I
WOLLEN DEKENS
DE KROON
f3.90
f.1.35
KlndllAwectSthifyC
RïSSCO
Babynuis Jac.v. Weert
Marathon-steunzolen
GUMMIWAREN
Kunsttanden
PHILIPS'
„HET GOED VERLICHTE HUIS"
MAGAZIJN
GARAGE WALS
ADVERTEERT IN DIT BLAD
WOENSDAG 23 OCTOBER 1935
HAARLEM'S DAGBLAD
LETTEREN EN KUNST
MUZIEK.
Wiener Sangerknaben.
Evenals een jaar geleden traden de Weener
zangertjes en hun leider Leopold Emmer
Dinsdagavond in de groote zaal van ons Ge
meentelijk Concertgebouw op.
Hun koorzang klinkt in deze omgeving voor
treffelijk: voor de opvoering van Haydn's ope
rette „Der Apotheker'' zou de Stadsschouw
burg beter geschikt geweest zijn. Met decors
en tooneelinrichting moest men zich, evenals
verleden jaar bij de opvoering van Mozart's
„Bastien et Bastienne" zeer behelpen, en, wat
een grooter bezwaar bleek want hetgeen
voor het oog te kort kwam kon door de ver
beeldingskracht van den toeschouwer wel aan
gevuld worden de tekst was zeer slecht vei--
staanbaar, en wijl die niet in het tekstboek
afgedrukt was, moest ons noodzakelijker
wijze veel ontgaan. Maar het alleraardigste
tooneelspel. en niet minder de zang hebben
voortdurend de aandacht in beslag kunnen
nemen en een kostelijk amusement verschaft,
zelfs al gingen de woorden grootendeels ver
loren. Wat spel betreft stonden de jonge ver
tolkers van de rollen van Sempronio en van
Volpino wel bovenaan; .de eersie had boven
dien een altstem, waarin het echte jongens
timbre, dat aan den zang van een jongens
koor zulk een eigenaardige bekoring kan ge
ven. onvermengd aanwezig was. Volpino bleek
een soepele sopraan te hebben. Grilletta en
Mengone blonken in hun duetten uit, en zeer
goed was ook het kwartet, waarin de beide
notarissen medewerkten. Ook door het optre
den van het koor werd het een alleraardigste
vertooning. Maar toch zou men kunnen betwij
felen of een werkje als „Der Apotheker'' zich
even goed als „Bastien et Bastienne voor de
uitvoering door zoo jonge krachten leent, Wat
men te zien en te hooren kreeg was een soort
van transcriptie tot kinderoperette, en het is
de vraag in hoeverre de bedoelingen van com
ponist en librettist hierdoor uit hun oorspron
kelijk verband werden gedreven. Voor zooverre
uit de muziek van „Der Apotheker'' was op
te maken, is Haydn geen dramatisch compo
nist bij uitnemendheid geweest. We zouden
echter moeten afwachten welken indruk het
werkje in zijn volledige bezetting, dus ook
met orkest, zou maken, alvorens een defini
tief oordeel in dat opzicht uit te spreken. Dit
bedoelt allerminst een verwijt aan het adres
van den dirigent Leopold Emmer, die op een
verscholen plaats de klavierbegeleiding speel
de. Hij deed dat vaardig, en het feit dat het
geheele ensemble geen zichtbaren leider en
geen souffleur noodig had om alles als op rol
letjes te doen loopen, is een compliment aan
zijn adres.
Me: oude geestelijke zangen werd de avond
begonnen, en in het eerste nummer daar
van „O salutaris hostia" van Nascus. was de
zuiverheid nog erg zoek Bij het volgende
..Una hora" muntte de zang van een solo
kwartet uit; in „O sacrum convivium" en „Re-
pleti sunt" trok de virtuoze uitvoering der
Alleluja's de aandacht.
Meer nog bevredigde en zelfs verrukte de
uitvoering der wereldlijke muziek, na de pauze.
Prachtig klonk Schubert's „Die Nacht", en bij
het daaropvolgende Kerstlied verraste de
mooie uitspraak van den Franschen tekst. De
lange liggende g in „Hopsa Schwabenliesel".
het slot van het Lettische „Sapnu taluma"
vormden weer een paar van die bijzondere
momenten, die den hoorder bijblijven. Dan
kwamen walsen: „Der erste Schriat" en de ook
verleden jaar gehoorde „Geschichten aus dem
Wienerwald".
In deze laatste wals konden we weer de
groote lenigheid van voordracht en tempo en
ook het volkomen aaneensluiten van den sa
menzang bewonderen. Voor de regeling daar
van had de leider geen breede gebaren noo
dig: een nauw merkbare hoofd- of handbe
weging was voldoende.
Stormen van applaus weerklonken daarna
en een toegift was onvermijdelijk. De aankon
diging van het succesnummer „Schlafe mein
Prinzchen" veroorzaakte nieuwen bijval: de
uitvoering nog veel meer. De mooi gezongen
sopraansolo had daar zeker niet het kleinste
aandeel in.
K. DE JONG.
ERRATUM.
In mijn verslag van den Toonkunstavond
schreef ik per abuis „Donderdag"; de lezer
zal wel begrepen hebben dat dit „Maandag"
moet zijn.
K. d. J.
HET TOONEEL
Schouwburg Jansweg.
„Pomarius".
„Het Hollandsch Tooneel", directeur Louis
de Vries, artistiek leider Louis Saalborn, gaf
Dinsdagavond in den Schouwburg aan den
Jansweg van Rossum's „Pomarius".
De bezoekers moesten het zonder program
ma's doen: die waren door een misverstand
in Amsterdam achtergebleven. Wij zouden het
het gezelschap niet kwalijk hebben genomen,
als het zelf ook maar in Amsterdam gebleven
was, want van de ruim 130.000 inwoners van
Haarlem had zich slechts een 40-tal geroepen
gevoeld, deze voorstelling te gaan bijwonen.
Maar dan hadden deze veertig een uitmun
tende opvoering van een geestig zij het
niet nieuw blijspel gemist en dit zou voor
hen toch jammer zijn geweest. Bovendien zou
den dan zij, die zich naar den Schouwburg aan
den Jansweg hadden opgemaakt om Pomarius
te zien, gestraft zijn voor de tekortkoming van
anderen, die artisten als Louis Saalborn en
Oscar Tourniaire en Carla de Raat voor een
zoo goed als leegen schouwburg lieten spelen.
Er wordt wel eens gesproken en geschreven
over den stimuleerenden Invloed, dien een
gezellig-volle en meelevende „zaal" heeft op
den looneelkunstenaar. Hoe moet Louis Saal
born zijn „Pomarius" dan wel spelen in zulk
een zaal, als zijn spel Dinsdagavond, tegenover
een handjevol menschen, al zoo geheel vrij was
van een matheid, die volkomen begrijpelijk en
vergeeflijk zou zijn geweest. Saalborn deed de
door van Rossum zoo goed geteekende figuur
van den genialen, gewetenloozen zaakwaarne
mer, met ergens in zijn hart toch nog 'n ge
voelige plek. voor ons leven op een manier,
waarvoor wij vooral onder deze omstandig
heden dankbaar moeten zijn. Zijn spel was
van een geest en een vlotheid, hij zette er een
vaart 3Chter, alsof daar een vol huis van zijn
artistieke prestatie genoot. Bewonderens
waardig!
En Oscar Tourniairehet is bekend
welke een artist-van-ras ook hij is. Hij liet
zich evenmin beïnvloeden door de leege stoelen
vóór hem en gaf als Pomarius van Slingeveld
een tegenspel, dat alweer blijk gaf van zijn ar
tistiek kunnen en van de ernst, waarmede hij
zijn taak als tooneelspeler steeds opvat,
'Met twee zulke uitmuntende gangmakers
konden de andere medespelenden niet ach
terblijven (gesteld, dat zij dat zouden gewild
hebben!) en zoo zagen we op het tooneel een
hartelijke en toegewijde Julie van Carla de
Raat; een pittige, bijdehande kantoorjuf
frouw van Clara Bettyson en een goede,
praatgrage huishoudster van Julie Meyer. Ds
dames kregen bloemen
Bob van Leersum gaf een zeer goede uitbeel
ding van den aan den drank zijnden jonk
heer-advocaat. die slechts een werktuig in
handen van den gladden zaakwaarnemer is en
Dio Huysmans was eveneens zeer bevredigend
als de oogenschijnlijk zoo „krijgshaftige" com
missaris van politie, die óók al voor den niets
en niemand ontzienden Pomarius moet buk
ken. Alex Faassen was Smit en hij deed aan
de laffe laagheid van dit individu alle recht
wedervaren.
Het was, of het publiek door lang en harte
lijk applaus na elk bedrijf, de snelers wilde
troosten voor de teleurstelling, die deze avond
hun moet hebben bereid.
„Pomarius" gaat nog eens, Haarlemmers, ge
kunt nog veel goedmaken!
CREMER
NAJAARSSTORMEN.
Zonder gevaar voor tegenspraak durf ik
beweren, dat Cremer thans een periode van
bloei doormaakt als nooit te voren en dit
enkel en alleen te danken heeft aan haar
artistieken leider Henk Bakker. Ik zou zeker
amateurvereenigingen in ons land kunnen
noemen, waarin even goed. misschien zelfs
nog beter tooneel wordt gespeeld, maar waar
is de vereeniging. die elk jaar weer een
première brengt van een stuk van haar leider,
welk stuk dan na die eerste opvoering bijna
steeds weer een triomftocht over 't dilettan-
tentooneel in Nederland maakt? En welk een
afwisseling is er in die stukken! Van de
dolste kluchten tot de fijnste comedies heeft
Bakker thans hetzij alleen of in collabo
ratie geschreven en door Cremer laten
spelen en deze premières gaan daarom in
belangrijkheid ver uit boven hetgeen andere
vereenigingen over het algemeen brengen.
De avond van gisteren was niet minder
dan een triomf voor Cremer. want een ieder
in de stampvolle zaal zal wel hebben ge
voeld. dat dit vervolg op Robbedoes, dat de
auteurs mevrouw Christien van Bommel
Kouw en Bakker ..Najaarsstormen" hebben
genoemd niet maar zoo'n gewoon dilet
tantenstuk is. Dit is vol-rijp tooneel, dat met
amateurisme feitelijk niets te maken heeft.
Wanneer de toestand van ons Nederlandsch
tooneel met zijn 17 beroepsgezelschappen
niet zoo ellendig was. zou de première van
deze zeer fijne comédie zeker niet in dilet
tanten-kringen hebben plaats gehad. Intus-
schen kan Cremer zich gelukkig achten, dat
zij het voorrecht had dit voortreffelijke stuk
hetwelk ik een der beste comédies durf noe
men, die in de laatste 10 jaar in ons land
zijn geschreven, ten doop heeft mogen
houden,
Voor een amateursvereeniging is zoo'n
première een niet geringe eer.
Ik heb over Najaarsstormen en zijn kwali
teiten reeds uitvoerig geschreven in ons blad
van 21 September en omdat van deze kritiek
een groot déél in het programma was over
genomen. kan ik nu over het stuk kort zijn.
De opvoering heeft de speelbaarheid van dit
vervolg op Robbedoes volkomen bewezen. Het
eerste bedrijf deed misschien voorname
lijk door nervositeit van sommige spelers
nog wat mat aan. maar daarna was er een
voortdurende stijging tot het prachtige slot
toe en werd hiermee bewezen, hoe voortref
felijk deze comedie gebouwd is, en hoe mooi
de auteurs de verschillende karakters in dit
groeiend conflict tegenover elkander heb
ben gesteld. En hoe boeiend tooneel is dit
stuk, zonder dat het ooit theatraal wordt!
De tooneelen zijn van groote innerlijke
kracht en hei wel bijzonder sterke slot is een
vondst, waarop de auteurs terecht trotsch
kunnen zijn.
Zoo werd deze première een triomf voor
Christien van Bommel-Kouw en Henk Bak
ker. maar ook niet minder voor de werkende
leden van Cremer. die er een hoogstaande
opvoering van hebben gegeven. Voor een
groot, deel was dit te danken aan de mede
werking van den heer Adri van Hees. die als
gast de wel zeer moeilijke rol van Victor van
Nieverden speelde en daardoor het geheel
tot een hoog plan heeft weten op te voeren.
Want het is wel zeker, dat Van Hees door
zijn uitmuntend spel ook de anderen heeft
meegenomen, zoodat ook dezen zichzelf
overtroffen.
In het begin, toen Van Hees nog niet op
was. bleef alles nog wat mat, maar zoodra
verscheen hij niet. of er kwam sfeer en
warmte in de opvoering. Van Hees speelde
dezen Lebemann van middelbaren leeftijd met
opmerkelijke distinctie en charme, hij stond
wat ook moest boven dit milieu, zoodat
de anderen volkomen volgens de bedoeling
der auteurs min of meer provinciaal aan
deden. Met dezen Victor van Nieverde kwam
iets van de groote wereld in het wat muffe
huis van Teriaet en voelden wij tegelijk het
dreigend en onafwendbaar conflict. Die entree
van Adri van Hees was onmiddellijk beslis
send 'n prachtig stukje tooneelspeelkunst.
en hij heeft ook verder de rol met diep
doorzicht en meesterschap gespeeld. Hij werd
geen moment de lichtzinnige Don Juan, men
voelde alaoor achter dezen man. dat het ver
leden hem drukte en het was enkel zijn na
tuurlijke charme en zijn distinctie, die hem
voor Bob zoo gevaarlijk maakte. Welk een
gloed en warmte was er in zijn mooie stem,
toen hij Bob de schoonheid van Parijs en
Rome voorschilder de, hoe mannelijk en
krachtig was hij zonder ooit eenige too-
neelmatigheid aan het slot. Een prachtig
geheel van binnen uit gespeelde rol, die Van
Hees als jong acteur alle eer aandoet.
Het was voor de anderen met gemakkelijk
om zich naast zoo'n superieur partner staande
te houden en het strekt hun tot eer. dat dit
hun toch vrijwel steeds gelukte. Emmy Fuchs,
die voor de lieve, bekoorlijke Bob van nature
alles meebrengt, had in het begin nog wat.
met haar zenuwen te kampen. Zij speelde
toen ook nog wat te nadrukkelijk waar
bijvoorbeeld in haar gesprekken met Louis
eerder een aanduidende lichtheid verlangd
werd. Maar hoe langer hoe meer groeide zij m
haar rol en wij hebben deze dilettante volop
bewonderd in haar groote scène met Vic in II.
Het is waar. dat haar stem wat klem leek
raast die van Van Hees. maar hoe gevoelig
was haar spel. hoe mooi gaf zij de groeiende
angst voor wat gebeuren ging!
En hoe knap ook speelde zij het slot van li
met haar man en het heele derde bedrijf' Em
my Fuchs is de laatste jaren onder leiding van
Bakker wel zeer vooruitgegaan en voor Cremer
een groote kracht geworden.
Bakker zelf had feitelijk de ondankbaarste
rol, vooral, omdat zoo'n Teriaet hem veel min
der goed ligt dan een karakterrol. Ook zijn spel
leed in het begin aan te groote nadrukkelijk
heid, waardoor hij de onaangename zijde van
Teriaet. onnoodig accentueerde. Deze Teriaet
werd eigenlijk een wat onuitstaanbaar wezen,
wien men zijn Bob aan het slot maar half
gunde, Maar de rol is moeilijk en het dient er
kend. dat Bakker er ook zeer veel goeds in gaf,
vooral in III, toen hij met alle koppige kracht
van zijn man-zijn tegenover zijn tegenstander
stond.
Naast dit trio, dat het stuk draagt, noem ik
de alleraardigste tante Guusje van mevrouw
Lucas. Wat heeft zij het verhaal van Terlaet's
moeder gevoelig en met groote innigheid ge
daan. zonder dat het ook maar een oogenblik
en hoe groot was hiervoor het, gevaar
sentimenteel werd. De heer Boon was aller
aardigst als de wat goedige, materialistisch
aangelegde Oom Simon. Zeer goed was ook het
paar de Bont van mej. Mabel Schimmel en de
heer Van der Meer. Vooral Van der Meer wist
door zijn natuurlijk spel en goede dictie Hein
de Bont heel sympathiek te maken.
Ook de bijrollen waren uitstekend bezet. In
het bijzonder noem ik Eki Bouwer, die iets
bijzonders maakte van het episodische rolle
tje van juffrouw Hansen, de huisdraak en
door haar scherpe, rake typeering bewees
hoe ook een kleine rol een juweeltje kan wor
den. Co Fris was 'n schat van een wuft dienst
meisje en speelde haar scènetje met Maarten
zonder opdringerigheid zeer goed, waarbij zij
van den heer Van Looy geestig tegenspel kreeg.
En mej. Ag. Koorenblik completeerde het
personeel met een aardig getypeerde Gelder -
sche dienstmeid.
Geen wonder, dat de gevoelige, ernstige co
medie van Christien van Bommel en Bakker
in deze opvoering een zeer groot succes had.
Zoo werd deze première een evenement in het
Haarlemsche tooneeileven en het publiek heeft
dan ook aan het slot zeer warm hulde aan
auteurs en spelers gebracht. Met deze 'voor
stelling van Najaarsstormen heeft Cremer be
wezen, dat ook het amateurstooneel waar
achtige waarde kan hebben en dit was wel de
grootste verheugenis van dezen belangrijken
avond.
J. B. SCHUIL.
SCHILDERKUNST
Expositie van werken door
Margaretha Verheus.
(Kunstzaal Reeker).
De ernst en bescheidenheid van dit werk
zijn belangrijke posten in het credit dezer
schilderes. Mejuffrouw Verheus gaat zich ner
gens te buiten aan onderwerpen die meer ver-
eischen dan zij ter beschikking heeft, en dat
is op zich zelf verdienstelijk, al blijft als nood
zakelijk gevolg de totale prestatie een beetje
aan den weinig interessanten kant. Toch zie
ik voor mij liever deze serieuse, doordachte
en doorwerkte schilderijtjes dan een massa
met „groot lef" in elkaar gesmeerde geweld
dadigheden die op een afstand iets lijken en
dichterbij leeg zijn.
Het komt ons voor dat deze jonge schilderes
geen last van overmatige fantasie heeft en
zich bij een kalme nuchtere observatie van de
roeiiooze werkelijkheid het meest op haar ge
mak voelt. Daar kan dan op den duur een
zeker vertrouwd-zijn, een zekere innigheid in
het werk ontstaan waardoor het iets wordt,
en ons gaat interesseeren. De nuchtere Leid-
schevaart met den Kwakel bij de tramremise
is haar zoo vertrouwd geworden dat zij er haar
beste werkjes aan te danken heeft. Op een
Kunst-zij-ons-Doel tentoonstelling. naar ik
meen zagen wij die. uitnemend de sfeer
gevende, teekening vroeger al eens en vestig
den er de aandacht op. Hier zijn nu een aan
tal olieverfschilderijen aan die omgeving ont
leend waarvan ik een klein, alleen de treden
van de trap gevend werkje, met de vaart naar
den achtergrond loopend, waar even de Bavo
zichtbaar wordt, het sterkst vind. Daar is het
niet alleen meer de solide constructie van
zoo'n houten brugje, die nauwkeurig bekeken
is, maar er is ook in de kleur meer vrijheid
van leven, meer „fut" zou men kunnen zeg
gen, gekomen. Dat kan men ook zeggen van
het. gezicht op het Binnen Spaame met de
groene brug tusschen de groene boomen. Laat
het geheel misschien wat groen zijn, een zeker
élan in de manier van schilderen is er niet in
te miskennen
Wat mejuffrouw Verheus uit Brugge het
eeuwige Brugge heeft meegebracht, is veel
minder solide in elkaar gezet. Zij zal altijd tijd
noodig hebben om zich in een gegeven te ver
diepen. Dc vlotte handigheid, die van een
Reise-Andenken altijd nog iets artistiek-ver-
dedigbaars maakt, bezit zij niet. Al komt er,
als bij de Brugsche schilderij met de achter
kanten der huizen aan 't water, altijd nog wel
iets toonbaars van terecht. Maar het binnen
marktpleintje is oppervlakkig en grof. En zoo
vinden wij bij een schilderes als deze expo-
sante gemeenlijk haar besten kant in de stil
leven-schildering. Daarvan vindt men hier een
aantal, die in ieder opzicht aanvaardbaar zijn
en van een rustigen, goed geleiden smaak ge
tuigen. Dat kalm observeeren van de mar
kantheden die een oud pulletje bezit, de on
bewogenheid van een fijnkleurigen achter
grond zoo stil genietend in zich opnemen, dat
lijkt ons wel iets voor deze schilderes. Zou zij
er iets mee opschieten, als er eens wat meer
beweging in haar werk kwam? Zou zij de ren
nende jonge herten uit Den Hout. of springen
de apen uit Artis of stoeiende jeugd in de
duinen kunnen teekenen, beweging, leven
vastleggend in een lijn? Vroeger werd dit ge-
eischt van iemand die wou gaan schilderen.
Maar toen waren er dan ook heel wat minder,
die er aan begonnen. Mej. Verheus moge lang
zaam aan het stilleven en de levende stilte
van den kwakel thans gaan verlaten. De we
reld is nog ruimer.
J. H. DE BOIS.
„NUT EN SPORT."
De leden van de Haarlemsche Pluimvee en
Konijnenfokkersvereeniging „Nut en Sport",
hebben de volgende bekroningen behaald op
de wereld-pluimveetentoonstelling te Brus
sel: A. J. v. d. Ploeg met Ancona 5 een 1ste.
twee 2de en 1 3e prijs; P. de Droog met Buff
Legh. 2 1ste en eereprijzen; J. van Gend met
Herm. Sussex 2 2de en met Col. Plymouth
Rocks 1 2de prijs; H. L. Wisman met wit Eng.
Legh. 1 ste prijs; N, J. Dol met Patrijs Legh.
1 2de prijs; L. van Noord met Lotharingen 1
lste prijs; A. N. Ruigrok met Papellons 2
lste met eere en 1 2de prijzen.
HAARLEMSCHE AMATEUR-FOTOGRAFEN
VEREENIGING.
In de serie werkavonden welke de H.A.F.V.
dit seizoen voor hare leden organiseert wordt
a.s. Donderdag 24 October gedemonstreerd in
de cursus Vergrootingen „Het retoucheeren
en opwerken van vergrootingen".
Belangstellende amateur-fotografen zijn
daarbij als steeds welkom in het Vereni
gingslokaal Gedempte Oude Gracht 104.
NEEMT GEEN
VERZENDT Uw
Remboursementen
voorlaan met
5 x daags Amsterdam
4 x 't Gooi
2 x den Haag en omstr.
N.V. K. VISSER's
AUTODIENSTEN
Haarlem. Warmoesstraat 1517
Telef. 12400 11700
RECLAME PAKJE, bij- *45
zonder fijn
GIERSTRAAT 20 HAARLEM
CORSETTEN
MODEL 164 (Als afbeelding)
Zijsluiting corset van solide
broché, geh. gevoerd. Elastiek
z ij panden;
stevig gebali-
neerd. 4 pri
ma jarretelles
Zijsluiting cor-
set. 4 prima
jarretelles.
MODEL 163
V
vanRiets'
,cV°v
GROOTE HOUTSTRAAT
20—22.
De ideale voetverzorging
naar maat, prijs 9.00
vervaard, ond medisch toezicht
N.V. 'T KEERPUNT
Kinderhuis vest 21
Telefoon 1 6 0 8 5
Irrigators, Breukbanden, Elastie
ken kousen. Patent Gencesmidde-
leu, Nieuwste Modellen Vrouwen
spuiten
Te Haarlem uitsluitend gevestigd:
ZIJLSTRAAT 91
„U N I T A S"
TEGENOVER HET STADHUIS.
Vraagt GRATIS PRIJSCOURANT.
K. FRED. MEIJER
Groote Houtstraat 173
Gevestigd sedert 1921
LAGE TARIEVEN
Telefoon .13126
wanneer U ze laat meedoen aan
Philips' Kinderwedstrijd. Een even
prettig als opvoedkundig werkje
met het spannende vooruitzicht op
een der 110 prijzen of 2500
troostprijzen, door Philips j
voor de winnaars beschik-
baar gesteld. Prijzen, die)
er wezen mogen
radio-toestellen, meccano's^ auto- j
peds, fietsen, fietslantaarns, foto
toestellen, electrische treinen,
vliegtuigbouwdoozen,rolschaat- j
sen, enz. enz.
N.V. PHILIPS* GLOEILAMPENFABRIEKEN, EINDHOVEN'
1 Wij etaleeren
waarvan de prijzen U tot koopen dwingen.
Ook extra groote maten 190 x 230 ƒ5.48 en 6.48.
KLEINE HOUTSTRAAT 12—14.
Waarom zult U RADIODISTRIBUTIE nemen en het
eerste jaar hiervoor 50.betalen, met slechts
een paar stations?
Met een ERRES TOESTEL van 119.hetwelk in
11 jaar Uw eigendom kan zijn, krijgt U MINSTENS 40
STATIONS, geheel vrij.
Vraagt demonstratie bij
W. BRAK EL Jr.,
BOTERMARKT 17 TELEF. 12897
GOEDKOOPE AANBIEDING.
LUXE AUTO'S.
CHEVROLET COACH '31 325.—
SEDAN '31 350.—
'29 150.—
Alles prima in orde en goed op de banden.
TFDING VAN BERKHOUTSTRAAT 70 TELEF. 11256
