deProf.
Modems UisUts
PETRIE Co.
H"
Sig. Mag. „HOKA", Groote Houtstraat 133
MODE
12.50
ALGEHEELE OPRUIMING
HUISHOUDELIJKE ARTIKELEN
MODERNE JAS
ONZE COLLECTIE
BETERE ULSTERS
't is EIGEN FABRIKAAT
WEGENS OPHEFFING
ALLE ASSURANTIËN
SmiT's1?oggebrood
.WILLEN P. DAMAVE
Past U aan
Wij passen
g. ons aan
DONDERDAG 24 OCTOBER 1935
H A" A R r E M'S DA'GBL'AD
191
de witheid van sneeuw, ongerept in de
rust van het prachtige hooge land.
La Victoire des Brutes, van de Degouve de Nuncques.
- ans van Malmedy, het mooie boek
van De Pillecyn dat ik hier kort ge
leden besproken heb, heeft heel wat
beelden voor mijn geest gehaald, die
In de herinnering aan eenige Kerstverblijven
bij mijn goeden vriend Degouve, opgeborgen
lagen.
Hoe kon, een tiental jaren geleden, zoo tegen
Kersttijd, als de dagen hier donker en triest,
en de straten nat van niet afhoudenden regen
waren, ons hart verlangen naar de witheid
van sneeuw, ongerept in de rust van dat
prachtige hooge land, waar in den zomer de
toeristen doorheen vliegen en de Brusselaars
met hun gezinnen de weinige kleine hotels
bevolken, doch waar de herfst en de winter
zuiver schoon verloopen in dien anti-mon
dain en gang die er in het Paradijs gevolgd
Knoet zijn.
Hoe juichte dan'ons hart als de buitenland-
fcche weerberichten der dagbladen het korte
zinnetje bevat hadden: in de Ardennen is
yeel sneeuw gevallen.
Bij ons bleef het regenen of druilen uit een
sfeer van mist: dies pakten wij onze spullen
saam en riskeerden of de sneeuw al dan niet
zou liggen blijven, of er daarboven drooge kou
of misschien ook regenval zou zijn. Maar in
ieder geval wij namen de vlucht voor een
Hollandsch kerstfeest dat zonder wintersch
karakter voor stille menschen zoo weinig op
beurend is. Tot Luik, tot Pepinoter zelfs
scheen de athmospheer aan de pas ontvluchte
gelijk. Dan stapten wij over in den boemel die
zoo kalm puffend een paar uur lang naar
boven klimt om in Troisponts te belanden.
Een goed eind voorbij Spa gingen onze oogen
speuren of er sneuw te zien was. En als wij
die niet vermochten te ontdekken weten wij
dat aan het feit dat inmiddels de avond op
komst geraakt was totdatja, daar was
ze. Tusschen Francorchamps en Stavelot was
ze tegen de wanden der heuvels, waar de trein
doorheen draait, blijven liggen. Dus moest het
boven Stavelot wel prachtig zijn. Onze Kora-
korum-expeditie in miniatuur ging beloond
Worden.
Wie de natuur in den winter en de stilte in
haar lief heeft, wie niet behoort tot die na
tuurvrienden die het jammer vinden dat ze
de steden niet buiten gebouwd hebben, wie
van harte nu en dan verlangt alleen te zijn
om zich een poos aan de vuilnis en het lawaai
onzer even béte als noodzakelijke samenhok
king te ontrekkenhem zij een wintersch
verblijf geraden in een land dat voor oen
pleziertoerist alleen in den zomer aantrek
kelijk is. Want die lieden zijn als regel zoo
dom nog niet, en kiezen geen zandwoestijn of
veenkolonie voor hunne excursies. Ze hebben
elkaar al lang verteld waar het mooi is, doch
ze houden ervan elkaar in den weg te loopen
en zijn te verzot op de dubbele vreugde, die
gedeelde vreugde heet, te geven. Ons hotel
letje, waar wij wintergasten zijn, ziet in den
zomer zestig menschen om zijn middagtafel;
wij zijn er alleen en onder ons, met een enkel
maal aan een apart tafeltje een paar ver
late zakenlieden, Stavelot is nog steeds be
langrijk door zijn leerlooierijen die snel
wegtuffen na der maag haar deel gegeven te
hebben. Zij kennen de streek en het hotelletje,
en van het laatste den wijnkelder, die uit
muntend van reputatie is. Er is geen radio
■in de hotelzalen dit zou onzen vriend Cha-
rivarius kunnen verlokken doch evenmin
centrale verwarming in de logeerkamers. Ons
deert dat niet. Bovendien zorgt de Dame de
l'Hotel middels heete kruiken voor prachtig
verwarmde bedden, nu het inmiddels is gaan
vriezen. En Monsieur Oscar is in alles de be
reidwilligheid zelve.
Monsieur Oscar! Neen, u zullen wij wel
nimmermeer terug zien. Maar u steeds in
vriendelijk aandenken behouden. Uw doen
was ons sympathiek uw misslag verklaar
baar, uw val vergevelijk. Vier winters hebben
wij elkaar bij komst en afreizen begroet, gij
waart steeds dezelfde, onberispelijk als die
naar aan tafel, als adviseur voor den avond
drank, als informator over aangelegenheden
van het stadje. Ge moet in den zomer een
heerscher over honderd, een waarlijke Herr-
Ober geweest zijn. En in den winter u mis
plaatst gevoeld hebben met drie gasten aan
één tafeltje, waarop in hoofdzaak Eau-de-
Spa geserveerd werd, met op den Zondag een
fleschje witte Bordeaux. En als zelfs dat
magere stel na Nieuwjaar vertrokken was,
bleven u nog ruim vier maanden, vóór dat
de heerschappij van den hotelier, tevens kok
en bottelier, weer in glorie zich ontplooien
zou. Ik kan het mij begrijpen, dat gij in die-
ledige uren en maanden, nu en dan in den
kelder afdaalde, om den drankvoorraad te
controleeren ook tijdens ons kerstverblijf
toondet gij u een kenner en een fijnproever.
Maar gij hadt dien laatsten keer niet moeten
vergeten weer boven te komen en uw meesters
niet in ongerustheid over uw welstand moeten
brengen.
Die ging hun, geloof mij, nog meer ter harte
dan de merkbare inkrimping hunner voor
raden. Het was voor uw bestwil dat zij u een
ander klimaat voorschreven, doch waar zoo
ooit zullen wij elkander wederzien!
Dan gingen wij in den morgen onzen goe
den vriend Degouve van zijn woning halen
voor een groote wandeling. Deze superieure,
eenvoudige mensch werkte in een kamer die
niet veel grooter was dan ons tramhuisje in
de Tempeliersstraat en daar ontstonden groote
doeken als de Gloire Hivernale, terwijl Mila
de hond aan zijn voeten lag. Miche de kat,
op tafel naar de Gloire zat te kijken en op
het fornuis het diner geprepareerd werd. Een
goedige jonge deern, du pays celle-la, rom
melde bij het vuur en door de kamer, maar
Degouve stoorde dat niet. Hij kon heel lang
en bedachtzaam naar zijn werk zitten kijken,
er een paar toetsen op aanbrengen en het
dan heel voorzichtig wegzetten, volkomen
overtuigd een heel eind opgeschoten te zijn.
Dan sloeg hij zich de zware pellerine jas om
de schouders die mij altijd aan de illustraties
bij Sherlock Holmes herinnerden, nam een
Heraclitische knots ergens uit een hoek van
de kamer als wandelstok mede en wij gingen
en familie op weg langs onbetreden paden door
sneeuw waar wij tot over de enkels in wegzak
ten en beklommen moeizaam de toppen van
waar een onvergetelijk panorama over het
dal van de Warche zich aan ons voor deed.
Uren ver gingen die tochten den omtrek in,
met rustige, spaarzame gesprekken, maar
allen onder den indruk van dien grootschen
natuurvrede, die schijnbaar ongestoorde rust,
die iedere ontmoeting op den weg tot een ver
bazingwekkend iets omtooverde. Zoo was het
ook dien laten middag, dat wij gevieren door
het woud naar Francorchamps wandelden en
er in den avond aankwamen. Daar was on
derweg het punt aan den boschrand waar
Degouve een paar weken tevoren het stervend
hert gevonden had, dat de aanleiding werd
voor zijn schilderij „La victoire des Brutes''
waarin al zijn medelijden voor de slachtoffers
en zijn afkeer voor de vertegenwoordigers
onzer zonderlinge beschaving zijn neergelegd,
ja van waar uit de geheele levensvisie, kunst
en afkeerigheid van rumoer om zich zelf
heen, te verklaren zijn. Het koninklijke dier,
dat, opgejaagd door onnadenkend intellect
van op zich zelf geen kwade menschen, deze
stille plaats in het goddelijk heelal had uit
gezocht om aan zijn wonden te sterven, het
moest den dichterlijken kunstenaar eer harte j
gaan, wiens nobel werk slechts bij gelijkge- i
stemden weerklank vond en geen vulgaire j
reclame duldde om de anderen te bereiken. I
Misschien is La Victoire des Brutes niet Degou-
ve's schoonste schilderij geworden, wel werd 't
een zijner volledigste zielsdocumenten
Vaak als de avond kwam en wij niets meer
te zeggen hadden kwam het schaakbord ons
afleiding brengen. Een verrassing bracht gij
mij, Scipion, houthakker en zoon der Ar- i
dennen, aan Degouve aLs een vriend ver
knocht. Degouve1 zelf speelde een artistiek.
doch theoretisch weinig begrond spel, zoodat
het winnen noch bijzondere moeite, noch
veel eere opleverde. „Maar morgen moet ge
met Scipion spelen dan zult ge wat anders
zien".
Ik had met Scipion al in het bosch kennis
gemaakt. Een reus van een kerel met een
prachtige basstem waarmede zijn zingend
Fransch iets kreeg van doorgaande gong
slagen, waartusschen de melodie eener cello
speelde. Later zou hij in zijn eentje een prach-
tigen Kerstboom voor Degouve's kamer vellen
en naar het stadje sleepen, maar eerst zou
den wij samen schaken. Hij zou zijn eigen
speelstukken meebrengen. Des avonds kwam
hij, een beetje verlegen bij Degouve de kamer
binnen, met een soort kinderdoodkistje onder
den arm. Daar zat zijn spel in. Maar welk een
spel! Degouve glunderde, kende het natuurlijk
en vermaakte zich met mijn verrassing. Een
in de winteravonden eigenhandig door Scipion
gesneden spel van twee en dertig stukken,
waarvan de koninginnen en koningen bijna
twee decimeter hoog waren en de rest naar
proportie was. Alles voorbeeldig in het hout
gebeeldhouwd, expressief en accuraat, een
artistieke prestatie waar de man zelf geen
flauw benul van had en waarover hij zich
maar verontschuldigde door te zeggen dat hij
een volgende spel toch beter maken zou. Op
de groote eettafel werd de zaak opgezet en
door de onwennigheid van met zulke groote
stukken te spelen, en door de afleiding door
mijn bewondering voor dit waarachtig kunst
product van huisvlijt te weeg gebracht verloor
ik mijn partij aan Scipion tot groot vermaak
van Degouve die schudde van de pret, als
een goedlachsche faun die een nymphje bij
haar staart pakt. Toen zijn we goedgeluimd
naar de marktplaats gegaan, waar dien avond
bij toortslicht de „landverrader" Borms in
den vorm van een aangekleed vogelverschrik
ker openlijk verbrand werd. Met een ge
dicteerde speech van den burgervader. Want
Borms werd die dagen overal in Wallonië en
het Ardennenland op den brandstapel gezet.
En nu, nu zullen wij niet meer schaken, Sci
pion! Je goede vriend Degouve is in je mooie
land gestorven en om weer tochten in je bos-
schen te komen makendaarvoor moe
ten eerst weer betere tijden aanbreken. Maar
ik groet je van uit mijn herinnering.
J. H. DE BOIS.
Reeds vanaf
koopt U bij ons een goede en
is buitengewoon en U weet
het
Gr. Houtstraat 36
van onze
afd. Luxe-artikelen)
PIJPEN vanaf 15 c. 25 c. 30 c. 50 c. 75 c. —11.—
ECHT LEDEREN SIGARENKOKERS voor den 12 PRIJS
SIGARETTENKOKERS vanaf9 CENT
MEERSCHUIMEN PIJPEN van f5 voor f2,28
TABAKSZAKKEN, Eng leer, met rubber zakvan f3,50 voor 99 CENT
PRIMA AANSTEKERS MET TANK vanaf. 30 CENT
GED. OUDE GRACHT 82
POSTGIRO 41460
HAARLEM
TELEFOON 13870 (3 lijnen)
Effecten Coupons
Voorschotten in Rekening-Courant
Prolongatiën - Deposito's - Cheques
Vreemd bankpapier - Incasseeringen
Adviezen voor belegging
LIPS' SAFE-INRICHTING
Goed uitgedost tegen de kou.
W Wij verzoeken beleefd uwe aan
dacht voor de LAGE PRIJZEN van
van de KLOMPEN CENTRALE, Op het Pleintje, Reitzstraat 1 en Dr. Leijdsstraat 10, Tel. 11784,
welke staan geannonceerd op blz. 21 in de kleine advertenties. Levert overal heen franco huis!
WARMOESSTR. 14 - TEL. 10727
Oud en vertrouwd
adres voor Bont
kragen, -vellen en
randen, Knoop en,
Gespen, Ceintuurs,
Corsages, Kant en
andere Modeartikelen
ÏZEGT
IS GEZOND .V06DZAA7A
SN LAXE5RBUD
IEDBREN DAG VERSCH
BEREID CUT DG BESTE
GRONDSTOFFEN, —z
STAAT ONDER CONTROLE,
STAT/ON VOORNIAALDERIJ
ENBAKKSRU. WAGSNINGBN
bij de tijdsomstandigheden
en de
Laat uw HOED Vervormen,
Ve.ven ol Stoomen.
MET DE PRIJZEN
WILHELM1NASTRAAT 16 HAARLEM
een artikel voor dezen tijd, de geheele wereld, wemelt van Spionnen. De KLOMPEN CENTRALE verkoopt Spionnen, waarmede
men zelfs een telefoongesprek kan afluisteren. Op het Pleintje, Reitzstraat 1 en Dr. Leijdsstraat 10, Telefoon 11784
