Twee clooclen en vijftien
gewonden.
Wij in den Haag
Val uit de wolken
D I y S D A G 23 JUUI 1935
HA'A'REEM'S D'A'GBE'AD
3
Bij botsing tusschen vier auto's
en een motor.
Ruïne op den weg van Oegstgeest.
Maandagmiddag te half vier heeft
op den Rijksstraatweg achter het
Groene kerkje te-Oegstgeest een zeer
érnstig gecompliceerd verkeersongeluk
plaats gehad, waarbij een viertal
auto's en een motorfiets betrokken is.
In totaal werden vijftien personen
gewond, waarvan verscheidene ernstig.
Twee van hen zijn later overleden.
Het ongeluk had plaats op den nieuwen,
breeden Rijksweg Haarlem—Leiden, welke
parallel loopt met den ouden kronkelenden
weg, waaraan het Groene Kerkje is gelegen,
in de nabijheid van de brug over het Oegst-
gees terkanaal.
Te omstreeks kwart over drie naderden in
snelle vaart een tweetal auto's uit de richting
van Haarlem, terwijl op korten afstand daar
achter een derde auto en een motorfiets,
welke eveneens een flinken gang hadden,
volgden. Op een gegeven oogenblik zwenkte
de tweede wagen uit de file. teneinde den
auto, welke voorop reed, te passeeren. Op dat
moment schoot een auto, welke zich in tegen
overgestelde richting voortbewoog en die ge
heel aan den rechterkant van den weg reed,
plotseling naar het midden van den weg met
het noodlottig gevolg, dat deze wagen par
does tegsn de andere auto's opvloog. Ook de
derde naderende auto en de motorfiets kon
den niet meer tot stilstand worden gebracht
en ook deze voertuigen reden op de andere
,cn op elkaar in. Dit alles speelde zich in en
kele seconden af. De ravage, welke ontstond,
was ontzettend. Twee der wagens werden
grootendeels vernield, terwijl een van de
béide andere auto's vrijwel onmiddellijk na de
botsing in brand vloog. De vierde auto werd
slechts gering beschadigd. Uit de wrakstukken
van de vernielde auto's steeg luid gegil op van
de inzittenden en van alle kanten kwamen
menschen toeloopen om hulp te verleenen.
Men slaagde er in de in de brandende auto
zittende personen te bevrijden en ook voor
de anderen kwam spoedig hulp opdagen. Een
groot aantal doktoren was kort na het ge
beurde terplaatse en heeft de eerste medische
hulp verleend. O.m. waren aanwezig de dok-
toren H. Varekamp, F. W. N. Hugenholtz en
D. S. Bartstra uit Oegstgeest en verder de
artsen Van Iterson, Verbiest en van Rossum
van het Krankzinnigen Gesticht Endegeest.
Het bleek, dat bij het ongeluk in totaal
twaalf personen waren betrokken, die allen
verwondingen hebben opgeloopen. Zes dei-
slachtoffers waren er zeer ernstig aan toe en
zijn in verontrustenden toestand naar het
Academisch Ziekenhuis te Leiden vervoerd.
Ook vijf andere gewonden zijn daarheen ge
bracht, zoowel met ziekenauto's als met par
ticuliere wagens. De twaalfde gewonde is naai
de St. Bernardus Stichting te Sassenheim
vervoerd, evenals een voorbijganger, die bij
het zien van het ongeluk door den schrik
werd bevangen.
De meesten der gewonden zijn bewusteloos
Opgenomen.
De motorfietsrijder werd tegen een paal
geslingerd. Hij had een gat in het.hoofd en!
w$s eveneens buiten kennis.
Een van de verongelukte auto's was een
wagen van de firma Van Zetten te Rotterdam,
welke daarmede een wilde dienst uitvoerde
van Amsterdam naar Rotterdam v.v. In deze
auto zaten zes passagiers en de chauffeur,
C. J. Petersen uit Rotterdam. In een der an
dere auto's zaten een heer en een dame met
een zuigeling. Het kind leek ernstig te zijn
gewond en is met de ouders, die slechts licht
waren gekwetst, met een particuliere auto
naar het Ac.. Ziekenhuis overgebracht.
De drie auto's en de motorfiets, die uit de
richting Haarlem kwamen, moesten, in file
rijdende, één voor één een langs den weg
staanden vrachtwagen passeeren. De weg is
daar ter plaatse verdeeld in vier breede ba
nen. De aldus achter elkaar rijdende voertui- 1
gen kwamen zoodoende alle op de tweede weg-
baan te rijden. Het staat nog niet vast, hoe
het is gekomen, dat de tegenligger ook op dit
gedeelte van den weg is geraakt. Sommigen
veronderstellen dat een band van den wagen
sprong, anderen, dat er iets met de stuurin
richting niet in orde was. Dit zal eerst kun
nen komen vast te staan, als de bestuurder
inlichtingen kan verschaffen. De aanrijdende
wagen kwam eerst tegen de eerste auto van
de file, waarvan hij de spatborden raakte.
Deze maakte toen een schuiver naar den an
deren kant van den weg, doch de wagen kwam
er overigens goed af. Vervolgens kwam de
tegenligger in botsing met den tweeden auto,
welke botsing zoo hevig was, dat eerstgenoem
de eenige malen over den kop sloeg. De inzit
tenden vlogen er uit, waarna de wagen in brand
vloog. De derde auto en de daarop volgende
motorrijder kwamen toen in volle vaart met
de gebotste voertuigen in aanraking.
In totaal werden in het Academisch Zie
kenhuis veertien personen opgenomen. In den
loop van den avond zijn acht personen weer
uit het ziekenhuis ontslagen, w.o. de motor
fietsrijder J. J. Vetten en de duopassagier H.
Broers, beiden uit Amsterdam, die per trein
naar de hoofdstad zijn teruggekeerd.
De reeds genoemde zuigeling, een jongetje
van 15 weken, H. Brouwer uit Rotterdam, is
reeds spoedig aan de kwetsuren bezweken. De
ouders, P. Brouwer en M. BrouwerBoer, kon
den het ziekenhuis nog niet verlaten.
Ernstig gewond waren de heeren Rijks en
Madiener uit Amsterdam. Laatstgenoemde is
in den loop van den avond overleden. Niet
levensgevaarlijk zijn gewond de heer W. J.
Lobenstein en mevrouw M. Lobenstein—
Schenk uit Rotterdam, de heer Deurloo uit
Amsterdam, en de heer K. J. Petersen uit
Rotterdam, de chauffeur van den auto van
Van Zetten.
De wielrijder, die van den schrik w;as flauw
gevallen en in de St. Bernardus Stichting te
Sassenheim was opgenomen, kon nog niet
huiswaarts keeren.
Na het ongeluk ontstond op den drukken
verkeersweg een enorme chaos. Het verkeer
werd toen door de politie langs den ouden
weg geleid. In den loop van den middag zijn
de wrakstukken weggesleept.
UIT DE STAATSCOURANT
TARIEFCOMMISSIE.
Bij Kon. besluit, is met ingang van 20 de
zer, aan mr. C. H. Guépin te Santpoort, en ir.
A. Plate, te Rotterdam, beiden plaats vervan
gend lid, tevens plaatvervangend voorzitter
der Tarief commissie, onder dankbetuiging
voor de in hun functies bij de tariefcommissie
aan den lande bewezen diensten, op hun daar
toe gedaan verzoek, eervol ontslag uit die
functies verleend:
zijn. met ingang van 20 dezer, benoemd tot
gewoon lid, tevens ondervoorzitter der tarief-
commissie mr. P. van Regteren Altena, te Am
sterdam, en mr. dr. A. Slotemaker. te Aer-
o'enhout.
S.D.A.P.-politiek uitgestippeld
Men wil de verantwoordelijkheid dragen.
In de groote zaal van „Krasnapolsky" te
Amsterdam is het congres gehouden van
Raads- en Statenleden der S.D.A.P., dat be
legd was door het Partijbestuur en het hoofd
bestuur van de Vereeniging van Raads- en
Statenleden, ter bespreking van de politieke
beteekenis van den uitslag der gemeente
raadsverkiezingen, alsmede van de te voeren
plaatselijke politiek in de naaste toekomst.
De heer Ed. Polak, voorzitter van de Ver
eeniging van Raads- en Staten-leden stippel
de de lijnen uit., langs welke de politiek voor
de naaste toekomst gericht moet zijn.
Na de houding van den Beleggingsraad te
hebben gecritiseerd, besprak hij de vraag wat
de S.D.A.P. in de raden en in de dagelijksche
besturen doen zal. Verwacht van ons mag
worden zeide spr. dat wij alles zullen
dwoen om de verslechtering van de arbeids-
en levensomstandigheden der geheele wer-
ke.nde massa tegen te gaan, om de werkloo-
zen aan arbeid te helpen, en om de welvaart,
die verloren is gegaan, terug te winnen door
een constructieve politiek.
Schetsende de financieels verhouding van
de gemeenten tot het Rijk deed spr. uitko
men, dat de gemeenten de haar door de ra-
geer ing opgelegde lasten voor den werkloozen
steun niet kunnen dragen. De gemeenten
zullen in 1935 aan werkloosheidslasten
f 63.000,000 uitgeven en f 13.300.000 minder uit
het Gemeentefonds ontvangen; of te zamen
f 76,300.000. In dit cijfer ligt het ongeluk der
gemeenten. Als onze eischen stellen wij daar
om aldus spr. opnieuw: Alle werkloos
heidslasten naar 's Rijkskas en herstel der
uitkeeringen uit het Gemeentefonds.
Met een opwekking tot- Raads- en Staten
leden oude en nieuwgekozene om voor
het lot der arbeidersklasse zijn gansche per
soon en zijn gunsche kracht te geven, besloot
de heer Polak zijn rede.
De tweede inleider, de heer W. Drees uit
Den Haag, wees op het groote belang, dat
de uitslag van de raadsverkiezingen hun
weerslag zullen vinden in de regeeringspo-
litiek.
Wat samenwerking met de Katholieken
betreft, spr. weet ook dat zij niet onverander
lijk democratisch zijn. Ook de liberalen zijn
niet voor honderd procent te vertrouwen.
Beide partijen staan echter niet den dicta-
tuurstaat voor; zou het met hen tot samen
werking komen dan is dit nog geen eenheids
front, Spr. deed uitkomen, dat zooals door
het partijbestuur reeds was geadviseerd, het
bij samenwerking met burgerlijke partijen
niet geewenscht is, zoodanige samenwerking
aan te gaan op een program. Het niet. aan
gaan van een program verzekert, naast an
dere voordeelen, een sterker contact tusschen
de fractie en haar vertegenwoordigers in
het college van B. en W. De beperking van
de mogelijkheden ten spijt, is het zitting ne
men in de colleges van B. en W. van nog groo-
ter belang dan vroeger, gezien het nauwe con-
ioct tusschen deze colleges en die van Ged.
S Va ten, alsook met de regeermg.
Zwendel met „bankzaken".
Men zij voorzichtig.
Reeds herhaaldelijk is in de pers gewaar
schuwd tegen praktijken van voornamelijk m
het laatste jaar uit den grond verrezen kleine
banken van onbekende naam, welke zich bezig
houden met z.g. „speculatieve" effecten- en
goederen-transakties, doch waarvan de
eigenaars er vrijwel uitsluitend op uit waren
goedgeloovige lieden op handige wijze van
de nooidige contanten te ontlasten. De afdee-
ling recherche- administratie van het hoofd
bureau te Amsterdam heeft reeds verschei
dene malen naar de praktijken van zich
„bankiers" noemende personen ingesteld.
Thans houdt de poiltie zich onledig met net
onderzoek naar een zwendelonderneming op
financieel gebied als gevolg waarvan ver
scheidene personen in de hoofdstad en in de
provincie voor kleine en .grootere bedragen
door zulk een bankier die eenigen tijd „za
ken" in een kantoor in het Centrum der stad
had bedreven, doch sinds kort verdwenen is,
zijn opgelicht.
Een nieuwe waarschuwing om bij finan
cieele transakties met onbekende personen
de noodige voorzichtigheid te. betrachten, is
wel op haar plaats.
RECLAS SEERIN G SJ AARVERSLA G LEGER
DES HEILS.
Aan het reclasseeringsjaarverslag van het
Leger des Heils (stichter William Booth) ont
kenen wij. dat in 1934 gebracht zijn 14373
celbezoeken. Vermelding verdient, dat de re-
classeeringsregelmg in 1910. 25 jaar geleden,
werd ingevoerd. Het Hoofdkwartier ontving
51704 rapporten en brieven enz. Het Centraal
Bureau voor de Vereeniging van Reclassee-
ringinstellingen heeft zeer belangrijke dien
sten bewezen en in 1934 34 reclassenten aan
werk geholpen. 327 reclassenten vertoefden in
1S34 in Tehuizen voor mannen, vrouwen en
kinderen, met. 44405 verpleegdagen (tegen
resp. 335 met 35457 verpleegdagen in 19331.
De patronaatsbemoeiïngen strekten zich in
1934 uit óver 2147 personen. Het aantal plaat
singen in posities bedroeg 775, waarbij 699 zelf
plaatsingen.
Overbrenging der Gaai
slachtoffers.
Na.ar wij vernemen zouden de stoffelijke
resten van twaalf der dertien slachtoffers van
deramp met de Fokker/Douglas Gaai niet vóór
hedenmiddag uit Zwitserland naar ons land
worden overgebracht.
Het ransport geschiedt per trein. Het stof
felijk overschot van den heert Flohr zal ver
moedelijk te Heidelberg ter aarde worden be
steld. Wij vernemen voorts, dat de ter aarde
bestelling van het stoffelijk overschot van den
heer A. A. Content en zijn 14-jarig zoontje, te
Amsterdam, op Zorgvlied, zal plaats hebben..
(Adv. iJigez. Med.)
Hoe alles veranderd is.
In mijn vorigen brief heb ik het feit gecon
stateerd. dat- het aspect van Scheveningen. of
liever van allerlei Scheveningsche gelegen
heden, vooral wat betreft hun bezoekers, ten
zeerste veranderd is. Indien ik voor één maal
mij zelve veroorloof Haagsche „Stands"begrip-
pen en hun onaangename terminologie over
te nemen mag ik zeggen, dat het „goede" pu
bliek zooals dat zich zelve pleegt te noe
men meer en meer is teruggeweken voor
het „gewone" publiek zooals het „goede"
publiek dat noemt.
Scheveningen is in allerlei opzicht verbur
gerlijkt en ont-monaainiseerd.
De gelegenheden waar de Haagsche hééle
wereld zich tot voor enkele seizoenen meng
de onder de halve dito, zooals dat immers in
een groote badplaats te doen gebruikelijk en
oirbaar was, omdat men o, huichelachtig
heid! in een badplaats andere normen hul
digt dan in de stad, die gelegenheden zijn nu
het uitsluitend terrein geworden van „het
halve", mitsgaders van een stuk of wat feest
vierende heeren uit de provincie en enkele on
verbeterlijke Celibatairs uit den Haag. wier
gezichten en namen wij Hagenaars alle ken
nen en wier uithoudingsvermogen in den strijd
met de verveling wij desnoods bewonderen.
Badgasten-niet-Hagenaars ziet men nauwe
lijks in die tenten en Leidsche studenten
heelemaal niet meer.
Eenig badplaats-aspect hebben Palermo of
Atlantic dus niet. Ze zijn gewoon met doode
en levend-doode inventaris verplaatst gedu
rende de zomermaanden van de warme stad
naar de koele zee en hier of daar,ze zijn even
vervelend, ondanks hun kwasi-vroolijkheid.
Het Palais-de-Danse is eigenlijk de eenige
werkelijk mondaine dansgelegenheid. Doch
ook hier wordt het publiek „gemengder" en er
zijn vele avonden, dat slechts de kellners en
de onvermijdelijke danseurs in avondtoilet
prijken en dat de bezoekers in gewone col
bertjes en met mantelpakjes, de overhand
hebben. Dat zijn dan allemaal keurige men
schen, doch de weelde en de lichte schitte
ring van vroeger ontbreken er dan ten eenen
male. Eenige jaren geleden was daar, schier
avond aan avond," toute la Haye diplomatique
et mondaine van de partij, die tot laat in den
nacht duurde. Toen wees men er elkaar de be
kende uitgaande diplomaten aan: die grijze
oude heer, de gezant van Cuba, die slanke
zwarte is Venezuela, dat kleintje met-blauwer
ri'ge haren en een streepje-van-een-snorretje
de eerste secretaris van Brazilië. Vooral de
Zuid-Amerikaansche republiek, die hun ver
tegenwoordigers aan de Europeesehe hoven
ruimschoots honneerden omgekeerd even
redig aan de importantie hunner werkzaam
heden gaven glans en elegance aan het
luisterrijk verlichte vroolijke en dure Palais
de Danse. Vóór men de zaal betreden had,
had men reeds een burgermans-snoepcentje
uitgegeven en wie er tusschen de champagne-
koelers met een bescheiden whisky van twee
gulden zat voelde zich een gesjochten jongen.
Nu adverteert men er met: „vrij entrée" en
„verlaagde prijzen" en Cuba. Venezuela, Ar
gentinië en Chili hebben óók moeite met hun
budgetaire evenwicht.
Eén enkelen avond in de week rijden glan
zende auto's af en aan voor het Palace-Hötel.
Men ziet er decoraties en avondschoentjes
naar binnen gaan en de buigende portier be
leeft- oude tijden. Eén enkelen avond in de
week is er in het duurste hotel van Scheve-
ning een sélecte dansavond. Daar komen de
jongelui van „buitenlandsche zaken", cavale-
'rie-officieren. hooge ambtenaren met oude
namen, kortom er is een afglans in klein be
stek van wat vroeger van ie deren dag was.
Men danst er in de balzaal, die ouderwetsch
en niet geheel smaakvol, doch zeker wel van
een bepaalde sfeer is, men zoekt na den dans
vèrkoeling op het terrasje voor de kleine
Palace-bar „strictement réservée", soms sou
peert men na in de serre van het hótel, doch
eenigermate hun stempel op Scheveningen
drukken doen die avonden niet.
Het grootste deel van het groote publiek
maakt zoo eens één maal per seizoen een fees
telijk avondje, door bij Haeck of in een van de
hotels te gaan diaeeren, om daarna nog een
dansje in het Palais de Danse te gaan maken
Het culinaire genoegen wordt in onze bad
plaats steeds meer verwaarloosd. Wanneer
men niet thuis in de stad eet, doet men het
ergens in een eenvoudige gelegenheid voor
een gulden af, of men peuzelt een broodje en
verder gaat men dan stillekes van den zomer-
schen avond genieten in het Solarium, op het
terras van het Grand Hotel, of in een van de
tientallen kleintjes-koffie-gelegenheden aan
den boulevard, waar men voor nog lang geen
twee kwartjes van acht tot elf onderdak is
in de ziltige koelte en met de blikken streelend
over de parelmoeren en mauve Zee.
De uitbundigheid, het feestvieren, het geld-
uit-geven zijn er bij de menschen uit. Niet al
leen de inhoud van den effecten-trommel is
veranderd, doch ook het binnenste van het
hart.
Er zijn zaken die daar zéér wel bij varen.
Het Indische restaurant Warvong-Djawa bij
voorbeeld, waar men voor een schappelijken
prijs een keur van rijstgerechten kan verorbe
ren. is het meest-floreerende restaurant op
Scheveningen.
Het lange tafelen: het nuttigen van een
ellenlang menu, het stil zitten in een beperkte
ruimte met de beenen onder helder-glanzend
damast, raakt steeds meer uit den tijd. Men
heeft er geen geduld meer voor en geen zin
meer in.
Zoo is alles diepgaand gewijzigd in onze
groote badplaats.
Zelfs de Pier op Zondagochtend is de oude
pantoffelpairade niet meer.
Maar de Kurzaal blijft. Tegen een schat van
een prijsje (vijf en twintig gulden voor onge
veer honderd concerten, dansavonden, film
voorstellingen en anderszins) komt een groote
en getrouwe schare daar al-avondlijk genie
ten, en het is juist dat intellectueele, be
schaafde ennogal niet bijster gefortu
neerde publiek, dat een vaste factor is blijven
vormen in het Scheveningsche zomerleven
Maar veel voordeel heeft Scheveningen juist
van dezen niet.
Want de meesten. spoeden zich per tram of
fiets na afloop van de voorstelling weer regel
recht naar huis. en die duizend bezoekers
verteren gezamenlijk geen duizend gulden in
de wreek op Scheveningen.
Een bedrag dat vroeger door één enkelen
feestenden rijkaard wel eens op één avond stuk
geslagen werd.
Er was ereens....,
Mr. E. ELIAS,
0
Het koudste, het ongevoeligste hart moet
een steek van pijn hebben gekregen bij het
bericht van een nieuwe luchtvaart-ramp. Wie
kan onbewogen blijven als hij denkt aan hen
die achterbleven de ouders die hun hoop
en trootst verloren; de vrouwen die zich hun
jong geluk uit handen zien gescheurd en in
wanhoop het hoofd te pletter zouden willen
loopen ..waarom? Waarom?"; de kinderen die
niet begrijpend rondloopen in huis waar plot
seling zoon droefheid heerscht en die ver
langend roepen naar Papa, die tenminste
vroolijk was?
En dan die anderen, die niettegenstaande
alles, dag in, dag uit het liefste dat ze heb
ben moeten afstaan om weer de lucht in te
gaan, om te bewijzen dat zij het vertrouwen
niet verloren, maar d:e achterblijven in mar
telende angst en die sidderen bij iederen bel
van de telefoon....
Hoeveel moeders zullen in de laatste dagen
hun jongens hebben gesmeekt, nu toch van
hun plan om vliegenier te willen worden, af
te zien? Hoeveel brieven zullen er zijn ge
schreven: „Jongen, toe je ziet het nu, doe het
toch niet! We zullen immers wel wat anders
voor je vinden! Je bent immers m'n alles, ik
heb toch niets dan jou, ik kan niet leven
wanneer ik je iederen dag in zoo'n gevaar
weet
Het is zoo begrijpelijk, een andere reactie
is haast niet mogelijk in de eerste dagen.
Voor ons zelf zouden we niet bang zijn, met
een lach zouden we waarschijnlijk weer in de
„kist" kruipen, risico is nu eenmaal overal
en al is iu in zoo'n kort tijdsverloop de eene
ramp op de andere gevolgd, statistisch blijft
het. cijfer toch gering,want hoeveel jaren
gingen er niet voorbij zonder dat er iets ge
beurde?
Maar zoodra het om hen gaat. wier leven
ons dierbaar is, voor wie we zouden willen
sterven, dan wordt het anders en dan knijpt
ons hart pijlij k samen in onwil om aan een
wreeden dood te offeren.
Daarom is het zoo wonderlijk, waar ieder
een dit gevoel kent, dat er op zoo'n luchtige
manier langs den rand van den afgrond
wordt gedanst. Hier gaat het om een dood.
die statisch één op de zoovelen kan tref
fen, maar wanneer het gaat om een. mathe
matisch zekeren dood, gepaard aan onmen-
sehelijke martelingen, dan zitten we stil, met
de handen in den schoot en wachten af.
Als oorlog uitbreekt, dan worden ze de lucht
in gestuurd, onze jongens, die van hun eerste
levensdag af vertrouwend naar ons hebben
opgekeken en dan wordt het afweergeschut
op hen gericht. Vallen ze, of vallen ze niet?
Vaak komt zoo'n machine als een brandende
fakkel naar omlaag gesuisd; soms is het nood
lot wat barmhartiger en vallen ze alleen
maar te pletter. Hebben ze geluk, dan komen
ze er doorheen en bereiken de plaats van be
stemmingboven een slapende stad vallen
dan bommen. Niet van die nette bommetjes,
die alleen maar een paar huizen de lucht in
deen vliegen met de stuk of twintig men
schen, die daar op dat moment net aanwezig
zijn, maar bommen, die in een oogenblik heele
stadswijken tot een rijk der dooden maken.
Als hem dat is gelukt, dan heeft onze jongen
een succesvolle tocht gehad en wanneer dan
een of andere heel hooge meneer de troepen
komt inspccteeren vlak bij het front, op ter
nauwernood tweehonderd kilometer afstand,
dan wordt hem een kruis op den borst ge
speld en moeten we vreugdetranen schreien
over onzen „held".
Maar morgen heeft een zoon van een moe
der uit het andere land „geluk" en strooit
een afzichtelijken dood uit over déze stad.
over déze straat en het helpt u niets om in
den kelder te kruipen, want het doodelijk
monster kruipt door alle kieren en omhelst
uw ouden vader en uw klein meiske, dat. net
dien dag voor het eerst „papa" heeft ge
stameld.
Dat is geen prettig beeld, niet waar? En u
hoort er liever niet van. Het is ook veel een
voudiger om in de kudde mee te draaien, opge
jaagd door enkelen die met een langen zweep
zwaaien. Een zweep van bedrukt papier, mis
leidende pers
Het doet denken aan een conserven fabriek,
waar ik eens van las. Door een luik komen
de varkens stuk voor stuk binnen, met een en
kelen steek afgemaakt door een man, die dit
door routine kunstig doet; op een loopende
band glijden de beesten door de fabriek, ter
wijl iedere arbeider vlug en feilloos het zijne
er aan verricht. Het eindresultaat is stapels
nette bussen 'met als reclame een lachende
varkenskop
Droevig is het fatalisme dat in de menschen
huist, zoodra liet gaat om „oorlog". Daar kun
je nu eenmaal niets tegen doen, dat komt
tóch, dat is onafwendbaaren zoo praten
ze maar door. In afschuw wordt het hoofd
geschud, ze moeten er niet aan dénken, er
moet maar gauw over wat anders worden ge
praat, maar dóen, nee daar komen ze niet-
•toe.
Het is me onbegrijpelijk, dat er moeders
zijn, die 'hun plicht op dit gebied niet in
zien, die niet voelen, dat dit het allereerste
is. Belangrijker dan een schoone blouse óm de
borst is menschenliefde in de borst. Weest
toch niet bang om sentimenteel te lijken!
Bent u sentimenteel wanneer u uw kind waar
schuwt om voor het verkeer op te passer.?
Bent u overdreven, wanneer u uw kind leert
dat het anderen geen pijn mag doen, gees
telijk noch lichamelijk? Een kinderziel is
een onbeschreven blad. wanneer u er „men
schenliefde" op schrijft, zal er vrede heer-
schen. Moeders, wordt toch wakker! Het is
niet te laat! Het is nooit te laat! We hebben
onze kinderen gebracht in een wereld, waarin
geen plaats is voor hun werk, waar chaos en
opstandigheid heerscht. Waardoor? Door den
oorlog! Wanneer niet voor honderd procent,
dan toch voor negentig procent en het eenige
wat wij kunnen doen, is daarvoor hun oogen
openen. Vooruitgang en verbetering kunnen
nooit gekocht worden met menschenslach-
ting.
Met politiek heeft dat niets te maken; wat
uw richting ook is, als u Mensch bent, hebt
u den plicht het Leven te respecteeren en wij
vrouwen, draagsters van het leven, moeten
daar voorgaan.
H. DE B. V.
AAN BOORD VAN DE „SLAMAT" IS
ALLES WEL.
De N.V. Rotterdamsche Lloyd te Rotterdam
deelt mede, dat zij van den gezagvoerder van
het s.s. „Slamat", welk schip met 500 meisjes
een excursie naar Noorwegen maakt, bericht
heeft ontvangen, dat het schip Maandagmor
gen te bestemder plaatse is aangekomen. Aan
boord is alles wel. Dc stemming is uitstekend.
Een halve eeuw geleden
Uit Haarlem's Dagblad van 1885.
23 Juli:
Aan een schrijven uit Limburg ont
leent men het volgende
Sedert eenige jaren worden des zomers
door landbouwers, voerlieden, metse
laars, in 't algemeen door lieden, die
gedurig' in de open lucht verkeeren,
groote stroohoeden gedragen, met groo-
ten rand, om gezicht en hals te beschut
ten tegen de zon.
Die hoeden zijn uiterst goedkoop en
kosten slechts 3 of 5 stuivers, en worden
te Vaals. Gulpen, Valkenburg enz. zeer
veel verkocht.
Het schijnt dat voor die hoeden in
Duitschland veel inkomende rechten
moeten betaald worden, althans de
heeren tolbeambten letten er op als op
tabak. Sedert eenige dagen toch is bij
de Duitsche grens bij Vaals iets nieuws
ingevoerd, ik geloof, dat het iets
ongekends is.
Tegenwoordig toch wrorden die hoe
den der voerlieden afgestemneld. opdat
zij geen van die hoeden in Duitschland
zouden kunnen verkoopen Onlangs
werd ook van een heer uit Aken die
Vaals bezocht, de hoed gestempeld. Ge
lukkig dat de badgasten uit Aken, die
Vaals bezoeken, meestal dat goedkoope
hoofddeksel niet dragen, want anders
zouden zij een vrij dwaas figuur slaan
in Aken.
De heer J. VAN DER BURG.
De heer J. van der Burg werd 7 Januari
1884 te Strijen (Zd.-HolL) geboren.
In 1901 kwam hij naar Haarlem, waar hij
in 1904 een eigen zaak begon, die hij gedurende
30 jaren zelf heeft gedreven.
Sinds de samenstelling der Kamers van
Koophandel in haar nieuwen vorm (1922) is
de heer van den Burg lid dier Kamer in dit)
district.
Jarenlang is hij .bestuurslid geweest van dé
Kruideniersvereeniging „Ons Belang" alhier.
Thans is hij nóg bestuurslid der Haarlem-
sche Handelsvereeniging en algemeen leider
van de tentoonstellingen, die de afdeelingen
der Nederlandsche Vereeniging van Huisvrou
wen elk jaar in verschillende plaatsen van
ons land organiseert. Vooral deze laatste func
tie geeft hem veel werk, maar ook veel vol
doening.
Regeering helpt bloembollen-
bedrijf op andere wijze.
Nieuwe regeling voor loonbijslag'.
De minister van Sociale Zaken heeft aan.
de besturen van de gemeenten Bonnebroek,
Hillegom. Katwijk a.ö. Rijn, Lisse. Noordwijk,
Noordwijkerhout. Oegstgeest. Rijnsburg, Sas
senheim, Valkenburg (Z.-H.i, Voorhout en
Warmond, een schrijven gezonden, waarin de
minister mededeelt, dat de bestaande grond
slag van de regeling van den loonbijslag in
het bloembollenbedrijf wordt vervangen cloor
de basis van de regeling, zooals deze in an
dere deelen van het land geldt. De gewijzig
de regeling gaat in op 5 Augustus a.s. en
geldt voorloopig tot en met 31 December
1935.
De bijslag van de overheid wordt gegeven
in het loonbedrag, dat in een bloembollen-
bedrijf is uitbetaald boven een bepaald mi
nimum loonbedrag. Dit bedrag wordt voor
de periode van 5 tot en met 31 Augustus be
paald op f 21 per week en per hectare met
bloembollen beplant. Voor de periode van l
September tot en met- 30 November is dit
bedrag f 18*. en voor de periode van 1 Decem
ber tot en met 28 December f 12.
Als loon wordt aangehouden het ter plaatse
algemeen geldende loon.
De bijslag van de overheid bedraagt 50
pet. van het meerdere loon, dat wekelijks
voor werkzaamheden in het bedrijf is uitge
keerd boven het minimum-loonbedrag. De
bijslag komt. overeenkomstig de regelen van
het wcrkloosheidssubsidiefonds. voor gemeen
schappelijke rekening van <jit fonds en de ge
meente.
De bijslagregeling geldt uitsluitend voor
arbeiders, die, zoo zij niet in het bedrijf waren
opgenomen voor werkverschaffing of steun-
verleening in aanmerking zouden komen
De bedrijfsleider, die voor deze regeling in
aanmerking wenscht te komen, dient aan het
college van B. eh W. van zijn ge méér-te een
aanvrage daartoe, met opgave van verschil
lende gegevens, te doen toekomen.
De afrekening met hen, die tot de regeling
zijn toegetreden, heeft plaats na afloop van
elk der drie bovengenoemde tijdvak .ten.
