1
Heldenkermis
vermaard
door z'n glans!
ËDELWEIS
SPORT EN SPEL
VRIJDAG 21' FEERUAR! 1936
HAARDE M'S DAGBC'AD
9
Een geestige film met nieuwe inzichten
Franjoise Rosay in gesprek met „monseigneur",
den 'Spaanschen bevelhebber.
Is de vertooning van deze Fransche film
in het Frans Hals Theater een gebeurtenis van
belang?
Het antwoord daarop moet tweeledig zijn
ja en'neen. Het is van belang omdat het
door een en ander uit den laatsten tijd een
veelbesproken gebeurtenis is geworden, doch
anderzijds komt men bij de aanschouwing van
Heldenkermis tot de conclusie dat de gebeur
tenis lang niet zoo belangrijk is, als men mis
schien wel zou denken.
Dit laatste komt vooral door het feit dat de
film nu is aangepast aan het karakter van
onzen- Nederlandschen volksaard, die nu een
maal ingetogener enmisschien ook fijnge
voeliger is dan van hen die de film oorspron
kelijk maakten. Door eenige coupures die zeer
zeker waard waren gedaan te worden, is Hel
denkermis een film geworden die nu zeker
aanspraak mag maken op bewondering.
Heldenkermis immers is wei een gebeurtenis
van belang als men -de film om haar specifiek
filmsche kwaliteiten gaat zien. Heldenkermis
is in het geheel geen gebeurtenis van belang
als men er historische waarheden in wil
zoeken.
Deze film draagt een door-en-door leutig
karakter. Er wordt gespot, zeer zeker. Er wordt
gespot op de weinig heldhaftige houding van
imaginaire vroede vaderen en er wordt gespot
met den niets-zeggenden invloed der mannen
op hun vrouwen, een spot die altijd'recht van
bestaan heeft- gehad, door alle eeuwen heen.
Ofgeen recht van bestaan heeft gehad,
doch in ieder geval niet aan een bepaald tijd
perk is gebonden.
Deze Fransche film van den regisseur
Jacques Feyder toont inzichten zooals zelden
van te voren in een film werden vastgelegd.
Hier bedoelen wij niet den inhoud doch de
ensceneering'en de wijze van opname.
Het is. treffend hoe de opeenvolging, der
beelden als het ware een aaneenschakeling
beteekènt van levende schilderijen van1 groote
meesters uit den tijd van Breughel, Vermeer,
Jan Steen en anderen, zonder dat 't een pren-
tengalerij wordt, die verveelt en stijf is. In
tegendeel. Weinig films hebben dat gemoede-
lijk-vlotte tempo als Heldenkermis, waarbij de
ouderwetsche omgeving gezellig aandoet, zoo
dat men ten slotte geheel in het milieu wordt
opgenomen.
Daarbij komt dat het verhaal spannend is,
en meermalen bijzonder geestig. De wijze
waarop bij voorbeeld Francoise Rosay (die de
hoofdrol vervult als de vrouw van den burge-
iheester) haar quaai dooden man toespreekt
{Will Dolim in de Duitsche versie en Alerme
in de Fransche) is zoo kostelijk, dat het gelden
mag als een typisch staaltje van fijne geestig
heid. Trouwens het geheele spel van Francoise
Rosay wordt gekenmerkt door ingetogenheid,
waardoor de ware humor des te beter tot
uiting komt.
Van deze film zijn twee versies gemaakt: een
Duitsche en een Fransche. Alleen in de tweede
avondvoorstelling wordt de Fransche ver
toond. Het is een goede gedachte geweest van
de directie van Frans Hals om beide versies te
draaien, want ongetwijfeld zullen er toeschou
wers zijn, die vreemd staan tegenover de Duit
sche taal, gesproken door Spanjaarden in
België, in een in Frankrijk vervaardigde film!
Doch dit zijn nu eenmaal de onoverkome
lijkheden, zoolang men in het buitenland nog
geen speciale Nederlandsche versies maakt,
(hetgeen tot op een enkele uitzondering na,
wegens de hooge kosten niet geschiedt).
Resumeerende komt men tot de slotsom dat
Heldenkermis als film bijzonder geslaagd is,
om haar Vlaamsch-geestigen inhoud, om de
vlotte wijze van vertellen en van weergave, om
de interessante, schilderachtige beelden. De
film is bedoeld als een geestig verhaal, is on
getwijfeld daarin geslaagd en kan iedereen
amuseeren, die haar met dit doel gaat zien.
W. SCH.
Studententooneel in Amsterdam.
Julia is onsterfelijk
Als onderdeel van de feestelijkheden bij het
vijfde lustrum van Unitas Studiosorum Am-
stelodamensium gaf de tooneelafdeeling van
dit corps gisteravond in den Amsterdamschen
Stadsschouwburg een opvoering van het blij
spel „Julia is onsterfelijk" (There's always
Juliet) van John van Druten. Dit stuk van den
Britschen Nederlander is niet nieuw, het werd
een jaar of vier geleden reeds met veel succes
in Engeland opgevoerd, maar niettemin is het
nog nimmer door een Nederlandsch gezelschap
ten tooneele gebracht.
Uitgangspunt van deze romantische ge
schiedenis is het Romeo-en-Julia motief
„liefde op het eerste gezicht". De Julia is in dit
geval een Londensch meisje van goeden huize,
Leonora Perrycoste, dat tijdens een buiten-
landsche reis van haar ouders op de flat in
West End achterblijft met als eenig perma
nent gezelschap een gedweeë zorgzame kame
nier.
Zij brengt haar overvloedigen vrijen tijd
door met tea- en cocktailfuifjes, die in haar
kennissenkring aan de orde van den dag zijn.
Op een dergelijk pa"tijtje ontmoet Leonora
haar Romeo in de gedaante van een jongen
Amerikaan, die voor zaken naar de Oude
Wereld overgestoken is. De liefde laait heftig
in beider harten op en de eerste ontmoeting
vindt spoedig haar vervolg in de zitkamer van
Leonore. De jonge menschen voelen zich al
onmisbaar voor elkaar als de kennismaking
nog maar vijfentwintig uur oud is. Dan werpt
Dwight Houston, de Amerikaan, de mogelijk
heid van een huwelijk op. Leonora aarzelt,
spreekt over den korten duur van hun vriend
schap, over bezwaren van haar ouders, maar
desondanks wenscht ze niets liever dan een
huwelijk met den Amerikaan, die na zijn mis
lukte eerste echtverbintenis, het ware geluk
meent gevonden te hebben. De roman neemt
nog een onverwachte wending, wanneer
Houston plotseling naar Amerika moet terug-
keeren, maar ter elfder ure wordt het vertrek
uitgesteld en als hij weer tezamen met zijn
geliefde is valt de beslissing. Midden in hun
voortgezette discussies komt er een telefoon
tje van moeder Perrycoste uit Vichy en Leo
nore hakt onversaagd de knoop in tweeën door
haar huwelijk a bout portant aan te kondigeil
en haar echtgenoot op z'n Amerikaansch tele
fonisch voor te stellen.
Dit is in kort bestek de loop der gebeur
tenissen in Van Druten's blijspel,
Onder leiding van Eduard Verkade hebben
de Amsterdamsche studenten een opvoering
van dit stuk met zijn maximum aan gesproken
woord en minimum aan handeling gegeven,
welke over het algemeen wel geslaagd mag
heeten. Het stuk staat of valt met de vlot
geschreven, dikwijls zeer gevatte dialoog en
die kwam meestentijds behoorlijk tot haar
recht. De rol van Leonora Perrycoste werd ge
speeld door mej. Irmi Brandes en zij was on
tegenzeggelijk de beste van het viertal. Het
was een pittig, levendig en sympathiek figuur
tje, deze Julia. Haar komt de eer toe het
stuk te hebben gedragen. De Amerikaan
Dwight Houston werd vertolkt door den heer
Luuk H. Binksma, die ongetwijfeld vele goede
momenten had in zijn samenspraken met
Leonore, maar ons soms nogal zwaar en stroef
voorkwam in zijn doen en laten. Goed was
mej. J. de Vries als de slaafsche kamenier,
die af en toe een schuchtere poging doet tot
het uitoefenen van invloed op haar jeugdige
meesteres. De heer B. Oudkerk speelde voor
Peter Walmsley, een kennis van Leonora, een
figuur die een vrij ondergeschikte plaats in
het stuk inneemt.
Het publiek stelde het gebodene zeer op
prijs blijkens het applaus, dat den spelers
na ieder bedrijf en aan het slot van de voor
stelling ten deel viel.
Spelers en medewerkenden werden met
bloemen en hartelijke woorden gehuldigd, ook
door de verschillende zusterverenigingen in
den lande.
Onder de aanwezigen bevonden zich ver
scheidene hoogleeraren van de Amsterdamsche
Universiteit.
V.
HET TOONEEL
VARIA.
NAJAARSSTORMEN.
Varia was. gisteren in feeststemming. En
geen wonder. Het was de eerste voorstelling
na het succes in den tooneelwedstrijd te
Noord-Scharwoude behaald. Toen het doek
na het openingswoord van den voorzitter, den
heer Holtslag, op ging, stonden alle werkende
leden en het bestuur op het tooneel en zette
Kunstmin onder leiding van Philip Vlessing
het feestnummer varia nes op: Lang zal
ie leven.— in. Dit was.de hulde door. Kunst
min aan Varia'gebracht. In zijn dankwoord
hiervoor, herinnerde de heer Holtslag er aan,:
hoe wijlen Sam Vlessing altijd had gezegd:
„Als jullie met den eersten prijs terugkomen,
dan wacht ik jullie op met muziek. Nu heb
ben wij een eersten prijs, maar de brave Sain
Vlessing is er niet meer. Daarom treft ons deze
hulde van Kunstmin te meer, omdat de zoon
nu volbrengt, wat de vader ons altijd be
loofd had!" zoo ongeveer sprak Holtslag en
het was duidelijk te merken, dat zijn woor
den indruk maakten op de zaal. Het was een
eenvoudige, maar daarom niet minder op
rechte hulde, die Kunstmin en het publiek
gisteren Varia hebben gebracht.
Ea daarna ging het gordijn op voor de
voorstelling van Najaarsstormen van Chris-
tien van Bommel-Kouw en Henk Bakker. Ik
heb na de premiere van dit stuk door Cre-
mer indertijd reeds uitvoerig betoogd, waar
om ik Najaarsstormen ver boven Robbedoes
stel en ook waarom dit vervolg, hetwelk meer
tooneelspel dan blijspel is het bij het pu
bliek toch waarschijnlijk minder zou doen
dan het pretentielooze vroolijke spel van de
wilde Robbedoes.
Ik meen dit ook gisteren in de zaal van
Thalia te IJmuiden bevestigd te hebben ge
zien, al was het applaus na elk bedrijf en
vooral aan het slot buitengewoon hartelijk.
Een succes is dan ook de opvoering van Na
jaarsstormen voor Varia geworden.
Als geheel stond de voorstelling niet op een
zoo hoog peil als die van Cremer, maar onze
Kon. Letterlievende Vereenighig leverde ook
op dien avond een topprestatie, dank zij vooral
de medewerking van Adri vah Hees als Victor
van Nieverden. Het was van Boeree moeilijk
te verwachten, dat hij Van Hees in deze rol
zou evenaren. Hij mist de mooie, warm-ge-
timbreerde stem en de geperfectionneerde
dictie van dezen beroeps-acteur. Maar voor
een amateur heeft Boeree het er zeer goed
afgebracht, al was hij dan niet volkomen de
Lebemann, de charmeur, die de auteurs zich
hebben gedacht. Doch ook de twee „landjon
kers", Louis Terlaat en Hein de Bont, waren
niet geheel, wat- zij moesten zijn, zoodat er
in de bezetting der mannelijke hoofdrollen
toch het noodige gradueele verschil was, waar
door verklaard werd, waarom Van Nieverden
zoo veel meer charme op de vrouwen uit
oefende dan de andere mannen, Boeree speelt
altijd met een prettige souplesse en vooral in
het derde bedrijf,, dat trouwens na een wat
onzekeren inzet verreweg het beste deel van
den avond was, was er in zijn spel die zekere
•ust en distinctie, welke de rol verlangde.
Boeree kreeg in dat bedrijf ook uitstekend
tegenspel en mevrouw RozaPeek en de hee-
en Van den Borg en Boeree vormden daarin
een uitstekend op elkaar ingespeeld trio. De
dialoog kreeg door het dynamisch tempo
kleur en ook de actie was natuurlijk en ge
concentreerd en daardoor overtuigend.
Jammer, dat het afscheid van van Niever
den eigenlijk het mooiste moment van het
stuk niet tot zijn recht kwam, doordat Van
den Borg hier te weinig relief gaf en de woor
den: „Je bent een kerel" waarop alles aan
komt in het geheel niet over het voetlicht
kwamen.
De heer Van den Borg heeft ook niet geheel
het gevaar kunnen ontwijken van Louis Ter-
laet een al te antipathieken droogstoppel te
maken. Ik geef toe, dat dit voor een deel aan
de rol ligt, maar de acteur moet dan de auteurs
te hulp komen door op dit harkerige en droge
van de figuur zoo weinig mogelijk nadruk te
leggen. Aan Van den Borg gelukte dit niet
;eheel en hij maakte daardoor Loui-s Terlaet
ntipathieker dan noodig was. Maar in het
derde bedrijf was hij geheel, wat hij zijn
moest, zoodat de figuur tegen het slot veel
beter tot zijn reoht kwam.
Een juffrouw uit Zoeterwoude,
Kampioene in zuinig huishouden,
Die stelde als eisch
Altijd Edelweiss,
Omdat ze geen andere vertrouwde.
De. pr ijs van
N.V. ZEEPFABRIEK v/h. DE HAAS VAN BRERO, APELDOUHN
(Adv. Ingez. Med.)
Mevrouw RozaPeek moest er in het begin
blijkbaar even als de anderen nog
inkomen, maar al spoedig vond zij om een
sportterrn te gebruiken haar vorm Zij liet
ons het was van haar te verwachten
vooral de ernstige Bob zien en in haar gesprek
met Terlaet in ill dachten wij zelfs even aan
de afrekening van Nora en Helmers in Het
Poppenhuis. Die scène speelde mevrouw Roza
gevoelig en warm, zonder toch eenige senti
mentaliteit. Bob is voor mevrouw Roza een
zeer mooie rol geworden, waaraan zij met vol
doening steeds zal kunnen denken.
Dat mevrouw ListDaalder als tante Guus
de groote scène met Louis Terlaet in III voor
treffelijk zou spelen, was te verwachten. Dit
gesprek maakte, dank zij haar spel, grooten
indruk. In de eerste bedrijven had ik mij tante
Guus 'n tikje gemoedelijker gedacht, oom
Simon wat bezadigder, maar als „span" moch
ten zij er zeker zijn. Mevrouw List en de heer
Faber vormden als het oudere paar een aardige
tegenstelling met de jongeren.
Jack Roza speelde zich zelf als Hein de
Bont, wat voor de rol niet geheel voldoende
was. Maar Roza is altijd een rustig, kalm spe
ler en bederft nooit iets. Vooral in zijn gesprek
met Louis Terlaet in II heb ik hem om zijn
overtuigende ernst zeer kunnen waarde eren.
Mevrouw Boeree was 'n knappe Flor en gaf
ook kleur aan deze rol van de naar het stads
leven hunkerende vrouw.
De heer Bals en de dames Neve, Peek en
Feddema speelden de kleine rollen van het
dienstpersoneel met zichtbaar genoegen ei
hadden ook plezier van hun werk. Zulke klei
ne rollen zijn trouwens altijd bij Varia zeer
goed bezet.
Als geheel was het dus een opvoering, die
vooral na het eêrste bedrijf, waarin de spelers
blijkbaar nog wat op dreef moesten komen
veel voldoening schonk. Het tooneel zag er
zooals altijd bij Varia zeer verzorgd uit
gaf ook op karakteristieke wijze het milieu
weer zoowel van den huize Terlaet als van het
interieur van tante Guus. Dat de opvoering
bij het publiek vëel succes had, schreef ik
reeds, al was dit succes minder uitbundig dan
bij Robbedoes. Een goede avond dus voor
Varia.
J. B. SCHUIL.
ZOftG VOOrtbE BtOED-
FILTREERENDE ORGAKEM.
Geen mensch verzuimt een laxeermiddel te
gebruiken bij verstopping der Ingewanden.
Nog noodzakelijker is hei, zorg te dragen,
dat de bloedfilters niet verstopt raken en
dus de nieren aangetast zouden worden.
Neem derhalve een diuretlsch middel, als
gij verschijnselen opmerkt als pijn In de
lendenen en gewrichten, duizeligheid, moe
heid enz. Foster's Rugpiln Nieren Pillen
zijn het speciaal hiervoor vervaardigde
middel, reeds jaren met succes toegepast.
J 1.—..IlI.TS en per doos,
(Adv. Ingez. Med.)
ten n.l, le. de verzaking van 't kennisideaal.
2e die van de moraal.
Beide punten werden door Ds. van Dijk uit
voerig besproken.
Een warm applaus viel den spreker ten deel.
OPVOEDING VAN BLINDE EN DOOFBLINDE
KINDEREN.
Voor de afdeel ing I-Iaarlem en omstreken
van de Ned. Montessorivereeniging sprak Dr.
Cohn uit Praag Donderdag in de aula van het
Kennemer Lyceum over de opvoeding van
blinde en doofblinde kinderen.
Doordat hij zelf blind is sinds zijn 6de jaar
en door zijn vroger ambt als leider van het
blindenwezen in Duitschland is hij de bij uit
stek geschikte persoon, om ons binnen te lei
den in de wereld der blinden.
Droevig behoeft die wereld hiet te zijn. Het
opvoedingsstelsel is zoo volmaakt geworden,
dat een blinde met vele dingen kennis kan
maken, die het leven verrijken.
Wie blind geboren is, kent het licht niet, en
wie later blind wordt went er gauw aan
behoeft niet ongelukkig te zijn.
Moeilijk is de afstand te overbruggen tus-
schen zienden en blinden.
Laten de eersten de blinden als gewone
menschen behandelen. Dit is voor hen het
beste; zij gevoelen zich dan het meest op hun
gemak. Medelijden roept minderwaardigheids
complexen, op.
Door ontwikkeling en geestelijken rijkdom
zijn blinden niet zoo erg te beklagen, meende
spreker, en blindheid is zeker niet meer het
zwaarste leed. dat den mensch kan treffen.
De opvoeding, die het oog als hulpmiddel
mist, richt zich voornamelijk op den tastzin.
In Holland vindt spr. onvoldoende belang
stelling voor de blinden onder het groote
publiek.
Kinderen leeren lezen door Braille-schrift,
rekenen met matrijzen van lood, landkaarten,
teekeningen van dieren enz. volgen.
De vormen worden afgetast van 't model
en later gemodelleerd in klei of was.
Dit laatste is een zeer belangrijk hulpmid
del in de instituten
Grootte en verschillende standen, b.v. een
liggende of zittende hond, geven moeilijk
heden.
Zeer lastig is het ruimtebegrip bij te bren
gen. Het oor helpt hier maar weinig en af
tasten en afloopen zijn het eenige, zij het ook
ten eenenmale onvoldoende voor een juis'
ruimtebegrip.
Bij de doof-blinden is alles nog moeilijker.
Voor de handen zijn 2 spraaksystemen ont
worpen met drukbeweging. Hierbij is een ver
nuftige vinding van een Zwitser, de blinden
handschoen met opgestikte letters, die
ziende kan drukken.
Wat men gewoonlijk het 6e zintuig van
blinden noemt, is niets anders dan de ont
wikkeling van de gevoeligheid van de heele
huid, die aan bepaalde indrukken de voor
stelling van een bepaald voorwerp verbindt.
Voor de hoorenden zijn ook accoustieke in
drukken van belang. Iedere kamer heeft voor
een blinde een bepaalde klank.
Dooven kunnen, door de trillingen te re-
gistreeren, zelfs tot zekere hoogte muzikaal
genot smaken.
Mevr. Land sprak een woord van dank.
IJSHOCKEY.
LAATSTE WINTERLEZING VEREEN VOOR
JEUGDWERK.
Donderdagavond heeft Ds. J. C. van Dijk te
Bloemendaal de serie winteiiezingen in 't
Jeugdhuis besloten met een behandeling van
't laatste werk van prof. J. Huizinga.: „In de
schaduwen van morgen". De groote zaal van
het Jeugdhuis was nagenoeg tot de laatste
plaats bezet.
Spr. begon met enkele algemeene opmer
kingen. 't Is typisch professoraal. Noch de
schrijver, noch de uitgever, had op zoo'n groot
aantal lezers durven rekenen, 't Algemeene
oordeel is, dat 't boek wel mooi, maar ook
moeilijk is. Hiermede is spreker 't volkomen
eens. De taal is niet zeer eenvoudig, maar wie
zich de moeite getroost, het werk te lezen en
te bestudee-ren, zal daarvoor beloond worden NqPn. wii wrnpfflpn hp+ hPiwmriA T imhurtr.
gft&sFSgs". iezi»s
tv ^viivlr i7o-fliOI1vR TT p succesvol debuut maakte in de derde Zesdaag-
7a?k wiavnvM- hp't laat i^ tnoh pfcr.o^iliir I sche van Amsterdam en sindsdien zoowel in
voudi^ eigenlijk een-| binnen- als buitenland uitstekende resul-
Maar de schoone vorm, waarin de gedach
ten van den schrijver gegoten zijn. kan toch
alleen niet het succes verklaren. Het is de
hoop op iets beters, dan we nu hebben, in het
„morgen", die velen naar dit boek doet grijpen
De schrfjver zegt vele harde dingen over wat in
de 19de en 20ste eeuw gebeurd is. En hij zou
nog veel meer en hardere dingen kunnen zeg
gen. Maar hij is geen profeet, die zich met
boetpredicaties inlaat. In de eerste plaats is
hij historicus. De auteur wijst er op, dat hij
geen pessimist is, al moet hij constateeren,
dat wij in een bezeten wereld leven en 't zelf
weten ook. Maar zegt hij, wij hebben den
plicth te hopen, dat de wereld hiet daardoor
ondergaat.
't Boek is gewijd aan 't proces van verval.
De schrijver heeft eerlijk getracht, de grootst
mogelijke objectiviteit in acht te nemen in
zijn protest tegen 't loslaten van waarde en
normen, die gelden voor alle tijden.
Zijn betoog steunt hoofdzakelijk op' 2 pun-
WIELRIJDEN.
DE VIERDE AMSTERDAMSCHE
ZESDAAGSCHE.
taten wist te behalen, thans voor de a.s. vier
de Amsterdamsche Zesdaagsche geëngageerd,
BILJARTEN.
OM DEN „MOLLERUS-BEKER".
De invitatie-wedstrijden over drie banden
om bovengenoemden beker worden a.s. Zater
dag in de Sociëteit Vereeniging voortgezet
met de biljartvereenigingen „Rotterdam" tegen
„K. R. A. S." des namiddags te 4 uur en „Rot
terdam" tegen „H. E. T. E. IJ." des avonds te
8 uur. De volgende partijen worden gespeeld:
4 uur: A. Sengers („Rotterdam")—J. Drukker
(„K. R. A, S."); Schram („Rotterdam")J. C.
Wittebol („K. R. A. S."); 5 14 uur: A. Sengers
J. C. Wittebol: SchramJ. Drukker. Om 8
uur: A. Sengers—P. Geestman („H. E. T. E.
IJ."); Schram—F, E. van der Hart („H. E. T
E. IJ."); 914 uur: A. SengersF. E'. van dei-
Hart; SchramP. Geestman.
De vrouwen immen het werk der
mannen over. (De vrouw van den
burgemeester: Frangoise Rosay).
Scène uit „Heldenkermis".
BLAUWE ZES—JAPAN, OP DE KUNST
IJSBAAN.
Zondag 23 Febr. zal zooals onze lezers we
ten, voor de eerste maal in West-Europa op
de Amsterdamsche Kunstijsbaan een team
uit het verre Oosten tegen onze „Blauwe Zes''
den strijd aanbinden. De Japanners, die zich
bij de Olympische Spelen zoo goed gehouden
hebben tegen de Olympische en Wereldkam
pioenen Engeland en met een klein verschil
het onderspit moesten delven, komen met 13
spelers a.s. Zaterdag 22 dezer om 19.14 te Am
sterdam.
De opstelling van de Blauwe Zes, die zich
in de wedstrijden tegen de sterkste Berlijn-
sche stedenploeg zoo kranig gehouden heeft
en twee groote overwinningen heeft be
haald (2—1 en 5—1) zal spoedig worden be
kend gemaakt.
Tijdens de pauzes van dezen wedstrijd zal,
zooals gemeld, Melitta Brunner met haar
danskunst het publiek in vervoering bren
gen.
HENGELEN.
HENGELAARS REISVEREENIGING
„NAAR BUITEN".
Te Heemstede is opgericht de Heemsteed-
sche Hengelaars Reisvereeniging „Naar Bui
ten" gevestigd te Heemstede.
Het doel dezer vereeniging is in hoofdzaak
het vormen van een reiskas uit lage contribu-
tiekosten, waardoor het mogelijk is. jaarlijks
diverse hengelaarsexcursies per autobus of
ander vervoermiddel naar „de Noord" en an
dere streken waar goed vischwater aanwezig
is, te ondernemen.
Het ledental bedraagt thans pl.m. 40 per
sonen.
Het seci-etariaat is gevestigd: Kerklaan 45,
Heemstede.
VOETBAL.
K. F. C.—R. C. H.
Voor dezen wedstrijd is het R.C.H.-elfta!
ongewijzigd gebleven, het speelt dus in on
derstaande formatie:
Bergsma,
Kors, Pre vost Sr.,
Geutskens, Ruis, Prevost Jr.,
Paape, Slot, v. d. Horst, Hoogendoorn,
Lenselink.
R. C. H. 2—E. D. O. 2
Zondagmorgen half elf wordt in het
Heemsteedsche Sportpark deze voor de be
zetting van de laatste plaats zoo belangrijke
wedstrijd gespeeld. De elftallen zijn als volgt:
R.C.H. 2:
Van Gend,
Van Thiel. Kaestner.
Oomen, Van Eek, v. d. Gevel,
Blokker, Kos Van Roon, Kedde, v. d. "Meulen.
E. D. O. 2:
Kelder, Schijvenaar, Goemaat, Van Geemen,
During,
Van Esch, J. Koene, Steffens,
Van den Born, N. Kollerie,
A. J. Stouten.
BLOEMENDAALE. D. O
E.D.O. komt met het vogende elftal uit:
J. G. van Roon,
C. van der Kuyl. H. Boeree,
J. van der Schalie. J. F. Koppen. H. Oomen,
S. Spek, K. Zandstra, Th. C. van der Putten,
J. L. Pcrukel, P. Spek.
BLAUW WITII.F.C.
H.F.C. heeft Zondag het volgende elftal:
Van der Togt,
Dorsman, C. ten Have,
Van Olphen, Kruyer, Lamp,
Kenner, Drijver, Koper. Hagenaar, Chapon.
ZATERDAG-MIDDAG
COMPETITIE
Ook jl, Zaterdag was de gesteldheid van
de terreinen weer van dien aard, dat nage
noeg geen enkele wedstrijd kon doorgaan.
Het verloop van de eerste helft der compe
titie is bijzonder vlot geweest, doch nu is er.
vooral in af deeling C, een vrij groote achter
stand. Vermoedelijk zal de competitie niet
eerder dan half April geëindigd kunnen zijn.
In de afgeloopen week zijn de weersom
standigheden vrij gunstig geweest, zoodat
morgen het vastgestelde programma wel zal
kunnen worden afgewerkt, Dit programma
ziet er als volgt uit:
A. WYKennemerland. 3 u. A. G. Lindhout
Kennemerland 2Tele f on ia, 3 uur, A.
Wildschut.
ZSVVVY 2. 3 u. G. de Lugt.
SIZO—Tw. Jeugd, 3 u. H. D. Kist de
Ruyter.
B. VJB—SIZO 2, 3 u., F, Hendriks.
UlyssesKennemerland 3, 3 uur. D, P.
Kossen,
VEWJohez 3 u.. H. J. Boeree
C. VVRA—VVY 3, 3 u„ A. Zomer Jr.
Kennemerland 6VJB 2, 3 u. T. Post.
Kennemerland 5ZSV 2, 3 uur. G. A.
Hekelaar.
De ontmoeting V.V.IJ.Kennemerland is
reeds vele malen uitgesteld, waardoor deze
teams elkaar dit seizoen nog niet hebben
ontmoet. In vorige overzichten hebben wij
dezen wedstrijd reeds uitvoerig besproken,
zoodat we thans volstaan met de voorspel
ling, dat de thuisclub op beide punten be
slag zal leggen.
Van groot belang voor het bezetten der
onderste plaats is de wedstrijd tusschen
Kennemerland 2 en Telefonia. Laatstge
noemd elftal staat momenteel onderaan,
doch een overwinning zou een omruiling van
plaats beteekenen. Er kan een spannende
match verwacht worden aan de Ramplaan,
waarin de bezoekers de beste kansen heb
ben.
Z.S.V. heeft dit seizoen minder gepresteerd,
dan wij van dit elftal gewend zijn. V.V.IJ. 2
heeft op 5 October met 42 over ZSV ge
zegevierd. De Halfwegsche club zal er wel
alles op zetten om revanche te nemen, ook
al om het gevaar voor de onderste plaats te
ont-loopen.
Tweede Jeugd trekt naar SIZO. In het be
gin van het seizoen zouden de bezoekers deze
ontmoeting gewonnen hebben, doch sinds
dien is SIZO belangrijk beter gaan spelen,
zoodat we voor Mooy c„s. het ergste vreezen.
In afdeeling B worden twee belangrijke
ontmoetingen gespeeld. Kennemerland 3,
nummer één der ranglijst, bindt den strijd
aan tegen Ulysses. Dat wordt een moeilijke
wedstrijd voor de oranjehemden, waarin zij
vermoedelijk minstens één punt zullen ver
liezen. Nummer twee der ranglijst, V.E.W.,
krijgt het sterke Johez op bezoek, Johez heeft
geen kans meer om afdeelingskampioen te
worden, doch het elftal is zóó sterk, dat het
zeker in staat is V.E.W. ten tweeden male
een nederlaag toe te brengen. Do eerste ont
moeting tusschen deze twee t°em.s leverde
nl. een 53 overwinning voor Johez op,
V.J.B., de derde kampioenscandidaat, zal
gemakkelijk van SIZO 2 kunnen winnen
