Uit het Buitenland
WINKELS
Thijs Ijs en het geheim van den hollen boom
De vierde rondrit door Zwitserland.
ZATERDAG 4 JüL'I 1936
HAARLEM'S DAGBLAD
Locarnomogendheden spoedig
weer bijeen.
De Fransche, Engelsche en Belgische dele
gaties hebben Vrijdagavond het volgende
communqué aan de pers doen toekomen:
„Naar aanleiding van de te Genève tusschen
Blum, Delbos, Eden, Van Zeeland en Spaak
gehouden besprekingen, achtte men het tijd
stip gunstig binnenkort een nieuwe bijeen
komst te houden van de onderteekenende mo
gendheden van het verdrag van Locarno, wier
vertegenwoordigers te Londen hebben deelge
nomen aan de uitwerking van de overeen
komst van 19 Maart, teneinde den tegen-
woordigen toestand onder de oogen te zien".
Datum en plaats der bijeenkomst werden
nog niet definitief vastgesteld, doch er werd
overeengekomen, dat de uitnoodigingen daar
toe door Van Zeeland zullen worden ver
zonden, na een nieuwe beraadslaging met de
bela ngh ebben den".
Uit dit communiqué kan worden afgeleid
dat de voorgenomen conferentie in België zal
worden gehouden, waarschijnlijk in de tweede
helft van Juli.
Abessynische leeningsresolutie
komt niet ter sprake.
Naar men te Genève aanneemt heeft het
bureau der Volkenbondsvergadering de Abes
synische resolutie, waarin een leening wordt
gevraagd, uitgeschakeld. De tweede resolutie
(die zich tegen de annexatie uitspreekt) zou
worden vervangen door een verklaring van al-
gemeener aard. (Reuter).
Ontwerp ter versterking van
het Volkenbondsgezag.
De tekst van de ontwerp-resolutie waarover
het bureau der Volkenbondsvergadering zich
moet uitspreken, zegt o.m. dat de Assemblée
bevestigt, dat. al hebben politieke omstandig
heden de algeheele toepassing van het Volken
bondspact verhinderd, de principes van het
pact onaangetast blijven, evenals de verkla
ring der Amerikaansche staten, welke regeling
met geweld van territoriale problemen uit
sluit. Voorts zegt de resolutie, dat de erva
ring van zestien jaren het noodzakelijk maakt,
dat een algeheel onderzoek van de function -
neering van den bond wordt ingesteld met
het oog "op een versterking van zijn gezag. De
staten-leden worden uitgenoodigd het secre
tariaat hun opmerkingen ten aanzien van de
functionneering van den bond te zenden. De
coördinatiecommissie wordt uitgenoodigd den
toestand met betrekking tot de afgekondigde
sancties te bezien en. rekening houdende met
de voor de Assemblée afgelegde verklaringen
de regeeringen aan te bevelen, welke houding
moet worden aangenomen.
In de zitting van de Assemblée van Vrijdag
middag hebben nog verschillende gedelegeer
den het woord gevoerd. De Venezolaansche af
gevaardigde bepleitte opheffing der sancties,
de Columbiaansche gedelegeerde sloot zich
aan bij de door Argentinië aangegeven be
ginselen. De Zweedsche afgevaardigde mevr.
Hesselgreen zeide uit naam der vrouwen te
betreuren, dat van nu af aan geen hoop is ge
laten aan de zwakke staten: Wie is nu aan de
beurt, vroeg zij? De Mexicaansche gedelegeer
de zeide, dat zijn land lid van den Bond wil
blijven zoolang de samenwerking niet ont
aardt wordt in haar beteekenis of uiteindelijke
resultaten.
Italiaansche pers onthoudt zich
van commentaar op de
V olkenbondsbesprekingen.
Sinds het vertrek van de Italiaansche
Journalisten uit Genève publiceeren de bla
den slechts overzichten in enkele regels van
de Volkenbondswerkzaamheden, aldus Reu
ter. Officieuze kringen verklaren, dat geen
enkel commentaar zal worden gegeven op
welke redevoering ook, die te Genève wordt
uitgesproken. Zij voegen hieraan toe, dat men
hoopt, dat de sanctionnistische staten blijk
zullen geven van eenzelfde begrip als ge
toond wordt door Italië in zijn memorandum.
Tenslotte zeggen zij, dat alle voorbehoud
gemaakt wordt ten aanzien van de samen
werking van Italië in afwachting van de be
slissingen van Genève. Men gaat meer dan
ooit voort de aanwezigheid van den negus
in Genève te beschouwen als illegaal en pro-
voceerend. Ieder initiatief dat door de Abes
synische delegatie genomen zou worden, zal
welbewust door Italië genegeerd worden.
DuitscMamd,
Resolutie ter versterking van het Volkenbondsgezag voor
de Assemblée. Beroep van een vrouwelijk afgevaar
digde. Abessynië's leeningsvoorstel komt vermoedelijk
niet in behandeling. Dantzig's Senaatspresident confe
reert met Hitler.
dat voor het eerst sedert den oorlog de
uitgaven een hoogte van 800 millioen pond
hebben bereikt en indien de uitgaven voor de
bewapening stijgen, zal dit bedrag spoedig te
klein worden. Chamberlain verklaarde, dat de
uitgaven voor de defensie konden worden be
streden met een kleine verhooging van de be
lasting. Verder zeide hij, dat groote sommen
worden uitgegeven om het land veilig te ma
ken en in staat om te voldoen aan zijn ver
plichtingen. In antwoord op de critiek, dat de
regeering beter een tekort had moeten aan
vaarden dan de belastingen verlioogen, zeide
de minister, dat er vrijwel zeker een tekort
zou zijn. De eenige vraag was, hoe groot dit
tekort zou worden, in den loop van het jaar
zullen aanvullende begrootingen worden in
gediend.
Deze laatste uitlating van Neville Chamber
lain werd in de wandelgangen druk besproken,
en het vermoeden werd geuit, dat de extra
uitgaven voor de bewapening 25 millioen pond
sterling zullen bedragen.
Dantzig.
Hitier spreekt te Weimar.
Bij de plechtige ontvangst in het slot Wei-
mar ter gelegenheid van den tienden ver
jaardag van den Rijkspartijdag te Weimar
heeft de Fuehrer een rede gehouden, waarin
hij herinnerde aan den strijd, die in de afge-
loopen tien jaren gestreden is. „Het natio-
naal-socialisme", aldus Hitier, „is erin ge
slaagd den vrede te bewaren. Wij wenschen
niet anders dan ons volk ook in de toekomst
dezen vrede te schenken. Voor dezen vrede
zullen wij steeds schrijven het woord: eer, en
onder dezen vrede willen zij steeds verstaan
het begrip vrijheid. Wij willen ervan over
tuigd zijn, dat zonder deze eer èn zonder deze
vrijheid geen vrede mogelijk is. Dit weet ons
volk, en dit kan ook de wereld terharte nemen.
Ik geloof, dat deze waarheid ertoe kan
dienen om onjuiste voorstellingen uit de
wereld te helpen, om daarmede tot den waren
vrede bij te dragen". (D.N.B.)
Engeland.
Lagerhuis keurt de begrooting
goed.
Het Lagerhuis heeft in derde lezing
zonder hoofdelijke stemming de
begrooting voor het loopende jaar
goedgekeurd.
In het debat voerden zoowel de kanselier
van de schatkist. Neville Chamberlain, als
de secretaris voor financiën, Morrison het
woord.
De afgevaardigde van de oppositie zeide.
Verlof van S. A. en S. S.
ingetrokken?
Uit Warschau: Uit over het algemeen wel
ingelichte bron wordt gemeld, dat alle met
verlof zijnde S. A.- en S. S.-mannen naar
Dantzig teruggeroepen zijn. De senaatspresi
dent Greiser is naar Berlijn vertrokken, waar
hij besprekingen zal voeren met de rijksauto
riteiten en met die van de N.S.D.A.P. over den
algemeenen toestand in Dantzig. Geen enkel
officieel communiqué is over dit bezoek van
Greiser aan Berlijn verstrekt.
Greiser raadpleegt Hitier.
Reuter meldt uit Berlijn, dat de president
van den Senaat van Dantzig, Greiser, gister
middag te Berlijn is gearriveerd. Hij heeft
zich in allerijl naar Weimar begeven, teneinde
een onderhoud met Hitier te hebben.
Volgens Duitsche kringen zou de houding
van Greiser in het conflict tusschen Forster
en den volkenbondscommissaris Lester, als
volgt zijn: De regeering van Dantzig is geens
zins betrokken bij deze aangelegenheid, waar
in een Dantzigsche partijleider en de volken-
bondscpmmissaris tegenover elkaar staan.
Holen als vliegtuigbergplaats.
Brïtsche regeering koopt oude steen
groeven aan.
Gisteren is bekend geworden aldus een
Reuterbericht uit Londen dat het Britsche
ministerie van Oorlog onmetelijke holen in
de oude steengroeven bij "Salisbury aange
kocht heeft, waarvan sommigen nog dateeren
uit den tijd van de Normandische verovering.
De verkoop van deze holen was totdusverre
onbekend gebleven. De holen strekken zich
over grooten afstand onder de vlakten van
Salisbury uit en zijn ruim genoeg om tal
rijke vliegtuigen te bergen.
HOEVEEL KRANTENPAPIER IS ER
NOODIG?
Dag en nacht draaien ergens ter wereld "de
rotatiepersen: vraatzuchtige monsters die ge
weldige hoeveelheden papier verslinden. Het
Engelsche vakblad der Papierindustrie „Paper
Maker", bevat daaromtrent in haar jongste
nummer de volgende merkwaardige cijfers.
Het is merkwaardig dat de hoeveelheid kran
tenpapier die verbruikt wordt steeds stijgt.
In Engeland b.v. werd in 1927 per inwoner
17 K.G. krantenpapier gebruikt: in 1935 be
droeg deze hoeveelheid per inwoner reeds 26
K.G.
In de Vereenigde Staten heeft zich de crisis
in zeer sterke mate doen gevoelen in het kran-
tenbedrijf: tegenover 1927- is de verbruikte
hoeveelheid per inwoner met 4J/2 K.G. ge
daald, doch bedraagt nog steeds 22 K.G.
Australië verbruikt in dezelfde omstandig
heden 19 K.G., Argentinië 12 K.G. Holland 11
K.G.: Frankrijk 8y2 K.G.; de Scandinavische
landen 8 K.G.; Japan 5 en Duitschland 3 1/4
K.G. Voor Sovjet Rusland bedraagt het papier-
verbruik slechts 1 K.G.
STOFFENHUIS
ZIET ONZE ETALAGES
MET DE
STERK VERLAAGDE PRIJZEN
GR. HOUTSTRAAT 11-13
(Adv. Ingez. Med.)
De Engelsche grens
aan den Rijn.
Lord Cecil over de Lage Landen.
Onze Londensche correspondent schrijft:
Lord Cecil ziet oorlogsrampen tegemoet nu
de Vergadering van den Volkenbond sancties
gaat afdanken. Ze kunnen niet uitblijven
meent hij nu de toonaangevende landen heb
ben uitgemaakt dat gezamenlijk optreden
tegen een vredesverstoorder is mislukt. Lord
Cecil stelt zich uiteraard op het standpunt
dat de mislukking aan die toonaangevende
landen zelf te wijten is niet aan den Volken
bond of aan het karakter van de in het hand
vest voorgeschreven maatregelen. Als men nu
Volkenbondshervorming wil dan heeft hij
daar geen bezwaar tegen maar de hervorming
moet zoodanig zijn, dat de Volkenbond er
sterker door wordt. De gelegenheid voor leden
om zich aan hun verplichtingen te onttrekken
of om ze zoo lauw mogelijk in acht te nemen
moet worden weggenomen. En het universeel
karakter van den Bond moet volstrekt onaan
getast blijven. Lord Cecil vindt een of ander
dwang- of machtsmiddel om vrede te hand
haven noodzakelijk. Hij heeft tot heden niet
veel - aandacht geschonken aan de moeilijk
heden die aan de organisatie van zulkeen in
ternationaal machtsmiddel in den weg staan.
Het moet een strijdmacht zijn, een perma
nente organisatie van beroepsvechters of een
strijdmacht die zich periodiek (wanneer de
vrede wordt bedreigd) organiseert uit- be
staande nationale strijdkrachten. Hoe moet
men het aanpakken? De theorie van collec
tieve veiligheid klinkt eenvoudig, zoo een
voudig, dat men geneigd is ook haar toepas
sing eenvoudig te achten. Lord Cecil heeft
blijkbaar die neiging. Hij blijft nadruk leggen
op internationaal optreden als eenig middel
om vrede te bewaren. Als onderhandeling, als
arbitrage geen uitkomst geeft dan blijft er
niets anders over, zegt hij, dan collectieve
actie tegen den aanvaller. In het uiterste ge
val moeten de vredelievende landen bereid
zijn te vechten voor hun beginsel. Lord Cecil
kan zich daarom niet vereenigen met het
denkbeeld van regionale collectieve veiligheid.
Dat vindt hij een hersenschim. Engeland had
geen bijzonder belang bij de bescherming of
de handhaving van de grenzen van Duitsch-
land's westelijke buren. Zijn belang was alleen
vrede te bewaren. De stelling dat Engeland
speciaal belang had bij de onschendbaarheid
der Lage Landen was volgens Cecil ouder
wets. De ontwikkeling der luchtstrijdkrachten
had een einde gemaakt aan het strategisch
belang van geografische grenzen. Het kwam
er voor Engeland niet op aan welk land Elzas
Lotharingen bezat, ook niet of Duitsche ha
vens wat Dichter bij de Engelsche kust kwa
men te liggen. „De Engelsche grens ligt aan
den Rijn" getuigde van een inzicht zoo be
perkt dat het verkeerd was. Lord Cecil, zoo
moet men besluiten, is van meening dat alle
jrenzen van de wereld in den zin van de aan
gehaalde uitdrukking Engelsche grenzen zijn
en de grenzen van alle andere landen. De
collectieve macht der vreedzame landen moet
er voor waken dat geen grens gewelddadig
wordt veranderd.
WIELRIJDER.
MARKTBERICHT.
N.V. BOTERMIJN 's-HERTOGENBOSCH.
Aanvoer 24.375 K.G. Hoogste prijs f 1.48 per
K.G. Laagste prijs f 1.35 per K.G. Middel prijs
f 1.46 per K.G.
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLINC
De jaarlijksche wiel ren wedstrijd tusschen de „reuzen van
den weg". In zeven dagen 1650 kilometer afgelegd door
het Zwitsersche berglandschap. Na een voortdurend Bel-
gisch-Zwitsersch duel werden de Belgen in alle opzichten de
overwinnaars. Weinig succes voor de deelnemende
Nederlanders.
„Ja, ik heb berouw over mijn daden," roept de heks uit, maar
Paddekwist is daarmee alleen niet tevreden. „Voordat we je vrij laten,
moet je eerst je tooverij weer ongedaan maken," zegt hij. „Al die
kleine mannetjes moeten weer gewone menschen worden. Pas dan
kunnen we over je vrijlating praten."
Even aarzelt de heks nog. maar als ze ziet, dat er niet anders voor
haar op zit, heft ze haar hand op en spreekt de volgende woorden uit:
„Dikkedover! Ik toover! Dikkedom! Ik toover je weer om! Dikke-
doot! Wordt weer groot! Dikkedens! Wordt weer mensch! Da?s wat
ik wensch!"
Thijs en Paddekwist wachten rustig de resultaten af.
(Van onzen correspondent).
De jaarlijksche Rondrit door Zwitserland,
deze geweldige strijd tusschen de moedigste
wielrijders van Europa, ligt weer achter ons.
Tot groote vreugde zeker van de niet-spor-
tieven onder de radio-hoorders van het land
die een week lang op alle uren van den dag
„verblijd" werden met het laatste nieuws van
dezen strijd tusschen de „reuzen van den
weg", zooals zij hier genoemd werden, en dan
nog des avonds op alle drie zenders (voor
Duitsch-Zwitserland, Fransch-Zwitserland en
ItaliaanschZwitserland) in geuren en kleu
ren het verhaal van den strijd van den dag
aan te hooren kregen en dan nog een einde-
looze reeks nummers, namen, tijden en pun
ten betreffende het „étappen-klassement",
het „totale klassement", het „klassement voor
den Grooten Bergprijs", het „klassement voor
de Zwitsers", het „klassement voor den leven
digheids-prijs" en weet ik wat nog meer voor
klassementen te slikken kregen! En ook veien
onder de krantenlezers zullen met een gevoel
van verlichting vaststellen, dat eindelijk de
verslagen en beschouwingen over den „Tour
de Suise", die bladzijden pleegden te vullen,
niet meer terstond in het oog vallen!
Doch tegenover deze duizenden, die onge
twijfeld tevreden zullen zijn, dat zij nu
weder voor een jaar van al dat gedoe om den
„Rondrit door Zwitserland" bevrijd zijn, staan
toch ook weer vele andere duizenden, die het
als een leegte gevoelen, dat deze week van
spanning, waarin alles, wat op den „Tour de
Suisse" en de kansen der renners betrekking
had, hun volle belangstelling had, weer tot
het verleden behoort, Want de „Rondrit door
Zwitserland" is hier zeer populair! Anders
zouden trouwens de radio en de dagbladen,
die toch over het algemeen den smaak van
hun hoorders en lezers juist weten te schat
ten, niet op zulk een bijna overdreven wijze
de aandacht ervoor levendig gehouden heb
ben.
Het was dit jaar voor de vierde maal, dat
deze navolging van den grootste nationalen
rondrit, de Rondrit door Frankrijk heeft
plaats gevonden. In 1933 vond de eerste Rond
rit door Zwitserland plaats en het succes
was onmiddellijk zoo groot, dat tot een jaar
lijksche herhaling ervan besloten werd. Ieder
jaar verandert- echter de af te leggen weg
eenigemate. Men doet dit omdat men in één
week, en een verlenging van den Rondrit zou
te kostbaar worden, natuurlijk niet door ge
heel Zwitserland kan gaan en toch alle kan
tons gaarne den Rondrit willen aanschouwen.
Men doet dit ook, omdat de ervaring leert, dat
de publieke belangstelling het grootst is in de
plaatsen, waar de Rondrit niet ieder jaar te
rugkomt, zoodat de „aardigheid" ervan af
raakt en de eigenlijke niet-sportieve nieuws
gierigen. die duizenden zijn. niet meer naar
de aankomst komen kijken. Zoo dwingen ook
financieele overwegingen ertoe den „Rondrit"
jaarlijks te vernieuwen.
Dit jaar haddén de renners den volgenden
weg af te leggen: Zürich - St. Gallen - Ragaz
Wolfgangpas (1633 meter) Davos—Lenzer-
heide (1476 meter)— Lukmanierpas (1917 me
ter)—Lugano—Monte Generi (559 meter)
Bellinzona—Gotthardpas (2112 meter)Alt-
dorf—Luzern—B'runigpas (1011 meter)—In
terlakenBernFribourgSemsales (876 me
ter)Lugano—Monte Ceneri (559 meter)
(1450 meter)YverdonLa Tourne (1172
meter)La Chaux de Fonds„Vue des Al-
pes" (1288 meter)—Biel—Olten-Weischen-
rohr (773 meter)—Bazel—Bötzberg (574 me
ter)Schaf fhausenRomanshorn Winter-
thurZurich, 't Eindpunt van den eersten dag
was Davos, van den tweeden Lugano, van den
derden Luzern, van den vierden Genève, waar
den rnners een gansche vijfden rustdag
werd gegund, van den zesden dag Chaux-de-
Fonds, van den zevenden Bazel en op den
achtsten dag kwamen ze weder aan het uit
gangspunt Zurich terug.
Niet allen: van de 70 rijders, die op Zater
dag 20 Juni den moeizamen rit te Zurich be
gonnen, zijn slechts 43 den volgenden Zater
dag, 27 Juni, op dezelfde plaats weder aange
komen. De andere 27 hebben den strijd of uit
eigen wil onderweg gestaakt of zijn op den
een of anderen dag na aankomst op de plaats
van bestemming door het organiseerende co
mité van de lijst der deelnemers geschrapt,
omdat zij met grooteren achterstand dan het
wedstrijdreglement toestaat achter den étap
pen-winnaar zijn aangekomen. Tot hen, die
den wedstrijd niet volbracht hebben, behoo-
ren ook onze landgenooten van der Ruit en
Verveers, van wien de laatstgenoemde reeds
op den eersten dag den strijd staakte, terwijl
van der Ruit na een verrassend goeden eersten
dag en een reeds minder goeden tweeden dag
de moeilijkheden van den Gotthard op den
derden dag niet te boven kwam.
De Vierde „Rondrit door Zwitserland", waar
bij de wielrenners niet minder dan 1650 kilo
meters hebben afgelegd en daarbij berghoog
ten van tezamen 20.349 meter beklommen heb
ben, was vrijwel van het begin tot het einde
een Belgisch-Zwitsersch duel. Aan successen
van rijders uit de landen, die slechts door en
kelen vertegenwoordigd waren, zooals Ne
derland, Luxemburg, Oostenrijk, Portugal,
Spanje, geloofde niemand tevoren. Ook een
Italiaansch succes scheen weinig waarschijn
lijk, daar de beste ingeschreven Italianen
plotseling op den laatsten dag geen toestem
ming der Italiaansche autoriteiten kregen,
om aan den strijd deel te nemen. Doch men
had gedacht, dat de Duitschers en Franschen
ongeveer gelijkwaardig aan de Belgen en
Zwitsers zouden zijn. Slechts één Fransch-
man, Level, wist zich echter nog eenigszins
te onderscheiden en de 5e plaats in het eind
klassement te veroveren: de volgende Fransch
man, Rinaldi, nog wel de winnaar van den
Rondrit door Zwitserland 1935, volgde eerst
op de 21ste plaats.
Wat de Duitschers betreft, hun beste man,
Thierbach, moest zich toch slechts met de 19e
plaats tevreden stellen; een andere Duitscher,
Geyer, de winnaar van de Rondrit door Zwit
serland 1934, werd zelfs no. 32! Tegenover dit
teleurstellende rennen van de twee vorige
overwinnaars van den Rondrit door Zwitser
land, Rinaldi en Geyer, hield althans de win
naar van den eersten Rondrit door Zwitser-
laand, Max Bulla (Oostenrijk), zich nog iets
beter. Hij bereikte ten minste in het eind
klassement de 14e plaats en onderscheidde
zich vooral door het winnen van de laatste
étappe BazelZürich, waar de winnaar van
1933 nogmaals de toejuichingen van duizen
den had in ontvangst te nemen.
Nadat Oostenrijk in 1933, Duitschland in
1934 en Frankrijk in 1935 de winnaars van
den Rondrit door Zwitserland geleverd hadden,
is thans België op de eereplaats gekomen! En,
hoe! De Belg Garnier, die reeds verleden jaar
den derden prijs won, is niet alleen dit jaar
de eindoverwinnaar geworden, doch hij heeft
bovendien den Grooten Bergprijs gewonnen,
die aan dien rijder ten deel viel, die bij de be
stijging van den hoogsten bergpas van iedere
étappe de beste resultaten tezamen genomen
bereikt heeft. Het was nog nimmer vroeger
gebeurd, dat de eindwinnaar tevens den Groo
ten Bergprijs veroverde! Garnier heeft voorts
ook reeds de allereerste étappe gewonnen en
dus het „gele hemd", dat het onderscheidings-
teeken is voor dengene die in het totale klas
sement de leiding heeft, uitsluitend in zijn be
zit gehad. Ook dit was tot dusverre nog niet
voorgekomen. In de vroegere jaren was het
eervolle „gele hemd" herhaaldelijk van bezit
ter gewisseld. En ten slotte heeft Henri Gar
nier nog ervoor gezorgd, tezamen met de ge
broeders Gustaaf en Alfons Deloor, dat België
ook In het landenklassement, waarin voor
ieder land de beste drie rijders tellen, de over
winning heeft behaald. Zwitserland werd
tweede, 43 minuten achter België, Frankrijk
werd derde. Duitschland vierde, beide met ruim
2 uur verschil met Zwitserland.
Dat de Belgen en de Zwitsers in dezen Vier
den Rondrit door Zwitserland boven de deel
nemers der andere landen uitblonken, blijkt
ook uit het lijstje der „eerste tien". Daarop
komen 3 Belgen voor (Garnier en de gebrom
ders Deloor: een vierde Belg, Dignef, volgt
onmiddellijk als no 11), 4 Zwitsers Amberg,
Blattmann, Egli en Erne), 1 Franschman, 1
Spanjaard en 1 Italiaan.
De Zwitsers zijn natuurlijk teleurgesteld,
dat het hun rijders wederom niet gelukt is
den Rondrit door Zwitserland te winnen. Doch
alle Zwitsersche bladen erkennen zonder aar
zeling, dat Garnier de allerbeste rijder in dit
jaar geweest is en dat de beste dus gewonnen
heeft. Van de vier winnaars der vier Rond
ritten door Zwitserland is de thans 27-jarige
Henri Garnier de allerbeste, schrijft de Zü-
richer „Sport", die ook vele waardeerende
woorden aan de persoonlijkheid van den Bel
gischen overwinnaar wijdt!
B. DE JONG VAN KEEK EN DONK.
De kunst om oud te worden.
Weensch geleerde houdt een enquête
onder ouden van dagen.
Onze Weensche correspondent schrijft ons:
Ook u kunt negentig jaar oud worden, wij
allen kunnen negentig jaar worden, ja
heusch!
Een bekende Weensche geneesheer en hoog
leeraar aan de Weensche universiteit, „Hof
rat" prof. dr. Ernst Freund, die bovendien aan
het hoofd van een ziekenhuis voor lijders aan.
kanker staat, heeft aan een aantal ouden van
dagen gevraagd, hoe zij het feitelijk aange
legd hebben zulk een gezegenden leeftijd te
bereiken. Bij het nagaan van de verschillende
dingen kwam men er achter, dat men ook
heel oud kan worden zonder dat dit vroeger
in de familie is voorgekomen. Ook is het niet
juist, dat men een bijzonder sterke constitutie
moet hebben. Een groot aantal lieden van
over de negentig was in jongere jaren tuber
culeus geweest of had andere ziekten door
gemaakt. Verder is het niet noodig, dat men
een kalme en geregelde levenswijze gehad
moet hebben. Twee derde van de oudjes had
nooit vacanties gekend. Een vrouw, die nog
wel geen^negentig, maar toch al ver over de
tachtig was, had verteld, dat zij haar leven
lang veel en dan steeds ook lang gedanst had.
Een geleerde van over de tachtig zeide, dat
hij pas in zijn zeventigste levensjaar opge
houden had telkens bij het middagmaal een
„borrel" te drinken.
Omtrent dieet en voedingsmiddelen liepen
de opvattingen en ervaringen uiteen. Maar
aangaande één ding waren allen het eens.
Toen men hen vroeg, hoe zij zich gedragen
hadden, wanneer het leven hun tegenspoed
bracht, zeiden allen, dat zij steeds getracht
hadden zich zoo spoedig mogelijk over de
ellende weg te zetten. Zij wai'en nooit bij de
pakken blijven neerzitten en hadden nimmer
lang gekniesoord. Zij hadden alles steeds van
den meest zonnigen kant bekeken. Wat zegt
Ovidius? Aequam memento rebus in arduis
fervare mentem!
Of. zooals het tegenwoordig heet: keep
smiling! Blijf lachen!
U zult eens zien. hoe ver U er mee komt!
Negentig jaar minstens!
Een nieuwe regeering te Gore?
Strijdkrachten zouden worden gereorganiseerd.
De Abessynische delegatie heeft, volgens een
Reuterbericht uit Gore. officieel aan den Vol
kenbond medegedeeld, dat op last van den
negus te Gore een nieuwe Abessynische regee
ring gevormd is. Leider daarvan is de presi
dent van den Senaat Bitwaded Wolde Tadik.
Voorts heeft ras Imroe bevel ontvangen, de
Abessynische strijdkrachten te reorganiseeren.
Verbetering in den toestand in
Algerië.
Gouverneur-Generaal van Algiers confereert
met minister Salengro.
De Gouverneur-generaal van Algiers heeft
een eerste onderhoud gehad met den Fran
sche minister van binnenlandsche zaken
meldt Havas. De toestand der arbeiderscon
flicten in Algiers vertoont een duidelijke
neiging tot verbetering. Geen enkel bijzonder
incident is gisteren bekend geworden in het
ministerie van binnenlandsche zaken. In strijd
met berichten in eenige bladen is geen aan
slag gepleegd op den burgemeester van Oran.
Toch blijft een werkelijke gisting van wezen
lijk politiek karakter zich op verschillende
punten in Algiers vertoonen. Hierdoor zouden
nieuwe onlusten kunnen ontstaan. De autori
teiten hebben mataregelen genomen om alle
wanorde op den openbaren weg te onder
drukken.
