Uit het Buitenland
THIJS IJS EN DE DIAMANT
De pacificatie van
Abessynië.
De Saksers zijn Boos.
ZATERDAG 16 MET 1936
MAARTE M'S DAGBEAC
Engeland's vragen aan Hitier. Voorloopig geen ant
woord. Oostenrijk erkent de annexatie van Abessynië.
De negus begin Juni naar Genève?
Duitschland,
Geen muiterij in de lijfwacht
van Hitier.
Van bevoegde Duitsche zijde wordt het be
richt van de Daily Herald volgens hetwelk
leden der S.S. liji'wacht zouden hebben ge
muit en in een concentratiekamp zouden
zijn opgesloten en volgens hetwelk de S.S
leider Himmler in het geheim door de politie
zou worden gevolgd, volkomen verzonnen ge
noemd. (D. N. B.)
Hitier stelt zijn antwoord aan
Engeland uit.
Hitier heeft, naar Reuter verneemt,
besloten elk formeel antwoord op het.
Britsche memorandum op te schor
ten. in verband met den internatio
nalen toestand, die op het oogenblik
te zeer vastheid ontbeert.
Oostenrijk.
Verscheidene regeeringen
protesteerden tegen Starhem
berg' s telegram.
De gezanten van verschillende andere lan
den hebben, naar Reuter meidt soortgelijke
stappen gedaan als de Britsche gezant naar
aanleiding van het telegram van Starhemberg
aan Mussolini. In sommige gevallen droeg het
protest een meer formeel karakter. Men ge
looft. dat deze stappen van beslissenden in
vloed zijn geweest op het uittreden van Star
hemberg uit het kabinet.
De annexatie van Abessynië
erkend.
Stefani bericht, dat de Oostenrijk-
sche regeering de annexatie van Abes
synië door Italië erkend heeft.
Schuschnigg aanvaardt de
leiding van het Vaderlandsche
Front.
Bondskanselier Schuschnigg heeft gisteren
op plechtige wijze de leiding van het Vader
landsche front op zich genomen. Kolonel
Adam. tot dusverre secretaris-generaal vroeg
in een korte begroetingsrede voor zich en
zijn medewerkers ontslag, teneinde voor de
nieuwe leiding een nieuwe organisatie mo
gelijk te maken.
Schuschnigg deed een aantal belangrijke
mededeeiingen, o.a. dat de Heimatschutz het
verlof tot het dragen van wapenen ontno
men zal worden.
Onder alle omstandigheden moet eenheid
in de staatsleiding bestaan tweevoudige op
vattingen moeten uit den weg geruimd wor
den. Principieele oneenigheden met Star
hemberg hebben een snelle beslissing nood
zakelijk gemaakt.
Vervolgens maakt Schuschnigg een reeks
nieuwe benoemingen bekend. Guido Zernatto
werd secretaris-generaal van het Vaderland
sche front. Baar Barenfels werd plaatsvervan
gend leider van het front en Sc.hmitz. de
burgemeester van Weenen, landsleider van
Weenen.
Tevens deelde Schuschnigg mede. dat in
een der eerstvolgende zittingen van den mi
nisterraad een nieuwe wet op het vaderland
sche front zou worden aangenomen. Een der
belangrijkste bepalingen van deze wet zal
zijn het instellen van leidersraden bij de
bondsleiding van het vaderlandsche front
Van belang was ook, wat Schuschnigg me
dedeelde over de vorming van een vrijwillige
militie van het vaderlandsche front, waarin
zij zullen worden opgenomen, die binnen
het kader van het front bereid zijn tot vrij
willig dienstverrichten. De militie zal slechts
uitvoerend orgaan van het vaderlandsche
front zijn. waarbij de nadruk wordt gelegd
op de nauwste samenwerking met leger en
politie. Naast deze militie zullen er geen
vriiwillige wapendragers meer bestaan.
Het Dollfuss-lied zal als tweede volkslied
worden aangenomen.
Polen.
Een nieuw kabinet onder
Skladkowski.
De regeering-Koscialkowski heeft gisteren
den president der republiek haar ontslag aan
geboden. De president aanvaardde dit ontslag
en belastte generaal Skladkowski met de vor
ming van een nieuw kabinet.
De nieuwe regeering werd als volgt samen
gesteld:
Ministerpresident en binnenlandsche zaken:
Skladkowski.
Justitie: Witold Grabowski.
Handel en industrie: Roman.
Arbeid en sociale zorg: Koscialkowski (oud-
premier)
De andere departementen blijven onveran
derd als volgt bezet:
Financiën en vice-president van den minis
terraad: Kwiatkowski.
Oorlog: Kasprzyscki.
Buitenlandsche zaken: Beek.
Onderwijs: Swientolawski.
Landbouw: Poniatowski.
Verkeer: Ulrych.
P.T.T.: Kalinski.
Fraai Ik irijlk.
Leon Blum pleit voor een
georganiseerd Europa.
De socialistenleider Leon Blum heeft tijdens
een lunch, aangeboden door de American Club
te Parijs, waar o.a. ook de ambassadeur der
Vereenigde Staten aanzat, een rede gehouden,
waarin hij den nadruk legde op den vredeswil
zijner partij. Hij wees voorts op de verbonden
heid tusschen Frankrijk en de Vereenigde
Staten, welke landen beide zeer op vrijheid
gesteld zijn. Hij verklaarde er met alle kracht
naar te zullen streven, dat de vriendschaps
banden tusschen Frankrijk en de Vereenigde
Staten nog nauwer worden aangehaald.
Verder zei spreker nog, dat het in de eerste
plaats noodig is, dat Europa georganiseerd
wordt. Het moet bevrijd worden van de ob
sessie van een mogelijken oorlog. Niet slechts
cp politiek gebied, doch ook op economisch
gebied moet de Europeesche solidariteit her
steld worden. (A.N.P.)
Genève.
Het uittreden van Guatemala
uit den Volkenbond.
Ofschoon Guatemala geen enkele reden
heeft opgegeven voor zijn besluit, Genève te
verlaten, gelooft men algemeen, dat de pre
sident van Guatemala zich solidair heeft wil
len toonen met den Duce, voor wien hij een
groote bewondering koestert, aldus Reuter.
Men vraagt zich te Genève af, of het vertrek
der Italiaansche delegatie uit Genève niet door
Guatemala verkeerd is geïnterpreteerd als een
definitief uittreden uit den Volkenbond.
Men wijst er nog op dat Guatemala den
Volkenbond nog achterstallige contributie
schuldig is tot een bedrag van 150.000 goud
francs. en dat het voor afloop van de twee
opzeggingsjaren een totale schuld van onge
veer 200.000 francs zal moeten vereffenen.
Verzet nog niet gebroken.
DJIBOETI 15 Mei (Reuter-A. N. P.). Hoe
wel uiteraard ook voor de bezetting van Addis
Abeba door de Italianen het hier uit Abessynië
binnenkomend nieuws nooit zonder een kor
reltje zout kon worden opgevat en men bij de
beoordeeling daarvan altijd rekening diende te
houden met het in de doorgezonden berichten
en mededeeiingen verwerkte propaganda-
element, was het toch nog altijd van dien
aard, dat soms zelfs juist door die propa
gandistische trekjes een indruk gewekt werd
van den stand van zaken in politiek en militair
opzicht. Nu de Italianen zich van de Abessy-
nische hoofdstad en daarmee van de verbin
dingsmiddelen met het buitenland meester
hebben gemaakt, is het voor den in Djiboeti
werkenden journalist al buitengewoon moei
lijk, zoo niet onmogelijk geworden zich eenig
begrip te vormen van wat onder de Abessyni-
sche bevolking leeft en wat er om gaat in de
kringen van die Abessyniërs die nog over in
vloed op de bevolking beschikken. Geruchten
zijn er voldoende, maar de meeste zijn van
dien aard, dat zij terstond als onbetrouwbaar
of ongerijmd verworpen moeten worden. Be
richten van Italiaansche zijde worden even
eens met kwistige hand verstrekt. Zij zijn ech
ter alle van hetzelfde slag. Als voorbeeld dit
vandaag verspreide bericht uit Diredaoea: „In
de geheele stad wappert de driekleur. De
moefti, het religieuse hoofd van de Moham-
medaansche gemeente heeft verlof gevraagd
en verkregen om de Italiaansche vlag op de
moskeeën der stad te mogen hijschen. Onder
de eerste daden van Italiaansche souvereini-
teit moet genoemd worden, de opening van
een tweetal scholen, een in de Europeesche
wijk en een in de inlandsche. Over enkele da
gen zullen de inlandsche ordebewaarders, die
door legionarissen zijn opgeleid, in functie
treden". Men ziet het, veel wijzer wordt de
journalist hier niet van. Hoe ontwikkelt de
toestand zich dan wel? Is na zooveel maanden
hardnekkigen strijd en wanhopig verzet tegen
een het land binnen gedrongen veroveraar
plotseling alles pais en vree geworden en de
vijand en moordenaar van gisteren de vriend
en weldoener van vandaag? Of moet geloof ge
slagen worden aan het volgende, eveneens hier
ontvangen maar niet te controleeren be
richt: „De Italiaansche troepen, die naar Af-
den zijn gezonden, aan den spoorweg van
Addis Abeba naar Djiboeti. zijn gestuit op hard
nekkigen tegenstand van Abessyniërs bij het
belangrijke centrum van Asba Tafari". Mocht
dit bericht waarheid bevatten, dan zou hieruit
kunnen blijken, dat de Abessyniërs in de pro
vincie Aroesi den oorlog nog op eigen gelegen
heid voortzetten en tenslotte nog' sterk genoeg
zijn om voldoende manschappen in verband
bijeen te brengen en een bedreiging voor den
spoorweg te vormen.
Hier in Djiboeti twijfelt men er algemeen
geen oogenblik aan, dat de Italianen, wanneer
zij hun actie in Abessynië rustig zullen kun
nen voortzetten en zich niet in de naaste toe
komst militair of anderszins de handen ge
bonden zullen zien, er in zullen slagen geheel
Abessynië te bezetten en mettertijd ook te
pacifieeren. Dat dit echter zoo gemakkelijk
zal gaan als de Italiaansche berichtgeving wel
wil doen voorkomen, daaraan gelooft hier
geen mensch.
slapeloos. Men gebruike hier
tegen de zenuwstillende en zenuwsterkende
Mijnhardt's Zenuwtabletten.
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
(Adv. Ingez. Med.)
De negus begin Juni naar
Genève.
Om persoonlijk voor de Abessynische zaak te
pleiten.
Uit Ankara verneemt Reuter dat
de Abessynische zaakgelastigde al
daar een mededeeling van den negus
heeft ontvangen, waarin deze hem er
van in kennis stelt, dat hij zich in be
gin Juni naar Genève zal begeven om
de Abessynische zaak persoonlijk te
bepleiten en de besprekingen op 15
Juni bij te wonen.
Nieuwe records van
Amy Mollison.
KaapstadCroydon in 4 dagen, 16 uur,
18 minuten.
De Britsche a via trice Amy Mollison is Vrij
dagmiddag vlot op het vliegveld Croydon te
13.37 geland.
Zij heeft de vlucht KaapstadCroydon ge
maakt in vier dagen, 16 uur 18 minuten,
waarmede zij ook dit record van Tommy ^=e
verbeterde en wel met 1 dag 14 uur 39. min.
De vlucht EngelandKaapstadEngeland
maakte zij in 7 dagen 22 uur 43 minuten, het
geen eveneens een nieuw record beteekent.
In 1934 vloog zij van Londen naar Kaapstad
in 4 dagen 6 uur 53 minuten.
Ontmoeting met Buffalo Bill.
De herinneringen van een Zweedschen
pionier in het Wilde Westen zijn onlangs ge
publiceerd.
Zij vermelden, dat in de jaren 1870 duizen
den families uit verschillende deelen van
Zweden de lange en ongeriefelijke reis over
den Atlantischen Oceaan ondernamen, naar
het beloofde land in het Westen. Tot hen be
hoorde een 11-jarig knaapje: Nils Fredrik
Norlin. De vader van Nils liet zijn vrouwe
lijke familieleden en kleine kinderen te Kan
sas City achter en begaf zich met Nils, twee
grootere zoons en een paar landgenooten
naar een streek, welke, volgens het zeggen
„van Indianen gezuiverd" zou zijn.
Daar bouwden zij een huisje en begonnen
zij den grond te bebouwen. Op een goeden dag
begaf de oude Norling zich met een zijner
landgenooten od de buffeljacht naar een ge
bied dat een 25 K.M. van hun huis ver
wilderd was.
Nils en zijn broertjes bleven in de buurt van
hun woning. Zij speelden „verstoppertje", dat
wil dan zeggen, zij verborgen zich voor de
Indianen, hoewel zij geen Indianen verwacht
ten.
Plotseling hoorden zij een Indiaanschen
strijdkreet en voor zij het goed begrepen was
het huis omringd. De knecht van hun vader
werd voor hun oogen doodgeschoten. Een
Indiaan werd oo hen afgestuurd. Een van de
jongens, die in het bezit was van een geweer,
zag kans den Indiaan schrik in te boezemen,
zoodat de man naar zijn stamgenooten terug
keerde om hulp te halen. Intusschen konden
de jongens zich verbergen voor de „echte"
Indianen, die de hoeve in brand staken en
den do.oden Scandinaviër scalpeerden. Deze
aanval en andere overvallen werden aan de
autoriteiten gemeld en korten tijd later kwam
"eneraal Custer met een troep, waarbij zich
Buffalo Bill bevond, on de farm. De jongens
werden ondervraagd. Zij moesten de oorlogs
kreten van de aanvallers nabootsen. Toen
vertrokken de soldaten. di« den Indianen op
spoorden en gevoelig straften.
DIENSTPAARDEN GEDECOREERD
De Times meldt uit Weenen, dat 17 paar
den, die in de oorlogsjaren dienst hebben ge
daan bij het Oostenrijksche leger een dezer
marden is nu 28 jaar oud dezer dagen door
de Oostenriiksche vereeniging van dierenbe
scherming in tegenwoordigheid van een af
gevaardigde van het ministerie van oorlog,
•vele oudere officieren en een groote menigte
ziin gedecoreerd.
Zij hebben een olaatie gekregen met het
'"""'■'i Kriegskamerad er op.
Na afloop der plechtigheid mochten de paar
den zich te goed doen aan de beste kwaliteit
haver, welke dit gedeelte van het jaar te krij
gen is.
Hoe word ik bruin
Door AMILDA-CREME (Zonnebruin) krijgt
Uw gelaat, armen en hals direct een gezond,
sportief bruine teint, die tevens volkomen
beschermt tegen zonnebrand.
Flacon 90 ct. Tube 60 ct. Doos 50 en 25 ct.
(Adv. Ingez. Med.)
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLINC.
Dat is dus wel heel gauw gegaan. Thijs grijpt snel den diamant en
samen snellen zij naar den uitgang.
„Gauw," roept Thijs, „nu dadelijk naar prins Rechtebrecht.
Zonder stoornis bereiken zij den uitgang, terwijl het dwergje op
zijn fluit, speelt. En de wachtersZij slapen vast, terwijl Thijs en
zijn vriendje er langs loopen, snorken zij luid. De fluit van den dwerg
houdt hen in slaap.
Hun Landstaal wordt altijd
uitgelachen. Een veroor
loofd dispuut in Duitschland.
(Van onzen Berlijnschen correspondent.)
BERLIJN. 14 Mei.
De gemoedelijke Saksers zijn in opstand
gekomen. Dichtwerken, waarmee hun dichters
in de eigen landstaal hen hadden ontroerd,
waren voor alle andere Duitsche volksgenoo-
ten steeds bronnen van vermaak. Die achtten
dat gemoedelijk zangerig taaltje alleen maar
goed voor grappen en vinden, dat zelfs de
flauwste moppen en vooral heel ernstige en
gewichtige dingen, hoogst vermakelijk wor
den, als zij in goed Saksisch-Duitsch verteld
worden. Elke andere Duitsche taal wordt ern
stig opgevat en zelfs vele gedichten in Boven-
(Zuid), Middel- en Neder (Noord) Duitsch
worden hooger geschat dan menig beroemd
geworden dichtwerk in het Hoog-Duïtsch.
Er worden Neder-Duitsche gedichten aan
gehaald. die men, om de kernachtige schoon
heid hunner taal slecht vertaalbaar acht in
het Hoog-Duitsch. De werken bijv. van den
Neder-Duitschen dichter Fritz Reuter, die zich
zoo goed lieten vertalen in het Hollandsch en
Engelsch. laten zich in het Hoog-Duitsch even
bezwaarlijk vertalen als in het Chineesch. Het
zou, ondanks alle Hoog-Duitsche woordkunst,
niet meer dan een gebrekkig navertellen wor
den. Hoog-Duitsch is ontstaan op het papier.
Het heeft zich niet, als andere talen, natuur
lijk ontwikkeld, het is willekeurig gevormd en
geciviliseerd in het verkeer aan de Duitsche
vorstelijke hoven. Eerst Luther gaf het zijn
vasten vorm bij zijn vertaling van den Bijbel
en in zijn vele geschriften. Zoo werd het Hoog-
Duitsch voor alle Duitschers met hun ver
schillende idiomen in Duitschland, Oosten
rijk en Zwitserland, eerst de gemeenschappe
lijke schrijftaal en dan allengs ook de alge-
meene spreektaal, zonder verwaarloozing
evenwel van de eigen landelijke taal. In den
laatsten tijd is het „Plat"- of Neder-Duitsch
ook bij de zoogenaamde Hoog-Duïtschers, die
er eigenlijk net zooveel van verstaan als wij.
weer hoog in eere gekomen. En ook de ver
wante Nederlandsche dichtkunst wordt hier
thans meer gewaardeerd dan ooit. hoezeer
men onzen volksaard ook vervreemd weet van
den Duitsch-Germaanschen aard.
Nederlandsche schrijvers, die hier veel
gelezen worden, vinden in Berlijn bij hun
voorlezingen uit eigen werken een talrijk en
aandachtig gehoor. Vooral Felix Timmer
mans is hier een bekende figuur geworden, hij
trekt met zijn voorlezingen steeds volle zalen
en de „Rembrandt van Rijn-prijs" van een
onbekend Hamburger koopman voor Neder-
Duitsche kunst is verleden week toegekend
aan de Vlaamsche dichters Streuvels en Ver-
schaeven.
Het heeft hier algemeenen bijval gevon
den. Ook de Saksers vinden het goed en wel.
maar verlangen nu eindelijk ook eerbied voor
hun Saksisch Middel-Duitsch. dat al zoolang
door Hoog-Duitsche volksgenooten zoo sma
delijk misbruikt werd voor hun slechte mop
pen ten koste van het eerzame Saksische volk.
Na de groote nationale gelijkschakeling ma
ken zij het er nog bonter mee dan ooit. Zij
eischen waardeering hunner moedertaal, om
haar eigen schoonheid, kernachtigheid en be
koorlijkheid. De Hoog-Duitschers waardeeren
hen helaas echter, omdat zij het zoo'n koddig
taaltje vinden, waarmee zij den Sakser zelf
voorstellen als een onnoozele hals. Het Sak
sische volk is ontwaakt en onder leiding van
een Oberregierungsrat in de Dresdener Staats-
kanselarij is een groote campagne begonnen.
Deze leider kondigde reeds aan, dat de Sak
sische landsregeering met hulp van de partij,
voortaan aan alle clowns en cabaretartisten
„die bewust en moedwillig het beeld van den
Saksischen mensch verwringen, ijzeren gren
zen zal stellen". Deze aankondiging ging na
tuurlijk in het Hoog-Duitsch. Als een eerzaam
Saksisch staatsburger datzelfde zinnetje zou
nazeggen ter vermaning van een Hoog-Duit-
schen „spotter", in zijn bekoorlijk Saksisch,
dan zou deze in alle onschuld lachen als om de
beste mop van de maand. Er is al een proeve
van gegeven.
Het Berliner Tageblatt bericht, dat het
materiaal, dat zich ophoopt in het bureau van
den Rijks-stedehouder in Dresden, groote ver
rassingen brengt. Uit alle streken van het
R-«k komen van Saksers en niet-Saksers zeer
temperamentvolle ontboezemingen in, deels
protest, deels instemming. Een Berlijnsche
dame schrijft, dat zij het toch wel wat erg
vindt, dat men over een dialect niet meer mag
glimlachen. Op één briefkaart schrijven 12
man, dat zij het toejuichen, dat tegen de
„Sprachluderei" van zooveel Saksers zal wor
den opgetreden. Deze heeren schijnen te
meenen, dat ze in Saksen van plan zijn, de ge
moedelijke landstaal uit te roeien.
Vele Saksers, die in Pruisen wonen, zeggen
er zich over te verheugen, dat eindelijk tegen
de bespotting van hun Heimat zal worden op
getreden. Er gaan ook andere stemmen op,
die de aandacht verdienen.
In het weekblad „Die deutsche Artistik"
schrijft een „conférencier" onder het op
schrift „Humor in gevaar", dat het bericht uit
Saksen als een bom onder de artisten is in
geslagen, vooral onder die van variété en
cabaret. Hij noemt het een monsterachtige
beschuldiging, dat zij ooit grappen in Sak
sisch dialect hebben voorgedragen met de
bedoeling of ook maar met het bewustzijn,
met hun „Schandmauler" den gemoedelijken
Sakser tot dommen August van het Duitsche
volk te maken. Als allen opeens geen spotter
nij meer willen begrijpen en om onschuldige
scherts een hoog-ernstige Staatsactie willen
voeren, dan: vaarwel! volksgemeenschap. Dan
is de Berlijner voor den Beier weer de „Sau-
preis" de Varkens-Pruis en de Beier
voor den Berlijner weer „het geschoren
schaap", zegt de conférencier, onlogisch in
verband met het voorafgaande. Zij willen
immers in Saksen, dat de Sakser voor Pruis
en Beier niet langer een „domme August" is.
Maar het zou hard zijn voor de heeren ar
tisten .als zij ook dit kansje voor lustige ironie
nog zouden moeten verliezen. De politiek mo
gen zij alleen nog maar loftuitend bezingen.,
en daar hebben de volksgenooten in alle
landen des Rijks al meer dan genoeg van. De
conférencier zegt verder, dat een speciale
oorlog op dit deel van het Duitsche cultuur
gebied niet mag gevoerd worden zonder de
Rijks kuituurkamer, niet in de pers en ook
niet van de Saksische Staatskanselarij uit.
Dat is dapper gesproken, want de hooge
regeeringsman in Saksen is ook een hooge
partijman.
Van andere zijde wordt gezegd, dat alles
eigenlijk op een misverstand berust, dat wel
spoedig een publicatie uit het Dresdener bu
reau klaar en duidelijk zal uitspreken, dat het,
niet de bedoeling is, Saksische grappen t.e
verbieden, als zij op een zeker niveau staan
en dat het Saksisch dialect niet zal worden
uitgeroeid, waar het kan gelden als echt en
„bodenstandïg". Over dat „niveau" valt. ook i
nog veel te kibbelen Overigens zullen de man
nen van „de groote Saksische afweer-
campagne" tot den laatsten ademtocht strij-
den voor de eer van hun volk, dat met al die
grappen werkelijk in gevaar kwam, ook door
het buitenland te worden aangezien als een
gemeenschap van onnoozele halzen, terwijl
het in werkelijkheid een energiek volk is, al
spreekt het inderdaad een heel koddig taaltje.
H. L.
JE MOET MAAR BOFFEN!
Een Russische parachutiste heeft dezer da
gen een zeldzaam avontuur beleefd. Toen zij
op een aanzienlijke hoogte uit de vliegmachi
ne sprong, bleef zij met haar parachute aan
den vleugel van het toestel hangen met het
gevol, dat de parachute scheurde. De moedige
dame viel als een baksteen omlaag, maar bij
haar val kwam zij dicht bij een andere para
chutiste, die haar vastgreep. Beiden daalden
op die wijze naar beneden; maar een parachu
te is niet op" twee personen berekend. Geluk
kig had de reddende parachutiste nog een re
serve valscherm bij zich, dat de ongelukkige
collega op 180 M. hoogte aantrok en in werking
stelde. Zonder ongelukken kwamen beiden op
de aarde aan
BRITSCH SCHIP VERDWENEN.
Wordt het tot zeeroover verklaard?
Sedert een maand wordt de trawler „Girl-
pat", welke thuishoort te Grimsby, vermist.
Op 3 April kwam het schip te Dover aan. De
bevelvoerder ging aan land. doch toen hij
weer naar het schip terugkeerde, was dit ver
dwenen. Gedurende veertien dagen vernamen
de eigenaars niets en Woensdag j.l. werd
vernomen, dat het schip de haven van Carcu-
bion in Spanje had aangedaan. Het schip was
daarna weer op geheimzinnige wijze verdwe
nen. zonder de gewone formaliteiten.
Men vermoedt, dat de bemanning zich van
het schip heeft meester gemaakt en voor eigen
rekening vaart. Het is mogelijk, dat het schip
tot „piraat" wordt verklaard, hetgeen de laat
ste eeuw niet meer is geschied.
AMERIKAANSCH SCHIP IN NOOD, DE
PASSAGIERS GERED.
Uit Bremerton, (Washington) 14 Mei.
Alhier werd het volgende draadlooze bericht
ontvangen van de „North Sea":
„Wij zinken".
De 180 passagiers en bemanning van de
„Northa Sea" gingen in de reddingsbooten en
bevinden zich op het oogenblik voor de wate
ren van Alaska.
De „North Sea" was nabij de kust van
Alaska aan den grond geloopen, doch later
weer vlot gekomen.
Naar de kustwacht te Bremerton nader me
dedeelde heeft een kotter de passagiers van de
„North Sea" overgenomen. Enkele leden der
bemanning zijn aan boord van het schip ge
bleven, dat snel water maakt en waarschijn
lijk weer aan den grond zal worden gezet.
(Reuter)
GENERAAL NASSIBOE EN FAMILIELEDEN
VAN DEN NEGUS OP WEG NAAR
JERUZALEM.
Vandaag zullen eenige familieleden van
den negus en personen uit diens omgeving
te Port Said aan land gaan en doorreizen
naar Jeruzalem. Het zijn Dedjaz Nassiboe.
Abeba en Makonnen Endalkache. alsmede
prinses Tena-goe Work, de dochter van den
negus en hun kinderen en bedienden.
Het bloeiend spionnagebedrijf.
Volgens Scotland Yard bedraagt het
aantal spionnen in Engeland
meer dan duizend.
Onze Londensche correspondent schrijft
ons:
Het geval van den Duitschen dr. Goertz,
die zoowat twee maanden geleden voor de
Old Bailey-rechtbank in Londen tot vier ja
ren gevangenisstrf is veroordeeld, omdat hij
schuldig was bevonden aan spionnage heeft
hier het onbehaaglijk gevoel doen ontstaan,
dat men door spionnen wordt omringd. In de
clubs van Piccadilly en Pall Mall is spion-
nage vaak onderwerp van belangwekkende
gedachtewisseling, die het gezelschap schijnt
te verdeelen in onnoozelen en ingewijden.
Men voelt zich onnoozel wanneer de ingewij
de aan het woord is en men durft zich al
leen twijfelzuchtig de vraag te stellen, waar
de gezaghebbende bron is waaruit de zoo
goed ingelichte spreker zijn kennis heeft ge
put, Want wat blijft er geheim in een ge
heimen inlichtingsdienst, indien zooveel per
sonen, die onschuldig zijn aan spionnage-
diensten, hoe.zeer blijkbaar ingewijd, er het
fijne van weten te vertellen. Bij Scotland
Yard hebben zij vernomen, dat het aantal
spionnen in Engeland op meer dan 1000
wordt geschat. De afdeeling van Scotland
Yard. die speciaal het oog moet houden op
spionnen, heeft er zoowat 200 ingeschreven
maar naast eiken ingeschrevene zijn er min
stens vier, die voor geheime agenten worden
aangezien, maar niet definitief als zoodanig
kunnen worden nagewezen.
De wederopbloei van het spionnagebedrijf,
niet rechtstreeks te zien maar te veronder
stellen, laat zich gemakkelijk verklaren uit
den gespannen internationalen toestand en
den wedijver in bewapening, die er het kind
van is. Naties verschaffen elkaar over en
weer officieele inlichtingen over leger, vloot
en luchtmacht door bemiddeling van de at
tachés verbonden aan legaties en gezant
schappen. Maar blijkbaar is geen enkele re-
geerïng tevreden met de aldus verkregen
kennis, die ze dus poogt aan te vullen door
den arbeid van onofficieele geheime agen
ten, anders gezegd spionnen, die een niet ge
ring deel van het internationaal reizigers
verkeer maken Dr. Goertz kwam naar En
geland als tourist, anderen komen als zaken
lieden en. als het gelukt, als werklieden van
speciale deskundigheid in fabrieken. Het
proces Wesemann In Zwitserland heeft het
vermoeden gewekt, dat officieelë diplomatie
ke vertegenwoordigers de spionnen van hun
land onder hun bescherming nemen. In het
Lagerhuis is aan de regeering verzocht daar
omtrent, wat het Duitsch gezantschap be
treft, zekerheid te zoeken Men mag wellicht
veronderstellen, dat aangenomen dat We-
semann's uitlatingen juist waren hetgeen
nog niet is gebleken het Duitsche gezant
schap in Londen slechts doet wat alle ge
zantschappen overal in de wereld doen. ~De
Japansche, Russische, Turksche, Hongaar-
sche, Italiaansche en Fransche spionnen, die
in Engeland rondneuzen hebben in het alge
meen slechts één taak: geheimen van oor
logsorganisatie te leeren kennen. Duitsche
spionnen hebben behalve deze taak ook nog
de taak tegenstanders van het Duitsche ré
gime (en niet alleen Duitsche tegenstanders)
te leeren kennen en hen bekend te maken
bij de autoriteiten in hun land. Clubs en
krantenkantoren zijn vol geruchten en ver
halen over de schrandere hoewel niet steeds
loffelijke wijze, waarop de Duitsche agenten
te werk gaan onder Duitsche vluchtelingen
en Joden om te weten wat zij in het schild
voeren.
