Uit het Buitenland Thijs IJs in het betooverde woud Is een restauratie der Habsburgers mogelijk? Italië's erfvijandschap tegen het keizerrijk Oostenrijk. Polei». TANDHEELKUNDIGE INRICHTING GEHEEL GEBIT België. Accoord op de zee-engtenconferentie. Plenaire zitting aanvaardt het geamendeerde Engelsche voorstel inzake sluiting der zee-engten in oorlogstijd. De opheffing der sancties. Italiaansche pers betuigt haar erkentelijkheid tegenover de niet-sanctielanden. Door GRAAF SFORZA. In dit artikel behandelt de schrijver een vraagstuk, dat de laatste jaren in Centraal Europa sterk op den voorgrond is getredende mogelijkheid van een terugkeer der Habsburgsche dynastie in Oostenrijk. Hierbij geeft hij o.m. een uit eenzetting van de houding, die Italië sedert honderd jaar ten opzichte van het Oostenrijksche keizerschap heeft in genomen. Men houde er rekening mede, dat het artikel van Graaf Sforza geschreven iverd voor de publicatie van het dezer dagen tot stand gekomen Duitsch- Oostenrijksche accoord. D 0 \T D E R" D 'A G '16 TUL'I 1936 De conferentie te Montreux. De zee-engtenconferentie is Woensdag morgen in plenaire zitting bijeengekomen en heeft de bestudeering van het ont- werp-conventie in deze lezing voortge zet. In den loop van den middag is men practisch tot overeenstemming geko men. Op voorstel van Paul Boncour heeft de plenaire avondzitting zonder debat het amendement op artikel 16 van het Engelsche tegenvoorstel aangenomen, dat voorziet in een volledige sluiting van de zee-engten in tijden van oorlog, wan neer Turkije neutraal is, dit in overeen stemming met de Russische eischen. De eenige uitzonderingen die opgeno men zijn, worden gevormd door de uit voering van een besluit van den Volken bondsraad tegen den aanvaller of van een regionaal accoord, dat mede door Turkije zou zijn onderteekend. Men verwacht, volgens Reuter, dat de nieuwe overeenkomst tegen het einde van deze week of in het begin der volgende week zal wor den onderteekend. De nieuwe tekst handhaaft van het Engel sche ontwerp van artikel 16 slechts de eerste alinea, welke luidt als volgt: „Wanneer in geval van oorlog Turkije neutraal is, genieten de oorlogsschepen en hulpschepen volledige vrijheid van doorvaart en verkeer door de zee-engten onder dezelfde voorwaarden, welke in de artikelen 9 tot 15 (regeling voor vredes tijd) zijn vastgesteld". Hieraan wordt evenwel op voorstel van Rusland het volgende toegevoegd: „De door vaart door de zee-engten is echter verboden aan de oorlogsschepen en hulpschepen van iederen oorlogvoerenden staat, behoudens in de gevallen van art. 23 (Volkenbondsverplich tingen) en van de door Turkije binnen het kader van het Volkenbondshandvest afgeslo ten pacten en accoorden. De afgevaardigden van Roemenië, Joego slavië en Japan hebben verklaard het ont werpverdrag aan hun resp. regeeringen te zullen voorleggen en de aanneming ervan te zullen aanbevelen. De afgevaardigde van Bul garije nam een gereserveerde houding aan. Uit gezaghebbende bron te Tokio verluidt, dat Japan zich niet zal aansluiten bij een overeenkomst betrekkende de Dardanellen, wanneer het te Montreux niet dezelfde rechten krijgt als de Zwarte Zee-mogendheden ten aanzien van het gebruik der zee-engten. ITALIë. Afgezien van het hijschen der vlaggen is in Italië de intrekking der sancties gisteren niet met speciale betoogingen begroet. Wel is tevens een einde gekomen aan eenige bijzondere maatregelen, die in het najaar- zijn getroffen om op verschillende producten te besparen. De winkels kunnen weer tot 8 uur open blijven, terwijl ook op Dinsdag en Woensdag het gebruik van vleesch weer ge oorloofd is. In politieke Italiaansche kringen verklaart men „dat Italië, nadat de sancties eenmaal zullen zijn ingetrokken hoewel het dankbaar heid koestert jegens de niet-sanctielanden, geen wrok zal blijven koesteren jegens de landen, die de Geneefsche politiek hebben gevolgd. De vrees voor represailles die in som mige kleine landen tot uiting is gekomen, is dan ook geheel ongegrond". De Italiaansche pers maakt zich tot tolk van de erkentelijkheid van het Italiaansche volk jegens de landen, die niet aan de sancties hebben deelgenomen. Onze erkentelijkheid, schrijft de „Messagero", werd verworven door Albanië, Oostenrijk en Hongarije. Ook dient men zich die landen te herin neren, die zoo schrijft het blad hoewel lid van den Volkenbond, zich met tegenzin in de toepassing der sancties, zij het met eenige reserves geschikt hebben en jegens Italië een correcte houding hebben aange nomen. Tenslotte de vier groote mogendheden buiten den Volkenbond: de Vereenigde Staten Brazilië, Duitschland en Japan, die tijdens de periode der sancties met Italië dezelfde vriendschaps- en handelsbetrekkingen zijn blijven onderhouden. De bladen verklaren eenstemmig, dat Italië nooit de bewijzen van sympathie en vriend schap zal vergeten, die aan den dag gelegd zijn tijdens de „barbaarsch economische be legering". Van bevoegde zijde wordt het bericht over een a.s. terugtrekken van een deel der Ita liaansche troepen uit Libye bevestigd. Het terugtrekken van troependeelen zal geleide lijk parallel met het terugtrekken van Brit- sche vlooteenheden uit de Middellandsche Zee geschieden. Generaal Rydz Smigly „eerste verdediger van het vaderland" Minister -president Skladkowski heeft een schrijven cericht tot alle ministers en woiwo- des. waarin hij verklaart, dat generaal Rydz Smigly dooi* maarschalk Pilsoedski is aange wezen a!s „eerste verdediger van het vader land" en tot eerste medewerker van den pre sident van de republiek. Hij moet dus worden beschouwd als in rang onmiddellijk volgend op den president. Alle functionnarissen, hier bij inbegrepen de minister-president, zijn hem derhalve gehoorzaamheid en eerbied ver schuldigd. Engeland. Een pleidooi voor toenadering tot Duitschland. Op een bijeenkomst van de Engelsch— Duitsche vereeniging te Londen is o.a. het woord gevoerd door Lord Lothian, die een warm pleidooi hield voor toenadering tot Duitschland. De eerste stap hiertoe moest volgens spr. uitgaan van Engeland. Eens voor altijd dien de een einde gemaakt te worden aan den geest van Versailles, en Duitschland moest als een recbtsgelijk land uitgenoodigd wor den om aan de besprekingen der internatio nale problemen deel te nemen. Wat de koloniale kwestie betreft geloofde Lord Lothian niet, dat deze alleen door de teruggave der vroegere Duitsche koloniën aan Duitschland kon worden opgelost. Alle koloniale mogendheden moesten bereid zijn hun bijdrage tot een gebiedsoverdracht te levéren. Londen blijft uitstel der Locarnoconferentie verlangen. Reuter meldt uit Londen Vernomen wordt dat het kabinet beraad slaagd heeft over de problemen betreffende de conferentie van Locarnostaten te Brussel. De bijeenkomst heeft naar gemeld wordt be vestigd. dat de leden van het kabinet in hun geheel gunstig staan tegenover uitstel van de conferentie tot lateren datum. Intusschen heeft het kabinet nog geen be slissing genomen, omdat het het resultaat wenscht af te wachten van de gisteren te Pa rijs gevoerde besprekingen tusschen Clerk, den gezant, en Blum en Delbos. Men gelooft dat zoowel Groot-Brittannië als Frankrijk vast houden aan hun onderscheidene standpunten. Frankrijk wil nog steeds een conferentie van drie de volgende week, terwijl Groot-Brit tannië blijft staan op uitstel vaar de conferen tie te Brussel, om later, zoo dit mogelijk blijkt, een conferentie van vijf te organiseeren. Men blijft er te Londen op rekenen, dat het kabinet vandaag een definitieve beslissing neemt ten gunste van uitstel. Spanje. Monarchisten verlaten het parlement. De monarchistische afgevaardigde graaf Vallellano heeft naar Reuter meldt gisteren in de permanente parlementaire commissie een nota voorgelezen, waarin de monarchisti sche afgevaardigden van het nationale blok op grond van de jongste gebeurtenissen ver klaren, zich definitief uit het parlement terug te trekken. „De moord op Calvo Sotelo", zoo wordt in de nota gezegd, „is een staatsvergrijp en de afgevaardigden van het nationale blok kunnen ook maar geen minuut langer de re latie met de moreel medeplichtigen voort zetten". Opnieuw verscheidene dooden tijdens straatgevechten. In een voorstad van Madrid is gisteren een bouwvakarbeider, die op weg was naar zijn werk, door anarcho-syndicalistische stakers door verscheidene pistoolschoten gedood. Ook te Sevilla zijn tijdens een anti-fascistische vergadering twee dooden gevallen. Naar pas thans bekend is geworden, zijn bij de schiet partij na de teraardebestelling van Calvo So telo drie fascisten gedood en 6 deels zwaar ge wond. Uit de provincie komen weer berichten binnen omtrent uitgebreide arrestaties van aanhangers der Spaansche fascistische bewe ging en andere rechtsche organisaties. Alarmtoestand met 30 dagen verlengd. De permanente deputatie der Cortes, heeft besloten den alarmtoestand nog eens met 30 dagen te verlengen. Honderdvijftig arrestaties. De directeur der veiligheidspolitie heeft de journalisten ontvangen en medegedeeld, dat in verband met de incidenten, die na de be-, grafenis van den monarchistenleider Calvo Sotelo hebben plaatgehad 150 personen ge arresteerd zijn. Oostenrijk, Incident tusschen Starhemberg en Baar-Barenfels. Starhemberg heeft de districtsleiders van den Heimatschutz voor een conferentie te Weenen bijeengeroepen. In politieke kringen hecht men nogal belang aan deze bijeenkomst die gisteren begonnen is en o.a. zal worden bijgewoond door de Heimwehr-ministers in het kabinet-Schuschnigg en den voorzitter van den bondsdag, graaf Hoyos. Tijdens de conferentie zal de houding van den Heimat schutz ten opzichte van het Duitsch-Oosten- rijksche accoord worden bepaald. Aan de bijeenkomst is nog een incident H A A R L E M'S I)AG,fIAD VOOR DEN MIDDENSTAND Rijksstraatweg 25, Haarlem-N Tegenover het oude Raadhuis Minimum tarief met inbegrip van trekken mm met garantie. Spreekuren alle werkdagen van 94 uur. Avondspreekuren Maandags. Dinsdags, Donderdags van 7—9 uur (Adv. Ingez. Medj voorafgegaan. Nadat namelijk vice-kanselier B'aar-Baa*enfels in een interview verklaard had, dat de Heimatschutz het accoord zonder voorbehoud goedkeurde, heeft Starhemberg er thans in een perscommuniqué aan herinnerd, dat alleen hij bevoegd is om uit naam van den Heimatschutz te spreken, en dat de ver klaringen van Baar-Barenfels slechts hem persoonlijk binden. Men hoopt, dat het inci dent op de conferentie zal worden geregeld. Gisteren is nog geen beslissing genomen in zake het Duitsch-Oostenrijksche accoord. DuitscMand. Wordt Von Papen gezant te Londen? De Duitsche gezant te Weenen, Von Papen, is naar Berlijn vertrokken ter bespreking van bijzonderheden, welke samenhangen met de kort geleden gesloten overeenkomst tusschen Duitschland en Oostenrijk. Te Berlijn zoowel als te Weenen loopen hardnekkige geruchten, dat Von Papen Duitsch ambassadeur te Londen zal worden, als opvolger van Von Haesch. Degrelle beschuldigd van diefstal van geheime documenten. Tijdens de jongste interpellatie in het par lement door de Rexistische partij over de po- litiek-financieele schandalen is gezinspeeld op zekere vertrouwelijke documenten, die in de Rexistische bladen zijn gepubliceerd. De minister van justitie heeft thans verklaard, dat deze documenten of afschriften ervan, op het ministerie zijn ontvreemd en hij heeft den procureur-generaal opgedragen, een onder zoek in te stellen. Degrelle, de leider der Rexisten, die Woensdag aan een verhoor is onderworpen, ontkende, dat deze documenten waren gestolen. Hij beriep zich op zijn be roepsgeheim als journalist en weigerde mede te deelen, hoe deze documenten in zijn bezit waren gekomen. (Reuter). Fransche sleepboot met Neder- landsche bemanning vergaan. Alle opvarenden door een Engelsche stoomboot gered. De Fransche sleepboot „Taureau". toebehoorende aan de Mij. „Ossude" te Toulon, is, op weg van Amsterdam naar Leixoes in Portugal nabij Dart- month, niet ver van Plymouth, op de rotsen geloopen en vergaan. De uit zeven koppen bestaande Nederland- sche bemanning is door een stoom schip uit Brixham opgepikt en in deze plaats aan wal gezet. De sleepboot was bij Verschure en Co. te Amsterdam in reparatie geweest en had op 4 Juli des morgens te IJmuiden zee gekozen. Daarna heeft men nog Rotterdam aangedaan. Volgens een nader telegram verklaarde de kapitein, de heer Leydekker, die aan het roer stond, dat de „taureau" in den nacht op Woensdag omstreeks kwart voor een op een blinde klip liep en spoedig zonk. De beman ning ging in de reddingboot. „Ik sloeg over boord, maar kon mij vast grijpen aan de boeg. Toen kwam onze redding boot, die mij oppikte. Met een sterke seinlamp zonden wij S.O.S.-teekens uit, maar kregen geen antwoord. Na twee uren te hebben rond gedobberd werden wij gered door een stoom boot uit Brixham. De stoker (Cornelisse uit Rotterdam) kreeg ernstige brandwonden en moest in het ziekenhuis van Brixham worden opgenomen". Zij, die de voornaamste verantwoordelijk heid dragen voor de beproevingen, de teleur stellingen en de smarten, die over het Ita liaansche volk kwamen, dat zijn die, thans vergeten, zoogenaamde litei'atoren en wau welende politici, die vlak na een oorlog welke den Italianen zeshonderdduizerxd dooden kostte van Versailles tot op de pleinen van Rome begonnen te schreeuwen: „Italië is verraden! Wij hebben den oorlog gewonnen, maar den vrede verloren-" Verstoken van iedere scheppende verbeel ding. zooals de chauvinisten van alle landen, bleven zij zich met niets anders bezig houden dan de ernstige dwalingen, die de geallieer den ten opzichte van Italië hadden begaan: de Fransche bezetting van Fiume (wat zou men er ixx Fi-ankrijk van gezegd hebben, als er een betwist gebied was geweest aan de Noordzee en Italië zich gehaast had er troepen naar toe te zenden?); het aanbod van Smyr na tegenover Griekenland in strijd met de tegenover Italië genomen verplichtingexi (en het doet er weinig toe, dat dit tenslotte een voordeel voor Italië en een bron vaxx leed voor het arme Grieksche volk blijkt te zijn); geen koloniale mandaten voor Italië, dat dienten gevolge al sedei't jaren, vooral in Erythrea, een zeer duidelijke actie voertMen kan de lijst, zoo mexx wil, nog langer maken. Maar dit essentieele feit stond vast: on danks de incidexxten, ondanks de geallieer den, had Italië alleen, zonder de groote mo gendheden, zijn belaxigrijkste oogmerk be reikt: de vernietiging van het keizerrijk Oostexirijk, zijn vijand sedert honderd jaar. En dat. terwijl Frankrijk naast zich een nog meer vereenigd Duitschland dan voor den oorlog zag ontstaan; Engeland zijn over wicht ter zee en de vroegere voordeelen van zijn isolatie definitief verloor: de Vereenigde Staten zich in den Pacific steeds meer door het Japansche imperialisme bedreigd zagen. Alleen Italië had dus den oorlog gewonnen, het weeklagen van zijn nationalisten ten spijt. Dat het vraagstuk van de Habsburgsche monarchie de Europeesche regeeringen van tijd tot tijd bezig houdt behoeft niemand te verwonderen, In Frankrijk is de Derde Re publiek al bijna driekwart eeuw oud en er zijn nog steeds Royalisten. Men moet er zich dus niet over verbazen, wanneer er nog over de Habsburgers gesprokexx wordt, die gedu rende bijna zeven eeuwen in Duitschland ge regeerd hebben en uit Weenen pas sedert achttien jaar vertrokken zijn. Vooral daar men zelfs den naam Republiek vervangen heeft en Oostenrijk sinds 1934 slechts een „federale staat" is precies zooals Hongarije een „koninkrijk" is zonder koning. Men kan desnoods ook begrijpen, dat een aanzienlijk deel van de openbare meening in Frankrijk van oordeel blijft, dat een res tauratie van het keizerschap te Weenen een hinderpaal vormt voor den Anschluss en voor een nog verontrustender zaak, de „Drang nach Ostexi", de Germaaxische opmarsch naar het Oostexx. Men begrijpt dit, wanneer men weet. hoe vasthoudend een bepaald deel der Fransche bevolking is in zijn opvatting ten aanzien van de buitenlandsche politiek. Ge loofde men in den loop van de achttiende eeuw niet in de voordeelen van een verbond met Weenen; heeft Napoleon III niet tot het laatste oogenblik gehoopt, dat het Oosten- rijksche keizerrijk zich aan zijn zijde zou scharen in zijn strijd tegen Pruisen? De Oostenrijksch-Hongaarsche diplomatie maakte tot aan den vooravond van den wereld oorlog handig gebruik van die verouderde illusies; geheel Europa wist, dat Weenen en Boedapest in de Triple Alliantie geworden waren tot de wegbereiders voor de Germaan- sche opmarsch naar het Oosten; maar in Parijs wilde men het niet erkennen. En tot op den huidigen dag vindt men het maar al te onaangenaam te moeten con- stateeren, dat het sinds 1934 te Weenen ge vormde bewind nauwelijks op een kwart van de sympathie der bevolking kan rekenen het overige driekwart is socialist gebleven of nazi geworden. Wie zijn in Oostenrijk aan hangers van de „Oostenrijksche gedachte", die door kanselier Schusschnigg verdedigd wordt? Wie, buiten Oostenrijk, hierin geloofi of voorgeeft te gelooven, bewijst alleen, dat hij slechts in den geest der Italiaansche en Fransche politiek kan denken. De Oosten rijksche gedachte is één met de imperiale ge dachte, waarin Oostenrijk het centrum was van twaalf verschillende onderworpen vol keren, Tsjechen en Italianen, Joego-Slaven en RoemenenOostenrijkei's, werkelijke Oostenrijkers zijn er nimmer geweest, behalve dan de diplomaten, de ambtenaren en de of ficieren, voor wie de vaderlandslievendheid begon en eindigde met den Keizer. Wat was de eenige gedachte van het nationale volks lied? „Gott erhalte unsern Kaiser" (God bescherme onzen Keizer); geen enkel woord over een land, dat niet bestond. Zelfs nu en thans wellicht meer nog dan vroeger krijgt men van een bui'ger uit Graz of Kla- genfurt, als men naar zijn nationaliteit vraagt te hooren: „Ik ben Stiermarker", of „Ik ben Karinthiër" of „Ik ben Duitscher"; die drie antwoorden zijn allen juist Nooit zult ge ten antwoord krijgen: „Ik benn Oostenrijker". Niet, omdat de gevraagde dat weigert, maar omdat de idee niet bij hem opkomt. Ook de oude aristocratie heeft, voorzoover zij nog meegeteld kan worden, niet weinig van haar vroegere loyaliteit verloren. Oostenrijksche kennissen hebben mij verteld, dat de jeug dige prins Starhemberg eens onder vrienden opmerkte: „Tenslotte was mijn familie reeds in de tiende eeuw meester van Stiermarken, terwijl men pas in de dertiende eeuw over de Habsburgei's hoort spreken". Grootspraak j waarschijnlijk, maar iets, dat mij herinnert aan het antwoord, dat Franz Joseph gaf aan een Zwitserschen aristocraat, die den keizer wilde laten voelen, dat de Habsburgers als schildknapen bij zijn voorouders gediend had den: „Zeker, maar mijn familie heeft een beters carrière gemaakt". Het imperiale Oosienrijk ging in 1918 ten onder. Toen de laatste Oostenrijksche legers verslagen door de Italianen, in hun land te rugkeerden, vonden zij daar niet meer de twee j tot één vei-eenigde landen, maar vijf of zes aparte deelen. De ..fout, begaan door de ver deeling van Oosteni'ijk-Hongarije" dit ter karakteriseering van de teleurstelling der oude x-eactionaire diplomatie herinnert aan het paard van Roland, dat alle goede kwali teiten bezat, dochdood was. Ondanks alle fouten en zwakheden vertegenwoordigen de nationale staten, die het oude Habsburgsche mengelmoes zijn opgevolgd, tenminste iets levends; met tijd en vrijheid kunnen zij het ideaal bereiken, dat Mazzini zich een eeuw geleden voor die volkex-en droomde en tot gezonde en stevige elementen worden van de Eui'opeesche reconstructie, die de oude feo dale dynastie met zooveel wantrouwen vei*- vult. Het feit, dat men geloofde ernstige aanwij zingen te hebben, dat de restauratie van het Huis Habsbui'g op directen of indirecten steun van Rome kon rekenen zij het voor een oogenblik zal eenmaal wox'den aange haald als een der typische bewijzen voor de geestelijke -verwarring van het na-oox'logsche Europa. Want een dergelijke houding zou maar één beteekenis kunnen hebben: de ver loochening van een honderdjarige politiek der vrije Italianen, m.a.w. de vernietiging van het eenige reusachtige resultaat, dat Italië heeft verkregen door het offer van zeshonderddui zend zijner zonen op de slagvelden van Carso en de Alpen. De activiteit van Italië is in het na-oorlog- I sche Europa heel wat scherper afgebakend dan vroeger. Zij. die er zich toe bepalen de argumenten ten gunste der autoritaire x*egee- ringen op te sporen, kennen de verdienste hiervan in hun naïveteit aan de dictatuur toe. De oorzaak ligt heel wat dieper. Italië is op het oogenblik tweemaal zooveel waard als voor den oorlog, heel eenvoudig omdat het hem bedreigende Oostenrijk-Hongarije ver dwenen is. En het Italië van heden zou po litiek en economisch niet tweemaal maar tienmaal sterker zijn wanneer het de poli tiek van vruchtbare samenwex-king met de i staten, die na Oostenrijk-Hongarije kwamen, had voortgezet de politiek, die ik, geheel in de gedachte van Cavour en Mazzini, had in gewijd. De diplomatieke leiders van de Katholieke kerk schijnen in de religie weinig meer in- spixatie te vinden dan hun wereldlijke bond - genooten, als zij, te goeder trouw, de actie begunstigen van de Kroatische geestelijkheid j tegen den staat Joego-Slavië en van een deel der Tsjecho-Slowaaksche geestelijkheid tegen Praag. Het is zeker niet vreemd, dat het Va- ticaan de verdwijning beti'eurd heeft van den j eenigen grooten staat, waar de uiterlijke vor- men van den Katholieken godsdienst alles scheen te overtreffen, waar, op den dag van I den Heiligen Sacrementsdag, de Keizer-Ko- ning gedurende uren, blootshoofds, het Heili- i ge Saci'ament volgde in de processie, die door de straten van Weenen trok. Maar zij, die het Habsburgsche Weenen goed kenden, wisten alles af van de vernederingen, waar- aan bisschoppen, apostolische gedelegeerden, en missionarissen dikwijls ondei'worpen wa- ren, wanneer men hen in de geheime omge ving der ministerieele kabinetten en ambas sades bruutweg tot ..instrumentum regni" ver laagde en hen verhinderde de religie volgens hun eerlijke overtuiging te dienen. Een groot Paus, Benedictus XV. voelde dat zeer goed, toen hij er zich in zijn beroemde vredesnota van 1917 voor hoedde een geste uitsluitend teil gunste van den ongelukkigen keizer Karei te maken, zooals velen gehoopt hadden. De Katholieke kerk moest in den loop van j de 18de eeuw langen tijd den tol betalen voor de fout, zich in Frankrijk en Italië te laten vereenzelvigen met het vooi'gewende autori taire regime, dat de geschiedenis veroordeeld had: de Oostenrijksche overheersching in Italië, het Royalisme in Frankrijk. De verkla ring. die men gaf voor de vermindering van den moreelen invloed van de kex-k. was al te simpel: „Het werk der secten". Het moedige streven naar herstel, daarna door de verschil lende Pausen ondernomen, was noodig, om aan te toonen, dat zij zelf de ware oorzaak van den achteruitgang was geweest. Bij het beschouwen van den gevaai'lijken v/eg, welke ten opzicht -• van het Oostenrijk sche vraagstuk bewandeld wordt door de re geeringen en instellingen, die niet in staat zijn te begrijpen, dat de ware autoriteit de fundamenteele basis van den staat slechts kan bestaan in een atmosfeer van moreelen vooruitgang is men geneigd aan te nemen, dat het ergste kwaad van het na-oorlogsche Europa geheel en al in dit feit vervat is: in een nieuwe wereld geplaatst, heeft men het noodig geacht het denken en handelen met de oude ideeën, hartstochten en achter docht van verscheidene eeuwen voort te zet ten. (Nadruk verboden.) Doodenlijst inmiddels tot 2400 gestegen. Zware onweders hebben eenige verfrissching gebracht m de door de hitte geteisterde stre ken der Ver. Staten. Het aantal dooden is inmiddels echter geste gen tot 2400, Berichten uit Chicago melden, dat de regen te laat is gekomen om de tarwe oogst nog te redden, maar dat een deel van de maisoogst nog terecht kan komen. Nabij Wilna is een soldaat tijdens een vlucht uit een militair vliegtuig gevallen. De val was zoo hevig, dat zijn lichaam een halven meter in.den grond drong. ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLINC In snelle vaart schiet Thijs in het bootje door de duisternis heen. Thijs kan geen hand voor oogen zien, zoo donker is het overal om hem heen. Wel is hij bang, dat hij plotseling tegen de rotsen zal worden geslagen, maar gelukkig gaat alles voorloopig goed. Eindelijk dringt er een beetje licht tot hem door. Hij schijnt werkelijk het einde van de nauwe gang te naderen. Zal hij zonder ongelukken de uit gang van de grot bereiken? Steeds lichter wordt het nu en Thijs kan na eenigen tijd al het gat zien, dat hem weer naar buiten zal voeren. Daar is hij er al vlak bij Onweer brengt verfrissching in de Ver. Staten. SOLDAAT UIT EEN VLIEGTUIG GEVALLEN.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1936 | | pagina 6