IBIS SHAG
(obbelmsfin
lekker... ns
1
Rubriek voor Vragen.
DONDERDAG 12 DECEMBER 1935
H A A" R E M'S D X GBÏAD
Josephine Butlervereeniging.
Lezing over den Vrouwenhandel.
VOORDEN-
Woensdagmiddag drie uur waren de leden
van de Josephine Butlervereeniging in het
Remonstranten huis aan de Wilhelminastraat
bijeen gekomen om te luisteren naar mej.
Louise C A. van Eeghen. secretaresse van
den Internationalen Vrouwenraad, die een
tering zou houden over het onderwerp: „De
moeilijkheden van den Volkenbond bij de
bestrijding van den handel in vrouwen."
De voorzitter moest echter tot zijn leedwe
zen mededeelen. dat mej. Van Eeghen door
familie-omstandigheden verhinderd was,
aan haar voornemen gevolg te geven. Geluk
kig had het bestuur Mr. A. de Graaf uit
Zeist bereid gevonden, ditzelfde onderwerp
te behandelen, waarvoor de voorzitter hem
dank bracht.
Om de moeilijkheden van den Volkenbond
ialdus spr., te begrijpen, is een kort
overzicht van de wording van dit werk on
misbaar, immers de leek op dit gebied zal
allicht vragen: wat heeft eigenlijk de Vol
kenbond met dit werk te maken9 Wanneer
eerstdaags ook in den Volkenbond de bezui
niging aan de orde zal moeten komen, dan
zal het niet aan stemmen ontbreken, die
voorstellen, dit alles als overtollig maar op
te ruimen.
Het is ongetwijfeld de invloed van Alexan
der Coote, op wiens initiatief de internatio
nale vereeniging tot bestrijding van den han
del in vrouwen werd gesticht, toen nog van
den handel in blanke slavinnen genoemd,
die er den Volkenbond toe bracht ook
dit wereldvraagstuk als niet minder belang
rijk dan de bestrijding van den handel in
opium op het programma te plaatsen. Zelf
heeft Coote de verwezenlijking van dit plan
niet beleefd, want hij stierf in 1920 en in dat
Jaar werd ook de Volkenbond opgericht, maar
de oprichting van deze speciale commissie
van advies met een vast secretariaat in Ge
neve kwam eerst tot stand, nadat op uitnoo-
diglng van den Volkenbond in Juli 1921 een
congres van de vertegenwoordigers van de
regeeringen der landen, die deel uitmaakten
var. den Volkenbond betreffende de gemeen
schappelijke internationale bestrijding door
die regeeringen, had plaats gehad Dit con
gres werd gepresideerd door den Belgischen
senator Levy Onze regeerine was vertegen
woordigd door spreker, bijgestaan door den
deskundige op koloniaal gebied, mr. F. M. G.
van Walsum.
Reeds terstond deed zich een moeilijkheid
voor. nl. of het vraagstuk van de officieele
huizen van ontucht en van de reglementee-
ring van de prostitutie in debat zou worden
gebracht De Nederlandsche delegatie stelde
voor bestudeering van de verhouding van dit
reglementeeringsstelsel tot den bedoelden
handel. Dit werd toen door de meerderheid
verworpen. Men vreesde de Tegeeringen van
de landen, waar dit stelsel nog heerschte, te
krenken. Intusschen, het verlangen van de
kennis der waarheid in deze was te sterk.
Reeds het volgend jaar in de eerste der jaar-
lijksche bijeenkomsten van de commissie van
advies, bestaande uit vertegenwoordigers van
eenige regeeringen en van groote interna
tionale vereenigingen tot bescherming van
vrouwen en kinderen werd dit vraagstuk als
nummer een op het programma geplaatst,
om er verder niet meer van te verdwijnen.
Jaarltiks werd aan alle regeeringsvertegen-
woordigers en aan die van de particuliere
vereenigingen gevraagd, hoe het in hun land
op dit punt stond en welke de invloed van
dit regeeringsstelsel op den handel in vrou
wen was.
Tenslotte besloot de Volkenbond in 1925
een groote enquête te houden door een com
missie van experts (in wier dienste-, een aan
tal geroutineerde Amerikaansche detectives
zouden worden gesteld) naar den toestand
en de oorzaken van den handel in vrouwen
en kinderen in Europa en Amerika, vooral
Zuid-Amerika.
Een uiterst belangrijk en omvangrijk rap
port verscheen in 1927. Een van de merk
waardigste resultaten dat niet naliet grooten
indruk op den geheeien Volkenbond te
maken, was dat de commissie tot het resul
taat kwam, dat de hoofdoorzaak van den in
ternationalen vrouwenhandel was het stelsel
van de reglementeering der prostitutie en van
de officieele huizen van ontucht. Tot het
zelfde resultaat kwam een geheel nieuwe
commissie, die door den Volkenbond in 1931
benoemd werd voor een zelfde onderzoek in
geheel Azië. Het even omvangrijke en be
langrijke rapport, verscheen in 1933. Voor ons
land was hel oorde:! over Neder'.andsch-Indië
(geen Nederlander had zitting in deze com
missie) zeer bemoedigend, daar hier de toe
standen het gunstigst werden bevonden, wat
toegeschreven werd aan de afschaffing van
de reglementeering en de daarmee gepaard
gaande bestrijding van den handel, begonnen
in 1915.
Sindsdien is de commissie voortgegaan om
den Volkenbond te adviseeren, zich te wen
den tot alle regeeringen, met den raad, na
te gaan of het bedoelde stelsel een oorzaak
is van vrouwenhandel. De moeilijkheid, die
zich thans voordoet, is dat de wensch om de
souteneurs streng te straffen, wordt tegen
gewerkt door die regeeringen, waar de of
ficieele huizen van ontucht nog zijn.
Intusschen is het niet twijfelachtig, dat het
stelsel overal zal verdwijnen, al kan het lang
duren.
Met het verdwijnen van het stelsel en het
sluiten der officieele bordeelen is nog aller
minst een ideale toestand op moreel gebied tot
stand gebracht. Dit weten wij zeer goe-d in ons
land, Engeland en in de Scandinavische lan
den, maar de beschaving is in die landen zeer
zeker een heel stuk vooruit gegaan.
Het breken met dit stelsel in verschillende
landen beteekent breken met de rest van
vrouwenslavernijDat dit zelfs in landen als
Japan geschieden gaat, waar deze opvatting
van de vrouw zoo diep was geworteld, dat
ook daar een regeringsontwerp gereed ligt,
dat met dit stelsel breekt, is verrassend.
Achteruitgang ziet men helaas in Duitsch-
land, waar tegen den wensch van de regeering
in toch bordeelen in groote steden weer ge
opend zijn, en in Frankrijk, waar vooruitgang
(in 14 steden) en achteruitgang (in 60 steden)
tegen elkaar worstelen, terwijl in Spanje
daarentegen na 25 jaar worstelen een nieuwe
wet tot afschaffing der reglementeering ge-
reed ligt. Moge de beteekenis van het hoog
houden van den eerbied voor de vrouw door
den man en van den eerbied van de vrouw
voor zich zelf als een voorwaarde voor be
schaving en menschengeluk overal doordrin
gen.
De rede van den heer De Graaf werd met
groote aandacht gevolgd.
VOOR DE PUP
-KANTONRECHTER
Botsing in de Tempeliersstraat.
Op 10 November was een auto. die uit de
Van Edenstraat kwam door een auto, die in
de Tempeliersstraat reed aangereden. Deze
zaak kwam vandaag voor den Haarlemschen
kantonrechter. De bestuurder van de auto uit
de Van Edenstraat verklaarde, dat hij lang
zaam laad gereden en dat hij een auto uLt de
Tempeliersstraat had zien komen, die welis
waar van rechts kwam, maar die nog 30 of
40 meter weg was, zoodat hij dacht voor te
kunnen gaan. De van rechtskomende aut-o
bleek evenwel zeer hard te rijden. Een botsing
volgde.
Eenige getuigen verklaarden, dat de aanrij
dende auto met 'n vaart van ongeveer tachtig
kilometer had gereden, hetgeen den kanton
rechter de opmerking ontlokte, dat dat krank
zinnig was bij een dergelijk gevaarlijk kruis
punt. Een der getuigen had dat ook tegen de
dame gezegd, die achter het stuur had geze
ten, doch die was voor deze opmerking blijk
baar niet vatbaar geweest, want „ze kon niet
anders dan schelden en vloeken."
De ambtenaar vroeg tegen den bestuurder
van de aangereden auto, die geen voorrang
had verleend ontslag van rechtsvervolging. De
kantonrechter sprak hem vrij.
Hierop hield de ambtenaar zijn requisitoir
tegen de bestuurster van de aanrijdende auto.
Hij achtte een dergelijke manier van auto
rijden ontoelaatbaar zelfs wanneer van de
door cïe getuigen opgegeven snelheid iets af
ging. Hij eischte daarom f 30 boet-e of 10 da
gen hechtenis met ontzegging van de bevoegd
heid tot het besturen van auto's voor den tijd
van zes maanden.
De kantonrechter wilde een gevoelige straf
opleggen. Hij maakte er derhalve f 40 of 20
dagen van. maar achtte tijdelijke intrekking
van het rijbewijs niet noodzakelijk.
De melkboer, die vleeschwaren, vermi
celli en peulvruchten verkocht.
Ook werd de zaak behandeld tegen een
melkhandelaar. die in zijn winkel ook vleesch
waren, vermicelli en peulvruchten ten verkoop
had liggen, het eerste bijartikel onverpakt,
de twee laatste soorten levensmiddelen wel
ingepakt.
Dit was, naar de ambtenaar zeide, over
treding van de warenwet. Het moge waar
zijn, dat plaatselijk aan sommige winkeliers
de verkoop van bij artikelen als deze is toe
gestaan. maar dat neemt niet weg, dat het.
in strijd met de warenwet is. Hij wilde daar
om een lichte straf etéchen, die evenwel toch
als waarschuwing moest worden opgevat en
vroeg f 5 of 3 dagen. De raadsman van den
melkslijter toonde aan de hand van gegevens
aan, dat het niet de bedoeling van den wetge
ver is geweest den verkoop van dergelijke bij-
artikelen te verbieden, omdat vele kleine win
keliers er nog eenigszins een redelijk bestaan
door kunnen krijgen. In 1931 hebben de col
leges van B. en W. de bevoegdheid gekregen
in afwijking op de wet van 1930 uitzonde
ringen toe te staan, welke in andere gemeen
ten worden toegepast. In dit geval bleef wel
iswaar een formeele overtreding bestaan, doch
spr. hoopte, dat de kantonrechter in dezen
o.a. rekening zou willen houden met het von
nis van den Haagschen kantonrechter, die in
een dergelijk geval den verdachte vrij sprak.
De kantonrechter deed uitspraak en ver-
ROOKT IBIS EN GÉÉN ANDERE SHAG
(Adv. Ingez. Med.)
oordeelde den melkhandeiaar tot f 1 of 1 dag,
maar voegde er aan toe, dat er over deze
kwesties overleg zal worden gepleegd met den
keuringsdienst voor waren.
De orgeldraaier, die niet op zij
ging.
Op den Scheepmakersdijk alhier had 7N ovem
ber een orgel gestaan aan den rechterkant
van den weg en bij dat orgel had een man
gestaan die draaide en bijna klaar was met
het wijsje. Toen was er een vrachtauto geko
men, die er langs wilde, doch er niet langs
kon omdat de orgelman in den weg stond en
deze had, naar hij .later zeide, het wijsje even
uit willen spelen. De bestuurder van de
vrachtauto had signaal gegeven, toen ge
remd en nog eens getoeterd, maar zonder re
sultaat. Daarna was hij langzaam vooruitge
reden en had naar de orgelman en andere
getuigen verklaarden het orgel geraakt, waar
door dit met het wiel over de voet van den
orgeldraaier was gereden, met als gevolg een
blauwe pijnlijke voet. Een paar andere ge
tuigen verklaarden, dat het orgel niet geraakt
was. maar een van hen had toch een
schreeuw gehoord, van den orgelman afkom
stig. De kantonrechter vond het niet zooals
het- hoort dat de orgelman met zijn orgel
den weg had versperde maar dat was een
tweede hoofdstuk. De bestuurder van de auto
had zich moeten bedwingen en wat meer ge
duld moeten toonen. Hij had niet zijn eigen
rechter moeten willen zijn. Dat vond de
ambtenaar ook. Hij eischte tegen den be
stuurder f 8 of 4 dagen, waarvan de kanton
rechter maakte f 5 of 3 dagen.
De orgeldraaier kwam er ook niet zoo maar
af.
Hij had niet dan weg mogen versperren en
het verkeer belemmeren, te meer waar de
straat ter plaatse nauw en even verder op
breeder was.
De ambtenaar van het O. M. vroeg tegen
hem f 5 of 5 dagen.
De kantonrechter veroordeelde hem tot f 3
of 3 dagen.
Sealtiel en het gezelschap
„De Lach".
Kerstconcert C. O. V.
Schouwburg Jansweg.
Sealtiel, de man met de razendsnelle vingers
en het wonderbaarlijke geheugen, over wien
wij reeds vroeger in deze week schreven, heeft
gisteravond met de overige leden van het ca
baretgezelschap „De Lach" zijn eerste voor
stelling in den Schouwburg aan den Jansweg
gegeven. Het was jammer, dat de zaal slechte
dun met toeschouwers gezaaid was, want wat
de Zwitsersche virtuoos laat zien, is een groo-
tere belangstelling ten volle waard. Overigens
kan gezegd worden: Sealtiel kwam, zag en
overwon. Hij demonstreerde zijn frappante
kaartenhandigheidjes. gaf college in de zak
kenrollerij, toonde zijn vaardigheid met de
teekenstift en bracht bovenal zijn publiek in
verbazing met zijn ongelooflijk geheugenwerk.
Natuurlijk had Sealtiel voor verschillende van
zijn scènes de medewerking der toeschouwers
noodig en even natuurlijk wist hij deze als
dankbare slachtoffers voor zijn zakkenrollers-
practijken te gebruiken. Van enkelen dezer
„assistenten" zag hij kans zoowat alles onge
merkt in beslag te nementot horloges
toe! Uit alle zakken van den heer Sealtiel kwa
men de geconfisceerde voorwerpen te voor
schijn en met een gracieus gebaar stelde hij
ze den eigenaars na afloop weer ter hand.
Een aardig onderdeel van Sealtiel's program
ma vormt de uitdaging, die hij tot de toe
schouwers richt en waarbij ieder in de gelegen
heid is zijn geestelijke krachten met die van
Sealtiel te meten. Er was een prijs uitgeloofd
voor dengene, die hem zou troeven, maar nie
mand zag gelegenheid dien prijs te bemach
tigen
Het optreden van Sealtiel wordt afgewis
seld door korte cabaretnummertjes van het
gezelschap „De Lach", bestaande uit de dames
Truus Keilen. Elsa du Bree en de heeren Geor
ge du Bree. Ferry de Rooy en Pierre Dries-
sen. In het vocale gedeelte is George du Bree
de sterke kracht. Hij beschikt over een goed
stemgeluid en weet zoowel een Italiaansche
aria als een eenvoudig levensliedje op de juiste
wijze te vertolken. Ook in het grappige schetsje
van den verliefden jongeman is hij uitstekend
op dreef. Ferry le Rooy en Truus Keilen zor
gen voor de traditioneel wijsjes, waarvan het
refrein door het publiek meegeneuried of
gebruld mag worden. In een tweetal tooneel-
stukjes beleven wij respectievelijk een huise
lijke ..tragedie" om een televisieapparaat en een
geestig tafereeltje bij een waarzegster, waarbij
we Ferry de Rooy in een vermakelijke travesti-
rol zien. De muzikale illustratie der verschil
lende tafereelen berust bij Pierre Driessen, die
zijn taak met veel „Schwung" verricht.
NATIONALE CHRISTEN GEHEEL
ONTHOUDERS VEREENIGING.
Bovengenoemde vereeniging houdt Vrijdag
13 pecember een Propaganda-avond in het
Gebouw van Chr. Belangen in de Colenso-
straat. Hieraan verleenen medewerking „De
Schakel", de J.C G.V.B. en de „Hoop der Toe
komst". Het programma vermeldt sprekers,
zang, muziek en declamatie. Dr. M. v. d. Voet
zal een slotwoord spreken.
FRYSK SELSKIP „GYSBERT JAPICX"
Het Frysk Selskip „Gysbert Japicx" geeft op
14 December a.s. een voorstelling in den
Schouwburg aan den Jansweg.
Opgevoerd wordt „Frisco", van E. Zandstra.
Na afloop wordt gedanst.
COÖP. BOUWVEREENIGING
„DE EENDRACHT" U.A.
Dinsdagavond hield bovengenoemde ver
eeniging in het gebouw „Olympia" een leden
vergadering, welke onder leiding stond van
den heer J. C. Hoge. De penningmeester, de
heer H. van Brederode, bracht het jaarverslag
over het ziekenfonds uit, dat een kassaldo
aangaf van f 92. Besloten werd de week waarin
de Kerstdagen vallen een vrije week huur te
geven.
Op voorstel van het bestuur werd f 3000
beschikbaar gesteld voor uitloting der geld-
leening.
Een bedrag van f300 werd beschikbaar ge
steld voor binnenschilderwerk.
door Henry A. Th. Lesturgeon.
De loterij in Engeland.
De directie van de Engelsche loterijen zou
zonder spot het devies „Sic itur ad astra".
kunnen voeren (Zoo komt men tot eer en aan
zien). Want de grootheid van Engeland en het
aanzien van een wereldstad als Londen is voor
een niet gering deel te danken aan de loterij.
Laten we dadelijk, tot eer van de Engelschen
zeggen, dat ze door de eeuwen gegokt hebben
met de grootheid van hun land meer als doel
dan uit persoonlijk winstbejag. De Britten heb
ben het als een nationale eer beschouwd om
hun loterijen te doen slagen.
Pas in 1569 verscheen de eerste loterij in
Engeland en onder de regeering van Koningin
Elisabeth werd ze meermalen herhaald om den
Staat ter hulp te komen. In heel Engeland wer
den dan affiches aangeplakt, waarop een
beeld van Londen en een van de Sint-Paul-
Kathedraal, daarboven de Engelsche kroon en
er onder het doel waarvoor de gelden zouden
worden besteed. Meestal was het voor haven
werken. Het hoofdlot was 5000 pond, waarvan
3000 in specie werd uitbetaald en de rest in
zilver vaatwerk, tapijten of kleeren. Dat het
succes groot was moge wel hieruit blijken dat
de „lecture" (trekking) drie dagen duurde.
James I schreef een andere loterij uit om
de kosten voor groote aanplantingen in Vir
ginia en andere Britsche koloniën te kunnen
bestrijden en Charles I besteedde de winsten
om Londen van behoorlijk drinkwater te voor
zien. In den tijd van Cromwell werd wederom
een loterij gehouden om in Ierland wegen te
kunnen aanleggen. De trekking had plaats in
Grocer's Hall en duurde vier dagen. In afwij
king met andere landen heeft- de Engelsche
staat dadelijk de heele organisatie van lote
rijen op zich genomen en niet toevertrouwd
aan particulieren. Vandaar ook verklaart zich
het groote succes waarmede de eene loterij op
de andere volgde. De spelers werden correct
betaald en ze zagen, met eigen oogen, hoe de
„gok-duiten" nuttig werden besteed. In 1736.
voor den bouw van de Westminster-brug. had
de loterij van 125.000 loten elk van vijf pond
zoo'n doorslaand succes, dat het Parlement
geen oogenblik aarzelde om een andere loterij
vlak daarop te doen volgen, teneinde het werk
te kunnen voltooien. En héél de beschaafde
wereld mag de Engelsche loterij wel zegenen,
wanneer men bedenkt, dat de 300.000 pond,
welke de loterij van 1753 opbracht besteed
werden teneinde een begin te maken met het
aanleggen van een kunst-verzameling: het
was het begin van het British Museum!
Het rad van het Fortuin had goed gedraaid!
Het verlote meisje uit Brunswijk.
Ook in de Nederlandsche couranten van be
gin 1818 verscheen een wonderlijke adverten
tie: men zou een jong meisje van twee-en-
twintig lentes en die een bruidsschat van tien
duizend gulden meebrachtverloten. Men
noemde haar Fraulein Fortuna. Gegadigden
geliefden slechts 75 cent aan een bepaald
bureau in Brunswijk te zenden; per omgaan
de zouden ze een lot ontvangen benevens een
portret van de Fraulein. Ook in de voornaam
ste Fransche, Engelsche en Italiaansche bla
den verscheen deze min of meer sensationeele
annonce en duizenden stuurden 75 cent en in
derdaad ontvingen ze ook een lot en een por
tret van een beeldschoon „süsses Madl". Het
daarbij gevoegde verhaal was bepaald hart
roerend. Fraulein Fortuna was verloofd met
een jongen man, die haar ineens had laten
zitten om met een andere te trouwen en uit
wraak stelde zij zich nu beschikbaar om ver
loot te worden. Een maand lang wordt in alle
landen over niets anders gepraat dan over
deze zeer speciale loterij. Alsof het lekkere
koekjes waren zoo worden de loten verkocht.
Sommigen protesteeren uit naam van de „mo
raal", maar men legt hun het zwijgen op. Ein
delijk laat het Brunswijksche bureau, door
middel van de couranten, waarin was geadver
teerd weten, dat het honderd-duizendste lot
is verkocht en dat men weldra zal over gaan
tot de trekking. De uitslag wordt bekend ge
maakt; de gelukkige winner is een apotheker
in Dresdendie zich echter in het minst
niet enthousiast toonde, daar hij zelf al ver
loofd was. Op zekeren dag had ook hij, uit de
grap. tezamen met vrienden, een lot genomen,
er niet aan denkend wel eens te kunnen win
nen en ineens te zitten opgescheept met een
bruid, ook al bracht ze tien duizend gulden
bruisschat mede. Maar gelukkig ontving hij
een brief van Fraulein Fortuna. Ze schrijft
hem. dat de man, die haar in den steek had
gelaten plotseling weduwnaar is geworden en
ze smeekt den apotheker om van zijn rechten
afstand te doen. Als hij er in toestemt dan be
looft ze eerlijk, dat hem door een onbekende
een bedrag van 25.000 gulden zal worden uit
gekeerd. Hij heeft slechts met een kleine ad
vertentie. waarop het woord „richtig" te
antwoorden in de kolommen van de plaatse
lijke courant. Aldus deed hij en prompt wer
den hem de 25.000 thuis bezorgd Maar de po
litie. eindelijk toch ook een beetje nieuwsgierig,
had zich op de hoogte gesteld van die loterij
kwestie. Er bleek, dat nimmer een Fraulein
Fortuna had bestaan, maar dat het heele ge
val was opgezet door drie „booswichten" die
nog niet eens tevreden waren met de 100.000
maal 75 cent, daar ze ook nog eens 300.000
valsche biljetten hadden uitgegeven, die ook
al vlot weggingen. Om tot het einde toe de co-
medie te kunnen volhouden en er nooit van te
kunnen worden beticht het lot niet te hebben
uitbetaald hadden ze den gelukkigen winnaar,
den apotheker, „eerlijk" zijn 25.000 gulden uit
betaald. De politie achtte deze ..eerlijkheid"
echter niet voldoende, maar de drie heeren
hadden den voorzorgsmaatregel genomen over
de grenzen te trekken. Op stuk van zaken wa
ren er in deze zonderlinge (zuiver historische»
loterij-affaire vier lachers: de drie boeven en
de gelukkige apotheker.
De meiskes van Perpignan.
Veertig jaren vóór de Brunswijksche verlo
ting had reeds in Perpignan een loterij plaats
gehad met een jong meisje als lot. In de Ga-
zette de France van 1773 immers lezen we het
korte bericht, dat na de mis van den Heiligen
Geest, in de stad Perpignan een loterij heeft
plaats gehad om een zeker aantal arme en
fatsoenlijke jonge meisjes uit te huwelijken".
En dood-kalm, als gold het de natuurlijkste
zaak ter wereld vermeldt de Gazette, welke
voordeelen de „loten" en „prijzen" bieden: „ze
zal geen enkel lichamelijk gebrek hebben,
d.w.z. ze zal goed gevormd zijn. een knaD ge
zichtje hebben en een goed gestel en" ook
maar niet het minste wat afschuw zou kunnen
wekken. Bovendien Is zij van een onbesproken
levenswandel".
Als men zoo iets leest begrijpt men, dat een
Robert Owen (zie H. P. G. Quack „De Socialis
ten" deel II, pag. 294) eischte: „de loterij in
welken vorm ook zij voorkomt, moet volkomen
worden afgeschaft".
In diezelfde „gelukkige" dagen van het dra
ma van Perpignan, zong men in Parijs, waai
de loterij-woede heviger dan ooit heerschte
een liedje dat „En revenant du tirage" heette.
Het is het verhaal van een armen slokker.
Pépin, die ook eens een kansje heeft gewaagd
in de loterij en die zoowaar den hoofdprijs
wint. Maar als hij thuis komt vindt hij daar
zijn vrouw dood van de emotie. En de slot
regels van dit populaire vers, dat er van ge
tuigt hoe men in die dagen (hm!) aan het
geld hing. luidt:
N'ayant plus le sou dans sa bourse
Pépin trouva sa femme au lit
Qui venait de rendre l'esprit,
J'ai perdu mon bien. mais n' importe,
Calmons, dit-il, notre douleur,
Consolons nous de ce malheur.
Je gagne assez: ma femme est morte!
Het dubbele-punt-leesteeken willen we niet
door „car" vervangen....
De organist Marcel Dupré.
Zooals reeds werd medegedeeld zal de C.O.V.
onder leiding van George Robert een Kerst
concert geven op Woensdag, 18 December a.s.
in de Gemeentelijke Concertzaal, waarbij als
solist zal optreden de vermaarde Parijsche
orgelvirtuoos Marcel Dupré, organist van de
Saint Sulpice te Parijs en professor aan het
Conservatorium, aldaar.
Marcel Dupré, die een wereldvermaardheid
geniet (hij maakte vele concertreizen zoowel
door Europa als door de Vereenigde Staten
van Amerika) heeft zich de reputatie ver
worven, de grootste orgelvirtuoos van onzen
tijd te zijn. Hij bezit uitzonderlijke gaven als
improvisator op gegeven thema's en zal daar
van ook op as. concert weer blijk geven.
Verder speelt hij werken van Bach en Handel,
alsmede een eigen compositie.
Het koor der C.O.V. zal composities zingen
van Sweelinck, Lotti, Cooper, Mendelsohn en
Diepenbrock.
DUIDELIJK GESTELDE VRAGEN
van alle Abonnés van Haarlem's Dagblad,
worden door een specialen Redacteur en
zijn talrijke medewerkers zoo mogelijk en
ten spoedigste beantwoord.
De vragen moeten worden geadresseerd
aan de Redactie, Groote Houtstraat 93, met
duidelijke vermelding van naam en ivoon-
plaats. Vragen, waaraan naam en adres
ontbreken, worden terzijde gelegd.
De namen der vragers blijven redactie-
geheim.
De antwoorden worden per auto GEHEEL
KOSTELOOS thuis bezorgd.
Alleen die VTagen, welker beantwoording
voor vele anderen behalve den vrager, van
nut kan zijn, worden tevens in ons blad ge
plaatst.
BELASTING ZAKEN
VRAAG: Ik ben dagdienstbode en verdien
ƒ5.met vollen kost. Hoeveel ink.bel. moet lk
betalen?
ANTWOORD: 9.gom. fondsbelasting.
RECEPTEN
VRAAG: Hoe maakt men vleescheroquetten?
ANTWOORD: Benoodigd voor 6 a S croquet»
ten: 125 gram koud vleesch; iy2 dL. melk of
bouillon, of jus met water; 10 gr. bloem; 20 gr.
boter; wat peper, zout, nootmuscaat en fijnge
hakte peterselie en 1/2 ei. Hak of maal het
vleesch fijn. Roer boter en bloem aan de kook,
voeg er bij kleine scheutjes het vocht bij en
blijf roeren, tot het goed doorgekookt en gaar is
(ongeveer 10 minuten). Vermeng het dan met
het vleesch en de kruiden; leg het uitgespreid op
een bord en laat het koud en bijna stijf worden.
Neem dan 1/6 of 1/8 deel ervan; geef het den
croquetvorm en werk het zoo glad mogelijk af.
Rol het door fijn paneermeel en zorg, dat er
geen barstjes of scheurtjes in zijn. Rol de cro-
quetjes dan door het halve ei. dat met 1 lepel wa
ter geklopt is en rol ze daarna nog eens door het
paneermeel. Bak ze met 3 of 4 gelijk in slaolie,
die zoo heet is, dat er blauwe damp afslaat. Zorg
dat ze geheel onder liggen. Bak ze bruin en
knappend en laat ze op grauw papier uitdruipen.
VRAAG; Hoe maakt men hazepeper? (niet
van resten).
ANTWOORD: een haas. 15 gr. zout, wat peper,
1 ons bloem, lV2 ons boter. 8 dL. bouillon of wa
ter; 1 dL. azijn: (desverkïezend 25 ex. suiker);
een paar kruidnagelen en laurierbladeren. een
stukje Spaansche peper; 1 ons uien: 2 theelepels
Maggi-aroma en 1 eetlepel Worcester saus.
Snij den haas in stukken: wasch hem, wrijf hem
in met peper en zout en braad hem in de boter
bruin (ongeveer 1/2 uur). Af en toe omkeeren.
Leg dan de stukken in een gedekte pan. Laat de
boter, de gesnipperde ui en de bloem bruin wor
den: voeg er den bouillon of het water bij; iaat
de saus even doorkoken en giet ze door een zeef
over de stukken haas. Voeg er de kruiden, den
azijn en desverkiezend de suiker bij en laat de
haas in die saus nog 1 uur zachtjes stoven. Voeg
er op het laatst nog het Maggi-aroma en de
Worcestersaus bij.
VRAAG; Hoe bereidt men Jan in den zak?
Hoe cocosmacarons?
ANTIVOORD: Jan in den zak: Benoodigd; 2V2
ons tarwemeel; 2 1/2 ons hoekweitemeel, 2 ons
krenten, rozijnen en sucade, 2 eieren, 1/2 ons
gist, y2 liter lauwe melk en wat zout.
Klop de eieren en maak er met het meel en
de lauwe melk beslag van, waar gij goed de
klontjes ultroert. Voeg er de goed gewassohen
krenten en rozijnen, die van de steeltjes ontdaan
zijn, en de gesnipperde sucade bij en het laatst
de gist die met een weinig lauwe melk is aange
mengd. Laat het beslag dichtgedekt op een lauw
warme plaats van de kachel rijzen (2 a 3 kwar
tier) en roer er dan het zout door. Intusschen
hebt gij een linnen zakje- (bvb. een kussensloopje)
met lauw water uitgespoeld en van binnen met
meel bestrooid. Doe het deeg er in; bind het zakje
dicht, maar zorg, dat er voldoende ruimte over
blijft om het deeg nog te laten rijzen. Kook de
pudding 2 a 3 uur in een pan met kokend wa
ter. maar leg een bordje onderin om het aanzet
ten te voorkomen. Probeer of de pudding gaar
is, door er een mes in te steken dat er droog
moet uitkomen. Laat hem voor den oven. zonder
zak. even opdrogen. Geef er stroopsaus, of boter
en stroop, of boter en basterdsuiker bij.
Cocosmacarons: Benoodigd; 2 eiwitten; 125
gram suiker, 150 gram gemalen cocosnoot, wat
geraspte citroenschil en ouwels.
Begin met het eiwit goed stijf te kloppen;
meng er de suiker, de gemalen cocosnoot en d,.
citroenschil door. Maak van dit deeg kleine bal
letjes. van onderen even afgeplat en plaats die
op een met ouwel bedekt bakblik. Laat ze in zeer
matig warmen oven heel licht bruin worden.
Breek na eenige bekoeling de ouwel rondom de
koekjes af.
