Duitschland en Italië.
THIJS IJS EN DEBOOZE VAMPYR
Commissie van Dertien faalt in haar
verzoeningspoging.
België.
Ottorino Respighi
overleden.
ZAT ERDAG 18 APRIC 1936
HAARLEM'S DAGBLAD
4
Volkenbondsraad komt thans Maandag in
speciale zitting bijeen.
Wil de Negus afstand doen van den
troon ten behoeve van den kroonprins?
Thans heeft de Commissie van
Dertien vastgesteld aldus meldt
Reuter A. N. P. uit Genève dat de
verzoeningspogingen zijn mislukt.
De Volkenbondsraad is tegen Maandag-
öij eengeroepen.
Na de zitting van de Commissie van Dertien
is Vrijdag een officieel communiqué gepu
bliceerd, waarin gezegd wordt, dat de voor
zitter de commissie heeft ingelicht omtrent
de besprekingen, die hij des morgens met de
Abessynische delegatie heeft gehad en waar
bij hij deze het resultaat heeft medegedeeld
van de bespreking, die hij met de Italiaan-
sche delegatie had gevoerd. De Abessynische
delegatie tKidus het communiqué, maakte be
kend dat zij na een nauwkeurig onderzoek
in de gewijzigde Italiaansche voorstellen
geen verruiming van eenig belang ten op
zichte van het eerste voorstel ziet. Zij hand
haafde haar vroegere verklaring zonder be
perking. Zij verklaarde zich bereid, onmid
dellijk in het kader van den Volkenbond en
in den geest van het pact te onderhandelen.
Opdat de toepassing van alle voorschriften
van artikel 16 van het pact niet langer
verti-aagd worde, verzocht de Abessynische
delegatie de Commissie van Dertien vast te
stellen, dat de Italiaansche regeering niet
bereid geweest is. in het kader van den Vol
kenbond en in den geest van het pact te on
derhandelen.
De voorzitter stelde vast, dat onder deze
omstandigheden het mandaat, dat hem en
den secretaris-generaal verleend was, als ge
ëindigd kon worden beschouwd.
Er zijn aldus Reuter twee belangrijke
redenen, een juridische en een feitelijke,
waarom de Commissie van Dertien heeft be
sla Len het Italiaansch-Abessynische conflict
voor den Raad, die in buitengewone zitting
zal bijeenkomen, te brengen.
lo. De Commissie van Dertien is eigenlijk
op dezelfde wijze samengesteld, als de Raad,
met uitsluiting van Italië, terwijl ook Abessynië
niet aan de zitting kan deelnemen en trou
wens geen lid van den Raad is. Het sprak
vanzelf, dat de situatie, ontstaan door de mis
lukking der verzoeningspogingen, voor den
Raad werd gebracht en dat deze de verant
woordelijkheid op zich neemt voor hetgeen er
verder moet geschieden.
2o. Men wenschte, dat in de eerste plaats
Italië en Abessynië, en vervolgens ook de in
den Raad zitting hebbende landen op de
Raadszitting van Maandag a.s. hun standpunt
bekend maken.
Aan de bijeenkomst van den Raad zal zoo
groot mogelijke openbaarheid worden gegeven
opdat de openbare meening kan oordeelen over
het standpunt der verschillende landen. Nadat
de voorzitter der Commissie van Dertien zijn
rapport zal hebben voorgelezen, zal het woord
worden gegeven aan de vertegenwoordigers
der partijen Italië en Abessynië, indien zij dat
ten minste wenschen. Vervolgens zullen, zoo
als gezegd, de andere leden van den Raad hun
standpunt kunnen uiteenzetten.
Daarna zal gestemd moeten worden over de
ontwerp-resolutie.
Nieuw protesttelegTam van den
Negus aan den Volkenbond.
De Negus heeft voorts den Volken
bond een nieuw protesttelegram doen
toekomen, waarin gezegd wordt, dat
Italië indertijd heeft toegestemd in het
voorstel van de Commissie van Der
tien om te onderhandelen binnen
het kader van den Volkenbond, doch
thans deze verplichting niet meer
erkent.
Ondanks het Volkenbondsproces zet Italië
zijn aanval voort, ondanks den goeden wil van
de Volkenbondsleden is echter niet besloten
tot aanvullende sancties. In het telegram
wordt Italië verder verweten zijn aanval voort
te zetten met schending van het geheele oor
logsrecht. Na lang wachten veroorlooft Abes
synië zich te vragen of de principes der col
lectieve veiligheid niet meer dan een doode
letter zijn. Sedert zeven maanden weerstaat
Abessynië met zijn eigen middelen de aanval
len die steeds sterker worden, Abessynië houdt
zich aan zijn verplichtingen uit het Volken
bondspact. Aan den anderen kant is de Vol
kenbond thans verplicht aan den Italiaanschen
aanval een einde te maken. Ten slotte roept
de Negus de Volkenbondsleden op stappen te
doen om het Italiaansche optreden tot staan
te brengen,
Addis Abeba beschoten.
De Abessynische minister van buitenland-
sche zaken Heroey heeft aan den secretaris
generaal van den Volkenbond Avenol het vol
gende telegram gezonden:
Vrijdagmorgen omstreeks 8 uur hebben
twee Italiaansche bombardementsvliegtuigen
langen tijd boven de open stad Addis Abeba
gevlogen en met mitrailleurs gevuurd en
vuurpijlen afgeschoten. De Abessynische
regeering verwacht, dat de vijand zal bewe
ren, dat bij dezen aanval de vliegtuigen be
schoten zijn, met het doel, een leugenachtig
voorwendsel te fabriceeren om de stad te
kunnen bombardeeren. De Abessynische re
geering verklaart, dat bij dezen aanval geen
enkel schot op deze vliegtuigen is gelost. Het
feit dat de Italiaansche vliegtuigen tot vier
maal toe boven de stad hebben gevlogen, en
het feit, dat bij deze aanvallen uit mitrail
leurs is geschoten en vuurpijlen zijn afge
schoten, toonen duidelijk de bedoeling van
den vijand aan om deze open stad te bom
bardeeren.
DJIBOETI 17 April (Reuter-A.N.P.) De
Italianen zijn bezig zich solide in Dessie te
nestelen, waar nieuwe afdeelingen infanterie
en artillerie vandaag zijn aangekomen. Vol
gens berichten uit Erythreesche bron zijn voor
uitgeschoven Italiaansche afdeelingen reeds
op een veertigtal kilometers ten zuiden van
Dessie aangekomen. Zij vormen de voor
hoede voor den opmarsoh naar Addis Abeba
en hebben dezen afstand afgelegd zonder
tegenstand te ontmoeten en zonder iets te
hebben gemerkt van de aanwezigheid van
eenigerlei Abessynische troepenconcentratie.
Verschillende geruchten doen de
ronde omtrent den negus, die, naar
onder meer gezegd wordt, het voor
nemen zou koesteren, afstand te
doen ten behoeve van den kroonprins
wanneer Abessynië niet binnenkort
doelmatigen bijstand van den Vol
kenbond krijgt.
In Ogaden schijnen verbitterde ge
vechten aan den gang te zijn. Gra-
ziani zou reeds verscheidene van zijn
doeleinden bereikt hebben en een be
langrijken sprong vooruit hebben ge
daan. Hiermede is in strijd de om
standigheid, dat zooals in Addis
Abeba wordt medegedeeld, zware
regens Ogaden in een grooten mod
derpoel hebben herschapen, waardoor
de Italianen tot bewegingloosheid
zijn veroordeeld.
In den sector van het Tsana-meer hebben
de Italiaansche troepen thans de streek ten
westen van het meer bezet.
De Oorlogscorrespondent van Reu ter-ANP.
te Addis Abeba meldt, dat het inderdaad juist
is, dat zware regens den Italiaanschen op-
marsch in Ogaden tot staan hebben gebracht
en dat de nieuwe wegen die ten behoeve van
de gemotoriseerde strijdkrachten zijn aange
legd. zijn herschapen in modderstroomen, die
ieder verkeer van tanks en zware vracht
wagens onmogelijk maken. Desondanks schij
nen de Abessyniërs, die nu zijn overgegaan
tot de tactiek der guerilla, talrijke aanval
len te hebben gericht op afzonderlijke Ita
liaansche afdeelingen
De Italiaansche luchtmacht blijft de streek
van Harrar met bommen bestoken en werpt
er vlugschriften neer, waarin de bevolking
met klem wordt aangeraden in opstand te
komen tegen den keizer.
In een tweede telegram seint de corres
pondent van Reuter-A.N.P. uit Addis Abeba,
dat de Britsche Roode Kruis-eenheid van
daag in allerijl vertrokken is in de richting
van Dessie, teneinde medische hulp te ver-
leenen aan de gewonden en zieken van de
uit die stad terugkeerende, terugtrekkende
Abessynische troepen.
Vandaag is een vrachtauto vol vluchtelingen
uit Dessie te Addis Abeba aangekomen. Het
was de laatste, die uit deze stad vertrok voor
de Italianen er binnenrukten. Onder de
vluchtelingen bevond zich majoor Bentink,
oud-attaché van de Britsche. legatie te Addis
Abeba, benevens twee Amerikaansche missio
narissen en de Belgische commandant Denor-
man. Zij vertelden, dat zij uit Dessie waren
vertrokken, juist op het oogenblik, toen op
standige bandieten arriveerden in de prac-
tisch geheel leege stad. De inwoners waren
den avond te voren reeds vertrokken. De
bandieten renden door de straten, schoten in
de leege huizen en plunderden deze.
Uit Diredaoea wordt gemeld, dat daar een
ernstige spanning bestaat tusschen het Fran-
sche garnizoen, dat den spoorweg beschermt
en de~ Abessynische bevolking. De Abessynen
vreezen nl. dat de Franschen een te vrije in-
terpretatie geven aan hun consigne. Gister
avond heefr de correspondent van Reuter-
A.N.P. een Fransche patrouille gezien, niet
begeleid door Abessynische politie, die door de
stad trok ofschoon volgens de Abessyniërs
de Franschen geacht worden in den vreemde-
lingenwijk te moeten blijven.
Jaspar trekt zich uit de
politiek terug.
De minister van staat, Jaspar, heeft volgens
Reuter medegedeeld zich niet weder als can-
didaat voor de Kamer beschikbaar te zullen
stellen, daar hij zich in het particuliere leven
wenscht terug te trekken om zich geheel aan
zijn beroep van advocaat te wijden.
Na den oorlog is Jaspar driemaal eerste mi
nister geweest en verscheidene malen minis
ter van buitenlandsche zaken.
Turkije.
Geruchten over bezetting der
Dardanellen door het Turksche
leger.
Volgens te Istanboel uit Ankara ontvangen
berichten zou de ministerraad, die Woensdag
j.l. onder voorzitterschap van president Ata
Turk,, en in tegenwoordigheid van maar
schalk Fevzi Pasja, chef van den generalen
staf, is gehouden, besloten hebben de gede
militariseerde zone der zeeëngten militair te
bezetten.
Volgens deze berichten zou het Turksche
leger gisteravond de gedemilitariseerde zone
zijn binnengetrokken.
Het agentschap Havas geeft dit bericht on
der het grootste voorbehoud, ofschoon het
afkomstig is uit gemeenlijk goed-ingelichte
bron.
Volgens een later Reuter-A. N. P.-bericht
zouden alle berichten omtrent bezetting der
gedemilitariseerde zone aan de zee-engten
van allen grond ontbloot zijn. Er heeft deze
week geen enkele zitting van den minister
raad plaats gehad onder voorzitterschap van
Ata Turk.
Ook een Reuterbericht uit Londen meldt,
dat te Londen geen enkel bericht ontvangen
is van de mededeeling uit Parijs, volgens het
welk de Turksche troepen reeds begonnen
zouden zijn de gedemilitariseerde zone der
zee-engten te bezetten.
Voorts wordt nog vernomen, dat de regee
ring der Sovjet Unie Turkije officieel heeft
medegedeeld, dat zij met de nota betreffende
de remilitarisatie der Dardanellen instemt.
China en het Sovjet-Russisch
pact.
De „Asahi" meldt uit Nanking, dat de Chi-
neesche minister van buitenlandsche zaken.
Tsjang-Tsjoeng, den Japanschen consul de
verzekering heeft gegeven, dat China het
Russisch-Mongoolsche bijstandsverdrag niet
erkent en niet voornemens is een eenheids
front met Sovjet Rusland tegen Japan te vor
men.
Vreeselijke toestanden op het
Poolsche platteland.
„Wij moeten toch eten, mijnheer."
De redactie van de „Kurjer Warszawski"
heeft den heer Julian Podolski als speciaal
correspondent naar de provincie Polesie ge
stuurd, om er den omvang van den honger te
bestudeeren. In eenigen artikelen beschrijft
de heer Podolski de toestanden in Polesië en
in no. 78 van boven genoemd blad slaat hij
alarm om de openbare meening wakker te
schudden. Wat hij schrijft, zal menigeen het
bloed in de aderen doen verstijven.
Dit jaar is Polesie door een ware ramp ge
troffen. Het hoofdproduct van dit gewest is
hooi. Hiermee wordt het hoornvee, dat het
hoofdmiddel van bestaan der bevolking is,
des winters gevoerd. Het hooi wordt des
zomers gewonnen en in groote oppers tus
schen de plassen achtergelaten. Zoodra des
winters poelen en moerassen bevroren zijn,
wordt het thuis gehaald. Dit jaar was de win
ter zacht, waardoor het thuishalen van de
oogst onmogelijk bleek. Het onmisbare pro
duct bedierf tusschen de moerassen en de in
woners van Polesie verloren hiermede de
inkomsten van het geheele jaar. De ellende
heerscht hier sedert Kerstmis en als gevolg
daarvan honger-typhus. Over den omvang
van den honger volgen hier volgens den
schrijver enkel authentieke voorbeelden. Hier
volgt een uittreksel uit zijn correspondentie:
In de gemeente Czorci Widmuch op 79 K.M.
van het spoor en 54 K.M. van het meest nabij
gelegen stadje, hebben jongelui alle oude
mannen en vrouwen nar de bosschen verdreven
en toch kan men niet zeggen, dat ze
verjaagd zijn. Op een dag liet de jongere be
volking, alsof het heel gewoon was, hun
weten: „Jullie hebben je deel van het leven
gehad, genoeg, nu is het onze beurt. Thans
hebben de kinderen het recht om te leven".
En de oudjes gingen, zonder een woord van
protest. Natuurlijk den hongerdood tegemoet.
In een ander dorp ook te midden van poelen
en plassen schrijft verder de auteur
kwam een agent een boer met een paard
tegen, dat verschijnselen van zware ziekte
vertoonde. De treurige, maar noodzakelijke
plicht bracht hem er toe, onmiddellijk het
dier dood te schieten. Hij deed dit in aan
wezigheid van den eigenaar en diens familie.
In zijn bijzijn werd het paard buiten het dorp
vervoerd en begraven. Nadat hij ergens in een
huisje had overnacht, ging hij den volgenden
dag, gedreven door een slecht voorgevoel,
weer eens naar de plaats, waar het paard was
begraven. Hij vond het graf open, maar geen
spoor van het paard. Na een direct onder
zoek is komen vast te staan, dat de menschen
van het dorp het cadaver hadden uitgegraven.
Verbaasd vroeg de agent:
„In 's hemels naam, wat hebben jullie ge
daan?"
„Maar- wij moeten toch eten, mijnheer",
was het antwoord.
„Het was toch een ziek dier, jullie zullen
allemaal ziek worden".
Een der mannen van Polesië, zich achter
het oor krabbend zei:
„Och kom. ziek zijn wij toch in elk opzicht
en het is nog altijd beter verzadigd te zijn dan
van honger te sterven".
Dit zijn enkele sobere feiten, zij spreken
voor zich.
De dichter der Marseillaise
wordt herdacht.
De Kath. Weerldpost verneemt dat te Pa
rijs uitgebreide voorbereidingsmaatregelen
worden getroffen voor de herdenking van
het eeuwfeest van 't overlijden van kapitein
Rouge t de l'lsle; den dichter en componist
van het Fransche volkslied. Rouget de l'lsle
werd geboren in 1760 in het kleine plaatsje
Lons le Saunile. In zijn militaire loopbaan
wist hij op te klimmen tot den rang van
kapitein bij de genie.
ïn den nacht van 24 op 25 April compo
neerde hij te Straatsburg ten huize van bur
gemeester Dietrich het beroemde revolution-
naire lied. dat oorspronkelijk bedoeld was
als marschlied voor het revolutionnaire
Fransche Rijnlegercorps, doch dat later tot
het Fransche volkslied zou worden gekozen.
Vanuit Straatsburg werd het lied door solda
ten uit Marseille naar hun geboortestad en
vandaar weer na,ar Parijs overgebracht.
Rouget de ITsle beleefde niet veel plezier van
zijn compositie. Onder het Schrikbewind van
Robespierre werd hij gearresteerd en slechts
bij toeval ontsnapte hij aan het schavot.
Eerst in 1794 werd hij op vrije voeten ge
steld. De dichter der revolutie stierf totaal
vergeten en verarmd als grijsaard van 76
jaar op een zolderkamertje in Parijs, waar
hij door buren liefdevol verpleegd werd.
Eerst in 1915 werd zijn stoffelijk overschot
bijgezet in den Döme des Invalides.
Politieke lotgenooten in heden en verleden.
iiiii
Door Cuglielmo Ferrero,
hoogleeraar aan de Universiteit van Genève.
Karakteristiek voor den huidigen toestand
is de steun dien Italië en Duitschland elkaar
buiten ieder van te voren beraamd overleg om,
verleenen. Door zijn veroveringsactie in Ethio
pië heeft Italië Duitschland's inbreuk op het
Rijnpact vergemakkelijkt: de daardoor te
weeggebrachte onrust verminderde, voor het
oogenblik althans, de vijandige stemming in
Europa tegen Italië. Die uitwisseling van dien
sten is niet anders dan het jongste bewijs van
de overeenkomstigheden in beider lotsbe
schikking, welke reeds dateeren uit het begin
van de negentiende eeuw.
In 1815, aan het einde van de groote revolu
tionaire beroering in Europa, waren Italië en
Duitschland beide geruïneerd en in een toe
stand van overeenkomstige politieke zwakte.
De revolutionaire invasies hadden in beide
landen het oude regeeringsstelsel ten zeerste
verzwakt, doch tegelijkertijd de ideeën der
revolutie volkomen in discrediet gebracht.
Bijgevolg was zoowel in Italië als in Duitsch
land het vroegere systeem niet sterk genoeg
meer om het land te regeeren, maar wel be
zat het nog voldoende kracht om de toekomst
van een liberaal regime met een volksver
tegenwoordiging te verhinderen: vandaar dat
men naar de onmogelijkste combinaties tus
schen beide stelsels is gaan zoeken.
Het tijdvak 1815-1848 was een periode van
economische ellende en politieke depressie,
voor Italië zoowel als voor Duitschland. Hoe
wel de regeeringen trouw blijven aan de ver
dragen van 1815 vallen beide landen ten prooi
aan binnenlandsche gistingen ,die bij hei-ha-
ling onrust stichten in Europa, omdat zij dé
orde binnen de grenzen van eiken staat en
van Europa, gevestigd bij het Congres van
Weenen, dreigen te verstoren. De revolutie van
1848 breekt uitZij is voor Frankrijk slechts
een binnenlandsche crisis geweest. Maar zij
heeft het uiterlijk van Europa gewijzigd, om
dat zij een gelijktijdige oplossing van het
Italiaansche en Duitsche vraagstuk mogelijk
heeft gemaakt.
Italië neemt het initiatief en opent den
weg voor Duitschland. Gebruik makend van
het feit, dat in Frankrijk wederom het Bona-
partisme aan de macht was gekomen, dat er
zich ,in strijd met de verdragen van 1815,
sinds 1830 toe gezet had de Italiaansche kwes
tie op te lossen, slaagde Italië er in een com
binatie te vinden van het oude systeem en de
Revolutie, de monarchie en het democratische
stelsel; en wel door de schepping van het
koninkrijk Italië, dat slechts de toepassing
van het regime van Louis Philippe op het ver-
eenigd Italië beteekende. Frankrijk en Enge
land hebben nooit iets van Italië en zijn ge
schiedenis sinds 1860 begrepen, omdat zij nooit
iets begrepen hebben van het regime, dat daar
van 1860 tot 1922 geheerscht heeft. Wil men
het voorbeeld van de door het koninkrijk ge
volgde politiek en den sleutel van zijn ge
schiedenis vip den, dan dient, .men te Parijs,
in dé monarchie "van Juli, en niet te Londen,
in het Engelsche parlementaire stelsel te zoe
ken.
Eenige jaren later vond ook Duitschland
een combinatie van de monarchie en de de
mocratie, maar die droeg een ander karak
ter. Men hoort steeds zeggen, dat Bismarck
Duitschland tot een eenheid gemaakt heeft
door Oostenrijk van de Duitsche gemeenschap
uit te sluiten, in feite heeft Bismarck de na
tionale eenheid van Duitschland gebroken,
nadat zij op het congres van Weenen in de
Confederatie van 1815 volkomen verwezenlijkt
was. Bismarck deed datgene, wat het congres
van Weenen juist had weten te vermijden; hij
schiep met een deel van Duitschland een enor
me militaire Duitsche macht, die niet alleen
in staat was het land te verdedigen maar ook
zijn buren aan te vallen. Doch de schepping
van deze militaire macht had een binnen-
landsch politiek doel; zij moest in Duitsch
land als steun fungeeren van een regeerings
stelsel. dat een combinatie vormde van een
monarchie en een democratie, gelijk Lodewijk
XVIII met zijn grondwet in Frankrijk ge
poogd had in te voeren.
De politieke combinaties, waartoe Italië en
Duitschland hun toevlucht hadden genomen
om uit de benarde situatie van de eerste helft
der negentiende eeuw te geraken, droegen
bij beide landen een sterk kunstmatig karak
ter. Zij hebben niettemin ongeveer een halve
eeuw geduurd; en zij boden de twee landen
de mogelijkheid tot aanzienlijke ontwikkeling.
Na 1870 consolideerden het koninkrijk Italië
en het keizerrijk Duitschland zich. Zij sloten
een verbond met elkaar en stegen gezamen
lijk tot welvaart. De donkere jaren van het
begin der eeuw hadden afgedaan! Tegen 1900
kon men gelooven, dat het Italiaansche vraag
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLINC.
Zoolang Thijs nog een vriend heeft zooals Sim, is hij nog niet
reddeloos verloren. Je ziet hier, hoe Sim zijn vreemden mantel aan
trekt, om zijn plan ten uitvoer te brengen en Thijs te hulp te komen.
Hij ziet er verschrikkelijk potsierlijk uit en dat zal nog een beetje
erger worden, zoodra hij zijn muts opgezet heeft.
Zoo stapt Sim tusschen de ruine binnen, waar Thijs nog steeds
door den vampyr gevangen wordt gehouden. Ook de veldwachter heeft
geen £ans gezien te ontvluchten, zoodat Sim dus voor een niet ge
makkelijk karweitje staat 1
stuk en het Duitsche vraagstuk definitief tot
oplossing waren gebracht.
Illusies! De wereldoorlog heeft alles ver
nietigd. In den wereldoorlog stonden Italië
en Duitschland als vijanden tegenover el
kaar; maar dit heeft niet verhinderd, dat
het resultaat van den oorlog voor beide lan
den hetzelfde is geweest: een nieuw bewijs,
dat het dikwijls moeilijk is onderscheid te
maken tusschen de overwinning en de ne
derlaag. De beide landen zijn volkomen ge
ruïneerd door den wereldoorlog, d. w. z. min
of meer teruggeleid naar hun economischen
toestand van de eerste helft der negentiende
eeuw. En de regeeringsstelsels, waarmede de
twee landen na 1848 gepoogd hadden hun po
litiek probleem op te lossen, zijn gevallen.
Zoo neemt Italië dus, precies als na 1848.
het initiatief en wijst het Duitschland den
weg aan. Het vervangt de monarchie a la
Louis Philippe, die tot 1922 over Italië ge
heerscht had. door- een regime, dat een na
volging van het tweede Fransche Keizerrijk
is. Duitschland. dat gedurende veertien jaar
gepoogd had een democratische republiek te
stichten, volgt het Italiaansche voorbeeld
en treedt eveneens in een fase va n zijn
geschiedenis, welke overeenkomt met de Bo-
napartistisclie periode in de Fransche histo
rie. Het aan de macht komen van het natio-
naal-socialisme is het gevolg van den Ita
liaanschen staatsgreep van 1922: zonder het
een zou het ander niet mogelijk geweest
zijn.
Het is het zeer vereenvoudigde schema van
een lang en ingewikkeld plan, dat ik u hier
voorleg. Maar ik geloof, dat de mannen, die
op het oogenblik Europa regeeren, goed zul
len doen dit schema altijd voor oogen te hou
den. Dit vluchtige overzicht van een eeuw
historie bevat mijns inziens twee practische
conclusies van eenig belang.
De eerste is dat men er nooit in slagen zal
op beslissende wijze het fascistische Italië en
het nationaal-socialistische Duitschland te
weerstaan. Welke ook de verschillen zijn, die
hen gescheiden houden, zij bevinden zich
naar binnen en naar buiten in denzelfden
toestand van tegenstellingen tegenover 't ove
rige, betrekkelijk welvarende en vrije Europa.
Zij zijn thans meer nog door een gemeen
schappelijk lot dan door bepaalde belangen
aan elkaar verbonden. Elke politiek, die meent
deze gemeenschap op grond van een kort
stondige rivaliteit te kunnen uitschakelen, is
voorbestemd slechts tot précaire resultaten te
leiden, zoo niet ernstige verwikkelingen te
scheppen. De gebeurtenissen, die elkaar sinds
het begin van 1935 'opvolgen, zijn er het be
wijs van.
De tweede conclusie is, dat de toekomst van
Europa, zijn behoud of zijn ondergang, de
vrede of de oorlog, ten nauwste verbonden
zijn met de binnenlandsche crises van Italië
en Duitschland.
(Nadruk verboden)
Zes jongelui door boeren
vermoord.
De woning van den .Toego-Slavischen staats
man Mihailowitsj overvallen.
Reuter meldt uit Belgrado 17 April:
Gistermiddag hebben ernstige onlusten
plaats gehad te Kerestinats nabij Zagreb.
Eenige honderden Kroatische boeren ver
moordden een zestal jongelieden, die zij ver
dachten lid te zijn van de Nationalistische
organisatie, die beschuldigd wordt verant
woordelijk te zijn voor den moord op den
vroegeren Kroatischen afgevaardigde Karlo
Berkliatsjitsj.
In werkelijkheid waren de jongelieden lid
van de radicale Joego-Slavische Unie. Zij
brachten een bezoek aan den ouden politicus
MihailowitsjDe boeren eischten van Mihailo
witsj., dat hij de jongelieden zou uitleveren,
hetgeen deze weigerde. De boeren belegerden
de bezitting van Mihailowitsj en voor de po
litie het beleg kon breken, drongen zij het
huis binnen, waarbij Mihailowitsj zelf licht
aan het hoofd werd gewond. De gasten van
Mihailowitsj werden vermoord en het huis
werd geplunderd.
Vervolgens trok de bende naar het dorp Ra-
kitie, waar een boer met zijn gezin werd ver
moord en zijn huis in brand gestoken.
Vooraanstaande figuur onder de
moderne componisten.
De bekende Italiaansche componist Ottorino
Respighi is hedenochtend op 56-jarigen leef
tijd te Rome overleden.
Een maand geleden was Respighi er reeds
slecht aan toe. Hij leed aan Sestigenia. een
microbe in den bloedsomloop. In zijn toestand
trad tijdelijk een licht herstel in, nadat eenige
malen een bloedstranfusie was toegepast. Gis
teren kwam het bericht, dat de beroemde com
ponist stervende was.
Ottorino Respighi werd den 9den Juli 1879
te Bologna geboren. Hij was leerling van het
Liceo Musicale aldaar. Later studeerde hij te
St. Petersburg bij Rimsky Korsakoff en te Ber
lijn bij Max Bruch. Sedert 1913 is hij leeraar
aan het Liceo di S. Cecilia te Rome, van welk
instituut hij in de jaren 1923—'25 directeur is
geweest.
Respighi neemt een aparte, zeer voorname
plaats in onder de moderne componisten Zijn
muziek, vol van de traditie der klassieken, is
beurtelings mystiek, romantisch en impressio
nistisch van karakter.
Hij schreef opera's als Re Enzo (1905). Se-
mïrama (1910), Belfogor (1923» Maria Vitto-
ria. La Campana Sommersa (1927).
Van groote artistieke waarde zijn vooral zijn
symphonische gedichten La Fontane di Roma
(1917) en I Pini di Roma (1924) voor soli, koor
en orkest, terwijl evenzeer zijn Concerto Gre-
goriano (voor viool en orkest) de aandacht
trok. Bekendheid verwierven ook zijn bewer
kingen van oude muziek.
Respeghi behoorde tot de intieme vrienden
van Mussolini. Hij was lid van de Koninklijks
Italiaansche Academie,
