Een prachtige rol van
Victor MacLagien.
y&M toUtte&iassen
Smit van Rijsbergen
i/act AvGkdbteedUtp
Smit van Rijsbergen
DONDERDAG 12 DECEMBER 1935
HAARLEM'S DAGBLAD
9
FILMNIEUWi
I
Kleermakers - Zijlstraat 87 Te>e> 16963
(Adv ingez Med.)
Als Gypo Nolan In de film
,,Het Verraad".
Dublin in de bewogen dagen der republi-
keinsche woelingen, de dagen der heftige po
litieke hartstochten.
In het nachtelijk duister schuiven de don
kere schimmen der revolutionnairen door
verlaten straten, dreigende gestalten, die zich
op weg naar de geheime vergaderplaatsen
begeven, de pet over de oogen getrokken, de
hand in den jaszak en aan den revolver....
En ergens diep in een stille stadswijk komen
die sombere figuren bijeen om naar de woor
den der leiders te hooren, bevelen in ontvangst
te nemen en te beraadslagen over de toe
komst van het vaderland, dat. hun lief is en
waarvoor ze hun jonge levens in de waag
schaal wihen leggen. Deze jonge menschen
hebben elkaar een duren eed van trouw ge
zworen. In de hechte solidariteit ligt immers
hun kracht en wee dengene, die den keten
verbreekt en verraad jegens het verbond
pleegt
Dit is de sfeer, waarin de knappe Ameri-
kaansche film „Het verraad" ons verplaatst.
Hierin wordt ons de mysterieuze activiteit van
zoo'n geheim genootschap met zijn ijzeren wet
van onvoorwaardelijken trouw op treffende
wijze geschetst. Hier staan wij temidden van
die zwijgende, vastberaden mannen en hier
ook ontmoeten wij dien eene, die de ketting
verbreekt en den man, die eens zijn kameraad
was, verraadt
Victor MacLagien in de film „Het Verraad",
die Vrijdag in Palace komt.
Die eene is Gypo Nolan, een krachtmensch
van ongewoon formaat, een ruige vrijbuiter,
feitelijk volkomen ongeschikt als serieus lid
van een politieke beweging. Gypo heeft zich'
achter den revolutionnair Dan Gallagher ge
schaard. Aanvankelijk is hij goed te gebrui
ken, want hij is moedig en zijn ontzag voor
den leider is groot. Maar Gypo kan zijn onder-
wereld-allures nu eenmaal niet prijsgeven en
op een gegeven oogenblik staat hij buiten de
organisatie. De gevreesde reus zwerft als
„outcast" verder door het leven. Dan komt
het Verraad. Gypo Nolan wordt voor een ont
zaglijk dilemma geplaatst, als een plakkaat
voor hem opdoemt met den kop van een vroe-
geren makker. Twintig pond voor een simpe-
len gang naar het politiebureau. Gypo zwicht,
niet uit winstbejag, maar gedreven door zijn
groote liefde voor een jonge vrouw, die hij
uit een ellendig bestaan wil verlossen. Maar
Gypo's daad heeft zijn vroegeren collega het
leven gekost en de mannen van Gallagher ko
men om afrekening. Gypo tracht de schuld
van zich af te schuiven, doch de bewijzen
winden zich in een steeds nauwer wordende
kluwen om hem heen. Totdat hij ten langen
leste het geheime lokaal als gevangene wordt
binnengevoerd en in een wilde strafzitting
het vonnis over hem geveld wordt. Deze in
derdaad imponeerende scène, die besloten
wordt met de aangrijpende loting tusschen
drie mannen, waarvan één Gypo zal moeten
neerschieten, zou het slot van de film hebben
kunnen vormen. Dat is echter niet gebeurd,
het verhaal zet zich nog even voort en eindigt
in een wat eigenaardig, overigens zeer sen
sationeel slot, dat velen wel, anderen minder
zullen apprecieeren.
Dit laatste is evenwel een kwestie van on
dergeschikt belang. Hoofdzaak is de prachtige
sfeer van het stuk en het zeldzaam knappe
spel van Victor MacLagien. De regisseur John
Ford heeft de film op meesterlijke wijze opge
bouwd, iedere scène is een kunststukje van
camerawerk en de gebeurtenissen volgen el
kaar in een crescendo van spanning op. Daar
bij komt nog, dat het effect der verschillende
tafereelen in niet geringe mate door de sug
gestieve muzikale begeleiding verhoogd wordt.
Maar bovenal is „Het Verraad" een film van
beteekenis door de creatie, die Victor Mac
Lagien van den geweldenaar Gypo Nolan ge
maakt heeft. Dat reuzenlichaam en die prach
tige monumentale kop beheerschen de film
van de eerste tot de laatste scène. Dit is waar
lijk spel van grootschen stijl, hier staat men
tegenover een volkomen doorleefde rol, waar
een sterk-fascineerende kracht van uitgaat.
„Het Verraad" is dan ook vóór alles de film
van Victor MacLagien. Verscheidene andere
artisten-van-naam spelen in het stuk mee,
zooals Heather Angel, Margot Graham en
Preston Foster, laatstgenoemde in de fijnge-
speelde rol van den commandant Dan Gal
lagher.
Deze merkwaardige rolprent, die as. Vrij
dag in Palace komt, is de belangstelling van
het filmlievend publiek ten volle waard.
J. H. V.
HET TOONEEL.
Het Raadsel.
Zondagmiddag zal de Haavlemsche Onder-
wijzersvereeniging in onzen Stadsschouwburg
een opvoering geven van Het Raadsel, het
zangspel van Fie Behrens, dat bij de voorstel
lingen in het Gemeentelijk Concertgebouw op
de St. Nicolaasfeesten van den Ned. Onder
wijzersbond een zoo uitbundig succes heeft
gehad. Voor de kinderen, die dit alleraardigste
sprookje nog niet hebben gezien, een pracht-
gelegenheid om er nog van te genieten. Gaarne
voldoe ik aan het verzoek om deze voorstelling
aan te bevelen vooral ook. omdat aan de op
voering alle zorg is besteed en zij als geheel
ver uit gaat. boven wat doorgaans den kin
deren op het tooneel wordt geboden.
J. B. SCHUIL.
De vijfhonderdste „Boefje".
Pt" y "V Het spreekt van
zelf, dat ook Haar
lem niet wordt over
geslagen op den ze
getocht, dien Annie
v. Ees door het land
maakt ter herden
king van haar 500e
Boefje. Van die 500
mag onze stad er
zeker wel een vijf-
en-twintig op haar
rekening stellen. De
vereeniging Geloof
en Wetenschap
mocht zelfs op Vrij
dag 8 November de
serie met de 499ste opvoering afsluiten en
onze Stadsschouwburg was dien avond uit
verkocht, zooals bij de eerste voorstelling te
Haarlem.
Dat ook Dinsdag 17 December bij de feest-
voorstelling, waarvoor zich een groot comité
onder eere-voorzitterschap van den burge
meester heeft gevormd, de Stadsschouwburg
te klein zal blijken te zijn. lijkt mij wel ze
ker. Want hoe dikwijls Boefje ook is ge
speeld, het is nog allerminst ..uitgekeken".
Jan Grovers is nog steeds een der populair
ste Nederlandsche tooneelfigurendank zij
vooral Annie van Ees. die alle 50J keer met
zoon warme liefde en groot talent de rol
heeft gespeeld.
Niet alleen voor Het Rotterdamsch Hof
stad Tooneel is deze opvoering van beteeke
nis. maar ook voor Pro Juventute, aan welke
vereeniging een zeker percentage van de
ontvangsten der jubileum-voorstellingen door
Cor van der Lugt Melsert wordt afgedragen.
Het wordt dus een feestvoorstelling voor
Boefje en de boefjes. De heer Haazevoet zal
het druk krijgen deze komende dagen.
J. B. SCHUIL.
gesproken rollen elk oogenblik een hooge
piepstem laat hooren. zal wel menigeen ver
rast hebben, toen hij in een der ensemble
nummers bezitter van een krachtig en diep
geluid bleek te zijn.
De costumeering en ensceneering waren
weer verzorgd zooals men dat van Hirsch ge
wend is, en zooals hij alleen dat schijnt te
kunnen. Alle tooneelen waren een lust voor
het oog. mede doordat zijn regie steeds voor
levendigheid en voor een flink tempo zorgt.
Door een en ander dragen de voorstellingen
van dit ensemble steeds een bijzonder cachet.
Het orkest was niet sterk bezet. Misschien
hebben zich in dat opzicht bezuinigingsover
wegingen doen gelden, Hans Lichtensteln di
rigeerde volgens zijn gewoonte uit het hoofd.
Als ik nu nog vermeld heb, dat binnenkort
Fritz Hirsch hier met een nieuwe operette zal
komen, die volgens zijn verzekering uitsteken
de muzikale kwaliteiten bezit, kan ik eindi
gen met ten aanzien van „Ein Walzertraum"
Vorst Joachim's stopwoord te herhalen: „Es
war sehr schön; es hat mir sehr gefreut!"
K. DE JONG
SPORT EN SPEL
VOETBAL.
Het Nederlandsch Elftal
terug.
MUZIEK.
FRITZ HIRSCH-OPERETTE.
EIN WALZERTRAUM.
Acht jaren geleden gaf Fritz Hirsch hier een
opvoering van „Ein Walzertraum", Oscar
Straus' meest bekende operette; Woensdag
avond bracht hij een herhaling in nieuwe be
zetting en nieuwe instudeering. Ik heb beide
opvoeringen bijgewoond en in de jaren aaar-
tusschenin heel wat andere, meest naar „mo
derner" recept bereide operettes de revue zien
passeeren. En nu, bij de herhaling vair „Ein
Walzertraum" is pas goed duidelijk gebleken
hoever de muziek daarvan boven die van bij
na alle later verschenen Weener operettes
staat.
„Ein Walzertraum" behoort, wat de muziek
betreft.'tot een vorige periode, een kwarteeuw
geleden, toen de jazz en de daaruit afgeleide
gesyncopeerde muziek nog niet hun intrede
hadden gediian. O. Straus' muziek mist dus
het prikkelende, enerveerende dat de latere
producten voor een deel van het jongere ge
slacht pas genietbaar maakt, maar zij mist
eo ipso ook het schreeuwerige en ordinaire
dier producten, dat den afkeer der ouderen
opwekt. Een flinke dosis sentimentaliteit is
haar eigen; die was in den tijd van haar ont
staan heel gewoon. Men d.w.z. de jongere
men is er nu van vervreemd: maar is dat
een voordeel? Zou wat sentimentaliteit, of nog
beter: wat sentiment niet heilzaam kunnen
werken tegen de verbarbaarsching van het
muzikaal gevoel?
Dit is zeker: dat weinige der latere produc
ten een eerste reeks opvoeringen overleven.
Zij sterven en worden door andere vervangen.
Daarentegen zijn operettes als „Die Fleder-
maus" en „Der Zigeunerbaron" nog spring
levend en „Ein Walzertraum" heeft bewezen
nog een prettigen indruk te kunnen maken.
Nu mogen we Oscar Straus niet op één lijn
stellen met Johann Strauss: de in 1370 ge
boren componist van „Ein Walzertraum" is
geen genie op zijn terrein, wat de walskoning
wol was. Maar fijne, beschaafde muziek heeft
O. Straus in zijn operette gegeven, het meest
in de eerste acte, waarin het terzet (no. 3),
het slot der eerste finale (no. 5\ het aardige
melodrama en het kleine terzet no. 6 uitblin
ken, terwijl no. 4 de alom bekende Wals is, die
terstond den treffer van het stuk vormde. In
de tweede acte komt aan het slot van het
buffo-duet (no. 10) een alleraardigste en
scherpe parodie op de jazz voor, waarbij de
saxofoon loeit, de trompet gilt en meer bij-
behoorende antimuzikale geluiden vernomen
worden. De tekst laat aan de duidelijkheid
der bedoeling geen twijfel:
Der Johann und der Oscar Straus(s)
Die schenkten manchen Ohrenschmaus,
Die wussten nicht-s von dem Gekreisch.
Das uns bescheert von übern Teich;
Dies Fauchen. Slampfen nennt sich Jazz,
Das uns das Trommelfell zerplatz'.
enz.
Ik vermoed dat dit gedeelte later inge-
lascht is: het is er niet minder aardig en raak
om.
De mutaties in de samenstelling van het ge
zelschap hadden van vele rollen een nieuwe
bezetting noodlg gemaakt. Maria Eisner had
de rol van Franzi, die destijds door Friedel
Dotza vervuld werd. Het mocht een moeilijke
taak schijnen de bekoorlijke en temperament.-
i volle Friedel te vervangen: Maria Eisner
slaagde er niet alleen in. maar overtrof haar
voorgangster. Vocaal is zij verre haar meer
dere; dat wisten we van een vorig optreden,
maar zij heeft zich nu bovendien in haar actie
losgemaakt van een zekere stijfheid, die
haar spel eerst kenmerkte. De beeldschoone
en elegante verschijning was nu een en al
gratie, levendigheid en expressiviteit, daarbij
in al haar standen en gebaren van een bij
zondere distinctie. Een prima donna, waarvan
de aanblik alleen al een gang naar den
schouwburg waard is!
De rollen van Niki en Montschi, die als ik
me niet vergis, vroeger door Albert May en
Paul Harden werden vervuld, waren nu in
handen van Eric Helgar en Manfred Laske.
Eerstgenoemde is een slanke en knappe ver
schijning, en bleek een goede en krachtige
baryton te bezitten Montschi heeft geen
zangpartij. Martha Wagner voldeed wel in de
rol van Prinzessin Helene, Else Bötticher in
die van Friederike
Walther Triebei en Fritz Hirsch zagen we
met veel genoegen als het stel vorstelijke ne
ven van twijfeiachtigen leeftijd en ontwijfel
achtige imbeciliteit terug. Triebei, die in zijn
Alle spelers zeeziek.
Woensdagmorgen acht uur zou het Neder
landsch elftal met de „Batavier" te Rotter
dam aankomen. Op dat uur stond een groot
aantal belangstellenden te wachten, maar zij
werden teleurgesteld, want wegens den mist
kwam de boot vier uur te laat. Doch ook te
twaalf uur was de belangstelling heel groot.
Over de aankomst lezen we het volgende in de
N. R. Ct.:
Dames met bloemen kwamen te voorschijn,
er was een klein jongetje, gekleed in de na
tionale voetbaltenue, die een grooten krans
torste en zoo wachtte men in trappelend on
geduld op het oogenblik, dat men de spelers,
die zich op het achterdek hadden opgesteld,
kon onderscheiden.
Toen dat eenmaal geschiedde, klonk ge
juich op; de spelers zwaaiden trots met de ra-
zenhouten wandelstokken, die zij van de
Ieren cadeau hadden gekregen en even later
was er van hen niets meer te zien, opgeslokt
als zij waren in de menschen-menigte.
Deze begeleidde hen naar de douane-loods
en vandaar ging het per taxi naar hotel At
lanta, waar zij nog even konden bijkomen var-
de vermoeienissen onder het genot van een
kopje koffiie. Zij zagen allen nog wat pips,
hetgeen niet te verwonderen is, als men weet,
dat zij allen zeeziek geweest waren. Speciaal
Van Heel en Wels hadden het nog danig te
pakken.
Maar eenmaal op hun gemak, begonnen zij
te vertellen Van alles, wat zij meegemaakt
hadden en met elkaar doorleefden zij nog eens
de mooie momenten, die onuitwisbaar ge
grift staan in hun herinnering aan dit uit
stapje.
Men verlangde evenwel naar huis: het
spoorboekje kwam er aan te pas en gelijk zij
.vorige week Dinsdag bijeen gekomen waren,
vertrokken zij ook weer. -ir
Eén voor- één zochten zU hun haardsteden
weer op met een laatsten groet.
NED. ELFTAL—OOSTELIJK ELFTAL.
AMSTERDAM 11 December (A. N. P.) -
Naar wij vernemen zal op Woensdag 18 De
cember 's avonds te kwart over acht in het
Olympisch Stadion te Amsterdam een voet'
bal wedstrijd worden gespeeld tusschen een
Oostelijk elftal en een Zwaluwenteam. Dit
Zwaluwenteam zal waarschijnlijk geheel zijn
samengesteld als het elftal, dat Zondag te
Dublin heeft gewonnen. De opbrengst is voor
een liefdadig doel.
KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND
lste KL. DRIEBANDEN.
Met C. B. Koopman, die zijn titel moet ver
dedigen, konden uit de 11 overige deelnemers
aan de voorwedstrijden, geen 7 geplaatst wor
den in de finale van bovengenoemd kampioen
schap. daar er niet minder dan 5 gedegradeerd
zijn naar de tweede klasse. De volgende 7 spe
lers komen in den eindstrijd op 20, 21 en 22
December e.k. :e Rotterdam uif C B Koop
man (K.R.A.S.). kampioen 1934 1935 te Am
sterdam: A. Sengers (Rotterdam) te Rotterdam
met 0.628: J. Drukker «KRA.S.i te Amster
dam met 0.566; P. J M. Geestman (H.E.T.E Y.'
:e Amsterdam met 0.542; J H Swecring 'In-
sulinde) te Amsterdam met 0.538; D. A. de
Foeïjaeger (Sociëteit Vereeniging) te Haarlem
met 0.5267 en G. Petersen ('s-Gravenhaagsche
B.C.) te Den Haag met 0.5266.
Gedegradeerd werden: P. de Leeuw, N. Go-
bits, J. Groenteman, J. C. Wittebol en J. J. P-
Sweering.
HANDBAL
HET PROGRAMMA VOOR ZONDAG.
Voor Zondag a.s. zijn vastgesteld:
Dames
RapiditasHebe 10.15 uur
(terrein Van Oosten de Bruynstraat-
Heeren:
ConcordiaRapiditas 10.15 uur
r (terrein Kleverlaan)
LijndenZeeburg 12.15 uur
(Lijndenterrein)
De wedstrijd Concordia—Rapiditas is een
plaatselijke ontmoeting en zal wel zeer
spannend worden, daar Concordia wel revan
che zal willen nemen voor de onlangs gele
den 92 nederlaag.
KORFBAL.
HAARL. KORFBALBOND.
„OSNO".
Secretaresse P. van Teylingen, Jelgersma-
straat 39.
Zondag 8 December: geen wedstrijden ge
speeld.
Te spelen: Zondag 15 December:
Alw. Reaay-^-Osno. Aanvang 10 uur.
Terrein: van Oosten de Bruynstraat.
Aanschrijvingen volgen.
Nederlandsche ijshockey
spelers niet naar Garmisch.
Kansen van een zuiver Nederlandsche ploeg
gering.
AMSTERDAM, 11 December. Hangende
de beslissing van het Nederlandsch Olympisch
Comité betreffende de uitzending van een
Nederlandsche ij shoe key ploeg naar de Olym
pische Winterspelen te Garmisch-Parten-
kirchen, is bij het bestuur van den Neder-
landschen IJshockey-Bond een uitnoodiging
ingekomen om met het Blue Six team een
excursie te maken naar Zürich, Davos, Si
Marlt», Bern en Praag in de maand Januari
1936.
Gelet op den tijd, dien de spelers tot hun be
schikking hebben, zal deelneming aan dr
Olympische Winterspelen en aan deze excur
sie niet wel kunnen worden vereenigd. Aan
gezien de kansen van een zuiver Nederland
sche ploeg bij de a.s. Olympische Winterspe
len gering moet worden geacht, heeft het be
stuur van den Nederlandschen IJshockey-
Bond na lang beraad besloten zijn aanvrage
tot deelneming aan de Olympische Winterspe
len bij het N. O.C. in te trekken en de uitnoo
diging voor de Europa-toer. waarbij de Euro
pa-stedenbeker als inzet geldt, to aanvaarden
Deze oplossing lijkt voor alle partijen de
beste, met name ook voor de ïjshockey-sport
in Nederland, gezien het ontwikkelingssta
dium. waarin deze zich thans bevindt. De on
dervinding alsnog op te doen in het Blue-
Six-verband, zal zeer zeker het spelpeil onzer
spelers ten goede komen. Vertrouwd mag wor
den dat hierdoor onze ploeg na gedegen
oefening bij de wereldkampioenschappen in
1937 een goed figuur zal kunnen maken.
Teneinde echter het internationaal contact
in de ijshockeywereld aan te houden zullen
Jhr. Boogaert en één van de andere bestuurs
leden van den Nederlandschen IJshockey-
Bond in Garmisch het Congres van de Ligue
Internationale de Hockey sur Glacé, alsmede
de ijshockey wedstrijden bijwonen. Ongetwij
feld zullen deze heeren trachten te bereiken
dat hetzij het Canadeesche, hetzij het Ameri-
kaansche team na afloop der Olympische
Winterspelen alsnog naar Amsterdam komt.
Kleermakers
Zijlstraat 87 »ele« '6963
(Adv. ingez. Med
BILJARTEN.
WANDELSPORT.
DE WANDELTOERIST.
Heden Donderdag te 8.05 uur starten voor
een 10 K M. trainingsmarsch van het club
gebouw. Zondag 15 December te 9.30 uur aan
het gebouw Olympia.
Dokter A. Y. v. d. Meulen
gepromoveerd.
Plechtigheid in de aula van Amsterdam's
Universiteit.
Woensdagmiddag is te Amsterdam een zeer
bekend Haarlemmer en Nederlander tot doctor
in de medische wetenschap gepromoveerd. Het
was de oud-keeper van het Nederlandsche
elftal A. Y. van der Meulen, die in onze stad
gevestigd is als kinderarts.
Er waren in de aula van het gebouw der
Amstërdamsche Universiteit velen bijeengeko
men om de promotieplechtigheid bij te wonen.
Wij zagen onder de aanwezigen verscheidene
stadgennoten, waaronder eenige doktoren. Ook
dr. Euwe had zijn schaakproblemen voor een
tijdje opzij gezet om bij de promotie van zijn
vriend te zijn.
Ook waren aanwezig: dr. C. Spoelder. voor
zitter van H.F.CL. ir. H. Denis en J. de Bner,
oud-spelers in net Nederlandsche elftal.
Hij moest zich verdedigen over zijn
proefschrift „Over het Foramen van Magen-
die".
Het liep tegen vier uur. toen. voorafgegaan
door pedel Van Pommeren de professoren de
aula binnenkwamen. Vooraan in deze z
namen zij plaats, schuin tegenover „Gejus"
van der Meulen. die werd bijgestaan door zijn
paranymphen dr. von dem Some en dr. Mei-
chior. Prof. dr. P. Zeeman, rector magnificus
van de Amsterdamsche universiteit, prof.
Cornelie de Lange. prof. dr C. U. Ariëns Kap
pers, die als promotor optrad, prof. Brouwer,
prof. van Loghem, prof. van Rooy en prof. v.
d. Wielen.
De vragen, die eerst door prof. Brouwer en
daarna door prof. de Lange werden gesteld
brachten den promovendus niet zichtbaar in
het nauw. Met rustige heldere stem beant
woordde hij ze dan ook.
De Senaatsleden trokken zich daarop in de
Senaatkamer terug om na eenigen tijd weer
hun plaatsen in de aula in te nemen. Prof.
dr. Ariens Kappers las het besluit van
den Senaat voor, waarbij deze ingevolge zijn
wettelijke bevoegdheid aan dokter Van der
Meulen den titel van doctor in de medische
wetenschap verleende.
Vervolgens zeide hij. dat het hem genoegen
deed dr. Van der Meulen als eerste te mogen
gelukwenschen. „Tot nu toe hebben weinigen
zich de moeite gegeven het onderwerp, dat u
in uw proefschrift hebt behandeld, te onder
zoeken. U hebt dat gedaan op een wijze, die
alle critiek afwijst. Ik kan gerust zeggen, dat
u de eerste bent die de zuivere verhoudingen
in deze kwestie hebt weergegeven. U hebt alle
vraagstukken op eenvoudige, sympathieke en
goed gedocumenteerde wijze beschouwd.
Ik hoop van harte, dat uw betrouwbare en
objectieve waarnemingen ook verder uw
levensweg zoo mooi zullen maken als ge ver
dient".
Nadat hiermee de officieele plechtigheid was
geëindigd had dr. van der Meulen tallooze
felicitaties in ontvangst te nemen, zoowel van
oud-leeraren, familie, vrienden en kennissen
als van belangstellenden.
INGEZONDEN
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
De N. H. K. en „De Vereenigde
Schouwspelers".
Over onze voorstelling van Fabricius' .Bon
na", in November van het vorige jaar, moch
ten wij in uw blad lezen: „onder leiding van
Pierre Mols hebben „De Ver. Schouwspelers"
van dit niet gemakkelijk te spelen stuk een
over het geheel zeer goede voorstelling ge
geven".
Wij zijn zoo vrij de leden van den Nieuwe
Haar!. Kunstkring eraan te herinneren, dat
wij d:e voorstelling gaven, zonder er een cent
voor te ontvangen terwijl de hee" Pierre
Mols alle kosten voor zijn rekening heeft ge
nomen. Enkel en alleen om de leden niet
teleur te stellen. Dat er weinig leden aan
wezig waren, was een fout van den toen-
maligen vertegenwoordiger.
Men zou zoo zeggen, dat het tegenwoordige
bestuur onze geste zou weten te apprecieeren.
Niets is minder waar. Men vroeg ons in
het begin van het seizoen 2 a 3 data „te reser
veeren". Wij gaven een uitgebreide serie
stukken op Maar de heeren van het bestuur
wisten ons reeds bij voorbaat te vertellen,
dat bij al deze stukken er wel geen zou zijn,
goed genoeg naar hun zin.
Al onze overredingen bleken tevergeefsch. De
houding, de meer dan dwaze houding van deze
bestuurheeren was van zoo'n irriteerenden
en betweterigen aard, dat wij den heeren
hebben laten weten, dat wij er geen prijs
op stelden, op deze wijze voor den Kunst
kring te „mogen" optreden.
Onze naam werd in de u toegezonden cir
culaire van het bestuur genoemd. Daarom
stellen wij er prijs op. den leden van den
tegenwoorcigen Kunstkring mede te doelen,
dat wij met het tegenwoordige bestuur geen
relaties wenschen te hebben.
Beleefd verzoeken wij u. hooggeachte re
dactie. dit schrijven in uw blad te willen
opnemen.
U vriendelijk dankzeggend, teekent.
Met de meeste hoogachting,
„De Vereenigde Schouwspelers",
Directie: PIEPuRE J. MOLS.
Bovenstaand stuk hebben wij ter kennis
noming toegezonden aan het bestuur van den
Nieuwen Haarlemsc'nen -Kunstkring, die het
van 't volgende onderschrift heeft voorzien:
De zienswijze van den N.H.K.
In ons schema voor het seizoen 19351936,
voorkomend in onze propagandacirculaire
hebben wij „De Vereenigde Schouwspelers"
als no. 2 genoemd. Ware het niet, dat wij
aan het „de Boer van Rijk-ensemble" mo
reel e verplichtingen hadden, wij zouden het
gezelschap Mols zeker als no. 1 hebben uitge-
noodigd. Wij staan er echter op de stukken
eerst te zien alvorens wij een contract af
sluiten en gezien de opgedane ervaringen
zullen wij dit steeds blijven doen. omdat wij
over de keuze der stukken aan onze leden ver
antwoording schuldig zijn.
Alle in ons schema genoemde gezelschappen
uitgezonderd de Vereenigde Schouwspelers,
hebben reeds met ons een contract afgesloten,
doch ook alle. behalve de heer Mols. hebben
ons meerdere malen eigener beweging uitge-
noodige voorstellingen bij te wonen. Toen de
heer Mols aandrong om onze keuze te bepalen,
hebben wij hem medegedeeld, dat wij met
hem geen zaken zouden kunnen doen. wan
neer wij zijn stukken niet konden zien. Mols
antwoordde, dat hij na ruggespraak met zijn
juridische adviseurs van meening was, dat wij
in den zin der wet, met hem een schriftelijke
overeenkomst hadden aangegaan en wanneer
wij met spoedig met tegenvoorstellen kwamen,
zou hij met troep en verhuiswagen op 11 en
12 November voor den Stadsschouwburg ver
schijnen, ons aansprakelijk stellend voor alle
gevolgen.
Niettegenstaande dezen zeer onvriendelijken
brief zijn twee onzer bestuursleden met den
heer Mols gaan praten. In dit gesprek hebben
wü nogmaals ons standpunt uiteen gezet, en
ons bereid verklaard, net gezelschap alsnog
in de gelegenheid te stellen onze vijfde voor
stelling te doen verzorgen, mits wij een keuze
uit het repertoire konden doen. Mols zeide ons
standpunt nu te kunnen begrijpen en noodigde
ons uit de opvoering van .Optimist moet je
zijn" in den Haagschen Dierentuin bij te wonen.
Wij hebben deze uitnoodiging aanvaard, doch
vonden dit blijspel geen passend sluitstuk voor
ons programma, waarom wij den heer Mols
verzochten een ander stuk te mogen zien.
Hiervoor was intusschen nog alle tijd, omdat
het gezelschap eerst in Mei 1936 voor ons zou
optreden. Hierover was de heer Möis zoo ver
ontwaardigd. dat hij in zijn brieven, die daar
op volgden, de eene grievende bejegening op
de andere stapelde, zoodat wij kort en bondig
hebben laten weten, dat wij alle contact met
hem zouden verbreken, wanneer hij doorging
met zijn beleedigende en van geringschatting
blijk gevende brieven, alle adviezen van den
rechtskundige ten spijt. Wij legden er echter
den nadruk op, dat wij ons nu nog aan de
gemaakte afspraken zouden houden. Daarop
heeft de heer Mols op uitvoerige en beleedi
gende wijze medegedeeld, dat hij er geen
prijs op stelde voor de N.H.K. op te treden.
Even moeten wij nog de vinger leggen op de
uitlating van den heer Mols, „dat wij bij voor
baat reeds wisten te vertellen dat er bij al
zijn stukken wel geen zou zijn, goed genoeg
naar onzen zin".
Dit is een pertinente onwaarheid; deze
mededeeling zou dan schriftelijk moeten heb
ben plaats gehad want wij hebben den heer
Mols vóór 26 October nog nooit gesproken.
Welnu, wij tarten den heer Mols dit te bewij
zen.
Tenslotte stellen wij er prijs op te verklaren
dat wij met alle ensembles, welke reeds voor
voor ons optraden, vriendschappelijke betrek
kingen onderhouden.
Geachte redactie, nogmaals onzen vriende
lijken dank voor de gelegenheid ons geboden
dezen openbaren aanval te weerleggen.
Namens het bestuur N.H.K.
A. ELKERBOUT.
Burgmeester Sandberghstraat 21,
Haarlem.
De Markt.
Geachte redactie,
Tot mijn verbazing vernam ik uit uw blad
van 9 dezer, dat wed. Teeven, en Jac. Pel het
blijkens een adres van den raad niet juist
zouden vinden dat. de vier vergunninghou
ders tot het plaatsen van kramen op de
Maandag- en Zaterdagavondmarkt op gelij
ken voet zouden worden behandeld. Met welk
recht, echter meenen deze beiden een streep
je voor te moeten hebben? Wat aangaat het
correct uitoefenen van hun bedrijf, dit zijn
zij zeker aan zichzelf verplicht. En met be
trekking tot het materiaal zullen zij moeten
erkennen, dat dit van de beide andere ver
huurders ook niets te wenschen overlaat.
De verdeellng van het terrein is in hun oog
zeer juist, doch in dat der beide anderen
lang niet, getuige de laatste verdeeling, welke
zich op de Botermarkt heeft voorgedaan. Er
zal dan ook een algehecle herziening noodig
zijn. Wat aangaat de langst rechthebbende,
is toch zeker bij beide adressanten een klein
abuis omstaan daar ondergeteekende zijn
bedrijf thans 32 laar uitoefent, dit is zeker
ééns zoo lang al.- alle drie de anderen met
elkaar in het bedrijf zijn. Doch mij gaat het
niet om oude rechten, doch alleen om gelijk
tpcM pn to'hvo behandeling voor eiken ver-
jP*yrin~y.^iider.
Met dank voor de plaatsing.
A. TER WAL,
Groendaalsteeg 16.
