Begrafenis van piloot Beekman. Kroonprinses Ingrid op Schiphol
DE GOUDEN BRUG.
Te Muiderberg is Woensdag het stoffelijk overschot van piloot Beekman, den commandant van de „Uiver" ter aarde
besteld. Verschillende bekende vliegers volgden de lijkbaar grafwaarts
Het escadron pantserwagens, dat is opgericht,
deed Woensdag zijn intocht in den Bosch, waar
het nieuwe escadron gestationneerd zal zijn
De achtste overspanning van de nieuwe Moerdijkbrug is Woensdag van Kroonprinses Ingrid, de echtgenoote van Kroonprins Frederik van
Dordrecht naar het Hollandsch Diep vervoerd. Foto van het transport bij r
aankomst aan den Moerdijk Denemarken, arriveerde Woensdag op Sch.phol
Koning Leopold van België bracht
deze week een bezoek aan de Coc-
kerill-werven te Antwerpen, waar de
.Ville de Liège" wordt omgebouwd
tot transportschip voor auto's
Prof. J. C. van Eerde, directeur der
afdeeling Volkenkunde van het Kolo
niaal Instituut te Amsterdam, is over
leden
Op het wachtschip te den Helder zijn Woensdag een achttal officieren be-
eedigd. - Een foto van de plechtigheid
De afgetreden vlootvoogd,
vice-admiraal M. H. van Duim
is Woensdag uit Indië terug
gekeerd in ons land met het
m.s. Marnix van St. Aldegonde
Graaf en gravin Galliard de la Valdene, de vroegere
bekende tennisspeelster Senorita d'Alvarez, zijn in
Engeland aangekomen, waar de gravin weer de
training voor de aanstaande kampioenswedstrijden
te Wimbledon hervat heeft
FEUILLETON
ROMAN VAN HANNO PLESSEN.
(Nadruk verboden)
82)
„Ik kan me zeer goed begrijpen, dat u zijn
gezelschap op prijs stelt, mevrouw", zegt hij,
met moeite de juiste woorden vindend.
„Stefan Szartossy is ongetwijfeld veel meer
dan een alleraardigste manja, ja.,..
maar desondanks zou ik hem voorloopig liever
uit den weg gaanik moet dat helaas wel
doen, omdatomdat ik op het oogenblik
met niemanddat wal zeggen
„O, ik begrijp u volkomen, meneer von
BergRenate's oogen glanzen vochtig.
„Het is misschien beter, dat ik de nuttelooze
week, die me nog vergund is, niet ten volle
accepteer en morgen m'n eigen weg ga", zegt
de man zichtbaar onder den indruk van het
oogenblik
„WeggaanWit u weggaanMet
pijnlijk'vertrokken gelaat heft Renate haar
armen, die op de leuning van de stoel rusten,
iets op om ze dan vermoeid in haar schoot
te laten vallen
Meer nog dan de vier woorden zegt deze
geste, waarvan zij vergezeld gaan en Vonberg,
wiens hart sneller begint te kloppen, heeft
al zijn zelfbeheersching noodig om de juiste
woorden te vinden
„Willen?" Ach, hoe kunt u dat denken
Neemoeten!"
Hij staat op en loopt om de tafel heen.
I zei u zooeven niet. dat u mijn menschen-
schuwheid begreep? Gelooft u me toch
dit is nu zeer sterk in me, dat al het andere
er voor moet wijkenalles Zelfs van hier
word ik voort gedrevenIk kan niemand
zienik kan nietU bent de eenige".
Plotseling breekt hij af en verbergt zijn
hoofd in de handen z
Eenige sconden lang duurt dit veelzeggend
zwijgen dat eindelijk door Renate wordt ver
broken Zacht, maar gedecideerd zegt ze:
„U blijft in mijn huisik zal er voor zor
gen, dat niets of niemand uw gemoedsrust,
dien u noodig hebt om weer gezond te worden,
verstoortnoch Stefan Szartossy, noch
iemand anders
En vóór de man een antwoord heeft kun
nen vinden, heeft zij de kamer reeds verlaten.
In de keuken zegt zij op haar vriendelij k-
kalme manier:
„Je zult nu eens bijzonder goed moeten
koken, Therese. Meneer von Berg moet noodig
op krachten komen na het ongeval."
Het meisje is het onmiddellijk met haar
eens:
„Dat wil ik gelooven, mevrouw-'t Is geen
pretje om daarbuiten bijna te bevriezen
Ik neem af en toe al eens een paar eieren
meeren een flink portie vleesch zal
meneer ook geen kwaad doen!"
„Goed zoo!" prijst Renate haar. „Vandaag
moet jij in Innsbruck maar een paar- bood
schappen gaan doen. We hebben een en ander
noodig voor de huishouding. Ik zal je een
brief voor dr. Delmer meegeven. Dan krijg je
van hem 300 shillingmaar van onzen
gast vertel je hem niets, hoorWant, luis
ter eens, Therese, meneer von Berg moet niet
alleen krachtige kost hebben, maar ook abso
lute rust, wil hij volkomen herstellen. En
daarom wil ik nu ook geen bezoek ontvan
gen. Dr. Delmer zal ik schriftelijk verzoeken
niet te komen, omdat ik een tijd lang onge
stoord wil werken. En als meneer Szartossy
zich mocht laten aandienen, dan zeg je hem
hetzelfde. Natuurlijk beleefd en vriendelijk
en
„Ja, daar kan mevrouw van op aan", valt
Therese haar in de rede. „Voor meneer Szar
tossy zal ik den pil wel vergulden. Zoo'n nette
meneer, dien zal het wel spijten, als hij niet
wordt binnen gelaten.
Dat zal wel zoo'n vaart niet loopen",
meent Renate. „In ieder geval is het veel be
langrijker, dat meneer von Berg door nie
mand wordt gestoord. Je bent een verstandig
meisje, Therese en je weet nu precies waar
het op aan komt, hè?"
„Natuurlijk mevrouwMeneer von Berg
moet weer op de been worden gebracht
met goed eten en veel rust
Zonder eenige critiek accepteert het een
voudige meisje, wat haar meesteres beveelt
en Renate weet, dat haar nood-leugentje bij
Therese in veilige handen is.
Zoo is dus het gevaar, dat Sylvester Vonberg
zoo plotseling bedreigde, voorloopig bezworen
door de vrouw, die hem het leven ook zijn
zieleleven heeft gered en in niets vermoe
dende onschuld zijn wegbereidster is
Den geheelen dag blijft Sylvester Vonberg
verder op zijn kamer. De vanzelfsprekend
heid, waarmee Renate om zijnentwil afstand
heeft gedaan van datgene, wat haar eenzaam
leven verkwikte, de ongekunstelde eenvoud
van het gebaar, waarmee zij hem in het mid
delpunt van dit leven plaatste, alles onder
geschikt makend, wat daarin tot dusver een
belangrijke plaats heeft ingenomen, dat is
wel het mooiste, wat hij ooit in een vrouw
ontdekte
Sylvester Vonberg vouwt zijn handen. Dit
is een ander gebed dan dat van het kind in
het ouderlijk huis, een ander ook dan dat van
een man, die zich tot sterven bereid voelde.
Dank en een smeekbede liggen in dit ge
bed
Dan spreidt hij zijn muziekpapier op de
tafel uit, zijn muziekpapier met de begonnen
symphonie, dat hij destijds onbewust
in zijn rugzak heeft gepakt.
Het is hem, of hij een geheel leven achter
zich heeft gelaten, terwijl het in werkelijkheid
slechts enkele dagen zijn. Maar uren kunnen
immers tot jaren worden. Niet het tijdsbe
stek zelf, maar zijn inhoud is voor den miensch
tenslotte slechts van belang
Wat in hem omgaat en naar het licht
dringt, dat schrijft hij neer op dit papier
Terwijl zijn rechterhand noten aaneenrijt.
slaat de linker de maatEn van tijd tot
tijd zoemen zijn lippen een melodieZijn
wangen beginnen te gloeien. Zijn oogen
stralenDe koorts van den scheppende
heeft hem te pakken.
Vermoedt Renate in haar „schrijfhoek"
misschien een en ander, als zij Therese op
dracht geeft meneer von Berg het middag
maal op zijn kamer te serveeren?
In de roes, waarin hij verkeert, vraagt Syl-
ster daar niet naar. Hij accepteert het een
voudig, omdat het zoo moet zijn
Uren achtereen werkt hij zoo, immuun
voor de wereld om hem heen tot het slot-
accoord van het eerste deel van zijn sym
phonie.
Slechts enkele minuten geeft hij zich over
aan de weldadige vermoeidheid, welke hem
na het ingespannen werk langzaam bekruipt.
Dan echter snelt hü de tras si en ra ge
klopt te hebben opent hij de deur van de
huiskamer.
Met uitgestoken handen treedt Renate
hem tegemoet en terwijl hij deze fijne, smalle
kunstenaarshanden in de zijne neemt, brengt
hij er met eenige moeite uit:
„Met woorden kan ik u niet danken
maar misschien met het werk, dat ik van
daag begonnen ben en dat ik wil voltooien
in het asyl, dat uw opofferende goedheid mij
bereid heeft".
„Asyl is geen mooi woord", zegt Renate.
„Noemt u het uwtehuis en praat u me
niet van opofferende goedheid, zoolang alles,
wat ik doe mij slechts vreugde schenkt
en geluk".
„Renate", stamelt hij, terwijl hij voor haar
neerknielt en opnieuw haar handen grijpt.
Hij kijkt naar haar op en zooveel grenzen-
looze overgave, zulk een intense vereering en
bewondering straalt er uit zijn blik, dat het
Renate tot in het diepst van haar ziel ont
roert.
Met een innig -gebaar neemt ze zijn hoofd
in haar handen, die ze zachtjes uit zijn
greep heeft los gemaakt. Haar oogen boren
zich in de zijnen en geven hem antwoord....
een juichende bevestiging....
De brief, welke Stefan Szartossy op 2 Janu
ari 1936 ontving en die hem tot zijn onver
wachte reis naar München aanleiding gaf,
luidde als volgt:
.(Wordt vervolgd) -
