1 A. PRINS De match Euwe—Aljechin om het wereldkampioenschap. t.m. 19 Oct. 20 pCt. korting CURSUSSEN: JAGER GERUNGS STENO gemeubileerde kamers Gehrs. v. Beaumont H. SWAAP j59 Gt. Houtstraat '59 MAANDAG 14 OCTOBER 1935 HAARLEM'S DAGBLAD II In de Delftsche Studentensociëteit „De Phoenix" is Zaterdagavond de vijfde partij van de match-Euwe-Aljechin om het wereld kampioenschap schaken begonnen. De belang stelling was zeer groot. De Minister van Onderwijs, Kunsten en We tenschappen, Prof. Slotemaker de Bruïne, deed wederom van zijn belangstelling blijken, terwijl wij voorts den Commissaris der Ko ningin in de Provincie Zuid-Holland, Jhr. Mr. Dr. H. A. van Karnebeek onder de aanwezigen opmerkten. Voordat de beide meesters met de vijfde par tij begonnen, heette de president van het Delftsche Studenten Corps, de heer L. op ten Noort, alle aanwezigen welkom. De voorzitter van de Delftsche Studenten Schaakvereeniging, de heer K. L. Kamp, richtte vervolgens woorden van waardeering tot Jhr. ir. H. Strick van Linschoten in ver band met diens loffelijke pogingen om een der partijen tusschen Euwe en Aljechin te Delft te doen plaats vinden, pogingen, waarin deze zoo schitterend geslaagd was. Nadat de voorzitter van het Euwe-Aljechin- Comité, Mr. M. Levenbach de sprekers beant woord had, werd met de partij begonnen. Ge speeld werd in de kleine bibliotheek. De ge- noodigden kregen een plaats in de groote bi bliotheekzaal. Aan de Delftsche Studentenschaakvereeni- ging komt alle lof toe voor de organisatie van den wedstrijd. Het verloop was als volgt: Wit: Dr. A. Aljechin Zwart Dr. M. Euwe Fransche partij 1. e2—e4 e7e6 2. d2d4 d7d5 3. Pbl—e3 Lf8b4 4. Pgle2 Toe zoover is de partij identiek met de der de, waar Aljechin a2—a3 speelde. Ofschoon hij de partij gewonnen heeft, kon deze variant hem niet geheel en al bevredigen. Maar ook de tekstzet is ongewoon al werd deze vroeger veel gespeeld. De gebruikelijke zet is e4e5. 4. d5xe4 5 a 2a3 Lb4—e7 Op pionwinst te spelen door Lxo3 -h (schaak) en f7—f5; f2—f3 zou Wit behalve de twee Loopers ook nog sterke aanvalskansen krijgen. Tot zoover herinnert deze partij aan de in Moskou gespeelde ontmoeting Lasker— Capablanca 1935. 6. Pc3xe4 Pb8c6 7. Lele3 Pg8—f6 8. Pe2—c3 0—0 Hier merkt Euwe lachend op: ..Het is nu lang geleden, dat ik gerocheerd heb!" 9. Pe4g3 Wit geeft er de voorkeur aan het paard te behouden. 9. b7—b6 10. Lfle2 Lc8b7 v 11 0—0 Dd8d7 Geeft het veld d8 vrij voor een toren. 12. Ddld2 Ook Wit voltooit zijn ontwikkeling met de zen Damezet. De eerste phase der opening is nu voorbij. De stellingen wegen tegen elkaar op. 12. Ta 8d8 13. Tfl—dl Wit wil den anderen Toren op den Dame vleugel behouden voor een eventueelen op- marsch, met de pionnen. 13. Dd7c8 Maakt de torenhaan vrij en behoudt zich de mogelijkheid voor Da8 te spelen met dub- be^n'aanval op g2. 14. Dd2—el De Dame moet van de Torenlijn, anders speelt Zwart den zet e5. 14. e6e5 Met dezen zet probeert onze Nederland- sche kampioen wat leven in de partij te bla zen. Dat het veld f5 voor het witte paard vrijgekomen is, beteekent nog niets, zoolang dit veld door de Dame bestreken wordt. Zwart stuurt op figurenspel aan. Een an dere voortzetting was Td&—d7 met verdub- behng van de torens. 15. d4d5 Na d5xe5 zou eerder Zwart in het voor deel zijn. 15. Pc6d4 Als Wit tweemaal op d4 neemt, wint Zwart pion d5, met dit verschil, dat Zwart een loo- per tegen een paard veroverd heeft 16. Le3xd4 Als Wit niet wil toelaten, dat een der Loo pers geruild wordt, moet hij Looper fl spe len, maar dan komt hij wat gedrukt te staan en daarom dit besluit. 16. e5xd4 17. Tdlxd4 c7c5 Volgens meester Flohr was Le7c5 het sterkste. Misschien vreesde Euwe Ta4 en als hij daarna Te8 zou spelen, zou Wit pion a7 kunnen nemen, maar de stelling is dan toch een pion waard. 18. Td4a4 Met normale zetten als Tdl zou Wit zeker in het nadeel komen. 18. Pf6xd5 Dus toch een pion-offer. Zwart achtte het zeker van belang het veld d4 te bemachti gen alvorens op d5 te slaan. 19. Le2g4 De stand na dezen zet was (diagram). Wit: Kgl; Del; Ta4 en al; Pc3 en g3; Lg4; pionnen op a3. b2, c2, f2, g2, h2-, Zwart: Kg8; Dc8; Td8 en f8; Lb7 en Le7; Td5, pionnen op a7. b6. c5, f7, g7, h7. Wit wil eerst de Dame naar c7 drijven, om dat als hij later op a7 neemt, de Looper ge bonden is. 19. «s-,Dc8—c7 Looper e7 moet gedekt worden. 20. Ta4xa7 Hiermede heeft Wit een pion veroverd, maar Zwart krijgt hiexwoor aanvalskansen. De strijd wordt nu levendiger. 20 .Pd5xc3 21. e2xc3 Wit wil niet met Damexc3, gevolgd door Looperf6 de Dame buiten de gevechtslinie zetten. Op dl staat de Dame ter verdediging beter opgesteld. 21. Td8—a8 Zwart ziet voorlcopig van een aanval af. Hij wil. gezien de zwakke pionnenformatie van Wit, op het terugwinnen van zijn pion spelen. 22. Ta7xb7 Beter dan Txa8. Met den tekstzet ont neemt Wit aan Zwart het voordeel van zijn twee Loopers. Dc7xb7 Db7xd7 Tf8xa8 Ta 8a 4 Le7—f8 Dd7e6 22. 23. 24. 25. Lg4—f3 I,f3xa8 Del—e4 De4e2 27. h2h3 Euwe tracht door vereenvoudiging remise te bereiken. 28. De2xe6 f7xe6 29. Tal—bl Weer fijn gespeeld. Wit offert zijn pion terug om een voordeelig eindspel te wijzigen. Wij zulien spoedig zier., wat de werelkam- pioen in zijn schild voert. 29. Ta4xa3 30. Pg3—e4 Ta3a6 31. Kgl—fl Het plan van Wit wordt nu duidelijker. De Koning streeft naar b5. 31. Lf&—e7 32. Kfle2 KgS—f7 33. Ke2e3 Le7—d8 34. Tbl—dl Kf7—e7 Remise op aanbod van Aljechin. Nabeschouwing. De achterstand 1—3 irriteerde Euwe wel, maar werkte niet deprimeer end. Zoo kon men onmiddellijk constatoeren, dat hij zijn tactiek eenigszins gewijzigd had, door de partij wat solide aan te leggen. Maar aan den anderen kant was hij ook niet van plar. om op remise aan te sturen. Na de normale ontwikkelingszetten van een Fransche part-j hierbij verdient vermelding dat de wereld kampioen van het recept van de derde partij afweek en een variant koos, die Lasker tegen Capablanca Moskou 1935 speelde, nam Euwe de leidirtg. Om aanval te verkrijgen offerde hij een pion maar veranderde plot seling van tactiek en ging toen op terug winst van den pion spelen. Hierbij overzag hij. dat Aljechin de stelling door een dub belen ruil der lichte officieren vereenvoudi gen kon. Vervolgens werden de Dames ge ruild en Aljechin gaf zijn veroverden pion terug, om in een voor hem gunstig eindspel van toren en paard plus vijf pionnen tegen toren en looper plus vijf pionnen, over te gaan. Na nog eenige pogingen gedaan te hebben, bood Aljechin remise aan, hetgeen door Euwe aanvaard werd. HET BLIJSPEL-ENSEMBLE. Mevrouw Van Kerckhoven-Kling heeft voor haar jubileum-voorstelling te Amsterdam, welke op 23 October in den Stadsschouwburg op het Leidsche Plein gegeven zal worden, de rol van Suzanne d'Ange in De Demi-Monde van Alexander Dumas Fils gekozen, dezelfde rol, waarmee Theo MannBouwmeester inder tijd haar veertig-jarig jubileum herdacht. Mevrouw Mann was opgegroeid met de stuk ken van Sardou en Dumas en het was zeer ver klaarbaar, dat zij in een werk als de Demi- Monde wilde jubileeren. Maar met Mien van Kerckhoven-Kiing staat het heel anders. Toen mevrouw Mann haar 40-jarig jubileum vierde, was Mientje Kling nog geheel aan het begin van haar carrière en men kan moeilijk zeg gen, dat de rol van Suzanne d'Ange voor deze actrice, die een der eerste krachten was van het moderne Comoedia en van het niet min der moderne Centraal Tooneel. representatief is voor het soort rollen, dat zij in haar suc cesvolle loopbaan heeft gespeeld. De keuze van deze Dumas, die reeds bij het jubileum, van mevrouw Mann in 1911 geheel door zijn haren gegroeid was, heeft mij dan ook sterk verwon derd. Men kan deze comédie, die niet alleen door haar structuur hoe dwaas doen thans bijvoorbeeld al die afzonderlijke gesprekken in een vol salon aan! maar ook in haar per sonen en ideeën hopeloos verouderd is, moei lijk meer zien zonder te glimlachen. De wijze, waarop het publiek reageerde op sommige tooneeien zooals in die onmogelijke scène tusschen Olivier de Jalin en Marcelle bij de première, welke hier te Haarlem in den Schouwburg aan den Jansweg als een soort „generale voor publiek" werd gegeven, was wel het beste bewijs, hoe ver de toeschouwers van tegenwoordig van dit soort stukken afstaan. De eenige verklaring van de keuze van De Demi-Monde als jubileum-stuk moeten wij dan ook zoeken in het verlangen van Mien van KerckhovenKling om eens in een ouder- wetsche speelrol, waarin actrices van een vroegere generatie geschitterd hebben, te spe len. Maar nu wij De Demi-Monde na jaren weer terugzagen, bleek het wel heel duidelijk, dat al die schittering louter klatergoud en dus onecht is. Wij willen hopen voor mevrouw Van Kerck hoven, dat het publiek in de feeststemming van de jubileum-voorstelling deze bezwaren over het hoofd zal zien, maar wij vinden het jammer, dat zij niet De Hoogeschool der Lief de, in welk blijspel zij een cocotte op zoo veel geestiger wijze kon uitbeelden en dat geheel in dezen tijd staat, voor haar jubileum heeft gekozen. Een voorstelling van De Demi-Monde kan enkel nog maar waarde hebben als tijds beeld. als 'n stukje tooneelhistorie, waarbij ouderen hun herinneringen van vroeg:nog eens kunnen ophalen en de jongeren kunnen constateeren, hoe zeer de smaak en de men- schen in deze jaren veranderd zijn. Om zoo'n stuk als De Demi-Monde goed te spelexx, moeten de acteurs zelf feitelijk ook nog volkomen erin geloovexi en wij twijfelden Za terdag, of dit liet geval is. Mevrouw Van Kerckhoven speelde Suzanne blijkbaar wel met liefde, maar wij voelden toch aldoor, dat zij uit een andere school komt dan de actri ces, die de rol vroeger speelden. Voor deze Suzanne was haar spel feitelijk te modern en te sober. Wij willen niet gaan vergelijken, maar moeten toch zeggen, dat wij ons van vroeger herinneren, hoe deze rol toen veel meer glans kreeg. Het is nu een maal een schitterrol, die pas volkomen tot haar recht komt, als zij virtuoos gespeeld wordt. Suzanne speelt aldoor comedie en krijgt van Dumas de gelegenheid een heel gamma van gemoedsaandoeningen met soms plotselinge en onverwachte overgangen ten toon te spreiden. Ik noem hier bijv. maar haar houding tijdens de scène, die Olivier de Jaiin haar voorspeelt aan het slot en de ge- raffhxeerde truc der achtergehouden waarde papieren. Wie zich het effect van deze too neeien van vroeger herinnert, zal wel heel sterk het verschil hebben gevoeld en tot de conclusie zijn gekomen, dat deze rol toch een ander soort spel verlangt. Mevrouw Van Kerckhoven trachtte als moderne actrice van Suzanne zooveel mogelijk een mensch te maken, terwijl het feitelijk niet anders is dan een geraffiixeerde virtuozen-rol. Wil men het stuk toch nog opvoeren, dan zal de rol zoo en niet anders gespeeld moeten worden. Jacques Reule, die in zijn tijd van het Neerlandsch herhaaldelijk in stukken van Dumas heeft gestaan, voelde zich in dit genre nog het meest thuis, al was het dan ook alleen louter uiterlijk spel en pathetiek. Van Kerckhoven is een te modem speler voor Olivier de Jalin. Het was duidelijk te zien, dat hij vooral in de tooneeien met Marcelle en aan het slot zioh geweld moest aandoen. En de warp aanleg voor raisonneur heeft hij feitelijk ook niet. Hij heeft als vertaler getracht het stuk te modernlseeren en wij hoorden zelfs van vliegmachines en filmsterren spreken. Beter had"hij gedaan het stuk volkomen in zijn tijd te laten. Van een oude victoria maak je nu eenmaal geen Rolls Royce, al stop je er ook 'n motor in. En waarom had hij de beroemde tirade van de perzikken maar geheel ge schrapt? Tilly PerinBouwmeester speelde Madame de Santis geheel in modernen stijl, mevrouw ErfmanSasbach trachtte als de Vicomtesse de Vemières meer <aen ouden stijl te bena deren, terwijl Marie Sophie Nathusius, die voor de wel heel ondankbare rol van Mar celle stond, probeerde met heel zacht spreken en wat maniertjes een ouderwetsdhe ingenue uit te beelden. Een fijnen en aristocratischen markies de Thonnerins zagen wij v^n Elias van Praag een rol, die tot de beste van den avoixd be hoorde. Een woord van lof tenslotte voor de prach tige en met gratie gedragen toiletten van mevrouw Van KerckhovenKling. J. B. SCHUIL. Opera „Undine". Dick Weiman c.s. pogen het werk van Van der Linden, Koopman e.a. voort te zetten en t,e komen tot de stichting eener Nederland- sche Opera. Van der Linden en zijn vele op volgers echter hebben niet willen inzien, dat een dergelijke onderneming niet anders is dan een kunstmatig product. De opera is niet ge groeid uit onzen volksaard, en heeft daarom reeds bij de geboorte meegekregen de kiem van haar ondergang. Het drama is te veel pro duct van land en volk waar 't ontstond, dan dat het door een ensemble van een ander land kan worden weergegeven naar 't werkelijk karakter van den inhoud Wat hebben we ge zien bij opera's als ..De Herbergprinses" van Jan Blokx? Dat de uitvoering pas dan draag lijk werd. als de hoofdrollen in handen waren van Vlaamsche solisten. En de Itahaansche opera is er, om aan dit betoog kracht bij te zetten; in de latijnsche landen is de muziek dramatische kunstneiging zóó, dat ze vrijwel alleenheerscheres is. Het symphonieorkest is daar opera-orkest. Het brengt per seizoen een vijftigtal verschillende werken uit; in Holland is dit financieel niet mogelijk. Wanneer ik nu Dick Weiman goed begrijp, is zijn streven daarop gericht. Holland ontvan kelijk te maken voor dezen tak van kunst uiting. En hij wordt in dit hoffelijk pogen ge steund door het eveneens prijzenswaardig streven, aan Nederlandsche zangers een be staan te geven binnen de eigen grenzen. Men mag hem hartelijk succes wenschen. Maar laat ons eerlijk zijn: bij van der Linden en de zijnen was dit ook het streven, zoo 't al niet het éénige was. Weiman schrijft in zijn open brief o.m.: „Aan het Haarlemsche publiek is nu het woord om door zijn aanwezigheid te toonen. dat het een Nederlandsche opera wederom zou op prijs stellen". En hij besluit met de opwekking om in grooten getale op te komen. Welnu, het Haarlemsche publiek heeft c(it niet gedaan. En ik geloof niet, dat het dit ooit zal doen. Of de keus van het werk „Undine" van in vloed is geweest? 't Is vast en zeker dat de romantiek van een opera als deze maar heel matig onze belangstelling heeft. Veeleer heb ben de aanwezigen (ook de nieuwsgierigheid spreekt een woord mee) nog eens opera-solis ten willen hooren. Maar hierop kunnen de on dernemers van dit pogen met steunen „om verdere opvoeringen voor te bereiden". Het zou eenvoudig uitloopen op ontgoocheling, te leurstelling en financieele moeilijkheden. Indien Dick Weiman de zaak aldus had in gezien, zou hij niet die energie hebben gehad, het werk aan te pakken zooals hij nu deed. om te beginnen heeft hij de geheele partituur over-geïnstrumenteerd, en, als ik mij niet vergis, eigenhandig het geheele orkestmate riaal uitgeschreven. De repetities heeft hij ge leid met onverdroten ijver, zoodat de partijen er huisvast inzaten. En den Duitschen tekst heeft hij in het Nederlandsch vertaald. Dit is een arbeid die respect afdwingt. Maar dit alles kan het Nederlandsche pu bliek niet maken tot opera-enthousiasten. Ware 't nu, dat Weiman opera-dirigent was a la Toscanini, allicht trok^hij bijwijlen nog volle zalen. Maar opera-dirigent is Weiman niet. Zijn leiden is uitei'Sb voorzichtig. Schoor voetend volgt hij het notenbeeld der partituur. Het koor. en ook de solisten, geeft hij vrijwel niet aan. En bezieling (en hierop komt het aan bij de dramatische muziek) gaat er van zijn leiding niet uit. Maar 't gehec-l zat er stevig in, en, afgezien van 't feit dat orkest en koor eenmaal een flinken tijd achtereen een tel achter elkaar bleven voortgaan, kwam het niet tot déraillementen. Bezieling. En durf, om een climax voorzich tig op te zetten en glansrijk teneinde te voe ren. Wij hebben het niet gezien, hoewel de partituur er gelegenheid genoeg voor gaf Durf. om af en toen den solist, als 't publiek er overduidelijk om vroeg, eens een open doekje te geven. Hierop had meermalen het frissche en temperamentvolle zingen van Betty v. d. Bosch—Schmidt het volle recht. Zij was de Undine, die het werk droeg, en schadeloos stelde voor vele dingen die wij misten. Ook Kees Smulders als Ritter Hugo., zoogoed als zijn schildknaap Veit (Willem Schansman) zaten er buitengewoon goed in en gaven weldadigen zang. Bep Veldkamp was zich niet steeds ge lijk. al haait zij een goede hooge c, zoo vaak zij maar wil: haar recitatief is wat zwak. Mooie momenten had dikwijls Louis Smits- huisen als Kühleborn, den vorst der wateren, vooral in zijn ballade. Maar, al waren ook de kleine rollen niet onverdienstelijk, en al zongen de koren doorgaans goed raak, zoo kunnen wij toch deze uitvoering niet beschouwen als de voortzetting van het werk van een Van der Linden, Heuckerth Sr., Van Raalte, die erkende opera-leiders waren. En artisten op en top. Tot deze slotbeschouwing geeft de „open brief aan de operabezoekers" van Dick Weiman mij aanleiding. G. J. KALT. Hedenavond wordt de opera nog eenmaal in dezelfde bezetting voor het Centraal comité voor werkloozen opgevoerd. V.A.R.A. JUBILEUMAVOND. Naar aanleiding van het 10-jarig bestaan der V.A.R.A. had de afdeeling Haarlem dier omroepvereeniging een propaganda-feest- avond georganiseerd, die Zondagavond in oe gevulde groote zaal van het Gemeentelijk Concertgebouw gehoudeix werd. Het propagandistische deel van dien avond dat door een tweetal sprekers verzorgd werd. valt natuurlijk buiten mijn terrein. Ik wil er slechts dit uit aanstippen: vooreerst, dat de V.A.R.A. gedurende het afgeloopen decen nium aan crisis- en andere moeilijkheden weerstand heeft kunnen bieden: voorts, dat een tweede avond, die volgens de uitlating der sprekers een nog grootere „knal"-avond dan de eerste zal worden, in voorbereiding is en over eenige maanden zal plaats hebben. Voor het muzikale deel was de medewer king verkregen van het Nederlandsche Mu ziekgezelschap „De Ramblers" en van den coupletzanger Albert de Booy. Men kan uit deze namen al opmaken dat het gebied der muzikale prestaties beperkt was. Van nameix gesproken: waarvoor dient het toch, zou men willen vragen, dat bijna alle Nederlandsche jazzmuziekgezelschappen zich met Engelsche namen tooien? Zou „De Zwervers'' niet minstens zoo goed en zoo dui delijk geweest zijn als „De Ramblers"? Het is niet onze bedoeling om op deze ter loops gestelde vraag nader in te gaan. Maar wel zouden we geneigd zijn te vragen of het -niet dienstig geweest zou zijn om op een pro- paganda-avond voor een omroep, die toch ook en dit op zeer goede wijze een algexneen muzikaal programma verzorgt, de grenzen der muzikale voordrachten wat te verruimen. Misschien wordt daar op den volgenden avond de aandacht aan geschonken. Hoe het zij, de Ramblers vervulden hun| plichten uitstekend. Hun rythmische samen- werking was onverstoorbaar en volmaakt en we hebben verschillende leden van het gezel schap individueel de bewijzen van virtuoze beheersching van hun instrumenten hooren geven. Dat daarbij nu in vele gevallen gelui den werden voortgebracht, die meer op de lachspieren dan op het aesthetisch gevoel werkten, ligt in den aard van dergelijke or kestjes. We hebben b.v. zelden afgrijselijker klanken uit een clarinet hooren komen, dan een der spelers produceerde, maar diezelfde speler toonde zich een uitstekend saxofonist. Een andere saxofoon virtuoos, die als bespeler van zijn blaasinstrument een rivaal van don Exxgelschen kampioen-mimicus T. Cox leek, deed zich ook als verdienselijk en beschaafd violist hoox-en, wiens fijne toon bijwijlen be koorde. De trompettisten en de trombonist gaven verscheidene staaltjes van enorm kun- i nen ten beste. En toen vier der heeren zonder instrumenten voor de microfoon traden vorm den ze een vocaal ensemble, dat de „Come dian Harmonists" hun nauwelijks zouden ver beteren. Zoo hebben we van „De Ramblers veel amusants gekregen, maar toch moeten we het eenigszins betreuren dat zooveel Instrumen tale virtuositeit hoofdzakelijk in dienst van het groteske en parodistische gesteld wordt. Naar mate dc avond vorderde werd het op het podium zelfs een regelrechte clownerie. De bekende coupletzanger Albert de Dooy heeft niet minder dan „De Ramblers" tot het succes van den avond bijgedragen. Vele zijner meest bekende en geliefde voordrachten heeft hij ten beste gegeven, en hoewel hij meer chansonnier dan zanger is. viel toch meer malen een zeer goede en aangenaam klin- kende stem te waardeeren. Een ook ln zuiver muzikaal opzicht aardig nummer was de bewei'king van Albert de Booy's ..Dat moet je niet doen, Amalia" door Jacky Buitermans. Hier was een parodistische bedoeling geestig verwezenlijkt. K. DE JONG Heden overleed, zacht en kalm, tot ons aller diepe droef heid. onze lieve Moeder, Behuwd- en Grootmoeder. Mevrouw MARIA PETRONELLA HUBERTINA ELISABETH MEENS, Wed. van den Heer H. TH. M. MüLLER, in den ouderdom van 76 jaar. Haarlem, 12 October 1935. Heinsiaslaan 1. iussum Haarlem J. TH. MULLER. C. MuLLER-TEN BRUGGENCATE B. PLEKKER-MiiLLER. S. PLEKKER. H. DE JONG CLEYNDERT- MÜLLER D. DE JONG CLEYNDERT. H. TH. M. MÜLLER. A. MÜLLER-ERKELENS. E HULK-MULLER. F. HULK. H. POSTHUMUS MEYJES- MÜLLER. H. MULLER. T. MuLLER-WELBERGEN en Kleinkinderen. Bezoeken kunnen niet worden afgewacht. De teraardebestelling zal plaats hebben Dinsdag 15 Octo ber a.s. tegen 11 uur, op de R.-K. Begraafplaats „Buiten - veldert", aan den Amstelveenscheweg te Amsterdam. Algemeene kennisgeving'. 's-Gravenhage Wassenaar Utrecht Haarlem Kendal (Java) Heden overleed onze ldev<- Vader, Behuwd- en Groot vader Isaac Molenaar em. predikant, weduwnaar van Art je Cornelia Tadeniu, in den ouderdom van bijn 87 jaar. Overveen: J. A. HOEKSTRA- MOLENAAR H. HOEKSTRA Merano; J, MOLENAAR A, MOLENAAR— KRATZWOHT, Zalthommel* L. TH. TER BR AAK- MOLENAAR F. J. TER BRAAK Zwolle: S. DRIJBER— MOLENAAR U. P. L. DRIJBER Haarlem: D. MOLENAAR J. A. MOLENAAR— CRIETÉE en de Kleinkinderen Zaltbommel. 12 Oct. 1935 Oe°n bloemen, geen beznek De crematie zal plaats hebben te Velsen op Woens dag 16 October a.s. na aan komst van trein 14.14 halte Drlehuis-Westerveld. Eenige algemeene kennis geving. Heden overleed zacht en kalm, na. een langdurig lij den, in den ouderdom van 67 jaar, onze lieve Vrouw. Moeder, Behuwd- en Groot moeder Francina Barendina Walter geb. Belterinan Haarlem, 13 October 1935 Atjehstraat 98 Uit aller naam. J. J. WALTER Bezoeken kunnen niet worden afgewacht De teraardebestelling zal plaats hebben op Woens dag 16 October a.s. te 12 uur op de Algemeene Be graafplaats te Haarlem. op het Chem. reinigen van JAPONNEN - MANTELS Door den E.A .Heer Rechter Com missaris in het faillissement van D. Best (firma Best en Dekker) te Zaandam, traankukerij, Oost zijde 418. is bepaald: le. dat de termijn binnen welke de schuldvorderingen bij den cu rator moeten zijn ingediend, za". eindigen 21 October 1935: 2o. dat de verificatievergadering gehouden zal worden op Woens dag 13 November 1935 des voor- middags te tien drie kwart uur in liet Paleis van Justitie aan de .Jansstraat SI te Haarlem. De curator: Mr. H. O. DRILSMA Verspronckweg 72 Haarlem Aufgebot. Es wird zur allaemeinen Kennt- nis gebracht dass 1. der Eisenbohrer Johann Zwlf- ka. wohnhaft-in Mitlheim an der Ruhr, Josephstr. 24. 2. die beruflose Maria Kathari- na Wilhelmine Rotthauser, wohn- naft ln Duisburg, Dahlslrassc iHamborn), vordem in Bloemen- daal, die Ehe miteinander eingehen wollen. Duisburg, am 7 Oktober 1935 DER STANDESBEAMTE PIANOLEERAAR Diploma Conservatorium A'dam TEMPELIERSSTR. 20 rKT^UT CPI1 n.50 p. 3 maanden ENGLLgLH Boeken vrij. rMTiTor-Ti ,7-50 per 3 maanden DUITSCH Roeken vrij. MACHINE SCHRIJVEN f10 p. cursus. Boeken en papier gratis. STENOGRAFIE GROOTE 350 per maand. Boeken pratis KANTOOROPLEIDING f 5.per maand. Boeken gratis STENO-TYPISTE f 5.per maand. Boeken gratis STENO-TYPISTE In de moderne talen f 9.— per maand. Boeken gratis Vraagt gratis prospectus. MOORE'S SCHOOL OF COMMERCE Frans Halsstraat no. 1 - Haarlem Telefoon 14624 VOOR WIJNEN Spaarne 86 Tetcf. 1.0.1.1... CENTRALE TANDHEELKUNDIGE KLINIEK KISNAt'l'ARK 26 A Haarlem. Tel. 12044 SPREEKUREN iederen werkdag 3-11 en 1-2: Dinsdagsavonds 6.30-8.30 uur. Zaterdagsmiddags geen spreekuur f 5.50 nf f ft.50 p. mild. F" t iPEH lese. f 10.tntnal Aanvang deze week. gc-comb. of afzonderlijk Prosp. gratis. Oude Gracht 71 INSTITUUT PONT R.K. MEISJE GEVR, o v. d. en n„ Duitsche, zelfst. wer ken en k. en erv. m. kinderen, in gezin m. 2 kinderen. Aftnm. des avonds tusschen 7 en 9 u. Craye- nesterlaan 38. Werkster gevr. voor Vrijdags. Platanenlaan 34, Bloemendaal DIENSTBODE loon 30 p. m. Wasch vrij. V. g. g. v. Hotel Zomerzorg, Bloemend. NET MEISJE gevr.. Hol!, of Duitsche. P.G., ui.m. 24 Jaar. in gez. m. kinderen. Mevr. Teuben, Anjelierenlaan 8, AeriUnhout. Net dagmeisje gevraagd van S3 uur. Zoni.igs vrij. Adres J. v. Goyonstraat 33, h. d. Blauwe brug. Heemstede Voor .nnk. bediende vr. of m. Is PLAATSING IN BOEKHANDEL Lu on 1015 p. m. Volled, ln1, v. genoten opleid, en waar werkz. geweest onder no. 3459 bur. van dit blad Heer ZOEKT KAMER z. pens., omtr. Station (liefst geen beroeps-). Br. no. 3456 bur. van Jit blad Heer zoekt Br. onder no. 73 Daudey's Boek handel Heemstede TE HUUR een huis Lange Vlamingstraat a 3 p. w.. voor klein gezin of da me alleen, en nog eenige pak- huisjes a 1.50 p. w. Te bevra gen Ged. Oude Gracht S2. Te koop wegens plaatsgebrek van particulier 3 salonfauteuils z. g. a. n.. voor resp. 60. (fabr. Woonhuys) 35 en 35, samen 3 20. Regentesselaan 31. PRACHTIGE HAARD- KACHELS in diverse modellen en prijzen staan geëtaleerd bij JANSWEG 50 HAARLEM FRAAIE KLOEK E MODELLEN Rl IME KOOKGELEGENHEID V ER OH ROOMD NI K K EL W ERK le klas fabrikaat Prijzen vanaf f 25. geheel compleet met vhx'rplaat jUF* Betaling kan desgewenfioht geregeld worden Rund-, Varkens-, Lamsvlees 3 pond Uamslappen 0.65 3 pond Lamscarbonade 0.75 3 pond Gehakt, h. o h0.65 3 pond Ossenlappen 1.00 Kalfslappen P. p0.40 Lumslappen zonder been 0.40 Lamsbout per pond0.50 Rookworst p. p0.40 Lever- en Bloedworst p. p..0,25 Ossenvot per pond 0.50 D. SCHOUTSEN SCHAGCHELSTRAAT 4 t. o. Proveniers hi KUNSTTANDEN EN GEBITTEN Prijzen billijk. Inform, kosteloos T~» T PON Ï645?.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1935 | | pagina 3