Smelta
INGEZONDEN
Smelta
Smelta
Smelt a
DE VOLKENBOND IN 1935.
Heip Uw Nieren
VRIJ D AG 3 JANUARI 1936
HAASJE M'S D A' G 13 V. A D
9
Voor den inhoud dezer rubriek, stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
Wachtkamer in de Delistraat
gevraagd.
Geachte Redactie.
De directeur van Maatschappelijk Hulpbe
toon erkent dus met ons, dat het langen tijd
buiten wachten door de ondersteunden voor
al in de wintermaanden hoogst ongewenscht
is.
Hij laat helaas hierop volgen: „doch ook
geheel overbodig".
Dit nu vind ik heel jammer, want dit be-
teekent, dat volgens den Directeur de ge
vraagde wachtkamer niet noodig is, wat hij
trouwens in zijn verder antwoord tracht
aan te toonen. Dit gaat trouwens m.i. absoluut
niet op. Al zou de gemeenschap alleen maar
voor de ouden van dagen en de invalide ar
beiders, die op Donderdag v.m. hun onder
steuning halen, deze wachtkamer inrichten,
dan deed men al niets overbodigs.
Hoevelen zijn er niet, die op dezen dag
komen, half krom, steunende op een stok.
Velen, die slecht ter been zijn, moeten
wachten in de eindelooze rij van menschen
overgeleverd aan weer en wind. Zijn hier al
niet eens vrouwen in elkander gezakt door
het lange wachten? Zeer zeker! Het minste
dat gewacht moet worden, is toch zeker een
half uur en dat valt niet mee in den regen
en kou. Voor de vrouwen begint het te half
negen en dat gaat door tot tien uur a half elf.
Dan komen de oude mannen en de invaliden
aan de beurt tot ongeveer twaalf uur. Deze
grens is zeker breed genomen, maar het is
toch een feit, dat deze menschen toch niet
precies zóó kunnen komen, dat zij haast niet
behoeven te wachten. Geregeld moet er lang
gewacht worden, niettegenstaande de voort
durende aandacht van den directeur. Wie er
belang in stelt, gaat maar eens op Donderdag
v.m. zien.
En hoe is het nu Vrijdag bij de uitbetaling
van de valide ondersteunde arbeiders ge
steld?
Dat er menschen zijn, die reeds te 9 uur
komen, terwijl hun beurt tusschen 10 en 11
uur ligt, is ons bekend en achten wij ook
niet noodig. Maar dit bewijst juist onze be
wering van het te lang wachten buiten in weer
en wind. Immers deze menschen weten bij
ondervinding, dat als zij te 9 uur komen,
het zeker 10 uur is, vóór zij hun ondersteu
ning ontvangen. Dat wil dus zeggen een uur
wachten. En omdat al deze menschen dan
zonder geld zijn, willen zij graag de eerste
van hun ploeg zijn, op dat moeder de vrouw
nog wat eten in huis kan halen vóór 12 uur.
Sinds 13 December j.l. is het zóó geregeld, dat
b.v. 's morgens van 8.30 tot 10.15 uur groep D
letters A—K en van 10.1512 voor groep D
letters LZ komen, enz. Maar het is toch
logisch, doordat allen haast hebben om aan
geld te komen, de menschen van deze groepen
in hun toerbeurt bijna allen de eerste willen
wezen,
En zoo zijn er helaas veel van deze groepen,
dus vele menschen en maar één ambtenaar,
die al deze menschen moet uitbetalen!
Is het dan nog wonder dat men lang moet
wachten? Neen immers. Het kan haast niet
ander. Maar juist daarom vragen we een
wachtkamer voor deze menschen, opdat zij
niet buiten behoeven te wachten.
Met 't teekenen twee maal daags, weet toch
ieder ingewijde, dat het met de huidige rege
ling steeds wringen en scharrelen is om bin
nen en buiten de smalle gang met de schapen
kooi te komen. Over de medewerking van 'het
publiek, zooals de directeur zegt, heeft men
beslist niet te klagen. Zeer zeker komen de
menschen op de vastgestelde tijdstippen, want
als iemand een minuut vóór het tijdstip
komt, wordt hij niet geholpen en komt hij
een minuut over het tijdstip, dan wordt hem
2 of 4 gulden gekort op zijn ondersteuning.
De maatregelen zijn dus zóó genomen, dat
het publiek deze medewerking absoluut stipt
moet verleenen. Wij gelooven dat we met het
bovenstaande hébben aangetoond, dat het
wachten niet eigen schuld is. Bovendien heb
ben wij over het wachten niet gerecla
meerd. Wel over het onnoodige buiten
wachten in de kou, regen. enz. Wij weten heel
goed, dat niet allen gelijktijdig geholpen kun
nen worden.
Maar als hier de mogelijkheid bestaat om
de ouden van dagen, de invalide en de valide
arbeiders tijdens het wachten, in een ver
warmde kamer onder te brengen, meenen wij
dat het een plicht is dit te doen.
Hier ligt werkelijk een taak voor ons ge
meentebestuur. Zeer zeker zal wel een der
raadsfracties het in den raad aan de orde
stellen.
Bijna alle gemeentegebouwen hebben, waar
vele menschen langdurig vertoeven, een
wachtkamer. Alleen aan de gemeentelijke
stempelgebouwen niet. Ons standpunt is, dat
ondersteunden niet buiten behoeven te wach
ten en de zorg hiervoor berust bij ons Ge
meentebestuur.
Namens het Werkloozen Strijdcomité,
Sectie Noord:
A. WESTHOF, Secretaris.
(Ook dit stuk hebben we aan den directeur
van Maatschappelijk Hulpbetoon ter inzage
gegeven. Hij deelde ons mede. dat hij aan de
door hem gegeven toelichting op het eerste
ingezonden stuk betreffende deze aangelegen
heid niets behoeft toe te voegen. Red.)
De goudinzameling voor
Italië.
In uw blad van 30 December j.l. lees ik dat
ook hier in Nederland door tusschenkomst van
Itallaansche consulaten goud en andere
voorwerpen zijn ingezameld, waaronder ook
giften van Nederlandsche onderdanen. Indien
dat juist is moet ik helaas constateeren dat
zij allesbehalve als echte Nederlanders ge
handeld hebben, daar wij Nederlanders voor
vrede zijn, maar niet voor oorlog. Hun gift
is dus ten zeerste af te keuren daar zij ermee
den oorlog steunen van een aanvallend land.
hetgeen een echt Nederlander onwaardig is.
Volgens mijn meening was hun gift beter
besteed in eigen land, hetzij voor het Roode
Kruis of de armen, of anders voor de nut
tige instellingen.
Ondergeteekende moet dan ook, hetgeen
velen met hem eens zullen zijn. deze giften
ten zeerste afkeuren en hij hoopt dat er van
bovenbedoelde Nederlanders niet veel zijn.
W. J. HENDRIKS,
Klein Heiligland 18 rood
Haarlem,
Aanleg kabels Radio
distributie.
In uw blad van 27 December komt een
stukje voor over den aanleg van de kabels
voor de radiodistributie w.o. in staat dat er
„helaas nog verscheidene huiseigenaren zijn
die niet willen meewerken en die het niet
gedoogen dat tegen hun pand een kabel
wordt bevestigd".
Als eigenaar heb ik voor mijn eigen per
ceel mondeling toestemming gegeven om een
kabel aan den achterkant van mijn huis te
bevestigen, waaruit u dus op kunt maken,
dat ik er niet op uit- ben de distributie in
den weg te staan. Wel ben ik er op tegen
dat er aan de huurders om toestemming
wordt gevraagd, waardoor dus een eigenaar
zelf niets meer over zijn perceel heeft te
zeggen.
Als voorbeeld noem ik een perceeltje dat
enkele maanden terug geheel geschilderd is,
terwijl er nog bijkomt dat dit een hoekper-
ceel is. zoodat thans de daklijst versierd is
geworden met een dikke stang van ijzer om
de verbinding met de andere perceelen weer
mogelijk te maken. Moet de eigenaar zulks
maar goedvinden? Men mag zeffs geen uit-
hangbordje (al is het nog zoo klein) aan
brengen of de gemeente komt even vertellen,
dat er minstens f 3 of f 5 precariorechten
betaald moeten worden en nu moeten wij
maar goed vinden dat er kabels worden ge
legd zonder dat men hiervoor eenige vergoe
ding ontvangt. En dan nog op een manier,
althans bij de hoekhuizen dat de aanblik er
niet op vooruit gaat.
Hoe denkt de Schoonheidscommissie hier
over? Ik kan mij best indenken dat er tal-
looze eigenaren zijn, die er niets voor voe
len. Wat denkt men echter te doen met de
kabels die al bevestigd zijn aan perceelen,
waarvan ..de eigenaar" zelf geen vergunning
heeft gegeven?
„Kerstmis 1935 en de vrede."
Mijnheer de Redacteur,
Wij verzoeken u beleefd plaatsing voor het
volgende:
Naar aanleiding van het hoofdartikel in uw
blad van 24 December j.l. getiteld .Kerstmis"
zouden wij gaarne uw geachte lezers, het
volgende ter overdenking willen voorleg
gen.
Voorop willen wij gaarne zeggen, dat wij
het met den inhoud van dat artikel bijna
volkomen eens zijn, doch betreffende enkele
zinnen zouden wij wel eenige aanvulling wil
len geven.
Zoo bijv. de zin „Wordt die steun niet ge
geven, die invloed niet aangewend, dan staan
de regeeringen machteloos, ook al tellen zij
in haar midden voldoende menschen, die met
goeden wil bezield zijn", en verder: „De Ont
wapeningsconferentie en de Economische con
ferentie zijn mislukt" en tenslotte: (de schrij
ver legt hierin duidelijk de erkenning), dat
dit alles „te wijten is aan degenen, die hen
door hun scepticisme, hun onwil, vaak zelfs
door op direct eigenbelang gebaseerd verzet,
hebben tegengewerkt".
Ja, geachte lezer, hier wringt juist de
schoen; het „eigenbelang" en dat kunnen die
lieden handhaven, door hun geldmacht en
Door slechte werking van do NIEREN ltunl U last krijgen
van 's nachts moeten opstaan, Zenuwachtigheid, Pijn in
do Beenon, Duizeligheid, Verlies van Energie, Krampen,
Branding. Cystex voorkomt mindor goode werking van de
NIEREN en geelt, gegarandeerd, in 8 dagen volledige
voldoening, ol U krijgt Uw geld terug. Neem Cystex,
Uw apotheker of drogist heeft net.
(Adv. lngez. Med.)
daardoor zal er in deze maatschappij nimmer
vrede kunnen komen.
Geachte lezers, alleen wanneer het geld-
gezag, geen gezag meer is, dan kan de toe
stand zeker voor 90 percent verbeterd wor
den.
Het kapitalistische stelsel is de universeele
aanstoker en oorzaak van oorlog, in welken
vorm dan ook. Daarom, wég met dit stelsel,
want het is de absolute hinderpaal, om tot
een geordende Maatschappij te komen. Moge
in het jaar 1936 dit eens doordringen tot de
hersens en de harten van millioenen men
schen.
Menschen, dan zou 1936 een allergeze-
gendst jaar zijn, dan zouden de duisternis-
serf verdwijnen en dan zou een toestand ge
schapen zijn, die wij allen elkaar van harte
toewenschen, wie men ook moge zijn.
Dit is de wensch bij den aanvang van 1936
van
Het bestuur der Vereen,
van Religieuze Bellamyanen
secr.: Neptunusstraat 19, Haarlem.
Oorlog en bioscoop.
Geachte redactie,
Kerstmis is weer voorbij. De kerstklokken
hebben geluid. Het „Vrede op aarde" heeft
geklonken door heel de wereld. Hebben wij
allen die klanken verstaan? En hebben ze
ons ook wat gezegd?
Voelen wij het dan, en juist op zulke dagen.
zó in de melk,
zó opgelost
vlug oplossende
anijsblokjes
kou-verdrijvend
Verkrijgbaar bij Uw winkelier
I in aantrekkelijke pakjes 10
cents, bevattende 12 tabletten
voor even zoveel koppen melk.
(Adv. Inges. Med.)
niet als ons aller plicht, mee te werken, dat
het „Vrede op Aarde" niet een wensch blijve,
maar ook verwezenlijkt worde?
Hoe ergert het dan mij en velen met
mij "s^avonds in een bioscoop de gruwe
lijkheden van den oorlog op het doek te
zien. Is de oorlog iets, om als amusement
ais sensatie (en dan nog wel met Kerstmis)
voor het bioscooppubliek te worden vertoond?
M.i. wordt daardoor de dreigende oorlogs
invloed bevorderd. En het ligt op den weg
van ieder weldenkend mensen, te strijden
tegen dezen verderfelijken invloed.
Het ware te wenschen, dat publieke instel
lingen aLs bioscopen, niet meer in de gelegen
heid gesteld konden worden, mee te werken
aan de verbreiding van den oorlogsinvloed.
Met dank voor de plaatsing.
HEN JONG ONDERWIJZER
Haarlem, 28 December 1935.
Gemeente des Heeren.
Geachte redactie,
Eenige weken geleden verscheen van de
..Gemeente des Heeren" in uw dagblad een
schrijven, waarin bovengenoemde vereer.i-
ging hulp inriep voor arme menschen om
dan met dezen het Kerstfeest te vieren,
vooral voor de kinderen. Dit Kerstfeest is
nu 23 December gehouden in het gebouw
Bethel. Korte Lakenstraat 5 hier ter stede.
Het feest voor de arme kinderen en ook
voor de ouders daarvan mag zeer geslaagd
heeten. De kinderen waren verheugd. Het is
een oprechte dankzegging waard voor de
leiders" dezer vereeniging. Ze hebben in de
arme kinderharten en in die van de ouders
een heerlijk licht laten schijnen.
A. P. M.
Oud Brood op Tweeden
Kerstdag.
Naar aanleiding van het ingezonden stukje
van G. B.. wilde ik gaarne eenige opmerkin
gen maken.
Allereerst een vraag: Moet G. B. Tweeden
Kerstdag werken?
En omdat G. B. gaarne versch brood heeft
zou een bakkersknecht moeten werken.
Ik zou uit uw ingezonden stukje de con
clusie kunnen trekken dat u uw medemensch
geen extra vrijen dag gunt. Heel wat jaren
hebben de bakkers gevochten voor een be
hoorlijk bestaan en no? steeds wordt er ac
tief gewerkt. Dank zij het werk der Samen
werkende Gezellen-organisaties, is het ons
gelukt in de week vóór Kerstmis van de in
Haarlem gevestigde patroons de verzekering
te verkrijgen, dat zij Tweeden Kerstdag niet
zouden bakken. Ja de meesten hebben dit
met hun handteekening bekrachtigd.
En ik voeg er aan toe dat wij er trotsch
op zijn dit voor onze leden te hebben be
reikt. Ook vergeet G. B. dat de bakkers in de
groote bedrijven Maandagavond al om 10
uur zijn begonnen, om Tweeden Kerstdag
vrij te zijn. Dus zou ik zeggen, dezen extra
vrijen dag hebben zij wel verdiend.
Ik wil G. B. een raad geven en dat is: Be
help u voor dezen extra vrijen dag die een
bakkersknecht heeft en ageer daar niet te
gen. De bakkersknechts zijn vroeger jaren
zooveel tekort gekomen. U zegt zelf: een ge
meente-arbeider of politie-agent, die moet
werken, zou ook gaarne de feestdagen in den
familiekring willen doorbrengen. Ons is ge
lukt dit voor den bakker gedaan te krijgen.
Misgun hem dit nu niet.
Dankend voor de plaatsruimte
J. HELMER.
w.n. secr. Algem. Bond
afd. Haarlem.
Wederom een bijzonder druk en belangrijk jaar. Een
goed begin de regeling van het Saarvraagstuk en de
beslechting van het Zuid-Slavisch-Hongaarsche geschil.
De invoering van den algemeenen dienstplicht in Duitsch-
land en de buitengewone zitting van den Volkenbondsraad
in April. De tweede helft van het jaar was geheel door
het italiaansch-Abessynische geschil beheerscht.
(Van onzen correspondent) marken, minister Munch, onthield zich daar
bij van stemming. Hij weigerde zijn stem te
geven aan een resolutie, die al te scherp de
Duitsche verdragbreuk laakte zonder reke
ning te houden met het feit, dat ook de sta
ten, die in den wereldoorlog overwinnaars wa
ren gebleven, de militaire bepalingen van het
verdrag van Versailles niet hadden nageleefd
door hun vertragingen op het stuk van ont
wapening.
Dezelfde buitengewone Raadszitting van
April voegde aan deze zeer scherpe, doch toch
platonisch blijvende veroordeeling van Hit
ler's daad van 16 Maart een dreiging met
sancties toe voor het geval van toekomstige
verdragsverloocheningen, die den vrede in
Europa in gevaar zouden brengen. De Raad
benoemde een studiecommissie, die zou moe
ten nagaan, welke economische en financieele
sancties tegen een dergelijken zondigen staat
zouden kunnen worden toegepast. Weinig ver
moedde men op het tijdstip, waarop de Vol
kenbondsraad tot de benoeming dezer stu
diecommissie overging, dat haar studies reeds
zoo spoedig de grondslag zouden vormen van
sanctiebesluiten der Volkenbondsstaten tegen
een der groote mogendheden van het Stresa-
front zelf!
Toch was het geschil tusschen Italië en
Abessynië reeds toen een onderwerp van
Volkenbondszorg geweest en nog gebleven. De
Italiaansche regeering had echter door haar
dreigementen inzake een verlaten van den
Volkenbond van Januari af een grondige be
spreking van het geschil door den Volken
bondsraad weten te verhinderen, zich bereid
verklarend tot een vreedzame regeling van
het Walwal-incident op den grondslag van
het in 1928 door Italië en Abessynië gesloten
vriendschapsverdrag. Ondanks de toenemende
ongerustheid, die de Italiaansche troepen-en-
munitie-zendingen naar Oost-Afrika verwek
ten, meende de Volkenbondsraad in zijn zit
tingen van Januari en April het woord van
Mussolini te moeten gelooven, die een vreed
zame regeling krachtens het verdrag van 1928
toezegde.
Toen de Volkenbondsraad in de tweede
helft van Mei voor zijn gewone zitting bijeen
kwam. viel het den Raadsleden echter moei
lijk een lijdelijke houding te blijven innemen.
Weliswaar vereenigde de Volkenbondsraad
zich ook toen nog met de Italiaansche op
vatting, dat het Walwal-incident niet door
besprekingen in den Volkenbond, doch door
verzoening-en-arbitrage krachtens het ver
drag van 1928 geregeld zou worden, doch de
Raad achtte zich toch verplicht een termijn
vast te stellen, binnen welken deze vreedzame
regeling zou moeten verkregen zijn. Anders
zou de Volkenbond zelf de zaak ter hand ne
men. Het was de laatste overeenstemming, die
tusschen het driemanschap-Laval-Eden-Aloïsi
bereikt kon worden, in de gedenkwaardige
nachtzitting van 25 Mei, toen tal van Raads
leden Laval en Eden met hun bemiddelend
succes in deze procedurekwestie gelukwensch-
Genève, 30 December 1935
Evenals het voorafgegane jaar 1934 was ook
het thans ten. einde gaande jaar 1935 voor
den Volkenbond een zeer druk en hoogst be
langrijk jaar, waarin groote vraagstukken van
internationale politiek zoo voortdurend de
aandacht gevraagd hebben, dat voor het des
niettegenstaande rustig en volhardend voort
gezette technische Volkenbondswerk vrijwel
geen belangstelling te verwekken was. Zelfs
het zoo belangrijke sociale probleem van de
verkorting van den arbeidstijd, dat wederom
het voornaamste onderwerp van bespreking
op de in de maand Juni gehouden Interna
tionale Arbeidsconferentie was, kon bij den
toenemenden ernst van het geschil tusschen
Italië en Abessynië slechts matig de aandacht
der internationale kringen van Genève win
nen.
Het jaar 1935 begon op een gelukkige en
voor de vredeszaak zeer bemoedigende wijze.
Het driemanschap Laval-Eden-Aloisi, dat in
December 1934 de zoo gevaarlijke kwesties van
de Zuid-Slavische aanklachten tegen Honga
rije in verband met den koningsmoord van
Marseille en van de volksstemming in het
Saargebied zoo goed op den weg eener alle
partijen bevredigende regeling had gebracht,
kon weldra de kroon op zijn zegenrijk werk
zetten. Aloisi als Raadsrapporteur voor het
Saarvraagstuk en Eden als* Raadsrapporteur
voor het Zuid-Slavisch-Hongaarsche geschil
slaagden onder de krachtige medewerking van
Laval erin deze kwesties, die in het najaar
van 1934 een voor den vrede zoo dreigend ka
rakter hadden aangenomen, tot een defini
tieve vreedzame liquidatie te brengen. De Vol
kenbond had twee belangrijke successen be
haald, waarvan de beteekenis ook door de te
genstanders en sceptici erkend werd, zij het
ook met een onverheelde verbazing.
De rust te Genève duurde echter niet lang.
Half Maart zorgde Hitier plotseling voor een
weinig aangename sensatie; de invoering van
den algemeenen dienstplicht en dus de een
zijdige verloochening van een der belangrijk
ste hoofdstukken van het verdrag van Ver
sailles! De door deze verdragbreuk ontstane
opwinding maakte een einde aan de juist in
Februari door de Fransch-Britsche bespre
kingen van Londen gewekte nieuwe hoop op
een alle Europeesche staten omvattende orga
nisatie van collectieve veiligheid. Het Duitsche
gevaar leidde tot de conferentie van Stresa,
die de nauwere aaneensluiting van Engeland,
Frankrijk en Italië bracht. De enkele dagen
later op verzoek van Frankrijk gehouden bui
tengewone zitting van den Volkenbondsraad
nam onder den indruk van dit Britsch-
Fransch-Italiaansche eenheidsfront een reso
lutie aan. die in veel krassere termen dan men
aanvankelijk verwacht had de Duitsche
schending van het verdrag van Versailles ver
oordeelde. Alleen de gedelegeerde van Dene-
ten en ook de gedelegeerde van Abessynië
zich bij deze hulde aansloot, maakte Aloisi
half droefgeestig, half ironisch de opmerking,
dat ook hij Laval en Eden voor hun be
moeiingen bedanken wilde, doch dat zij' en
de geheele Raad wellicht nog méér grond
hadden hun dank tot Aloisi te richten! Het
was duidelijk, dat het Aloisi heel wat moeite
had gekost Mussolini tot dit compromis te be
wegen. dat de mogelijkheid van Volkenbonds
bemoeiingen opende, indien einde Juli nog
geen oplossing van het Walwal-geschil op
grond van het verdrag van 1928 verkregen
zou zijn.
Van dat oogenblik af verscherpte de toe
stand zich snel. Tijdens de buitengewone zit
ting van den Volkenbondsraad in de laatste
dagen van Juli en in het begin van Augustus
kon weliswaar nog een. nieuw uitzicht geopend
worden op een vreedzame regeling van het
Walwal-incident, doch het bleek toen tevens,
dat zelfs bij een uit den weg ruiming van
het uit dit incident ontstane geschil het ge
vaar voor een oorlog van Italië tegen Abessy
nië nog niet geweken zou zijn. De Volken
bondsraad besloot dus begin September het
vraagstuk der betrekkingen tusschen Italië en
Abessynië in zijn geheelen omvang te zullen
behandelen, tenzij het aan een te Parijs te
houden conferentie tusschen Engeland, Frank
rijk en Italië nog gelukken zou een bevredi
gende regeling te vinden.
Wat de Volkenbond van September af, na
de mislukking der Parijsche conferentie, ge
daan heeft, ligt nog versch in aller geheugen.
Een verzoeningsplan van de Raadscommissie
van Vijf werd door Abessynië aanvaard, door
Mussolini voor onaannemelijk verklaard. Kort
daarop overschreden de Italiaansche troepen
de grenzen van Abessynië. De leden van den
Volkenbondsraad (met uitzondering natuur
lijk van Italië) en de leden der Volkenbonds
vergadering (met uitzondering van Italië, Al
banië, Hongarije en Oostenrijk) verklaarden
Italië tot aanvaller, op wien de sanctiebepa-
lingen van art. 16 van het Volkenbondsverdrag
moesten worden toegepast. Een conferentie
van Volkenbondsstaten kwam bijeen, om na
te gaan, welke economische en financieele
sanctiemaatregelen het meest geschikt zouden
zijn, om den aanvaller tot het herstellen van
den vrede te dwingen. Op 18 November waren
in ongeveer 5<t Volkenbondsstaten alle over
eengekomen sanctiemaatregelen tegen Italië
in werking getreden. De bewonderenswaardi
ge solidariteit, door de Volkenbondsstaten ge
toond, moedigde tot verscherping der sancties
aan. Ook de houding van Amerika scheen een
uitvoerverbod van petroleum het doeltreffend
ste sanctiemiddel tegen den oorlogvoerder
aanvaller, mogelijk te maken. Mussolini's drei
gement. dat hij een petroleumsanctie met een
Europeeschen oorlog zou beantwoorden, be
woog Laval en Sir Samuel Hoare ertoe nog
een laatste vredespoging te ondernemen. Doch
hun plan, dat op „een premie voor den aan
val" neerkwam, werd door den Volkenbonds
raad in zijn buitengewone zitting van Decem
ber niet aanvaard. Hoare nam zijn ontslag.
Laval kon nog slechts een uiterst kleine meer
derheid in de Fransche kamer voor zich ver
krijgen. Een krachtig verzet der openbare
meening tegen iedere „belooning van den
aanval" en tegen een prijsgeven van de ge
dachte van „collectieve veiligheid door den
Volkenbond" werd te midden van een angstige
onzekerheid over de verdere toekomst toch een
bemoedigend einde van het afloopende jaar!
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK
„Service" Instituut der Ned.
Dagbladpers.
Ten bate van de bedrijfswcrtjld.
In het kantoorgebouw „De Bisschop" Dam
2 A„ Amsterdam. Is sedert kort gevestigd het
..Centraal Bureau voor Courantenpubliciteit"
(Cebuco) van De Nederlandsche Dagbladpers.
De Vereeniging ..De Nederlandsche Dagblad
pers" beoogt met de instelling van dit bureau
een centraal orgaan te scheppen, waardoor de
Nederlandsche bedrijfswereld met nog meer
vrucht- de zoo doeltreffende stimulans voor
den verkoop, die adverteeren heet, zal kunnen
toepassen.
Wel verre van op het terrein te komen der
erkende advertentie-bureaux die hun taak
vervullen op een wijze als ook in de reclame
landen bij uitnemendheid (Engeland en Ame
rika) al!e waardeering wekt, zal het zoowel
voor adverteerders als aci/ertentie-bureaux
ter beschikking staan met allerhande gege
vens. waarvan het bijeengaren voor ieder in
dividueel te kostbaar- zou zijn. Dit is alleen
doenlijk voor een Centraal lichaam,* als het
„Cebuco", waarbij, op een enkele uitzondering
na. alle voornaamste couranten van Neder
land zijn aangesloten.
De gegevens waarover men beschikken moet
om een reclamecampagne zoo doeltreffend mo
gelijk op te bouwen, zijn tegenwoordig wel
vele: Statistisch cijfermateriaal, en nog tal
van andere informaties over de verschillende
districten en verspreidingsgebieden der cou
ranten. Dit alles stelt nu het Cebuco aan ad
verteerders, a-s. adverteerders en hun adver
tentie-bureaux ter beschikking.
Het opzetten van reclamecampagnes en het
houden van marktonderzoekingen by welke
marktanalyses het Bureau gaarne zijn steun
en bemiddeling verleent zullen nierdoor
een uiterst solide basis krijgen.
Bedrijfsgroepen, individueele bedrijven en
de erkende advertentie-bureaux kunnen te al
len tijde aan het „Cebuco" vragen stellen be
treffende de verschillende gewesten of
plaatsen.
Het brengt de vragen van adverteerder, toe-
komstigen adverteerder of advertentie-bureau
over aan zijn leden (voorzoover de gegevens
die het Bureau zelf heeft verzameld, niet
toereikend mochten zijn) en vat de ingeko
men inlichtingen samen in een rapport, dat
het den aanvrager doet toekomen. Al deze
diensten en inlichtingen van het bureau zijn
gratis.
Het „Cebuco" zal verder ook tal van publi
caties doen verschijnen, die voor de adver
teerders van waarde zullen blijken.
De leiding van het „Cebuco" berust in han
den van iemand, die een twintigjarige erva
ring in de couranten- en reclamewereld heeft.
FANCY-FAIR R.K. GYMNASIUM VOOR
MEISJES.
Men schrijft ons:
De gezamenlijke inrichtingen van Middel
baar Onderwijs in Nederland willen aan de
Noord- en Zuid-Hollandsche Redding-Maat
schappij een motorreddingboot schenken. Ook
het R.K. Gymnasium voor meisjes aan de
Dreef 22, heeft zijn medewerking toegezegd: er
is een comité uit de leerlingen gevormd. Be
sloten werd een fancy-fair te houden op Zon
dag 5 Januari, van half drie des middags tot
half negen des avonds. Voor tal van attrac
ties is gezorgd, zooals een vlooien-theater,
film, schiettent en wat dies meer zij.
Daarom worden allen uitgenoodlgd een be
zoek te brengen. Het doel, zoowel als de mid
delen zijn waarlijk de moeite waard, zoodat
men een bezoek niet zal betreuren.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN
(Terug te bekomen aan het bureau van po
litie Smedestraat. uitsluitend tusschen 11 uur
v.m. en l uur n.m.). Handschoenen en ceintu
ren: Politiebureu Smedestraat, zllv. kinder
armband Bijvoet, Julianalaan 318. Jongens
cape, Pel, Bakenessergracht 55: Honden, Asyl,
Ridderstraat 11. Lederen heerenjas v. d. Beek,
Semarangstraat 8: Katten: Asyl Ridderstraat
11; Streng koralen: v. d. Brand, Jansstraat
36. Laars, Politiebureau Smedestraat. Medaille
Politiebureau Smedestraat. Portcmonnaies:
Beets, Platanenlaan 65, Jansen, Lange Vla
mingstraat 8; v. Eijken, Steenbokstraat 31;
Postma, Semarangstraat 2. Parapluies (3
stuks)Vroom en Dreesman, Groote Houtstr.
1 opvouwbare parapluie: Vroom en Dreesman,
Groote Houtstraat. Regenpijpen: Cats, Karo-
lingenstraat 2. Rijwielplaatjes: Broeken, Stu-
verstraat 12; Politiebureau Smedëstr.; Vroom
en Dreesman, Groote Houtstraat; Bosma,
Gruttostraat 7. Schoentje: Vrolijk, Schagchel-
straat 8 (niet tusschen 12.30 en 2.30). Auto
sleutel; v. d. Heijden, Beukenstraat 33. Tasch
(rijwiel-) Marree Nic. Beetsstraat 13 r. Tasch
Veneman. Nassaulaan 44. Tasch: Banken,
Brouwersplein 39. Tasch; v. d. Erf. Oranjeboom
straat 58. Vulpen: Bakker, Rijksstraatweg 86.
Vulpotlood, Lcoman, Bronsteeweg 74, Heem
stede.
Handschoenen en ceinturen: Politiebureau
Smedestraat. Breiwerk: Cadercus v. Veen, Joh.
v. Vlietstraat 83. Been beschermersSmit, Zuid
Brouwerstraat 38. Damesblouse: Politiebureau
Smedestraat. Zilveren broche: Dreuning. Rol
landstraat 1 i. Zilveren beursje met inhoud:
Meijlaert, Kruisstraat 46. Geld: Hoogenes,
Nagtzaampleïn 15. Hond; Schoneveld, Rave-
lingsteeg 8 zw. en Kennel Fauna, Fr. Varkens-
markt. Dameshorloge: v. Doorn, Oïycan i raat
30. Armbandhorloge: Nijland, Leidschestraat
20. Katten: Kennel Fauna. Fr. Varkensmarkt.
Kat: Mathot. Gr. Houtstraat 39. Dameskousen:
v. Lunenburg, Kreiagestraat 17. Rekenliniaal:
Tichelman. Overtonweg 15. Oorbel; Fransen.
A. L. Dyserinckstraat 67. Portemonnaie met
inhoud: Politiebureau Smedestraat en Zonne
veld, Damiatestraat 10. Honöenriem: Herme-
ling, Korte Hofstraat 2. Rijwielplaatje: de
Groot, v. 't Hoffstraat 38; v. Deventer, v. Keu
lenstraat 26 en Politiebureau Smedestraat.
Twee tasschen met inhoud: Politiebureau,
Smedestraat. Teekening in cartonnen huls:
Groot. Voltastraat 10. Tasch: Zwier, Gasthuis
laan 46. Vel (bont); Redekcr, Papentoren-
vest 60.
MARKTNIEUWS
COÖP. CENTRALE EIERVEILING
PURMEREND G.A.
Weekbericht.
Afdeeling eieren:
Aanvoer 85.000 eendeieren f2,60 a f3.
Broedejeren f 6,75.
70.000 Kippeneieren: 70'30 K.G. f5 a f5.30;
65/66 K.G. f4,60 a f4,80: 63/64 K.G. f 4.40 a
f4,70; 60 62 KG. f4—f'4.50: 53 59 KG. f4 a
f4,40; 56/57 K.G. f3,90 a f4.30; 53/55 K.G.
f3,90 a f4,20; 50/52 K.G. f3,70 a f4.
Afdeeling pluimvee:
Oude kippen f 0,70 a f 1.40
Jonge hanen f0,70 a f 1.20.
Kilo prijs oude kippen f 0,40 a f 0,48
Kilo prijs jonge hanen f 0,60 a f 0,70
