Hoe Baldwin c.s. reclame maken
VERTELLING
DINSDAG 22 OCTOBER 1935
HA'AREE M'S DAGBEAD
IT
Verkiezingsactie, die twee millioen
pond kost.
Bioscoopwagen verkondigt de
lof der regeering.
Londen, 21
(Van onzen correspondent.)
De voorzangers der politieke partijen heb
ben vele woordej-i gewijd over het pro en con-
tra van de wanscheïijkheid van algemeene
verkiezingen op dit voor Europa zoo hache
lijke oogenblik. Het pro is gekomen van
de woordvoerders der partij aan het roer, het
contra van hen, die hopen eens aan het
roer te zullen staan. De laatstgenoemden
hebben zich op het standpunt gesteld en
dit verdedigd dat de uitschrijving der ver
kiezingen „een gemeene streek" is. Deze va-
derlandsche term is de geschiktste om u den
aard der gevoelens te doen beseffen, welke
de tegenpartij bezielen. Over de ponden en de
propaganda heeft men niet gesproken. Dit
hiaat zullen wij vullen, opdat uw beeld van
karakter en stemming van een moderne ver
kiezingscampagne in Engeland compleet zij.
Een verkiezing in dit land kost een fabel
achtig groote som. Voor de geboorte van het
nieuwe Lagerhuis zullen minstens 2.000.000
werden uitgegeven. Een bedrag van 350.000
hiervan komt voor rekening van den belas
tingbetaler, want dit wordt uitgegeven door
de Schatkist voor betalingen aan voorzitters
der stemkantoren en andere kosten, die aan
het kortstondig bedrijf dezer officieele kan
toren zijn verbonden.
De gezamenlijke candidaten zijn bij de wet
gerechtigd tezamen 750.000 uit te geven.
Het bedrag per hoofd wordt berekend naar
het aantal kiezers in het district. In kiesdis
tricten. die een heel of bijna heel graafschap
bestrijken mag de candidaat 6 stuivers per
kiezer uitgeven, in gemeentelijke distric
ten 5 stuivers. De 900.000, die nog overblijven
van de genoemde 2.000.000 worden uitgege
ven door de politieke partijten. Dit bedrag
komt uit de partijkassen en uit de beurzen
van gulle donateurs, die bereid zijn aan hun
politiek geloof met contanten kracht bij te
zetten. De opgegeven bedragen zijn benade
ringen. Ze kunnen wat hooger, wat lager zijn,
maar zijn niet ver van de tegenwoordige
werkelijkheid af. Vroeger vloeide het verkie-
zingsgeld veel ruimer, d.w.z. een halve eeuw
geleden toen een wet op corrupte praktijken
nog geen einde had gemaakt aan de pogingen
van rijke candidaten de stemmen der kiezers
te koopen met contant geld en met rondjes
In de proeflokalen. De genoemde wet heeft
aan de gemeenschap meer geweten gegeven
en onschuldiger middelen om bij de kiezers
in het gevlei te komen worden thans .aange
wend; de candidaten kussen de zuigelingen
en keuvelen met moeder de vrouw aan de
waschtobbe.
Maar geld speelt toch nog een machtige rol
in de verkiezingen van dezen tijd. De partij,
die een goed gevulde kas heeft begint in een
voordeelige positie, omdat ze ruimer en op
aantrekkelijker wijze haar politiek voor de
kiezers kan brengen dan de partij die zuinig
aan moet doen. De candidaat heeft zijn vijf
of zes stuivers per kiezer noodig voor loon
voor zijn agent, secretarissen voor druk
werk. schrijfpapier, vergaderingen en per
soonlijke onkosten. Welgestelde candidaten
betalen deze kosten uit eigen zak maar an
deven krijgen ze geheel of gedeeltelijk uit de
partijkas.
Als steeds trekt de Conservatieve Partij
die de meest welgestelde menschen heeft on
der haar leden en aanhangers met den
best gevulden geldbuidel den verkiezingsboer
op. Ze heeft het grootste deel van de kosten
van het regeeringsreclamebureau geleid
door dien meesterlijken impresario Sir
Kingsley Wood betaald. Over enkele dagen
trekken de bioscoopwagens van Sir Kinsgley
het land in, volgeladen met geluidfilms, welke
het publiek weinig minder onderhoudend zal
vinden dan de programma's der filmpaleizen.
Ze vertegenwoordigen knappe en listige propa
ganda, ook al blijven ze vooronderstellen, dat
het kiezersvolk deerlijk in schranderheid te
kort schiet.
Wij hebben een soort „press view" van de
politieke sterren gehad in Bush House, dat
ontzegwekkende complex kantoorgebouwen op
de grens van West End en City bij The Strand,
en weten dus bij voorbaat wat boeren, bur
gers en buitenlui allerwege in het land te zien
en te hooren zullen krijgen. De heeren hebben
zich door vrij lange praktijk een filmtechniek
eigen gemaakt, die gunstig afsteekt bij hun
eerste optreden voor de camera, waarover wij
vroeger eens hebben geschreven, en die zich
effectief doet gelden. Baldwin spreekt ten
deele plechtig, ten deeie vermanend en ten
deele gemoedelijk over hetgeen de Nationale
regeering in vier jaren heeft volbracht. Maar
zijn speech schijnt bij gedeelten over de ac
tualiteit heen te zijn. Hij vraagt of de ver
bazingwekkende vooruitgang, welken men
zich heeft zien voltrekken onder het nationaal
bestuur, in gevaar moet worden gebracht, door
hervatting van den poütieken partijstrijd, door
politieke schokken. Wanneer men dat hoort
kan men zijn ooren moeilijk gelooven. Want
het heeft er op het oogenblik allen schijn
van dat de hervatting van den partijstrijd en
de politieke schokken juist door Baldwin en
de zijnen in het leven worden geroepen met
hun besluit haast te zetten achter de verkie
zingen. MacDonald ziet men zitten in een
hoekje van zijn werkkamer, weggezakt in zijn
stoel, in een comfortabele houding, als deel
van een gezelschap heeren in het after
dinner uur. genoegelijk en gezellig oreerend
over de politiek. MacDonald is de verdediger
van de Nationale regeering en raakt in een
sentimenteele stemming en betoogt dat de
moeders van het land haar kinderen veilig
kunnen toedekken voor den nacht zoo lang
er een nationaal bestuur is, dit nationaal be
stuur, dat met al zijn macht en wil vrede voor
het land en voor de wereld zal handhaven. Op
gelijksoortige wijze spreekt Sir John tot de
natie. Hij heeft het beste filmgezicht en de
beste filmgestalte. Maar de drie groote man
nen kunnen noch mogen (van Sir Kingsley
Wood) het gansche program vullen. De leuze
is vooral geweest „laten de dingen voor zich
zelf spreken". Wij krijgen tooneelen van wel
vaart en vreugde te zien en men wordt ver
zocht er uit af te leiden, dat de filmcamera
zulke tooneelen nimmer zou hebben kunnen
opnemen, indien er geen Nationale regeering
was geweest, die het land in vier jaren zoo
beelden van het landbouw- en boerenbedrijf,
die een sterken indruk geven van landelijke
tevredenheid en lucratieven arbeid en die de
toeschouwer moet verbinden aan de energieke
ordening van varkens en melk door minister
Elliot. De bioscoopwagen heeft verder films
die het Engelsche volk toonen in sport en
spel en zeekant-genoegens. De moraal is, dat
er ruim geld is voor ontspanning dank zij het
beleid van Neville Chamberlain, dat met ver
trouwen en met crediet tevens meer geld
heeft gebracht in den zak van den gemiddel
den man. De rock stijgt op uit de schoorsteenen
van Sheffield, symbool van herleefde industri-
eele bedrijvigheid. De achterbuurten zijn voor
den warmen hervormingszin van de Nationale
regeering verdwenen als sneeuw voor de zon.
Tot die conclusie moet ons het filmbeeld nei
gen, dat rijden en rijen nieuwe huizen laat
zien. Kluchtigheid" ontbreekt niet in het pro
gram. Maar aangezien geen lid van de natio
nale regeering ongestraft den clown zou kun
nen spelen heeft men populaire beroepsman
nen voor dit deel der vertooning laten op
treden. De vermaarde buikspreker Arthur
Prince brengt zijn even vermaarde pop Jim
af van diens voornemen zich bij de Socialisten
aan te sluiten. Eenige aanwezigen in Bush
House vonden de propagandistische waarde
van dit beeldje bedenkelijk, omdat de buik
spreker een hersenlooze pop overreedt.
Maar alles tezaam genomen is het propa
gandistisch vermogen moeilijk weerstaanbaar.
En wat kunnen de andere partijen er tegen
over stellen?
A. K. van R.
EERSTE KAMERMUZIEKAVOND
van de Afd. Haarlem der M. t. B. d. T.
ZINO FRANCESCATTI.
Het vioolspel van Zino Francescatti doet in
de allereerste plaats den eminenten virtuoos
kennen. Alle duivels- of heksenkunsten, die
Paganini verzonnen heeft schijnen kinderspel
voor hem te zijn. Reeksen flageoletten, dubbel-
flageoletten en zelfs flageolettrillers worden
te voorschijn gebracht met een zekerheid, die
aan mathematische noodzakelijkheid doet
denken. Zijn voordracht van Paganini's „I
Palpiti" leverde daarvan de meest doorslaan
de en verbluffende bewijzen; de als toegift ge
speelde 24ste Caprice geleek daarna zelfs een
voudig. Dat zijn staccato onberispelijk, zijn
toon groot en van de hoogste welluidendheid
is, dat hij, om kort te gaan, de techniek van
het vioolspel in haar vollen omvang souverein
beheerscht, daarvan hebben Maandagavond
allen, die in den Stadsschouwburg aanwezig
waren, wel de overtuiging gekregen. We had
den in een vorig seizoen reeds een voorproefje
van zijn virtuositeit gehad, toen hij op een
Bachconcert het vioolconcert van Paganini
speelde en zich daarbij een evenknie van
Vasa Prihoda toonde.
Vraagt men nu naar den artistieken oogst
dien ons gemoed Donderdagavond heeft mogen
binnenhalen, dan zijn we geneigd, dien niet
zoo hoog te schatten als de opbrengst die de
geest genoot. Recht verwarmd heeft zijn spel
mij alleen in het bewonderenswaardig en vol
innigheid voorgedragen Adagio van Beetho
ven's Sonate op. 24. Het eerste Allegro dier so
nate wilde aanvankelijk niet op gang komen:
droog en schoolsch verliep het tot kort vóór
dat de doorwerking begon: eerst toen kwam er
wat levendigheid in. In het Trio van het
Scherzo ontspoorde de viool evenin het Rondo
nam hij revanche voor het eerste Allegro,
maar op een wijze die mij den indruk van over
drijving gaf: zóó smelterig en sentimenteel
heb ik me het thema van het Rondo nooit
kunnen voorstellen.
Het concert van Vivaldi-Kreisler speelde
Francescatti elegant en met grooten zwier.
Merkwaardig zijn in dat werk de gelijkenissen
met het finale-thema van Mozart's Symphonie
in Es gr. t., merkwaardig is ook de romanti
sche sfeer van het middendeel, dat nu eens
naar de latere Fransche school, dan weer naar
Schumann vooruit wijst.
Saint-Saëns', .Introduction et Rondo ca-
priccioso" heb ik van andere violisten wel eens
niet wat meer Fransche gratie en verfijning
gehoord dan Francescatti er aan gaf. In zijn
„Berceuse sur le nom de Ravel" heeft hij de
schrijfwijze van Ravel met succes nagevolgd
en een fijn klinkend stukje geleverd; hoe hij
echter dien naam in noten vertaald heeft, is
me niet duidelijk geworden.
Het allermeest heeft de violist mij voldaan
in zijn eerste toegift, een prachtig werk van
Wilh. Friedeman Bach, dat hij op magistrale
wijze voordroeg.
Theo van de Pas secondeerde als gelijk
waardige, soms, b.v. in de Sonate van Beetho
ven, zelfs als de meerdere, althans in muzi
kaal opzicht. Het luisteren naar zijn exquis
verzorgde pianopartijen is op zich zelf steeds
een genot, en de violist liet hem terecht her
haaldelijk in den bijval deelen.
K. DE JONG.
MUZIEK.
Chr. gemengd koor „Haarlem"
Ofschoon dit koor haast negen jaar bestaat,
ontmoet men het in de concertzaal zeiden of
nooit. Dat is geen wonder, want het heeft
buiten de concertzaal om een drukken werk
kring. De resultaten van zijn arbeid genieten
voor een groot deel de gevangenen, en, zooal.s
ons de voorzitter vertelde, het koor verrricht
daar zijn werk met bijzondere toewijding, om
dat het daar zoo zeer op prijs wordt gesteld.
Men kan zich dit indenken: Sweelinck te hoo
ren. en Bach, en Orlando di Lasso in een zoo
beklemmende afzondering. Maar ook weer
zonnige liederen zijn het, die het koor „Haar
lem" doet hooren. We kregen er o m. een als
toegift; een „Reisliedje" van Zöllner; dan nog
het frissche „Zondagmorgen" van Dopper en
mooie zangen van Cath. van Rennes.
Ook bij de Diaconie is het koor een graag
geziene gast. En de zieken <Diaconessenhuis>
de jonge bewoners van „de Lichthoeve" Sant-
Toch is dit jammer, want het Chr. gem. koor
..Haarlem" heeft een uitstekende wijze van
zingen, en heeft in den loop der jaren een
mooi programma verworven, 't Is waarlijk geen
kleinigheid, om na een geannonceerde „Psalm
75" van Sweelinck er zoo maar een als toegift
uit te voeren van denzelfden Meester der to
nen. Dit kwam eigenlijk zóó; tijdens de uit
voering van Psalm 75 geraakten op een ge
geven moment de polyfone verwikkelingen der
stemmen een oogenblik in 't ongereede. Men
weet het: bij de oude meesters is zoo iets fu
nest. De kundige leider, E. van Zoest, klopte af
en zette terstond het werk opnieuw op en
van meet af kon men overtuigd zijn. dat een
ongeluk zich niet meer zou herhalen. Daarbij
klonk nu alles ook mooi in evenwicht, en in
nog fraaiere fraseering. En om te toonen. dat
men Sweelinck en zijn moeilijke werken niet
vreesde, gaf de dirigent als toegift nog Psalm
22, dat ook mooi werd geregistreerd en toon-
vast werd gezongen.
Of er geen opmerkingen zijn? Och ja. In
een strofenüeö van Bach mogen de pauzen
tusschen de strofen niet al te kort worden ge
nomen. Op de sluiting: Halleluja is een terug
houding in het tempo geoorloofd, maar zij
werd hier veel te groot genomen, zoodat men
het rhythme niet meer bleef voelen. Bij
Lassus raakte men aan 't eind in dc klem
maar ieder wist zich zonder zelfkwelling te
bevrijden uit den strik, die de toondichter zet
voor argclooze zangers. Het tempo van dit
stuk was overigens te zwaar: men neme het
in doorgesneden maat. En dan mag ik ook niet
verzwijgen, dat bij Zöllner de bassen aan 't slot
een leidtoon zingen inplaats van den grond
toon van de dominant; anders gezegd: zi_
laten zich hier door ae sopranen verleiden cm
met die partij mee te zingen. Kleinigheden
allemaal, maar vcor een goed koer als „Haar
lem" evenzoovele ontsieringen.
Behalve den zeer te waardceren koorzang
waren er leutige liedekens bij de piano. De
penningmeester schenk ze met groote vrij
gevigheid, losjesweg, en goed aangevoeld. Dus
vielen ze ook in den smaak, zoociat men lust
kreeg om ze zelf mee te zingen.
Ant. de Munnik zorgde welwillend voor de
begeleiding en ook de liederen van Cath. van
Rennes nam hij voor zijn rekening.
Men had dit concert op te vatten als een
propagancla-uitvoering. en vóór de pauze
lichtte de voorzitter een en ander toe. Het is
een propaganda geweest, die niet den eigen
zak spekt, maar die leniging brengt in den
nood op plaatsen waar het koor „Haarlem"
zich vrijwillig zijn werkkring koos. Hierom
alleen reeds is steun op zijn plaats. Maar niet
minder om de serieuze wijze waarop dir. E.
van Zoest zijn taak opvat.
G. J. KALT.
poort, en dan neg Eethesda Sarepta. Een veel-
omvattende werkkriug, die voor uitvoeringen
flink op de been heeft geholpen. Er is een serie ja de concertzaal nauwelijks tijd laat.
Hoe en waar is werk voor de
jeugd te vinden?
De Nationale Vereeniging tegen de Werk
loosheid heeft te Amsterdam vergaderd ter
behandeling van het vraagstuk: Welke maat
regelen zijn mogelijk ter bevordering van
werkgelegenheid voor jeugdige werkkrachten?
Is zij mogelijk door ontslag van ouderen,
welke categoriën komen daarvoor in aanmer
king, op welke wijze zijn bezwaren ertegen te
ondervangen? Beperking van arbeidstijd voor
ouderen, verhooging van den leerplichtigen
leeftijd?
De eerste praeadviseur, de heer J. A. Berger,
komt tot de slotsom, dat van een afzonder
lijk jeugdwerkloosheidsprobleem in dien zin,
flat het met andere middelen zou moeten wor
den opgelost dan het werkloosheidsvraagstuk
in het algemeen, geen sprake is. Werkloos
heid mogen op jeugdigen een anderen invloed
hebben dan op volwassenen, de oorzaken van
de kwaal, en dus de geneesmiddelen er voor,
zijn gelijk: de laatste moeten bestaan in
het voeren van een constructieve welvaarts-
politiek. Speciale maatregelen voor de jeugd,
als leerplichtverleniging en vervanging van
oudere arbeiders door jongere, kunnen hier
naast staan; vooral van het laatste ver
wachte men echter niet teveel.
Praeadviseur onderscheidt tusschen crisis
werkloosheid, waartegen de maatregelen tij
delijk moeten zijn; werkloosheid tengevolge
van mechanisatie, rationalisatie en structuur
wijzigingen. waartegen men ten aanzien van
de oudere werkloozen de kwestie der ..be
roeps-omvorming" onder het oog moet zien.
terwijl voor de jeugd de beroepskeuze meer
van belang is; en werkloosheid tengevolge van
de bevolkingstoeneming, waarmede gepaard
gaat een voortgaande groei van het aantal
beroepsarbeiders, ook van het aantal vrouwe
lijke arbeiders. In ons land klemt het vraag
stuk van den groei der bevolking in verband
met de jeugdwerkloosheid sterker dan in vele
andere landen. In ons land dreigt een perma
nente werkloosheid te ontstaan, die in de
eerste plaats de jeugd bedreigt. Uitbreiding
van den leerplichtigen leeftijd tot 16 jaar
acht praeadviseur van de aangeprezen maat
regelen verreweg den belangrijksten.
Ontslag van ouderen zou steeds gepaard
moeten gaan met schadeloosstelling (pen
sioen). Om te beginnen zullen wettelijke be
palingen moeten waarborgen, dat eventueele
bijdragen, gestort in de ondernemingspen
sioenfondsen. voor het gestelde doel worden
aangewend. De heer Berger ziet aan 't vervan
gen van ouderen door jongeren groote prac-
tische bezwaren verbonden.
De tweede praeadviseur, de heer W. F.
Detiger, bespreekt drieërlei mogelijkheid tot
het geven van werkgelegenheid aan jeugdi
gen, nl.: A. inperking van het aantal gegadig
den voor den voorhanden zijnden arbeid; B.
rationeelere verdeeling daarvan over alle ge
gadigden; en C. reëele vergrooting der ar
beidsgelegenheid. Opzettelijke inperking
van het aantal gegadigden voor voorhanden
zijnden arbeid staat gelijk met verplaatsing
der werkloosheid. Door kunstmatige vervan
ging van ouderen belast men het nageslacht
met een niet te dragen ouderdomszorg. Ver
lenging van den leerplicht tot 15 jaar zal niet
veel resultaten opleveren, omdat onder de
werkende jongens en meisjes het percentage
14-jarigen toch gering is. Bovendien werkt de
maatregel slechts voor één jaar. Ook van ver
vanging van vrouwen en meisjes door man
nen en jongens verwachte men weinig voor
een vermindering van de werkloosheid, voor
al onder de jeugdigen.
Arbeidsduurverkorting kan nooit voor de
jeugdige arbeiders alleen worden ingevoerd
cm bedrijfstechnische en bedrijfsorganisato
rische bezwaren. In het algemeen verwacht
ook deze praeadviseur van de tegenwoordig
algemeen aangeprezen middelen tot bestrij
ding van de werkloosheid onder de jeugd geen
afdoende resultaten. Als bruikbare lapmid
delen, die tezamen aangewend, zekere tast
bare gevolgen kunnen hebben, zijn ze niet te
verwerpen, maar dan moeten ze niet worden
ingevoerd als algemeene overheidsmaatregel,
want dan wekt men bewust meer verwach
tingen dan vervulbaar zijn. maar voortvloeien
uit incidenteel vrijwillig overleg. Ook de heer
Dc-tiger verwacht meer van de algemeene con
structieve wel vaartspoli tiek. gericht op de
vermeerdering van de arbeidsgelegenheid in
het algemeen. j
I1HI illIll 111 III llllIll llilllllll
Lichtboog,
Op de zeventiende trede van de trap die
naar zijn gezellige flatje leidde, overkwam
het den heer Alderman. Hij keerde huiswaarts
van zijn kantoor, waar hij sinds onheugelijke
tijden zijn tijd en zijn pantalons sleet op een
hoogc kruk aan den grooten lessenaar en was
zich in de verste verte niet bewust dat een
dreigend gevaar als het ware onder den loo-
per op den loer lag.
Op zijn snerpenden gil stoof mevrouw Al-
derman uit haar keukentje. Een geur van ge
braden biefstuk volgde haar op den voet. Over
de leuning kijkende zag zij haar wettigen ge-
maai in een zeer ongemakkelijke houding
halverwege de trap hangen. Het linkerbeen
stak als een stoelpoot achterwaarts, het rech
ter was saamgevouwen onder de borst. Het
geheel toonde het aanzicht van een athleet
die verstard is midden in den hinkstapsprong
Een dof gebrul was het eenige antwoord op
mevrouw's zenuwachtige vragen, die als over
vloedige Meiregen over de leuning neerlikkel-
den. Zij stoof haar echtvriend tegemoet en
trachtte het linkerbeen neer te klappen. Maar
iets in den onderrug van den heer Alder
man weerstreefde al haar pogingen. Krui
pend. klimmend, glijdend en hinkend bereik
te hij tenslotte het portaaltje. Daar stond
hij, in een hoek van 45 graden en met zoo
een smartelijken blik in de doffe oogen. als
slechts zij hebben op wie het Leed der We
reld eensklaps is aangestormd. Het leed geen
twijfel: een ernstige aandoening van de wer
velkolom was bezig een braaf mensch, een
goed huisvader en eon onberispelijk employé
aan de zijnen te ontrukken.
Men ontbood in allerijl den huismedicus.
De gepaste ernst zijner gelaatstrekken maak
te na een kort doch uitermate pijnlijk onder
zoek plaats voor een fijn lachje, dat tegelijk
geruststellend en irriteerend op den lijder
werkte. De patiënt had het spit. Niets meer.
maar ook volstrekt niets minder dan het spit.
Het spit in den rug. Doodgewoon alledaagsch
en onschuldig spit. Maar intusschen lag daar
op zijn sponde een mensch. Een wezen van
vleesch en bloed. Een bewerktuigd organisme.
Ben schepsel Gods, wien de minste beweging
een rauwe gil ontwrong. Van wat bij het aan
breken van den dag een gezeten vieren vijf ti
ger met een redelijke positie was geweest,
resteerde nog slechts een wrak, geschikt voor
afbraak en voor niets anders.
De dokter schreef latijnsche woorden op
een velletje papier. De lijder slikte. Het spit
bleef.
De dokter keerde weer en schreef nieuwe
woorden van wijsheid. Het wrak wurgde de
bijtende sappen door het keelgat. Het spit
bleef.
Teen speelde de medicus zijn hoogste troef
uit. Het radicaalste aller radicale middelen,
het medicament waarvoor zelfs de koning der
spitten smadelijk den aftocht zou moeten
blazen, zou op den kranke worden toegepast
Men zou een lichtboog laten komen, Men zou
den 'naakten onderrug van den heer Alder
man met electrische lampen beschijnen, en
op die wijze dc kwaal uitdrijven.
Er werd gebeld. Mevrouw Alderman trok
open. De kreet: Lichtboo-hoog! resonneerde
in het portaaltje.
Kunt u hem even boven brengen? vroeg
mevrouw.
Jawel dame, dat zal wel gaan! Onder
luid gerinkel viel het traplampje in gruzele
menten. Met hartkloppingen keek de zorgza
me huisvrouw naar beneden. Om den hoek
van de trap verscheen onder luid gestamp
voet van den drager een vreemd cylinder-
vormig gevaarte. Het stootte een belangrijk
brok kalk uit den muur, wendde zich als een
vreemdsoortig monster naar de andere zijde,
versplinterde een stuk van de leuning en
kwam toen met zoo groote snelheid recht op
mevrouw Alderman aangestormd, dat zij ang
stig achteruitdeinsde. Achter het toestel dook
een vuurrood manspersoon op, wien plakken
kalk in de haren kleefden. Het was de licht
boog.
Men ontdeed den lijder van zijn pyjama en
wentelde hem zachtkens op den buik. Me
vrouw, door den brenger dienaangaande ge
ïnstrueerd, greep het toestel bij het handvat.
Het ontplooide zich als een nieuw model pa
rachute en deed zich op als een volslagen
tunnel, van binnen met lampen bezaaid, van
buiten voorzien van een snoer en stopcon
tact. Als een periscoop op een onderzeeër rees
uit het midden een thermometer fier omhoog.
Met inspanning van al harer krachten plaat
ste mevrouw het instrument over den bereids
van koude rillende echtgenoot, behing het ge
heel overvloedig met wollen dekens, sloot de
electrische verbinding aan.
Toen draaide zij aan het stopcontact.
In de reeds schemerige kamer geleek de heer
Alderman een afzichtelijke schildpad, een
knielende kameel, een arke Noachs-met-lïcht-
in-de-kajuit, dat uitstraalde door de rood en
wit gestreepte deken. Een behagelijk geknor
kwam uit het nog even zichtbare hoofd. De
vrouw des huizes keek op de klok. Tien voor
zeven. Toen op de thermometer, waarvan het
kwik al even begon te rijzen.
Ik lig nietheelemaalzei een
wat vreemde stem. Het schip deinde plotse
ling heftig, het ankertouw aan het stopcon
tact zwiepte gevaarlijk. Mevrouw schoot toe
en bracht de machine weer tot kalmte.
Mijnmijn buikis nietzie
je...., begon de gesmoorde stem opnieuw
De heer Alderman, de ver vooruitgeschoven
kin diep in het kussen geperst, het gelaat
angstig-rood opgezet, hijgde zwaar.
Diedie dekenkriebelt zoo
bracht hij steunend uit.
De echtgenoote schoof de deken wat op..
Een heete luchtstroom sloeg haar tegemoet
Het kwik rees.
Na tien minuten puilden de oogen van den
zieke levensgroot uit hun kassen. Droppels
gleden langs zijn neus. doch handen om te
wisschen had hij niet. Die lagen beklemd on
der de borst.
Het kwik rees.
Na een kwartier zou de ark, ware hij wer
kelijk De Ark geweest onherroepelijk op de
golven zijn weggedreven. Een diep gesteun
steeg uit zijn binnenste op. Als een schroef
trappelden twee voeten aan de achtersteven
terwijl de voorsteven fluitende tonen voort
bracht. Het kwik vulde den ganschen thermo
meter. Toen loosde de lijder nog één diepje
zucht. Daarna trad een ijzingwekkende stilte
in.
Mevrouw vertilde zich aan het apparaat,
wierp zich met leeuwenmoed op het kreeft-
roode lichaam van haar tweede leven en
wreef dit. met een ruwe badhanddoek tot het
gloeide. Zij wikkelde hem in drie dekens en
schoof een heete kruik aan zijn voeten. De
heer Alderman duldde alles zwijgend. Slechts
de gefolterde blik zijner oogen verried wat
hij leed.
Maar toen zijn gade den volgenden morgen,
vergezeld van het onzalig instrument, de zie
kenkamer binnendreunde. vond zij haar echt
genoot met verwrongen ledematen vóór zijn
bed. een sok aan en een in de hand. Zijn be
wegingen waren star als die eener marionet,
maar zijn oogopslag zeïde: Ga. En zwijgend
laveerde mevrouw de kamer uit.
Mijnheer ging achterwaarts, op handen en
voeten de trap af; met een taxi ging h\j naar
kantoor.
De helsche machine liet men takelen.
MAC PETER.
SCHEEPVAARTBERICHTEN.
HALCYON LIJN.
Vredenburg Narvik n. Rotterdam 18 (4
nam.) 300 mijl N.O. van Wiek.
Stad Zwolle Rotterd. n. Palermo p. 18 Gi
braltar.
Stad Vlaardingen. Vlaardingen n. Wabana
20 10.40 v.m. 300 mijl Z.W. van Valentia.
Flensburg 21 van Viaardingen te Schie
dam.
HOLLAND—AMERIKA LIJN.
Edam 20 v. New-York te Rotterdam.
Maasdam, Rotterdam n. New-York p. 21
fv.m.) Lizard.
Dinteldijk, Rotterdam n. Vancouver 20 te
Lenden.
Leerdam, Rotterdam n. New-Orleans 19 v.
Pto. Mex.
Veenaam. New-York n. Rotterdam 21 (12
midd. G. T.) te Plymouth verwacht.
Drechtdijk, Vancouver naar Rotterdam 20
van Liverpool.
Burgerdijk, New-Orleans n. Rotterdam 19
te Londen.
Delftdïjk 18 van Rotterdam te Vancouver.
HOLLAND—WEST-AFRIKA LIJN.
Maaskerk 20 van West-Afrika te Rotter
dam vertrok 22 naar Hamburg.
HOLLAND—OOST-AZIë LIJN.
Gaasterkerk (uitreis) 20 van Colombo.
Serooskerk (thuisreis) p. 20 Gibraltar.
Meerkerk 21 van Hamburg te Rotterdam.
HOLLAND—AFRIKA LIJN.
Springfontein 20 van Rotterdam n. Ham
burg.
Heemskerk (thuisreis) 21 te Antwerpen.
Boschfontein 21 van Rotterdam te Ham
burg.
Meliskerk (thuisreis) 19 van Mombassa.
Jagersfontein (thuisreis) 20 van Port Na-
tal.
Nijkerk 21 van Beira naar Rotterdam.
Randfontein (uitreis) 20 van Teneriffe.
Bloemfontein (uitreis) 21 van Suez.
HOLLAND—AUSTRALIë LIJN.
Almkerk (thuisreis) 19 van Dakar.
Tajandoen 21 van Rotterdam naar Bris
bane.
KON. NED. STOOMBOOT MU.
Mars 21 October van Valencia te Barce
lona.
Trajanus 21 Oct. van Alexandrië te Sa-
mos.
Bennekom Amsterdam naar Chili 19 van
Callao (verb.).
Alkmaar 21 van Amsterdam naar Ham
burg.
Stella Tanger n. Malta p. 18 Gibraltar.
Venezuela 18 van Barbados naar Trini
dad.
Achilles Amsterdam n. Hamburg 20 van
IJmuiden.
Ajax 19 van Amsterdam te Kopenhagen.
Ariadne Amsterdam n. Gibraltar 20 van
IJmuiden.
Baarn, Chili n. Amsterdam via Liverpool
19 v. Curasao.
Bacchus 20 van Messina te Palermo.
Calypso 19 van Oran n. Genua.
Colombia 20 van Cristobal naar Cartha-
gena.
Costa Rica, Amsterdam n. Barbados p. 20
Beach/Head.
Ganymedes 20 van Izmir te Stamboul.
Hebe 21 van Nakskov n. Amsterdam.
Helder 20 van Tarragona te Valencia.
Perseus 19 v. Stettin n. Amsterdam.
Pluto 18 van Uddevalla n. Amsterdam.
Rhea Amsterdam n. Kopenhagen 20 van
IJmuiden.
Simon Bolivar 18 v. Amsterdam te Ham
burg.-
Triton Piraeus n. Amsterdam, via Duin
kerken 19 op 160 mijl Z.W. van Ouessant.
Venus 19 van Bari n. Calatama.
Vesta 20 van Hamburg n. Amsterdam.
Vulcanus 19 van Venetië te Triest.
Titus Ceuta r.aar Genua p. 18 Gibraltar.
Amazone Rotot, n. Malaga p. 20 Prawle
Point.
KON. HOLLANDSCHE LLOYD
Waterland 21 van Hamburg te Amster
dam.
Montferland (uitr.) 17 van Santos.
ROTTERDAMSCHE LLOYD.
Baloeran 21 van Batavia te Rotterdam.
Dempo (uitreis) 21 te Belawan.
Slamat (thuisreis) 20 van Sabang.
Kota Radja 20 van Rotterdam te Ham
burg.
Kola Gede (uitreis) p. 19 Perim.
Kota Nopan 20 van Rotterdam te Batavia.
Indrapoera (uitreis) 21 van Lissabon.
Kota Baroe (thuisreis) pass. 21 Ouessant.
ROTTERDAM—ZUID-AMERIKA LIJN.
Alpherat, 21 van Rotterdam n, Hamburg.
Alcyone (uitreis) p. 20 Dungeness.
Alchiba (thuisreis) 19 van Santos.
STOOMVAART MIJ. NEDERLAND.
Poelau Roebiah (thuisreis) 20 v. Pt. Said.
Tabinta 21 v. Batavia te Amsterdam.
Poelau Tello 21 van Amsterdam n. Londen.
STOOMVAART MIJ. O^FIAN..
Melampus, Batavia n. Amsterdam pass. 21
Perim.
Antenor, Japan n. Rotterdam 20 v. Shang
hai.
City of Hereford, Hankow n. Rotterdam p.
20 Ouessant.
Polephemus. Amsterdam n. Batavia via
Swansea p. 20 Lizard.
Eurymedon, Liverpool n Java p. 20 Perim.
Benmohr. Otaru n. Rotterdam p. 19 Perim.
Glenearn. Dairen n. Rotterdam 19 te Singa
pore.
Patroclus, Dairen n. Rotterdam 20 v. Port
Said.
