BRT BELASTINCVERHOOCINC AANGENOMEN. Studenten-studiën. Bedrijvigheid op het strand van Egmond VRIJDAG 15NOVEMBER 1935 HAARLEM'S DAGBLAD TWEEDE KAMER Omzetbelasting valt er echter buiten. Motie-ter Laan verworpen. DEN HAAG Donderdag. Nadat de Kamer met 5227 (sociaal-demo craten, communisten, de R.K. democraat Mr. Arts, de revol. soc. Sneevliet en de christen democraat v. Houten) de tegen het systeem van ,.jeugd-salaris" gerichte motie-ter Laan had verworpen, kwam het wetsontwerp tot heffing van opcenten op enkele belastingen aan de orde. Het voorstel beoogt 20% op de successie-, de dividend- en tantième-, de re- ristratie-, de zegelrecht- en de omzetbelasting te heffen, wat in totaal 26 millioen zou op leveren, waarvan alleen de opcenten op de omzetbelasting 12 miliioen zouden opleveren. De vastkoppeling van bet wetsontwerp aan versterking van het werkloosheidssubsidie- fonds ontmoette zoowel bij den heer Schouten (a.r.) alsook bij Mr. de Geer (.c.h.). Dr. Biere- ma (lib.), Mr. Teuiings (r.k.) en v. d. Tempel (s.d.) bezwaar. Uitvoe rig bestreed vooral Jhr. Mil de Geer (c.h.) de z.i. verkeerde samen koppeling met het werkloosheidssubsidie- fonds. terwijl zijn a.r. college Schouten den Minister nog te verstaan gaf, ditmaal als de omzetbelasting niet verhoogd wordt, de rest nog te zullen aanvaarden. Maar een belofte voor toekomstige meegaandheid bij eventueel nieuwe voorstellen tot belastingverhooging moet Excellentie Oud hierin vooral niet zien. De Minister zette allereerst uiteen, waarom z.i. terecht tusschen versterking der inkom sten van het werkloosheidssubsidïefonds en de voorgestelde' belastingverhooging verband wordt gelegd. De Minister heeft intusschen tot z'n teleurstelling ontdekt, dat hierover in de Kamer geen goed woord is gezegd. Als wij o.m. ook de uitgaven voor werkloosheid ge weldig verminderd hadden, ware het, louter theoretisch gesproken, mogelijk geweest tot 'n sluitende begrooting te komen, zonder belas tingverhooging. Doch dat ware sociaal ten eenen male niet te verantwoorden geweest. Wil de overheid haar sociale werk tegenover de werkloozen ook maar eenigermate kunnen blijven vervullen, dan is verzwaring van som mige belastingen, ter versterking van het werk loosheidssubsidïefonds onontbeerlijk. Ziet daar, aldus Minister Oud, de principieele grond, die het door mij gelegde verband wet tigt. Waar het intusschen hem. Mr. Oud, er om te doen is het noodige geld binnen te krij gen, heeft hij er geen bezwaar tegen het „sa- menkoppelings"-artikel terug te nemen. Tusschen de Kamer en den bewaker van de schatkist ontbreekt, zoo meende deze, eigen lijk geen principieel meeningsverschil wat be treft de belastingverhooging als zoodanig. Op centen op de successie-belasting waren in 's Ministers oogen nog altijd iets minder be zwaarlijk dan op de vermogensbelasting. De volstrekte noodzakelijkheid is de eenige recht vaardiging van het voorstel tot belastingver- ^D^ Minister van Financiën besloot met den liberalen woordvoerder Dr. Bierema een klein staatsrechtelijk standje toe te dienen. Ten slotte is het, zoo gaf hij te verstaan, constitu tioneel toch volkomen in orde, dat een be windsman, die zich bovendien steeds zeer toe gankelijk voor gemeen overleg heeft getoond, op een gegeven oogenblik zegt: tot hier toe en niet verder gaat de grens van wat ik met mijn verantwoordelijkheid kan dekken. Welnu, ik acht het onmogelijk thans elke belastingver hooging achterwege te laten. Denken Dr. Bierema en Mr. Westerman (Nat. Herst.) er anders over, niets ware mij liever als zij achter de Regeeringstafel zouden komen zit ten en de zaken voor elkaar wisten te krijgen zonder eenige belastingverhooging. Een poging van den communist de Visser om coöperatieven verbruiksvereenigingen vrijstel ling te verleenen van de opcenten op de di vidend- en tantiemebelasting werd met 72—7 verworpen. Waarop de verhooging der opcen ten, nadat die op de omzetbelasting waren teruggenomen, er met 56 tegen 24 stemmen doorging. Met de communisten, den revolut. socialist Sneevliet, Mr. Westerman (Nat. Herst.) en de Staatkundig Gereformeerden, bleken de liberalen plus een negental katho lieken in de oppositie te zijn. Zoo redden de sociaal democraten heden het kabinet-Colijn! Bij de voortzetting van de behandeling der begrooting van Binnenlar ~s~he Zaken (afdee- ling binnenlandsch bestuur) sprak Mr. Vervoorn (plattel.) zich tegen samenvoe ging van ongelijk soortige gemeenten uit bepleitte Mr. Wester man (Nat. Herst.) deugdelijk centraal toezicht op de ge meenten, waarna de heer Krijger (c.h.) naai- het rapport dei- staatscommissie in zake de binnenscheep vaart informeerde. Mr. Boon (lib.) roerde uc -in werkwilligen te Tilburg aan. De christen democraat v. Houten bestormde de burger wacht en verweet den Minister verder o m. al te zeer in de gemeentelijke autonomie in te grijpen. De rij der sprekers bleek nog steeds niet uitgeput. Zoo hoorden we den heer Drop (s.d.) klagen over de te hooge scheepvaart rechten, waarna de heer v. IJsselmuiden (R.K.) o.m. opkwam tegen absolute uitslui ting van sociaal-democraten van burgemees tersposten. De heer Duymaer v. Twist, de jonge zeven tig jarige, nam het natuurlijk op J voor de burgerwachten. Zijn mede-anti- revolutionair v. d. Heuvel zorgde hierna voor eenige deining, door te verklaren, dat z.i. de s.d.a.p. nog altijd eenigermate gevoelig is voor de revolutionaire gedachte. Ir. v. Dis (St. Ger.) gaf uiting aan het goede hart. dat hij den stemgerechtigden dochteren Eva's toedraagt. Na dit alles brak ten langen leste het oogen blik aan, waarop Minister de Wilde zijn ant- woord-rede die hij Vrijdag zal voortzetten kon aanvangen. Met Mr. Wendelaar bleef hij in zake ons kiesstelsel t.o.v. de berekening voor de overschotzetels van meening verschillen: de ministerieele voorkeur gaat nog altijd uit naar het systeem d' Höndt. Den heer v Dis moest de Minister nog duidelijk maken, dat, er bij ons heelemaal geen stem- doch alleen opkomstplicht bestaat. Nadat generaal Duymaer v. Twist een geluk-1 t M. partij) kig moment had beleefd dank zij 's Ministers warme woorden van waardeering aan het adres van den Bond v. Vrijwillige Landstor- mers en van de Burgerwachten, kwam ten slotte nog de kwestie van sociaal-democraten als burgemeester aan de orde. De Minister van Binnenlandsche Zaken ver klaarde niet principieel gekant te zijn tegen het aanstellen van leden der s.d.a.p tot bur gervader. Hij zal het probleem, dat erg moei lijk ise nog eens overdenken, doch meende er wel op te moeten wijzen, dat de S.D.A.P. toch een revolutionair verleden in haar debet heeft (November 1918; de Zeven Provinciën) en dat een vergelijking met 't buitenland niet opgaat. Daar heeft men b.v. den Engelschen labour- man Lansbury, die hier te lande even goed voor een anti-revolutionair zou kunnen door gaan E. v. R. Niet dictatoriaal. In ons nummer van gisteren meldden wij, dat het kabinet zich dictatoriaal gedroeg met betrekking tot het devaluatie-vraagstuk. Dit moet echter zijn niet dictatoriaal. Reorganisatie van de waren- keuring gevraagd. Door de Ned. Maatschappij voor Nijverheid en Handel. Het hoofdbestuur der Ned. Maatschappij voor Nijverheid en Handel heeft een adres gezonden aan den raad van ministers naar aanleiding van de bij Memorie van Antwoord in het ontwerp van wet betreffende hoedanig heid en aanduiding van waren. Er wordt op gewezen, dat door de wijzigingen slechts de rechtstreeksche uitgaven ten laste van 's Rijks schatkist verminderd worden door de helft van de uitgaven af te wentelen op het bedrijfsle ven. Dit brengt voor de gemeenschap natuur lijk geenerlei besparing, terwijl- de eveneens zoo noodzakelijke verlaging van uitgaven voor de gemeenten geheel achterwege blijft. Adres santen zeggen dit te betreuren, omdat de mo gelijkheid van bezuiniging juist op dit gebied h.i. zoo voor de hand ligt door inkrimping van het te groote aantal keuringsdiensten een daarmede gepaard gaande herziening van een warenwet, welke haar werkingsgebied tot be scheidener proporties zou terugbrengen, zon der dat de belangen van de volksgezondheid en de bestrijding van feitelijk bedrog bij ver koop en aflevering van waren daardoor ern stige schade zouden ondervinden. Oude vrouw die onderdak gaf mishandeld. Laffe daad van jeugdig' echtpaar. Twee en een half jaar gevangenisstraf eischte het O. M. bij de rechtbank te Rotter dam tegen den 20-jarigen koopman en muzi kant H.. recidivist en gedetineerd, die in den nacht van 16 op 17 September een bedrag van ongeveer f 140 heeft weggenomen uit het buffet in de woning van de 62-jarige vrouw J. P. Koldenhof. die den verdachte en diens vrouw voor een nacht onderdak had ver schaft, omdat zij medelijden met het muzi kanten paar had, dat geen geld voor een lo gement beweerde te bezitten. In den nacht sloeg de verdachte de vrouw met een vaas en daarna met een kolenschop zoodat zij bloedend verwond aan hoofd en han den en met drie schedelbarsten in het zieken huis moest worden opgenomen. Verdachte en zijn vrouw wisten door het raam te ontkomen, maar werden na eenige dagen in 's-Hertogenbosch aangehouden. De vrouw, die in Den Haag is opgesloten, zal oaar wegens heling worden vervolgd. Uitspraak 28 dezer. GOUDEN MEDAILLE VOOR BOUWKUNST UITGEREIKT. AMSTERDAM. 14 November (A.N.P.) De jury voor den wedstrijd in de schoone bouw kunst, gevormd door den waarnemend hoog leeraar-directeur der rijksacademie voor beel dende kunsten als voorzitter prof. W. v. d. Pluym als secretaris en de heeren ir. J. de Bie Leuveling Tjeenk ir. Bijvoet, architect W Dudok, ir. Hulshoff en prof. N. Lansdorp heeft bij monde van haar voorzitter prof dr. P. H. van Moerkerken in een heden ge houden bijeenkomst rapport uitgebracht aan de commissie van toezicht op de academie van beeldende kunsten. De gouden medaille werd toegekend aan den heer A. Staal te Amsterdam Première van „Suikerfreule". Uitbundig was het applaus dat opklonk in het tot de uiterste hoeken gevulde City Thea ter, nadat de première van de „Suikerfreule" was vertoond. Een uitbundig applaus van een dankbaar publiek dat heeft genoten van een Neder- landsche film. die ten volle de vergelijking met buitenlandsche films kan doorstaan. De bekende roman van Henri van Wermes- kerken, die indertijd veel opgang gemaakt heeft, is onder de regie van Haro van Peski tot een voortreffelijk gegeven voor een echt Nederlandsche rolprent geworden, die van het begin tot het einde boeit en herhaaldelijk een hartelijke lach ontlokt. De „Suikerfreule" Bet je van der Kooy, wordt op voortreffelijke wijze vertolkt door Aaf Bouber. Maar ook de jeugdige actrice Annie van Duijn maakt een creatie van haar rol. evenals Johan Elsensohn en Louis de Bree. Deze Nederlandsche acteurs en actrices heb ben samen een film gemaakt, die een bezoek overwaard is. Na afloop van de film had een korte doch hartelijke huldiging plaats van acteurs en actri ces. die op het tooneel, temidden van een schat van bloemen en kransen door den di recteur van het City Theater werden toege sproken en waarbij deze hulde bracht aan Aaf Bouber. die weldra haar zilveren .tooneelju- bileum zal vieren en aan den regisseur van Peski voor het prachtige werk. waardoor de Nederlandsche filmkunst weer een trap hoo- ger is gestegen. Van den schrijver Henri van Wermeskerken is uit Zürich een telegram met gelukwenschen gekomen. |guur weer Met parapluie en regenjas probeert iedereen zich tegen het barre, gure weer te wapenen. Denk er aan, uw keel te beschermen Wybert voorkomt verkoudheid en keel ontsteking I 50 35 - 20 ct. (Adv. Ingez. Med.) Ervaringen van een Eerstejaars in Amsterdam. Ik kwam thuis. Mijn hospita stond boven aan de trap. Haar neus was eens zoo scherp als anders, haar oogen keken fel, haar lippen waren samenge knepen. Dag juffrouw, zei ik en wou doorloopen. Maar ze versperde me den weg. Hoor eens meneer, zei ze; alles goed en wel, maar dat gaat niet. Wat gaat niet? vroeg ik stomverbaasd, want ik was me van geen schuld bewust. Maar ze draaide zich om en verdween ve nijnig snuivend in haar keuken. Ik stapte mijn kamer binnen. Midden op ta fel stond een bos roode rozen. In mijn ge makkelijke stoel zat een meisje. Een meisje op mijn kamer.- Mijn hart wou juist een luchtsprong maken, toen ik zag dat het Zus was. Mijn eigen Zus. Mijn hart kwam dadelijk van zijn plannen terug. Wat doe jij hier in Godsnaam? vroeg ik. Ik wacht op jou. Dat zie je toch. Maar zou je me niet eerst eens goedendag zeggen? Dag Zus, zei ik gehoorzaam. Wat kom je doen? 't Is uit met Daan, zei ze. O, da's niets. Dat komt wel weer in orde, troostte ik. Nee, deze keer is het definitief. Dat is het alle keeren nog geweest. Nee, maar nu is het definitief definitief. Ja, dat scheelt natuurlijk. Wie heeft 't uitgemaakt? Ik, zei Zus vol trots. Ben je er blij om? Eigenlijk wel, ja. Waarom? Nou, dan wel gefeliciteerd. 't Schijnt jou ook niet erg te spijten. Nee. Ik heb hem altijd een pedante kwal gevonden. Hij heeft jou anders nooit wat gedaan. Nee, maar daarom kan ik toch wel de pest aan hem hebben. En hij had een hoop aardige dingen. Maar toch zeker meer onaardige. Waarom zeg je dat zoo? Anders zou jij het toch niet uitgemaakt hebben? Dat is onzin. Dat heeft er niets mee te maken. O. Nou, jij zal 't wel het beste weten. 't Valt me eigenlijk tegen, dat jij er zoo over praat. Dat het je zoo Siberisch laat. Hij is altijd even hartelijk voor jou geweest. Dank je voor je mooie bloemen, zei ik. Want ik vond dat we min of meer in een kringetje ronddraaiden. O.jazei Zus. Ze zijn toch voor mij? Ja.natuurlijk. Anders had ik ze hier toch niet neergezet, wel? Ze zijn werkelijk prachtig. Dat is, geloof ik, de eerste struik die ik ooit van je gekre gen heb. Ja.gek eigenlijk hè? Wat nou: gek? Ik bedoel: als het met Daan niet uit was geraakt, zouden ze voor hem geweest zijn. Alweer gelukkig dat het wèl uit is. Dan had ik ze op zijn kamer gezet van middag. En nou staan ze op de mijne. Ja.maar als Dan stonden ze op de zijne. Dat heb je al eens gezegd. 't Is toch een raar gevoel, kan je je dat voorstellen? 't Zal wel'gauw wennen. 't Lijkt of het nooit wennen zal. Dat is de ongewoonte. Net als bij nieuwe schoenen. Weet jij waar Daan z'n kamer is? Dat zal jij wel beter weten dan ik. Ik ben er nog nooit geweest. Verbeeld je, zei Zus fier. Maar je schreef hem toch eiken dag? Nou ja maar of 't hier ver vandaan is. 'n Kwartiertje loopen, denk ik. Waarom?. Ja, zie je.als het nu vlakbij was. misschien.... ik bedoel.... als jij nou.... van mezelf vind ik het zoo gekvoor z'n hospita ook Ik stond perplex. Maar tien minuten later liep ik op straat met de bos roode rozen in mijn armen. En ik bepeinsde het vraagstuk dat sinds de schep ping den man heeft beziggehouden' Wat. is de Vrouw? A. A. MATRIS. WILLEM MENGELBERG ALS ..VIJAND DER DUIT8CHE MUZIEK De Joodsche Perscommissie deelt mede. dat dezer dagen te München van de hand van Christa Maria Rock en Hans Brückner een boek is verschenen. „Das musikalischen Ju- den-A.B.C.". In de voorrede van dit. ongeveer 250 pagina's tellende werk. wordt medegedeeld, dat het in de bedoeling ligt „onze Duitsche muziek terug te brengen tot den Duitscnen geest en tot onzen door afstamming verkregen aard" Behalve eenige bijzonderheden over bekende componisten als Meyerbeer, Mendels- sohn-Bartholdy. Offenbach e.a. en 'n lijst van pseudonymen i„Jüdische Tarnungen") bevat deze verzameling een alfabetische lijst van componisten en andere musici, wier geest of werken voor het Duitsche muziekleven nadee- lig wordt geacht. Zoo wordt op pag. 178 van de naamlijst het volgende aangetroffen: Mengelberg. Josef, Willem, geb. 1871 te Utrecht. Componist en dirigent te Amsterdam. Vriend van den Jood Gustav Mahler. Afbreken bij de Drente Opbouwen bij de Kerkplein. Weer stroomen de bezoekers toe om de werkzaamheden te aanschouwen. Het visitekaartje van den slooper van de Drente. Egmond, het rustige badplaatsje, beleeft een na-seizoen, dat den hotel houders en den winkeliers, die anders om dezen tijd van het jaar achter de gesloten blinden hun rustig kluizc- naarsleventje leiden, nog jarenlang in het geheugen zal blijven. Als het laat ste stukje staal van de oude Drente al lang in den smeltkroes verdwenen is en de krachtige schroef van de Kerkplein het schip weer voortstuwt over den Oceaan, zal men het in Eg mond nog vaak hebben over deze merkwaardige stranding en nog vaker over de gouden dagen, die er op volg den. Ja, dat van de Kerkplein houdt een ver onderstelling m, een veronderstelling die af hangt van het succes van de bergingspo gingen. De Drente zal verdwijnen, maar de Kerkplein? „Als...." Maar de bergingmaatschappij, die op zich heeft genomen, het groote vrachtschip van het strand te brengen, is voor geen klein ge ruchtje vervaard. Zij heeft de kennis en de hulpmiddelen voor dit moeilijke karwei en is ten slotte ook de Heinrich Podeus, die eenige jaren geleden op het strand bij Zandvoort werd gesmeten, ook niet aan haar element te ruggegeven? Op de Drente. Gisteren hebben wij reeds gemeld, dat de heer Frank Rijsdijk Jr. met het slooperswerk op de Drente begonnen is. En daarom hebben we nog eens een kijkje genomen in het dorpje met z'n pittig vuurtorentje en zijn blanke strand. Dat het geen werkje van eenige dagen is, ziet men direct. Want een schilder is bezig, met keurige letters het visitekaartje van den slooper op den voorsteven te schilderen, leder een, die dezer dagen op het strand komt, en dat zullen er velen zijn, weet nu waar hij we zen moet. als hij iets te sloopen heeft. De boot is een paar meter in het zand weg gezonken. Maar toch is een ladder noodig om aan boord te komen. En die ladder 's er. De eerste, dien we op het hellende dek ont moeten. is de heer Rijsdijk zelf. Niemand mag eigenlijk aan boord, maar er is geerv regel zonder uitzondering. Er was overigens een gegronde reden om bezoekers te weren. Want de Drente, attractie op het anders zoo eenzame strand, wordt als zoodanig uit gebuit. Spoedig zal men de boot tegen een kleine vergoeding mogen bezichtigen. En meer dan dat. men zal er een souvenir kunnen koopen. vervaardigd uit materiaal van de Drente. En als het zoover is, zijn de bezoekers welkom. Hoe meer hoe liever Want een deel van de opbrengsi van de entrees en van de souvenirs zal terecht komen in de kas van de Noord- en Zuid-Hollandsche Redding Mij. Een mooie geste van den slooper. Breken en bouwen in één bedrijf! Dan kijken we, eens rond. De luiken zijn 'van het voorruim af. Daar binnen is het een chaos van kris en kras door elkaar gesmeten goederen. Wat een beroering zal het daar geweest zijn, toen de Drente haar ondergang tegemoet ging. En dezen hevigen strijd hebben dertien menschen moeten door staan We gaan verder. De oeur van den gangway aan stuurboord zijde staat op een kier. Even een beetje wijder openzetten Mis! De deur zit onwrikbaar in haar hengsels. Maar ten slotte blijkt, dat de ruimte juist voldoende is om een mensch van normale afmetingen door te laten. In den gangway ligt het Egmondsche zand duimen dik, We zien door de open deuren, die hierop uitkomen. Overal heerscht een gewel dige chaos, niets staat er meer op z'n plaats. Misschien in het heele schip alléén de machi ne en de ketel. Achter in den gangway staan acetyleenke- tels te borrelen. Een teeken dat er gewerkt wordt op de Drente En ja, op het achterschip is men druk bezig. Daar liggen de zuurstofflesschen, daar is een der arbeiders van den heer Rijsdijk bezig, lei dingen met het apparaat door te branden. Het dek ligt onder het vuil; stukken ijzer, lei dingen van het lasch-, nu snijapparaat, men schen in oliejassen en met, bemodderde han den. korte bevelen, dit alles bij elkaar vormt de handeling van het laatste bedrijf van de Drente-film: het sloopen. Daar is de machinekamer, maar waar is de keurig opgepoetste machine? Alles zit dik onder de roest. Een grooter contract is haast niet denkbaar. Zoo is het ook in de kajuit en in de hutten. Zoo is het overal. Het zal een heel karwei zijn. Want er is niet alleen het schip; er zijn 120 ton kolen aan boord, alles zit vol water en.... alles is er even hecht en sterk. Want al was de Drente 40 jaar oud, het was een sleepboot en een goede tevens. En dat is geen revolutiebouw. Het staal, dat de Drente oplevert, gaat naar IJmuidennaar de Hoogovens! ..De Hoofdingenieur-Directeur van den „Rijkswaterstaat in de Directie Noord- Holland deelt ingevolge het bepaalde in „art. 2 der Wrakkenwet namens den Mi nister van Waterstaat mede, dat oprui ming van de onder de gemeente Egmond „aan Zee gestrande stoomsleepboot Dren- „te noodzakelijk is. Het is verboden goe deren te verwijderen zonder vergunning „van ondergeteekende". Het grafschift van de Drente, netjes RPge- haneen tegen het sloepen.dek. De heer Rijsdijk heeft de vergunning gekregen, maar niet dan nadat hij op zich had genomen, ook het laat ste stukje van de Drente van het strand te verwijderen. Zulks onder bekrachtiging van een flinke cautie. Havenbouw op het strand Hier bij de Drente afbreken, ginds bij de Kerkplein afbrengen; hier de sloopers, ginds de bouwers. We gaan ook eens kijken bij de gestrande vrachtboot, die een goeden halven kilometer Zuidwaarts haar donker silhouet tegen den waziger, horizon afteekent. Er waait een ste vige bries uit het Zuiden: heel wat anders dan dat veel-bezongen zachte zoele Zuidenwindje. In tegendeel, het is vinnig koud op de zand-' vlakte langs den zelfkant van de Noordzee. Maar wat een drukte. Het krioelt er van menschen, niet in zomercostumes of badpak jes, neen, allen duiken weg in de kraag van jas of mantel: behalve natuurlijk de Egmond sche jeugd, die zich met voetballen vermaakt. Die heeft geen last van de kou. De Kerkplein ligt zwaar verankerd, net als de Drente. Maar met dit verschil, dat het an ker, waaraan de Drente vastzit, aan den duinkant zit en die van de Kerkplein liggen in zee. Want de Drente mag niet van het strand af en de Kerkplein moet er af. Vandaar de tegenstelling. Het wordt nu ernst bij de Kerkplein. Het wordt een zware strijd. Hoe de kansen slaan? Als Egmond in Engeland lag, zouden deze on getwijfeld in het dorp genoteerd staan. Zal van der Tak het winnen? Of houdt het strand, houdt Egmond, wat het zoo onverwacht ge kregen heeft? Er wordt hard gewerkt, daar heel hoog op het dek van de Kerkplein. Maar de ziel van het werk hangt buiten-boord aan bakboord zijde in den vorm van vier machtige centri- fugaalpompen, die geplaatst zijn op halve hoogte ongeveer, op een aan den scheepswand -3klonken stellage. Buisleidingen loopen langs den wand naar den voorsteven. De Kerkplein zal zichzelf moeten uitgraven, met eigen kracht, om dan, als de haven vol tooid of diep genoeg is, door krachtige sleepbooten naar dieper water te worden ge sleept. De haven? Feitelijk niet anders. Rondom het schip wordt het zand weggezogen, totdat de vloed het vlot maakt. Het weggezogen zand wordt achter een vóói den boeg aange- brachten dam, opgeworpen van zandzakken, gespoten. Vloed- en ebstroom hebben al een handje mee geholpen. Want reeds heeft zich door den sterken stroom een breede geul aan de zee zijde gevormd. En ook aan de strand-zijde vormt zich al een gleuf. Onder het voorschip is er al licht. Er is dus in elk geval van ver zakking geen sprake. Er is al gezogen, werd ons verteld. We hoor den ook. dat men moeilijkheden verwachtte als gevolg van de gesteldheid van den bo dem. Hoe het ook zij, een moeilijk werk is het zeker. Als in het seizoen In het dorp is het als in het seizoen. Nog drukker, vertelt men ons. Auto's, fietsen, alles trekt naar Egmond. Vooral op den strandboulevard zijn veel menschen. Vreemdelingen en ook Egmonders. Velen dragen één of meer eereteekenen op de borst. Er zijn ook heeren zonder „lintjes" en die loodsen de mannen met de medailles op de borst het badhotel Zeezicht binnen. De red ders van de kust zijn naar Egmond gekomen. Straks zal Egmonds burgemeester, 25 jaar lid van de reddingscommissie van Egmond aan Zee. hen toespreken. En ze zullen luisteren naar de hulde, die hun, de dappere redders van de Nederland sche kust, wordt gebracht. Ze zullen luisteren met aandacht en met genoegen, want het ver heugt hen, dat hun werk waardeering vindt. Trotsch zijn ze ook op hun medailles, alhoewel ze de laatsten zullen zijn om te erkennen, dat het werk dat ze daarvoor gedaan hebben, iets bijzonders was. Zoo zijn ze, deze eenvoudige kerels. De N. Z. H. R. M mag trotsch zijn op haar mannetjes. En dat is ze ook. FINANCIEELE BERICHTEN DISCONTO-VERHOOGING VAN DE BANQUE DE FRANCE. Uit Parijs. 14 November: De Banque de France verhoogt haar disconto met l pCt. van 3 pCt. op 4 pCt. (A.NP.) De Kerkplein. Aan bakboordzijde hangen krachtige centrlfugaalpompen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1935 | | pagina 5