H.D.*
Doodslag te IJmuiden
voor de rechtbank.
VRIJ DAG 21 AUGUSTUS 1936
H A A' RUK M'S D A G B E A D
8
Haarlem's Radio-distributie
bedrijf geopend.
K^oor Wethouder A. G. Boes.
Sfrooibiljettenvlucht en Carillonconcert.
Gistermiddag 3s het bedrijf van de
Haarlemsche Radiodistributie offi
cieel in gebruik gesteld door wethou
der A. G. Boes.
De zalen van het gebouw aan de Nieuwe
Gracht 5, waar het hoofdstation van de Ra
diocentrale gevestigd is, waren geheel gevuld
met autoriteiten en belanghebbenden uit het
radiobedrijf. toen de heer J. van den Berg,
lid van de directie, de ton eenkomst open de.
Onder de talrijke aanwezigen merkten wij
o.a. op den waarnemend burgemeester, wet
houder W. Roodenburg, wethouder A. G.
Boes, den commissaris van politie, den heer
E. H. Tenckinck. den secretaris van de Ka
mer van Koophandel en Fabrieken j'hr. dr.
J. C Mollerus, het hoofd van het telefoon
district Haarlem, den heer T. L. M. W. de
Winter en zijn voorganger, den heer J. Boer
Ir. Philips uit Eindhoven en vele anderen.
De heer J. v. d. Berg bracht dank aan het
gemeentebestuur en den Raad voor de pret
tige medewerking, bij de omvangrijke inrich
tingswerkzaamheden ondervonden. In het
bijzonder roemde hij de samenwerking met
den heer H. Meeusen, chef van de 7de af-
deeling ten Stadhuize en met het Staatsbe
drijf der P.T.T.
Het personeel, dat meerendeels bestaat uit
jonge, enthousiaste mensohen, heeft zijn
uiterste best gedaan. Ook de samenwerking
met de leveranciers heeft niets te wenschen
over gelaten. Last, not least, vermeldde de
heer v. d. Berg den moreelen steun, die de
Haarlemmers geboden hebben, die reeds een
aansluiting aan het nog provisorische ra-
diodisfcributienet genomen hebben.
Hierna was het woord aan den heer T. L.
M. W. de Winter, hoofd van het telefoon
district Haarlem, die zijn gelukwensahen aan
de jonge instelling aanbood. Zooals men
weet is de taak van P.T.T. bij de radiodistri
butie in de eerste plaats controleerend aldus
spr. Maar bovendien heeft het Staatsbedrijf
de mogelijkheid geschapen, directe lijnver
bindingen met de omroepstudio's te verkrij
gen. Over het geheele land is thans een soort
..rr.uzieknc-t" gevormd ten behoeve der Radio
dis! yibutiebedrij'ven.
Speciaal ir. Haarlem Is de samenwerking
met de Radiocentrale zeer nauw en aan
genaam geweest, zoo besloot de heer De
Winter.
Wethouder A G Boes plaatste zich vervol
gens op het spreekgestoelte, teneinde de offi-
cieele opening te verrichten. Spr. ging eerst
de ontwikkelingsgeschiedenis van de Haar
lemsche Radiodistributie ria. Hij verklaarde
daarbij, dat de voorbereiding van deze
schoone en nuttige instelling henn een ge
noegen was geweest. Na het onderzoek, dat
ir. Hofman uit 's-Hertogenbosoh op verzoek
van de gemeenfe had ingesteld, wenschte
de gemeente de zaak niet ter hand te
nemen en is de exploitatie gegund
aan de zeven concessionarissen, die
thans nog steeds samenweiiken. Het
jonge bedriif biedt werk aan ongeveer 40
mensohen. De aanleg van het net bood. be
houdens de piotesten van enkele huiseige
naars. geen bijzondere moeilijkheden. Het
gemeentebestuur is de vergunninghouders
dan ook zeer erkentelijk.
Maar de hoofdpersonen bij deze heuglijke
gebeurtenis zijn 'toch wel de aangeslotenen
aan het distributienet, aldus de wethouder.
Zij kunnen niet gemist worden. Hun aantal
bedraagt thans 2000, maar spr. had ge
gronde hoop, dat dit binnen 2 jaar tot 6000
zou zijn gestegen, terwijl een getal van
ïn.ooo in de toekomst geenszins tot de onmo
gelijkheden behoort.
Met het uiten van den wensoh, dat
de radiodistributie in vele gezinnen
ontwikkeling en ontspanning ernst en
vreugde moge brengen, verklaarde
wethouder Boes het bedrijf officieel
voor geopend.
Nadat het Wilhelmus, op gramofoonplaten
ten gehoore gebracht, door de aanwezigen
staande was toegehoord, sprak nog na
mens het personeel mej. M. v. d. Linden, die
een geschenk aanbood, evenals de heer H.
Eijskoot namens de chefs van de radiocen
trales. g
Inmiddels was boven de stad een vliegtuig
verschenen, dat in grooten getale strooibil
jetten uitwierp, die ijverig door de Haar
lemmers verzameld werden, daar men de
kans had op een gratis aansluiting aan de
Radiostributie en tevens op een fraaie luid
spreker.
Des avonds om 7 uur was een buitenge
wone attractie gearrangeerd. Door de techni
sche hulpmiddelen van de Radiocentrale was
het mogelijk van den Stadhuistoren een
beiaardconcert, verzorgd door binnen- en
buitenlandsche beiaardiers, te geven, hoewel
ons Raadhuis geen carillon bezit!
Toch hebben velen op de Groote Markt het
klokkenspel beluisterd. Al was het goed te
hooren, dat er gramafoonplaten in het spel
waren, het was een aardig denkbeeld van de
Radiocentrale de klokkeklanken thans eens
uit onzen Stadhuistoren te laten komen.
Als bijzonderheid zij nog vermeld dat de
aangeslotenen aan het distributienet de ope
ningsplechtigheid des middags via hun radio
hebben kunnen volgen.
De nieuwe instelling heeft zich door al deze
attracties reeds dadelijk populair gemaakt in
Haarlem.
VACANTIEBEZIGHEDEN.
Zelden zal het Rembrandt Theater een aan
dachtiger publiek binnen zijn muren gehad
hebben dan Donderdagmorgen. De heer Bak
ker had namelijk de deelnemers aan Vacantie-
bezigheden uitgenoodigd voor een filmvoor
stelling. Wat hebben de kleintjes genoten!
De daverende lachsalvo's, die door de zaal
weerklonken tijdens de vertooning van een
geestige, gekleurde teekenfilm, de aandach
tige stilte tijdens de hoofdfilm, zijn de be
wijzen, dat de kinderen het gebodene zeer op
prijs stelden en dat ze intens genoten.
Aan 't slot der voorstelling" bracht de heer
E. Geerts Wzn. namens de kinderen en na
mens de vereeniging dan ook in hartelijke
woorden dank aan den heer Bakker voor
diens zeer op prijs gestelde bereidwilligheid
Zijn mededeeling, dat de firma Droste voor
elk kind een Florareep beschikbaar gesteld
had, werd met gejuich ontvangen en dus op
prijs gesteld. Nadat 'ook een woord van dank
gebracht was aan leidsters en leiders voor
hun moeilijke taak. werd In lange rij afge
marcheerd naar het sportterrein aan de
Kleverlaan, om daar verder met spel en sport
bezig gehouden te worden.
Wethouder A. G. Boes
stelt de Haarlemsche
Radiodistributie offi
cieel in gebruik. Links
de directeur van het
bedrijf, de heer
A. Fibbe.
Feestavond voor den vrede.
Een geslaagde bijeenkomst.
Nauwer contact tusschen de jeugd der landen.
Velen waren Donderdagavond naar „Dreef-
zicht" gekomen, om den feestavond bij te
wonen van de vereeniging voor internationale
vriendschap en wereldvrede. Toen de voor
zitter de heer H. Hos den avond dan ook
opende, was de groote zaal geheel met belang
stellenden gevuld.
Gesproken werd er slechts weinig. De
Bondsvoorzitter, de heer J. Niemann, gaf een
korte uiteenzetting van het doel van de ver
eeniging, welk doel hij formuleerde als het
doen ontstaan van een vriendschappelijke
verhouding tusschen alle menschen, met
waardeering voor elkanders ideeën en idealen
en hiermede een blij venden toestand te schep
pen, waarin vreedzaam overleg van nationale
en internationale problemen mogelijk is.
Als middelen waarmede dit doel bereikt kan
worden, noemde spreker o.a. het bevorderen
van het bezoeken van het buitenland door
Nederlandsche jongelui en omgekeerd, alle an
dere wijzen van gedachtenuitwisselmg.
Later op den avond sprak de Fransche con
sul, de heer J. H. Sauveur. niet als officieel
vertegenwoordiger, doch als sympathiseerend
mensch.
Namens de Engelsche zustervereeniging
sprak de heer Jim Grime enkele hartelijke
woorden.
Het verdere deel van den avond werd op al
lergezelligste wijze doorgebracht. Een aantal
jonge solisten werkten mede aan het uitge
breide programma.
Wanneer wij hen noemen naar de volgorde
van het programma, dan valt in de eerste
plaats te vermelden het optreden van Lien
Comelissens, een jeugdige alt, die het bonds
lied zong. benevens eenige andere liederen.
Het hartelijke applaus, dat haar beloonde gaf
duidelijk weer, hoezeer men dit op prijs stel
de.
The Croaking Nightingales, vier jongelui,
imiteerden op zeer verdienstelijke wijze de
Mills Brothers.
In het bijzonder willen wij hier even aan
dacht schenken aan het optreden van Elly
Wagemaker, een jonge pianiste, die eigen
jazz-composities voordroeg. Een avond als
deze is niet de geschiktste plaats en een ver
slag als dit niet in de eerste plaats bestemd om
een zilver licht te werpen op de kwaliteiten
van haar composities. Wij willen in dit ver
band dan ook de opmerking van een musicus
over het ten gehoore gebrachte herhalen, die
sprak van ..een opmerkelijke oorspronkelijk
heid en een frissche ongereptheid, die weinig
voorkomen en veel aandacht verdienen."
Verder vallen nog te noemen Ans Hester-
mans. die een „strijddans" danste, F. Funke
Kiipper, een buitengewoon aardige snelteeke-
naar, een rumba, die gedanst werd door het
danspaar Douglas Broers, het optreden van
het guitaarorkest „De Rimboe Tam-Tammeio"
een Hongaarsche dans van Szilard Juliska en
het optreden van den buikspreker of Ventrilo
quist Jackie.
Het behoeft geen betoog, dat deze avond een
volledig succes werd voor de organiseerende
vereeniging. doch ook voor de vele medewer
kers. o.a. uit de Hongaarsche, Engelsche en
Oostenrijksche Vereen, en de Indische Club.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllffl
VERTELLING
Een herinnering.
Wij, leden van het coöperatief gezin, ge
naamd de Coo. zaten met ons vijven genoeg
lijk bijeen en babbelden over de gebeurtenis
sen van den dag. 't Was in Juni 1918, in den
tijd van voedselschaarschte en van groote
duurte. De thee, die wij gebruikten, leek meer
op kamillen, dan op de gezegende blaadjes, die
wij nu argeloos in den trekpot doen en waar-
deerend drinken: doch alles went en zoo ook
de smakelooze thee, het kleffe oorlogsbrood,
het gemis aan vleesch en allerlei lekkernij, be
halve dan die eene chocoladereep per per
soon, wekelijks op ons bonboekje verkrijgbaar.
Enfin, wij dronken dan met elkander thee, en
de gezelligheid was groot in de huiskamer van
de Coo, waar de respectieve leden, vier jonge,
wei-kende vrouwen en ik, de huisvrouw, bij
een zaten. Het gesprek liep over de geijkte
onderwerpen, dus over den afscliuwelijken,
ellendigen, nooit eindigenden oorlog, over de
voedselschaarschte en de duurte. Ik had dien
dag juist gehoord, hoe bij één mijner kennis
sen in 't vroege voorjaar des avonds tijdens
hare kortstondige afwezigheid een nieuwe,
kostbare Axminster looper van de trap was
verdwenen. Op hare ontstelde vraag of noch
haar man in de huiskamer noch haar dienste
bode in de keuken dan iets gemerkt hadden,
meende het dienstmeisje wel wat gestommel
gehoord te hebben, doch verondersteld, dat
mijnheer zoo hardhandig met de kachel bezig
was, terwijl de heer des huizes had gemeend,
dat het meisje met de roeden bezig was, zoo-
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Terug te krijgen bij:
Handschoenen en ceinturen: Politiebureau
Smedestraat. Actentasch met inhoud; v. d.
Linden, Jan Haringstraat 19. Broche: Avis,
Kinderhuissingel 122. Duif. Hofstra, Ooievaar
straat 21. Duimstok en dop van auto: Polak,
Luzacstraat 8. Etui, mh. foto's: Korenstra,
Lange Wijngaardstraat 19rd. Fototoestel:
Cival, Lange Lakenstraat 5rd. Armband
horloge: Claudius, Obistr. 48. Hond: Poelman,
Korte Hofstraat 2; Willemse, de Clercqstraat
161; en Roosen, Gr. Houtstraat 161 boven.
Mantel: Kol, Kleine Houtweg 13. Moer van
wagen: v. d. Schaar, Kamperstraat 15. Hon
den penning: Balendong. Sophiastraat 27. Rij
wielplaatje: Fioole, Weverstraat 4. Honden-
riem; Everts. Hofdijkstraat 32. Tasch: Rohling,
Zoetestraat 15rd. en Kiosk, Tempeliersstraat.
Tompouce: Politiebureau Smedestraat.
,,Een door drank ondermijnde
geestelijk oneven wichtige!
U neemt geen
stoffer en blik
als U een stofzuiger kunt krij-
gert. Maar sta dan ook niet
te ploeteren aan de wasch-
tobbe als 1. 2. 3. de wasch
veel mooier en voorzich
tiger kan doen Gebruikt Uw
tijd voor andere dingen. Een
pak 1. 2.3. van 18 ct. spaart
Uw goed en Uw krachten.
Eerlijk is eerlijk
1. 2. 3. is 't best
HANDELSONDERNEMING ARSOL - APELDOORN
(Adv. Ingez. Med.)
dat beiden er verder geen aandacht aan had
den geschonken en de dief verdwenen was
met al de roeden en den mooien traplooper,
waarnaar zij jaren verlangd had na tot dus
verre slechts in 't bezit van een cocoslooper te
zijn geweest.
Tapijtstoffen en dergelijke hadden in dien
tijd groote waarde en ieder onzer wist iets te
vertellen van het verdwijnen van matten,
jassen, 'n gewicht van de klok en barometers
uit de gang, zelfs van een tafelkleed uit een
kamer aan de straat,, waar het raam had open
gestaan.
Speelden deze verhalen een rol in ons
nachtelijk avontuur?
Aan 't eind van den avond zochten wij onze
slaapkamers op en weldra heerschte er duis
ternis en stilte in 't huis.
Plotseling te middernacht een luid geblaf
van onzen waakzamen Welsh-terrier, die in
zijn mand, naast mijn slaapkamer op 't por
taal, lag.
Een angstige stem riep uit de kamer te
genover de mijne: „Wat is dat mevrouw?"
„Onraad, Mies". „Mag ik bij u komen? en
daar kwam zij en ook Nell, wier slaapkamer
vlak bij de trap naar beneden lag en die ge
hoord had, hoe Daisy, de hond, achter
iemand de trap afholde.
Daar zaten wij, drie angstige vrouwen, ze
ker meenende, dat één of meer inbrekers ons
huis waren ingesloopen.
„Gooi uw lampetkan uit 't raam op het
terrasje, dan worden de buren wakker."
„Neen, dat vind ik zonde van mijn mooie
waschstel, mijn glas dan maar".
Zacht rinkelend, de stilte van den mooien
zomernacht haast niet verbrekend, vielen de
glasscherven op de steenen. Stilte, doodsche
stilte en nergens aan den overkant der huizen
een enkel lichtje.
Wij moeten Anna en Wim waarschuwen
(Wim was mijn twintigjarige zoon, student in
Delft en met vacantie thuis). Laat Ellie en het
Officier van Justitie eischt 4^ jaar.
Verdediger pleit voor straf,
„evenredig aan de gevolgen
van de daad."
Donderdagmiddag berechtte de
Rechtbank te Haarlem den dader van
den aanslag in IJmuiden, welke in
Juni heeft plaats gehad. Men zal zich
herinneren dat een bewoner van
IJmuiden, machinist van beroep, op
den 17den Juni met een revolver
heeft geschoten op de vrouw van zijn
zwager, waarna hij ook nog getracht
had het wapen af te schieten tegen een
buurman.
De Officier van Justitie eischte iVz
jaar.
Er waren in deze zaak zes getuigen en drie
deskundigen gedagvaard. Allereerst werd ge
hoord de medicus, die de wond had behan
deld. Toen deze getuige de wond onder oogen
had gekregen, was deze, dit bleek uit het ver
hoor, reeds uitgewasschen en verzorgd.
De president: „Dus U kon geen spoor van
kruitslijm meer ontdekken".
Neen, niets.
Deze getuige, dr. Rutten uit IJmuiden, had
opzij aan het hoofd van het slachtoffer, dat
op wonderbaarlijke wijze aan den dood was
ontkomen, een wond aangetroffen van onge
veer zes centimeter lengte.
De verdediger, Mr. B. W. Stomps: „Was die
wond volkomen horizontaal?" Hierop las dr.
Rutten de aanteekening voor, die hij nog dien-
zelfden dag had gemaakt. Het bleek, dat de
wond horizontaal was geweest.
Hierop werden achtereenvolgens de getuigen
en de andere twee deskundigen gehoord.
De vrouw, op wie het schot was gelost, deel
de de toedracht van de zaak grootendeels
mede.
Verdachte was getrouwd geweest met de
zuster van haar (getuige) man. Deze vrouw
had eenigen tijd geleden zichzelf van het
leven beroofd waarbij zij twee dochters uit
een vroeger huwelijk achter had gelaten.
Toen hun moeder overleden was, hadden de
beide meisjes de woning van verdachte ver
laten. Op den bewusten dag was getuige ge
waarschuwd, dat verdachte voor zijn huis
stond te praten met een der beide meisjes,
een nichtje dus van getuige. Zij was daarop
omgeloopen en had het meisje aangemaand
door te loopen en zich niet met verdachte in
te laten. Doch verdachte had het meisje ge
zegd dat hij brieven bezat van haar moeder,
welke hij haar wilde geven.
Getuige had daarop aan het meisje gezegd,
dat zij niet met verdachte naar boven moest
gaan.
President: „Was daar reden voor".
Getuige: ,,Ja! Er was al eens meer sprake
van geweest, dat hij het meisje lastig had ge
vallen."
Verdachte was toen in woede ontstoken
naar boven gerend. Daar had hij een revolver
gegrepen en in zijn zak gestoken, had een
pakje brieven genomen en was naar beneden
gesneld. Doch. gelijk later bleek, toen hij be
neden was aangekomen, had hij een opmerking
van getuige opgevangen in den geest van
je neemt niets van hem aan hoor. Hierop
was zijn woede in zulk een razernij overge
slagen dat hij de revolver gegrepen en op de
vrouw geschoten had. Rakelings had de kogel
getuiges hoofd gemist en slechts een lichte
schaafwond veroorzaakt. Hierop was verdach
te naar boven gesneld, eenige oogenblikken
later, was hij weer beneden gekomen. Echter
was de vrouw toen naar haar huis gevlucht
over het erf van verdachte en het daar aan
grenzende erf van haar eigen huis. De man
was haar toen achterna gesneld en had ge
tracht de keuken binnen te dringen. Dit was
hem echter mislukt door het kordaat optre
den van een buurman, die zich bij i de ver
volgde bevond. Toen verdachte dezen man op
zijn weg vond, en deze geen gevolg gaf aan zijn
eisch, de keukendeur te openen, had hij ook
op hem geschoten. Het schot had echter ge
ketst. Voor de tweede maal binnen dit korte
tijdsbestek was op wonderbaarlijke wijze
iemand aan den dood ontsnapt.
De achtergrond.
Doch wat was de achtergrond van dit alles.
Dat bleek uit het langdurige en grondige ver
hoor van getuigen. Het bleek reeds uit de te
rughoudende verklaringen van de vrouw, op
wie verdachte geschoten had. De officier ver
meldde deze terughoudenheid van de getui
gen-belanghebbenden in deze zaak zelf in zijn
requisitoir en concludeerde eruit, dat er meer
achter deze vreeselijke uitbarsting heeft ge
zeten. dan op het eerste oog zichtbaar is.
„Uit de verklaringen van de eerste getuige,
dienstmeisje maar rustig slapen. Om nu de
beide eerstgenoemden te waarschuwen, moest
men nog twee trappen bestijgen. Mies ver
klaarde zich bereid en als een hinde wipte ze
mijn kamer uit en de trap op.
Nel trok over haar loshangend pyjama
pakje, uit decensie, een manteltje van mij
aan dat haar, die wel een hoofd langer wa§
dan ik potsierlijk staat, wat Mies dan ook la
ter de uitdrukking ontlokte: „Nell, je ziet er
uit als een pétroleuse."
Eenige oogenblikken later traden ook Anna
en Wim bij mij binnen, die 't beiden onzinnig
vonden aan inbrekers te denken.
„Maar waar is Daisy dan? ik hoor hem zelfs
niet meer. God, als ze hem maar niet doodge
slagen hebben.
Onze angst werkte aanstekelijk. De rustige,
zakelijke Anna en de eenige manlijke huis
genoot begonnen het denkbeeld toch ook niet
meer zoo volkomen absurd te vinden.
„Wij kunnen hier niet den heelen nacht
blijven zitten, we moeten naar beneden
meende ik!
En daar gingen wij in optocht; ik wilde
persé voorop de trap af met in de hand een
kleerhanger als wapen.
Duisternis en stilte.
In de suite niets. In de zijkamer een wijd
open deur naar den tuin en Daisy, die ons
rustig tegemoet kwam. Nu begreep ik alles.
Wij hadden op den mooien zomeravond ver
zuimd, die deur te sluiten, een kat moet naar
binnen gekomen en de trap opgegaan zijn.
Daisy, groote kattenhater als hij was, moet
hals over kop blaffend uit zijne mand zijn
gesprongen, de kat achterna, samen de trap
afhollend en rollend, wat Nell gehoord had.
Gerust nu, zochten wij allen onze slaapka
mers op.
Was het wonder, dat een schaterlach op
klonk bij iedere binnenkomende aan de ont- I
bijttafel?
J. OLIVIER—KOCH. I
uit de verklaringen ook van verdachte zelf,
aldus de officier, blijkt, dat verdachte heeft
gehandeld in een verblinding van woede.
En wij staan hier dan ook bij de dramatische
uitbarsting van een gegroeide familieveete
De getuigen zijn hierover opvallend terug
houdend. Immers, waar de huizen zoo dicht op
elkaar staan, waar de erven aan elkaar gren
zen, is het niet aan te nemen dat deze men
schen niet meer punten van wrijving hadden.
Doch als wij besluiten, dat dit een oude
veete was, dan ligt de conclusie voor de hand,
dat verdachte het opzet hacl, deze vrouw te
dooden."
Verdachte is, volgens de getuigenverklarin
gen, een moeilijk mensch, De dood van zijn
vrouw is door de familie en buurt in verband
gebracht met het feit, dat hij haar eens zou
hebben mishandeld en dat hij in het algemeen
opvliegend van aard was. Doch daar staat de
verklaring van de dochter der vrouw tegenover,
die zegt dat het huwelijk tusschen haar moe
der en verdachte niet slecht was.
Dan vertelt verdachte zelf. Hoe men hem
steeds heeft belasterd, hoe deze vrouw (de
aangevallene) zich gedrongen heeft tusschen
hem en zijn stiefkinderen. Want toen zijn
vrouw begraven was, heeft zij nog twee dagen
zijn huishouden gedaan. En toen zij Zater
dags wegging, greep zij zijn arm en zei:
Nou vader, tot Maandag.
Maar Maandags stond ze bij haar tante in
de poort en huilde. Toen hoorde ik haar zeg
gen: Ik kan vader niet in den steek laten!
Maar ze is niet meer gekomen."
Toen zij stonden te praten, was de tante
van het meisje heelemaal omgeloopen om haar
te waarschuwen voor verdachte (getuigen-
verkl.) Dit aan het einde van een periode van
laster en beleediging had hem in woede doen
ontsteken. Hij was naar boven gerend, had
het wapen gegrepen en was weer terugge
keerd.
„Ik was blind van woede".
„Wij staan hier", zoo sprak ongeveer de offi
cier van Justitie, „bij het slot van een vreese-
lijk drama. Een drama, waarvan de gevolgen
erger, veel erger hadden kunnen zijn en wij
moeten dankbaar zijn voor den gelukkigen
afloop.
Wij hebben hier te doen met een soort
amok, een toestand van volkomen razernij,
waarbij de buurman, die geheel buiten de
veete stond, bijna het slachtoffer was ge
worden, alleen dank zij het feit, dat hij ver
dachte in den weg stond.
Verdachte is geen misdadiger. Wij
willen even wijzen op de geschiedenis
met zijn hond. Toen hij op zijn
schoonzuster geschoten had. is hij
naar boven gesneld. Daar heeft hij
zijn hond, waaraan hij zoo gehecht
was, doodgeschoten. Niet omdat hij
zijn woede moest koelen, maar omdat
hij wist dat hij gearresteerd zou worden
en niet wilde, dat het dier ging zwer
ven.
Doch deze verdachte is 'n ongeremde. Zelfs
hier staat hij klaar, om onder tranen soms,
doch steeds uiterst nerveus, zijn daad toe te
lichten. Wij mogen aannemen, dat de drank
zijn gestel heeft ondermijnd, doch moeten,
daarbij dan erkennen, dat hij geworden is tot
een gevaar voor de samenleving. Niet in de
eerste plaats als bestraffing, doch als veilig
heid moet deze man voor langen tijd worden
verwijderd. Ik moet dan ook verzoeken, hem
te veroordeelen tot een gevangenisstraf van
vier jaar en zes maanden".
Pleidooi.
„Waar de officier van Justitie wijst op de
wonderlijke wijze, waarop dit vreeselijke drama
een zoo goede afloop had", aldus Mr. Stomps,
„kan ik mij bij hem aansluiten. Een geheel
andere kwestie is echter, of het ten laste ge
legde identiek is met datgene, dat de officier
hier met bewijzen heeft gestaafd.
Gedurende dit onderzoek zoowel als in de
tenlastelegging is voortdurend op het „voor
nemen" gewezen en op het „opzettelijke" van
de daad. Doch de tweede tenlastelegging noemt
het gepleegde misdrijf „poging tot doodslag",
waarbij iedere gedachte aan opzettelijkheid
wegvalt En inderdaad, wij zullen nooit uit de
aangevoerde bewijzen de opzet kunnen af
leiden. Daarom meen ik, dat wat het tweede
ten laste gelegde betreft, vrijspraak in ernstige
overweging moet worden genomen.
Voor het eerste feit van de telastelegging
meen ik met u, dat de poging tot doodslag wel
vast staat. Doch moeten wij hierbij met meer
aandacht schenken aan de voorgeschiedenis?
Wat is er voor ongunstigs bekend van den
verdacht? Eens heeft hij zijn vrouw mishan
deld, doch zelfs in dat geval mogen wij de
mogelijkheid van een ongeluk niet uitsluiten.
Hijzelf geeft daarvan tenminste een niet on
geloofwaardige verklaring. De dochter van
verdachte's overleden vrouw heeft verklaard,
dat het huwelijk tusschen haar moeder en
verdachte niet slecht was.
Dan komt haar dood, waarvan wij de oor
zaak niet weten en nooit zuilen vernemen.
Dan stelt zich de geheele familie, de geheele
buurt tegenover deze man. Wij hebben dit
immers zelf vernomen van de getuigen! Wat
weten wij van de sfeer van vijandschap, van
de ondragelijk spanning om verdachte heen.
Wij weten slechts, dat toen zijn
schoonzuster op dien vreeselijken dag
tegen zijn stiefdochter zei, dat zij zich
niet met hem moest bemoeien en later,
dat zij niets van verdachte aan moest
nemen, hij in vlaag van woede ge
tracht heeft, deze spanning te breken,
zich van deze druk te bevrijden.
En tegen dezen man zou vier en een half
jaar gevangenisstraf worden uitgesproken?
Liever zou ik van u vragen, dezen verdachte
te veroordeelen tot een straf, evenredig met de
gevolgen van zijn daad.
VOLKSTUINTJES.
De commissie uit de drie Volkstuinvereni
gingen te Haarlem (nl. „Eigen Tuin" en „Ons
Buiten" aan den Zomerweg, en ..Zonder Wer
ken Niets" aan de Jan Gij zen vaart) heeft een
collectieve tentoonstelling georganiseerd, die
zal worden gehouden van al wat groeit en
bloeit (met uitzondering van glascultuur) op
hun tuincomplexen op 22 en 23 Aug. a.s. Door
het Algemeen Verbond van Volkstuinders in
Nederland is een zilveren legpenning be
schikbaar gesteld.
Een jury uit leden van de afdeeling Haar
lem van de Maatschappij Tuinbouw en Plant-
kiinde zal alle drie tentoonstellingen beoor
deel en.
DR. J .J. LIJNST ZWIKKER HOOGLEERAAR
TE LEIDEN.
Bij Kon. Besluit van 15 Augustus 1936 is
benoemd tot gewoon hoogleeraar in de facul
teit der wis- en natuurkunde aan de rijksuni
versiteit te Leiden om onderwijs te geven in
de artsenijbereidkunde met inbegrip van de
pharmaceutische chemie alsmede in de ver-
giftleer dr. J. J. Lijnst Zwikker, gemeente
apotheker te Rotterdam.
