UIT HET BUITENLAND
DUITSCHLAND ZOEKT
VRIENDSCHAP.
Onderhandelingen die
voor alle andere moeten gaan.
THIJS IJS EN HET GEHEIMZINNIGE EILAND.
met
ZAT E-R DAG 20 JULT 193."
H A A R L E M'S D A G B E A D
Kabinetscrisis in Griekenland. Strijd tusschen monar
chisten en republikeinen. De premier Tsaldaris wenschte
neutraliteit ten opzichte der quaestie van de monarchie.
Von Lewetzow afgetreden als Berlijn's politiechef.
Griekenland.
De Grieksche regeering
afgetreden.
Generaal Kondylis.
Naar Reuter meldt, is het Grieksche kabi
net afgetreden.
De crisis vindt haar oorzaak in ernstige
meeningsverschillen in den boezem van 't mi
nisterie over het herstel van het koningschap.
Het conflict liep zoo hoog. dat de minister
van oorlog en plaatsvervangend premier, ge
neraal Kondylis, en de minister van Landbouw
Thotokis. hun ontslag namen. Men heeft nog
getracht beide ministers er toe te brengen hun
ontslag in trekken, doch deze pogingen ble
ven vruchteloos.
Onmiddellijk nadat generaal Kondylis. die
zooals men weet, ïn Italië en Joegoslavië be
sprekingen met de leidende staatslieden heeft
gevoerd, te Athene was teruggekeerd, bleek
naar de Londensche ..Daily Telegraph" ver
neemt in het kabinet groote oneenigheid te
bestaan. Deze meeningsverschillen hadden spe
ciaal betrekking op het vraagstuk van het
herstel van het koningschap in Griekenland.
Kondylis, die voorstander van een restaura
tie is, en de overige monarchistische leden
van het kabinet oefenden krachtige pressie
uit op den premier Tsaldaris, opdat deze de
vier republikeinsche kabinetsleden zou dwin
gen af te treden. Tsaldaris weigerde dit echter
pertinent, aangezien hij beslist wenscht te
volharden bij zijn politiek van neutraliteit ten
opzichte van het vraagstuk der monarchie.
In totaal hadden in" het kabinet-Tsaldaris
vijf voorstanders der monarchie zitting. Kon
dylis en zijn vier medestanders zijn van oor
deel. dat de houding van den premier nadeelig is
voor de monarchistische beweging.
DiuStselfolgtmcL
Graaf Helfdórf voorloopig
politiechef te Berlijn.
Het D.N.B. meldt:
hoofdcommissaris van politie te Ber
lijn, oud-vice-admiraal von Lewetzow, heeft
bij minister Frick zijn ontslag ingediend.
Minister Frick heeft tot nadere goedkeu
ring van Hitier von Lewetzow van zijn func
tie ontheven en tot zijn voorloopigen opvol
ger benoemd den hoofdcommissaris van po
litie van Potsdam, den S.S. leider graaf Hell-
dorf.
In verband met deze benoeming heeft een
bespreking plaats gehad tusschen minister
Göbels, den Staatscommissaris van Berlijn,
dr. Lippert, den generaal der landspolitie,
Daluege, graaf Helldorf. Tijdens deze bespre
king zijn de richtlijnen vastgelegd, volgens
welke in de toekomst de politieke gouwlei
ding. S. A. leiding, politie en gemeentebe
stuur den strijd zullen voeren om de hoofd
stad van communistische pogingen tot on
dermijning van het gezag, bolsjewistisch-
Joodsche aanmatiging en reactionnaire pro
paganda te vrijwaren.
Het resultaat van het onderhoud was. dat
alle instanties eendrachtig zullen samenwer
ken om ook in de toekomst de Duitsche
hoofdstad het karakter van een nat. socia
listische stad te waarborgen.
Frankrijk.
Betooging tegen Lavai's
decreten?
Het comité tot coördinatie van de socia
listen en communisten heeft besloten een so-
cialistisch-communistische organisatie te
vormen, waarin alle groepen worden ver-
eenigd, welke geïnteresseerd zijn bij de be-
zuinigings-decreten van de regeering. ten
einde de actie tegen deze decreten te steunen.
Ambtenaren en beambten van de P.T.T.
zijn opgeroepen voor een groote vergadering,
waar hun het standpunt van de organisatie-
leiding zal worden medegedeeld.
Naar het schijnt, hebben de organisatoren
der demonstratie tegen de decreten, welke
Vrijdagavond op de Place de l'Opéra zou
plaats vinden, de convocaties voor die betoo
ging. trots het verbod der politie, niet in
getrokken. Met nadruk is daarom van de
zijde der politie bekend gemaakt, dat heden
alle demonstraties verboden zijn.
Abessynië.
Abessynië's rechten als
Volkenbondslid.
In het Lagerhuis werd de regeering de
vraag gesteld of Abessynië's rechten als lid
van den Volkenbond gehandhaafd zullen
worden. Minister Eden antwoordde: ..De re
geering van Zijne Majesteit stelt pogingen
in het werk een vriendschappelijke beslech
ting van het Italiaansch-Abbessynisch ge
schil te bewerkstelligen. Zij houdt daarbij
volledig rekening met de rechten en ver
plichtingen van de leden van den Bond en
zal dat ook in de toekomst doen".
Abessynië treedt toe tot de
Roode Kruis-Conventie.
De Tel. verneemt uit Genève:
De regeering van Abessynië heeft door be
middeling van haar gezant te Parijs aan de
ZwStsersche regeering medegedeeld, dat zij
bereid is toe te treden tot de Roode-Kruis-
conventie van Genève. De onderhandelingen
hierover, welke krachtens de bepalingen van
de conventie met de Zwitsersche regeering
worden gevoerd, zijn nog niet afgesloten. De
toetreding van Abessynië tot de Roode-Kruis
conventie is evenwel verzekerd.
Dit beteekent dat Abessynië in geval van
een oorlog met Italië de onder bescherming
van het Rooae Kruis staande Italiaansche
lazaretten en transporten van gewonden
moet respecteeren en dat zijn eigen gewon
den en zieken eveneens onder de bescher
ming van het Roode Kruis worden gesteld.
Engeland.
Afweergeschut voor de
Britsche vloot.
De maritieme medewerker van de „Daily
Telegraph" meldt, dat de Britsche vloot wel
dra de luchtafweerbewapening der oorlogs
schepen zal verdubbelen en zelfs verviervou
digen. Dit beteekent een erkenning van het
gevaar van luchtaanvallen, waartegen doel
treffende verdediging absoluut noodzakelijk
is. De afweerkanonnen zullen worden gemo
derniseerd en aanzienlijk in aantal vermeer
derd.
Maar het wil niet vlotten.
Een historisch en teekenend verhaal.
BERLIJN, 18 Juli 1935.
Met Italië wilde het niet vlotten. In de eerste
dagen der geweldige verheffing beschouwde
Nazi-Duitschland Italië als zijn eenigen wa
ren vriend. De Italiaansche pers gaf daar alle
aanleiding toe en over en weer was er louter
waardsering en lof voor „het groote edele
volk" aan deze en aan gene zijde der Alpen.
Van „allerhöchste" zijde in Duitschland moest
de vriendschap bezegeld worden door „aller-
höchst" bezoek. En Hitier vloog over de Alpen,
om Mussolini te ontmoeten. Een beetje mu
ziek, een beetje parade, een fijn dineetje en
de heeren keerden weer terug, elk naar zijn
residentie. De Duitsche pers bleef den grooten
Romeinschen dictator en het edele bevriende
volk onverstoorbaar huldigen. Onverstoorbaar
want in Italië was de pers op eens gaan
zwijgen over alles, wat zij voorgegeven had,
zoo zeer te bewonderen in den grooten Ger-
maanschen buurman..Maar toen Mussolini
enkele 'maaïï dén' na dé befaamde'-Ohtm'oe'ting.
in een van zijn groote redevoeringen kuituur
en manieren der Germanen van het allereerste
en van het Derde Rijk „barbaarsch" noemde,
toen viel de Italiaansche pers in-unisono-
conbrio-met een toepasselijk refrein. Het is in
de laatste dagen wel verstomd door de pijn
lijke terughoudendheid van Duitschland bij
het Italiaansche conflict met Abessynië, maar
het Derde Rijk heeft die eerste vriendschap in
nevelen zien vervliegen. Toen kwam de geste
naar het Oosten en het officieele Polen werd
als vriend gewonnen, of eigenlijk: er werd een
vriendschap „met tienjarig bestand afgeslo
ten". Polen is nu de oude trouwe vriend: vast
als een rots in de branding, staat zijn vriend
schap nu toch al zooveel maanden lang!
onwankelbaar in de stormen der internatio
nale verlokkingen en dreigementen. Het is nog
wel geen vriendschap van volk tot volk, doch
dat ligt niet aan Duitschland. Van deze zijde
wordt ook hiernaar met alle macht en vrien
delijkheid gestreefd. Met het officieele Frank
rijk wilde het nog niet lukken. Zullen.hier de
oude front-strijders den weg kunnen banen?
De Duitsche frontstrijders, die Frankrijk be
zochten, hebben geweend van ontroering bij
de hartelijke begroeting door de Fransche
oudstrijders, die zij 4 jaren lang hebben moe
ten bestrijden met gifgas, vloeiend vuur en
ander vernuftig bedacht moordtuig. Als de in
drukken, gewekt bij zulke ontmoetingen blij
vend zijn, dan mogen we het beste hopen, al
kunnen wij niet vergeten, dat in den loop der
tijden na bloedigen kamp, de oude vijanden
broederlijk konden samenzijn en later toch
weer verwoed op elkaar lossloegen, met alle
hoogachting voor den ridderlijken moed van
den doodgesabelden tegenstander. Er moeten
anderen machten meewerken en uitgeroeid
moeten de geheime machten van het vuilste
winstbejag. Vloeit het verlangen naar vriend
schap met een machtig volk voort uit liefde
voor den vrede, „überhaupt", of om zeker te
zijn, te gegevener tijd een gevreesden tegen
stander onschadelijk te kunnen maken?
Duitschland heeft de Engelsche regeering
zijn vlootpact aangeboden en deze heeft het
welwillend aanvaard. Maar van vriendschap
met het officieele Engeland, zooals met Pqlen,
kan nog geen sprake zijn. Breede kringen in
Engeland blijven achterdochtig en afwijzend.
Men wil tot een vriendschappelijke verhou
ding althans tot een goede verhouding
komen door bezoek over en weer van oud
frontstrijders, van studenten, geleerden,
kunstenaars. De Engelsche oud-strijders, die
Berlijn bezochten, zijn er niet alleen met offi
cieele vriendelijkheid ontvangen, maar wer
den ook door de Berlijnsche bevolking met
de grootste hartelijkheid begroet. Dat was
echte levendige hartelijkheid, een blij stralen
de begroeting, die ook den Franschen bij hun
bezoek zal ten deel vallen.
Lord Allen of Hurtwoord, een vriend van
Mac Donald, Sir Josiah Stamp, een der direc
teuren van de Engelsche Bank en andere
prominente Engelschen zullen hier spreken en
in Duitschland worden rondgeleid. Twintig
Engelsche studenten-leiders zijn in Kiel aan
gekomen. Groote groepen Engelsche studen
ten bereizen Duitschland, Duitsche gaan naar
Engeland. Dat het Duitsche volk haakt naar
vriendschap met de andere volken, is onmis
kenbaar. En toch schijnt het van andere zijde
maar niet te willen vlotten. Zelfs een man als
de correspondent' van de Times, die zich
klaarblijkelijk in zijn Berlijnsche omgeving
heel wel gevoelt, meent zijn landgenooten
voor Duitsche vriendschappelijke gevoelens te
moeten waarschuwen.
Dit bewerkt bij hem ongetwijfeld de Nazi-
politiek, waarmee maar weinigen, buiten de
Partei-genossen, het eens zijn. Vooral in deze
dagen van streven naar vrede en vriendschap
met de heele wereld, dreigt binnen de grenzen
der Heimat een meedoogenlooze bestrijding
van alles wat niet van de partij en van het
ras is.
De Duitsche bladen publiceerden tegelijker
tijd dus blijkbaar op hoog bevel een ar
tikel over ..de gefantaseerde gruwelberichten
in de buitenlandsche pers", naar aanleiding
van het incident bij de vertooning Van een
Zweeasche film, die Joden zouden hebben ge
saboteerd.
Het „incident" was een kloppartij en een be
weging die als „oproer" een provinciestad in
opspraak zou kunnen brengen voor alle ko
mende tijden. Vele Joden, die met het geval
niets te maken hadden zijn ernstig mishan
deld, ruiten van restaurants zijn stukgeslagen,
kortom het was een lawaai als in „de oude
dagen van kommer en strijd". Dat was al erg
genoeg, doch met gruwelijk welbehagen heb
ben enkele buitenlandsche correspondenten
er wat meer van gemaakt. Nu vraagt de Duit
sche pers op hoog bevel: „maken wij zooveel
drukte van de onlusten en slachterijen in
andere landen als in Belfast b.v.?" Die ver
gelijking gaat heelemaal niet op. Het mo-
lesteeren, mishandelen en de onderdrukking
van Joden en anderen is een direct
gevolg van de leer der hooge overheid. Voor
den „Stürmer" op schuttingen en muren in
Berlijnsche hoofdstraten, het blad van Strei-
cher, staan opgeschoten jongens te ginne
gappen.
Dat Joden provoceerend optreden is een
bewering, die even belachelijk is als de vecht
partij. die het verbod eener jeugdvereeniging
„noodzakelijk" maakte.. Twee jongens, die
samen zestien jaar oud waren, kregen ruzie
om een bezemsteel. De kleinste van de twee
riep zijn grooten broer van 11 jaar te hulp en
toen deze den ander den stok uit de hand
rukte, werd die hand door een grooten splin
ter bloedig gewond. De moeders en de vaders,
de dokter en de schoolmeester, groepenlei-
ders en oppergroepenleiders kwamen er aan
te pas. Een toen de gouwleider er van hoorde
en ook ervoer, dat de groote broer van 11 jaar
lid was van een bloeiende zang- en sportclub,
die evenwel nog niet was gelijkgeschakeld,
werd die club ontbonden verklaard, als ge
vaarlijk voor volk en staat.
Ik zou 't niet verder hebben verteld, als 't
niet „historisch" was.
H. L.
De goudclausule in de Vereen.
Staten.
Spoorwegmaatschappij moet op goudbasis
uitbetalen.
De Tel. verneemt uit New-York:
Een voor de bezitters van Amerikaansche
obligaties met goudclausule belangrijke beslis
sing werd heden door rechter Knox van het
Federale Gerechtshof geveld. Knox veroordeel
de de St. Louis and South Western Railroad
de coupons en lossingen van haar obligatie-
leeningen op goudbasis uit te betalen.
De betreffende eisch tot betaling op goud
basis werd gesteld door de Anglo Continen
tale Treuhand A.G., die betaling in guldens
vorderde.
De leening is in totaal 8 16.383 groot. Op
grond van het thans gevelde vonnis zal de
maatschappij voor elke coupon van 25 no
minaal, die op 1 Januari 1934 verviel, 39,63
moeten uitbetalen.
Het vonnis van rechter Knox is het eerste
•esultaat van de bemoeiingen der beziters van
Amerikaansche leeningen om ook na den uit
spraak van het Amerikaansche Hooggerechts
hof de leeningen welke 'n goudclausule bevat
ten, op goudbasis uitbetaald te krijgen.
Het is naar men weet ook juist met het oog
op den mogelijken uitslag van verdere goud
clausule-processen, dat de regeering thans
een wetsontwerp heeft ingediend waarbij
hétinstellen van schade-acties tegen de re
geering op grond van ben a dee ling door de dol-
lar-devalutie onmogelijk wordt gemaakt.
Ofschoon het onderhavige geval niet syno
niem is met de kwesties welke door het Hoog-
erechtshof in behandeling zijn genomen, ge
looft men in beurskringen te New York, dat
de thans gevallen beslissing toch van groote be
teekenis is voor de beantwoording van de
vraag of Amerikaansche obligaties, die in bui-
tenlandsch bezit zijn op goudbasis moeten
worden betaald of niet.
HEVIGE AARDBEVING GEVOELD TE TOKIO
Vrijdagmorgen vroeg is te Tokio en omge
ving, met name in Noordelijke richting naar
Sendai, een hevige aardbeving waargenomen,
welke met korte tusschenpoozen ongeveer
twintig minuten duurde.
Uit vrees voor ernstige gevolgen verliet de
bevolking in allerijl de huizen. De tot dusverre
ontvangen berichten gewagen echter niet van
groote schade.
MADAME HANAU OVERLEDEN
Mevrouw Marthe Hanau, de directrice van
het financieele blad „Gazette du Franc", is in
de gevangenis van Fresnes overleden.
door Henry de Jouvenel,
Senator en Gezant van Frankrijk.
Hoe jammer is het, dat het niets helpt el
kaar over en weer te beschuldigen! Want dat
is ongeveer de eenige manier om iets uit te
wisselen, waarvan de volken nog geen af
stand hebben gedaan, ja, welke zelfs in den
laatsten tijd nog is toegenomen.
Werkelijk, in een periode, waarin een goede
verstandighouding voor allen bittere nood
zaak is, is het een groote luxe niet begrepen
te worden! Maar het is dan ook een zeer kost
bare luxe. Bij den bewapeningswedloop te
land en ter zee van weleer komt nu nog de
bewapeningswedloop in de lucht. Nadat ie
groote industrieën geruïneerd zijn door den
vooruitgang van het industrieele materieel,
zullen de groote mogendheden geruïneerd
worden door de ontwikkeling van de nationa
le defensie.
Engeland, dat dit ziet aankomen, heeft hals
over kop een vlootovereenkomst met Duitsch
land onderteekend. Frankrijk zou hierop niets
aan te merken hebben gehad, als deze onder-
teekening een antwoord was geweest op de be
kende Fransche nota van 17 April 1934. waar
door het aan de gansche wereld meedeelde een
vrijheid te hernemen, waarvan het overigens
nooit gebruik heeft gemaakt. Daar die vloot
overeenkomst volkomen onverwacht is geslo
ten, vlak na de conferentie van Stresa, waar
Engeland, Italië en Frankrijk zich verbonden
hadden geen afzonderlijke accoorden te zullen
sluiten, blijkt de Engelsche regeering wel erg
veel haast te hebben gehad om de banden te
verbreken, welke zij zoo juist opnieuw had
gelegd.
Toch blijft er, omdat de overeenkomst nu
een voldongen feit is, niets anders over dan
daaruit gevolgtrekkingen te maken.
De Fransche regeering heeft steeds ondub
belzinnig de onderlinge afhankelijkheid van
de verschillende soorten bewapening tot uit
drukking gebracht. Het heeft nu voortaan
echter geen zin meer om hardnekkig te blij
ven vasthouden aan een formule, welke door
dit Engelsch-Duitsche accoord is gelikwideerd.
Wij zijn thans genoodzaakt te denken aan
onze bewapening te land, zooals Engeland
heeft gedacht aan zijn bewapening ter zee, en
wij zijn genoodzaakt te beproeven een beper
king te verkrijgen, welke door de genoemde
overeenkomst voor de volken van het Euro-
peesche vasteland urgenter is geworden, omdat
Duitschland, nu het zijn vlootambities binnen
zekere grenzen heeft teruggebracht, de vrij
heid heeft genomen zijn inspanning op ander
militair terrein te vermeerderen.
Hiertoe zal met Duitschland onderhandeld
moeten worden. Zelfs als die onderhandelingen
zouden moeten schipbreuk lijden, zouden zij
moeten worden gevoerd, want een mislukking
zou een les zijn, en Europa heeft voor alles
noodig te weten waar het aan toe is.
Wenscht I-Iitler den vrede, zooals hij met
klem verzekert en weer opnieuw verzekert, of
beoogt" hij alleen, er aan dénkend dat de
vlootpolitiek van Wilhelm II en von Bülow tot
de Fransch-Britsche Entente leidde, Engeland
van zijn oude bondgenooten te scheiden?
Heeft een rechtschapen mensch op dit oogen-
blik niet het recht nog de eene noch de an
dere veronderstelling uit te schakelen? Wat
zou beter zijn: ze nader te bestudeeren of in
onzekerheid 'te blijven verkeeren?
Zeer zeker zou Frankrijk, wanneer het be
sprekingen met Duitschland opent, zoowel
het risico loopen zelf er de dupe van te wor
den als ook de andere volken te verontrusten,
want Europa schrikt bijna evenzeer op bij het
gerucht over Fransch-Duitsche onderhande
lingen als bij het vooruitzicht op een conflict
tusschen Frankrijk en Engeland. Immers in
het eene geval vreest Europa de komst van
den oorlog, in het andere de vorming van een
hegemonie. Er kan dus voor Frankrijk geen
sprake zijn op dezelfde manier te handelen
als Engeland. Het netwerk van pacten, welke
de Fransche regeering gesloten heeft, bindt
Frankrijk. Het kan slechts onderhandelen als
gevolmachtigde. Ook al zou het in schijn
bi-lateraal blijven, dan zou toch in werke*
lijkheid elk debat tusschen Duitschland en
Frankrijk tusschen Duitschland en Europa
worden gevoerd. Dat maakt de zaak zoo moei
lijk en is tegelijkertijd de portée ervan
Hitier kan het karakter, dat de onderhan
delingen noodgedwongen zouden krijgen, niet
ontkennen. Niets belet bovendien alles
wijst zelfs in die richting het karakter van
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLINC.
Degene, die zat te peinzen, was een oude hond. Hij was in uniform
gekleed en keek Thijs vriendelijk aan.
Thijs IJs stelde zich nu voor.
,,'t Is mij zeer aangenaam," antwoordde de hond: „ik heet kapitein
Arie Baard."
„Ik stoor toch niet?" vroeg Thijs, „ik zag U zoo zwaar zitten
peinzen...."
„Och ja dat kan ik niet ontkennen," zei de zeeman, „maar met
het storen loopt het niet zoo'n vaart. Ik denk wel na, maar ik kan
maar niets verzinneno. o. wat ben ik ongelukkig!"
„Misschien," sprak Thijs, „kan ik U wel behulpzaam zijn ik durf
heel veel, al zie ik er misschien niet naar uit."
„Ik zal je eerst maar 's het verhaal vertellen," zei Arie Baard, „dan
kun je er pas over oordeelen."
de onderhandelingen vooraf nauwkeurig ta
bepalen. Tenslotte echter zou het verdrag, dat
als basis moet dienen voor een algemeene
overeenkomst, slechts te Genève bindend kun
nen worden gemaakt. Op die wijze zouden de
Duitsche methode van oi-laterale verdragen
en de Fransche stelling van de collectieve vei
ligheidsorganisatie zich met elkaar kunnen
verzoenen.
Onderhandelingen tusschen Duitschland en
Frankrijk, welke beperkt zouden worden tot
de bewapening te land. met het oog op een
vervolgens door den Volkenbond te ratificee-
ren accoord, zouden bij mislukking zoo weinig
desillusie en bij succes Europa zoo veel op
luchting brengen, dat men er niet langer meer
over zou moeten aarzelen.
Als de onderhandelingen voorwaarde waren
voor een luchtpact, zou Engeland er meer zorg
aan besteden, dan wanneer zij het gevolg er
van waren. De kansen daarvoor zouden toe
genomen zijn. Zij zouden een nuttige ervaring
vormen voor latere besprekingen. Tenslotte en
vooral zouden zij het algemeen belang van
Europa dienen.
Frankrijk is geen eiland. De natuur, de
vriendschap, de verdragen binden het aan het
vasteland met banden, welke het niet kan
verbreken. Frankrijk heeft heel wat fouten
gemaakt, doch het heeft niet en het zal
zich niet verloocheningen te verwijten heb
ben. Sommige landen hebben zich van
Frankrijk kunnen losmaken, maar Frankrijk
heeft zich niet van hen losgemaakt. Het over
weegt ook niet met afzonderlijke accoorden op
afzonderlijke accoorden te antwoorden. Hitier,
die dikwijls een beroep op het eergevoel doet,
kan zich er niet over verwonderen, dat wij
daaraan trouw zullen blijven.
Dit vastgesteld hebbend, blijft er nog over:
dat het vraagstuk van de bewapening te
land het eerst geregeld moet worden;
dat dit niet kan geschieden, zoolang
Duitschland buiten den Volkenbond blijft,
zonder een voorafgaand accoord tusschen
Frankrijk en Duitschland,
en dat bijgevolg de poging tot dat accoord
te komen, zoowel door tijdsvolgorde als door
zijn belangrijkheid, de eerste der diplomatieke
onderhandelingen moet zijn.
(Nadruk verboden)
in
"Z£>fb
In doozen van 20cL.a£
(Adv. Ingez. Med.)
Het einde van den Stahlhelm?
In Silezië ontbonden.
Thuringsche leiders naar een concentratie
kamp.
Van officieele zijde wordt medegedeeld,
c!at volgens een verordening van de geheime
staatspolitie van 19 Juli de nationaal-socia-
listische frondstrijdersbond (Stahlhelm) voor
de districten Breslau, Liegnitz en Oppeln in
al zijn geledingen en met onmiddellijken in
gang is ontbonden.
De T'hüringsche miinster van Binnenland-
sche Zaken deelt mede:
Wegens verschillende handelingen en
maatregelen, die gericht waren tegen het
gezag van den staat en wegens het versprei
den van onware beweringen, welke er toe
kunnen leiden het optreden van den staat in
het openbare leven in discrediet te brengen,
alsmede wegens het beschimpen van partij-
organisaties moesten verscheiden leidende
persoonlijkheden van den Stahlhelm in Thü-
ringen in „Schutzhaft" worden genomen en
naar het concentratiekamp in Bad Suiza
overgebracht worden.
Om dezelfde reden moest een decreet wor
den uitgevaardigd, volgens hetwelk het dra
gen van insignes en uniformen van den
Stahlhelm en alle bijeenkomsten, concerten
enz. alsmede het uitsteken van Stahlhelm-
vlaggen verboden worden.
De Berlijnsche correspondent van de Tel.
meldt: Deze maatregelen tegen den vroege-
ren Stahlhelm, welke wij reeds eenigen tijd
geleden hebben aangekondigd en welke be
gonnen zijn met de ontbinding van Stahl-
helmgroepen in Baden, zijn te beschouwen
als een onderdeel van liet groote programma
tot voortzetting der zoogenaamde gelijkscha
keling in nationaal-socialistischen zin. Het
besluit, om den traditioneelen bond van vroe
gere frontsoldaten te liquideeren, wordt klaar
blijkelijk. om de draagwijdte er van niet al te
zeer in het oog te doen vallen, successievelijk,
etappes-gewijze ten uitvoer gebracht. Er valt
thans evenwel niet meer aan te twijfelen, dat
de dagen van den Stahlhelm geteld zijn en
dat zijn verdwijnen een moreele genoegdoe
ning is voor de S. A.. welker positie er alweer
door versterkt wordt.
BROOKS' RECORDVLUCHT
MISLUKT.
CAIRO, 19 Juli (A.N.P.) De bekende En
gelsche vlieger Brooks, die het record Austra
liëEngeland op zijn naam heeft en gisteren
nacht van het vliegveld Lympne vertrokken
is voor een solovlucht naar Kaapstad om te
trachten, het op naam van Amy Mollison-
Johnson staande record te veroveren, is na
bij Mersa Matruh met zijn toestel neerge
stort. Hij liep eenige verwondingen op, die
echter niet gevaarlijk zijn.
LIJKEN VAN TWEE ALPINISTEN
GEVONDEN.
Sedert verleden week Woensdag werden
twee alpinisten uit München vermist, een
25-jarige vrouw en een man van dertig jaren
Donderdag heeft een reddingsbrigade uit
Berchtesgaden aan de Oostziide van de Watz-
mann-Jungfrau de lijken der beide vermis
ten ontdekt. Zij zijn van ongeveer veertig
tot vijftig meter hoogte neergesort en ver
ongelukt.
