EEN PARADIJS OP AARDE. Vijf vrouwen vliegen in Nederland. H.D.* VERTELLING Z s T E K D 'A 'G T 7 AUGUSTUS 19 3 5 HAASEEM'S DA'GBEAD De familie-kampong. - Gedeh en Pangerango, gezien uit de vlakte van Tjandjoer. Als het warm is in Batavia zoeken de be woners het graag in wat hooger en koeler sfe ren: Buitenzorg, Soekaboemi, Poentjak, Sin- danglaja. Dat daden wij ook enontdek ten, wat wel een paradijs op aarde leek! Rond danglaja, dat even onder den beroemden bergtuin van Tjibodas op de hellingen van den Gedeh ligt, verschuilen zich een aantal kleine kampongs onder bananen en cocospal- men te midden der groenende rijstvelden. De grond is zeer vruchtbaar, louter vulkani sche asch. Water is er genoeg, want de berg trekt gaarne wolken naar zich toe en het regenwater, dat rondom den top valt. komt in koele beekjes omlaag om de menschen te verfrissehen en de sawah's te besproeien. Die zelfde wolken en regen zorgen af en toe voor wat afkoeling, Het is er, wat wij hier noe men: een heerlijk klimaat. Het zomerverblijf van den Gouverneur-Generaal ligt dan ook in deze omgeving op een paar kilometer afstand. Er is wat toeristenverkeer, over den Poentjak pas naar Buitenzorg en Batavia en over Tjandjoer naar Soekaboemi of Bandoeng; er liggen een paar theetuinen even verder op de helling, dus er is verkeer en vertier er ■werkgelegenheid en sawahs en dat is al wai de Inlander noodig heeft om gelukkig te zijn. De kampongs zien er helder uit, bloemen in de kleine tuintjes, vrouwen en veel kinderen overal. Weggetjes en paden, een paardepad en een berijdbare autoweg, dus de Europeaan kan er stil rondwandelen, genietende van kleur en fleur, van landschap en bevolking en kijkende, overdenkende misschien, met hoe weinig deze menschen kunnen leven en ge lukkig zijn. En als we zoo ronddwalen tusschen al die werkzame menschen, die ook tevreden hun rust kunnen genieten, dan komen we plotse ling voor een hek! Een keurig hek van bam boe in een poortje. Er achter een bloemen- laantje, een bocht en dan zien we niets meer. Een pad loopt langs de omheining verder, imaar nergens vermag de blik door te dringen in wat een heiligdom of een privé wo ning of wat dan ook zal zijn. Een dikke haag van bloeiende struiken, de roode Ma- trozenroosjes, zooals de bekende Kembang 'Spatoe in de West genoemd wordt, de gele Hybiscus, Bougainvillea met zijn kleurige bladrozetten en daarboven de kapokboomen. een van die stille rijkdommen van een In- landsch erf. Daar weer bovenuit steken na tuurlijk de lange stammen der klappers hun kronen omhoog en op de hoeken staan flinke bosschen van de voor den Inlander alle bouw materiaal leverende bamboe. Neen, dat is geen tempel of begraafplaats. Daar moeten men schen wonen, die zich vrijwillig door die om heining van de verdere wereld afschei den. Wij zijn weer bij het poortje terug. Het is niet gesloten, maar de deur wordt op zijn plaats gehouden door een ijzerdraad, beves tigd aan een sterken buigzamen bamboestaak die welwillend neerbuigend den bezoeker bin nen laat en door zijn strekkraoht de deur weer sluit als de druk ophoudt. Terwijl wij het een voudig maar afdoend mechanisme bewonde ren, komt een oude man aanwandelen door het bloemenlaantje, ziet ons bij de poort, plukt twee mooie donkerrood e rozen en biedt die mijn geleidster aan met een beweging van eerbied, maar zonder slavernij; met een blik van aanhankelijke trouw zonder onderdanig heid en vraagt of wij hem het genoegen wil len doen de nederige woonplaats van Hadji Sapei met een bezoek te vereeren. Aardige manier om zich voor te stellenDe oude draagt een geruiten doek als tulband om het hoofd, wit hemd, bruinviolette Djocja sarong en wit jasje. Hadji voor den naam van een Javaan beteekent, dat hij den pelgrimstocht naar Mekka in Arabië, het heilige land van den Islam, heeft gemaakt. Hij brengt ons door het bloemenlaantje, waar prachtige roode en gele rozen afwisselen met cactusdahlia's, waar rijen roode en oranje camxa's staan voor groote struiken poinceatia (die ze bij ons kerstroos noemen), langs cosmos en Sinia en aronskelken en Geranium. Twee bochten maakt het pad, een naar links, dan een naar rechts, om onbescheiden blikken buiten te houden en dan staan we voor een hobbelige keienstraatje met aan weerskanten huisjes, vijvertjes, weer bloementuinen en op den ach tergrond een kleine moskee. Een heele kam pong ligt daar verscholen in een weelde van tropischen groei. Vijftien huisjes tel ik. Ja, zegt onze vriend, ik heb veertien kinderen, allen goed getrouwd en daar woon ik zelf. Nette jongens in keurige kleeding gaan af en aan. enkele vrouwtjes verdwijnen rustig in of achter de huizen. Uit elk raam, uit eiken hoek gluren kinderoogen naar de Blanken, wel een vreemde verschijning in dit afgelegen oord. Even staan we op de voorgallerij van onzen nieuwen vriend, praten over de verre reis. die hij maakte; ik ken Arabië immers ook zoo'n beetje. Een paar van zijn zoons komen na der met beleefden groet en scharen zich on der de luisterenden. Na zijn grooten tocht heeft hij hier een stukje land gekocht, de kampong grooter gemaakt, naarmate de uit breiding van zijn gezin dit noodig deed schij nen. Rondom liggen rijstvelden, gedeeltelijk eigendom, gedeeltelijk in pacht en ze bren gen zooveel op, dat een gedeelte der tuinen voor groentecultuur kan worden afgezonderd. Daar komt weer een zijner zoons binnen met een vracht sjalotten en komkommers. Kip pen en dus eieren zijn er genoeg, wat loopeen den, een paar geiten voor melk voor de kleine kinderen. Onze Hadji met zijn kroost vormt een kleine gemeenschap, die zich zelf heeie- maal voeden kan. Kijk nog even hoe in elk der kleine vijvertjes lekkere dikke goudvis- schen rondzwemmen. Over den vijver (kijk maar voor de moskee) ligt een bamboevlecht werk. Ik dacht eerst om te zorgen dat de kin deren er niet in zouden vallen, maar het is een middel om de katten te beletten met één poot de visschen op den kant te slaan en dan op te peuzelen Wandel nog even verder mee! Daar staat paprika met zijn heerlijke roode vruchten in den bloemenrand; wat ge daar voor lisch aanziet, is toevallig gember. Daar hangen waarlijk de zwarte trosjes peperkor rels omlaag van de slingerplant rondom den katoenboom. Wat mankeert er nog? De ka pok heb ik al genoemd. Eigenlijk alleen klee ding. Ja we weven wel zelf, vertelde de oude, maar wij hebben altijd meer eten dan we op kunnen en van wat wij verkoopen kunnen we cns keurig kleeden. Kijk maar rond. Deze meubels zijn allemaal gekocht, lampen, petro leum, wat opschik voor de vrouwen! En in on zen vrijen tijd hebben we onze moskee bouwd, de tamtam in den toren ge maakt en opgehangen, kijk daar staat het huisje van mijn laatst getrouwde dochter. ..Nu zijn ze allen onder dak en Allah geve, dat ze ook na mijn dood in vrede en vriend schap met elkaar zullen blijven leven!" Wij helpen het den braven oude wenschen merken dat het tijd is om te gaan. Een der zoons, een jong kereltje nog, is op den moskeetoren geklommen en staat, den trom melstok in de vuist, te wachten. Hoe weet hij dat het twaalf uur is? Hij wacht de kortste schaduw af. Bom, daar klinkt dreunend de eerste slag. dan een zachte en met lan ge, steeds korter wordende tusschenpoozen, eerst zacht en dan harder, een heele serie, die als het ware in een roffel en een laatsten har den slag eindigt. Het uur van het gebed. Een ieder begeeft zich naar huis. In de binnen kamer, ongezien, zonder ij-del vertoon zul len ze nu neerknielen op de speciaal daarvoor bestemde kleedjes, waarschijnlijk door den stamvader uit Mekka meegebracht (maar in Twente machinaal gemaakt). Ze zullen Allah aanroepen. Zich voorover buigen, met het voorhoofd den grond aanraken! En na hun gebed rustig weer aan den ai'beid gaan. Kalm bedaard, tevreden, gelukkig onberoerd doo: den nood der tijden. Maar brengen de le vensmiddelen nog wat op? Minder dan vroe ger, maar de katoentjes zijn ook goedkooper geworden! Is het geen paradijs op aarde waar deze menschen mogen wonen? Het mag ons, zwervers en vliegers een slakkenleven lijken, maar die menschen kennen het geluk der vol komen tevredenheid. Ze hebben óók een wensch. Ze sparen. Voor de hadji, den pel grimstocht naar Mekka. En dat maakt hen rijk. Het bezit van een gramofoon zou eiken dag weer nieuwe platen vragen, en een radio zou kapot gaan. Fietsen zijn onbruikbaar in dit land en er is één naaimachine in dit dox-p. En elke gulden door noesten ax'beid verdiend, op zij gelegd bij den gx-ooten schat, brengt hen nader tot den grooten wensch van de volgelingen van Mohamed, den pelgrimstocht naar Mekka. Een uitzondering deze kampong? Ik geloof het niet. Zoo afgesloten zijn er misschien weinig, behalve dan weer op Bali waar het bijeen blijven van een groote familie ook veel voorkomt, maar dat weet ik nu al, na drie dagen in Indië, dat Javaan en Soendanees op het platte land, de eigen landbouwer vooral dus, van de'crisis nog weinig te lijden heeft. Wie extra verdiende in theetuin of fabriek, moet de daarmee aangewende luxe laten vervallen. Wie zich heelemaal aan stads- of plantagewerk had gegeven zal 't veel zwaar der hebbexr. maar ook voor hem is het bordje rijst met visch, wat pisang en lekkernijen nog best te krijgen. Dat paradijs bestaat echter alleen voor den in en op het land geborene. Wij blijven daarbuiten. DR. VAN DER SLEEN. „Een romantische sensatie" meent onze jongste pilote. Vliegende vrouwen! In het buitenland ken nen we er allemaal verscheidene van. De meesten van ons kennen ten minste de merk waardige verschijning van Amy Mollison- Johnson, die het van een eenvoudig typiste- tje tot één van de bekende vrouwelijke pilo ten ter wereld bracht, en die zich met ongelooflijke koppigheid en wilskracht dooi de haar eeuwig achtervolgende pech heen sloeg totdat ze zich wel moest overge ven, en nu, als ik me xiiet vergis, als gewoon verkeex'spilote voor één van de Engelsche maatschappijen vliegt. Een tweede pilote, dia via foto's en krantenberichten ons aller hart gestolen heeft, is de Amerikaansche Amelia Earhart, met de kortgeknipte krulle- bol, den zonnigen glimlach en- dien nxerk- waardigen echtgenoot, (op den achtergrond!) Mr. Putnam, wien de stoutmoedige onderne mingen van zijn vrouw steeds heel wat ang stiger uren schijnen te bezorgen dan haar zelf. Amelia trekt zich ondertusschen van die be nauwdheden van haar echtgenoot weinig aan en bereidt rustig voortdurend nieuwe plannen vooi'. Mr. Putnam schijnt intusschen toch wel zoo op ..Lady Lindy" gesteld te zijn, dat hij haar iederen keer. als ze weer veilig van baar escapades teruggekeerd is, met een zucht van verlichting in zijn armen sluit, en vermoedelijk de goden dankt, dat hij zijn vlie gende vrouw nu weer eens een poosje thuis zal hebben Wij hier in Holland bezitten nog geen Amy Mollison of Amelia Earhart. Bezitten we eigenlijk wel vrouwelijke piloten? Zijn er in Nederland vi'ouwen, die het vliegbrevet be zitten, en die misschien in de toekomst nog eens een Nedevlandsche Amy Mollison of Amelia Earhart zou kunnen worden? Zul len er bijvoorbeeld bij de rondvlucht boven Nederland, die dezer dagen gehouden zal worden, deelneemsters zijn? Inderdaad heeft Nederland een aantal gebre vetteerde vliegsters en 't lijkt dat er tenminste één van haar deelneemster zal zijn aan de bewuste rondvlucht. Vijf vrouwelijke piloten telt Nederlaxxd, wat, naar één van haar verzekerde, veel te weinig is, maar overigens toch een aantal, dat groo ter is dan vermoedelijk de meesten dachten. Het is nog maar enkele jaren geleden, name lijk in 1930, dat de eerste Nederlandsche piio- te, toen mejuffrouw Van der Sluis, xxu xxxe- vrouw Maas, haar brevet A haalde, exi ter gelegenheid van die prestatie bezoek ontving van wijlen Prixis Hendrik. Haar voorbeeld werd gevolgd door mevrouw Hoekstra exx me vrouw vair Alfexx-Roos, die beiden nog vliegen, en in 1934 haalde onze jongste pilote, nxejuf- fx'ouw Tineke de Veer, haar brevet. Enkele we ken geleden, tij'dens de Eindhovensche vlieg- week, werd mejuffrouw Emmy van den Bink de eerste Nederlandsche vrouw, die haar bre vet B. dat voor zweefvliegen, haalde waar mee dus het vijftal vrouwelijke Nedex'landsche piloten compleet is. Het is voor de vliegsport een niet te onder schatten voorrecht, dat ze in mejuffrouw de Veer uit den Haag een propagandiste bezit van eexi ongekende bereidwilligheid en geest drift, die niet alleen nieuwsgierige journalis ten met veel enthousiasme ontvangt, maar bovendien haar gehoor in minder dan geen tijd zoo meegesleept heeft, dat het niets liever zou doen dan onmiddellijk in een vliegmachi ne stappen en de eerste vliegles xxemen. Jammer alleen, dat vliegen nog steeds zoo ongeveer de kostbaarste sport is die er bestaaxx een enkele vliegles kost 30.per uur: niettegenstaande dat feit begrijpt mejuffrouw de Veer toch nog steeds niet, waarom er zoo veel door mannen en jongens en nog zoo weinig door vrouwexx en meisjes aan de vliegsport wordt gedaan. Geldt hierbij de over weging, dat voor een man het kunnen-vliegen toch altijd kans heeft om practisch nut op te leveren, terwijl de luchtvaart tegenwoordig eexx der weinige bedrijven is, die goed gaan, zoodat daarin nog van een mogelijke „toe komst" gesproken mag worden? Terwijl eexi vrouw de vliegsport ten hoogste als amuse ment zal kunxien beoefenen (mejuffroixw de Veer deelt met een komischen zucht mee, dat ze heel ixx het begin wel eens gehoopt heeft later als vrouwelijk instructrice dienst te zullen kunnen doen, maar dat de practijk van die hoop al heel weinig heel heeft gela ten!). Te veel mannelijke concurrentie en daarbij komt dan altijd de omstandigheid, die de schaal nog sterker naar den kant van den man dóet overhellen: dat een man physiek meer uithoudingsvermogen bezit dan een vrouw! Maar zuiver als sport beschouwd kent me juffrouw De Veer voor vrouwen geen mooiere bezigheid dan het vliegen. Dat, wat voor een man veel meer het genoegen van het omgaan met een machine en het hanteex-en van eexx op prachtige wijze in elkaar zittend werktuig is, beteekent voor een vrouw, gelooft ze, on eindig romantischer dingen. Van machines heeft een vrouw geexx verstand. Daar weet „Janus", de mecaxxiciexx van de Koninklijke Nederlandsche Luclxtvaartschool op Waalha ven meer vaix!Maar wat een vrouw intens weet te waardeeren dat is de romantiek van het vliegen Statig exx oppermachtig te vai'exx door de on metelijke ruimte, in eeix eenzaamheid, die soms beklemmend, nxaar altijd superbe is dat is de romaxxtiek van het vliegen. Onder- duikexx in eexx dikke, wattige wolkenmassa en ixx een wei'eld vol geheimzinnige witheid door te dringen, die de wonderlijkste sprookjeswe reld is, die eexx mensch zich ooit kan voorstel- lexx dat is weer een ander voorbeeld van die romantiek. Met je eigexx schaduw op de Ham- crrnnfor om IrUina^ lotnn worden, haar laten dansen en spx'ixxgen dat zijn allemaal dingen, die voor eexx vrouw de groote clxarme van het vliegen uitmakexx. Na deze ontboezeming kost het bijna moeite weer tot nuchterder dingen af te da len. Mejxxffrouw De Veer vertelt, dat ze ze- ventiexx vlieglessen nam voor ze haar eerste solovlucht mocht ondernemen wat tame lijk veel is, omdat ze door omstandigheden haar lessexx een paar maal moest onderbre ken. Ze vertelt van haar eex'ste vrille en haar eerste loopixxg en vaix haar ontzettende schrik, toexx haar instx-ucteur haar voor de eerste maal een looping voor had gedaan en zij plotseling ontdekte, dat hij niet vastge bonden was geweest ixx het opexx toestelle tje. Haar eerste gedachte was, egoïstisch en wel, niet: hij had er wel kunnen uit vallen! xxxaar: dan zou ik ixx mijn eentje in dit toe stel hebben gezeten, waar ik geen raad mee weet! Daarna alleen verder: en tenslotte, xxa veertien dagen van gestaag lederen ochtexxd en iederexx middag oefeixen: het halen vaix het brevet! Zoo ziet men, dat bij de weinige vrouwen, die in Nederland de vliegsport bedrijven, die sport in eexx aaxxzien staat, omgekeerd even redig met haar aaxxtal. En mejuffrouw De Veer hoopt dat 'binnenkort het aantal aan merkelijk vermeerderexx zal, exx dat volgexxd jaar aaxx de Nederlandsche roxxdvlucht niet ééix, maar teix minste vijf vrouwelijke pilo ten zullen deelnemen. Want. zooals ze zegt: het is de mooiste sensatie, die een vrouw kan ondervinden: zich los te makeix vaix d: aarde, omhoog te stijgen ixx de vrije, volko men oxxbelemmerde ruimte, die de lucht is, exx waarin tot voor kort alleen de vogels, zich koixden voortbewegexx. Een vliegtuig is ook eexx vogel en de pilote, die het leidt, be stuurt exx uitstaart xxaar de wonderlijke we reld om zich heen, is als de ziel van dien vo gel. die, zonder dat iemand het hoort, een ju belzang zingt.... WILLY VAN DER TAK. llEllllllllllllllllllllllllllllllllll Mevrouw leest de krant, Hè, hè, wat eexx weelde om lekker lui te kunnexx gaan zitten! Ja, daar lachen die man nen nou nxaar om, ze vixxden dat wij vrouwen een lekker lui levexxtje hebben. Zoo'n beetje stoffen en wat kousen stoppen exx dan buur praatjes houden! 't Lijkt er nogal op! De heele week moet je sloovexx exx ploeteren, gewoon geen tijd voor de krant heb je. laatst toen dat oxxgeluk hier op den hoek geweest is, heb ik het pas drie dagexx later gehoord exx toen xxog per toeval, omdat er op het middagje bij me vrouw Bloem over gesproken werd. Je kuxxt als vrouw tegenwoordig gerust niet meer met je tijd meeleven, alles komt nxaar op je schou ders neer. Niet dat ik klaag hoor, oh nee, maar 't is toch maar zoo en dan nxag het gezegd worden. Je nxaxx komt maar thuis met het be richt dat z'xx salaris verminderd is en jij nxag zien hoe je de eindjes aaxx mekaar past. Niet dat het voor hem xxiet akelig is, daar xxiet vaix. maar voor oxxs als vrouwen! Exxfin laat ik m'n lekkeren Zaterdagavond maar niet verkixiezen. Nu ben ik tenminste klaar exx een knap mensch die nxe uit m'n stoel krijgt. Zoo, lek ker, m'xx beenen op dat kussen, de radio ge zellig zachtjes aan, de theepot voor het grij pen naast me. Toch wel een fijn ding, die leeslamp, hoeft dat groote licht niet op, dat is dadelijk zoo ongezellig. Hè, suffert die ik ben, nu heb ik de kranten nog vergeten. Zal ik ze dan maar niet lezen? Nee, nu heb ik er tijd voor, nu doe ik het ook. Wie belt daar nou? Wie kan er ïxu 'avonds om negen uur ïxog bellen? Is dat ïxou geeix schaixdaal, daar bellen ze nxe voor een krantje! Of ik eeix krantje wil koopexx van weet ik veel! Zal wel xxiet veel zijn, dat ze 's avonds komen als 'n dief in den xxacht. maal laat ïxou maar bellexx wie belt, ik doe xxiet meel open! Wat is dat voor eexx leuk plaatje? Eexx pro fessor met een geweer? Wat doet die hond met die visch? Nee, laat ik xxou geregeld lezen van Maandag af aan. Twee-drie? Wat is in 's hemelsnaam twee drie? Oh, die voetbalwedstrijd! Gunst dat is waar ook, dat was ik alweer glad vergeten, daar hebben we oxxs xxog zoo druk om gemaakt en bij die derde goal heeft Jan de thee nog omgegooid van nijd. Daat zit wel wat in, ixx wat ze schrijven over dat winnen vaix kleine laxx- den, dan heb je xxiet zooveel keur natuurlijk, dat spreekt vaxxzelf. Maar die Willy den Ouden lapt het hem dan toch maar, klein laxxd of niet. Nee ik geloof toch niet dat het daarin zit en die derde goal geldt eigenlijk geeneens, want mijxxheer Hollander heeft gezegd, dat ze fout deden. Die voetballerij ook! Zoo, hebben ze Pygmalioxx ook weer gegeven? Daar moet ik toch xxog eexxs heexx, als kind ben ik er geweest, maar ik heb toexx xxiet begrepen of ze dien maxx nu gekregen heeft of xxiet. Toexx ben ik ook xxog eens naar een stuk geweest van Rooyaards exx die gilde „Kain wat doe je nxetdat er nu nog koud van wordt. Maar laat ik nu lezen, anders komt er weer niets van. Net wat ze zeggexx, waarom xxemen ze nou buitexxlaxxdsche toestellen, net of we het zelf xxiet afkuxxxxexx! 't Lijkt wel de verkeerde we reld, Fokker bouwt voor het buitenlaxxd en he' buitenlaxxd bouwt voor ons. Niet dat ik er ver stand vaix heb, maar je zou toch zoo zeggexx hè? Zou dat ïxou allemaal niet veel duurder worden met invoer en zoo? Kijk, dat is nou eexx goed ding. dat van dat wapenonderzoek. Als ze dat ïxu eens voor elkaar koixden krijgen!'Dat zal wel xxiet zoo gauw gaan vanzelf, maar te genwoordig bereiken ze zooveel, dat zie je maar weer aan die Saarkwestie en toen xxxet Joego slavië, flink van zoo'n land om naar den Vol kenbond te gaan. Die is er wel voor, maar voor die zuidelijke opgewoxxden staxxdjes is dat al heel wat. Ze schijnen er xxu daxx toch wel ge wicht aan te hechten. Wat een gekkigheid ixx dat Rijksmuseum met dat brandalax-m. Zouden ze niet gauw heb ben kunnen telefoneeren, dat het maar loos alarm was? Gelukkig dat het niet echt was, 't zal je niet overkomen, dat zoo'xx gebouw in vlam staat! Daar staan de recepten weer. Even kijken of er wat bij is, er is altijd wel iets wat je nog niet weet. Dat van die leeren jas is practisch, als ik er later ooit eens een heb, moet ik er toch aan denken. Van die zaken uit Oss kun je griezelen, ik zou er niet graag wonen. Je bexxt, gewoon je leven niet zeker. Hier zouden ze ook gemakkelijk kunnen binnenkomen. Zou- dexx ze xxiet veel aan hebbexx, maar dat weten ze niet. Hoor ik daar wat? Nee, 't is de radio. Die dingen lees ik xxiet meer, je zou er zenuw achtig van worden. Net als met die Haupt- mann geschiedenis, daar kan een mensch nou gewoon over piekeren. Heeft ie het gedaan, dan is het een beest om die menschen zooiets aan te doen. Stel je voor. dat je kind weg is. een enkel uur maar. Je wordt al gek bij de ge dachte! En dan dagen, weken lang! Maar als hij het niet gedaan heeft, wat wordt die man wat! Wat vertellen ze me nou? Willen ze die jury op tournee sturen? Heb je ooit zooiets? 't Lijkt Hagenbeek wel! Maar dat zullexx ze toch niet doen? Je zult zeggen, geld verzoet een heeleboel, maar mij kregen ze daar xxiet voor. 't Is al erg genoeg dat je als mensch nxoet oordeelen over je naaste, nog wel over levexx en dood. 't Zijn toch maar gewoxxe oxx- gestudeerde menschen en wat weet je ervan hoe je zelf zou doen onder de omstandighe den? Ik zou niet graag zoo'n baantje aandur ven. maar dan achtex-af nog te kijk gezet worden als de menschexx die een man op den stoel brachten nou ik vind het kras! Geef mij Haarlem dan maar! Daar zal ik een kopje thee op drinken! Er gaat toch maar niets bó ven je rust en een kopje thee! Kijk, kijk, twee successen voor minister Oud! Aardige man, ik heb hem laatst hooren praten. Als je hem zoo ziet is het eexx min nxanxxetje om over zooveel geld te gaan, exx heel gewoon hoor! Oh jee ja, hij lachte over dezelfde grapjes als wij alle- ïxxaal. Je had zoo'xx gevoel, dat hij bij je in de klas koxx hebbexx gezeten. Leuk dat hij succes heeft gehad. Waardeering in het onderwijs, waar gaat dat over? Nee heusch? Wordeix die menschen zoo weinig gewaardeerd? Daar kan ik nu niet bij! Stel je voox-, dat ze er xxiet waren, dat je zelf je kinderen voor eexx beroep zou moeteix klaarmaken! Dat zou er mooi uitzien! Dat de kinderen niet zoo waardeerend zijn is te be grijpen, ik zelf vond me altijd miskend en wie heeft niet het land aaxx mijxxheer of de juf frouw, wanneer ze natuurlijk net extra eexx beurt geeft, als je je les xxiet goed kent, Maal later had ik spijt dat ik vaix school af was en ik heb nog vaak gedacht aan de onderwijzers en bewondering gehad voor hun taaie geduld waarmee ze het getreiter van de kinderen en de bokkige domheid dagelijks goedmoedig slikten. Dat ziet er mooi uit, waar de Koningin nu is, maar wat een gekken naam, Uixterwasser! Zou het er zoo vochtig zijn? Akelig, die twee meisjes die uit het vliegtuig zijn gesprongen, maar voor dien piloot is het ook een heele klap. Hij kan er niets aan doen, maar van zooiets ben je toch overstuur dunkt me. Zoo komen de Turksche vrouwen in het Parlement. Er verandert toch heel wat in de wereld! We leven snel. Je wordt moe van de vaart! Ik gaap er van. Wat is dat? Oh dat is aardig een mannetje om zelf te makeix. Wat verzinnen ze toch al tegenwoordig. Wij vroeger als kinderen hadden het niet zoo goed. Wat eexx onbeholpen speel goed was dat toch en om te knutselen was ook niet veel. Leuke japonnen heb je tegenwoox-dig! 't Is maar goed dat ze weer wat langer zijn. Met die korte rokken, was het niets gedaan, je liep er mee voor gek. Als ik eraan denk dat ik rokken had tot m'n kxxie kunnen de kleuren me nog uitbreken. En toch heb ik het gedaan. Bij de schoonmaak kwam ik nog een oude jurk tegen. Voor de grap trok ik 'm aan en het leek niets! Wat doen we toch gek, als het maar mode is. Nu weer met die slanke lijn! Daar dacht je toch vx-oeger niet- aaxx! Exx xxu durf je geen lekker koekje meer te etexx. Laatst nog las ik wat over tafel-tennis exx dat Neder land daar zoo slecht in moet zijn. Toen schoot me te binnen dat wij ook nog zoo'xx spel hebben en we hebben een heelexx avond als gekken heexx en weer gesproxxgen, allemaal vaxxwege de lijn, want ik ben xxiet gek genoeg oxxx te dexx- kexx dat ik op m'n ouwen dag xxog tafeltennis kampioen kan worden. Ping poxxg vind ik er geexx aardige naam voor, dat klinkt zoo khxder- achtig en het is xxog een heel ingewikkelde sport, want telkens als je te hard slaat, vliegt dat balletje in de lampekap. Maar voor de lijn is het best, want we hebben geen kat exx dan moet je zelf bukken en kruipen, zoodat die mijnheer van Blijf Fit er kinderspel bij is. Ik word suf, 't is ook al zoo laat geworden. Zal ik nog nxaar een kopje nemen? En daxx nog even naar die puzzle kijken? Wat een inge wikkeld ding! Moet je slaap hebben! Toch even probeeren, je kunt d'r nog wat mee verdienen en je kunt toch zeker nooit weten? Waar halexx ze 't vandaaxx? Een Egyptische zonne god en een electrisch geladen deeltje. Zou dat een stofzuiger zijn of een broodrooster? Nee, dat kan niet, het heeft maar drie letters. Straks aan Jan vragen als hij thuis komt. En wat is een larf van een laxxgpootmug? Als ik zoo'n beest zie druk ik hem dood, maar wie weet ïxou, hoe dat heet! Eexx Oppergod moet je ook nog kennen en wat doet een kip? Op stok gaan, net als ik! HELEN. GEMENGD NIEUWS Over vuurtorens. Na de sprekende film, hebben we nu ook de sprekexxde vuurtoren. Op eexx eilandje in den mond van de Clyde staat er een. die op geregelde tijden draadloos zijn naam bekend maakt. Wist u dat? De afsluitdijk van de Zuider zee is 29.625 M. lang en heeft een rijweg van 6 M. breedte en een fietspad vaix 1.5 M. In de Wieringermeerpolder komen 40 bruggen en de wegen die er doorheen zullen loopexx kx-ijgen een gezamenlijke lengte van 245 K.M. terwijl alle slooten te zanxen 1000 M. lang zullen zijn. Het voornaamste dorp heet Slootdorp. Een vischetende tor. Evenals onze geel- gerande watertor zich graag voedt met kleine stekeltjes, leeft er in de tropen eexx watex-tor, die oxxgeveer 12 c.M. lang wordt en zich bijna uitsluitend voedt met visch, die echter vrij wat grooter kan zijn, dan onze stekeltjes. Een eigenaardige schildpad. Op de eilandjes vaix 't Kanaal van Mozaixxbique leeft eexx schildpad, die onder zijn schild een zak draagt, die hij af exx toe vol water laat loo- pen en dan een reisje te land nxaakt onx ixx de wildernis zich ie goed te doen aan plan- tenvoedsel. Krijgt ze onderweg dorst, daxx doet ze zich te goed aan 't water uit den verborgen zak. Ook dorstige jagers maken dikwijls jacht op deze dierexx om zich van water te kunnen voorzien. Een apenvergaderplaats. Deze vinden we op eexx heuvel aan den oever der Gambia ixx Afrika. Honderden en honderden apen komen daar af en toe bij elkaar exx steeds zijn er wachtexx uitgezet om te waarschuwen voor dreigend gevaar. Hoe komt Veendam aan de slang in zijn wapen. Veendam, dat ook gesticht is door Adriaan Geei-ts Wildervank. stichtte in 1662 eexx kerk aldaar, om te voldoen aan een be lofte zijner vrouw. Deze was namelijk na een wandeling in 't veen op een zonnige plek in slaap gevallen en toen ze ontwaakte kwam ze tot de ontstellende ontdekking, dat een ad der zich onx één harer armen gekronkeld had. Ze deed nu de gelofte, dat ze. als God haar in 't leven spaarde, op deze plek een kex-k zou bouwen exx ter herimiei-iiig aan deze gebeur tenis kreeg Veendam tevens de slang in zijn wapexx. Zou het aan 't vleesch liggen. Ixx het Pie- monteesche dorpje Cello, niet een ruw klimaat en een zeer armoedige bevolkiixg, die zoo goed als geen vleesch kunnen eten van wege de duurte, worden de menschen zeer oud. Onlangs wolken spelen haar grpoter en "kleiner laten dan gemarteld! En voor zoo'n vrouw is het ook ^aa^en8vijT boven"de°1 OO^jTar." boveri

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1935 | | pagina 10