De twintigste Internationale
Arbeidsconferentie.
Kun! Ge niet slapen?
AKKERTJES
INGEZONDEN
/lUKKÏN
Sir Samuel Hoare's
terugkeer.
WOENSPX'G 10 JUNI 19.16
HÏSRCEM'S 'A'G ÉE'AÖ
10
Onverwachte afwezigheid der Italianen. De beteekenis
der komende algemeene debatten. Gewijzigde houding
der werkgevers bij de discussies over de verkorting van
den arbeidstijd.
Genève, Juni 1936
(Van onzen correspondent)
De deze week begonnen Twintigste Inter
nationale Arbeidsconferentie heeft tot dusver
re het meest de aandacht getrokken door het
geen te haren aanzien geschied is nog voor
dat zij geopend werd. Want terwijl iedereen
hier met de medewerking der Italiaansche ge
delegeerden der regeering, der werkgevers en
der arbeiders rekende, kreeg de hier reeds
aanwezige leider der delegatie, de bekende
Senator de Michelis. plotseling de opdracht
op staanden voet weder naar Rome terug te
keeren
Nog geen veertien dagen geleden, dus na
dat Aloisi reeds Genève en den Volkenbonds
raad verlaten had en nadat Mussolini reeds
had te kennen gegeven iedere verdere mede
werking aan den Volkenbond te zullen weige
ren, zoolang de sancties niet zijn opgeheven,
had Harold Butler als directeur van het In
ternationale Arbeidsbureau een opgave ont
vangen van de namen der Italianen, die als
gedelegeerden der regeering. der werkgevers
en der arbeiders op de Twintigste Interna
tionale Arbeidsconferentie aanwezig zouden
zijn.
Heel verrassend was dit bericht over de
Italiaansche deelneming aan de Arbeidscon
ferentie. ondanks Mussolini's voorafgegaan
besluit om den Volkenbond te boycotten, niet.
Want al is de internationale arbeidsorganisa
tie mïi onderdeel van den Volkenbond, het is
een onderdeel met groote zelfstandigheid, zoo
dat verschillende staten, die in het. geheel
geen lid van den Volkenbond zijn. toch wèl lid
der internationale arbeidsorganisatie zijn en
regelmatig op volkomen voet van gelijkheid
als de Volkenbondsstaten aan de internatio
nale arbeidsconferenties deelnemen. De Ver-
eenigde Staten van Amerika. Japan en Bra
zilië zijn de voornaamste voorbeelden hiervan.
Het werd dus volstrekt niet zonderling geacht,
dat Italië, ondanks den algemeenen boycot
van Genève onder de tegenwoordige omstan
digheden. toch gewoon;aan de Internationale
Arbeidsconferentie zou deelnemen. De Miche
lis zelf was dan ook, ijverig als steeds, in de
Dinsdag gehouden zitting van den Raad van
Beheer over het Internationale Arbeidsbureau
tegenwoordig geweest en had zich op Woens
dagochtend nog bereid verklaard tot voorzit
ter der „Voorstellencommissie" der Twintigste
Internationale Arbeidsconferentie te worden
benoemd, het voornaamste ambt der confe
rentie na dat van het voorzitterschap, dat de
Michelis een paar jaren geleden reeds tot al
gemeene voldoening had vervuld.
Geheel onverwachts kreeg Butler toen kort
hierop een telefonisch bericht uit Rome. dat
de Italiaansche regeering besloten had ook de
internationale arbeidsconferentie onder den
Volkenbondsboycot te plaatsen! De Michelis
zelf wist nog van niets en men begon reeds
aan de juistheid van de niet-officieele telefo
nische mededeeling uit de Italiaansche hoofd
stad te twijfelen, totdat eindelijk het officiee-
le telegrafische bericht van Suvich kwam: „De
Italiaansche delegatie zal niet aan de Twin
tigste Internationale Arbeidsconferentie deel
nemen!" Eenige nadere opgave van redenen
voor deze plotselinge wijziging der politiek van
Mussolini tegenover de internationale arbeids
organisatie is nog volkomen uitgebleven.
Had Mussolini plotseling in het jaarrapport
van Butler een zin ontdekt, die zijn ongenade
had opgewekt? De verklaring van Butler b.v.,
dat de regeeringen moesten kiezen tusschen
het .zedelijk ideaal" en het „militaire ideaal",
die „totaal onvereenigbaar" met elkander zijn?
Had de extreme anti-Geneefsche richting in
Rome. waarvan het bestaan bekend is, de af
wezigheid van den reeds te Genève aanwezi
gen de Michelis. die tot de gematigden behoort,
gebruikt, om dezen senator op het laatste
oogenblik nog beentje te lichten? Het waar
schijnlijkst acht men hier, dat Mussolini tot
de wijziging zijner politiek jegens de inter
nationale arbeidsconferentie bewogen is door
de openbaarmaking Dinsdagavond van den
tekst der nota der regeering van Argentinië
over de wenschelijkheid van een spoedbijeen-
komst der Volkenbondsvergadering ter be
spreking van Abessynië. Uit dezen tekst blijkt
wei duidelijk, dat Argentinië deze bijeenkomst
niet gevraagd heeft met het doel, om nu maar
onmiddellijk de spons door alle overtredingen
van het Volkenbondsverdrag, die Mussolini
begaan heeft, te halen en de annexatie van
Abessynië door Italië goed te keuren! Vermoe
delijk heeft Mussolini bij het lezen der Argen-
tijnsche nota een nieuwen woede-uitval tegen
Genève gekregen en, zoekend naar een middel,
om Genève nogmaals zijn misnoegen te toonen,
niets anders kunnen vinden dan de terugroe
ping van de Michelis en den boycot ook van
de internationale arbeidsorganisaties!
De Twintigste Internationale Arbeidsconfe
rentie moest Donderdagochtend dus geopend
worden, zonder dat een Italiaansche delega
tie aanwezig was. Het viel dan ook algemeen
op, dat de voorzitter van den Raad van Be
heer, de Canadeesche regeeringsgedelegeerde
ar. Riddell, in zijn openingsrede verklaarde,
dat Duitschland het eenige belangrijke indus-
trieele land was. dat geen delegatie gezonden
heeft! „En Italië dan?", was de vraag, die op
ieders lippen lag. Had Riddell zijn openings
rede. die natuurlijk reeds was gedrukt, voordat
de wijziging der Italiaansche politiek bekend
was, bij vergissing ongewijzigd voorgelezen?
In de kringen van het Internationale Arbeids
bureau verzekert men, dat de voorzitter van
den Raad van Beheer deze domheid volstrekt
niet heeft begaan. Hij heeft opzettelijk den
tekst zijner rede gelaten, zooals hij was, om
dat Italië wel een delegatie had „gezonden",
ook al zal zij niet aan de werkzaamheden der
conferentie „deelnemen". Suvich heeft toch in
zijn officieele telegram alleen van niet-deel-
neming' gesproken en niet de benoeming der
delegatie ingetrokken! Van strikt juridisch-
formeel standpunt bezien moge deze opvat
ting van Riddell verdedigbaar zijn, het zou
toch verkieslijker geweest zijn, indien de voor
zitter in zijn welkomstrede zich op een stand
punt geplaatst had, dat meer met de werke
lijkheid in overeenstemming was!
Ei- was nog iets anders in Riddel's openings
woord. dat de aandacht trok. Riddell besprak
natuurlijk de taak der conferentie, wees op
het groote belang der komende discussies over
de vcertigurige arbeidsweek in verschillende
takken van industrie. Doch hij maakte den in
druk. dat hij belangrijker nog dan de beslis
singen der conferentie op dit punt het verloop
der algemeene discussies over het jaarrapport
van directeur Butler achtte. Riddell acht
blijkbaar, evenals Butler zelf, den internatio
nalen politieken toestand zoo verontrustend,
dat zijn vurigste wensch is, dat van de Twin
tigste Internationale Arbeidsconferentie een
krachtige aansporing tot alle volkeren zal uit
gaan. om toch eindelijk hun onderlinge ge
schillen op vreedzame wijze te regelen en den
oorlog in al zijn vormen, militaire, politieke
en economische, uit te bannen! Voor Riddell
is de vredestaak dezer Twintigste Internatio
nale Arbeidsconferentie blijkbaar nog belang
rijker dan haar sociale taak, waarvoor zij fei
telijk is bijeengeroepen. Helaas maakt de af
wezigheid juist van Duitschland en Italië het
moeilijk groote verwachtingen van de Twin
tigste Internationale Arbeidsconferentie met
betrekking tot de bevordering van den we
reldvrede te koesteren.
Wat de sociale taak der conferentie betreft,
de eerste week heeft reeds deze belangrijke
nieuwigheid gebracht, dat de werkgevers-ver
tegenwoordigers niet langer weigeren aan de
besprekingen over de veertigurige arbeidsweek
in de commissie der conferentie deel te nemen,
zooals in vorige jaren steeds het geval was. In
een redevoering, waarin Oersted van deze wij
ziging der houding der werkgeversgroep mede
deeling aan de conferentie deed, verklaarde
deze voorzitter der werkgeversgroep echter
openhartig, dat de conferentie daaruit niet
mag afleiden, dat de werkgevers hun princi-
pieelen tegenstand tegen de vastlegging der
40-urige arbeidsweek in één of meer interna
tionale conventies prijsgeven. De wijziging der
werkgevers-politiek ter conferentie zal m.i.
dan ook van geen practische beteekenis zijn
voor de kansen op succes van de internationale
actie voor de verkorting van den arbeidstijd.
Desniettemin moet men zich over de gewijzig
de houding der werkgevers verheugen, omdat
deze de spanning tusschen de verschillende
groepen ter conferentie zal verzwakken. De
volgende weken zullen echter nog moeten
toonen, of de vooruitzichten op het inwerking
treden van internationale conventies tot vast
legging der 40-urige arbeidsweek in verschil
lende takken van industrie inderdaad zooveel
verbeterd zijn. als Harold Butler op een aan de
Volkenbondsjournalisten aangeboden maaltijd
meende te mogen verzekeren!
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK.
Noodlanding van een militair
vliegtuig te Velsen.
Het toestel ernstig beschadigd.
De beide inzittenden bleven ongedeerd.
Terwijl het militaire vliegtuig 333,
een machine van het D 5 type. be
mand met It. Zegers als bestuurder en
lt. Van Kervel als waarnemer boven
Velsen vloog, sloeg plotseling de motor
af, waardoor de bestuurder genood
zaakt was. een noodlanding te maken.
De noodlanding slaagde uitstekend,
doch bij den uitloop kwam het toestel
in botsing met den rand van een sloot,
waardoor het, ondanks de kranige
manoeuvre van den bestuurder, ernstig
beschadigd werd. De beide inzittenden
bleven ongedeerd.
Het was even voor half vijf. dat de talrijke
wandelaars in Velsen en omgeving het vlieg
tuig over het dorp zagen vliegen. Zij hoorden,
dat de motor ongeregeld liep en plotseling
bleef stilstaan, waarna zij de machine in een
weiland in den Hofgeest, ongeveer 1 KM. ten
Oosten van den Rijksweg zagen neerstrijken.
Natuurlijk dacht men aan een ernstig ongeval,
omdat men door den grooten afstand niet kon
zien, op welke wijze het toestel was neerge
komen.
Politie en Roode Kruis werden gewaar
schuwd, die zich onmiddellijk naar de plaats
des onheils spoedden, hetgeen echter vlugger
was gezegd dan gedaan, want het weiland,
waarin de vreemde vogel was neergestreken,
was van de hoofdwegen moeilijk bereikbaar.
Ook tal van ooggetuigen spoedden zich er heen.
Gelukkig vond men de beide inzittenden on
gedeerd bij hun toestel, zoodat hulp van het
Roode Kruis niet noodig was.
Spoedig nadat het ongeval was geschied, had
een taxi ons over hobbelige wegen en met
hoog gras begroeide weilanden naar de „333"
gebracht, naar den vogel, die zoodanig was te
rechtgekomen, dat hij volkomen vleugellam
was geworden en niet meer kon opstijgen. De
onderste vleugels lagen plat in het malsche
gras, een bewijs, dat het landingsgestel in-
elkaar was gedrukt; een der vleugels en de
propeller waren eveneens ernstig beschadigd,
zoo ook de motor. In den kop van den motor
zagen we een deel van een houten paal, die de
machine in haar uitloop had meegenomen.
Tal van autoriteiten waren reeds ter plaat
se; zo© zagen we burgemeester Kwint, verge
zeld van zijn echtgenoote, de heeren J. P. Weij-
burg, nieuw benoemde commissaris, B. F.
Kipp. hoofdinspecteur van politie en H. Roe-
lofs, inspecteur-titulair, terwijl tevens een
groot aantal politieagenten ter plaatse ver
scheen.
In een gesprek, dat wij bij de neergestorte
machine met luitenant van Kervel hadden,
vertelde deze ons, dat de machine van Soeste*-
berg naar Waalhaven was gevlogen. Het platt
was. langs een omweg via Schiphol naar Soes-
terberg terug te keeren. De tocht ging voor
spoedig totdat de vliegers zich boven Velsen
bevonden. Plotseling sloeg de motor af, zoodat
luitenant Zegers gedwongen was, een nood
landing te maken, waartoe hij een weiland
uitkoos niet ver van den grooten weg. De be
stuurder slaagde er in, de machine veilig op
den grond te brengen. Hij heeft echter door
het hooge gxas de sloot, die zich vlak voor de
plaats, waar de landing werd volbracht, ge-
vond, niet kunnen zien.
Bij den uitloop kwamen de wie
len tegen den slootrand, waardoor het lan
dingsgestel werd vernield. Het toestel wipte
omhoog, na eerst nog een paal van een af
scheiding uit den grond te hebben gerukt. Een
25-tal meters verder plofte de machine neer.
waarbij zij in schuinen stand, met den neus op
den grond terechtkwam. Ondanks den hevigen
schok bleven de beide inzittenden ongedeerd
Luitenant Zegers heeft direct na het onge
val Soesterberg gewaarschuwd. Het toestel za:
worden gedemonteerd en naar Soesterberg
worden overgebracht.
Het was gelukkig, dat het ongeval tijdens
den melktijd geschiedde, waardoor de talrijke
op het weiland grazende koeien bij elkaar
stonden; de kans op een botsing met een of
meer viervoeters was anders groot geweest.
Nelly Sheridan, een 18-jarig meisje uit Sidney
(Australië) blijkt een stem te hebben, welke
3V2 octaaf omvat. Zij is zeer waarschijnlijk de
„hoogste sopraan" ter wereld.
Neem dan voor 't naar bed gaan
eens zoo'n "AKKERTJE" en
slaap heerlijk ruslig en fijn door
Volgens recept van Apotheker Dumont
Adv. Ingez. Med.)
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet %erantiooordelijk.
Van ingezonden stukken geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
„Jammer dat tegenwoordig de
vrouwen niet meer vechten."
Geachte redactie.
Zaterdag was het stadhuis te Haarlem met
bloemen versierd. Het gemeentebestuur van
Haarlem ontving de vereeniging van Nederl.
Reserve Officieren. Wanneer met gemeentebe
stuur een corporatie ontvangt, doet het dat,
naar ik meen, uit naam van de burgerij, man
nen zoowel als vrouwen.
Het waren duizenden van deze vrouwen die
onlangs naar Amsterdam gingen om daar in
een langen zwijgenden stoet te getuigen, dat
zij liefde stellen boven geweld.
Hoe groot was mijn verbazing en veront
waardiging toen- bij deze ontvangst op het
Stadhuis de voorzitter, de heer W. Cool, zei:
„Het is jammer dat tegenwoordig alleen de
mannen vechten, vroeger deden dit ook de
vrouwen".
Het is droevig, dat iemand in staat is in het
publiek een dergelijke gedachte uit te dragen.
De ontvangst ten stadhuize was volgens den
heer Cool schitterend, weinig schitterend was
het door hem gesproken woord. Dat mannen
nog meenen het vaderland te moeten dienen
door geweld met geweld te keeren, is begrijpe
lijk, al is het niet verheven. Dat mannen er
behagen in zouden scheppen vrouwen te zien
vechten is onbegrijpelijk.
Met dank voor de plaatsing.
C. G. ZWIKKER.
Haarlem, 8 Juni 1936.
Het jaarlijksche schoolreisje.
Geachte redactie,
Een dezer dagen las ik een artikel over een
vacantieoord voor kinderen, dat ik ten zeerste
heb kunnen toejuichen.
Er is echter nog iets anders, dat een groot
genot voor vele schoolkinderen zou kunnen
zijn, en wel het jaarlijksch schoolreisje.
Heel het jaar door wordt er wekelijks, voor
zoover de ouders het konden missen vol ijver
voor gespaard.
Men gaat wel eens verder zelfs en offert
vaak van het moeizaam gespaarde om een of
meer kinderen wier vaders werkloos zijn, er
ook van te laten profiteeren.
Het wordt hiermede, ook al weer als met
zooveel andere dingen, hoe langer hoe moei
lijker, zoodat het spaarpotje ieder jaar minder
gaat worden en het moeizaam bijeen ge
brachte geld maar ternauwernood voldoende
is. om het kind van den spaarder een school
reisje te bezorgen.
Hierdoor zijn vele kleintjes die zoo gaarne
ook eens fijn een geheelen dag uit zijn, de
dupe. Terwijl anders de sterken voor de zwak
ken zorgden en steeds hun goeden wil toonden
gaat dat niet meer.
Om bovenstaande reden meen ik voor deze
te kort. komende schooljeugd, het publiek te
mogen vragen; het initiatief te willen nemen.
Men kan zich voorstellen, hoe dankbaar het
kind nog lang terug ziet op het schoolreisje.
Zelfs ouders vertellen nog wel hun kinde
ren, hoe zij hun schoolreisje maakten.
Het gaat hier maar om een luttel bedrag,
waardoor velen in de gelegenheid komen een
gelukkigen dag te beleven en er een herinne
ring aan te behouden. Gunt het dezen kinde
ren. geachte lezers (essen), geeft er den eersten
stoot aan, door het stichten van een klein
fowdsje
Met dank voor de plaatsing,
J. A. KOOPMAN.
Arnoldystraat 9
Haarlem, 7 Juni 1936.
Ned. Ver. ter behartiging van
de belangen der Jonge Meisjes
De helpende hand voor jonge meisjes! Ook
een ouderbclang!
Men meldt ons. dat successievelijk, te be
ginnen met de binnenstad, in Haarlem en
omliggende gemeenten een circulaire door de
Propaganda Commissie uit bovenstaande ver
eeniging, afd. Haarlem, zal worden verspreid,
die uiteraard slechts in beknopten vorm is
vervat.
Het doel dezes is meer uitvoerig uiteen te
zetten het werk van de vereeniging in het
algemeen en dat van de afdeeling Haarlem
in 't bijzonder, teneinde de belangstelling op
te wekken van de Haarlemsche burgerij, daar
het hier een algemeen belang betreft.
De Vereeniging ter Behartiging van de Be
langen der Jonge Meisjes (Fédèration inter
nationale des Amies de la jeune Fille) is een
internationale vereeniging met vertakkingen
in verschillende landen van Europa, ook
in Nederland.
Al deze landen-vereenigingen werken samen
en hebben afdeelingen in de voornaamste
plaatsen, welke afdeelingen. naar gelang van
de financieele draagkracht, meer of minder
instellingen in het leven roepen ten bate van
het jonge meisje.
De naam der vereeniging zegt u reeds haar
doelstelling. Minder bekend is misschien wél
ke belangen hier op het spel staan en hoe de
afdeeling Haarlem in 't bijzonder deze tracht
te behartigen.
Wélke die belangen zijn is in één enkele ge
dachte samen te vatten, n.l. het onttrekken
aan nadeelige invloeden waaraan het arge-
looze jonge meisje en vooral het meisje in een
vreemde stad, bloot staat
Wat doet nu de vereeniging om deze meisjes
in alles met raad en daad bij te staan, zonder
dat zij onderscheid maakt in nationaliteit,
kerkgenootschap, beroep of stand?
Ie. Zij verstrekt haar bemiddeling en bij
stand op reis in binnen- en buitenland, op
dat het jonge meisje, zoo noodig, veilig alleen
kan reizen; wat in het a.s. reisseizoen wel eens
te pas zou kunnen komen.
2e. Zij verstrekt gaarne inlichtingen aan
het meisje, dat zich in een andere stad wil
vestigen, omtrent de betrekking, die ze aan
vaarden wil, omtrent vertrouwde adressen
voor huisvesting en wat verder individueel
voor haar van belang kan zijn (tehuizen, clubs,
cursussen, enz.).
Hoe heeft de afdeeling Haarlem haar taak
opgevat?
A. In de eerste plaats heeft zij haar eigen
Tehuis „Uit en Thuis". Nieuwe Gracht 100, ge
sticht,, dat open staat voor alle meisjes, die
geen eigen tehuis hebben, en hier haar vrijen
tijd en Zondagen kunnen doorbrengen.
B. In dat Tehuis is ook gevestigd „het Ster-
Bureau", dat zich tot taak stelt: Arbeidsbe
middeling, huisvesting in de stad en het ver
strekken van alle inlichtingen, die voor ieder
jong meisje van belang kunnen zijn, o.a. de
onder 1 genoemde.
C. Zij onderhoudt het Clubhuis, Damstraat
19, waar allerlei clubs en cursussen worden
gehouden voor ontspanning en verdere ont
wikkeling.
D. De Ledenhulp, omvattende huisbezoek
van nieuw in de Gemeente gekomen meisjes,
waarvan geregeld aan de afdeeling kennis
wordt gegeven. Dit huisbezoek beoogt het
meisje de verzekering te geven, dat zij in alle
opzichten op den steun der vereeniging kan
rekenen. Tevens wordt zij gewezen op de reeds
genoemde instellingen.
Of het hier een algemeen belang betreft,
heeft men slechts te bedenken, dat in de
meeste gezinnen jonge meisjes voorkomen, die
op een of andere wijze de bemiddeling der
vereeniging noodig zouden kunnen hebben, of
kunnen profiteeren van de gelegenheid, die de
afdeeling biedt tot ontspanning en ontwikke
ling. Deze zorg bepaalt zich dus niet alleen
tot het meisje „van buiten", maar ook tot alle
meisjes in de stad onzer inwoning.
Het werk breidt zich uit naar gelang er
meer bekendheid is ontstaan, wel een bewijs,
dat deze instellingen aan een behoefte vol
doen.
Is het dan geen zaak, die de geheele burgerij
aangaat en kan men erin berusten, dat
slechts een kleine schare ln onze gemeente,
die, door naastenliefde gedreven, dit omvang
rijke werk tot stand heeft gebracht, de lasten
alleen blijft dragen.
Wij gelooven en vertrouwen dat er nog ve
len zullen zijn, die zich ook gaarne een klein
offer willen getroosten om dezen arbeid in
stand te houden en zoo mogelijk nog uit te
breiden.
De afdeeling Haarlem wil daarom trachten
contribuanten te winnen, en om ieder in de
gelegenheid te stellen zijn belangstelling en
daadwerkeljjken steun te geven, vraagt zij een
wekelijksche bijdrage van tenminste 2V2 cent
'meer mag natuurlijk ook). Desgewenscht kan
de contributie ook over langere termijnen (14
dagen, 1 maand, of langer) worden uitgestrekt.
Een dezer dagen zal door de collectanten
het antwoord worden afgehaald bij allen die
een circulaire hebben ontvangen.
Mogen velen aan deze oproep gehoor geven.
De Propaganda-Commissie voor de
Sterpenning,
J. M. BIERENS DE HAAN
J. W. POLDERMAN
J. VAN DE BUNT—BOER
A. VAN RULLER—BAARDA
A. SILLEVIS SMITT—BLOKHUIS
PERSONALIA.
Te Amsterdam is geslaagd voor Lïch. Oefe
ning M. O. de heer W. C. H. van Zutphen uit
Haarlem.
Dinsdagmiddag maakte het militaire vliegtuig 333 (model C 5), afkomstig uit
Soesterberg, omstreeks half vijf een noodlanding in een weiland aan den straat
weg VelsenAmsterdam. Toen het toestel op het laatste oogenblik over een
sloot heen moest, werd het landingsgestel vernield. Ook de propeller en rechter
vleugel liepen schade op.
Een Tegenstander
der Sancties.
Onze Londensche correspondent schrijft:
Sir Samuel Hoare hoort thuis in den bin
nenkring van de Conservatieve familie waar
van Baldwin de ware pater familias is. Hoare
is voor den vader wellicht het meest beminde
lid van de familie. Men kon daarom ver
wachten dat hij de eerste de beste gelegen
heid zou aangrijpen den geliefden zoon, die
nauwelijks zes maanden geleden door een
gegriefde openbare meening was weggejaagd,
weer welkom te heeten in den schoot van het
zoo aan elkaar gehechte gezin. (Het beeld van
de familie worde nu vaarwel gezegd, want het
zal meer gaan strompelen naarmate het lan
ger meedoet in deze beschouwing)
Men zal zich herinneren dat Sir Samuel
Hoare in zijn verklaring in het Lagerhuis,
na zijn aftreden als Foreign Secretary, aller
minst berouw heeft getoond over zijn beleid,
dat hem het eenig doelmatige scheen. De
gebeurtenissen sindsdien schijnen zijn inzich
ten te hebben gerechtvaardigd. Hij stond
daar zes maanden geleden als een tarter van
de openbare meening. De openbare meening
is sedert veranderd. De meerderheid der be
volking. die zich in haar rechtvaardigheids
gevoel gekrenkt voelde bij de gedachte aan
een misdadiger die straffeloos zijn gang zou
gaan en zijn buit zou behouden, is lus
teloos en moedeloos geworden. Enkele mannen
van naam en gewicht blijven het sanctie
vaandel hoog houden. Maar dit begint meer
en meer te lijken op een ijdel gebaar, de ver
dediging van een beginsel dat niet langer voor
praktische toepassing in aanmerking kan ko
men.
De terugkeer van Sir Samuel Hoare, als
Eerste Lord van de Admiraliteit en dus op een
van de gewichtigste posten van dezen tijd,
markeert naar allen schijn een verzwakking
in de regeering van het standpunt, tot heden
zij het met afnemenden geestdrift ten
opzichte van den Italiaansch-Abessynischen
toestand ingenomen. Dat moet zeker het
geval zijn indien eenige voorlichters der
openbare meening, die hebben verteld dat
Hoare slechts in het Kabinet wilde terugkee-
ren op voorwaarde dat de vloot terug zou
keeren uit de Middellandsche Zee en dat de
vriendschappelijke betrekkingen met Mus
solini zouden worden hervat, de waarheid
hebben gesproken. Die voorlichters, die thuis
hooren in het pro-Italiaansche kamp, zullen
dit wel uit hun duimen hebben gezogen. Ver
metelheid, die zulke voorwaarden zou doen
stellen, ligt niet in Hoare's karakter.
Politieke correspondenten, die op goeden
voet met Baldwin verkeeren. zeggen dat de
terugkeer van Sir Samuel Hoare geen veran
dering van de regeeringspolitiek met betrek
king tot Italië en den Volkenbond inluidt.
Dat kan gerust worden gezegd, want die po
litiek is zoo weinig ondernemend geweest en
kan zoo weinig ondernemend blijven, dat Sir
Samuel Hoare er geen bezwaar tegen kan
hebben, evenmin als Mussolini. De vraag
waar het op aankomt is of de atmosfeer ten
gunste van voortgezette collectieve actie te
gen Italië straks in Genève beter of slechter
zal zijn nu Sir Samuel Hoare weer deel uit
maakt van de regeering. Zij, die blijven ijve
ren voor handhaving van sancties, vinden dat
het effect van de benoeming zal zijn dat de
atmosfeer voor het hooghouden van het ele
mentair Volkenbondsbeginsel straks in Ge
nève slechter zal zijn. Minister Eden heeft in
zijn rede aan het einde van de week, in zijn
kiesdistrict gehouden, gesproken in een toon
die zeer duidelijk verraadde, dat ook voor hem
de gedane zaken geen keer konden nemen en
dat men redding moest zoeken in een doel
treffender Volkenbond voor de toekomst, in
zijn constitutie zoodanig gewijzigd dat in de
wijziging de lessen van het Italiaansch-Abes-
synisch conflict ter harte zouden zijn geno
men.
Toch wil men in sommige politieke klingen
nog beweren dat minister Eden leiding blijft
geven aan diegenen in de regeering, die als
nog willen beproeven Italië door sancties on
der de knie te krijgen. De onderlinge ver
deeldheid over de sanctie-kwestie zou in het
Kabinet scherper dan ooit tot uiting komen.
Behalve Eden worden als sanctionisten aan
gewezen de twee MacDonalds, Lord Halifax en
Ormsby Gore. Tegenover hen staan Neville
Chamberlain, Sir John Simon, Lord Hailsham
en Sir Samuel Hoare. Men behoeft niet aan te
nemen dat deze verdeeldheid (die op zichzelf
niets opzienbarends heeft) voort is gekomen
uit simpele gevoelens als pro- of anti-Ita-
liaansche gezindheid. Ethische overwegingen
moeten de. houding der Sanctionisten heb
ben bepaa^L Politieke overwegingen zijn
verantwoord elijk bij hen, die het met Italië op
een accooidfe willen gooien. Het Foreign Of
fice blijft bij de traditie van voor den grooten
oorlog, in Duitschland een gevaarlijk concur
rent van de Engelsche positie in de wereld
zien. Het is pro-Fransch omdat het in Brit-
sche samenwerking met Frankrijk een mid
del ziet o a de Duitsche bedreiging te keeren.
De tradite wordt waakzaam in stand ge
houden oor Sir Robert Vansittart. het per
manente, hoofd van het Foreign Office. Hij
vergeet nimmer dat de laatste bedreiging
Duitsch as.
Duff C oper en Churchill, een minister van
Oorlog e) i een gepasseerd politicus respectie
velijk, he'jpen hem door de herinnering in de
natie legend te houden. Zij verdragen een
voor hu# •Britsche inborst toch wel zeer aan
matigenden Mussolini, omdat hij voor hun
gevoel to. h nooit een gevaar kan worden voor
de Britse ie positie in de wereld en omdat hij
zijn deel kan bijdragen in de internationaal
politieke jroepeering, die Duitschland zoo niet
heelemas ongevaarlijk, dan toch veel minder
gevaarlij' zou maken. Zij zijn anti-sanctio-
nisten or .idat zij Italië niet in de armen van
Duitschland willen drijven. Zij hebben een
nieuwen londgenoot gekregen in Sir Samuel
Hoare. wens benoeming overigens, afgeschei
den van zijn rol in het Italiaansch-Abessy-
ïisch conflict, bij uitstek verklaarbaar is uit
'iet oogj: .int van de versterking en co-ordi-
natie val de weermacht. Sir Samuel Hoare is
mg ee t voortreffelijk minister van de
uchtma :ht geweest. De kwestie van de
.luchta;. *i" van de vloot is al lang brandend
en dat ê-jldt voor het gansche vraagstuk van
de samenwerking tusschen de luchtmacht en
de ande -e wapenen. Door Sir Samuel Hoare
politiek xoofd van de Admiraliteit te maken,
heeft Ba 'dwin een keuze gedaan die voor hem
feitelijkl'oor de hand lag.
A. K. VAN R
