75' T Papierhandel J. MUIJS CED. OUDE GRACHT 103 SCHOLTENS' Bakkerij SCHOLTENS Bakkerij Pédicure Ook voor GEMAAKTE HEERENKLEEDiNG J„v. DAM WINTERJASSEN Waarom ik van den winter houd. Grootste sorteering Luxe doozen Post en Cards WASSENAAR'S WONING INRICHTING De winterartikelen uit PRESBURG Geo. Ouoe Gracht 78 RADIO GRAftHOFGONS DOET UW VOORDEEL!! DE GRAAFF'S MATRASSENHUIS Ik heb nooit herstellingen DONDERÖAG 24 OCTOBER 1935 HAARLEM'S DAGBLAD 15 ja, we gaan weer naar den winter, Met, misschien, wat tegenzin, Maar wie goed wil kijken, vindt er Toch ook compensaties in. Als de avonden lang duren Is dat ook toch wel wat waard, In genoegelijke uren Aan den huiselijken haard. Om in rust de krant te spellen, Of met radio aan den slag, Of elkander- te vertellen Van d' ervaring van den dag. In een luien stoel gezeten Met een lijvig, boeiend boek, Koffie drinken, koekjes eten Brengt den avond prettig zoek. Zondagmiddag voetbalkampen Saamgedromd om 't groene veld Handen klappend, voeten stampend Warmte vindend bij een held Niet vergeten 't schaatsenrijden Kerstmis, Nieuwjaar, Sinterklaas, Snert en worst om te verblijden Marsepein en speculaas. Er is zooveel troost te vinden En als gij 't nog niet erkent, Er 's een nieuwe lente, vrinden. Als belooning, aan het end P. GASUS. Ik houd van den winter ondanks alle on gemakken, die hij altijd weer met zich medebrengt. De winter is mij lief, zooals ook de lente, de zomer en de herfst mij lief zijn. Men moet in het land zijn geweest, waar het altijd zomer is, om pas goed te. be seffen, wat de wisselende jaargetijden en dus ook de winter voor ons waard zijn. Het was begin December, dat ik in Indië aankwam. Voor het eerst maakte ik een St. Nicolaas te Batavia mee en wij vierden het al-oude feest als een Koninginnedag in Holland met muziek en dans en veel serpen tines, maar van den goeden ouden St. Nico- laasavond had dit feest niets. Ik voelde dien avond voor het eerst, dat ons iets ontbrak: de sfeer van den whiter, die immers zoo geheel bij een St. Nicolaas past. En toen de kerstdagen kwamen, was er een heimweh in mijn hart naar Holland, waar zij Kerstmis vierden in de stilte van den winter avond. Er stond een Kerstboom met branden de kaarsen in een open voorgalerij bij een mijner collega's een Duitscher, maar mijn gedachten waren heel ver, in Holland, waar ik den Kerstboom zag in de lieve beslo tenheid van een kamer. Ik droomde weg naar het land van de sneeuw en begreep, dat het daar op Java in het maanlicht van een zomer avond nooit echt Kerstmis voor ons zou zijn. En toen wij eenige dagen later den Oude jaarsavond vierden, buiten zittend in onze witte jasjes, toen was het koud in,ons hart, ondanks de drukkende warmte, want wij voel den heel sterk, wat er voor ons kinderen van het winterland aan dien Sylvesteravond ont brak. 'Later, toen wij langer in Indië woonden, waren wij minder sentimenteel. Wij droom den 'toen op Kerstmis niet meer terug naar Holland, omdat wij er aan gewoon waren geraakt, dat de Kerstdagen precies gelijk waren aan de Pinksterdagen, dat. het in De cember zomer was even goed als in Augustus of Mei. Maar toch, hoe langer wij in Indië waren, hoe sterker het verlangen naar den winter werd! De jaren-lange zomer, het eeuwige groen, de altijd durende warmte, het drukte ons meer dan wij het elkander wil den bekennen. Wanneer wij in brieven uit Holland lazen van sneeuw en vorst en ijs, voelden wij eerst recht, wat wij in Indië misten. Dagen, weken, maanden, jaren, ze gingen voorbij in tergende eentonigheid. Wie dat niet heeft gekend, weet ook niet de ze gening van de wisselende jaargetijden. En ook niet net mooie van den winter met zijn lange avonden, zijn huiselijke gezelligheid, zijn vrieskou, zijn feestdagen, zijn genoe gens enhet verlangen naar de lente. Want het besef, dat na den winter de lente komt met haar nieuwe leven, is een dei- vreugden van dit dikwijls te veel miskende jaargetij. Men moet dit alles jaren lang heb ben gemist om het weer volkomen te waar- deeren. O die vreugde, toen wij terug waren ge keerd, midden in den winter en wij, gedoken in onze winterjassen, den eersten morgen -r- hef :vas op een Januaridag onder het wittej rijp der boomen van de Spanjaardslaan wandelden! Dat geluk vergeet ik nooit, het werd een der mooiste dagen van mijn leven. Wij liepen er vol eerbied en met innige dank baarheid, beleefden het als een wonder. Hoe mooi de winter is, ik heb het nooit sterker gevoeld dan op dien Zondagmorgen, toen ik hem weer in zijn witte kleed terug zag. En toen wij dien avond weer voor het eerst om den brandenden haard zaten, beseften wij pas goed, hoe zeer wij daarnaar verlangd hadden, al die jaren in Indië. Als ik buiten liep en mijn voeten gingen over de krakende sneeuw, juichte het in mijhet is weer win ter! het is weer winter! Wij voelden ons sterk en krachtig en gelukkig, ook al pletste de re gen ons in het gezicht en al huiverden wij van de kou. Want wij wisten het immers, dat na die kou weer de lente zou komen en daar na de zomer en de herfst, dat elk jaargetij ons zijn eigen vreugde, zijn eigen schoonheid en zijn eigen geluk zou brengen. Na mijn Indisclien tijd klaag ik nooit meer over den winter, ook niet, nu ik ouder ben ge worden, omdat ik immers weet, dat er niets enerveerender. afmattender en eentoniger is, dan de eeuwige zomer. Als de winter komt, begroet ik hem met vreugde. Wat nood als het buiten koud is, wanneer binnen die oude vriend, mijn kachel mij wacht en verwarmt! St. Nicolaas. de Kerstdagen, de oudejaarsavond, ze hebben weer voor mij de zoo bekende, intieme, eigen sfeer teruggekregen en wanneer de dagen op hun kortst zijn, bedenk ik, dat er in Juni weer een langste dag zal zijn en ben ik dankbaar, dat de zon in ons land niet onveranderlijk altijd weer om 6 uur ondergaat. En als de zon soms dagenlang wegblijft, het grauw, guur, kil en somber is, welnu dan troost ik mij met de gedachte, dat zij in alle glorie weer schij nen zal in de lente en zij ons zal verjongen, zooals in elk nieuw voorjaar. De winter, hij maakt ons leven vol afwis seling, zooals ook de lente, de zomer en de herfst het doen en daarom heb ik hem lief. J. B. SCHUIL. In al de jaren van zijn schilder-zijn had Bart weinig voor den herfst gevoeld. Hij was de schilder van lente en zomer, van ontluikend leven en vollen bloei. De stilte van den herfst met zijn diepe kleuren had hem niet kunnen boeien. Maar dit jaar was het anders geworden, Eigenlijk was het voorspel er al 's zomers ge weest, toen hij nieuwe kussens en gordijnen in zijn kamers moest kiezen. Niet meer de kla terende, vroolijke kleuren had hij gewenscht: goud-geel en goud-bruin had hij gekozen, een roest-rood divankleed. En elk ornament dat niet van koper of tin was, werd verbannen. Rose, zijn vrouw, had er verbijsterd bij ge staan. Haar leven lang gewend aan helle kleuren, leek deze kamer haar een dood dini_ Ze begreep Bart niet-. Maar het was waar. ze had hem in hun twintigjarig huwelijk zoo dik wijls niet begrepen. Rose berustte zuchtend en zocht haar heil in de eigen lichte kamer. Maar Bart begreep het zelf ook niet heele- maal. Vroeger, als de herfst naderde, had hij zich opgesloten in zijn kamer om daar schil derijen te maken van zon en blijheid. Nu had hij den herfst zelf binnen- gehaald en deed hij zich tegoed aan de stille, weemoedige kleuren. „Ik word oud," dacht Bart, Maar nee, ouderdom kon het niet zijn. Hij voelde zich met nieuwen werklust bezield, hij voelde zich vol-stroomen van de nieuwe kleu ren. het was hem of een nieuwe fase in zijn kunst zou aanbreken. Als hij ging wandelen op mooie herfstdagen verrukten hem de kleuren van bloem en bfad. Een stralende vrede ging er van uit, een vrede die lente en zomer niet geven. En ze brachten ook een schrik. Hoe had hij zijn leven lang aan den herfst voorbij kunnen loopen? Hier lag rust, die tot bezinning noopte, het leven neigde naar den dood, maar dat in zijn schoonheid een nieuwe belofte inhield. Bruin en goud, bruin en goud.... Had hij toch niet eens in zijn leven in die kleuren ge schilderd? Ja, hij herinnerde zich.... Het was een jong meisje geweest met goud blonde krullen. Ze droeg een bruin fluweelen jurk met wijde mouwen. Ja, dat was Hilde ge weest, een vriendinnetje sinds zijn schoolja ren. Ze had van hem gehouden en hij had haar zeker veel verdriet gedaan met zijn luchthartigheid. Hij had de vrienden uit zijn jeugd verwaarloosd, ook haar. Hij had haar ten slotte geheel vergeten,,voor de mooie, vroo lijke Rose met wie hij getrouwd was. Of Hilde van zijn huwelijk gehoord zou hebben? Hij had haar sinds lang uit het oog verloren. Hij zocht het doek weer op. Het was uit zijn eersten tijd en tamelijk onbeholpen. Hij zou 't nu beter kunnen Het verlangen dat de herfst in hem wakker riep werd een verlangen naar Hilde. Hij zou haar in zijn atelier willen hebben om haar weer te schilderen. Hij herinnerde zich haar trouwe kameraadschap, haar warme liefde. Hij had dat eens allemaal versmaad voor de wel lieve, maar oppervlakkige Rose. Nu ging hij verlangen naar meer diepte, naar meer in nigheid. Als Hilde nu terug kwam, de Hilde in bruin en goud Maar Hilde kwam niet. Hij deed een paar pogingen om iets van haar te weten te komen, maar die mislukten. „Waarschijnlijk naar het buitenland gegaan" was het eenige wat hij te hooren kreeg. Hilde was voorbijgegaan. Toen ze er was had hij niet op haar gelet. Nu bleef alleen het ver langen. Hij droomde in dezen herfst van de groote, innige liefde die hem voorbij gegaan was. Hilde kon hij niet meer bereiken. Hilde kon hij niet meer schilderen. Maar daar was nog altijd Rose. Niet meer zoo mooi, niet meer zoo vroolijk, misschien door de jaren heen ook niet meer zoo oppervlakkig. Het was een zeer verwonderde Rose die hij dezen herfst voor zich poseeren liet in een bruin-zijden, met goud doorstikte peignoir. Rose's grijze oogen keken groot en verbaasd vanonder de rossige, al wat grijzende krullen. Herfsttinten. Bart probeerde ze vast te leggen. Kleuren van rust en innigheid. Rose zat stil, haar oogen nu en dan in die van Bart. Bart.'s oogen die zoo anders waren als in de zonnige, vroolijke jaren. Ze begreep 't niet erg, maar 't was toch wel goed zoo Stil glansde de zon om hen beiden. BEP OTTEN. DROSTE komt met 7 nieuwe bonbons! Droste vulde zijn lange reeks van bonbons weer aan met een aantal nieuwe soorten. U moet in den winkel eens vragen naarCaprice of Novella... VerrukkelijkEn de andere nieuwe Droste-bonbons zijn al even heerlijk. Ze heeten Nougat-schijf, Marasquin-truffel, Lilliput-Cups, Bernina en Silvretta. Spaart plaatjes voor het album „Java I". föicèle ALT IJ D WELKOM! TELEFOON 11723 Meneer Jansen heeft geboft met 100.000 Gld. Natuurlijk wil hij zijn woning opnieuw laten inrichten, en gaat met zijn vrouw naar een van WASSENAAR'S MAGAZIJNEN de WONINGINRICHTING met de mooiste sorteering. Zij koo- pen voor de Salon een keurig Jaspé Tapijt, voor slechts 2.25 per Meter, voor de Huis kamer Cuba Tapijt 1.10 p. M., de Slaapkamers zware Hout- nerfinlaid wat slechts 1.98 p. M. kost, en voor de Logeer kamer prima Twïstedmat van 50 ets. p. M., met vloerbedek king van 42 ets. p. M. voor Dienstbode- en Kinderkamer. Voor Trappen en Gangen is een sorteering Loopers bestaande uit 70 dessins, terwijl ook in Karpetten een ruime keuze is. Voor de Salon kiest de familie Jansen een keurig Bankgarni- tuur met Tafel, moderne Cra- pauds en Leeslamp, de prijs hiervan blijft geheim, want meneer Jansen wil voor zijn vrienden niet weten dat dit pracht garnituur zoo weinig kost. In de Huiskamer komen 2 Fauteuils, 4 Stoelen, Tafel, Dressoir met Theemeubel, prima eiken, voor ƒ76.compleet. In de Slaapkamer een solide eiken met noten ameublement voor 138.en een eiken ameuble ment voor de Logeerkamer voor 79.50, met een paar Opklap- bedden voor de Kinderkamers van ƒ7.50 en ƒ4.75 per stuk, Spiraal- en Kapokmatrassen, Dekens en Spreien zijn in lede ren prijs voorradig. Terwijl ook in Tafel-, Divan- en Kapstok kleeden spoedig keus is ge maakt. Kortom, meneer Jansen gaat tevreden heen en is overtuigd dat zijn woning keurig door vakkundig personeel wordt in gericht. Hij ontmoet zijn vriend Pieterse, die zich moet laten inrichten, en zegt„Pieterse, ga naar JANSWEG 17 of KRUISSTRAAT 22 Daar slaagt U altijd goed en 't is nergens zoo goedkoop. genieten weer ieders voorkeur. BLANKE ZAANSCHE TAAI 25 ct. p. pond GEMBER TAAI 30 ct. p. pond FIJNSTE BOTER SPECULAAS 14 ct. p. ons GEKRUIDE SPECULAAS, met amandelen 25 ct. p. carton inhoud Yz pond. BANKETSTUKJES en STAVEN.16 ct. p. ons Aanbevelend, SPAARNWOUDERSTRAAT 53 Telef. 1.2.4.0.6 I Kruien, pan, hei. ijs op. den afsluitdijk, Groote Houtstraat 159 Telefoon 10156 Thee vanaf Koffie vanaf Dessert Koffie Coffeine-vrije Koffie RITSEMA 'S Thee en Koffie Anno 1773 Als van ouds de beste in kwaliteit, de voordeeligste in gebruik, de goedkoopste in prijs UIIIIIIIIIIIIIIII!lllllllillllllllUlllQ!l!UI!iDIQtUUlU!ll(l!IUIIlliIUIllUll!lllllllllll 22 cent per ons 16 cent per half pond 65 cent per half pond 58 cent per pak Volledige voet- behandeling GR. HOUTSTR. ANEGANG HAARLEM Zoowel voor Corpulente als bizonder Groote Hoeren BIZONDERE AANBIEDING: vanaf f 0. GR. HOUTSTRAAT 103 TELEFOON 13046 DEZE MAAND OPMAKEN VAN MATRASSEN 1.50 f2 IN 1 DAG RETOUR CORNEUSSTR.4 TEL. 11485 ]Y/T ij if wagen loopt nog even Agoed, als hij reeds jaren geloopen heeft. Ik heb hem ech ter ook altijd regelmatig door vakmenschen laten verzorgen". Zoo spreken alle eigenaars, van Chevrolet- enBuick-wagens, die van onzen service hebben ge bruik gemaakt. Zij weten, dat de geringe kosten voor een re gelmatig onderhoud hun wa gens ook onder den zwaarsten dienst volkomen voor hun taak geschikt houden. Laat geen tijd verloren gaan, bel ons even op om te zeggen waar wij Uw wagen mogen halen. "Binnen den kortst mo gelijken tijd hebt U hem weer terug, tot in de kleinste on derdeden nagezien en verzorgd; in één woord, weer geschikt voor den zwaarsten dienst. Officieele Vertegemuoordigsre i N. V. Autogarage VAN LENT Raadhuisstraat, 53-65 Tel. 28810 (2 lijnen) Heemstede

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1935 | | pagina 15