75'
T
Papierhandel J. MUIJS
CED. OUDE GRACHT 103
SCHOLTENS' Bakkerij
SCHOLTENS Bakkerij
Pédicure
Ook
voor GEMAAKTE
HEERENKLEEDiNG
J„v. DAM
WINTERJASSEN
Waarom ik van
den winter houd.
Grootste sorteering
Luxe doozen Post en Cards
WASSENAAR'S
WONING INRICHTING
De winterartikelen uit
PRESBURG
Geo. Ouoe Gracht 78
RADIO
GRAftHOFGONS
DOET UW VOORDEEL!!
DE GRAAFF'S
MATRASSENHUIS
Ik heb nooit
herstellingen
DONDERÖAG 24 OCTOBER 1935
HAARLEM'S DAGBLAD
15
ja, we gaan weer naar den winter,
Met, misschien, wat tegenzin,
Maar wie goed wil kijken, vindt er
Toch ook compensaties in.
Als de avonden lang duren
Is dat ook toch wel wat waard,
In genoegelijke uren
Aan den huiselijken haard.
Om in rust de krant te spellen,
Of met radio aan den slag,
Of elkander- te vertellen
Van d' ervaring van den dag.
In een luien stoel gezeten
Met een lijvig, boeiend boek,
Koffie drinken, koekjes eten
Brengt den avond prettig zoek.
Zondagmiddag voetbalkampen
Saamgedromd om 't groene veld
Handen klappend, voeten stampend
Warmte vindend bij een held
Niet vergeten 't schaatsenrijden
Kerstmis, Nieuwjaar, Sinterklaas,
Snert en worst om te verblijden
Marsepein en speculaas.
Er is zooveel troost te vinden
En als gij 't nog niet erkent,
Er 's een nieuwe lente, vrinden.
Als belooning, aan het end
P. GASUS.
Ik houd van den winter ondanks alle on
gemakken, die hij altijd weer met zich
medebrengt. De winter is mij lief, zooals
ook de lente, de zomer en de herfst mij
lief zijn. Men moet in het land zijn geweest,
waar het altijd zomer is, om pas goed te. be
seffen, wat de wisselende jaargetijden en
dus ook de winter voor ons waard zijn.
Het was begin December, dat ik in Indië
aankwam. Voor het eerst maakte ik een St.
Nicolaas te Batavia mee en wij vierden
het al-oude feest als een Koninginnedag in
Holland met muziek en dans en veel serpen
tines, maar van den goeden ouden St. Nico-
laasavond had dit feest niets. Ik voelde dien
avond voor het eerst, dat ons iets ontbrak: de
sfeer van den whiter, die immers zoo geheel
bij een St. Nicolaas past.
En toen de kerstdagen kwamen, was er een
heimweh in mijn hart naar Holland, waar zij
Kerstmis vierden in de stilte van den winter
avond. Er stond een Kerstboom met branden
de kaarsen in een open voorgalerij bij een
mijner collega's een Duitscher, maar
mijn gedachten waren heel ver, in Holland,
waar ik den Kerstboom zag in de lieve beslo
tenheid van een kamer. Ik droomde weg naar
het land van de sneeuw en begreep, dat het
daar op Java in het maanlicht van een zomer
avond nooit echt Kerstmis voor ons zou zijn.
En toen wij eenige dagen later den Oude
jaarsavond vierden, buiten zittend in onze
witte jasjes, toen was het koud in,ons hart,
ondanks de drukkende warmte, want wij voel
den heel sterk, wat er voor ons kinderen van
het winterland aan dien Sylvesteravond ont
brak.
'Later, toen wij langer in Indië woonden,
waren wij minder sentimenteel. Wij droom
den 'toen op Kerstmis niet meer terug naar
Holland, omdat wij er aan gewoon waren
geraakt, dat de Kerstdagen precies gelijk
waren aan de Pinksterdagen, dat. het in De
cember zomer was even goed als in Augustus
of Mei. Maar toch, hoe langer wij in Indië
waren, hoe sterker het verlangen naar den
winter werd! De jaren-lange zomer, het
eeuwige groen, de altijd durende warmte, het
drukte ons meer dan wij het elkander wil
den bekennen. Wanneer wij in brieven uit
Holland lazen van sneeuw en vorst en ijs,
voelden wij eerst recht, wat wij in Indië
misten. Dagen, weken, maanden, jaren, ze
gingen voorbij in tergende eentonigheid. Wie
dat niet heeft gekend, weet ook niet de ze
gening van de wisselende jaargetijden. En
ook niet net mooie van den winter met zijn
lange avonden, zijn huiselijke gezelligheid,
zijn vrieskou, zijn feestdagen, zijn genoe
gens enhet verlangen naar de lente.
Want het besef, dat na den winter de lente
komt met haar nieuwe leven, is een dei-
vreugden van dit dikwijls te veel miskende
jaargetij. Men moet dit alles jaren lang heb
ben gemist om het weer volkomen te waar-
deeren.
O die vreugde, toen wij terug waren ge
keerd, midden in den winter en wij, gedoken
in onze winterjassen, den eersten morgen -r-
hef :vas op een Januaridag onder het wittej
rijp der boomen van de Spanjaardslaan
wandelden! Dat geluk vergeet ik nooit, het
werd een der mooiste dagen van mijn leven.
Wij liepen er vol eerbied en met innige dank
baarheid, beleefden het als een wonder. Hoe
mooi de winter is, ik heb het nooit sterker
gevoeld dan op dien Zondagmorgen, toen ik
hem weer in zijn witte kleed terug zag.
En toen wij dien avond weer voor het eerst
om den brandenden haard zaten, beseften wij
pas goed, hoe zeer wij daarnaar verlangd
hadden, al die jaren in Indië. Als ik buiten
liep en mijn voeten gingen over de krakende
sneeuw, juichte het in mijhet is weer win
ter! het is weer winter! Wij voelden ons sterk
en krachtig en gelukkig, ook al pletste de re
gen ons in het gezicht en al huiverden wij
van de kou. Want wij wisten het immers, dat
na die kou weer de lente zou komen en daar
na de zomer en de herfst, dat elk jaargetij
ons zijn eigen vreugde, zijn eigen schoonheid
en zijn eigen geluk zou brengen.
Na mijn Indisclien tijd klaag ik nooit meer
over den winter, ook niet, nu ik ouder ben ge
worden, omdat ik immers weet, dat er niets
enerveerender. afmattender en eentoniger is,
dan de eeuwige zomer.
Als de winter komt, begroet ik hem met
vreugde. Wat nood als het buiten koud is,
wanneer binnen die oude vriend, mijn kachel
mij wacht en verwarmt! St. Nicolaas. de
Kerstdagen, de oudejaarsavond, ze hebben
weer voor mij de zoo bekende, intieme, eigen
sfeer teruggekregen en wanneer de dagen op
hun kortst zijn, bedenk ik, dat er in Juni weer
een langste dag zal zijn en ben ik dankbaar,
dat de zon in ons land niet onveranderlijk
altijd weer om 6 uur ondergaat. En als de zon
soms dagenlang wegblijft, het grauw, guur,
kil en somber is, welnu dan troost ik mij met
de gedachte, dat zij in alle glorie weer schij
nen zal in de lente en zij ons zal verjongen,
zooals in elk nieuw voorjaar.
De winter, hij maakt ons leven vol afwis
seling, zooals ook de lente, de zomer en de
herfst het doen en daarom heb ik hem lief.
J. B. SCHUIL.
In al de jaren van zijn schilder-zijn had
Bart weinig voor den herfst gevoeld. Hij
was de schilder van lente en zomer, van
ontluikend leven en vollen bloei. De stilte
van den herfst met zijn diepe kleuren had hem
niet kunnen boeien.
Maar dit jaar was het anders geworden,
Eigenlijk was het voorspel er al 's zomers ge
weest, toen hij nieuwe kussens en gordijnen in
zijn kamers moest kiezen. Niet meer de kla
terende, vroolijke kleuren had hij gewenscht:
goud-geel en goud-bruin had hij gekozen, een
roest-rood divankleed. En elk ornament dat
niet van koper of tin was, werd verbannen.
Rose, zijn vrouw, had er verbijsterd bij ge
staan. Haar leven lang gewend aan helle
kleuren, leek deze kamer haar een dood dini_
Ze begreep Bart niet-. Maar het was waar. ze
had hem in hun twintigjarig huwelijk zoo dik
wijls niet begrepen. Rose berustte zuchtend en
zocht haar heil in de eigen lichte kamer.
Maar Bart begreep het zelf ook niet heele-
maal. Vroeger, als de herfst naderde, had hij
zich opgesloten in zijn kamer om daar schil
derijen te maken van zon en blijheid. Nu had
hij den herfst zelf binnen- gehaald en deed
hij zich tegoed aan de stille, weemoedige
kleuren.
„Ik word oud," dacht Bart,
Maar nee, ouderdom kon het niet zijn. Hij
voelde zich met nieuwen werklust bezield, hij
voelde zich vol-stroomen van de nieuwe kleu
ren. het was hem of een nieuwe fase in zijn
kunst zou aanbreken.
Als hij ging wandelen op mooie herfstdagen
verrukten hem de kleuren van bloem en bfad.
Een stralende vrede ging er van uit, een vrede
die lente en zomer niet geven. En ze brachten
ook een schrik. Hoe had hij zijn leven lang
aan den herfst voorbij kunnen loopen? Hier
lag rust, die tot bezinning noopte, het leven
neigde naar den dood, maar dat in zijn
schoonheid een nieuwe belofte inhield.
Bruin en goud, bruin en goud.... Had hij
toch niet eens in zijn leven in die kleuren ge
schilderd? Ja, hij herinnerde zich....
Het was een jong meisje geweest met goud
blonde krullen. Ze droeg een bruin fluweelen
jurk met wijde mouwen. Ja, dat was Hilde ge
weest, een vriendinnetje sinds zijn schoolja
ren. Ze had van hem gehouden en hij had
haar zeker veel verdriet gedaan met zijn
luchthartigheid. Hij had de vrienden uit zijn
jeugd verwaarloosd, ook haar. Hij had haar
ten slotte geheel vergeten,,voor de mooie, vroo
lijke Rose met wie hij getrouwd was. Of Hilde
van zijn huwelijk gehoord zou hebben? Hij
had haar sinds lang uit het oog verloren.
Hij zocht het doek weer op. Het was uit zijn
eersten tijd en tamelijk onbeholpen. Hij zou
't nu beter kunnen
Het verlangen dat de herfst in hem wakker
riep werd een verlangen naar Hilde. Hij zou
haar in zijn atelier willen hebben om haar
weer te schilderen. Hij herinnerde zich haar
trouwe kameraadschap, haar warme liefde.
Hij had dat eens allemaal versmaad voor de
wel lieve, maar oppervlakkige Rose. Nu ging
hij verlangen naar meer diepte, naar meer in
nigheid. Als Hilde nu terug kwam, de Hilde
in bruin en goud
Maar Hilde kwam niet. Hij deed een paar
pogingen om iets van haar te weten te komen,
maar die mislukten. „Waarschijnlijk naar het
buitenland gegaan" was het eenige wat hij te
hooren kreeg.
Hilde was voorbijgegaan. Toen ze er was had
hij niet op haar gelet. Nu bleef alleen het ver
langen. Hij droomde in dezen herfst van de
groote, innige liefde die hem voorbij gegaan
was.
Hilde kon hij niet meer bereiken. Hilde kon
hij niet meer schilderen. Maar daar was nog
altijd Rose. Niet meer zoo mooi, niet meer zoo
vroolijk, misschien door de jaren heen ook
niet meer zoo oppervlakkig.
Het was een zeer verwonderde Rose die hij
dezen herfst voor zich poseeren liet in een
bruin-zijden, met goud doorstikte peignoir.
Rose's grijze oogen keken groot en verbaasd
vanonder de rossige, al wat grijzende krullen.
Herfsttinten. Bart probeerde ze vast te leggen.
Kleuren van rust en innigheid.
Rose zat stil, haar oogen nu en dan in die
van Bart. Bart.'s oogen die zoo anders waren
als in de zonnige, vroolijke jaren. Ze begreep
't niet erg, maar 't was toch wel goed zoo
Stil glansde de zon om hen beiden.
BEP OTTEN.
DROSTE
komt
met
7 nieuwe bonbons!
Droste vulde zijn lange
reeks van bonbons weer
aan met een aantal
nieuwe soorten. U moet
in den winkel eens vragen naarCaprice of Novella...
VerrukkelijkEn de andere nieuwe Droste-bonbons
zijn al even heerlijk. Ze heeten Nougat-schijf,
Marasquin-truffel, Lilliput-Cups, Bernina en Silvretta.
Spaart plaatjes
voor het album
„Java I".
föicèle
ALT IJ D WELKOM!
TELEFOON 11723
Meneer Jansen heeft geboft met 100.000 Gld.
Natuurlijk wil hij zijn woning
opnieuw laten inrichten, en
gaat met zijn vrouw naar een
van
WASSENAAR'S
MAGAZIJNEN
de WONINGINRICHTING met
de mooiste sorteering. Zij koo-
pen voor de Salon een keurig
Jaspé Tapijt, voor slechts
2.25 per Meter, voor de Huis
kamer Cuba Tapijt 1.10 p. M.,
de Slaapkamers zware Hout-
nerfinlaid wat slechts 1.98 p.
M. kost, en voor de Logeer
kamer prima Twïstedmat van
50 ets. p. M., met vloerbedek
king van 42 ets. p. M. voor
Dienstbode- en Kinderkamer.
Voor Trappen en Gangen is een
sorteering Loopers bestaande
uit 70 dessins, terwijl ook in
Karpetten een ruime keuze is.
Voor de Salon kiest de familie
Jansen een keurig Bankgarni-
tuur met Tafel, moderne Cra-
pauds en Leeslamp, de prijs
hiervan blijft geheim, want
meneer Jansen wil voor zijn
vrienden niet weten dat dit
pracht garnituur zoo weinig
kost. In de Huiskamer komen
2 Fauteuils, 4 Stoelen, Tafel,
Dressoir met Theemeubel, prima
eiken, voor ƒ76.compleet. In
de Slaapkamer een solide eiken
met noten ameublement voor
138.en een eiken ameuble
ment voor de Logeerkamer voor
79.50, met een paar Opklap-
bedden voor de Kinderkamers
van ƒ7.50 en ƒ4.75 per stuk,
Spiraal- en Kapokmatrassen,
Dekens en Spreien zijn in lede
ren prijs voorradig. Terwijl ook
in Tafel-, Divan- en Kapstok
kleeden spoedig keus is ge
maakt.
Kortom, meneer Jansen gaat
tevreden heen en is overtuigd
dat zijn woning keurig door
vakkundig personeel wordt in
gericht. Hij ontmoet zijn vriend
Pieterse, die zich moet laten
inrichten, en zegt„Pieterse,
ga naar
JANSWEG 17 of KRUISSTRAAT 22
Daar slaagt U altijd goed en 't is nergens zoo goedkoop.
genieten weer ieders voorkeur.
BLANKE ZAANSCHE TAAI 25 ct. p. pond
GEMBER TAAI 30 ct. p. pond
FIJNSTE BOTER SPECULAAS 14 ct. p. ons
GEKRUIDE SPECULAAS, met
amandelen 25 ct. p. carton
inhoud Yz pond.
BANKETSTUKJES en STAVEN.16 ct. p. ons
Aanbevelend,
SPAARNWOUDERSTRAAT 53 Telef. 1.2.4.0.6 I
Kruien, pan, hei. ijs op. den afsluitdijk,
Groote Houtstraat 159
Telefoon 10156
Thee vanaf
Koffie vanaf
Dessert Koffie
Coffeine-vrije Koffie
RITSEMA 'S
Thee en Koffie
Anno 1773
Als van ouds
de beste in kwaliteit,
de voordeeligste in gebruik,
de goedkoopste in prijs
UIIIIIIIIIIIIIIII!lllllllillllllllUlllQ!l!UI!iDIQtUUlU!ll(l!IUIIlliIUIllUll!lllllllllll
22 cent per ons
16 cent per half pond
65 cent per half pond
58 cent per pak
Volledige voet-
behandeling
GR. HOUTSTR. ANEGANG HAARLEM
Zoowel voor Corpulente als
bizonder Groote Hoeren
BIZONDERE AANBIEDING:
vanaf f 0.
GR. HOUTSTRAAT 103
TELEFOON 13046
DEZE MAAND
OPMAKEN VAN MATRASSEN
1.50 f2
IN 1 DAG RETOUR
CORNEUSSTR.4 TEL. 11485
]Y/T ij if wagen loopt nog even
Agoed, als hij reeds jaren
geloopen heeft. Ik heb hem ech
ter ook altijd regelmatig door
vakmenschen laten verzorgen".
Zoo spreken alle eigenaars, van
Chevrolet- enBuick-wagens, die
van onzen service hebben ge
bruik gemaakt. Zij weten, dat
de geringe kosten voor een re
gelmatig onderhoud hun wa
gens ook onder den zwaarsten
dienst volkomen voor hun taak
geschikt houden.
Laat geen tijd verloren gaan,
bel ons even op om te zeggen
waar wij Uw wagen mogen
halen. "Binnen den kortst mo
gelijken tijd hebt U hem weer
terug, tot in de kleinste on
derdeden nagezien en verzorgd;
in één woord, weer geschikt
voor den zwaarsten dienst.
Officieele Vertegemuoordigsre i
N. V. Autogarage
VAN LENT
Raadhuisstraat, 53-65
Tel. 28810 (2 lijnen) Heemstede