Met de Veendam naar het Noorden.
DINSDAG 18 AUGUSTUS
1936
HAARDE M'S DAGBLAD
3
Wijziging steunregeling
uitgesteld.
Voor den tijd van 14 dagen.
Wethouders van groote gemeenten
zullen nog met Minister Siingenberg
overleg plegen.
De minister-president dr. H. Colijn, heeft
bij afwezigheid van den minister van Sociale
Zaken, Maandagochtend met een aantal wet
houders van groote gemeenten een bespreking
gevoerd over: „Een samenstel van maatrege
len inzake steunverleening en werkverschaf
fing", bij rondschrijven van 31 Juli j.l. dooi
den minister van Sociale Zaken ter kennis
van alle gemeentebesturen gebracht.
Naar men weet, betreft deze circulaire de
afschaffing van den huurbijslag en het ver
lagen van het standaardloon waarnaar de
steun wordt berekend.
De bespreking met den minister-president,
welke om half twaalf begon en tot half twee
duurde, werd bijgewoond door de wethouders
van Sociale Zaken van de gemeenten Amster
dam, Rotterdam. Utrecht, Groningen, Eind
hoven en Haarlem. De wethouder van Sociale
Zaken van 's-Gravenhage. de heer Buurman,
was verhinderd aanwezig te zijn, doch namens
hem woonde de wethouder van Openbare Wer
ken en gemeentebedrijven, ir. Feber, de be
spreking bij.
Omtrent het resultaat van deze
conferentie werd ons medegedeeld,
dat de minister-president de inwer
king treding van bovengenoemde wij
zigingen in de steunregeling 14 dagen
heeft opgeschort ten einde de kwestie
nog eens met den minister van sociale
zaken te bespreken.
De wijziging in de steunregeling welke aan
vankelijk zou ingaan in de week van 30
Augustus—5 September 1936 is dus uitgesteld
tot de week van 13—19 September a.s. ten
einde bedoelden wethouders de gelegenheid te
schenken hunne bezwaren tegen de nieuwe
regeling bij den minister van Sociale Zaken,
na diens terugkeer van verlof, persoonlijk
voor te dragen. Volgens de Tel. zal deze con
ferentie op 28 Augustus a.s. te Zwolle plaats
hébben.
Naar dit blad ook meent te weten, zal de
termijn van uitstel, welke hierboven is ge
noemd, waarschijnlijk wel op een maand
worden gebracht.
Uitdrukkelijk werd er echter van regee-
ringzijde op gewezen, dat het noodzakelijk
lijk was met de voorbereiding van de invoe
ring der nieuwe regeling door te gaan.
(Dit bericht is reeds in een zeer groot deel
van onze vorige oplage opgenomen.)
Concentratie van het
bijzonder onderwijs.
Staatscommissie heeft haar standpunt nog
niet bepaald.
De minister van Onderwijs heeft geant
woord op vragen van den heer Droogleever
Fortuyn betreffende den stand van de werk
zaamheden der staatscommissie, benoemd
bij Kon. besluit van 11 Februari 1936: de
werkzaamheden der staatscommissie zijn
nog niet zoo ver gevorderd, dat zij nog haar
standpunt omtrent de materie, behandeld in
paragraaf 12 van het destijds aan de orde
geweest zijnde wetsontwerp tot verlaging
van de openbare uitgaven (concentratie bij
het bijzonder onderwijs) en in de wet van
4 Augustus 1933 reeds heeft kunnen bepa
len.
In verband hiermede kan de vraag, welke
houding de regeering zal moeten aannemen,
nog niet worden beantwoord.
FAMILIE DOOR BEDIENDE
VERGIFTIGD.
De familie van den heer Jesinows Ky, den
eigenaar van het City-magazijn te Padang,
is het slachtoffer geworden van een wraak
neming vgn den kebon tegen de kokkie. De
kebon vermengde de koffie met arsenicum
welke daarna door de huisgenooten werd ge
bruikt. De familie is ter behandeling in het
hospitaal opgenomen. De kebon is in preven
tieve hechtenis gesteld.
.Tuinbouw krijgt 1 millioen
steun.
De minister van Landbouw en Visscherij
heeft bepaald, dat uit het Landbouwcrisisfonds
steun zal worden verleend aan hen, die als te
ler van tuinbouwgewassen zijn aangesloten
bij de Nederlandsche Groenten- en Fruitcen-
trale, tot een bepaald bedrag van ten hoogste
f 1 millioen.
Deze steun wordt verleend over de hoeveel
heden van de hierna vermelde geteelde pro
ducten, welke in het achter elk product ver
melde tijdvak van 1936 door genoemde telers
van een erkende veiling of veilinghouder zijn
verhandeld tot de daarbij vermelde bedragen
per eenheid:
Blauwe druiven (koud) 1 Jan.5 April f 9.40
per 100 K.G.
Kaskomkommers 30 Maart17 Mei f 1.50
per 100 st.
Kaskomkommers a 18 Mei—28 Juni f 2.— per
100 st.
Kaskomkommers b 18 Mei—28 Juni f 1.50 per
100 st.
Kaskomkommers c 18 Mei—28 Juni f 1.per
100 st.
Platglaskomk. 30 Maart—17 Mei fl.20 per
100 st.
Platglaskomk. a 18 Mei—28 Juni fl.60 per
100 st.
Platalaskomk. b 18 Mei—28 Juni fl.20 per
100 st.
Platglaskomk. c 18 Mei—28 Juni f0.80 per
100 st.
Prei 1 Jan.31 Mei f 0.25 per 100 K.G.
Radijs 23 Maart—26 April f 0.15 per 100 bos.
Sla 13 April—17 Mei f 0.40 per 100 krop.
Spinazie 30 Maart—24 Mei f 0.30 per 100 K.G.
De minister van Landbouw en Visscherij
heeft bepaald, dat voor 1936 aan importeurs
van of handelaren in tarwebloem b, die aan
gesloten zijn bij de vereeniging „Distributie
kantoor voor tarwebloem b", of bij de ver
eeniging „Consentenbureau voor den meelhan-
del" ter tegemoetkoming in het door hen gele
den nadeel ten gevolge van de maatregelen,
genomen ter zake van den import van en den
handel in tarwebloem b, boven het bedrag, dat
reeds is uitgekeerd, uit het Landbouwcrisis
fonds steun zal worden verleend tot een be
drag van ten hoogste f 475.000.
Steekpartij te Eindhoven.
Smokkelaars trokken het mes.
Eén van hen levensgevaarlijk gewond.
In den nacht van Zondag op Maandag heeft
op het Stratumsch Eind te Eindhoven een
ernstige steekpartij plaats gehad, waarbij de
52-jarge arbeider P. Snellen door den arbei
der W. van Berkel ernstig met een mes aan ge
laat en borst gewond werd.
In het café Dillen is Snellen, die in gezel
schap was van zijn vrouw, met Van Berkel
aan het twisten geraakt over een smokkel-
affaire, waarbij Van Berkel met een geopend
mes op Snuellen toesprong. De café-houder
wist de rust echter te herstellen en heeft toen
de beide opponenten op straat gezet. Daar is
de strijd evenwel opnieuw ontbrand met het
gevolg, dat Snellen aan gelaat en handen werd
gewond en zijn rechterlong levensgevaarlijk
werd getroffen. Hij is naar het binnengasthuis
te Eindhoven overgebracht. Men vreest voor
zijn leven.
De dader heeft Maandagmiddag aan de po
litie na een streng verhoor-, bekend.
Een hulpkommies smokkelde.
Terstond uit zijn functie ontslagen.
Naar eerst thans bekend is geworden, is
de vorige week nabij Rilland iemand op
smokkelen van sigarettenpapier betrapt,
dien men uit hoofde van zijn ambt wel het
laatst van dit strafbaar feit zou verdenken.
De man was namelijk als tijdelijk hulpcom
mies verbonden aan het kantoor invoerrech
ten en accijnzen te Woensdrecht. Er bestond
reeds eenigen tijd verdenking tegen dezen
man en toen hij verleden week met vacantie
zou vertrekken, werd hij even buiten zijn
woonplaats door douanebeambten aangehou
den en werd op hem een hoeveelheid siga
rettenpapier gevonden. Daar de verklaringen
van den aangehoudene omtrent de herkomst
en de bestemming van dit sigarettenpapier
de collega's niet bevredigde, werd de zaak
nader onderzocht. In zijn woonplaats heeft
men eenige dagen in den waan verkeerd,
da*t de commies op vacantie was. Thans is
echter bekend geworden, dat de tijdelijke
ambtenaar niet zal terugkeeren, daar hij uit
zijn ambt is ontslagen en hem het betreden
van het grensgebied verboden is.
Men onderzoekt thans welken omvang de
onregelmatigheden van den ambtenaar heb
ben gehad.
Geen rumoerige Hartjesdag.
Hoofdstedelijke politie behoefde slechts enkele
malen in te grijpen.
De Hartjesdag te Amsterdam zou Hartjes
dag niet zijn. als er geen vuurwerk werd af
gestoken en als er geen straatbrandjes wer
den gestookt. Het heeft dan ook vooral in
de stad geknald van de zevenklappers, bom
men en hoe het verdere kleine vuurwerk hee-
ten mag. Veel Bengaalsohe lucifers in groen
en rood werden hoofdzakelijk in de volks
buurten uit de ramen ontstoken. Het heeft
echter aan groote uitspattingen, waaraan
de politie gedwongen werd met wapengeweld
een einde te maken ontbroken.
Wanneer er Maandagavond van tumult
sprake is geweest, heeft dat plaats gehad in
de omgeving van de Kinkerstraat en aan
den overkant van het IJ.
In de omgeving van de Kinkerstraat heeft
de politie eenige charges gemaakt om de op
geschoten jongens uit elkaar te jagen. Toen
echter bij een van deze charges in de Ten
Katestraat met een paar steenen naar de
politie werd geworpen, knalden gelijktijdig
een paar revolverschoten der politie. De ra
men moesten gesloten worden. Daarmede
was aan dit incident door dadelijk krachtig
ingrijpen een einde gemaakt. Aan de over
zijde van het IJ is tumult geweest op het
Mosveld en op den Hagedoornweg. Op beide
plaatsen heeft de politie eenige malen krach
tig moeten optreden om erger te voorkomen
Om schrik aan te jagen werden eenige pa
tronen met los kruit afgeschoten. In de Jor-
daan en voornamelijk in de Willemstraat
was met dezen heerlijken zomeravond veel
publiek op straat.
Ook uit andere deelen der stad was men
blijkbaar naar deze straat getogen om Hart
jesdag te vieren. Met kalmte en overleg
heeft de politie echter de menigte verspreid
zonder van haar wapens gebruik te maken.
De brandweer heeft het evenals altijd druk
gehad. Aan hulp werd ongeveer 25 maal in
geroepen voor het verwerken van straat-
branden. Ook was haar hulp noodiig in de
Lange Houtstraat 26 waar een open opslag
plaats is van oude auto- en fietsbanden.
Door weggeworpen vuurwerk was daar brand
ontstaan. Met een straal op de motorspuit
en een op de Vec-htkraan werd het vuur ge
doofd. Tegen .middernacht was overal wel
aan het feest een einde gekomen.
DREIGEND CONFLICT BIT N. TER
KUILE EN ZOON TE ENSCHEDE.
De actie bij de N.V. N. ter Kuile en Zoon te
Enschedé tot verlenging van de overeenkom
sten in loonen en arbeidsvoorwaarden van de
carreer-wevers is in een zoodanig stadium
gekomen, dat de drie arbeidersorganisaties het
noodzakelijk hebben geacht, een ultimatum
te stellen. Het ultimatum loopt 31 Augustus
a.s. af.
Twee kinderen verbrand.
Tuinhuisje en z.g. kampcertent vatten vlam.
Maandag zijn twee kinderen, resp.
drie maanden en twee jaar oud, door
het vuur om het leven gekomen.
Maandagmiddag om vijf uur waren in het
tuinencomplex „Ons Buiten" te Amsterdam,
waar ook de familie H. een huisje bezit, de
ouders even weggegaan, toen door hitteuit-
straling van een petroleumvergasser de om
geving in brand geraakte.
Het krukdroge huisje was weldra één en al
vlam. De wieg van een meisje van drie maan
den, M. J. H., vatte ook vlam, met het gevolg
dat de arme kleine een verschrikkelijken dood
vond.
Uit de omgeving schoten spoedig menschen
toe, die met zand en aarde het vuur bestreden.
Een van hen, de 31-jarige A. Brinkman, die
een poging deed om het kind te redden, liep
daarbij lichte brandwonden op, welke door de
inmiddels verschenen brandweer werden ver
bonden. De brandweer doofde de laatste smeu
lende resten.
Diet lucifers gespeeld.
Door eenige kinderen van de Lievenkamp
te Oss was een z.g. kampeertent opgeslagen,
waarin de kinderen speelden. Een der kleinen
was daarbij zoo onvoorzichtig met lucifers te
gaan spelen met het gevolg, dat de tent in
brand vloog. De kinderen wisten allen nog
naar buiten te komen, doch het 2-jarig zoon
tje van den heer Van der Heyden, wonende
aan de Lievenkamp. kreeg daarbij zeer
ernstige brandwonden De moeder, die de
brandende kleeren van haar kind bluschte, en
een zes-jarig broertje kregen minder ernstige
brandwonden aan armen en handen.
Het tweejarig kind is onmiddellijk naar het
St. Anna-ziekenhuis te Oss overgebracht, waar
het echter eenige uren later aan de bekomen
verwondingen is bezweken.
PRIJSVRAAG VOOR HERINNERINGS
SPELDJE.
Ter uitreiking bij de opening
der Moerdijkbrug.
Naar wij vernemen hebben de samenwer
kende commissies voor het organiseeren van
feestelijkheden te Breda en te Dordrecht, bij
gelegenheid van de a.s. opening der Moerdijk-
brug, een prijsvraag uitgeschreven voor het
ontwerpen van een z.g. herinneringsspeldje
hetwelk bij die gelegenheid zal worden ver
krijgbaar gesteld. De vervaardiger van het
ontwerp, dat door een daartoe aan te wijzen
jury ter uitvoering zal worden gekozen, wordt
beloond met een prijs van f 25.
Sombere schoonheid en woeste kracht.
In de grijze nevelen van den morgen
rijzen de rotswanden steil uit het
gladde water van den fjord op. Wazig
zijn de tegen de bergen aangeplakte
huizen van Odda van onze „Veendam"
af zichtbaar. Wij wrijven onze oogen
uit, in den waan, dat wij nog droomen
en beland zijn in 'n mysterieus schim
menrijk. Maar het is werkelijkheid!
De natuur laat in dit Noorsche f jordengebied
niet haar lachende, lieflijke zijde zien, maar
zij is geweldig, indrukwekkend, welhaast som
ber. De hooge bergen, grauw en massaal, met
hier en daar op de toppen sneeuw of ijs, schij
nen in zwijgende dreiging de wacht te houden
over het nietige menschenleven aan hun 'voet.
Langzaam dunnen de nevelen, op de sneeuw
toppen glinstert de zon, maar de somberheid
blijft en schijnt eeuwigdurend.
Het gebergte is hier rijk aan watervallen,
die als zilveren reepjes zich tegen het grauwe
gesteente afteekenen of die bruisend, met
onweerstaanbare kracht van rotsblok op rots
blok naar beneden daveren.
De grootste waterval in dit gebied is wel de
Laatefoss. Langs een smallen weg, die zich om
de rotsen windt in tallooze slingeringen, is de
cataract te bereiken. Ver in het rond verstui
ven de opspattende waterdroppen, zoodat het
schijnt, of hier een fijne motregen valt. Langs
den tegenoverliggenden bergwand stort een
andere groote waterval, de Espelandsfoss, om
laag. Het water woelt en kookt, lager en lager,
tot het langzamerhand verstikt, als was het
vermoeid van de dolle reis. In de doodstille
fjord komt het geheel tot rust.
Ontzaglijker en grootscher nog dan de wa
tervallen is de, eveneens nabij Odda gelegen
Buarbrae (brae beteekent gletscher). De tocht
er heen reeds is onvergetelijk schoon. Aan het
eind van het smalle dal, dat aan weerszijden
ingesloten wordt door woeste bergruggen, is
het blauwige ijsveld zichtbaar. Het smelt
water stroomt in snelle vaart, overal water
valletjes vormend, wild bruisend naar beneden.
De Espelandsfoss, een indrukwekkende
waterval nabij Odda.
Waar de gebaande autoweg ten einde is,
begint eerst de avontuurlijke beklimming. Van
steen op steen klauteren wij naar boven, tot
we aan den rand van den gletscher staan. Wij
leggen onze hand op het blauw-doorschij-
nende ijs. Zoover het oog reikt, ziet men ijs
velden, woeste rotsen, een wervelende stroom
en heel in de diepte de groene plekken dei-
weilanden.
„De weg terug" levert nog al eenige moei
lijkheden op. Eén oogenblik vreezen wij zelfs
dat de „Veendam" zonder ons zal vertrekken.
Een goede raadgever heeft mij en twee avon
tuurlijke reisgenooten geadviseerd „onder-
langs", dat wil zeggen vlak langs den bruisen
den bergstroom terug te gaan. Het blijkt daar
echter zóó onbegaanbaar te zijn, dat wij op
een gegeven oogenblik wat men noemt „muur
vast" zitten. Het onaangename is, dat wij in
't geheel niet toegerust zijn voor een berg
tocht. Wij springen als steenbokken van de
eene rots op de andere. Wij halen natte voe
ten in de bedding van kleine beekjes, wij
werken ons langs boomstammetjes verder,
maar wij komen tenslotte zonder ongelukken
in het primitieve hotelletje, dat aan den voet
van de Buarbrae gelegen is. Eenmaal daar,
voelen wij ons ware helden, die niet onderdoen
voor de moedige leden van de Mount Everest-
expeditie! „Bescheidenheit sei deine Zier!"
De wandeling terug naar Odda is verrukke
lijk. Hoog boven ons de donkere rotsmassa's,
in de diepte het woelige water, dat hier en
daar den weg dicht nadert. De bergstroom
brengt een ijzige koude mede. Aan den berg
kant van den weg is het aanmerkelijk warmer
dan eenige passen naar het water toe.
Langs het pad groeit een overvloed van
frambozen en bramen, wat men niet verwach
ten zou in dit dorre land.
Bij iedere wending van den weg kijken wij
om. Daar boven druipt de groote gletscher de
bergkam af als een stroom melk, die uit de
gebroken melkkan van een reus vloeit.
Voor ons in de diepte liggen de fjord en
Odda in een nevel gehuld.
De somberheid van het
Noorsche land.
Odda zelf is een nietig plaatsje. Het telt
slechts eenige duizenden inwoners. De huizen
zijn voor 't meerendeel nogal onooglijk. Er
zijn ee,n paar winkeltjes, die speciaal op toeris
ten berekend zijn. Men kan hier kleedjes,
schortjes, mutsjes en dergelijk handwerk van
echt Noorsch boerenweefsel koopen. In het
dorp loopen een stuk of wat Noorsche kleu
ters rond in de kleederdracht van de streek,
die geduldig poseeren voor ieder, die ze foto
grafeeren wil. Men ziet het: „tout comme chez
nous" in Marken en Volendam!
De frissche, roode kleur van deze Noorsche
kleeding is overigens de eenige vroolijke noot
in Odda. De donkere bergen en het nevelach
tige klimaat maken het hier somber, welhaast
beklemmend. De vuile smook van de plaatse
lijke carbidfabriek verhoogt de helderheid der
atmosfeer ook al niet.
Het schijnt, of de menschen onder den in
vloed van de machtige woestheid en de neer
drukkendheid der hen omringende natuur, ook
somber en norsch geworden zijn. Odda is
prachtig, de fjord, de watervallen, de rotsen,
de gletschers, het is alles even indrukwekkend.
Maar toch benijden wij de inwoners van Odda
niet, want wij voelen, dat een langdurig verblijf
in deze beangstigend woeste omgeving ons
wanhopig-neerslachtïg zou maken.
Toch kunnen de „Öddaneezen" wel vrooliik
zijn. Dat blijkt bij het vertrek van de „Veen
dam". Van alle kanten komt de „spes patriae",
de jeugd van Odda. in die roeibootjes, die men
bij ons gemeenlijk „pieremagoggels" noemt, op
het groote toeristenschip af. om ons een vaar
wel toe te wuiven. De muziek van onze scheeps-
band wordt blijkbaar door hen zeer gewaar
deerd. Op de maat zwaaien zij ons toe. Eén dei-
Noren doet over het stille water van de fjord
een Hollandsche groet schallen: „Tot weder-
ziens" klinkt het uit een der bootjes.
Ja, daarmee kunnen wij van ganscher harte
instemmen, want al het schoons van dit land
noodt tot een volgend bezoek. Maar toch be
klagen wij jullie, Odda'sche jongens en meisjes,
die nu in je bootjes terugkeert naar het zich
in de schemering verhullende dorp. Prachtig is
het bij jullie en grootsch en dat is gelukkig
voor je, maar ook is het er beklemmend en
benauwend van overweldigende somberheid
en daar kunnen wij niet tegen, wij bewoners
van het lage landje tusschen Schelde en
Dollart. Wij behoeven de ruimte, het uitzicht
naar alle kanten. Wij minnen de sehoone nie
tigheden van de Hollandsche natuur boven de
machtige schoonheid van het Noorsche land,
waarvan wij echter een mooie diep-verankerde
herinnering mee naar huis nemen.
De laatste étappe.
Want onze tocht loopt nu ten einde.
Voor de laatste maal heeft de „Veen
dam" op deze reis het anker gelicht.
De laatste étappe is begonnen. Als de
boot weer stil ligt, zijn wij in Rotter
dam, in Holland.
Het spreekt vanzelf, dat de laatste dagen
aan boord eenigszins feestelijk moeten ver-
loopen. Het begint reeds den voorlaatsten
middag met een „groote parade". Met de mu
ziek voorop trekken wij in een lange, vroo
lijke stoet het geheele schip rond, door al de
gangen en over al de dekken, waar wij deze
weken in vroolijkheid bijeen zijn geweest. Een
feestelijk afscheidsdiner en een „knalavond"
besluiten dezen laatsten dag aan boord.
Want den volgenden morgen hangt er reeds
een min of meer nerveuse vertrekstemming in
de lucht. Koffers worden gepakt, handen ge
drukt ten afscheid van op reis verworven
vrienden.
Hoek van Holland is het eerste stukje Ne
derland, dat wij weer zien. Op de pier staan
landgenooten ons toe te wuiven. De groene
oevers van den Nieuwen Waterweg, waarboven
de grauwe wolkenlucht zich welft, glijden langs
zwart-witte koeien in de wei, hier en daar een
molentje in 't verschietJa, Holland is
toch mooi!
Daar voor ons ligt Rotterdam. In een nevel
van wolken, smook en roet doemen de hijsch-
kranen, de elevators, de torens, bruggen en
huizen der stad op. Bedrijviig schieten kleine,
driftige motorbootjes en puffende stoom-
scheepjes heen en weer over het grauwe Maas
water. Aan de toekomstige „Prinsendam", die
bij de Rotterdamsche Droogdokmaatschappij
op stapel ligt, brengt dc „Veendam" een groet.
Aan den overkant, in het Park, staat een
groote menigte met hoeden en zakdoeken
zwaaiende menschen. Dan wordt onze boot
een slag gedraaid en. terwijl het Wilhelmus
tegen de loodsen der Holland—Amerika Lijn
weerklinkt, wordt de tros vastgemaakt. Wij
zijn weer thuis!
Weemoedig is het gevoel afscheid te moeten
nemen van de menschen met wie men veer
tien lange, vroolijke dagen heeft doorgebracht
en van onze mooie „Veendam", die ons zoo
trouw en veilig over de golven van Noord- en
Oostzee, van Sont en Kattegat, van fjorden en
Atlantische Oceaan vervoerd heeft.
Maar dankbaar voelen wij ons toch ook, weer
terug te zijn. in onze vertrouwde omgeving, die
wij. na al het schoons van verre landen ge
noten te hebben, met zooveel meer waardee
ring beschouwen.
Bijna zevenhonderd reisgenooten stuiven
van de kade te Rotterdam naar alle deelen van
ons landje uiteen. Sommigen van hen. met wie
men twee weken gezamenlijk genoten heeft,
zal men naar alle waarschijnlijkheid nooit
meer terugzien. Met anderen zijn duurzame
vriendschapsbanden aangeknoopt. Maar een
ieder zal zijn geheele leven de herinnering aan
de verrukkelijke reis met de „Veendam" naar
Scandinavië bijblijven.
Allen koeren thans naar hun werk en hun
dageliiksche plichten, gesterkt en verfrischt
naar lichaam en geest en bereid de moeiten
des levens moedig te trotseeren.
R. PFAFF.
Een halve eeuw geleden
Uit Haarlem's Dagblad van 1886.
13 Augustus:
Ter vervulling van de vacature van
een leeraar in de schei- en natuurkunde
aan de H. B. School alhier, wordt een
oproeping gedaan voor een doctor in de
wis- en natuurkundige wetenschappen,
op een jaarwedde van i 2000.-.
Op voorstel van den heer Huët werd
door den Gemeenteraad besloten den
directeur der Hoogere Burgerschool in
deze functie te benoemen.
Huizen door grondverschuiving
bedreigd.
Veen te Haastrecht gaat werken.
Ten behoeve van den nieuwen provincialen
weg is te Stolwijkersluis. evenwijdig aan den
dijk, een groote hoeveelheid grond gestort,
welke herhaaldelijk is aangestampt en waarop
men juist dezer dagen de klinkers voor het
nieuwe wegdek heeft gelost. De ondergrond
van dezen nieuwen weg is veen. hetzelfde ver
raderlijke veen, dat destijds bij den aanleg van
de spoorlijn naar Schoonhoven den aanne
mers herhaaldelijk parten heeft gespeeld.
Aan de binnenzijde is de nieuwe weg thans
over een grooten lengte verzakt, terwijl de
veengrond onder aan den weg is omhoogge-
drukt, zoo zelfs, dat vijf huizen ter plaatse
vrij ernstige scheuren vertoonden, eenigszins
verschoven zijn en een lichten schuinen stand
hebben aangenomen. Zaterdag j.l, heeft ir.
Royer van den Provinciale Waterstaat, den
toestand ter plaatse opgenomen en onmiddel
lijk zijn de noodige voorzieningen getroffen,
welke bestaan in het graven van een diepen
geul voor de huizen, om verdere grondverschui
vingen op te vangen. Daaraa-n wordt thans
dag en nacht doorgewerkt, zoodat spoedig de
weg wederom op hoogte gebracht zal kunnen
worden.
De verzakking, welke in één etmaal 1.50
Meter heeft bedragen en vermoedelijk niet
eerder tot stilstand zal komen vóórdat de ge
storte zandlaag de kleilaag heeft bereikt, die
op c.a. 9/z Meter onder het niveau van het
normale wegdek ligt, heeft zich gemanifes
teerd over een lengte van c.a. 150 Meter, al
leen aan de Stolwijksche zijde daar aan den
anderen kant de grond geen uitweg kan
vinden, doordat het vaste liohaam van de be
staande dijk daartegen weerstand biedt. De
zandstortingen voor het nieuwe weggedeelte
worden voortgezet totdat de grond tot rust is
gekomen.
Deze tegenvaller zal het gereedkomen van
den weg, die de verbindingsweg is tusschen
Gouda en Utrecht en waarvan de afsluiting
zooveel ongerief veroorzaakt, nog meer ver
tragen.
HEFFING-VRIJE OLIE GEVRAAGD VOOR
VISCHWINKELIERS.
De Nederlandsche Bond van Vischwinke-
liers heeft het volgende verzocht aan den
minister van Landbouw en Visscherij
Teneinde eenige verlichting voor onze be
drijven te verkrijgen en ter bevordering van
de afzetmogelijkheid van visch, hadden wij
gaarne dat uwe Excellentie zou willen toe
stemmen in het verstrekken van vijf en twin
tig K.G. niet aan heffing onderhevige Ara-
chide olie per maand en per winkel of hal-
bedrijf.
Bedoelde tegemoetkoming heeft alleen dan
plaats wanneer vast staat, dat in zulk een
bedrijf visch wordt gebakken en gebakken
verkocht.
De belanghebbenden onderwerpen zich aan
door uw departement te treffen bepalingen
in het belang van een richtige uitvoering.
De Nederlandsche Bond van Visc'hwlnke-
liers is bereid, een objectieve uitvoering t,e
waarborgen voor zoover het zijn leden be
treft.
Kind door vrachtauto
overreden.
Maandagmorgen half twaalf reed een auto
van een houthandelaar te Deventer, be
stuurd door den heer D. J. N. met een vracht
hout in de Zoppeit onder Heeixie met de be
doeling, het hout in een weiland aldaar te
lossen, Bij het inslaan van een zandwegge
tje had de chauffeur nog een klein meisje,
het negenjarig dochtertje van den arbeider
G. Berghorst. gewaarschuwd aan den kant
te gaan, waaraan het kind voldeed. Het kind
is echter achter de auto aangeloopen tot aan
het hek van het weiland. Toen de chauffeur
de auto in den juisten stand wilde brengen
om het hout te lossen, en den wagen daar
toe achteruit reed, hoorde hij plotseling ge
gil. Het meisje, dat waarschijnlijk achter de
auto heeft gehangen, was onder den zwaren
wagen terecht gekomen Zwaar gewond werd
het kind naar de ouderlijke woning vervoerd,
waar het spoedig overleed.
CONGRES VAN „DE JONGE WERKMAN".
Zondag heeft hc* nationaal verband De
Jonge Werkman, in Nederland, op de terreinen
der H. Landstichting gecongresseerd. Op het
voorplein van de in aanbouw zijnde interna
tionale basiliek, hadden zich met hun leiders
meer dan 10.000 J.W.-ers vereenigd voor hun
congres. Om 11 uur werd door mgr. dr. De
Jong, aartsbisschop van Utrecht, met assisten
tie van de vooraanstaande geestelijken uit den
lande, aan het verheven altaar, dat stond on
der de bogen van het atrium der basiliek, een
pontificale hoogmis opgedragen. De duizenden
jongeren met de bisschoppen van Nederland
aan het hoofd en geestelijke en burgerlijke
autoriteiten aan hun zijde, zongen de liturgi
sche gezangen, terwijl het zangkoor St. Caeci-
lia. onder leiding van Simon Terpstra, de
volgzangcn uitvoerde.
Aan weerszijden van de offertafel hadden
zich de honderden vaandrigs van de verschil-
dende afdeelingen der vijf diocesen en van de
kajotters uit België opgesteld. Tijdens de pon
tificale hoogmis sprak rector I. v. d. Berg, de
algemeene geestelijke leider van de J.W.. hij
deed tegelijkertijd voorlezing van een brief
van kardinaal Pacelli namens Paus Pius XI,
waarin deze zijn zegen schonk aan de J. W.-ers
van Nederland, en hun organisatie ten voor
beeld stelde aan andere landen.
Na de plechtige mis werd een défilé gehou
den voor de hooge geestelijkheid en vervolgens
werd een openluchtspel vertoond. t,
