Helga's weddenschap.
FEUILLETON.
Uit liet Noorsch door
SIGRID BOO.
(Nadruk verboden).
Lottenr Moeder, herinner je je nog, dat
Wilhelmina beweerde, dat Helga een kind
uit een circus was.
Mevrouw Bech lachte. Ja, een fantasie
als die van Wilhelmina slaat licht op hol.
Helga is een ontwikkeld iemand, dat moeten
we erkennen en hetzelfde geldt van Fri-
gaard.
Op dit moment had ik mevrouw Bech lief.
Niet vóór dit oogenblik was het me bewust
geworden, dat ik met heel m'n ziel had ver
langd, een ontwikkeld iemand te worden ge
noemd.
Ik vind het nogal voor de hand liggen
en niet zoo bijzonder raadselachtig, meende
Ytter. In den tegenwoordigen tijd moeten
jonge menschen iedere baan, die ze krijgen
kunnen aanpakken.
Maar waarom is Helga zoo geheimzin
nig? vroeg mevrouw Bech. Zelfs tegen
Laurense. met wie ze samen haar kamer
deelt, spreekt ze nooit over haar familie of
kennissen.
Dat zijn haar eigen zaken, oordeelde
Ytter, het lijkt me anders, dat ze beiden
personen van gewicht zijn. Van dat ik hier
in huis kom af. heb ik bijna over niet anders
gehoord dan wat Helga zegt en wat Fri-
gaard doet.
Een koor van stemmen protesteerde.
Zoo dus staan de zaken voor zoover ik er
fai betrokken ben.
Olsa is nu aardig op orde in haar huisje
toi begint er al getrouwde-vrouwachtig uit
te zien. Voorloopig blijft ze gewoon hier by
ons haar werk doen, en het echtpaar eet
mee in de keuken. Uit dankbaarheid voor
de ontvangen cadeaux gaf ze laatst een kof-
fie-fuif. Mevrouw Bech was eeregast. Olga
was wel een beetje zenuwachtig en verlegen
met haar rol van gastvrouw. Toen mevrouw
Bech zei, dat het prachtig weer was, ant
woordde ze: ja, dank u; en toen ze de
kransjes prees, wist Olga van pure beschei
denheid niet anders te zeggen dan: ja,
honger is de beste kok, hoewel ik niet kon
aannemen, dat mevrouw Bech honger zou
hebben, aangezien ze een half uur te voren
suffisant gedineerd had. Toen Olga tot slot
eiergebak met crème presenteerde en mevr.
Bech opnieuw de tractatie roemde, wist ze
weer niet anders te antwoorden dan: ja,
honger is de beste kok. Het leek wel. of me
vrouw Bech een langen tijd van hongers
nood had moeten doormaken.
Laurense leeft in zalige hoop en maakt
het uitstekend. Andreas heeft me nog een
keer gevraagd, niet omdat hij versmacht van
liefde, maar omdat hij van plan is, een
kleine plaats te koopen en dus noodzakelijk
een vrouw moet hebben om eten te koken
en te wasschen. Waarom zouden wij niet
bij elkaar passen, meent Andreas, als je
eerst maar getrouwd bent, raak je die kouwe
drukte wel kwijt en zul je net zoo'n goeie
vrouw zijn als iedere andere!
Wat zou hij bedoelen met kouwe drukte?
Enfin, wat kouwe drukte dan ook moge
zijn, een mensoh kan nu eenmaal niet boos
worden op Andreas. Weet je dan een an
dere voor me? vroeg hij tenslotte hulpeloos.
Ik heb beloofd m'n oogen open te houden
als ik naar de jeugdbij eenkomst ga; maar ik
krijg nu langzamerhand zooveel aan m'n
hoofd, dat het me begint te duizelen.
Ik kan je de groeten overbrengen van
Lilian en Alex Bever-Hansen. Ze waren hier
van Zaterdag tot Maandag, liever en onge-
zeggelijker dan ooit. Jullie mogen alleen
maar wilde bloemen plukken! was gezegd
toen ze het park ingingen. Later werd ik er
op uitgestuurd om te gaan kijken, en vond
Lilian met de armen vol tulpen en narcis
sen, geplukt uit de kostbare perken rondom
de fontein Lilian! zei ik met een onheil
spellende stem. Wat heb je uitgevoerd?
Lilian drukte de bloemen nog vaster tegen
zich aan. Ze zijn zoo wild, zoo wild! zei
ze en zag nie aan met oogen, blauwer dan
de hemel, er zeker van dat de mensch, die
zich niet liet overtuigen van de ijselijke
wildheid der tulpen en narcissen, een hart
van steen moest hebben. En haar opvatting
bleek juist.
Ik vertelde ze sprookjes,-maar 's middags
aan tafel vertelden zij ze op hun manier,
zoodat je de haren te berge rezen. Mevrouw
Bever-Hansen kwam met opgestreken zeil de
keuken in. Mijn kinderen worden opge
voed volgens de nieuwste en meest gezonde
beginselen. Wij volwassenen moeten ze niets
wijsmaken dat werkt belemmerend en maak
te ze bang. Dus geen sprookjes meer, Helga.
Ik geloof niet, dat mevrouw Bever-Han
sen voorloopig reden heeft, er zich ongerust
over te maken, dat Lilian en Alex bang zul
len worden.
Nee, dan zijn die kleine jongetjes van
Opstad anders, zei Laurense droomerig,
ze maakten allebei keurig netjes hun bui
ginkje, toen ik ze hun zakje zuurtjes gaf,
O ja, daar komt iemand, dus moet ik op
houden.
Als ik me niet vergis, fluit hij: „Kom mai,
du skjöne milde
Heb het goed!
Je Helga.
P. S.
Den zeventienden krijgen we dertig gasten
te dineeren. Een afdoende referaat van den
onaf hankelij ksdag.
Vinger gaard 29 Mei.
Elfde rapport.
Lieve Grete!
Het leven is een strijd! Of heb je dat mis
schien al eerder gehoord?
Dank voor je kaart. Ik begrijp dat je het
best naar je zin hebt zoo. Komt meer voor
dat iemand z'n draai in heeft, als ie bij een
beroemd fotograaf z'n portret laat maken.
Je ziet er uit als de droom eener modiste.
Als je iets mooi en goedkoops tegenkomt,
genre zomerjurk, denk dan aan mij, als je
tenminste niet overladen bent met opdrach
ten. Kort geleden was hier een dame op be
zoek, die bij hoog en laag zwoer, dat ze nooit
meer iets voor een ander zou koopen als ze
weer naar Parijs ging. Je kon je nl. niet
voorstellen wat de menschen niet alles eisch
ten van de kleedingstukken, die uit het bui
tenland voor ze meegebracht werden. Zon
der iets te mogen kosten, moesten ze mo
dern zijn, soliede, chic, elegant, van prima
coupe, sterk, te gebruiken bij alle mogelijke
gelegenheden en bij alle weersgesteldheid,
bestand_ tegen zon en regen en den tand des
tijds. Zóó veeleischend ben ik dus niet.
Het is nog maar een goeie week geleden,
sedert ik je het laatst schreef; maar ik heb
al weer heel wat meegemaakt, reken maar.
Altijd heb ik pech, al heb ik ook de aller
beste voornemens. Ik wou dat je me zeggen
kon wat ik doen moet, om er zonder kleer
scheuren behendig tusschendoor te glippen.
Ik weet het waarachtig niet.
Hier had ik het zoo best naar m'n zin,
deed m'n plicht en was algemeen geacht. Na
de onaangename voorvallen in den winter
had ik me zelf wezenlijk tot een zekere po
sitie opgewerkt. De democratische tijdgeest
en ik genoten af en toe nog kleine triomfen.
De dames vroegen me bij haar te komen in
het tuinhuisje met een handwerkje; meneer
Bech beval me, hem hardop de krant te le
zen, Lotten zocht me vroeg en laat, leende
boeken en knipte m'n ondergoed na. Het
was een ware idylle; behalve dan, dat Lau
rense eenigszins uit haar humeur raakte.
Het ongeluk echter wilde, dat een van de
dienstmeisjes van mevrouw Bever-Hansen
een maagaandoening kreeg. Mevrouw Bever -
Hansen's stem klonk huilerig in de telefoon,
niet van medelijden met de zieke, maar van
medelijden met zichzelf, die het nu moest
doen met één gedienstige. Ze smeekte haar
moeder om hulp; en mevrouw Bech deed ge
lijk alle moeders, de heele wereld over, ze
nam van haar eigen deel en schonk dit weg,
d.w.z. ze - stuurde mij - naar de stad.
Bepaald in m'n schik met dat joppie was
ik niet, gezien drie, vier dagen in de ge
geven omstandigheden een eeuwigheid zijn.
Ik laat het aan jou over, deze bekentenis op
de juiste wijze op te vatten. Maar er was
hier geen sprake van zin of geen zin, en ik
sprak mezelf moed in met de leuze: Doe je
plicht zonder om te zien en vertrok. Me
vrouw Bever-Hansen was trouwens bijzon
der vriendelijk tegen me; maar of mevrouw
Bever-Hansen vriendelijk is of onvriende
lijk, ze werkt op iemands zenuwen. Ze man
keert altijd iets en ze slaapt nooit, absoluut
nooit. Dit zijn haar eigen woorden, let wel
want ze ziet er best uit, met een blozende
kleur, en eet als een wolf.
Het duurde niet lang voor het meisje in
de keuken meende, me te moeten inlichten.
Ik zal.je precies zeggen, wat haar scheelt,
zei ze met den blik van een, wien alle wijs
heid der wereld geschonken is. Haar man
is veel te goed. Precies! Dat is ie. Dat een
man zooveel verdragen wil; een lam is
ie, ja, een lam.
Uren lang kon Janna over dit onderwerp
uitweiden in haar dialect. En als mevrouw
nu nog een mooie vrouw geweest was! Dan.
zou ze het kunnen begrijpen. Maar ze was
niet knapper dan de meesten. Zeker is. dat
Janna bij een vergelijking niet aan het kort
ste eind zou trekken. Maar ze wist precies
hoe ze 'em aanpakken moest, dat was het
'em. En hij was zoo gevoelig, en goed; hij
kon niet zien, dat iemand verdriet had Als
mevrouw eerst maar een tijdje gejammerd
had, kon ze net krijgen wat ze wou.
Janna had zeker in veel gelijk. Maar ik
was blij, dat ik niet bij Janna op één learner
hoefde te slapen. Ze was „geboortig" uit
Oslo en had een eindeloos aantal betrekkin
gen gehad, die ieder haar stempel op Janna
hadden gedrukt. Opmerkelijk was het trou
wens, dat de meeste mevrouwen, waar ze
het over had, mispunten en echte draken
waren, terwijl de mannen in den regel ge
voelig waren en zoo echt goed; ze begrepen
je, en waren zoo vriendelijk.
(Wordt vervolgd),, j
Prof. mr. P. J. M. Aalberse verlaat de woning van
dr. H. Colijn te den Haag na een bespreking met
den kabinetsformateur
Het bekende cricket-team de Free Foresters speelde Maandag te Haarlem
een wedstrijd tegen een N.C.B.-elftal. Boven: de Free Foresters; onder:
een overzicht tijdens de match
De 14-jarige zanger Denis Gronet
arriveerde Maandag aan het Centraal
Station te Amsterdam voor een tournee
door ons land
De start voor de autorace op de Nurburgr'mg om den «Grooten Prijs van Duitschland".
Men onderscheidt Caracciola (No. 5) en Nuvolari (No. 12)
Mevr. Esther de Boer yan Rijk werd Maandag 82 jaar. Een huiselijk tafreeltje in de
woning der actrice op haar verjaardag
Na de bespre
kingen te zijnen
huize over de
kabinetsformatie
begeeft dr. H.
Colijn zich onder
belangstelling van
een talrijk publiek
naar de Witte
Sociëteit
Jhr. de Graeff en prof. Slote-
maker de Bruïne verlaten het
Departement van Koloniën te
den Haag na de conferentie met
dr. H. Colijn over de kabinets
formatie
Austin valt tijdens zijn partij tegen Allison bij de
Davis Cup wedstrijden te Wimbledon
