PIN 5 D X G 22 OCTOBER 193"
H X X REE M'S DAGECAD
8
STADSNIEUWS
Voor Haarlem's Politierechter.
Onschuld
Een minister bezocht een gevangenis en
vroeg een gevangene, wat hij had misdreven.
„Ik ben onschuldig veroordeeld" was het
antwoord.
De minister ging naar den tweeden gevange
ne, deed weer dezelfde vraag en kreeg hetzelf
de antwoordevenzoo bij den derde, den vier
de enz. Eindelijk kwam hij bij een, die ant
woordde: „Ik heb verkeerd gedaan; ik heb ge
stolen".
Daarop zei de minister: „Jij moet uit de ge
vangenis, want een dief behoort niet bij al die
onschuldige menschen".
Als die minister nu politierechter was ge
weest, zou hij ongetwijfeld gezegd hebben,
dat de jongen, die bekend had ingeklommen
te hebben in een ververschingshuisje op het
Zandvoorter strand, naar huis moest gaan,
want dat hij niet behoorde bij de drie andere
jongens, die er ook van beschuldigd werden,
maar stijf en strak volhielden onschuldig te
zijn en die als drie onschludigen werden ver
oordeeld, al kregen ze dan slechts voorwaar
delijke gevangenisstraf met een geldboete.
Toen stak een van de drie zijn vinger in de
hoogte hij voelde zich zeker nog in de
schoolbank en zei. dat hij protesteerde: de
andere twee protesteerden maar niet, filoso-
fischer aangelegd, overwogen zij, dat de on-
schuldigen steeds moeten lijden.
Of het den politierechter aan het hart ging
weten we niet, maar deze heeft nu eenmaal
rekening te houden met de getuigenverkla-1
ringen en die waren helaas in flagranten
strijd met de onschuldsbetuigingen.
Daar was eerst de marechaussee, die des
nachts om vier uur had opgemerkt, dat daar
op het strand een viertal personen tusschen
de strandstoelen scharrelde en daarop naar
ce. oogenschijnlijk verlaten, tent togen, daar
bleven en even later overhaast de duinreep
beklommen.
Daar was voorts de bewaarder van de tent,
die er in had geslapen en door zijn vrouw ge
wekt werd met de mededeeling, dat er onraad
was. Hij was uit bed gesprongen en naar het
winkelgedeelte van de tent gegaan, waar hij
zag. dat er zich vier personen bevonden, die
haastig achter elkaar over een kist en een ta
feltje heen het raam uitsprongen.
Daar was tenslotte de vrouw van den bewa
ker, die gehoord had, hoe in haar winkel over
meer dan een persoon er met vreugde over
gesproken werd, dat er suikerklontjes in het
buffet waren.
Voorts zei de bewaarder, dat hij de jongens
herkende en de marechaussee, dat hij ze op
de duinreep had aangehouden.
Neen jongen, steek je vinger maar niet op,
want als dat alles gezegd wordt, dan is het be
ter maar stil af te wachten.
Als de politierechter minister was geweest
maar hij was geen minister en daarom
kreeg de jongen, die bekend had, evenveel als
die hun onschuld volhielden: 10 boete en 2
maanden gevangenisstraf voorwaardelijk.
Er was nog een onschuldige, een IJmuide-
naar, wien ten laste was gelegd, dat hij een
ladder had gestolen. Die ladder was van Hal
verhand en Zwart, welke firma eenige van
die voorwerpen op de sluizen heeft liggen ten
gerieve van haar personeel, dat bij de booten
moet opklauteren.
Zoo nu en dan verdween zoo'n ladder en de
firma zag ze niet terug, maar de bewuste
ladder werd wel teruggezien, want een be
diende van de firma zag. door IJmuiden wan
delende, de vermiste tegen een gevel opstaan.
Het bleek, dat de ladder van een schilder
was, die ze voor een rijksdaalder van een an
deren IJmuidenaar had gekocht en deze, op
zijn beurt was tegen betaling van een gulden
in het bezit ervan gekomen. Had de man, die
den gulden ontvangen had, iemand kunnen
aanwijzen, die het klimapparaat voor een
kwartje had overgedaan, zoo zou hij misschien
niet in het bankje hebben gezeten, maar dat
kon hij niet en daarom zat hij er wel in. Hij
had de ladder, zoo zei hij, in het Noordzeeka
naal als wrakhout zien drijven en ze toen
maar meegenomen. Eerst zou hij ze, zoo be
weerde hij verder, op de sluis hebben gelegd
en toen niemand ze daar weghaalde, had hij
gedacht, dat de ladder van een groote boot
was afgevallen, een eenigszins vreemde veront-
derstelling, want aan boord ziet men die lad
ders zoo niet. Maar hij geloofde het en vond
zich onschuldig, doch sommige kustbewoners
hebben wel meer van die vrije begrippen om
trent het eigendomsrecht van wat er aan
spoelt. Tot zijn vreugde vernam hij nog, dat
er een breuk in een der stijlen was. wat hij
uitbuitte door te zeggen, dat de ladder finaal
In tweeën zou breken, als iemand ze "beklom,
maar dit strookte niet met de feiten, want
er had iemand op gestaan en ze was niet ge
broken. Het voorwerp was als stuk van over
tuiging aanwezig en de deurwaarder moest ze
rechtop zetten, wat blijkbaar niet tot de ge
wone werkzaamheden van een deurwaarder
behoort, want hij zette ze op den kop, maar
dat hinderde niet, want men kon zien, dat
het nog een goede, stevige leer was en geen
wrakhout.
De onschuldige laddervisscher kreeg 10.
boete voor diefstal.
De driftige wielrijder
Er zijn veel wielrijders, die de verkeerde
meening zijn toegedaan, dat een rijwielpad
alleen voor wielrijders is en een voetganger er
iniets heeft te maken. Ze zullen dan ook vol
eigendunk met twee of drie naast elkaar blij
ven rijden en de voetganger moet maar zien,
dat hij het veege lijf bergt. Of deze op den
autoweg of in de sloot terecht komt, laat hem
koud. Op den Rijksstraatweg te Santpoort,
waar geen voetpad is, hier en daar op den
Bloemendaalscheweg en op zooveel andere we
gen, moet de voetganger dan ook duchtig re
kening houden met die pedanterie van sommi
ge wielrijders.
Een heer had dat niet gedaan en zich zoo
opgesteld, dat, schoon zijn voeten buiten het
rijwielpad stonden, zijn schouder daar nog bo
ven kwam en een wielrijder, die naast een
wielrijdster het smalle rijwielpad in gebruik
had, nam niet de moeite even achter zijn
vrouw te gaan rijden, met het gevolg, dat zijn
schouder tegen den schouder van den heer
bonsde, waarop beiden vielen. Nu zoudt ge
wellicht denken, dat de wielrijder zich had
uitgeput in verontschuldigingen, maar dan
kent ge dat soort wielrijders niet, want hij
stond op en gaf den heer een kaakslag, zoo,
dat deze drie dagen later nog niet kon ga Den.
De wielrijder zei nu, dat hij niet opzettelijk
had geslagen, maar wat dan wel opzettelijk
is, kunnen we niet verklaren.
De rechter wist het ook niet, maar hij hield
rekening met eenige omstandigheden, die des
wielrijders zenuwen wat in de war gebracht
hadden, zoodat deze er met 5 boete af
kwam.
VEREEXIGING „GELOOF EN
WETENSCHAP".
De tweede bijeenkomst in dit seizoen van
de Vereer.. ..Geloof en Wetenschap", heeft
Vrijdag 25 October as. plaats in den Schouw
burg aan den Ja.isweg.
Mgr. Prof. P. Groenen, te 's Gravenhage.
met
Voor Haarlem's Kantonrechter.
Tactisch optreden van den
Kantonrechter voorkomt erger.
Het was wat verlaat vuurwerk dat op 2
September, twee dagen na Koninginnedag
dus, door de brievenbus van een Haarlemmer-
meerschen molenaar werd gegooid, waardoor
niet alleen eenig® schade ontstond, maar er
gernis ook. Bovendien was brandgevaar niet
denkbeeldig.
De jongeman, die deze leuke grap had
uitgehaald, ontkende beslist, hij zou er niet
zijn geweest en getuigen zouden dat bevesti
gen. Wie 't wel ge-daan had, wist hij niet, maar
zelf was hij in geen geval de dader.
De molenaar was even beslist in zijn ver
klaringen, echter meende hij dat verdachte
wel de vuurwerkgooier was geweest. Om kwart
over negen 's avonds werd er eerst wat rom
mel onder zijn raam afgestoken, toen wat
door de brievenbus gesmeten, waarna de
molenaar met zijn vrouw een vex-dieping hoo-
ger zijn gegaan, gewapend met een stuk ijzer.
Eenigen tijd later kwamen er weer twee
jongens van een jaar of negentien, waaronder
hij den verdachte herkende, die een lichte
blouse droeg.
Terwijl de vrouw van den molenaar den
kwajongen achterna liep, slingerde de mole
naar zelf het eind ijzer door de lucht.
„Ik miste hem echterzei hij wat spij-
tig-toonloos achter zijn verklaring.
Er werd veel gesproken over een lichte blou
se, waaraan de herkenning ten grondslag zou
liggen, waarna tot uiting kwam dat de mole
naar een anderen Godsdienst was toegedaan
dan de meeste zijner buurtbewoners, waar
aan de vriendelijke bejegeningen te danken
zouden zijn geweest. Verder moest deze grap
penmakerij als een gevolg worden gezien van
oude meeningsversch illen tusschen molenaars
familie en de familie van den kwajongen,
waarbij een bedrag van 750 werd genoemd,
waarvan het verband een beetje zoek was.
Er wordt bij een zaakje als dit veel tact van
den kantonrechter geëischt,. De gemoederen
zijn verhit, zelfs ter terechtzitting, de ge
tuigen bepraten elkander, terwijl hun niets
wordt gevraagd enmeermalen komt
meineed om den hoek kijken.
Tegen een getuige a décharge zei de kan
tonrechter, Mr. P. H. F .Bijl de Vroe, dat mein
eed zes jaar gevangenisstraf kan meebrengen
en het staat te betwijfelen of deze getuige
den kantonrechter voor deze waarschuwing wel
voldoende dankbaar is. Want zou zij anders
wel zoo verstandig zijn geweest op de vraag
wat zij van de zaak afwist, te antwoorden
„Eigenlijk niet veel
Het bleek dan ook wel heel spoedig dat deze
getuige evenveel van de zaak kon afweten
als de boomen die langs den weg staan.
Ook de moeder van den verdachte kan den
kantonrechter dankbaar wezen voor zijn tac
tisch optreden .doordat hij haar onmiddellijk
naar haar plaats wees. toen zij weifelde den
eed af te leggen. Aldus is de zaak niet erger
geworden dan eenige onvriendelijke opmer
kingen heen en weer, een uitspraak van 10
of 10 dagen hechtenis, na een eisch van 6
of 10 dagen.
Verboden langzaam te rijden.
Op den Schipholweg had een automobilist
maar tien of vijftien kilometer per uur ge
reden. Een auto met dienaren van de wet
had erachter gereden, kon er niet voorbij
wegens 't overigens drukke verkeer. Aangez-ien
op dezen weg een parkeerverbod geldt, .opdat
de automobilisten niet rustig uit hun auto's'
n?.ar Schiphol's vliegveld zullen zien, moet ook
op andere wijze den weg worden vrijgehouden.
De politiedienaren nu meenden dat de voor
hen rijdende auto door slakjes-aan voort te
sukkelen gelegenheid zocht toch rustig van
het schouwspel der vliegtuigen te genieten.
De bestuurder werd aangehouden en gaf
geen reden op voor zijn langzaam rijden. Ter
terechtzittiing verdedigde de verdachte zich
met de opmerking dat de houding van den
verbalisant zoo onaangenaam was geweest,
dat hij geen verklaring wenschte te geven,
doch dat de werkelijke oorzaak was geweest
een storing in den benzinetoevoer, waarvan
hij meermalen last had gehad, doch die nu
verholpen was.
Uit een en ander kon de ambtenaar van het
openbaar ministerie geen bewijs putten, wes
halve hij vrijspraak vroeg. De kantonrechter
veroordeelde den verdachte conform dezen
eisch.
Opening van de herfst-
tentoonstelling.
In het gebouw der A. J. C.
Zooals wij reeds vermeldden, wordt in het
gebouw der A.J.C. aan de Bakenessergracht
een herfsttentoonstelling gehouden. Op deze
tentoonstelling zijn verschillende najaarsplan-
ten te zien. Een uitgebreide collectie padden
stoelen vormt wel het hoofdbestanddeel. Ge
rangschikt in mycologische volgorde zijn di
verse zwammensoorten geëxposeerd. Een sche
ma geeft een overzichtelijk beeld van de in
deeling der paddenstoelenfamilies. Aan de
wanden hangen platen van het Staatsbosch-
beheer, alsmede de bekende teekeningen uit
de Verkade-albums. Verder is een aardig
herfstlandschapje opgebouwd, waar men de
paddestoelen op hun natuurlijke groeiplaats
kan bewonderen.
Maandagavond werd deze tentoonstelling
officieel geopend. De voorzitter van de ten
toonstellingscommissie sprak een welkomst
woord, waarin hij in het bijzonder dank bracht
aan de leden der A.J.C. en van het instituut
voor arbeidersontwikkeling, die de padde
stoelen op een zoektocht j.l. Zondag gehouden,
hebben verzameld en die onder leiding van den
heer Herman van Thiel de tentoonstelling heb
ben ingericht. Voorts dankte hij het Staats-
boschbeheer. de Nederl. Heidemaatschappij
den Gemeentelijken Dienst van Hout en Plant
soenen en de firma Ver kade, die hun mede
werking hebben verleend.
De heer Poldermans, lid van het hoofdbe
stuur van het Instituut voor arbeidersontwik
keling verrichtte de officieele opening. Spr,
noemde deze tentoonstelling een demonstratie
van het meer „romantische" werk in de be
weging. Het doel ervan is de menschen, en
speciaal de stadsmenschen, nader tot de na
tuur te brengen, hen op te wekken naar bui
ten te trekken, vooral ook in dit mooie jaar
getijde. De heer Poldermans vergeleek den
herfst, den tijd van kentering in de natuur,
die gepaard gaat met geweldige gebeurtenis
sen als onweer en stormen, met den tijd van
kentering in de maatschappij, dien wij op het
oogenblik beleven. Spr. besloot met den
wensch, dat vele honderden deze tentoonstel
ling mochten bezoeken.
De heer Herman van Thiel leidde vervol
gens de aanwezigen rond en gaf daarbij een
interessante verklaring van het tentoonge
stelde materiaal.
De expositie blijft tot en met Donderdag ge
opend.
FILIAAL STADS-BIBLIOTHEEK EN
LEESZAAL HAARLEM-NOORD.
(Openbare Leeszaal en Bibliotheek).
NIEUWE AANWINSTEN.
Nederl. en i. h. Nederl. vert. romans.
Boudier-Eakker, Vrouw Jacob.
Doolaard, den. De herberg met het hoef
ijzer.
Florez. De zeven -pijlers.
Istrati. Kyra Kyralina.
Pillecyn, de. Hans van Malmédy.
Schendel. van. Een eiland In de Zuidzee.
Selleger-Elout. Ruth Teiling.
Menschen in den storm.
Duitsehe romans.
Asch. Die Mutter.
Roth. Dadetzky-fytarsch,
Scholochow. Der stille Don.
Zwëig. Erstes Erlebnis.
Fransche romans.
Barbusse. Clarté.
Bertrand. L'appel du sol.
Tharaud. Le maitresse servante.
Wijsbegeerte, ziel- zedekunde.
Eeden, van. De geestelijke verovering der
wereld.
Paulhan. De leugen in het karakter.
Sociale wetenschappen.
Tempel, van den. Kapitaal en volksinko
men.
Kohlbrugge. Het zieleleven van den misda
diger.
Hugenholtz. Wij mogen niet.
Taal en letterkunde.
Elzinga en de Jong. Nieuw Nederlands
woordenboek.
Tazelaar. Moderne romankunst.
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN.
Handschoenen en ceinturen. Politiebureau
Smedestraat; Autoped, v. Deenen, Obistraat
5; Kerkboek, Politiebureau Smedestraat; Bij
bel, politiebureau Smedestraat; Wollen das,
v. Loevezijn, Dacostastraat 65; Fazant, de
Delhez, Aelbertsbergstraat 25; Gewicht-,
Zwarts, Vooruitgangstraat 81; Hond, Boeree,
Nijlstraat 32; Hond, v. Wetering, Wijde Gel-
delooze pad 31; Hoed (heeren). Politiebureau
Smedestraat; Hoed (dames-) Boerrigt, Wol
straat 3; Halssnoer, Kok, Leidscheplein 12;
dames armbandhorloge, Korte Raadhuisstraat
3; Jas, Scheffer Wijde Geldeloozepad 26; Re
genjas, v. d. Bijl, Pres. Steijnstraat; Halssnoer
met medaillon, Franken, Junoplantsoen 80;
Zakmes, v. Gasten, Pallasstraat 30; Nummer
plaat; Wolzak, Karei van Manderstraat 2; 1
paar oorbellen, v. Ooyen, Slamatstraat 11;
Portemonnaie, v. d. Putten, Schoterveenstraat
16; Fortemonn-aie, Lamens, Dr. Schaepman-
straat 1'22; Rozenkrans, Snijen. Delftstraat 4
rood; damesrijwiel, politiebureau, Smede
straat; Rijwielplaatje, Born, Vergierdeweg
125; Rijwielpaatje v. Dijk, v. Egmondstraat
19; 1 Bos sleutels, de Mooy, Kedoestraat 32; 1
Bos sleutels, v. d. Putten, Slachthuisstraat 96
rood; Knipschaartje, Kamp, Slagerspoort 1,
2 Damestasschen, Meeuwenoord, Haitsma
Mulierstraat 18; Schooltasch, Jansen, Klever
parkweg 161; Zweep, Politiebureau, Smede
straat.
LIJST VAN MAIL- EN LUCHTPOSTVERZEN
DING T. EN M. 27 OCTOBER 1935.
Nederl. Indië, zeepost via Amsterdam per
m.s. Poelau Tello 25 Oct. gewone stukken 3.25;
mail via Marseille per m.s. Indrapoera
Oct. gew. st. 14.40; vliegdienst Amsterdam
Bandoeng 24, 26 Oct. gew. st. 3.25.
Suriname, mail en zeepost via Amsterdam 25
Oct. gew. st. 3.25; vliegdienst BerlijnNatal
Paramaribo 23 Oct. gew. st. 9.25.
Aruba, Bonaire, Curacao. mail via
Southampton 23 Oct. gew. st. 17.30; vliegdienst
New YorkMaracaïbo 24 Oct. gew. st. 19.10:
vliegdienst BerlijnNatalMaracaïbo 23
Oct. gew. st. 9.25.
Vereenigde Staten van Amerika, Canada,
Mexico via Cherbourg 24 Oct. gew. st. 19.10;
via Southampton 23 Oct. gew. st. 8.55.
Argentinië, Brazilië, Chili, Uruguay, via
Genua 26 Oct. gew. st. 22,30.
Pernambuco en Bahia, via Londen 25 Oct.
gew. st. 5.45; via Lissabon 26 Oct. gew. st.
1.45: vliegdienst DuitschlandZuid-Amerika
23 Oct. gew. st. 9.25; vliegdienst Marseille
Zuid Amerika 26 Oct. gew. st. 10.
China, Hongkong, Philippijnen, Japan,
Manfcsj-oerije en Jehol, via Siberië 24 Oct. gew.
stukken 18.
China, Hongkong, Philippijnen, vliegdienst
als Ned. Ind-ië.
Irak (Mesopotamië), via Insta/nbul 24 Oct.
gew. st. 3.25; via BrindiSi/Alexandrië 23 Oct.
gew. st. 10.40; via Istanbul 28 Oct. gew. sit.
2,
Vliegdienst als Britsch Indië.
Britsch Indië, via Napels 26 Oct. gew. st.
9.25; vliegdienst AmsterdamBandoeng 23,
26 Oct. gew. st. 3.25.
Palestina, via Marseille/Port Said 24 Oct.
gew. st. 14.40; via Brindisi/Alexandrië 25 Oct.
gew. st. 9.25; via NapelsPort Said 26 Oct.
gew. st. 9.25.
Vliegdienst als Britséh Indië.
Ceylon, via Marseille 24 Oct. gew. st. 14.40;
via Napels 25 Oct. gew. st. 19.10.
Vliegdienst als Britsch Indië.
Penang en Siam, via Marseille 24 Oct. gew.
stukken 12.30.
Vliegdienst als Ned. Indië.
Singapore, via Marseille 24 Oct. gew. st.
14.40; via Napels 25 Oct. gew. st. 19.10.
Egypte, via Marseille 24 Oct. gew. st. 14.40;
via Brindisi 25 Oct. gew. st. 9.25; via Napels
Oct. gew. st. 9.25: via Piraeus 27 Oct. gew.
st. 22.30; vliegdienst AmsterdamBandoeng
23, 26 Oct. gew. st. 3.25; vliegdienst Londen
CairoJohannesburg 26 Oct. gew. st. 16.45.
Oost Afrika, via Marseille Aden 24 Oct. gew.
st. 10.via Genua 26 Oct. gew. st. 22.30;
vliegdienst LondenKaapstad 23 Oct. gew. st.
3.25; vliegdienst LondenJohannesburg 26
Oct. gew. st. 16.45.
Zuid Afrikaansche Unie, via Southampton
24 Oct. gew. st. 16.45.
Vliegdienst als Oost Afrika.
Australische Statenbond, via Marseille 24
Oct. gew. st. 10.— vliegdienst Amsterdam
Bandoeng 23, 26 Oct. gew. st. 3.25; vliegdienst
SUBSIDIES VAN DE KAMER VAN KOOP
HANDEL.
In verband met de financieele positie der
Kamer van Koophandel, stelt het Bureau der
Kamer voor, geen nieuwe subsidies te verlee-
nen.
Nieuwe subsidies zijn o.m. aangevraagd door
de Commissie voor de Noordzeebadplaatsen, de
Vereeniging Santpoort's Bloei, het St. Agnes
Patronaat te Haarlem voor Handelsavondcur
sussen en de Handelsavondschool van de
Hanze te Beverwijk.
Voor de Padvinds-Wereldjamboree 1937 zijn
gevraagd: een bijdrage in het Garantiefonds
en een subsidie voor de voorbereiding van het
Kamp. Het Bureau stelt voor, ook deze beide
aanvragen van de hand te wijzen.
Voorts stelt het Bureau voor. eenige oude
subsidies een verlaging te doen ondergaan en
het subsidie van Vreemdelingenverkeer te
Haarlem t( f 350 op f 125. dat JVHUBHDH
van Vreemdelingenverkeer te Zandvoort van j Londen—SingaporePort Darwin 26 Oct. gew.
f 200 op f 100. dat van de Ale. Vereen, ter be- stukken 2.15.
zal dan een voordracht met lichtbeelden I vordering van het Vreemdelingenverkeer van I Nieuw Zeeland, via Southampton/Cher-
houden over „De geschiedenis der Kath. Missie f 100 op f 50 en dat van IJmuiden's Bloei van bourg 24 Oct. gew. st. 19.10.
to Indië". 1 f 150 op f 75. 1 yiiegdienst als Australië.
WETHOUDER A. G. BOES.
Het behoort tot de zeldzaamheden dat
iemand die de 70 al achter den rug heeft voor
het eerst tot wethouder gekozen wordt. Ook
de heer A. G. Boes heeft toen hij op 9 Maart
1934 dit kroonjaar vierde, niet kunnen droo-
men dat hij daartoe nog geroepen zou wor
den. Integendeel, hij heeft nog in dien tijd
vertéld, dat hij er over dacht bij de periodieke
verkiezingen in 1935 „zijn lier aan de wilgen
te hangen". Berustend liet hij er op volgen:
„misschien meent men dat het beter is een
jongere kracht meer op den voorgrond te
schuiven."
Maar toen kwam in Mei 1934 de verhuizing
van mr. M. Slingenberg van het Stadhuis
naar het Provinciehuis, waardoor de raad on
verwacht voor de noodzakelijkheid stond een
nieuwen wethouder te verkiezen. De heer
Boes werd de aangewezen man geacht. Hij liet
zich de keuze welgevallen (zelden is deze uit
drukking zoo juist geweest als in dit geval!)
op voorwaarde dat hij dan Onderwijs zou
krijgen. „Van onderwijs weet ik wel een
beetje af. maar van financiën, openbare wer
ken of armenzorg in het geheel niets" zoo
verklaarde hij bescheiden.
Zoo werd de heer Boes wethouder van On
derwijs!
De heer Boes is een onderwijsman in hart
en nieren, hij kent het in al zijn vertakkingen
ais de beste. En niet van hooren zeggen, hij
heeft daarin immers zijn geheele leven ge
werkt. Eerst als onderwijzer te Haarlem voor
de klas gestaan het raadslid Joh. Visser
heeft van hem het a.b.c. geleerd daarna
naar Oost-Indië gegaan als directeur van een
school voor Indische hoofden om deze functie
later te verwisselen voor directeur van een
Kweekschool. Toen hij naar Nederland terug
keerde werd hij benoemd tot Inspecteur van
het Lager Onderwijs.
Op het Prinsenhof kennen wij den heer
Boes al 16 jaar. Hoewel hij als leider der
Vrijzinnig Democratische raadsfractie voor
alle onderwerpen belangstelling toonde, had
het Onderwijs natuurlijk zijn voorliefde. Al
gemeen werden aan zijn adviezen als onder
wijs-deskundige' veel' waarde gehecht.
iZijn uitgebreide kennis van het onderwijs
komt den heer Boes als wethouder te stade,
want juist daardoor is hij in staat in het be
lang der berooide schatkist mede te werken
aan bezuiniging, maar dan zoo dat de belan
gen van het onderwijs en het personeel zoo
min mogelijk geschaad worden.
Ben redenaar is de wethouder niet, hij do
ceert evenwel overtuigend, omdat de hoorder
beseft dat de man die aan het woord is, pre
cies zegt wat hij meent en dat dit uit zijn hart
komt. Een zeldzame openhartigheid ken
merkt hem. Aan politiek kleurenspel doet hij
niet. wat wit is, is wit, wat zwart is blijft
zwart. Hetgeen natuurlijk weer niet wil zeg
gen dat hij niet voor overtuiging vatbaar is.
Integendeel! Maar dan moet hij inzien dat
zijn aanvankelijke meening minder goed was.
Hij doet het in geen geval om bij anderen
In een goed blaadje te komen, op-succes-wet-
houderen is hem vreemd.
Eenigen tijd geleden ondervond ik een
staaltje van die openhartigheid. Het was in
het begin van de vorige maand, toen de perio
dieke wethoudersverkiezing voor de deur
stond. Ik liep den heer Boes in de Gr. Hout
straat tegen het lijf. Het gesprek kwam op
die verkiezing. Toen zei hij: ,.ïk weet nog
niet of ik herkozen zal worden. Hopen doe ik
het wel. want eerlijk gezegd, het werk bevalt
mij uitstekend. Mij zelf prijzen wil ik natuur
lijk niet, maar ik ben overtuigd, dat ik het
toch niet slechter doe dan een ander het er
af zou brengen. Al ben ik 70, ik voel mij nog
heel goed. Stilzitten kan ik niet en zoo lang ik
zoo blijf, zo-u ik het wel willen volhouden."
Men kan er uit lezen, dat hij zijn werk met
opgewektheid verricht en in geen geval op
dien zetel zal blijven plakken als het gemeen
tebelang een verwisseling van pex'sonen zou
vorderen.
Toen de heer Boes als wethouder herkozen
as, heeft in „Het Haarlemsche Schoolblad",
het orgaan van de afdeeling van het Ned. On
derwijzers Genootschap, een hartelijke ge-
lukwensch aan zijn adres gestaan. „Wij kon
den het alleen maar betreuren, dat de tijds
omstandigheden zóó waren, dat de heer Boes
in hoofdzaak tot taak had „te redden wat
nog te redden viel". En dat heeft hij daar
over zijn alle onderwijskrachten het eens
op prijzenswaardige wijze gedaan.
„Wij zouden den heer Boes gaarne zien in
pat gunstiger omstandigheden, zoodat hij
lïc.h dan eerst recht naar zijn aard zal kun
nen ontplooien."
Wie zal daarnaar meer verlangen dan de
heer Boes zelf. Het afbreken kost hem strijd.
Hij zal er niet licht toe overgaan mede te
v/erken aan ontslag van personeel als dit
maar eenigszins is te voorkomen. In de laat
ste weken is dit nog sterk naar voren geko
men. Er moest een leeraar afvloeien
als gevolg van de opheffing der laat
ste lyceumklasse aan de Gymnasium. Wie zou
Jona moeten zijn waarop het lot viel? De
heer Boes heeft niet gerust voor het hem ge
lukt was de zaak zóó te leiden, dat een der
leeraren die het minste door ontslag getrof-
ren zou worden zich vrijwillig aanbood heen
te gaan, waardoor voorkomen werd dat een
keuze gedaan moest worden uit anderen, die
het lot veel zwaarder zouden hebben gevoeld.
Niettegenstaande zijn zeven kruisjes blijft
de heer Boes de verpersoonlijking van een
voud, bescheidenheid, eerlijkheid en onrecht
heid, optimistisch. Hij is overtuigd, dat
achter de wolken toch de zon schijnt en nu I
hoopt hij, dat het hem nog gegeven moge
zijn ook rxog wat van die nieuwe zonnegloed
mee te genieten. Hij vertelde mij onlangs: Ik
zou zoo graag dit doen en dat in het vervolg
laten, doch het geld, het geldMaar zoo
gauw er eenige verlichting komt, kan men
er van verzekerd zijn, dat ik de eerste zal zijn
om weer op te wekken tot opbouwend werk.
Daar voor heb ik heel wat op mijn lijstje
staan. Dat lijstje is nu helaas opgeborgen,
maar af en toe kijk ik er stilletjes op om mij
te bemoedigen.
C. J, VAN T.
INBRAAK BIJ IIET „LEGER DES HEILS"
TE DELFT
Ingebroken is in het gebouw van het „Leger
des Heils" aan de Koornmarkt te Delft. Tij
dens de uren dat de leden- van het „Leger des
Hells" op straat waren om te zingen, hebben
de daders het geheele gebouw doorzocht en
een bedrag van 100 aan bankbiljetten ep
eenig kleingeld ontvreemd. Van de daders is
nog geen spoor gevonden.
INGEZONDEN
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
Voor den Vrede.
Wij vrouwen, wij hebben de roepstem verstaan,
Door de aether gekomen, heel ver hier van-
Zij vroeg ons: „Gij vrouwen, helpt nu allen
toch mede,
Wilt met inij bidden voor den Vrede".
Toen lieten wij vrouwen de keizerin weten:
„Uw vraag zal door ons niet worden vergetexr".
De dagen vergingen en hoog steeg de nood.
Het spel was begonnen: het spel van den
dood.
t Werd Zondag en avond en de klokken
luidden,
Wij vrouwen, wij wisten, wat dat ging
beduiden.
De stemmen der klokken riepen ons saam
Met honderden zijn de vrouwen gegaan.
De klokken verstomden. Ontroerend is het
woord,
Dat God tot ons spreekt, als geen mensch
wordt gehoord.
De stilte beheerschte het groote gebouw
Toen deden we geloften van liefde en trouw.
In dat uur van bezinning werd opnieuw
geopenbaard
Dat xn vrede te leven 't hoogste is op aard'.
In vrede te leven met God en de menschen,
In 't diepst onzer ziel is 't de wensch aller
wenschen,
In dit uur van bezinning beseften we weer:
Wij deden zoo weinig, tè weinig, Heer!
Wij vroegen: „o God geef ons liefde en kracht
Opdat in deez' wereld Uw wil wordt volbracht,
In liefde willen we met de onzen leven,
Met kx-acht ons in ernst aan 't vredeswerk
geven".
Zoo dragen wij de vrucht van dit samenzijn
mede:
„De vrouwen vereend, in den strijd voor den
Vrede!"
EEN MOEDER
Zakelijke waarheid en
Hoogere waarheid.
Aan de Fam. X
Hierbij deelen wij u mede. dat uw zoon
eenige dagen geleden bij de zegenrijken
intocht van ons leger in de stad Adoea ge
vallen is. Hij is den heldendood gestorven.
Zijn plichtgetrouwe houding zal een voorbeeld
voor velen zijn. Dat het een txoost voor u
moge zijn dat hij voor de belangen van ons
dierbaar Vaderlaxxd zijn leven liet.
VIVA ITALIA.
Zoo worden er op het oogenblik duizenden
brieven door het Italiaansche Ministerie van
Oorlog verzonden, tenminste dat stel ik mij
voor. Maar toch lezers is dit niet de waarheid.
Wanneer die verteld werd, zou er ongeveer
dit moeten staan:
Aan de Fam. X
te
Wij deelen u mede dat uw zoon na eenige
dagen lijden is gestorven. Hij werd door enkele
kogels getroffen, waarbij hem verschillende
lichaamsdéëïèn werden afgerukt. Waanzinnig
van pijn heeft hij eenige uren in de bran
dende zon geleden, alvorens liij naar het
hospitaal werd vervoerd. Men hoopte dat men,
door hem zijn beide beenen te amputeeren,
zijn leven kon redden. Doch dit mocht niet
meer baten. Dat het u een troost moge zijn
dat hij voor de belangen van Ons dierbaar
Vaderland zijn leven liet.
VIVA ITALIA.
Dit is zakelijke waarheid, die wij vredes-
menschen, zooals onze tegenstanders altijd
zeggen, niet kennen. Men vindt het wel mooi
dat wij strijden voor den vrede, maar toch
is men er van ovex-tuigd, dat wij ons ideaal:
wereldvrede, nooit zullen kunnen bereiken.
Wij weten beter, wij weten, zonder daar
bij ons zelf vol genoegdoening op de borst
te slaan, dat de Volkenbondsbemiddelirxg ten
deele is te hanken aan den onvermoeiden
strijd van de internationale vredesbeweging.
Wij hopen dan ook vurig dat de Volkenbond
(zonder militaire sancties) zijn doel zal be
reiken.
Wij voelen, en dat is ook een zakelijke
waarheid, dat het noodig is voor den terug
keer van de welvaart, dat de bewapenings
wedloop spoedig ten einde komt. Dan zal de
wereld geld kunnen besteden aan nuttiger
dingen.
Wij weten ook dat de beschaving weer een
klap krijgt door den oorlog ItaliëAbesynië
en wel speciaal de Christelijke.
Ach hoe treurig is het voor de Christelijke
kerk. wanneer zij dit als waarheid aanvaardt.
Gelukkig kennen wij een hoogere Christelijke
waarheid en die is: dat de volken als broedex-s
met elkander moeten leven, dat zij elkanders
leven ook niet behooren te vernietigen waarom
dan ook en dat zij allen, ook de Italianen en
Abessyniërs, kinderen van één Vader zijn. En
wanneer allen die hoogen waarheid aanvaard
hebben, dan zal het wel mogelijk zijn in de
toekomst, geschillen op vredelievende wijze op
te lossen. Misschien dat dan nog eens de
woorden van Hugo de Groot, den grondlegger
van het volkenrecht, bewaarheid zullen wor-
dexx. dat eens. in plaats van ruw geweld, gees
teskracht op aarde zal heerschen.
SEL SPCRUIJT.
