toe wil, betreft een meisje; in de klas
behoorde ze in géén geval tot de domsten:
haar gemiddelde rapportcijfer zweefde tus
schen de zes en de zeven, en wel dichter bij
de zeven dan bij de zes. En wat wil 't geval?
Ze slaagt niét. Ik heb enkele leeraren en leer
lingen gesproken, en als ze over de gezakten
praatten, golden hun eerste woorden het
meisje: alles hadden ze verwacht, maar dat
in geen geval. Och, uit Uw eigen omgeving
kunt U ze wellicht stuk voor stuk aanwijzen.
Wellicht heeft U met zoo iemand in de klas
gezeten, en was er een prettige band in de
klas, dan weet U wel hoé beroerd Uzelf en
de anderen het vinden, vooral in zulk een
geval. Samen onderwijs genoten, gezameiijk
lief en leed doorgemaakt, waarom niet geza
meiijk geslaagd?
Doch eindexaminandi en as.-ei'ndexami-
nandi, laat U geenszins ontmoedigen, als ik
tenminste iets ontmoedigends heb geschre
ven! De beste raad is. zooals U wellicht van
meer kanten hebt gehoord: werk vooral ge
regeld; stel bepaalde uren vast en neem er
gerust een half uurtje meer bij, dan ge in de
vorige klassen deed. En stel vooral nooit uit!
Ge moet niet denken: over acht maanden heb
ik pas examen! Neen, doet alsof ge de volgen
de week evamen moest doen. Overdrijving is
natuurlijk verkeerd. Per slot kunt ge dat voor
Uzelf wel vaststellen. Zoo verstandig mogen
we ons als eindexaminandi wel achten. Ont
spanning moogt ge nemen, moét ge zelfs
nemen.
Of er geluk bij 't examen komt? Zeker!
Wilt ge een bewijs? De schrijver van dit epis
tel is het bewijs. Hij had op de eerste drie
rapporten tusschen vijf en acht onvoldoenden
en op de eindlijst geen één! Hoe kan dat?
Och. 't mondeling valt heusch wel mee.
Ieder die nuchter erover nadenkt moet het
toegeven. Zelfs tijdens 't examen, dus niet
pas nadat hij geslaagd is. We mogen het te
vens als een voorrecht beschouwen, dat onze
eigen leeraren ons examineeren.
Nu, eindexaminandi, veel succes!
NAPOLEON.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij Kon. Besluit is aan W. C. van Breda
op zijn verzoek met ingang van 17 Juli 1935
eervol ontslag verleend als burgemeester dei-
gemeente Bovenkarspel.
Bij K.B. is aan J. Knoppers, op zijn verzoek
eervol ontslag verleend als burgemeester dei-
gemeente Meppel.
DE TARWE-FRAUDE TE ELST.
Gearresteerde personen vrijgelaten.
De Arnhemsche rechtbank heeft de voor-
loopige hechtenis opgeheven van een drie
tal verdachten, die dezer dagen gearresteerd
waren in verband met de fraudes bij de Ge
westelijke Tarwe Centrale in Gelderland.
De vrijgelatenen zijn Ir. W. A. V„ die werk
zaam was bij den A. B. T. B. en tevens taxa
teur en keurmeester van de tarwe was, de
boekhouder A. R„ die in dienst was van den
pakhuishouder J. te Arnhem en G. W., bak
ker te Eist.
Anton Mauve's Schapen
in Teyler.
Met een praatje over Anton Mauve en
zijn kring komen wij ditmaal al vrij dicht
bij de kunst van onzen tijd, waar wij ons tot
nu toe op eenigen afstand van bewogen heb
ben. Officieel behoort deze schilder tot de
„moderne" kunstproductie, al is ook zijn werk
zoo langzamerhand alweer bijna klassiek ge
worden en verstaat men onder modern thans
alweer niet meer de Haagsche school, waartoe
hij gerekend wordt. Modern is een zich voort
durend wijzigend begrip dat feitelijk een
modieus wanbegrip wordt wanneer men ver
zuimt te erkennen dat de schoonheid daar
aan niet onverbrekelijk verbonden is noch
aan een bepaalden tijd gebonden. Voor de
meesten onzer is de tijd van de Haagsche
School echter zij het dan recente historie
geworden, en in deze zomerweken kan een
kleine opfrissching van het geheugen mis
schien welkom zijn. Teyler's verzameling
biedt den bezoeker een aantal kunstwerken
uit die periode, die van haar belangrijkheid
een beeld geven dat verre van compleet is
doch in de afzonderlijke werken de schoon
heid van die dagen rijkelijk doet kennen. Dat
de Marissen er te eenemale ontbreken is
jammer; zonder hen is de periode niet gaaf
geportretteerd. Doch wat niet is kan nog
komen, nu de fancy-prijzen van vroeger voor
het completeeren geen beletsel meer gaan
zijn.
Maar in ieder geval heeft men er. in ken
merkende stalen: Bosboom, Weisenbruch,
Israëls, Mauve en wij houden ons voor van
daag bij den laatste omdat die. in zeker op
zicht nog bovendien tot onze stad in goede
relatie stond.
Immers het waren zijn jeugd en studie
jaren die de in 1838 in Zaandam geboren
Mauve hier doorbracht. We hebben vroeger
al eens verteld hoe hij in de jaren vijftig hier
met de Haarlemsche schilders vriendschap-
pelijken omgang had en onder anderen bij
de Savrij's aan huis kwam, en van den schil
der Savrij Senior een zeer fijn portret schil
derde dat jarenlang in het Rijksmuseum hing
Hij heeft hier veel in de duinen gewerkt en
de blonde toon van zijn later werk zal hem
allicht door het Kennemer duinlandschap ge-
inspireerd zijn.
Hij moet een man van teere constitutie ge
weest zijn, die slechts even vijftig jaar oud
zou worden. Zijn werk doet een uiterst fijn
gevoelig en beschaafd artist kennen, die met
zeer weinig middelen een maximum van
athmospherische nuances wist te bereiken.
Hij verkreeg nog tijdens zijn leven een wereld
reputatie. mede door een gunstige conjunc
tuur in de Angelsaksische wereld die zich
voor de Hollandsche kunst, als verwante dei-
scholen van Barbizon, was gaan intsresseeren
Nadat Mauve eenige jaren buiten Den Haag
gewerkt had vestigde hij zich te Laren. Hoe
wel men later gaarne de Gooische landouwen
als „het land van Mauve" meende te kunnen
typeeren was hij er volstrekt de ontdekker
niet van. Toen hij er kwam vond hij er
Neuhuys en Tony Offermans en Wally Moes
en reeds vóór dezen hadden oudere genera
ties als de Koekkoeken, Jan van Ravenzwaay
'en dergelijke heeren het Gooische land van
Hilversum uit, verkend. Maar Mauve was
misschien de eerste die het eenvoudig-stille
soms zachtmelancholische maar altijd teere
van het heidelandschap in al zijn fijne ver
scheidenheid op de simpelste wijze voor
droeg en door de muzikaliteit, die zijn wezen
ingeboren was en uit zijn werk sprak, tege
lijk de eenvoudigsten en de subtielst voelen
den onder zijn tijdgenooten wist te bekoren.
Het heidelandschap en de daarin rondzwer
vende of er vandaan terugkeerende kudden
schapen werden zijn steeds weer gevraagde
sujetten zooals hij ook ,.de" schapen-schilder
par excellence wam te worden voor wie een
etiket van noode had en niet wist wat prach
tigs Mauve ook in ander genre gepresteerd
had. Het is een tijdje lang een artistieke
mode geweest. Mauve en de andere Hage
naars dat zich vaak herhalen kwalijk te nemen
het hun euvel te duiden dat zij aan een steeds
dringende vraag wilden beantwoorden, dat zij
zooals men dan met geforceerde minachting
meende te moeten opmerken, „voor de
markt" werkten.
Ook die mode zal voorbijgaan omdat, wie
zoo spraken, velerlei over het hoofd zagen.
Eerstens, dat lang niet ieder schilder de
potentie bezit zich te herhalen, zonder in
qualiteit te verminderen. Tweedens, dat een
Van Goyen, een Corot eenzelfde verwijt ge
maakt zou kunnen worden, waaraan men
eenvoudig niet drukt omdat de tijds
afstand tusschen hen en ons het werk ver
strooide en het verwijt belet op te komen.
En het moet vooral in dezen tijd een netelige
vraag zijn, die niettemin te stellen is: was
het niet beter „voor de markt" te werken,
dan voor het crisiscomité of anderen' vorm
van philantropie? Men heeft zich, de Hage
naars afbrekend, blind gestaard op de mis
schien inderdaad te hooge sommen die onder
bepaalde conjunctuur voor hun werk betaald
zijn en vergeten 't axioma dat geldswaarde
en kunstwaarde elkaar nimmer definitief
dekken. Beide worden door factoren bepaald
die niets met elkaar te maken hebben. Alleen
onverstand en snobisme kunnen volhouden
dat een kunstwerk negentig procent van zijn
belangrijkheid verliest omdat, wat vroeger
duizend gulden kostte, thans voor honderd te
koop is. Aan het werk veranderde immers
niets, alleen de begeerlijkheid wijzigde zich
om de een of andere reden.
Laten wij er ons dus niet verder om be
kommeren of de Mauve in Teyler vandaag
minder hoog verzekerd behoort te zijn dan
dertig jaar geleden en van de zuivere kunst
van dezen artist blijven genieten. Zuiver
naar den geest maar ook naar de techniek:
hij beheerschte zijn stof op buitengewone
wijze. Zoozeer had hij die in zich opgenomen
dat hij in zijn teekeningen een gansche kud
de schapen met een aantal booglijntjes wist
te suggereeren. Zoo ziet ge op onze schilde
rij hier, hoe prachtig begrepen dat samen
scholen van zulk een groep dieren is uitge
drukt, ge voelt er als het ware het trage be
wegen onder en meent het zacht gerucht
van het grazen te vernemen. En hoe kundi;
is zulk een stuk terrein geschilderd, hoeveel
kennis steekt daar onder voor men het zoo
eenvoudig en toch zoo definitief vermag te
geven. Om nog van de hoofdzaak: het athmos
pherische, dat land en horizon omvat, te
zwijgen. Anton Mauve is een nobel artist uit
zijn tijd van wien schilders en leeken ook
vandaag nog wat kunnen leeren.
J. H. DE BOIS.
Een halve eeuw geleden
Uit Haarlem's Dagblad van 1885.
17 Juli:
In Saksenland leeft een man. wien het
eindelijk en ten laatste gelukt is het
weer te maken. In het vriendelijke
stadje Falkenstein had men de vorige
week ook vreeselyk veel last van de
hitte en de droogte en daarom werd er
een deputatie gezonden naar den
eigenaar van het hotel „Zum Stern",
die tot nog toe zonder uitzondering, al
de concerten, welke hij in zijn tum gaf,
had zien mislukken door de vreeselijk-
ste regenbuien. Men verzocht hem nu
ook weer een concert in zijn tuin te
annonceeren. De hotelhouder was
onmiddellijk bereid en liet de volgende
advertentie in de „Falkensteiner
Zeitung" zetten
HOTEL „ZUM STERN".
Door het aanhoudende droge weder
zie ik mij in het belang van den land
bouw verplicht, morgen. Woensdag,
's avonds te 7 uur. een groot concert te
geven, met prachtige verlichting door
geheel nieuwe illuminatie-toestellen.
Het orkest zal spelen onder de leiding
van den orkestdirecteur Petzold. uit
Auerbach. Entrée 25 pfennig. Een druk
bezoek wordt zeer gewenscht."
En inderdaad. Woensdag openden
zich de hemelsluizen en een verkwik
kende regen viel op het uitgedroogde
land.
Door onze lens gesnapt.
Ir. D. N. DE LANGE.
Ir. D. N. de Lange werd 27 Juli 1894 te
's Gravenhage geboren. Na met succes het
eindexamen H B.S. 5-j.c. te hebben afgelegd,
ging hij aan de Technische Hooge School te
Delft studeeren voor civiel ingenieur en be
haalde in 1919 zijn diploma.
Daarna was hij ongeveer een jaar werk
zaam als ingenieur bij de Genie te Gorin-
chem. Op 8 November 1920 werd hij als
ingenieur bij den dienst van Openbare Wer
ken alhier aangesteld. Op 1 Juni 1932 werd
de heer De Lange bevorderd tot „ingenieur
in algemeenen dienst", en op 1 Mei 1933 volg
de zijn benoeming tot „hoofdingenieur, plaats
vervangend directeur", welke functie hij
thans nog bekleedt.
Iets kar); spreekwoord'lijk zijn,
„Zoo goed als HAAS' Azijn!*'
(Adv. Ingez. Med.)
VEREENIGING REMBRANDT.
Heden werd in het Scheepvaarthuis te
Amsterdam de jaarvergadering gehouden
van de Vereenlging „Rembrandt" tot be
houd en vermeerdering van kunstschatten
in Nederland onder leiding van dr. E.
Heldring. Door dezen werd medegedeeld,
dat het Prinses Juliana behaagd heeft, het
beschermvrouwschap der Vereeniging te
aanvaarden.
Het jaarverslag van den secretaris, den
heer J. P. Kruseman vermeldde o.m. dat
met uitzondering van de totstandkoming
van het Allard Pierson Museum geen aan-
koopen of gevallen van steun verleening van
groot formaat zijn geschied.
Melding werd gemaakt van een belangrijk
legaat, dat door wijlen mevrouw Douairière
mr. J. Baron d'Aulnis de Bourouill-Twiss te
Utrecht aan de vereeninig vermaakt werd,
endat de heer en mevrouw Acquoyx-Nairac te
Deventer hun vermogen aan een door hen in
het leven geroepen stichting nalieten. De in
komsten uit het kapitaal dezer stichting zul
len, elk voor een derde, aan de Vereeniging
tot Behoud van Natuurmonumenten, de Ver
eeniging „Hendrick de Keyser" en aan „Rem
brandt" ten goede komen.
MR. CORT v. d. LINDEN HERDACHT.
In de Dinsdag gehouden vergadering van
den Eaad van State heeft de vice-president
jhr. mr. F. Beeiaerts van Blokland, den mi
nister van Staat mr. P. W. A. Cort van der
Linden, oud-lid van den Raad. van State her-
I dacht.
