Historische Vrouwenfiguren.
DE VERGETEN OORLOC.
RADIO MOORS n.v.
ZATERDAG 14 M A' A R T 1936
TT A A RLE 51 'S DAGE I." 'A D
11'
Gabrielle d'Estrées.
Het is meer dan driehonderd jaar geleden
dat Gabrielle d'Estreés leefde en stierf. Maar
het is met haar nagedachtenis gegaan als
met die van Néll Gwyn. de zonnige, oolijke
minnares van den Engelschen koning Charles
II, die met haar goedhartigheid en kostelijken
humor niet alleen het tamelijk onbestendig
hart van den koning voor den duur van zijn
heele leven veroverde, maar die zich met haar
glimlach ook nestelde op het warmste plaats
je in het hart van het Engelsche volk een
plaatsje, dat ze tot op het huidige oogenblik
nog inneemt: zelfs de Engelschman van
hedsn weet niet te ontkomen aan de charme
en bekoring, die uitgingen en nog steeds uit
gaan van de figuur van net volkskind Nell
Gwyn. die de geliefde van hun meest wispel-
turigén koning werd. En de geschiedenis van
het ontstaan van Chelsea Hospital zij
mocht voor de stichting ervan zooveel grond
hebben als zij kon beleggen met haar kanten
zakdoekje: en dank zij het feit, dat zij het
ervoor over had om het al te kleine ding-
sigheidje in reepen te scheuren en met be
hulp van die reepen een veel grooteren om
trek te beleggen dan het haar met het zak
doekje zelve zou zijn gelukt, kwam Chelsea
Hospital in het bezit van aanmerkelijk meer
grond dan Charles het toegedacht had is
er één, die eiken Engelschman dierbaar is: Nell
Gwyn op haar allercharmants en allergui-
tigst leeft er in voort
Hoewel de herinnering aan Gabrielle
d'Estreés niet door een dergelijk bekoorlijk
verhaal levendig gehouden wordt, is in Frank
rijk, en zeker in Parijs, haar en de geschiede
nis van haar groote liefde voor dien wispel-
turigen Franschen koning Henri VI evenmin
vergeten. Op Montmartre. waar ze bijna steeds
vertoefde als zij en haar koninklijke minnaar in
Parijs waren, bestaat nog steeds de Rue Ga
brielle. al is die, jammer genoeg, een leelijke
en onbekoorlijke straat geworden, waarin van
de oude Montmartresfeer niets meer over is:
en tot voor enkele jaren stond nog steeds in
het echte oude Montmartre, op den hoek van
de Rue des Saules en de Rue Cortot het „Mai-
son de la belle Gabrielle" de vroegere wo
ning van Gabrielle, waarin tot kort voor de
afbraak Aristide Briant nog woonde maar
die nu, helaas! ook al vervangen is door een
moderne- en leelijke villa.
Aan tastbare herinneringen is er dus van
Gabrielle d'Estreés nog minder over dan van
Nell Gwyn maar het zijn in de gevallen
van deze twee vrouwen ook niet de tastbare
dingen geweest, die hen beroemd en onver
getelijk maakten. Als een vrouw door de
wereld, die na haar komt, niet vergeten
wordt, dan is dat in negen van de tien ge
vallen, omdat ze in staat was tot een groote
liefde, en door en dank zij die liefde een
groote rol speelde in het leven van een man.
Zoo was het met Nell Gwyn en haar moei
lijken, ontrouwen, maar altijd tot haar terug
keerenden Charles II, dien zij den „lastigsten
van haar kinderen" noemde. Zoo was het met
Gabrielle d'Estreés, en haar koninklijke min
naar Henri VI, die haar negen jaar trouw
bleef, hoewel hij, voor hij haar leerde kennen,
de eene minnares na de andere had, en na
haar>dood het spelletje op de oude wijze voort
zette.
Hehi'l diezelfde „Vert-Galant" wiens
Standbeeld van den Pont Henri VI in Parijs
af zoo zelfbewust over de oude buurten en
straatjes van het Ilde de la Cité uitstaart
was acht en dertig en leefde sinds jaren ge
scheiden van zijn vrouw, die wonderlijke fi
guur, 'die in de geschiedenis bekend is ge
bleven als „la reine Margot", toen hij in den
herfst van 1890 de twintigjarige Gabrielle
leerde'kennen, dochter van Antoine d'Estreés
en Francoise de la Bourdaisièi*e. Gabrielle
was mooi van een zachte, blonde, blanke
schoonheid, die volkomen paste bij haar ka
rakter dat zacht en vriendelijk en toegeeflijk
was. Ze had een opvallend klein mondje, een
fijne arendsneus en paar groote blauwe oogen
haar gratie was niet de levendige, pikante
elegantie van haar oudere zuster, Diana, maar
van die zachte,een tikje indolente bekoorlijk
heid, die het privilege van een zeker type van
blondines schijnt te zijn. Ze was niet toe
schietelijk tegen Henri, Gabrielle, hoewel ze
beminnelijk en hoffelijk was hij was haar
koning immers! Maar diezelfde koning was
al spoedig tot de conclusie gekomen, dat het
niet de hoffelijkheid van een nederig onder-
dane tegen haar koning was, die hij van Ga
brielle wenschte en hij begon met behulp
van zijn lang niet geringe ervaring op het
gebied van vrouwen benevens zijn werkelijk
eerlijk en sterk gevoel voor de kleine, blonde
zachte Gabrille, die zich zoo waardig bewoog
en hem zoo ongemerkt op een afstand hield,
de vesting te belegeren, van wier verovering
plotseling, naar het scheen, zooveel voor hem
was gaan afhangen.
Gabrielle behoorde niet tot het soort, dat
gemaakt is voor den strijd, en ook in dit ge
val capituleerde zij vrij spoedig. Henri was
uiterlijk geen knap man, maar hij was wel
een warm en intens levend rnensch, en het
schijnt dat Gabrielle, hoewel ze bijna twintig
jaar jonger was dan hij, hem bijna van het
eerste oogenblik aan zich bond met diezelfde
teedere, bijna moederlijke liefde, die ook
Nedll Gwyn's groote kracht was tegenover
Charles II. Een obstakel, en geen gering, deed
zich nog voor op den weg van het tweetal naar
het geluk: Antoine d'Estrée, die de verhouding
tusschen zijn dochter en Henri, al was hij
dan honderd maal de koning, met leede oogen
aanzag, maakt van diens tijdelijke afwezig
heid op het oorlogveld gebruik om Gabrielle
uit te huwelijken aan Nicolas d'Amerval, seig-
neer de Liancourt. In een kapel van de kathe
draal van Noyon vond het huwelijk in het
begin vain de maand Juni van 1592 plaats:
en hoewel de jonge bruid allerminst „straalde
van geluk" en er eerder melancholiek en be
drukt uitzag, was ze van een schoonheid en
lieftalligheid die de harten van alle aan
wezigen bekoorte. En niemand van hen
vermoede zeker, dat het met zooveel pronk
en praal gesloten huwelijk maar drie maan
den zou duren, en dat nadien de zeven jaren
van onafgebroken geluk zou duren, en dat
nadien de zeven jaren van onafgebroken geluk
zouden beginnen, die d lifde van Gabrielle
d'Estreés en Henri VI maakte tot één van de
beroemdste van het op dit gebied toch alles
behalve arme Frankrijk.
Het merkwaardige van het geval was, dat
het. zeker in den beginne, de man was. van
wiens zijde het sterkste gevoel kwam. Ga
brielle. hoewel haar minnaar volkomen trouw,
schijnt van haar kant den eersten tijd niet
meer dan een tamelijk placide teederheid te
hebben gevoeld voor haar vurigen, en niet
tegenstaande zijn veertig jaren hoogst on-
stuimigen minnaar. Het was Henri, voor wie in
dit geval al die onaangename en pijnlijke ge
waarwordingen waren weggelegd, die nu een
maal onvermijdelijk het deel zijn van degene
in een liefdesverhouding, bij wie de gevoelens
tiet dienst portelen. [Twijfel aan Gabrielle's
liefde, jalouzie, wanhoop om haar gereser
veerdheid spreken beurtelings uit Henri's cor
respondentie met haar, die grootendeels be
waard is gebleven. Maar zij schijnt hem met
groote geduld en tact tot rust en vertrouwen
hebben weten te brengen, waarbij het feit,
dat haar liefde voor Henri hoe langer hoe
meer toenam, zeker niet van geringen invloed
is geweest, 's Konings verwijten aan Gabrielle
hij was er niet de man naar om zij gevoelens
onder stoelen en banken te steken! werden
steeds zeldzamer en ten slotte schreef hij haar
berouwvol, maar vol goede voornemens: „Je
weet dat ik het besluit heb genomen me niet
meer te beklagen. Ik heb ook nog een ander
besluit genomen: me niet meer boos te maken.
Het eerste zal maken, dat jij niet zooveel last
meer van me hebt het tweede, dat ik niet
zooveel last meer van mezelf heb". Ontroe
rende en trouwhartige woorden van een lief
hebbend minnaar, die blijkbaar de moeite
wilde nemen van met zichelf te strijden om
zich de liefde, die het leven hem zoo op zijn
overwachts had geschonken, waardig te too-
nen.
Bovendien duurde het niet zoo heel lang,
of Gabrielle schonk hem ook nog een geluk,
dat hij tot nu toe nog zoo goed als niet ge
kend had: dat van vader te worden. In zijn
jonge jaren had slechts Francoise de Mont
morency hem een doodgeboren kind geschon
ken, en later Diane, hertogin van Grammont,
algemeen bekend als „la belle Corisande" een
zoon, die echter jong gestorven was. Op den
zevenden Juni 1594 schonk Gabrielle hem een
zoon, die Casar genoemd werd. 2 jaar later een
dochtertje Catherine-Henriette en in 1597
maakte Henri, in zijn vreugde om het tot nu
toe nog zoo goed als niet gesmaakte vader
schap, Gabrielle tot hertogin van Beaufort
tot nu toe was ze nog steeds Madame de
Liancourt gebleven, hoewel het volk haar al
gemeen kende onder haar meisjesnaam, Ga
brielle d'Estreés.
Want Gabrielle had ook dit met Nell Gwyn
gemeen: dat ze een vriendelijk hart had,
graag wat voor anderen deed, en dank zij
haar goedgeefschheid bij het volk zeer geliefd
was. Terwijl bovendien het Fransche volk, met
het instinct, dat bijna overal het volk heeft
voor de werkelijke waarde van de dingen, de
liefde van z,n koning voor de charmante Ga
brielle met een welgevallig en waardeerend
oog aanzag, en zeker niet ten onrechte
de verdienste van de bestendigheid van hun
verhouding voor het grootste deel op haar
rekening schreef.
Was het wonder, dat de koning er onder
deze omstandigheden serieus over begon te
denken Gabrielle tot zijn echtgenoote, en daar
mee dus tot koningin van Frankrijk te maken?
Al was ze het dan nog niet officieel, officieus
was ze beide sinds lang; en hoewel in het be
ging van zijn liaison de koning er niet over
gedacht zou hebben Gabrielle, die slechts van
lagen adel was, tot zijn vrouw te maken,
ging hij nu zelfs zoo ver, dat hij zijn wettige
echtgenoote, Marguérite van Valois, vroeg tot
een scheiding te willen overgaan. Maar daar
het al spoedig tot zelfs in pauselijke kringen
doordrong, dat een scheiding hoogstens zou
leiden tot een nieuw huwelijk met Gabrielle,
bleef de vereischte. toestemming uit Rome,
maand na maand, en jaar na jaar uit. En
toen eindelijk in Parijs het bericht aankwam,
dat de beslissing van den Paus aanstaande
was, zoodat het koninklijk huwelijk en de
kroning van Gabrielle zeer vermoedelijk bin
nenkort plaats zou kunnen vinden, hingen er
sombere voorgevoelens in de lucht, die de
vreugde van den koning en zijn maitresse
aanmerkelijk temperden
Het schijnt een feit te zijn, dat Gabrielle
omtrent dien tijd voortdurend gekweld werd
door duistere voorgevoelens en onheilspellende
droomen; dat zij in haar angst verscheidene
malen waarzeggers en sterrenwichelaars raad
pleegde, die haar geen van allen eenig goeds
konden voorspellen. Zij verwachtte bovendien
Wat een verrukkelijk en helder
keukentje, mevrouwtje
Mevrouw is verrukt en ze bekent eerlijk: DAT
HEB IK AAN KOL TE DANKEN, nooit heb ik
geweten, dat tegels zóóveel konden doen en
zóóveel gemak gaven.
En wat valt de prijs mee! Ik raad iedereen aan
eens vrijblijvend prijsopgave te vragen bij
KOL'S TEGELHANDEL KL HOUTWEG 13
HAARLEM TELEFOON 16572
(Adv. Ingez. Med.)
haar vierde kind en was in dien toestand ge
voeliger voor stemmingen, dan zij het anders
ooit was. Gabrielle, de luchtige, vroolijke,
charmante, werd in die laatste maanden van
haar leven een melancholieke, overspannen,
door vage angsten gekwelde vrouw, en toen
met Paschen van het jaar 1599 Henri voor
eenigen tijd afscheid van haar moest nemen,
wierp ze zich snikkend aan zijn voeten zij.
die altijd onder alle omstandigheden haar
waardigheid en kalmte had bewaard en
smeekte hem haar niet te verlaten. Het werd
een hartverscheurend afscheid. waarbij
Gabrielle voortdurend onder snikken voor
spelde. dat zij elkaar niet weer zouden zien.
Ze kreeg gelijk. Op den dag voor Paschen
stierf ze, na een afschuwelijk lijden van twee
dagen, aan een ziekte, waarvan men de oor
zaak nooit heeft kunnen doorgronden. Som
migen beweerden, dat ze vergiftigd was door
handlangers van Maria Medicis, die aspiraties
koesterde om koningin van Franrijk te wor
den en die niet ten onrechte in Gabrielle
een gevaarlijke rivale zag. Volgens anderen
bezweek ze aan iets anders. Haar dood juist
op dit tijdstip kwam zeer velen gelegen.
Zij en Henri hebben elkaar niet weergezien.
Op den twintigsten April werd Gabrielle be
graven in de kerk Saint Germain l'Auxerrois.
en Henri was de eerste maanden na haar dood
verpletterd van smart. ..Maar, omdat God me
heeft doen geboren worden voor mijn konink
rijk, en niet voor mij zeiven, zullen al mijn
zinnen en zorgen voortaan gebruikt worden
voor den vooruitgang en het behoud van het
zelve. De kern van mijn hart echter is dood
en zal niet meer herleven", schreef hij aan
zijn zuster Ca th ér ine, hertogin de Bar.
Dat laatste was waar. Tot een groote liefde
is Henri niet meer in staat geweest. Wel
huwde hij, zooals het zijn plicht als koning
was, met Maria de Medicis. wel trachtte hij
zich, zooals hij het had gedaan voor hij Ga
brielle leerde kennen, te verstrooien met de
eene minnares na de andere, maar „de kern
van zijn hart was dood". Gestorven tegelijk
met Gabrielle, „la belle Gabrielle", de zachte
teedere minnares, die oppermachtig geregeei-d
had in zijn warm en groot, maar wispelturig
hart.
WILLY VAN DER TAK.
Salarisverlaging voor rechters.
Amendement op het wetsontwerp ingediend.
Op het wetsontwerp tot verlaging van de
bezoldiging der leden van den Raad van State,
de Algemeene Rekenkamer, de rechterlijke
macht en. de militair-rechterlijke macht, is
door de Tweede-Kamerleden Goseling (r.k)
Joekes (v.d.) Boon (v.b.), Rutgers van Rozen
burg (c.h.), Drees (s.d.i en Suring (r.k) een
amendement ingediend, dat de strekking
heeft om de wet eerst te doen ingaan op den
dag, volgende op dien harer afkondiging.
De regeering heeft, zooals bekend, voorge
steld om de tot stand te brengen wet terug
werkende kracht te verleenen tot 1 Januari
1936, en reeds thans van dien datum af op de
genoemde salarissen de voorgestelde korting
toegepast.
LEERLINGEN-UITVOERING JAN HOEBEN
De vioolleerlingen van den heer Jan Hoe-
ben zullen Dinsdagavond 17 Maart in de bo
venzaal van het Gemeentelijk Concertgebouw
een uitvoering geven.
In Japan is het al lente. Men kan in het Hibija-park in Tokio reeds
parasols huren.
De „Atlantique" is veilig
overgekomen.
Vier Nederlandsche sleepbooten hebben
een knap staaltje zeemanskunst verricht,
door op succesvolle wijze het 42.C00 ton me
tende Fransche s-s. .„Atlantique", dat gedeel
telijk door brand is verwoest, behouden van
Cherboure naar Greenock op de Clyde te
breneen. Het schip heeft het anker uitgewor
pen bij de ..Tail of Bank", de groote zand
bank nabij Greenock.
„HET HUIS DER MYSTERIES"
De Haarlemsche Tooneelvereen. „Vriend
schap zij ons doel", heeft besloten voor haar
slotopvoering in studie te nemen „Het huis
der mysteriesdetectivespel door Rien van
Noppen. De uitvoering is in gebouw St- Bavo
op Woensdag 29 April. De spelleiding is weer
van den heer Th. Dammiaans.
i. RAEBC)
èra I" nl
PROGRAMMA
ZONDAG 15 MAART.
HILVERSUM I, 1875 M.
8.55 VARA, 10.00 VPRO, 12.00 AVRO, 5.00
VARA, 8.00—12.00 AVRO.
8.55 Gram pi. 9.00 Sportnieuws. Tuinbouw-
causerie. 9.30 Gram.pl. 9.45 Lezing. 10.00 Zon
dagshalfuur. 10.30 Ned. Herv. Kerkdienst. 12.00
Filmpraatje. 12.30 Omroeporkest. 1.00 Relais
uit Indië. 1.30 Kovacs Lajos' orkest. 2,00 Boek
bespreking. 2.30 Groninger Orkestvereen. en
soliste. 4.00 Gram.pl. 4.30 Olympisch Nieuws.
4.45 Gram.pl. Sport. 5.05 „The Blue Rhythm
Singers". 5.15 Voetbalpraatje. Sportnieuws. 5.35
Gram.pl. 6.15 Radio-potpourri mmv. VARA-
orkest, Mannenkoor en solisten. 8.00 Berich
ten. 8.15 Omroeporkest en soliste. 8.45 Radio-
Journaal. 9.00 Aeolian-orkest, solisten en gem.
sextet. 9.50 Orgelspel. 10.10 Kovacs Lajos'
orkest. 11.00 Berichten. 11.10—12.00 Dansmu
ziek.
HILVERSUM II, 301 M.
8.30 KRO. 9.30 NCRV. 12.15 KRO, 5.00
NCRV, 7.45—11.00 KRO.
8.30 Morgenwijding. 9.30 Gewijde muziek.
9.50 Ned. Herv. Kerkdienst. Hierna Gewijde
Hitier heeft de belangstelling voor den oorlog in Afrika
geheel naar den achtergrond gedrongen. Het uitstel van
de bijeenkomst der Raadscommissie van Dertien. Zal een
einde gemaakt worden aan de bestaande sanctiemaat
regelen tegen Italië?
(Van onzen correspondent).
GENèVE, 12 Maart 1936.
Was het verloop der zitting van de Commis
sie van Achttien uit de Conferentie der Vol
kenbondsstaten voor de Sanctiemaatregelen
tegen Italië de vorige week verrassend door
het onverwachte initiatief van Flandin ten
gunste van een nieuwe vredespoging en door
het even onverwachte initiatief van Eden ten
gunste van een inwerkingstelling der petro-
leumsanctie, wat ook de houding van de Ver-
eenigde Staten van Amerika te dien aanzien
zou mogen zijn, niet minder verrassend was
hetgeen verder met betrekking tot den oorlog
in Afrika is geschied. Ditmaal zorgden echter
niet de Fransche en Britsche regeeringen voor
de verrassing, doch was het onvoorziene ver
loop der Geneefsche besprekingen over den
oorlog tusschen Italië en Abessynië een gevolg
van de sensatie, die de Duitsche regeering Za
terdag aan de wereld bezorgde.
Deze Zaterdag was met groote spanning te
Genève tegemoet gezien. Mussolini zou dan
immers zijn antwoord op het beroep der
Raadscommissie van Dertien, om zich tot on
middellijke onderhandelingen over een be
ëindiging van den strijd en over het sluiten
van 'n definitieven vrede bereid te verklaren,
den Volkenbond doen toekomen. En tevens
kwam dan ook de commissie van petroleum-
deskundigen weder bijeen, om een eventueel
besluit der Commissie van Achttien tot inwer
kingstelling der petroleumsanctie zoodanig
reeds bij voorbaat voor te bereiden, dat gee
nerlei verdere technische studie meer noodig
zou zijn en het besluit der Commissie van
Achttien onmiddellijk van kracht zou kunnen
worden. Het was het compromis-Flandin-
Eden van de vorige week: nog een laatste ver
zoeningspoging, doch de voorbereiding der
petroleumsanctie als stok achter de deur!
De redevoering van Hitler in den Rijksdag
en het binnenrukken der Duitsche troepen in
het Rijnland toonde weder aan, hoe alles in
de wereld „betrekk°'ijk" is. Wat ons nog des
Vrijdags heel bela s rijk had toegeschenen,
Mussolini's antwoord en de bijeenkomst der
petroleumdeskundigen, verdween plotseling in
het niet in vergelijking tot de sensatie, die
ons uit Duitschland bereikte! De petroleum
deskundigen, die in Februari tijdens hun
eerste bijeenkomst met vragen bestormd
werden en de grootste moeite hadden aan den
stormloop der weetgierige journalisten te ont
komen, konden thans ongestoord door de wan
delgangen van het Ontwapeningsgebouw rord-
loopen zonder dat één vertegenwoordiger dei-
wereldpers zich om hen bekommerde! En op
dezelfde plaats in de pers-zaal, waar bij vorige
gelegenheden de journalisten en ambtenaren
van het Volkenbondssecretariaat zich ver
drongen om het daar aangeplakte laatste
nieuws uit Rome, hing thans geheel eenzaam
en verlaten de mededeeling, dat Mussolini „in
beginsel" de aansporing der Raadscommissie
van Dertien tot het aanknoopen van onder
handelingen met Abessynië over een staking
der vijandelijkheden had aangenomen. Wan
neer het antwoord in omgekeerden zin zou
zijn uitgevallen, zou er waarschijnlijk niet
veel meer notitie van genomen zijn! Zoo was
iedereen uitsluitend vervuld van de nieuwe
ontwikkeling inzake de Fransch-Duitsche be
trekkingen en van Hitler's bereidverklaring,
dat Duitschland weder in den Volkenbond zou
terugkeeren! ij
Het was duidelijk merkbaar, dat dit aanbod
van Hitier aanvankelijk de hier aanwezige
Italianen met bezorgdheid vervulde. Indien de
Franschen en Engelschen bereid zouden zijn
ondanks Duitschland's nieuwe verdragbreuk,
de schending van het Verdrag van Locarno na
de schending van de ontwapeningsbepalingen
van het Verdrag van Versailles een jaar ge
leden. met Hitler in onderhandelingen over
een nieuw Locarno te treden en Duitschland
met open armen in den Volkenbond weder
zouden opnemen, zou Italië de kosten van dit
alles moeten betalen. Want het is duidelijk,
dat Engeland en vooral Frankrijk des te
krachtiger tegen Italië zouden optreden, wan
neer een mogelijk uittreden van Italië door
den veel belangrijker terugkeer van Duitsch
land in den Volkenbond meer dan ruim
schoots zou zijn goedgemaakt. De eerste
reactie van de Italianen te Genève op Hit
ler's rede was dus een van angstig onbehagen
Weldra konden de Italianen echter weder
ruimer adem halen. Want de berichten uit
Parijs leerden, dat de Franschen wederom,
zooals helaas reeds bij zoo menige vorige ge
legenheid, geenerlei belangstelling hadden
voor de goede toekomstmogelijkheden, die
Hitler's voorstellen aan hen en aan geheel
Europa boden. Het uit Parijs weerklinkende
„onaannemelijk" gaf den Italianen vrijwel de
zekerheid, dat zij niet de kosten zouden heb
ben te dragen, doch integendeel be'angrijke
voordeelen uit de sensatie van Eerlijn zouden
kunnen plukken! Want nu de Franschen
Duitschland's toe komstvoor stellen afwezen,
zouden zij natuurlijk des te afkeeriger zijn
van een strenge sanctie-politiek tegen Italië,
waardoor Frankrijk den bijstand van Italië
tegen Duitschland zou kunnen verliezen.
Daar Engeland echter tegenover Hitler's
voorstellen een eenigszins andere houding dan
Frankrijk innam, was het gevolg, dat de be
sprekingen te Genève over den oorlog in
Afrika blijven stilliggen, totdat meer klaar
heid inzake de Fransch-Duitsche betrekkingen
zal zijn verkregen. Te Genève doet men thans,
alsof er geen oorlog in Afrika meer bestaat.
De oorlog wordt tijdelijk „vergeten"! De
Raadscommissie van Dertien, die het plan voor
de komende onderhandelingen over staking
der vijandelijkheden zal moeten ontwerpen,
komt pas de volgende week bijeen, nadat de
besprekingen van Londen wat meer ophelde
ring over het hoofdvraagstuk der interna
tionale politiek zullen hebben gebracht. Be
grijpelijk is dit stellig. Doch het is desniette
min te betreuren, dat wij nu voor dezen zeker
ongewenschten toestand geplaatst zijn, dat de
commissie uit den Volkenbondsraad op zijn
vroegst eerst tien dagen na de aanvaarding
door beide oorlogvoerende partijen van haar
beroep, om in onderhandelingen over sta
king van den strijd te treden, bijeen zal ko
men, om den verderen gang van zaken te be
spreken! Intusschen duurt het bloedvergieten
voort. Intusschen gaan dagelijks vele men-
schenlevens verloren. En de Raadscommissie,
wier aansporing tot staking van den strijd in
beginsel door beide oorlogvoerende partijen is
aangenomen, laat tien dagen geheel onge
bruikt voorbijgaan, alvorens een stap verder
in de richting van beëindiging van den strijd
te doen!
Zij. die hier te Genève den oorlog in Afrika
nog niet geheel vergeten zijn, zien niet slechts
met ongeduld de nieuwe bijeenkomst der
Raadscommissie van Dertien tegemoet, die
misschien den dag van de beëindiging van het
bloedvergieten zal kunnen nader brengen,
doch zijn ook met groote bezorgdheid vervuld
over het nieuws, dat de Italianen trachten,
in ruil van hun bijstand aan Frankrijk tegen
Duitschland, gedaan te krijgen, dat de reeds
bestaande sanctiemaatregelen tegen Italië
weder zullen worden opgeheven! Het schijnt
dat Flandin hiertoe bereid is. doch dat Eden
tegen dezen koehandel nog weerstand biedt!
Ook velen, die volstrekt niet als vrienden van
de Duitsche nazi's te beschouwen zijn. ver
zwijgen hier niet, dat zij een dergelijk plan
toch heel onsympatiek vinden. Het komt hier
op neer. dat de Volkenbondsstaten ter wille
van de bestrijding van een verdragbreuk, die
hoogstens ais een oorlogsbedreiging te be
schouwen is. hun verzet zouden opgeven tegen
een daad van oorlog, die een andere staat be
gaan heeft. Wanneer men den strijd predikt
tegen de politiek van „voldongen feiten", dan
is het voor Italië begane voldongen feit van den
inval in het grondgebied van een anderen
staat toch nog heel wat erger dan Hitler's
..voldongen feit", dat slechts op de bezetting
van eigen grondgebied neerkomt!
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK.
muziek. 12.15 KRO-orkest en lezingen. 2.30
KRO-Melodisten en Kon. Harmonie „St. Cae-
cilia". 4.30 Ziekenlof. 5.00 Gewijde muziek. 5 20
Geref. Kerkdienst. 7.45 Sport, 7.50 Causerie.
8.10 Berichten. Concertgebouw-orkest en so
list. 9.10 Voordracht. 9 30~ Haarlemsche Orkest-
vereen.. Haarlem's Gem. koor en solisten. 9.55
Gram.pl. 10.00 Hoorspel. 10.30 Berichten.
Gram.pl. 10.40—11.00 Epiloog.
DROITWICH. 1500 M.
12.50 Het Shavpe-Scxtet. 1.20 BBC-Variét-é-
orkest en solist. 2 20 Gram.p!. 2_50 Concert
mmv. solisten, koor en orkest. 3.35 Londensch
Zigeuner-orkest mmv solist. 4.20 Trioconcert.
4.50 Voor de kinderen. 5.10 Lezingen. 5.50 Alt
en strijkkwartet. 7.05 Lezing. 7.20 Bariton en
oiano. 8.15 Kerkdienst. 9.05 Liefdadigheids-
oproep. 9.10 Berichten. 9.20 BBC-Theater-
orkest, mmv. solist en koor. 10.20 Bridgewater
Harpkwintet mmv. solist. 11.05 Epiloog.
RADIO PARIS. 1648 M.
7.20 en 8.20 Gram.pl. 11.20 Orkestconcert.
12.20 Orgelconcert. 1.20 Vervolg orkestconcert.
3.05 Nation, orkest. 6 50 Gram.pl. 7.50 Zang.
9.05 Hoorspel. 11.05—12.35 Dansmuziek en Po
pulair concert.
KEULEN. 456 M.
5.20 Havenconcert. 9.20 Mannenkoor. 1120
Orkestconcert. 12 35 Gevar. concert. 3.20 Om
roeporkest. 5.55 Piano-recital. 6.25 Vroolijk
programma. 10.1011.20 Dansmuziek.
BRUSSEL 322 M.
9.25 Gram.pl. 10.20 Orkestconcert. 1150
Kleinoi'kest. 12.20 Omroeporkest. 1.30 Max
Alexys' orkest. 2.35 Gram.pl. 3.20 Dansmuziek.
4.05 Gram.pl. 4.20 Licht orkest. 5.20 Piano
recital. 5.35 Kamermuziek. 7 20 Gram.pl. 8.20
Opera-uitzending. Hierna tot 12.20 Gram.pl.
BRUSSEL, 484 M.
9.20 Gram.pl. 10.20 Licht orkest. 11.05
Gram.pl, 11.20 Omroeporkest. 12.05 Gram.pl.
12.20 Max Alexys' orkest. 1.30 Orgel en zang.
2.20 Gram.pl. 2.50 Vocaal concert. 3.20 Kamer
muziek. 4.20 Dansmuziek. 6.20 en 7.35 Gram.pl.
8.20 Omroeporkest. 10.30 Dansmuziek. 11.20—
12.20 Gram.pl.
CEUTSCHLANDSENDER, 1571 M.
7.20 Gevar. programma. 9.20 Berichten. 9.50
Pianospel. 10.05 Weerbericht. 10.20—12.15
Dansmuziek.
KONINGSTRAAT 27, TELEF. 14609
OFFICIEEL PHILIPS REPARATEUR
(Adv. Ingez. Med.)
MAANDAG 16 MAART 1936.
HILVERSUM I, 1875 M.
Algemeen programma, verzorgd door
de VARA.
8.00 Gram.platen; 10.00 Morgenwijding,
VPRO; 10.15 Voordracht; 10.35 Gram.platen,
11.00 de Flierefluiters: 11 45 Voordracht: 12 00
Gram.platen: 12.15 Orvitropia en Gram.pl.:
1.45 Zenaerverz2.00 Viool en piano: 2.30
Gram.platen; 3 00 Voor de vrouw: 3.30 Gram.
platen: 4.30 Voor kinderen; 5.05 Orgelspel;
5.30 Gram.platen; 5.50 Gram.platen; 6.00 Le
zing: 6.20 Gram.platen6.45 Lezing en de
Suriname Plantation Band: 7.30 Viool en
piano's: 8.00 Berichten: 8.10 Dansmuziek;
9.00 Radiotooneel; 9.30 VARAorkest en zang-
soliste: 10 05 Belichten, voordracht; 10.35
Vervolg concert. 11.00 Gram.platen.
HILVERSUM II, 301 M.
NCRV-uitzending.
8.00 Schriftlezing, meditatie: 8.15 Gram.
platen: 10.30 Morgendienst: 11.00 Chr. Lec
tuur: 11.30 en 12.15 Gramplaten; 12.30 Orgel
concert; 2.00 Voor de scholen; 3.45 Causerie,
3.15 Gram platen; 4.00 Bijbellezing; 4.45 Het
Stitsch Salonorkest; 6.15 Gram.platen; 6.30
Vragenuur; 7.00 Berichten, reportage; 7.30
Vragenuur; 8.00 Berichten; 8.15 Dameskoor
„Cantemus", Bach-orkest, en solisten; 9.00
Belastingpraatje; 9.30 Vervolg concert (Om
9.55 Berichten; 10.35 Gram.platen.
DROITWICH, 1500 M.
11.20 en 12.05 Gram.platen: 12.20 Relig.
causerie; 12.45 De ..Alphas"; 135 Orgelcon
cert (tot 2.201: 3.20 Gram.platen4.20 Viool
en piano; 4.50 Het Leicester Imperial Orkest
m.m.v. zangsoliste; 5.35 Dansmuziek; 6.20
Berichten; 6.50 Kamermuziek; 7.10 Lezingen
8.20 L. Levy's orkest en solisten: 8.50 Radio
tooneel: 9.50 Berichten; 10.20 Spencer Dyke
Strijkkwartet en sopraan; 11.35 Dansmuziek.
RADIO PARIS. 1648 M.
7 20 en 8.35 Gram.platen: 11.20 Orkestcon
cert; 2.30 Zang: 3.00 Gram.pl.; 4.20 Orkest
concert; 5.50 dito; 8 20 Zang; 9.05 Kwartet,
zang. viool en voordracht; 11.05 Dansmuziek
en populair concert.
KEULEN. 456 M.
5.50 en 11.20 Orkestconcert; 12.35 Neier-
saks. Symphonie-orkest; 1.35 Schrammelmu-
ziek: 3.20 Omroeporkest; 5.20 Vroolijk pro
gramma; 7.30 Omroepkleinorkest; 9.50 Gi
taar en piano; 10.20 Dansmuziek.
BRUSSEL. 322 M.
12.20 Gram.platen: 12,50 Omroeporkest:
1.50 Gram.platen: 5.20 Zigeunermuziek; 6.50
en 7.20 Gram.platen; 8.20 Kleinorkest en
zang; 10.30 Gram.platen.
3RI SSEL. 484 M.
12.20 Gram.platen; 12.50 Zigeunermuziek:
1.50 Gram.platen; 5.20 Omroeporkest; 6 20
en 6.50 Zigeunermuziek: 7.20 Pianorecital:
8.20 Oratorium-uitzending. Hierna tot 11.20
Gram.platen.
OF - - iv>n>SF.NDER. 1571 M.
7.30 Militair koor- orkestconcert; 9.20 Be
richten; 9.40 Causerie; 9.50 Gram.platen;
10.05 Weerbericht; 10.20 Dansmuziek,
