Crackfree
Fascistische Raad doet een beroep op het volk
THIJS IJS EN DE KABOUTER PIRIMUS
VLIEGTUIGEN OVER DABDO.
MAANDAG 18 NOVEMBER 1935
HAAKTE M'S DAGBLAD
4
Italië.
Mobilisatie van alle moreele krachten
tegen de sancties".
Van het oorlogsfront:
Generaal de Bono door
maarschalk Badoglio vervangen.
Gewijzigde tactiek verwacht.
Maarschalk Badoglio.
In de zitting van den Grooten Fascistischen
Raad die tot in den nacht van Zaterdag op
Zondag heeft geduurd, heeft de Duce zich
uitvoerig rapport laten uitbrengen over den
toestand in het land aan den vooravond van
de toepassing der sancties. Zes leden van den
Raad brachten verslag uit. Hun rapporten
werden tenslotte door den Duce samengevat,
waarna de volgende resolutie werd aangeno
men
„De Groote Raad van het Fascisme, die
aan den vooravond van de zoogenaamde
„sancties" bijeengekomen is, beschouwt den
datum van 18 November 1935 als eeit datum
van smaad en onrechtvaardigheid in de we
reld. De Raad noemt deze nog nooit tevoren
toegepaste sancties een voorwendsel om het
Itahaansche volk economisch te verstikken
en een ijdele poging het te deemoedigen en
het te verhinderen zijn idealen te verwer
kelijken en zijn levensbehoeften te verdedi
gen. De Groote Fascistische Raad prijst de
voorbeeldige rust en de stramme discipline,
waarmede het Italiaansche volk bewijst, dat
het zich ten volle bewust is van de histori
sche beteekenis der tegenwoordige gebeur
tenissen en roept het volk op zich met hech
ten tegenstand te verzetteir tegen de sancties
en alle moreele krachten van het land te mo
biliseer en; hij roept het volk verder op, op
13 November gedurende 24 uur van alle wo
ningen de vlag te laten wapperen.
De Groote Raad besluit op 1 December 94
provinciale commissies van moeders en wedu
wen van gevallenen in den wereldoorlog naar
Rome bijeen te roepen, om den weerstand
systematisch te versterken, waarbij de vrou
wen in de eerste plaats hun taak hebben te
vervullen.
Hij gelast verder dat in alle gemeentehuizen
in Italië een gedenksteen moet worden aan
gebracht. opdat in de komende eeuwen de
onrechtvaardigheid tegen Italië vastgelegd
blijve. tegen het land, waaraan de cultuur
van alle werelddeelen zooveel te danken
heeft.
De Raad biedt den staten die hun toestem
ming aan de sancties hebben geweigerd en al
dus de zaak des vredes hebben gediend en
zich gemaakt hebben tot den tolk van de
volken, zijn sympathie.
De Groote Raad van het Fascisme is er van
overtuigd, dat de komende beproeving aan
de wereld zal toonen. dat de Romeinsche
kracht ook in het bezit is van het Italiaan
sche volk van het jaar XIV der fascistische
jaartelling."
Generaal de Bono vervangen.
Generaal de Bono is naar uit Rome
wordt gemeld, uit Oost-Afrika terug
geroepen. Hij zal als opperbevelheb
ber der Italiaansche troepen in Oost-
Afrika, en als gouverneur van Ita-
liaansch Oost-Afrika, door maar
schalk Badoglia worden vervangen.
De herovering van Makalle voor Italië, zoo
meldt. Stefani. heeft de taak van den hoogen
commissaris in Oost-Afrika, de Bono voltooid.
De Duce heeft hem een telegram gezonden,
waarin hij verklaart, dat ..de Bono zijn taak
heeft volbracht onder buitengewoon moei
lijke omstandigheden en met resultaten wel
ke hem aanspraak geven op de dankbaarheid
van het volk". Als blijk van deze dankbaar
heid voor bedoelde herovering en voor de pa
cificatie van Tigre heeft de koning op voorstel
van Mussolini den bijna 70-jarigen generaal
verheven tot maarschalg van Italië.
Zijn opvolger, maarschalk Badoglio is chef
van den generalen staf en 64 jaar oud. Hij
geld als ïtalië's grootste strateeg. In October
maakte hij een inspectiereis naar Oost-Afri
ka, waar hij korten tijd verbleef. Reeds toen
liepen geruchten dat Badoglio de Bono zou
vervangen.
Voorts is generaal Grizzonï, commandant
der Romeinsche divisie, benoemd tot vice-
gouverneur van Eritrea.
Het contact tusscher»
beide fronten.
Omtrent de vervanging van generaal de
Bono door Badoglio wordt, naar A.N.P. meldt
te Asmara nog opgemerkt, dat het tempo var
actie van de Bono ook het gevaar met ziel:
mede bracht, dat de ontworpen verbinding
tusschen het noordelijke en zuidelijke fron
voorloopig niet mogelijk zou zijn. Met dc
benoeming van Badoglio verwacht men nu
een volkomen wijziging van de tactiek. Mer.
zal thans vermoedelijk trachten aan het
noordelijke front onder alle omstandigheden
zoo ver mogelijk op te rukken en tegelijker
tijd het zwaartepunt der operaties aldus tp
verplaatsen, dat een contact met. Grazian
aan het zuidelijke front zoo spoedig mogelijk
tot stand gehmrht. wordt. Wanneer dit niet
mogelijk wordt voor het intreden van het
nieuwe regenseizoen in het voorjaar moet
noodzakelijkerwijze een pauze intreden, die
alleen den tegenstanders ten goede kan
komen.
Wat de politieke zijde van de commando
wijziging betreft, gelooft men, dat Rome met
deze maatregel een waarschuwing aan de
groote mogendheden heeft willen geven, met
het doel deze zoo mogelijk tot concessies te
bewegen, aangezien de strijd thans een wer
kelijk militair karakter zou gaan aannemen.
Antalo gebombardeerd.
Het Duitsche Nieuwsbureau verneemt uit
Asmara:
Het Zondagmorgen vroeg uitgegeven leger-
bericht van het noordelijk front deelt mede,
dat het corps-Maravigna den opmarsch naar
de Takazze heeft voortgezet en bezit heeft ge
nomen van de belangrijke plaats bij Timsjet.
waar de rivier kan worden gepasseerd. Kleine
afdeelingen Abessyniërs trokken, toen het
vuur geopend werd over de rivier terug. Op
een ander punt van de Takazze is het tot een
vuurgevecht gekomen, waarbij het gelukte den
aanvoerder van de Abessynische voorhoede
gevangen te nemen.
De verkenningsvluchten worden voortgezet
tot het meer Asjang. Antalo is gebombar
deerd. De plaats schijnt thans volkomen dooi
de Abessyniërs te zijn ontruimd. Van militaire
zijde wordt de aandacht gevestigd op de on
mogelijkheid voor de Abessynische strijd
krachten de Italiaansche troepen nog langer
in den rug te verontrusten. De Abessyniërs
pogen derhalve thans ten Zuiden van de Ta
kazze stand te houden.
Guerrilla in het Noorden-
Uit Addis Abeba: Van het noordelijke front
wordt gemeld, dat de Italianen ook in den
afgeloopen nacht daar geen vorderingen heb
ben gemaakt. De Abessyniërs blijven door ver
rassende operaties de Italianen bij hun ma
noeuvres verontrusten en brengen de verbin
dingswegen in gevaar
Aan het zuidelijke front vordert de Italiaan
sche opmarsch langs de rivier Fafan lang
zaam. waarbij van tijd tot tijd zware ge
vechten geleverd moeten worden met afzon
derlijk opereerende afdeelingen.
Uit Dzjiboeti wordt gemeld, dat een Ita
liaansche aanval bij Taboena afgeslagen is.
De Italiaanen zouden daarbij groote verliezen
hebben geleden. (A.N.P.)
Frankrijk.
Medeplichtigen aan den
koningsmoord voor het
gerecht.
Vandaag begint te Aix-en-Provence het pro
ces tegen de drie Kroaten Pospisjil. Raytsj en
Ralj, die beschuldigd zijn van medeplichtig
heid aan den aanslag op koning Alexander
van Joego-Slavië en den Franschen minister
van buitenlandsche zaken, Barthou. Bij deze
gelegenheid zullen, bij verstek, ook de te
Turijn in arrest zijnde Pawelitsji en Kwater-
nik en de in Oostenrijk wonende Percewitsj
worden berecht Men herinnert zich, dat de
moordenaar te Marseille kort na den aanslag
het leven heeft gelaten.
Met het oog op de talrijke getuigen en de
noodzakelijkheid om bij het verhoor van de
beklaagden een tolk te gebruiken, zal de be
handeling van het proces ongeveer twee weken
duren.
De koningin van Joego-Slavië. die aanvan
kelijk als mede-aanklaagster zou vertegen
woordigd zijn. heeft daarvan reeds eenigen
tijd geleden afgezien.
Nationale Front" protesteert
tegen de sancties.
Ongeveer 10.000 aanhangers van het z.g.
Nationale Front, waartoe o.a. de „Jeunesses
Patriottiquesen de „Solidarité Frangaise be-
hooren, hebben Zaterdagavond te Parijs in een
groot vergaderlokaal een betooging gehouden
tegen de sancties. Verschillende rechtsche af
gevaardigden. o.a. de bekende Parijsche na
tionalist Taittinger voerden er het woord. I
waarbij zij herinnerden aan de gemeenschap-
ffiio&ee>i£ QüfXmaaC
(Adv. Ingez. Med.)
pelijkheid van ras tusschen Frankrijk en Italië
en het opheffen der sancties eischten.
Verder is in ongeveer 20 Parijsche schouw
burgen Zaterdagavond tegen de sancties door
middel van betoogingen geprotesteerd. Tijdens
de pauze werden van de galerijen vlugschrif
ten naar beneden geworpen met de leuze
„Weg met de sancties". In enkele schouwbur
gen werden de daders gearresteerd, elders
slaagden zij er in te ontkomen.
Engeland.
De laatste stand der
verkiezingen.
Thans zijn 610 uitslagen bekend van
de verkiezingen voor het Lagerhuis.
De regeering heeft thans 427 zetels
en de oppositie 183.
Sir T. Rosbotham, van de Nationale Arbei
derspartij, die gekozen werd voor het district
Ormskirk in Lancashire, heeft zich bereid ver
klaard zijn zetel af te staan aan Ramsay Mac-
Donald of aan diens zoon Malcolm.
Dezen zullen evenwel niet voor de volgende
week een besluit nemen.
In het begin van de volgende week zal ver
moedelijk Baldwin een bezoek brengen aan
MacDonald.
CMna.
Afscheiding van vijf
provincies?
Reuter meldt uit Nanking:
De ongerustheid neemt toe tengevol
ge van de concentratie van Japansche
troepen. De Chineesche autoriteiten
bevestigen, dat het Kwantoengleger
zich verzet tegen elke militaire inter
ventie van Nanking in Noord-China
en de financieele onafhankelijkheid
van dit gebied eischt.
Het gerucht gaat dat vermoedelijk de
provincies Hopei, Sjantoeng, Sjansi,
Suijoean en Tsjahar zich zullen af
scheiden van Nanking.
Het Congres van de Kwo Min tang acht
het noodig den nadruk te leggen op de onte
vredenheid ten aanzien van Japan, welke tot
uiting zou kunnen komen in militaire maat
regelen, hoewel het nut van gewapenden te
genstand twijfelachtig wordt geacht.
Anderzijds heeft Japan opnieuw de ontevre
denheid te kennen gegeven ten aanzien van
de monetaire hervormingen van China.
In Japan vermoedt men dat dit een door
Londen tegen Tokio gerichte manoeuvre is.
De Nanking-troepen hebben ten noorden
van Kiangsoe stellingen betrokken, teneinde
toezicht te kunnen houden op den pro-Japan-
schen generaal Han Foe Ghoe, den gouverneur
van Sjantoeng, terwijl de Japanners de bezet
ting van Tsing Tao hebben versterkt, teneinde
toezicht te houden op de troepen van Nanking
Op den trein Peking, Hankou, Tientsin ne
men de Japanners maatregelen, dat deze niet
door de Nankingtroepen kan worden gebruikt.
STAHLHELM BLIJFT IN DANZIG BESTAAN.
'Warschau, 16 November (A.N.P.) Be
richten uit Danzig melden, dat de Sta hl-
helmorganisatie besloten heeft haar bestaan
voort te zetten, ten spijt van de ontbinding
der organisatie in het Duitsche rijk.
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLING.
Als hij wat van zijn verbazing bekomen is, zegt Thijs: „Nu, ik moet
bekennen, dat ik nog niet veel wijzer geworden ben. Hoe kan ik nu
zittend op een stoel thuis komen?"
„Dat komt, omdat ik met tooveren op de hoogte ben," antwoordt
Plrimus. „Ga maar eens zitten en let dan goed op."
Als Thijs op den stoel plaats genomen heeft strekt Pirimus de hand
uit en zegt met een ernstig gezicht:
„Gido gado giro guls! O, stoei, breng Thijsje vlug naar
huis! Vlieg met hem, licht als een zucht, hoog boven door de lucht!
Breng hem naar huis, snel, op je rug en keer dan weer naar mij
terug! Stoeltje, doe nu wat lk je zeg, en vlieg onmid'lijk weg!"
En op hetzelfde oogenblik begint de stoel te bewegen.
Abessynisch dorp in rep en roer.
Luchtafweer a la Abessynië.
(Speciale correspondentie.)
DABDO (Noord Abessynië), November
Dabdo! Twee maanden geleden zou ik niet
gedroomd hebben, dat ik hier slapelooze
nachten op mijn bed zou doorbrengen met
aanvallen van malaria. Den dag, voordat ik ziek
werd, verkeerde ik in een opgewekte stemming,
want we waren van plan onzen geheimen ka-
ravaantocht naar de Setit vroeg in den mor
gen voort te zetten. Maar toen was alles ineens
veranderd. Ik had een hooge temperatuur en
lag te rillen onder de Afrikaansche zon. Mijn
metgezel stelde de diagnose:
„Je hebt malaria, ouwe jongen."
De kameelen beleefden de p'ootste verras
sing van hun leven, want zü behoefden zeven
dagen lang niets anders te doen dan te grazen.
Ik werd in die dagen zwakker en zwakker,
zwaar geteisterd door koorts en volgestopt
met kinine, die ik op gezette tijden moest „ver
werken".
De sympathie, die de Abessyniërs voor mij
koesterden, trof me bijzonder. Zoodra zij ver
nomen hadden, dat de „ferentsji", vreem
deling, „amama", ziek was, kwamen zij aan
mijn ziekbed en toonden al hun medeleven
voor mijn toestand, want ook zijzelven hebben
voortdurend van dit kwaad te lijden in de
maanden October en November, vlak na het
regenseizoen, wanneer de malariamuggen de
dorpen stormenderhand bezetten.
De aanvallen duren niet zoo heel lang en ik
kon spoedig weer opstaan en mijn eerste offi-
cieele bezoek afleggen bij den „shum", den
burgemeester van het dorp. Hij is een oude,
afgeleefde Amhara, die zooveel van de mala
ria te lijden heeft gehad, dat hij gewoon is aan
het bed gekluisterd te liggen en zich abnor
maal voelt, als hij geen koorts heeft
Dabdo is een vreedzaam dorpje. In zijn drie
dozijn „tukuls" leven ongeveer honderdvijftig
Abessyniërs, die zich niets van den oorlog aan
trekken. Hier ben ik tot het besef gekomen,
dat het land over groote reserves aan man
schappen beschikt, want de algemeene mobili
satie heeft de manlijke bevolking van Dabdo
onaangeroerd gelaten en strekte zich tot hier
uit. Iedereen verricht als gewoonlijk zijn da-
gelijksche bezigheden. Hetgeen in dit land be-
'teekent, dat zij niets doen. De vrouwen ver
richten al het werk. 's Morgens drijven zij de
zeboes naar de verre weiden, vervolgens ver
zorgen zij de kinderen in iedere hut hoort
men pasgeboren kinderen jammeren en
tenslotte bereiden zij het primitieve voedsel.
Dan is hun dagtaak klaar. De mannen brengen
den dag door met praten leunend op hun ge
weren, die nooit geladen zijn, en schreeuwen
en gesticuleeren daarbij zoo heftig, dat ze mij
dikwijls schrik aanjagen, wanneer er toch over
heel onschuldige onderwerpen als het weer en
den oogst gesproken wordt.
Zondags doen ze zoo mogelijk nog minder
dan anders. Een kist wordt naar buiten ge
bracht en tegenover de hut van den shum ge
zet, de mannen gaan er omheen zitten en
spelen een volledig Europeesch kaartspel. Al
den tijd, dat er gespeeld wordt hooren we het
geratel der geweren uit de richting van de
Setitrivier, maar deze mannen laten zich daar
door niet van hun stuk brengen en als ze zich
opgewonden toonen komt dat uitsluitend van
wege het spel.
Er heerscht een vreedzame atmosfeer in
Dabdo, die een scherp contrast vormt met het
geknal in de verte, dat mijzelf heel wat meer
verontrust dan de Abessyniërs, wier bloedver
wanten daar gedood worden
Ik heb mij dikwijls over hun kalmte verwon
derd. vooral daar ik weet. dat er met hen geen
houden meer aan zal zijn, wanneer het wer
kelijke besef van den Italiaansch-Abessyni-
schen oorlog tot hen doordringt. Later ben ik
tot de conclusie gekomen, dat die rust uit on
wetendheid voorkomt. De inboorlingen hebben
een wonderbaarlijk kinderlijk gemoed. Zij
weigeren eenvoudig in slecht nieuws te geloo-
ven. maar als een rondreizend Abessynisch
koopman een goede tijding brengt, leven ze
daar weken op.
In Dabdo heeft men het bericht verspreid,
dat de Abessyniërs over de geheele linie suc
cessen boeken. Nauwkeurige bijzonderheden,
aantallen en data worden gegeven en men
vertelde mij bijvoorbeeld, dat de Abessyniërs
de Italianen een zware nederlaag hadden
toegebracht in de provincie O gaden en al ze
ven kilometer in Italiaansch Somaliland wa
ren doorgedrongen. Geen zes en geen acht
kilometer, maar op den kop af zeven! En zij
geloofden dat alles van a tot z! Als ik alles
wat de Abessyniërs mij vertelden, geloofd
had, zou ik groote Abessynische overwinnin
gen en een zegepralenden opmarsch naar
Asmara hebben moeten melden. Maar ik be
schik over betrouwbare informatiebronnen
en denzelfden dag, dat men mij van de over
winning in Ogaden vertelde, vernam ik de
waarheid: de Abessyniërs hadden een ern
stige nederlaag geleden. Ik gaf geen rucht
baarheid aan die mededeeling, want zoolang
de mannen aan het kaartspelen waren, was
ik buiten gevaar, maar zelfs bij het spel had
den ze de geweren naast zich en ofschoon ik
wist, dat ze óf geen kogels hadden óf kogels,
die onbruikbaar waren, voelde ik die wapens
als een symbool, want de Abessyniër staat
altijd klaar om te vechten. En als hij vecht
vergeet hij alles in zijn strijdlust en is het
hem om het even of hij doodt of gedood
wordt.
Maar Dabdo lag buiten de gevechtslinie,
het kaartspel ging voort en het geratel der
geweerkogels scheen niet te willen ophouden.
De zon scheen brandend en ik was erg ver
zwakt door de koorts. Plotseling werd mijn
oor getroffen door een geluid, dat ik nog
nimmer van te voren gehoord had. Eerst
meende ik, dat het een auto was, maar spoe
dig besefte ik. dat een auto onmogelijk de
nauwe karavaanwegen zou kunnen passee-
ren. Het moest een vliegtuig zijn, zelfs meer
dan een!
De Abessyniërs vergaten hun spel in een
oogwenk en gaven op allerlei manieren
uiting aan hun opwinding. Ik zag hun ont
steltenis voor de eerste maal. zooals ze daar
met hun armen stonden te zwaaien en
schreeuwden en met hun scherpen blik den
hemel afzochten. Zij wisten al het een en
ander van vliegtuigen en ofschoon ze nog
nooit een vliegtuigmotor hadden hooren ron
ken begrepen ze, dat deze „stem van den
hemel" slechts van een vliegmachine afkom
stig kon zijn. Zij begrepen ook. dat deze
vliegtuigen dood en verderf brachten en dat
de strijd, die een paar minuten geleden nog
ver verwijderd was geweest, thans een on
middellijk gevaar voor hen geworden was. Zij
maakten zich oogenblikkelük gereed voor het
gevecht om de vliegtuigen in de lucht aan te
vallen en verbeeldden zich. dat ze dat met
hun eigen geweren konden doen.
Het gebrom der motoren kwam naderbij
en lk moet toegeven, dat zich voor het eerst
sedert miin reis een onaangename sensatie
van mii meester maakte.
Ik had dikwijls luchtbeschermingsoefenin
gen bijgewoond en een gasmasker had ik
meegenomen op reis. Maar ongelukkigerwijs
lag het heelemaal onder in mijn koffer, om
dat ik de Abessyniërs niet noodeloos angst
had willen aanjagen. Ik trachtte mij te her
inneren, wat ik van de oefeningen had op
gestoken er. bepeinsde hoe ik dat den men-
schen hier kon bijbrengen.
Zouden wij gebombardeerd worden met
gas- of explosieve bommen? Dat was het
vraagstuk, waarvoor ik mij geplaatst zag. En
terwijl we daar nog steeds stonden te deli-
bereeren verscheen het eerste toestel van
achter een nabijzijnden berg, een stipje aan
den hemel.Ik kon niet uitmaken, of het
een groote of een kleine machine was en of
zij inderdaad tot de Italiaansche luchtmacht
behoorde.
De zoon van den shum was de eerste, die
het toestel ontdekte en daarna was ik ge
tuige van een luchtafweermanoeuvre a la
AbessyniëIk had eenigen tijd van te
voren gelezen, dat de keizer nieuwe verorde
ningen bij luchtaanvallen had uitgevaardigd,
maar die decreten golden blijkbaar
alleen voor Addis Abeba, Dabo wist in ieder
geval niets van noodige voorzorgsmaatregelen
tegen luchtaanvallen af en het zelfde geldt
voor alle andere dorpen. De shum, die voor
het oogenblik alles van zijn malaria en andere
narigheden vergat, werd een en al activiteit
en liet oogenblikkeiijk een signaal op de trom
pet geven. Het was de eenige trompet van
het dorp en zij was juist een paar dagen van
te voren gerepareerd. De mannen, die overal
in het dorp verspreid hadden gezeten, kwa
men in gestrekten draf op de hut van den
shum oeloopen en binnen enkele minuten
stonden daar alle honderdvijftig inwoners
van het dorp bijeen. De vliegtuigen zouden
hier een gemakkelijke en economische taak
gehad hebben, want een enkele bom zou vol
doende zijn geweest om de geheele gemeen
schap van Dabdo op te blazen.
Een tweede en een derde machine ver
schenen. Zij vlogen zeer hoog en plotseling
begreep ik, dat ze niet de minste notitie van
Dabdo namen. Het gevaar was voorbij, maar
niettemin vond ik het mijn plicht de bevol
king uit te leggen, wat zij in geval van een
aanval hadden moeten doen. Ik verzocht hun
dekking te zoeken in het struikgewas en hoe
veelheden water en zand mee te nemen ter
bescherming tegen het gas. alsmede doeken,
die ze tegen den mond moesten houden om
het effect van het gifgas te verminderen.
Al mijn verzoeken en bevelen werden ge
negeerd. De groep wilde niet uit elkaar gaan
en de mannen, die in de opwinding van het
oogenblik vergaten, dat zij niet over kogels
beschikten, richtten hun geweren naar de
vliegtuigen.
Tezelfdertijd vlogen de toestellen snel over
het dorp heen
Latër kwam ik er achter, dat
ze alleen maar bezig waren het land achter
de Setitrivier te verkennen om te zien over
heoveel reserves dedjaz Ayeloe, die met zijn
troepen achter <ien Setit gelegerd is, be
schikte. De vliegtuigen hebben later een paar
bommen geworpen op het struikgewas, nabij
de Setit om zoo het dorre gras in brand,,
steken. Dit gras heeft wekenlang den Italiaan
schen opmarsch belemmerd en hoewel de
Abessyniërs het gras gewoonlijk zelf weg
branden, hebben ze dat dit jaar niet gedaan
om aldus een hindernis voor het oprukken
der Italianen op te werpen.
Dabdo is omgeven en aan he gezicht ont
trokken door het z.g. negerkoren en de lange
stengels van deze graansoort hadden het dorp
voor de vliegers verborgen gehouden.
Het durude lang, voordat de Abessyniërs
weer in hun hutten terugkeerden. Ik trachtte
het initiatief te nemen en een kleine lucht
beschermingsoefening in elkaar te zetten,
maar zoodra zij zich weer in hun tukuls be
vonden waren ze niet alleen alles over de
vliegtuigen, maar ook mijn instructies ver
geten.
Slechts een paar honderdduizend Abes
syniërs hebben eenig benul van de maatrege
len. die bij een luchtaanval getroffen moeten
worden. Millioenen nemen geen enkelen voor
zorgsmaatregel bij de nadering van vliegtui
gen, zij vergemakkelijken zelfs de taak van
het bombardementvliegtuig door hun kinder
lijk gemis aan overleg en de bescherming is
juist daar het zwakst, waar het gevaar het
grootst is.
Overigens is Abessynië bijzonder actief in
de lucht. De Italiaansche vliegtuigen zijn
niet de eenige toestellen, die hun activiteit
toonen, want de acht Abessynische machines
zijn voordurend aan het werk. Deze verrichten
evenwel alleen koerierdiensen. Door inten
sieve oefeningen hebben de piloten daar een
groote handigheid in gekregen en de keizer
maakt er een dankbaar gebruik van om zijn
orders en andere telegrammen naar de com
mandant over te brengen en hun antwoor
den te onvangen.
Zoo is de positie wat den toestand in de
lucht betreft en al heb ik op den sensatlo-
neelen Zondag in Dabdo nog geen trouw beeld
van he echte gevaar gezien, in ieder geval
heb ik een interessant inzicht gekregen van
de primitieve „luchtafweer" in Abessynië.
(Copyright A.B.C. Press Service)
LADISLAS FARAiGO.
Emile Francqui overleden.
Te Brussel is Zaterdag op 72-jari-
gen leeftijd overleden de Belgische
oud-minister van financiën Emile
Francqui.
Emile Francqui is zijn loopbaan begonnen
in de Belgische Congo, waar hij als leider van
een militaire expeditie een aantal stamhoof
den heeft onderworpen. Nadat hij achtereen
volgens de posten van consul te Hankau en
consul-generaal te Sjanghai had vervuld, werd
hij in 1912 benoemd tot directeur van Société
Générale de Belgique, in welke functie hij zich
als een financier van groote bekwaamheid ont
popte. In 1926 kwam Trancqui in het toenma
lige kabinet om zijn medewerking te verleenen
aan de stabilisatie van den franc, die de goud
basis had verlaten. In het afgeloopen jaar
kreeg Francqui zitting in het kabinet-Theunis
dat, zooals men weet, vergeefsche pogingen ge
daan heeft den franc voor den val t» behoe
den.
Francqui heeft zich bovendien zeer verdien
stelijk gemaakt als beschermer van weten
schappelijke instellingen en op het gebied der
bestrijding van tropische ziekten en kanker.
