SITTERSdhoKAR
THIJS IJS EN DEB00ZE VAMPYR
De overwinning van het
Volksfront in Spanje.
Volkenbondsraad veroordeelt
Duitschland's houding.
VRIJDAG 20 MAART 1936
HAARD EM'S DAGBE'AD
'4
BUITENLAND
FranschBelgische resolutie met algemeene
stemmen, b{j één onthouding aangenomen.
Accoord der vier Locarno-Staten.
Een wereldconferentie over Hitler's
voorstellen
De zitting van den Volkenbonds
raad waarin gestemd zou worden over
de FranschBelgische resolutie be
treffende schending van het pact van
Locarno door Duitschland is Donder
dagmiddag om 15.25 uur bijeenge
komen.
De verschillende leden van den Raad brach
ten in alphabetische volgorde hun stem uit,
ook Duitschland, België en Frankrijk, wier
stemmen echter bij het berekenen van de
meerderheid niet meetelden.
Alvorens tot de openbare zitting over te
gaan, was de Raad nog gedurende enkele
oogenblikken in bijzondere zitting bijeen. De
openbare zitting werd geopend om 15.40 uur.
De voorzitter, Bruce, verzocht toen voor
eenige oogenblikken het voorzitterschap van
den raad te mogen neerleggen, teneinde ge
legenheid te hebben, de opvattingen van
de Australische regeering uiteen te zetten.
„Ik heb met de grootste aandacht zoo
zeide hij verder geluisterd naar de uiteen
zettingen van den Dultschen gedelegeerde
van hedenmorgen. Deze redevoering heeft
geen wijziging gebracht ln mijn opvattingen
ten opzichte van mijn verplichting, onmiddel
lijk over te gaan tot stemming over de
Fransch-Belgische resolutie. De Raad heeft
den plicht te beslissen of hij hier staat voor
een schending van het pact van Locarno, een
gedeelte van het algemeen veiligheids
systeem".
Vervolgens werd tot stemming
overgegaan, waarbij Chili zich ont
hield en waarbij bleek dat Equador
geen stem kon uitbrengen, aangezien
de gedelegeerde van dit land afwezig
was. De overige mogendheden brach
ten, voor zoover haar stem meetelde,
stem uit ten gunste van de Fransch-
Belgische resolutie.
De voorzitter van den Raad con
stateerde daarop, dat deze resolutie
met algemeene stemmen was
aangenomen.
De tekst van de ontwerp-resolutie luidde
als volgt:
„De Volkenbondsraad constateert op grond
van hei op 8 Maart door België en Frankrijk
gedane verzoek, dat de Duitsche regeering ar
tikel 43 van het verdrag van Versailles heeft
geschonden, doordat zij op 7 Maart 1936 be
vel heeft gegeven, dat militaire strijkrachten
in de gedemilitariseerde zóne binnenrukten en
zich daar vestigden, een maatregel, waarop
artikel 42 e.v. van het verdrag van Versailles
betrekking hebben, evenals de bepalingen van
het verdrag van Locarno. De raad draagt den
secretaris-generaal op, met inachtneming van
art. 4 alinea 2 van het verdrag van Locarno
de mogendheden, die dat verdrag hebben ge-
teekend. zonder verwijl van deze conclusie van
den raad in kennis te stellen."
Bij het stemmen over de Fransch-
Belgische resolutie heeft de Duitsche
gedelegeerde zijn. stem daartegen uit
gebracht, zeggende: „Ik heb den in
druk, dat, wanneer de ernstige en vol
ledige verklaring die ik hedenmorgen
heb afgelegd over het standpunt van
Duitschland vollediger bestudeerd was,
door de leden van den Raad. zij daar
door tot een andere beslissing zouden
zijn gekomen. De Duitsche regeering
en het Duitsche Volk hebben de diepe
overtuiging dat de resolutie van den
Raad niet zal worden gehandhaafd in
het oordeel der historie."
Flandin antwoordde: „Ik zou niet
meer hebben gesproken wanneer de
Duitsche vertegenwoordiger niet had
gemeend dit te moeten doen. Ik moet
hier verklaren dat niemand krach
tens het Volkenrecht het recht heeft
zijn eigen rechter te zijn. Ik herhaal
plechtig het Fransche voorstel om het
geschil, hetwelk de Duitsche regee
ring hier wederom te berde heeft ge
bracht, te doen beslechten door het
Haagsche Hof, dat onder het hooge
gezag van den Volkenbond werkt."
Na de zitting deelde Bruce mede, dat Vrijdag
een bijzondere zitting zou worden gehouden
teneinde te beraadslagen over de toekomstige
methode van actie van den Raad en andere
zittingen vast te leggen.
Het vonnis van den Volkenbondsraad heeft
in Duitsche politieke kringen geen reactie
verwekt. Men stelt zich tevreden met te wij
zen op het protest van von Ribbentrop en
gelooft a priori niet, dat het vonnis van den
Raad een bezwaar be teeken t voor Duitsch
land 's eventeelen terugkeer naar den Vol
kenbond,
Voorts wordt uit Londen gemeld,
dat tusschen de vier onderteeke
naars'van het Locarno-pact: Frank
rijk. België. Engeland en Italië, een
accoord tot stand gekomen is.
De Locarno-staten publiceeren naar aan
leiding daarvan het volgende communiqué:
„Wij hebben ijverig gewerkt aan het be
reiken van een accoord tusschen de vier
mogendheden. Zeer groote en zeer bevredi
gende vorderingen zijn gemaakt. De toe
stand is thans als volgt: De vier delegaties,
t.w. van Engeland. België, Frankrijk en Ita
lië. hebben een tekst uitgewerkt, die thans in
den vorm gebracht wordt, zooals hij aan de
respectievelijke regeeringen zal worden voor
gelegd, waarbij deze regeeringen de volledige
vrijheid van beoordeeling dienaangaande be
houden".
Het Britsche kabinet heeft in zijn bijeen
komst van Donderdagavond, die anderhalf
uur duurde, het accoord der vier Locarno
mogendheden goedgekeurd.
Vanmiddag zal een Witboek worden gepu
bliceerd met bijzonderheden aangaande "dit
plan Dan zal tevens door Baldwin of door
Eden een verklaring worden afgelegd.
Ook de Fransche ministerraad heeft met al
gemeene stemmen het te Londen tusschen de
Locarno-staten tot stand gekomen accoord
goegekeurd.
Naar men te Londen meent te weten zijn in
het accoord zooals dit ten slotte tusschen de
Locarnomogendheden tot stand is gekomen
nog verscheidene wijzigingen aangebracht.
Het accoord is thans hoofdzakelijk gebaseerd
op een verklaring betreffende een beroep op
het Permanente Hof van Internationale Jus
titie in den Haag betreffende het overeen
stemmen van het Locarnopact met het Sovjet
Russisch-Fransche pact
De beslissing van het Hof moet dan bin
dend zijn voor alle partijen. De Britsche re
geering geeft tevens aan Frankrijk en België
de verzekering van steun in geval van een
aanval.
De clausules betreffende het instellen van
een internationale politie in de Fransch-Duit-
sche grenszone en de Fransche eisch betref
fende evacuatie van de gedemilitariseerde
zone door de Duitsche» troepen, zijn naar men
meent te weten uit het hedenmiddag gepara-
pheerde ontwerp-accoord teruggetrokken. Of
schoon zij er in hebben toegestemd hun eisch
tot terugtrekken der Duitsche troepen uit de
gedemilitariseerde zone te laten varen, ho
pen de Franschen toch, dat wanneer het von
nis van het Haagsche Hof hun gunstig zal
zijn Duitschland zich zal verplichten den toe
stand te herstellen, zooals die was voor de
demilitarisatie.
Het ontwerp accoord, dat zeer lang
is, stelt ook voor een internationale
conferentie bijeen te roepen, waar met
name besproken zouden worden1. de
Duitsche vredesvoorstellen, met inbe
grip van de problemen van Centraal
Europa; 2. ontwapening; 3. economi
sche problemen.
Tevens stelt men voor den Volkenbonds
raad, vermoedelijk de volgende week, een
zeker aantal resoluties voor te leggen, waar
van één betrekking zou hebben op een her
nieuwde bevestiging van het heilige karakter
van verdragen, een tweede óp onderwerping
aan het Haagsche Hof van het Fransch-Rus-
sische pact en een derde op een verzoek aan
den Volkenbondsraa'd acte te nemen van ver
schillende andere voorstellen, vervat in het
ontwerpaccoord der Locarnomogendheden.
Deze voorstellen zijn reeds niet-officieel aan
von Ribben trop medegedeeld.
Estland.
Ulmanis tijdelijk president der
republiek.
De president der republiek, Albert Kwiesis,
wiens mandaat binnenkort afloopt, heeft een
reeds door den ministerraad goedgekeurde wet
afgekondigd, die 11 April 1936 in werking zal
treden, en welke bepaalt, dat ministerpresi
dent Karlis Ulmanis als president der repu
bliek zal optreden tot de grondwetsherziening
tot stand zal zijn gekomen.
In afwezigheid van den ministerpresident
zullen de bevoegdheden van den president
der republiek worden overgedragen op gene
raal Balodis, den minister van oorlog.
(Reuter.)
DeitscMaod.
Belangrijke besprekingen
Berlijn
te
De verkiezingsredevoering, die Goebbels
gisteravond te Breslau heeft uitgesproken is
niet, zooals was aangekondigd, per radio uit
gezonden. Er zullen uittreksels van aan de
pers worden verstrekt. Tevens is de fakkel-
ïTw ZAnifwfkn komen tot rust, kal-
uw ZiCnuwen meeren en worden
daarbij tevens gesterkt door het gebruik van
Mijnhardt's Zenuwtabletten.
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten
(Adv. Ingez. Med.)
optocht die ter eere van den minister ge
houden zou worden, afgelast, aangezien hij
naar Berlijn terug moest, waarschijnlijk per
vliegtuig, teneinde deel te nemen aan belang
rijke besprekingen, die gisteravond in. de
rijkskanselarij zouden worden gehouden.
De oorlog in Oost-Afrika.
Verwoede gevechten bij den
Amba Aladzji.
De negus zou de Italiaansche
troepen ophouden.
DZJIBOETI, 19 Maart (Reuter-A.N.P.)
Tusschen den Amba Aladzji en het Ashangi-
meer worden nog steeds hardnekkige gevech
ten geleverd. Volgens berichten uit Abessy-
nische bron zouden de Abessynische troepen,
die onder bevel van den negus staan, er in ge
slaagd zijn, althans tijdelijk, het Italiaansche
offensief in dezen sector tegen te houden.
In Abessynische kringen verklaart men. dat
het Italiaansche offensief dat in Ogaden was
aangekondigd, nog in een voorbereidend sta
dium verkeert.
De correspondent van Reuter-A.N.P. te
Addis Abeba meldt, dat ten zuiden van den
Amba Aladzji verwoede gevechten worden ge
leverd. In de hoofdstad zegt men, dat de Ita
lianen wanhopige pogingen doen door te drin
gen tot het Ashangi-meer De Abessyniërs ver
klaren zich in hun posities te handhaven, hoe
wel zij toegeven, dat aan weerszijden zeer ern
stige verliezen worden geleden.
Men zegt, dat de negus zelf de operaties
leidt. Hij zou 20 uur per dag werken en zich
door de hevige bombardementen der Italiaan
sche artillerie en luchtmacht niet van de wijs
laten brengen. De hevigheid der bombarde
menten zou steeds toenemen.
Vandaag is te Addis Abeba opnieuw het
„luchtalarm" gegeven, toen bericht werd ont
vangen, dat drie Italiaansche vliegtuigen zich
uit het zuiden in de richting van de hoofdstad
begaven. De bewoners gingen in allerijl over
tot de ontruiming van de stad.
Later werd uit Allata telefonisch bericht
ontvangen, dat de vliegtuigen reeds een an
deren weg hadden ingeslagen.
De correspondent van Reuter-A.N.P. te Har-
rar meldt, dat vandaag zeven Italiaansche
vliegtuigen boven Dagaboer hebben gecirkeld
en later een langdurige verkenningsvlucht
hebben uitgevoerd in noordelijk Ogaden. Zij
hebben evenwel geen enkele bom uitgeworpen.
De correspondent van Reuter-A.N.P. te
Addis Abeba meldt, dat drie leden van het
Britsche Roode Kruis, n.l. dr. Melly en de ka
piteins Townsend en Stevens bij een recent
luchtbombardement door bomspiinters gewond
zijn. Dezelfde correspondent meldt, dat ook de
Nederlandsche dokter Van Schelven gewond
zou zijn.
Het personeel van het Britsche Roode Kruis
moest, naar men verklaart, tal van Abessyniërs
verzorgen, die door mosterdgas waren aange
tast. De drie boveiïgénoemde leden van het
Britschë Roode Kruis snelden de bemanning
van een vliegtuig van het Abessynische Roode
Kruis, dat door bommen uit vliegtuigen was
verwoest, te hulp. Zij moesten dekking zoeken
tegen mitrailleurvuur uit de Italiaansche
vliegtuigen.
De heer Juno, de vertegenwoordiger van het
Internationale Roode Kruis, heeft tegenover
een vertegenwoordiger van Reuter-A.N.P. ver
klaard. dat het vernielde Abessynische Roode
Kruistoestel den Nederlandschen dokter Van
Schelven, die gewond is, naar Addis Abeba
overbracht.
SCHOTERWEG 1, TELEFOON 16659.
(Adv. Ingez. Med.)
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLINC.
Over de taak van de regeering-Azana.
Door JULIO ALVAREZ DEL VAYO.
Julio Alvarez del Vayo, de schrijver
van dit artikel dat wij geheel voor
zijn rekening laten is een vooraan
staande persoonlijkheid uit de politieke
richting, die onlangs in Spanje hij de
algemeene verkiezingen de overwinning
heeft behaald. Del Vayo ivas de eerste
gezant van de Spaansche republiek in
Mexico. Verder is hij voorzitter geweest
van de Volkenbondscommissiedie zich
met het conflict in den Chaco heeft
beziggehouden.
Alvarez del Vayo, die in de politieke
journalistiek een bekende figuur is en
thans een zetel heeft in de Cortez, be
hoorde met den minister-president Aza-
na tot de voornaamste organisatoren
van de verkiezingscampagne.
Na alles, wat Thijs daar in het wonderlijke hertogdom Bekaggel-
stein heeft ondervonden, is er natuurlijk heel wat te vertellen en je
kunt begrijpen, dat Sim met belangstelling toehoort nu Thijs hem het
verhaal van den dikken hertog doet.
„En," zegt Sim, als Thijs aan het eind van zijn verslag gekomen is,
„nu blijf je zeker voorloopig rustig thuis, om 's wat op streek te
komen, is 't niet?"
„Ja, voorloopig zal het wel met zwerven gedaan zijn," antwoordt
Thijs, want
En hij wilde juist vertellen, dat hij zijn huisje eens flink wil op
knappen, als de klopper op de deur een bezoeker aankondigt. Thijs
staat op om open te doen, zonder dat hij weet, dat hem weer een
nieuw avontuur te wachten staat.
Voor diegenen onder ons, die in de weken,
voorafgaande aan den 16den Februari Jt land
van den eenen kant naai' den andere zijn
doorgetrokken, is de uitslag der verkiezingen
geen verrassing geweest. Wij wisten, dat het
Volksfront over duizendtallen stemmen be
schikte, die deze groep een onbetwistbare zege
konden doen behalen, maar het eenige vraag-
teeken was in hoeverre de interventie van
den minister van binnenlandsche zaken de
ware gezindheid van het kiezerscorps kon be-
invloeden.
De rechterzijde was zeker van de dorpen,
omdat zij rekende op het driemanschap, dat
haar altijd van de overwinning verzekerd
had: de burgemeester, de regeeringsafgevaar-
digde en de commandant van den gendarme-
riepost.
Daartegenover had zij twee fundamen-
teele factoren miskend of niet hoog genoeg
aangeslagen. Eenerzij ds de radiclisatie van
de landelijke bevolking. Anderzijds de diepe
teleurstelling bij de middenklassen uit de
provincie, de kleine bezitters en de boeren
over de toetreding van Gil Robles tot de
regeering.
Alles was inderdaad gebleven bij de be
loften, die bij de verkiezingen van 1933 de
Ceda (de Katholieke Volkspartij) een aantal
argeloozen hebben opgeleverd en waarbij op
den voorgrond stond een landbouwpolitiek
die zeer in het belang van de kleine bezitters
zou zijn.
Toen de vroegere minister van landbouw in
het kabinet, waarvan Gil Robles deel uit
maakte en die hem thans als leider dei-
partij vervangen heeft Jimenez Fernandez,
door de dorpen van de provincie Segovia trok
om stemmen te winnen, deed hij een eigen
aardige ervaring op. Want nauwelijks had hij
het vraagstuk van het graan aangeroerd, of
de Castiliaansche boeren, de kleine bezitters
en niet in het minst de boerenarbeiders wier
pen handenvol graankorrels naar het spreek
gestoelte, terwijl zij uitriepen: „Hier is het
graan; het is verrot in onze schui;en door uw
onbekwaamheid!"
Toen andere leiders dér Ceda in Andalusië
bij de verkiezingscampagne in allerijl de
principes van het sociale christendom uit
den doode opriepen, die gedurende de pe
riode van hun macht waren begraven, evenals
de pauselijke encyclieken, viel het publiek hen
in de rede om hen er aan te herinneren, dat
de twee jaren rechtsche regeering honderd
duizend kleine bezitters hadden geruïneerd
en dat in Salamanca, het politieke „leengoed"
van Gil Robles en de eenige landstreek die
hem had gekozen, nadat hij in Madrid en
Las Palmas was verslagen, de loonen op het
platteland de grootste daling hadden onder
gaan; zij waren immers van zeven op één of
een halve peseta per dag gevallen.
Uit alles blijkt thans de radicalisatie van
de volksmassa op het land. Een der beslis
sende factoren voor de overwinning van het
Volksfront is het groote verschil geweest tus
schen het dorp van thans en de uithoek van
vroeger, welke politiek geheel afhankelijk
was van de reactionairen en gedurende meer
aan honderd jaar de basis van hun politieke
overwinning was.
Ik wist wel, dat in heel Spanje de vrouw
dezen keer tamelijk onverschillig naar de
stembus toog, Want dat is een van de nieu
wigheden van den jongsten verkiezingsstrijd.
Heel wat politici van de linkerzijde vonden
het een onherstelbare fout aan de vrouw
stemrecht te hebben gegeven, een fout, be
gaan in het streven naar een volmaakte de
mocratische grondwet. Het staat als een paal
boven water dat het vrouwenstemrecht sterk
heeft bijgedragen tot de rechtsche overwin
ning van twee jaar geleden. Bij deze verkie
zing echter had de vrouw beter dan wie ook
de noodlottige gevolgen van de politiek der
rechtschen ondervonden: de lage loonen, de
toeneming der werkloosheid. Dat bleek wel,
toen algemeen amnestie werd geëisc-ht.
De amnestie werkt als een stimulans op de
Spaansche volksvrouw, evenals op de anar-
cho-syndicalisten, wier traditioneele politieke
gevoelens en afkeer van het parlement weg
vielen voor de taak hun kameraden, die in
October 1934 aan de zijde der socialisten en
communisten tegen fascisme en reactie had
den gevochten uit de gevangenissen te halen.
Als men bij dit alles de groote verontwaar
diging over de verschillende schandalen
voegt, dan kent men de factoren, die behalve
de hoofdoorzaak: de groei van de revolution-
naire beweging in Spanje, hebben geleid tot
de overwinning van het Volksfront.
Daarbij moet men bedenken, dat er van de
kern der afgevaardigden van het zoogenaam
de „centrum", velen tengevolge van de
waanvoorstelling van Portela Valladares, die
niet wilde erkennen dat de strijd geheel ging
tusschen uiterst rechts en uiterst links
zijn overgegaan naar het Volksfront. Het po
litieke gebied, dat dit front beslaat van de
gematigd republikeinsche partij van Martinez
Barrios tot het communisme maakt het
voor sommige afgevaardigden, die op een pro
gram van centrum-politiek werden gekozen
mogelijk zich in den minst-radicalen vleugel
van het Volksfront te vereenigen.
Parlementair gesproken, zijn hier alle voor
waarden voor een doeltreffende politiek ge
grondvest op een gemeenschappelijk pro
gram, aanwezig. Er is hier sprake zooals men
zal weten, van een tamelijk bescheiden pro
gram, vooral wat den socialen kant betreft.
Het succes ervan zal voor een groot deel af
hangen van de wijze van uitvoering. Wat
gebeurd is naar aanleiding van de amnestie
strekt de regeering tot waarschuwing. Het is
een feit, dat eenige republikeinen, die buiten
gewoon waren gesteld op ongeschonden wet
geving (die de politiek der eerste twee jaren
van de republiek zoo heeft verzwakt), liever
hadden gewacht tot er in de Cortes over de
amnestie-wet was gediscussieerd en gestemd.
De aandrang van de massa, die met haar
rechtsgevoel onmiddellijk amnestie eischte,
heeft hun een goede les gegeven.
De ernst van den toestand in Spanje laat
geen uitstel toe. Men zal spoedig met her
vormingen op landbouwgebied moeten begin
nen, wil men niet riskeeren, dat het volk in
Andalusië en Estremadura het initiatief
neemt. Het is heusch geen holle phrase uit
de verkiezingscampagne, dat de boeren in deze
beide streken maandenlang gras hebben moe
ten eten en dat in vele plaatsen volwassen
landbouwers den smaak van vleesch niet
kennen. Het is de wreede, harde werkelijk
heid.
De politieke situatie maakt het noodzakelijk
dat alle verantwoordelijke betrekkingen bij
de belangrijke staatsdiensten door republi-
kleinen worden vervuld. Het is natuurlijk, dat
de overwinnaars bij de verkiezingen van den
16en Februari zich altijd willen beveiligen
tegen de dreiging van een staatsgreep van
de rechterzijde. Niettegenstaande den nadruk,
waarmee Portela Valladares in de laatste uren
van zijn bewind de geruchten over een staats
greep heeft tegengesproken, bezitten wij on
weerlegbare bewijzen, dat een aantal hoog
officieren van het Madrileensche garnizoen in
den nacht van Dinsdag 18 Februari in den
droom verkeerden de glorierijke uitroeping
van hem te bewerkstelligen, die in September
1923 generaal Primo de Rivera zijn macht
bezorgde. Nog sterker: den Woensdagmorgen
daarop toonde Gil Robles zich, eenige uren
voor Azana zijn kabinet had geformeerd, be
reid zich aan het hoofd te stellen van een
militaire beweging.
Het was zijn eminente mede-afgevaardigde
Miguel Maura, leider van de conservatieve par
tij, die hem ervan terughield, met de waar
schuwing, dat Spanje in vuur en vlam zou
komen te staan en dat de wraak van de
massa ontzettend zou wezen. Meer impulsief
dan energiek verviel Gil Robles toen in het
andere uiterste door aan Jimenez Fernandez,
die „wit-bolsjewiek" wordt genoemd, de par
tijleiding over te dragen. Dat was een toeval
lige overgangsmaatregel, waaraan Gil Robles
naar wij te weten kwamen, een einde maakte
door den duur ervan te verkorten. Nu de al
gemeene verontwaardiging zich weinig be
moedigend doet voelen beginnen de recht
schen met hun verzoeningspolitiek te den
ken, dat Azana tenslotte om aan de enorme
pressie der socialisten en communisten te ont
komen in de Cortes den steun van de rech
terzijde zal zoeken en dat hij wellicht met hen
zal gaan samenwerken. Dezelfde pers, die na
de October-gebeurtenissen Azana aanviel op
een manier, welke de aanvallen op de lei
ders der arbeiderspartij overtrof, heeft thans
ineens meer dan gewone deugden van een
model-politicus in hem gevonden.
Wat echter tijdens het bezoek van den Nun
tius aan den voorzitter van den ministerraad
is overeengekomen lijkt een weinig bemoedi
gend voorteeken voor deze toenadering tot
de clericale rechtschen.
De Nuntius kwam het bureau van den pre
sident van den ministerraad binnen juist toen
een werkgeversdelegatie het verliet. Deze was
zich komen beklagen over de vijandige hou
ding, die de arbeiders af en toe tegenover
sommige werkgevers aannamen; dezelfde
werkgevers, die vlak voor de verkiezingen een
werkgeverspartij hadden gevormd, die zich
weldra als de onverzoenlijkste vijand van het
volksfront ontpopte.
Wanneer men in de politiek strijdlustig op
treedt dient men de gevolgen er van te dra
gen." De Nuntius beklaagde er zich over, dat
eenige kerken in brand waren gestoken in de
provincie Alicante en de president van den
ministerraad herhaalde tegenover hem de
zelfde woorden, die hij even te voren tot de
gedelegeerden der werkgeversorganisatie had
gesproken.
Van het standpunt der buitenlandsche po
litiek beteekent de overwinning van het Volks
front de verzekering van een werkelijke en
oprechte samenwerking voor de zaak van den
vrede. Zijn program vertegenwoordigt de
diepste pacifistische gevoelens van het Spaan
sche volk. Als gevolg van dit diep in het land
verankerd liggende gevoel werd bij het op
stellen van de grondwet het Volkenbondspact
als hoogste beginsel van de internationale
politiek van Spanje aangenomen. En het is,
geleid door ditzelfde verlangen naar collec
tieve samenwerking tot opbouw van den
vrede, dat het Volksfront tijdens de verkie
zingscampagne Gil Robles verweten heeft, dat
hij de voorkeur heeft gegeven aan zijn fas
cistische neigingen en zijn sympathie voor
Mussolini en Hitler in plaats van de gelegen
heid aan te grijpen om zich namens de
Spaansche regeering duidelijk uit te spre
ken voor het standpunt van diegenen, die de
ondeelbaarheid van den vrede eischten en de
principes der collectiviteit trouw bleven.
In dit opzicht verlangde het grootste en be
langrijkste deel van het Volksfront, dat de
diplomatieke betrekkingen tusschen Spanje
en het volksfront zullen worden geregeld op
dat het vredesfront grooter en hechter zal
worden.
Spanje, dat in October 1934 zijn bloed ver
goot om te verhinderen, dat het fascisme
zich van zijn grond meester maakte, heeft
deze beweging bij de verkiezingen van j.l. Fe
bruari den genadestoot toegebracht. De weg
is voortaan vrij.
(Nadruk verboden).
TREINONGELUK IN EGYPTE EISCHT
11 DOODEN EN 30 GEWONDEN.
Uit Kairo, 20 Maart; Bij Nikla (provincie
Giza) is een goederentrein in botsing gekomen
met een vrachtauto, waarop zich 45 arbeiders
bevonden.
Elf arbeiders zijn gedood, dertig gewond,
terwijl drie personen vermist worden. (A.NP.)
HET EERSTE KIEVITSEI IS ER!
ID AARD, 19 Maart (A.N.P.) Hedenoch
tend is onder Idaard door Hansje Oosthoek
uit Idaard het eerste kievitsei gevonden. Het
ei zal worden opgezonden aan de koningin.
