DE GOUDEN BRUG.
FEUILLETON
ROMAN VAN HANNO PLESSEN.
(Nadruk verboden)
45)
„Een autodirectbeveelt Szartossy
den portier. Dan wendt hij zich tot Therese:
„Wat is er met mevrouw gebeurd?"
„Met mevrouw zelf niets. Maar zij zit in
angst over meneer, die plotseling zoo ernstig
ziek is gewordenmet hooge koorts
en mevrouw weet niet, wat ze doen moet
Waarom ze mij naar u stuurt, in plaats van
een dokter, weet ik nietIk heb er niet
naar durven vragen, omdat mevrouw er zelf
zoo ellendig uitzagHet meisje springen
zoowaar de tranen in de oogen....
Op hetzelfde oogenblik rijdt de bestelde
auto voor
Binnen een half uur brengt de chauffeur
Szartossy en het meisje bij de Lantaarn
In de hall komt Renate den man tegemoet.
Hij ziet haar pijnlijk vertrokken gelaat en
zijn ongerustheid doet haar begroeting vrij
wel voor hem verloren gaan.
„Gelukkig, dat er bent, Stefan. Ik dank
je. dat je zoo snel gekomen bent
Hij maakt een afwerende handbeweging.
„Dat was toch vanzelfsprekendIk heb
maar een bedenking en dat is, of ik een
dokter zal kunnen vervangen. Therese heeft
me intusschen al verteld, wat er aan de hand
is".
„Sylvester zei me, dat het een aanval van
malaria was, die hij in den oorlog heeft op-
geloopen. En hij heeft me hem laten beloven,
dat ik niet de hulp van een dokter zou in
roepen. Hij scheen daar een haast kinderlijken
angst voor te hebben, maar nu is zijn tem
peratuur zoo snel opgeloopen, dat hij ijlt. Ik
bon dat, werkelijk niet langer alleen verdra
genEn niet alleen de plotselinge ziekte
op zichzelf boezemt me angst in.er is nog
iets anderse dat medat ikach, Ste
fan, ik ben zoo blij, dat je er bent". Daarmee
grijpt ze de hand van den man en deze geste
is wel een zeer duidelijk bewijs van haar be
hoefte aan steun en hulp.
Bij het hooren van den, zoo weinig alle-
daagschen naam „Sylvester", heeft Szartossy
even versteld gestaan, maar hij heeft zich van
elke interruptie onthouden om Renate rustig
te laten uitspreken. Nu zegt hij gerustellend
„Wij zullen wel alles in orde brengen
Renate. Als oud frontsoldaat, weet ik met
malaria wel raad.... en alle andere zorgen,
die je kwellen, zullen we gezamenlijk wel uit
den weg ruimen. Moed en vertrouwen, dat
is alles I Dat je mij dat vertrouwen in zoo ruime
mate schenkt, verheugt me oprecht. Ik hoop
het te rechtvaardigen".
„Je aanwezigheid alleen reeds is me een
groote geruststelling", verzekert Renate, „maar
voor we naar den patiënt toegaan, moet ik
aan hetgeen ik je gisteren meedeelde nog
toevoegen, dat je in hem een oude kennis
zult terugzien. Door alles wat hij heeft mee
gemaakt en dat hem op den rand van den
dood heeft gebracht, is hij echter zoo men-
schenschuw geworden, dat hij voorloopig
niemand wil zien. Enfin, daar is nu ook ver
andering in gekomen, zelfs wanneer hij niet
plotseling ziek zou zijn gewordenZij
zwijgt met een ietwat verwarde uitdrukking
op het bleeke gelaat.
„Wil je me dus zijn naam noemen....?"
dringt. Szartossy bescheiden aan.
„Sylvester von Berg".
„Pardonhoe zeg jevraagt Szar
tossy, plotseling een en al argwaan.
'„Freiherr von Bergde laatste van zijn
geslachtdie dat langdurige, ongelukkige
proces heeft gevoerdJe moet hem toch
kennen.dat vertelde hij me tenminste
maar m'n hemel. Szartossy. waarom staar je
me zoo verbaasd aan
„Neem me niet kwalijk, Renate.... Het
spijt me, dat ik je, als vriend, zoo'n bittere
teleurstelling moet bereidenAls je eens
wist, hoe moeilijk me dat valthoe ont
zettend moeilijk
„Maak het kort", brengt Renate, wie eens
klaps een wurgende angst naar de keel stijgt,
er met moeite uit.
„Freiherr von Berg met de, in deze familie,
erfelijken voornaam Rudolf, mijn oude vriend
en strijdmakker, heeft zich, na zijn mislukt
proces, aangesloten bij de expeditie van pro
fessor Blank naar de binnenlanden van
Australië. Om vóór dien nog eens bij elkaar
te zijn bracht ik de eerste week van Januari in
München door, waarvan ik je reeds een en
ander vertelde. Hier dezen brief van hem, ont
ving ik nog geen uur geleden, toen ik het hotel
verliet. Ik heb nog niet eens de gelegenheid
gehad hem te lezen, maar als je wilt, kan je
als eerste van den inhoud kennis nemen
De man, die op Oudejaarsavond hier in huis
kwam, kan niemand anders zijn dan Sylvester
Vonberg, een zeer begaafde jonge musicus, die
tot 31 December in Iglerhof heeft gelogeerd,
vanwaar hij mij dan ook kent
Onbeweeglijk, zonder een spier van haar
gelaat te vertrekken, hoort Renate deze zake
lijke, correcte mededeeling aan. Maar een
wolk zwart en ondoordringbaar legt zich
daarbij drukkend op en om haar en over het
jubelend geluk van drie korte, onvergetelijke
wekenAls uit de verte dringt Szartossy's
stem tot haar door:
Ik zal eens naar den patiënt gaan zien.
Misschien wil jij intusschen Rudolf von Berg's
brief lezen". e
Hij legt het epistel voor haar op tafel en
laat haar alleen. Daarvoor, zoowel als voor
zijn zorg, welke hij den zieke wil wijden, is
zij hem dankbaar
Niet het onderdeel van een seconde twijfelt
ze aan de juistheid van Stefan Szartossy's
mededeelingen. Alles, wat haar tot dusver nog
af en toe onbegrijpelijk scheen aan Sylvester.
wordt daardoor opgehelderd. AllesNeen
maar veel. Er is toch nog een rest.... een
pijnlijk bezinksel van niet kunnen begrijpen,
dat zich bezig houdt met het geld voor Mar-
got Sellert en met hetgeen zijn koortsfanta
sieën als werkelijkheid ten grondslag kan
liggen. En dan is ook nu haar grootste zorg,
waarop zij tegenover Szartossy heeft gezin
speeld en die haar angst om zijn ziekte nog
overtreft.
Of Szartossy ook daarvoor een uitweg weet,
die haar ten laatste zekerheid vermag te
geven? Innerlijk voelt ze zich nu volkomen
rustig. Op hetzelfde moment is zij het er met
zichzelf over een, dat zij nu Szartossy alles
duidelijk moet maken, vooral ook hoe Syl
vester Vonberg er toe gekomen is zich van een
vreemden naam te bedienen. Want volkomen
driidelijk doorziet ze nu ook de samenhang,
waardoor ze hem onbewust en ongewild
heeft gedreven in datgene, wat zonder deze
verklaring tegenover den derde, de schijn
van opzettelijk bedrog moet wekken.
Renate Lien heeft niet veel tijd noodig
gehad om met zichzelf in het reine te komen.
En zij wacht nu ook niet tot Szartossy weer
beneden komt. Onmiddellijk een besluit
nemend, begeeft ze zich naar de ziekenkamer.
Daar vindt ze den Hongaar, een en al zorg
voor den bewusteloozen patiënt. Hij heeft een
compres voor hem klaar gemaakt en bestu
deert juist nauwkeurig den koortsthermo
meter.
„Veertig-zevenhm, Renate, dat is niet
alleen malaria, maar ook een ernstige ver
koudheidgriep.... influenzaIk ben
zelfs bang voor een longontsteking en zou je
in ieder geval dringend aanraden onmiddellijk
een dokter en een verpleegster te waarschu
wen. Als je het goed vindt, stuur ik den chauf
feur van de auto, dien ik heb laten wachten,
naar Innsbruck
„Doe alsjeblieft alles, wat je denkt, dat
noodig is. Ik blijf zoolang hier".
Dan is Renate weer alleen met den man.
naar wien haar geheele hart uitgaat en met
wien zij zich geestelijk op de een of andere
wijze verwant voelt.... Daarbij ls het slechts
bijzaak of hij den naam van Freiherr von
Berg draagt of dien van den musicus Von
berg.
Zij gaat op den rand van het bed zitten
en strijkt het vochtige haar uit het hooge
voorhoofd van den zieke....
Deze begint te mompelenScherp luis
terend buigt Renate het hoofdZal zij nu
het onbewuste antwoord krijgen op de vraag,
die in haar ziel brandt
Langzaam en stamelend komen de woorden
over de droge lippen van den man:
„Joik zweer jejij alleen.... w,
bestaat geen ander voor meJohanna....
vergeef mega niet weg.
Ja, nu weet Renate, want niets is oprech
ter dan zulk een onbewuste bekentenis, aan
welker juistheid niet behoeft te worden ge
twijfeldSylvester Vonberg heeft zichzelf
bedrogen, toen hij meende de vrouw lief te
hebben, die op zoo wonderbaarlijke wijze in
zijn leven was getreden, daaraan kleur en
vorm had weten te geven en die hij deswegen
uit het diepst van zijn ziel vereerde. Z'n ge
voelens jegens haar zijn niet elementair en
evenmin oorspronkelijk. Zij zijn hem inge
geven door zijn beste ethische momenten....
Een ander echter heeft hij oprecht lief ge
had
Wat hij zelf nog niet weet, constateert op
dit oogenblik de schrijfster, Renate Lien.
Smartelijk is deze erkenning voor de vrouw,
die haar geluk .thans voor de tweede maal ten
grave draagtMaar ze heeft het geluk dan
toch gekend, het geluk, dat achteraf zijn tol
eischt....
Langzaam staat zij opUit haar wan
gen is alle kleur gewekenEven duizelt
het haar, iets van een rilling gaat haar door
de leden, maar als zij wankelt, voelt ze een
arm beschermend om haar schouders....
Szartossy is ongemerkt binengekomen.
„Johannasmeekt Sylvester Vonberg.
(Wordt ypryolgdi^
Een .overdekte" bijenmarkt. Op de Zuid-Limburgsche bijenmarkt, die
Vrijdag te Maastricht werd gehouden, moesten de korven wegens het slechte
weer met zeildoek bedekt worden
Het bombardement der Engelscbe ambulance te
operatietent
Quoram. De vernielde
De nieuwbenoemde burgemeester van Nieuwveen, de heer
J. A. Bakhuizen, is Vrijdag als zoodanig geïnstalleerd. Door
den loco-burgemeester, den heer H. S. Ran, wordt den
nieuwen burgervader den ambtsketen omhangen
Het bezoek van H. K. H. Prinses Juliana aan den commissaris der Koningin in Gelder
land. De prinses verlaat het paleis van den gouverneur te Arnhem
Het oude veilinggebouw .Westerlee" te De Lier is Vrijdag
door feilen brand geteisterd, waardoor o.a. een loods met
een oppervlakte van 800 M2 geheel verwoest werd
De heer D. de Ridder, wien eervol
ontslag verleend is als commissaris van
politie te Velsen en als commissaris
van Rijkspolitie
Capablanca tijdens
het meester-schaak
tournooi te Marga
te. De ex-wereld
kampioen aan zet
