DIGESTIF
LAANTJ
Hensen
1 blik haring intom.saus
CADEAU
Hij bestudeerde het
menu met de meeste
aandacht.
PASTILLES
en SPORTKLEEDiNG
UW ADÜES
Primavera 1936.
VRIJDAG 10 APRIL 1936
HAAR L'EM'S DAGBEAD
„Modern Times'
in het Rembrandt Theater.
Een nieuwe film van den genialen
dwaas Charlie Chaplin
Charlie met zijn spuitwapen, dat hij in
„Modern Times" kwistig hanteert.
Na vijf jaren thans weer een film. van den
man met het snorretje, den bolhoed en de
knobbelige rotting. Na twee jaar wenken is
de ..production 5", de vijfde 'groote film na
The Kid, The Circus, GoQid Ru'sh en City
Lights, klaar gekomen en heeft den naam
gekregen van Modern Times. Gedurende de
Paaschweek in het Rembrandt-Theater.
Een nieuwe film, en toch een film met veel
bekende trekken. Ghaplin is dezelfde geble
ven, natuurlijk, en zijn handelingen zijn nog
zooals we ze in zijn vorige films zagen. Het
middelpunt ervan is Charlie-, de „zenuwipil" de
man met een ondefinieerbare aantrefckelijik-
heid, waarschijnlijk vooral voortvloeiende
uit de combinatie van izijn dwaze uiterlijk
en bewegingen en de diepe men schel ij khe id
van zijn eigenaardigheden, die een gevoel
van medelijden verwekken. Want Charlie
Chaplin, de sjofele arme drommel met zijn
altijd-alles-verkeerd-doen staat volkomen
buiten de maatschappij. Bij elk incident dat
door zijn buitenissige wijze van reageeren
ontstaat, wordt hem dit door zijn medemen-
schen duidelijk gemaakt. En Chaplin, die
voor deze film het scenario schreef, die de
regie voerde en tegelijkertijd de hoofdrol
speelde, heeft de verschijnselen Van de mo
derne tijden aangegrepen om het conflict
tusschen den onmaatschappelijken, hyper-
indivddualistisohen mensch Chapiin-in-de-
film en den massamenscih, door wien hij
nauwelijks wordt getolereerd, nog duidelij
ker to laten uitkomen, dan in zijn vorige
films, bijv. in 'City Lights,
Hij heeft dit gedaan in een verhaal, dat
een aaneenschakeling is van wat men zou
kunnen noemen Chaplin-anecdotes, soms
klinklare nonsensscènetjes, en bekende mop
jes.
Die korte stukjes worden door den genialen
clown met een dergelijk vuur, toewijding en
ernst gespeeld, dat de 'vermenging van de
tragische en oerkomdsche momenten her
haaldelijk een fijne humor oplevert, die door
geen anderen filmacteur in dit genre zou
zijn te bereiken.
Ook in deze film komt weer het»opoffe
ringselement van Chaplin voor, Hij komf.
weer op voor de armen, de onrechtvaardig
behandelden en dit geschiedt meestal ten
nadeele van hem zelf, Doch in alle gevallen
tbewaart hij weer evenals vroeger zijn laco
nieke, philosophische berusting en niet te
vergeten zijn welgemanierde omgangsvor
men, zooals 'het afnemen van het hoedje in
de meest precaire oogenblikken, het rechts
laten loopen van de dame wie idie dame ook
is, dikwijls ten toon gespreid na de onge
hoords te .brutaliteiten (Chaplin zoekt het
altijd in tegenstellingen)Dit maakt de maat
schappelijke etiquette soms haast belache
lijk.
De 'geschiedenis, zooals gezegd, heeft niet
veel om het lijf, maar heeft tal van effec
ten en situaties, die dengeen die gevoel voor
humor heeft, idoen schateren. Ghaplin is een
fabrieksarbeider, een nummer van „section
5" welkende aan den loopenden band in een
waanzinnig tempo, dat 'hem tenslotte zenuw
ziek maakt. Na in een inrichting te zijn ver
pleegd, gaat hij naar werk zoeken, wordt ibe-
trokfcen bij een politieke demonstratie en
komt in de gevangenis terecht, waar hij on
bewust een ontsnappingspoging vèrijdelt en
daarom wordt ontslagen, zeer tegen zijn zin.
Hij vindt werk, verliest het eenigen tijd
later wee.r en besluit naar de gevangenis te
rug te keeren; hij ontmoet het straatmeisje
Paulette Goddard, met wie hij .moet vluch
ten omdat zij brood heeft gestolen uit hon
ger. Zij droomen van een eigen woning, wo
nen in een krot. übarlie vindt na nieuwe in
cidenten in de fabriek een baantje als nacht
waker in een groot magazijn, wordt den eer
sten nacht bij een inbraak betrokken, raakt
weer in het cachot en krijgt tenslotte
met Paulette Goddard een baan in een
restaurant waar hij moet bedienen en zin
gen. Zoowel het bedienen als het zingen
leidt tot verwikkelingen. En dan hoor en we
Ghaplin voor 'het eerst in deze film en voor
het eerst in zijn filmcarrière een geluid uit
brengen: hij zingt, omdat7 hij den tekst is
kwijt geraakt en niet heeft kunnen onthou
den op de maat van een tango en onder het
maken van zijn dwaze rythmische passen
een nonsenslaedje, waarvan geen woord is te
verstaan, maar dat door zijn mimiek tot een
hoogtepunt in de film is gemaakt.
Tenslotte eindigt de film, ook iets nieuws,
met het beeld van ee.n Chaplin, die niet meer
alleen doch met zijn vriendinnetje een toe
komst tegemoet gaat en zich niet gewon
nen zal geven".
Zoo hooren we dan voor den eersten keer
Chaplin's melodieuse stem. Verder is de film
zwijgend. Chaplin schijnt er zelf de muziek
bij te hebben gemaakt en deze heeft door
haar rythme en toonaard een zeldzaam
illustratief en suggestief karakter ge-
toegen.
Men heeft Ghaplin er van beschuldigd
communistische tendenzen in de film te
hebben gelegd. Hij heeft dit zelf ontkend en
verklaarde slechts „fun" te hebben willen
geven. Eén ding is zeker: Ohaphn's opkomen
voor de maatschappelijk zwakkeren is geen
nieuw verschijnsel, hij toonde het reeds in
a.l zij n films.
Hij is altijd de man geweest, die het met
de politie aan den stok kreeg. De meeste
elementen, die politiek zouden kunnen wor
den genoemd zullen waarschijnlijk slechts
zijn gebruikt om Chaplin's angst voor de
.ongastvrije wereld goed te laten uitkomen.
Een angst, die bijv. blijkt uit het stempelen
van zij n werk tijdkaart in de tijdklok, ook
a,ls hij in de grootste haast ronddaast, uit
de vraag in de gevangenis te mogen blijven
omdat hij zich er gelukkig voelt, etc. De fo
tografie van de film doet af en toe zeer ouder
wetsoh aan, de immense fabrieksdecors ont
worpen door Willy Pogani zijn hoogstmodern
en nog moderner is het inlassohen van 'het
gebruik van televisie.
Paulette Goddard maakt een uitstekend
filmdebuut, maar het middelpunt van dit
alles blijft de nietige druk-doenerige, pin-
guinachtige figuur 'van Charlie, die ontroert
en die door zijn zotheid doet schateren.
J. L.
In staat van faillissement een
schuld betaald.
Twee maanden tegen Hillegommer geëischt
voor tie rechtbank.
■Een 34-jarige schildersbaas uit Hillegom
had zich Donderdagmiddag voor de recht
bank te verantwoorden omdat hij zich schul
dig gemaakt had aan overtreding van art.
341 Wetboek van Strafwet.
Hij had er financieel slecht voorgestaan;
er was een request tot faillietverklaring in
gediend tegen hem. Door mr. G. W. C. Plies
ter, die voor de eischers optrad, was hem een
schikking tot betaling van zijn schuld voor
gesteld; bij voldoen aan deze schikking zou
het request worden ingetrokken.
Aan een der schuldeisehers betaalde hij
toch f 150, terwijl hij in staat van faillisse
ment verkeerde en het geld aan den curator
had moeten afdragen. Dat vertelde de echt-
genoote van den Hillegommer aan den cura
tor, waarop de faillissementsaanvrage direct
werd ingediend en het faillissement werd
uitgesproken. De curator mr. J. A. P. C. ten
Bokkel deed eenige mededeelingen over den
financieelen toestand.
Verdachte verklaarde, dat hij niet wist,
dat hij het geld niet had mogen betalen. De
president wees hem erop, dat hij tenminste
mr. Pliester erin had kunnen kennen. Ook
maande hij hem aan de waarheid te spreken
en een verklaring van zijn handelwijze te ge
ven, doch verd. bleef bij zijn verklaring.
Mr. Pliester had den indruk dat verd. door
iemand was aangespoord tot het betalen van
de f 150, wat hij mede afleidde uit de ver
andering van verdachte's houding. Verd. ont
kende dit.
Met zijn vrouw had verd. erover gepraat.
Die had gemeend, dat de schuldeischer maar
moest worden betaald, omdat verd. toch aan
het eind van de week geld zou ontvangen.
Hiermee was verd. het eens geweest en hij
had het zijn plicht gevonden zijn geleende
geld terug te betalen. Hij zeide nogmaals niet
te weten dat dit een overtreding was.
De officier van justitie achtte bewezen uit
verdachte's uitlatingen tegenover mr. Plies
ter, dat hij wist failliet te zullen gaan en dat
hij wist, dat hij zijn schuld niet mocht af
betalen.
Hij eischte tegen verd. twee maanden ge
vangenisstraf.
Uitspraak 23 April.
Tot aan de feestdagen
geeft
ieder kooper die voor
f 1, - aan Kaas en
Conserven besteedt
LA&NTJE, ZIJLWEG 04,
TELEF. 17167
(Adv. Ingez. Med.)
FILIAAL. STADSBIBLIOTHEEK EN
LEESZAAL.
Nieuwe aanwinsten.
Nederlandsche en in het Ned. vert, romans.
Den Doolaard. Orient express.
Duhamel. Belijdenis te middernacht.
Kramer, Diet. Begin.
Maurois. Atmosferen.
Neumann. Rebellen.
Fransche romans:
Anet. Quand la terre trembla.
Chantepleure. L'inconnue bien-aimée.
Fromentin. Dominique.
Godsdienst en Wijsbegeerte.
(Henzel. Sir Wilfred Grenfell, zendings-
doliter van Labrador.
Van Wijngaarden, 's Levens opbouw.
Schweitzer. Het Christendom en de wereld
godsdiensten.
Sociale wetenschappen.
Feiler. Het Bolsjewistisch experiment.
Romein. Machten van deze tijd.
Radio en Televisie.
•Geervliet. Moderne radio-bouwschema's.
Philp. Televisie; wat het is, hoe het werkt.
Muziek en Tooneel.
Dijk. Het begrijpen van muziek.
Volbach. De instrumenten van het orkest.
Werumeus Buning. Het tooneeldecor.
Reisbeschrijving.
Wytema: Klaar voor onderwater.
Geschiedenis.
FülöpMiller. Lenin en Ganhri,
SYNAGOGEDIENSTEN.
Ned. Israël. Gemeente.
Sabbath: Vrijdagavonddienst bij den In
gang te 6 uur.
Ochtenddienst te 7IA uur.
Predikatie voor het Moesafgebed. Middag-
dienst te 1 uur. Avonddienst te 7.34 uur.
Zondag: Ochtenddienst te 7'/2 uur.
Middagdienst te 1 uur.
7de en 8ste dag Pesach: Zondag: Avond
dienst te 7.18 uur.
Ochtenddienst op beide dagen te 7V2 uur.
Middagdienst op beide dagen te 2 uur.
Avonddienst op beide dagen bij het invallen
van „nacht".
Werkdagen: Ochtenddiensten te IVz uur.
Middagdiensten te 6.45 uur.
Avonddiensten bij het invallen van „nacht".
Talmoed Torah: Werkdagen: Tusschen de
Middag- en de Avonddiensten.
Alle diensten, alsmede Talmoed Torah, vin
den plaats ter Synagoge, L, Begijnestraat 11.
Hij wist j
dat de minste
onvoorzichtigheid 1
hem maagzuur en
branderige pijnen
zou veroorzaken.
Een vervelende geschiedenis indien men voor den
maaltijd zich steeds moet afvragen: Hoe zal het
mij bekomen? Gelukkig kan men tegenwoordig
deze spijsverteringsklachten door een eenvoudig,
uiterst werkzaam middel voorkomen.
Men late na den maaltijd één of twee der
smakelijke Digestif Rennie Pastilles langzaam in
den mond smelten. Deze pastilles bestaan uit
verschillende bestanddeelen, die ieder voor zich
op zeer uiteenloopende wijze, de spijsvertering
gunstig beïnvloeden. De hoofdoorzaak van spijs
verteringsstoornissen ligt in overmatige vorming
van maagzuur, waardoor branderige pijnen en uiterst
onaangename zure oprispingen ontstaan.
De verschillende hydroxyden en carbonaten, die
in Digestif Rennie Pastilles voorkomen, nemen
het overmatig maagzuur weg. Tevens zullen de in
deze pastilles voorkomende pepsine en pancreatine
op uiterst krachtige wijze de spijsvertering be-
vorderen. De in deze pastilles verder voorkomende
colloïdale kaolin helpt eveneens het overmatig
maagzuur weg te nemen, door dit te binden.
Zoo wordt de spijsvertering door de Digestif
Rennie Pastilles krachtig bevorderd, terwijl deze
pastilles er tevens voor zorgen dat spijsverterings-
stoornissen niet optreden, zoodat klachten over
pijnen, zure oprispingen, benauwdheden of ver
moeidheid na den maaltijd vanzelf achterwege
blijven. Digestif Rennie Pastilles zijn buitengewoon
prettig te nemen - geen poeder - geen glas water,
Iedere pastille is apart verpakt zoodat ge ze ge
makkelijk bij LI kunt steken.
Digestif Rennie Pastilles zijn verkrijgbaar bij
alle apothekers en erkende drogisten f 0.35
per pakje en f 1.05 per groot pak, omzetbelasting
inbegrepen.
Imp. Rowntree Handels Mij., Heerengr. 209, A'dam.
(Adv. Ingez. Med.)
ROTT. HOFSTAD-TOONEEL IN DEN
STADSSCHOUWBURG.
Gedurende de ibeide Paaschidagen zal het
Ver. Rott. Hofstad-tooneel, directeur Cor v.
d. Lugt Metsert, den Stadsschouwburg alhier
-bespelen.
Zondagavond 12 April (len, Paaschdag)
gaat de première voor Haarlem van het
spannende én geestige detective-blijspel: „De
^geheime deur" in 3 bedrijv.en door D. en C.
Christie. Onder regie van Bets Ranucci-
Beckman treden in dit stuik op: Enny Meu
nier, Dirk Verbeek, Theo FrenkeL Piet Bron,
Paul Steenbergen, Henik v. Buiuren, Anton v.
Zuylen Jr. Vertaling: J. C. v. d, Horst.
Maandagavond 13 April (2en Paaschdag)
wordt vertoond het zeer amusante stuk:
„In rok", blijspel in vier bedrijven van Ga-
briël Dregély. De 'hoofdrol hierin, 'wordt even
als vroeger, door Cor v. d, Lugt Melsert ge
speeld, bijgestaan door Enny Heymans-Snij-
•ders, Mimi Boesnach, Hélène Berthé, Else
Willart, Anton Roemer. Ferd. Sterneberg,
Jan v. d. Linden, Ed. Palmers, Bob Oosthoek,
Gerard Arbous e.a.
Beide stukken zijn zeer gunstig beoordeeld.
De Nieuwe Rott. Crt. prijst 'het geestige
spel van Van der Lugt Melsert in ,„In Rok".
Over „De geheime deur" schreef het Va
derland: „Deze spannende, soms adembe
klemmende 'historie, wordt zeer vaardig ge
speeld". De Nieuwe Rot't. Crt.: ,,Een menge
ling van blijspel en griezelspel, dat voortref
felijk wordt gespeeld".
„De Lichthoeve" te Santpoort.
OORLOG EN OORLOGSINDUSTRIE.
Aanstaanden Woensdagavond zal de laatste
lezing van den door de Alg. Ver. „Nooit Meer
Oorlog" (Afd. Haarlem der Alg. Ned. Vredes-
Actie) georganiseerden cursus „De oorlog van
alle kanten bezien" plaats hebben in het ge
bouw „De Nijverheid", Jansstraat, alhier.
De heer J. J. Polak uit Amsterdam zal dan
spreken over „Oorlog en oorlogsindustrie".
De lezing is openbaar en vormt weder een
afgezonderd geheel.
STADS BIBLIOTHEEK EN LEESZAAL
PRINSENHOF.
(Openbare leeszaal en bibliotheek).
Nieuwe aanwinsten.
Nederl. en i. h. Nederl. vert. romans:
Jelusich: Caesar.
Keuier: De onverzoenlijken.
Martison: Van de stookplaat,.
Engelsche romans:
Lewisohn: Stephan Escott.
Thackeray: The memoirs of Barry Lyndon.
Wells: Christina Alberta's father.
Sociale wetenschappen:
Coenraad: De werkverschaffing aan intel-
lectueelen.
Red mee!
Waar gaan wij heen? Genechten: Kapitalis
me; Tinbergen: Socialisme; De Leeuw: Com
munisme; Verviers: Fascisme.
IJssel de Schepper: Hoe komen we eruit of:
Wat heeft de ziener Edward Bellamy te zeg
gen, aan u, jong en oud?
BedrijfsorganisatieHandelswetenschappen
Glass: Hypotheekbanken en woningmarkt
in Nederland.
Letterkunde:
Karlweis: Jakob Wassermann; Bild, Karnpf
und Werk.
Sterck: Vondelbrieven uit de XVII eeuw
aan en over den dichter.
Tolstoj: Het leven en lijden van mijn vader.
Young: A century of boys stories.
Toonkunst
Kleczynski: Hoe moet men Chopin spelen?
2 din.
Reeser: Alphons Diepenbrock.
Van den Sigtenhorst Meyer: Jan Willems
zoon Lossy, Sweelinck's leermeester.
Volbach: De instrumenten van het orkest,
orkest.
Idem: Het moderne orkest en zijn ontwik-
kelingv
De heer Aart van Dobbenburgh heeft een
mooie lithografie gemaakt, voorstellende een
zwervenden jongen, die ten bate van „De Licht
hoeve" in den handel is gebracht. Hierboven
een afbeelding van de teekening.
In het April-nummer van „De Lichthoeve"
het orgaan van het bekende Kindertehuis
aan de Kweekerslaan te Santpoort, deelt de
Directrice, Zuster J. Th. Kuyck, in een
hoofdartikel mede. dat daar liet 900ste kind is
ingeschreven. Zij schrijft o.a.:
„In het kleine, witte wiegje, veilig in h.et
meest beschutte hoekje van onze babyzaal,
ligt hij en kijkt met ernstigen blik naar de
lichtschijntjes, die tusschen de gordijntjes
door naar binnen glippen.
Aan zijn wiegje stonden „Armoe" en „Niet
begeerd" en ik twijfel er aan of zijn moeder
ooit in staat zal zijn deze booze feeën te be
letten hun invloed op het leven van haar jon
gen te doen gelden.
Och, mijn kleine 900ste, als ik bij je wiegje
sta, wordt ook mijn hart zwaar van zorg.
Achthonderd negen en negentig namen
stonden in het dikke boek al ingeschreven,
eer ik de negenhonderdste er bij zette. Acht
honderd negen en negentig namen beteeke-
nen achthonderd negen en negentig kleine
menschjes, zonder veel bescherming, zonder
veel ruggesteun geplaatst in een harde, kou
de wereld.
Sommigen ging het goed, sommigen niet.
De meesten gingen weer weg, een enkele
bleef; voor die werd Lichthoeve niet een tij
delijke, maar een blijvend thuis. Er waren er
een paar die stierven hier of later ergens
anders. Er waren er een paar, die de wereld
ingingen en mislukten.
Dat waren er gelukkig niet veel, maar de
zorg om hen kan me 's nachts doen wakker
liggen. Zij waren zorgen-kin deren toen ze hier
nog' v/aren, ze zijn het gebleven ook na hun
vertrek.
Negenhonderd, die in vele gevallen ver
standelijk o, zoo onvoldoende toegerust het le
ven in zullen moeten gaan, het leven waarin
zelfs de besten tegenwoordig maar ternau
wernood'een plaatsje kunnen vinden.
Met zorg heb ik, ruim twaalf jaar geleden,
gekeken naar onze eerste, het kleine babytje
met zijn zwakke gezondheid.
Nu kijk ik met dezelfde zorg naar onze ne
genhonderdste. We zullen weer opkweeken
en alles doen om hem lichamelijk zoo sterk
mogelijk te maken. Als we hem lang genoeg
hier kunnen houden, wat ik vurig hoop, zul
len we hem ook verstandelijk bijbrengen wat
we kunnen en hem opvoeden zoo goed het in
ons vermogen ligt. En dan zullen we hem los
moeten laten met een hart vol angst, maar
het zal moeten, en dan
Tot zoover zuster Kuyck.
Zij en zuster Verkerk danken voor de be
langstelling en giften ter gelegenheid van
het 121/2-jai'ig jubileum op 12 Februari ont
vangen.
Verder wordt rekening en verantwoording
gedaan van de ingekomen giften in geld en
natura.
H. O. V. BART KREEFT.
2den Paaschdag geeft bovenstaande ver-
eeniging in den schouwburg Jansweg een
uitvoering, Opgevoerd zal worden de ope
rette „Gri-Gri", van Paul Lincke. met groot
koor, eigen orkest en ballet. Na- afloop is er
bal.
Ook ls genoemde vereeniging aangezocht
om met den heer Guus Kiel einde Mei in
Amsterdam zijn 60-jarig toaneeljubileiwn te
vieren met de operette „de Vice-Admiraal"
van Millooker, welke in Januari 1.1. hier in
Haarlem is opgevoerd.
VAK Kt E DING MAGA2VK
^AARLAARSTEEC 1.TELX Ï2S43
(Adv. Ingez. Med.)
De .taxi stuift door Rotterdam's nauwe
straten, schiet in een geweldig tempo de
Heinegouwenlaan af, dan het viaduct onder
door: „Primavera" staat daar met reuzenlet
ters op de Nenijto'hal.
Het is vóór de opening. De jury doet haar
wer'k en in sommige inzendingen prijken al
die veelzeggende cartonnetjes op stokken, die
eervolle vermeldingen en bekroningen aan
geven. Dé trots van iederen kweeker, een be-
"ooning soms van jaren wenk.
Nu is 'het nog mogelijk, alles rustig te be
kijken. .Straks, over een paar uur, zal de
stroom van bezoekers 'beginnen die al die
dagen aanhoudt, onafgebroken gelukkig
maar. Er is nog belangstelling voor onze
bloemen, en deze Primavera verdient dat zoo
mogelijk nog meer dan haar voorgangsters.
Bij het binnenkomen van de enorme hal
wordt iedereen even stil, zelfs worden dat
diegenen, die bloemen alleen als handels
artikel zien of slechts er aan denken, hoe
hun verslag of hun foto bijtijds weg komt.
Een blauwig, neen, een blauw-zil'veren licht
glanst over de beide langwerpige vijvers
waarin stoffijne fonteinen ruischen. Blauw
is het groote complex Hydrangea's (u en ik
zeggen Hortensia's) in het midden, en door
de groote ruiten opzij schijnt de 'blauwe voor
jaarslucht. Er zijn nog andere kleuren in de
hal, terracotta, rose, tomaatkleur van de
schitterende Azalea mollis, warmrood der
Rihodo's, gloeiend oranje, rose en karmijn
van de polyanthrozen. Die kleur plekken val
len pas later op, als ge wandelt over de
op den openingsdag nog nauwelijks begaan
bare paden. Hoog boven uw hoofd gloeien
de electrische straalkacheltjes, die op dezen
kouden dag de temperatuur voor mensch en
bloem dragelijk moeten maken. De verslag
gever dreigt te vallen over statieven, mon
teurs zetten met electrische lampen dan,
hier, dan daar een plantengroep in het „zon
netje" en daartussc'hen werken de fotogra
fen en de mensehen van het filmjournaal
onverstoorbaar verder. Een enkele inzender
schikt nog iets aan zijn groep, wat jury-le
den praten na, de kleur-deskundigen bepa
len voorzichtig en secuur de verschillende
omschrijvingen., en ginds op de verhooging
wachten fleurig gedekte tafels op de officials
die ten maaltijd genood zijn. Dé gewone ge
noeglijke drukte van vóór een opening.
Maar wie nu naar Rotterdam gaat. zal van
dit alles geen spoor meer merken. Hoe
prachtig de trossen witte seringen waren,
ziet u vanavond in (het. Polygoon-journaal.
Beter doet u met zelf te gaan kijken. Al zal
het er drukker zijn dan u lief is, toch ziet
u in deze geweldige ruimte alles goed; de
menschen verzinken bij zoo'n 'hoogte en zoo'n
bloemenweelde bijna in het niet!
Er zijn Orchideeën die alleen al een tocht
naar Rotterdam waard zijn. Prachtige groe
pen maken de Rhode's en de Azalea's, heer
lijk contrasteert de Clematis met de Gouden
Regen, in trossen bloeien er de kleine po
lyanthrozen, zooals ze het pas over twee
maanden in uw tuin zullen doen; denk eens
aan. wat een werk dit vervroegen geweest
is! Daar zijn, nog eens, onze Narcissen groot
en klein; Magnolia's steken hun half-ontlo-
ken knoppen omhoog. De nieuwste Freesia's,
weer mooier dan alles wat we vroeger zagen,
de onvolprezen wilde Tulpen, een schitteren
de collectie succulentenhet is. zoo mo
gelijk. nóg mooier dan andere jaren. Trouwe
„Flora"-bezoekers zullen er oxide bekenden
terug vinden bij het .geëxposeexxïe, maar ook
veel nieuws.
En wie dan buiten'landsche exposities op
dit gebied kent, hoeft zich xiiet van. chau
vinisme te bescTnxldigen als hij onwillekeurig
denkt: „dit kunnen we hier toch maar
prachtig!" Want dat is volkomen waar.
Materiaal en opstelling zijn boven alle lof
vexheven. Ook buiten, in den tuin, waar
iedere liefhebber wel iets van zijn gading
moet vinden, 't zij bij al die aardige novitei
ten in het lage goed en de rotsplanten, het
zij bij de bolgewassen of de coniferen.
Zoo is de Primavera 1936 weer een prach
tig stuk werk geworden, een „pluim op den
hoed van onze kweekers", die ten volle onze
belangstelling en hartelijke aandacht ver
dient I 0
h. S,
