Vreugde om een verloving.
Een bezoek aan de Lippische
Residentie Detmold.
WOENSDAG 9 SEPTEMBER 1936
H A A R E E M'S DAGBESD
5
Haarlem en omstreken vlaggen.
Vele duizenden hoorden Dinsdagavond het concert, dat het harmonie-orkest
„Crescendo" op de Groote Markt gaf, aan.
In aller ijl zijn feestelijkheden
georganiseerd.
Een prinses heeft zich verloofd. Onze prin
ses!
In de verrassing van het onverwachte be
richt zijn allen opgesprongen en hebben hun
blijdschap betuigd, duidelijk en onomwon
den. Want er is blijdschap over deze mare,
eerlijke en volledige, blijdschap. Haarlem is
hierbij niet achter gebleven. Het heeft ge
vlagd, gezongen en geloopen in kleurige op
tochten van lampions. De muziek heeft ge
schetterd en groote troms hebben gedaverd
en gedreund. Eerst eenigen tijd na sluiting
der café's verstomde het rumoer en keerde
de rust van alle avonden weer.
Haarlem heeft gevlagd. Kort na het ver
spreiden van het heuglijk bericht werden
overal de vlaggen uitgestoken, het slechte
weer ten spijt. En ten slotte is men beloond.
Want het booze weer hield op en al was het
dan geen stralende herfstdag, er was toch een
kort oogenblik iets als een Oranje-zonnetje.
En onder de begunstiging van het weer heeft
men dit onverwachte feest gevierd. Niemand
had er aangedacht-, niemand had er ook maar
het minst op gerekend, noch de speldjesver-
koopers. noch de exploitanten van de cro-
quet-jes-automaten, die spoedig eetwaren te
kort kwamen, noch vooral ook het comité, dat
zichzelf wel voor groote moeilijkheden plaat
ste, door de feestorganisatie op zich te nemen,
doch dat dan toch tenslotte alle eer van zijn
werk heeft. Want binnen het veel te korte
tijdsbestek is toch maar onnoemelijk veel nog
op stapel gezet en uitgevoerd. Zoo is deze dag
op voortreffelijke wijze gevierd en al wist men
wel eens niet precies, in welke muzikale wan
deling men thuishoorde, alles liep toch maar
voortreffelijk,
Duizenden op de been.
Duizenden zijn gekomen, om feest te vieren.
Of misschien moeten we maar zeggen: tien
duizenden. Zij stonden in dichte hagen langs
de trottoirs, zij verdrongen zich op de Groote
Markt, waar twee maal op den avond een
concert werd gehouden. Eerst om zes uur, toen
het muziekkorps van de politie concerteerde
en vervolgens om negen uur, toen de muziek-
vereeniging „Crescendo" onder overstelpende
belangstelling een concert gaf.
De moeilijkheden, die deze feestvreugde
heeft gegeven, laten zich begrijpen, als men
bedenkt, hoe kort de tijd was, dat men er
zich op kon voorbereiden. Want alles moet
georganiseerd worden, behalve de ordeversto
ring. En zoo zag men dan ook, dat dezen
avond niemand moeite scheen te hebben, zich
uit het eigen huis los te maken om de straat
te „overbevolken". Dichte drommen schoven
door de stad. die later in den avond, toen de
duisternis was gevallen, sierlijk gekroond
werd door de verlichte torenspits van de Groo
te Kerk.
In Haarlem-Noord.
Hoewel de tijd van voorbereiding uiteraard
kort was. is het de Oranjevereeniging gelukt,
een fleurigen stoet bijeen te brengen, dank
zij de spontane wijze, waarop iedereen zijn
medewerking verleende. Onder de vroolijke
tonen van het muziekcorps Arti et Religione
vertrok de optocht om half negen van de
Kleverlaan, terwijl een haag van menschen
zich op de trottoirs verdrong. Door de vele
vlaggen, de fakkels en lampions maakte de
stoet een aardig effect-
Honderden menschen sloten zich achter de
deelnemende vereenigingen aan, terwijl de
politie alles in goede banen leidde.
Omstreeks tien uur werd de optocht op den
Schotersingel ontbonden.
Een feestelijke aanblik bood natuurlijk ook
de omgang, die door „Johez" bij fakkellicht
gemaakt werd. Door tal van straten trok de
stoet, steeds door meer „aanhangers" gevolgd,
totdat zich de Postharmonie hierbij aansloot.
Lampion-optocht in
Haarlem-Oost.
Wanneer men Dinsdagavond Haarlem van
de lucht uit had kunnen zien. had men in
Haarlem-Oost een veelkleurig gloeiende rups
kunnen ontwaren, die zich langzaam door
de straten voortbewoog.
Deze rups waren oneer dan duizend kin
deren. die met lampions en fakkels in een
optocht meeliepen en zoo de verloving van
Prinses Juliana vierden.
Het Patronaatsgebouw St. Joh. de Dooper
van het Teylerplein was een ware hoorn des
overvloeds. Steeds meer lampions kwamen er
uit te voorschijn, brandend en wel en hon
derden kinderhanden grepen er gretig naar
Er werden ruim duizend van die gloeiende
bollen of cylinders uitgereikt en toen zette
de stoet zich in beweging. Gevolgd werd de
route: Teylerplein, Nagtzaamplein. Kruis
tochtstraat, Slachthuisstraat, Byzantium-
straat, Barbarossasferaat, Van Keulenstraat, 1
Kruis toch tstraat, Amsterdamstraat, Spaarn-
wouderstraat, Hagestraat, Burgwal, Antho-
niestraat, Heerensingel, Romolenstraat, Zuid
polderstraat. 2e Zuidpolderstraat, Nagtzaam
straat. Teding van Berkhoutstraat. Dr.
Schaepmanstraat, Hofdijkstraat, Zomerkade,
Amsterdamstraat, Vooruitgangstraat, Fa-
briciusstraat, Heerensingel. Dubbele Buurt,
Schalkwijkerweg, Graafschapstraat, Arnulf-
straat, Pladellastraat, Gotfried van Bouillon
straat, Gouwweteringskade, Damiatenstraat,
Emostraat, Zomervaart.
Daar werd de optocht ontbonden. Of toen
nog alle kaarsjes brandden? Waarschijnlijk
niet. Dat hinderde trouwens ook niet, want
kaarsjes of geen kaarsjes, de honderden me
terslange stoet was genoeg in de stemming,
ook dankzij de muziekcorpsen van den Oran-
jebond „Prinses Juliana" uit Haarlem-Oost
die den outocht in allerijl had georganiseerd
en van „Utile Dulci".
Spontane medewerking.
De secretaris van de Vereeniging „Konin
ginnedag", mr. P. Fuhri Snethlage, schrijft
ons:
Gaarne wil ik enkele mededeelingen doen
omtrent de spontane medewerking die wij
allerwege bij -de organisatie der feestelijk
heden ondervonden.
Zoo was het mogelijk dat de beiaardier Hof
meester reeds om 12 uur op het Carillon va
derlandsche liederen speelde. Zoo hadden
vóór 12 uur de muziekvereenigingen der Po
litie, Harmonie Crescendo. Utile Dulci en de
Spaarnebazuin de toezegging gedaan, dat zij
haar corpsen zouden doen concerteeren. De
muziekvereenigingen Arti et Religioni en
Caecilia zouden eveneens bereid zijn geweest,
doch waren in de onmogelijkheid, daar zij
deelnamen aan een muziekconcours, denzelf
den avond in IJmuiden gegeven.
Bij de oproeping aan enkele vereenigingen
op korten termijn gedaan tot vorming van een
lichtstoet meidden velen der leden van de
Driehoekmeisjes, de Graal, het Nationaal Jon
geren Verbond, de padvinders en de Oranje
garde zich aan, zoodat een groote stoet werd
gevormd in het centrum.
Ook in Oost- was de deelname aan de lam
pionoptocht spontaan en zeer groot.
De auto met muziekversterkingsinstallatie
die wij door de buitenste wijken der gemeente
hebben gezonden om daar vaderlandsche lie
deren te doen hooren heeft beantwoord aan
het doel, die afgelegen straten te betrekken
in de feestroes van de binnenstad.
Met Harmonie Crescendo begeleid door uit
het publiek zich aanmeldende fakkeldragers
bracht het pubiek den Commissaris van de
Koningin een ovatie.
De verlichting van den kerktoren en den
Julianaboom droegen veel bij tot de feest
stemming.
Het was ons een groote voldoening, de al-
gemeene vreugdestemming der burgerij te
zien.
Telegrammen van „Koninginnedag".
De Vereeniging „Koninginnedag" verzond
een telegram met gelukwenschen zoowel aan
de Prinses als aan de Koningin.
Voordat de heer George Robert Dinsdag
avond in de Groote Kerk met zijn gewone
orgelbespeling begon, bracht hij het Wilhel--
mus ten gehoore, wat door de aanwezigen ten
zeerste gewaardeerd werd.
Julianaboom verlicht.
De Julianaboom, die achter het station op
het Statenbolwerk is geplant, was gisteren
avond met tal van lampions feestelijk verlicht.
VERLICHT PORTRET VAN HET VORSTELIJK
PAAR OP HET NAGTZAAMPLEIN.
Op het Nagtzaamplein zal de Oranjever
eeniging „Prinses Juliana" uit Haarlem-Oost,
een vergroot portret van de Prinses en den
Prins, omgeven door groen en bloemen, laten
opstellen. Het zal hedenavond worden verlicht
met oranjelampions en om acht uur worden
onthuld.
Te Bloemendaal.
Donderdagavond zullen ter eere van dit
heuglijke feit de muziekvereenigingen Eupho
nia en Sursum om half acht muziek ten ge
hoore brengen bij het Raadhuis, waarna een
muzikale rondwandeling door de gemeente
volgt, één corps naar Overveen en één naar
Bloemendaal.
De burgerij wordt verzocht zich hierbij aan
te sluiten. Lampions zullen beschikbaar wor
den gesteld.
Een telegram aan de Kon.
Familie.
Met Centraal Comité van „Koninginnedag
Bloemendaal", Overveen, Aerdenhout, Bent-
velt, Vogelenzang heeft een telegrafischen
gelukwensch gezonden aan de Koninklijke
Familie bij de verloving van Prinses Juliana.
Te Aerdenhout.
Aerdenhout heeft van zijn blijdschap over
de verloving van Prinses Juliana uiting ge
geven, door Dinsdagavond een optocht met
lampions door de wijk te houden.
In den tuin en aan den voorgevel van de
villa van Baron van Dedem aan den Boeken-
rodeweg was een zeer aardige verlichting
aangebracht.
Te Zandvoort.
Nauwelijks was de verloving van Prinses
Juliana alhier bekend geworden of van alle
openbare gebouwen en zeer vele particuliere
woningen wapperde de vlag. 't Geheele dorp
was plotseling in feeststemming. Velen tooi
den zich met oranje.
Te Heemstede.
De verloving van Prinses Juliana is ook hier
niet onopgemerkt voorbijgegaan. Toen de
eerste berichten per radio doorkwamen, hin
gen van alle openbare gebouwen en van zeer
vele particuliere woningen spoedig de vlaggen
uit.
Om 8 uur gaf de R.K. Harmonie „St. Michael
op het Raadhuisplein een concert, dat door
vele belangstellenden werd bijgewoond.
Het fanfarecorps „Excelsior" liet, gezeten op
een groote vrachtauto, op verschillende
plaatsen in de gemeente muziek hooren. Ook
dit trok veel belangstelling.
Te Haarlemmermeer.
Zoodra te Hoofddorp en andere plaatsen in
Haarlemmermeer de verloving van Prinses Ju
liana met den Duitschen prins von Lippe^
Biesterfeld bekend was geworden, werd van
de openbare gebouwen en vele particuliere wo
ningen de vaderlandsche driekleur uitgesto
ken. Dat ook hier de bevolking met dit voor
ons Oranjehuis zoo belangrijke feit meeleefde
bleek duidelijk uit de enthousiaste stemming
waarin velen verkeerden en zich met oranje
tooiden.
Op initiatief van de Oranjevereeniging
„Hoofddorp", hield het Fanfaregezelschap
„Excelsior" een muzikalen rondgang door het
dorp, waarna het corps zich opstelde voor
het raadhuis, waar onder groote belangstel
ling nationale liederen ten gehoore werden
gebracht en de heer P. Ouwerkerk, wethouder
en waarnemend burgemeester dezer gemeente,
een korte toespraak hield.
De burgemeester was door afwezigheid
verhinderd. De beide andere wethouders en
het bestuur van de Oranjevereeniging waren
mede ten raadhuize aanwezig.
Na de rede werd een driewerf hoera uitge
bracht op de Prinses en den Prins. De voor
zitter van de Oranjevereeniging, de heer
Helker, dankte hierna het gemeentebestuur
voor de ontvangst van het bestuur dezer
vereeniging en sloot zich van harte aan bij
de woorden door den waarnemenden burge
meester gesproken.
Te slotte zong het zeer talrijke publiek
twee coupletten van het Wilhelmus, begeleid
door het Fanfarekorps „Excelsior"
Te Hillegom.
Onmiddellijk na het bekend worden der
verrassende tijding werden allerwege de vlag
gen uitgestoken. De Hoofdstraat die door de
winkelweek toch reeds een vroolijk aanzien
had was één vlaggenmassa. Des avonds werd
door een groot aantal vereenigingen met haar
vaandels een fakkeloptocht door het dorp ge
houden, waarbij onze beide muziekcorpsen
zich dapper weerden
Hoe het groote nieuws der verloving
er ontvangen werd.
Blijde verrassing allerwege.
(Van onzen specialen verslaggever.)
DETMOLD, 8 Sept.
Snel voer de auto ons van de Nederlandsche
grens via Munster naar de residentie van den
voormaligen staat Lippe. Naarmate wij ons
land verder achter ons hebben wordt het
terrein geaccidenteerder, in de verte doemen
de bergen op van het Teutoburgerwoud, van
de „Rote Erde", die door den West-Duitscher
zoo gaarne beschouwd wordt als het oudste
deel van het gansche rijk. Dwars door het
Teutoburgerwoud leidt de weg naar Detmold,
den zetel van het Huis LippeBiesterfeld.
Even na Bielefeld bereiken we de grens van
Lippe en op die grens staat een oeroude her
berg, genaamd Der Scherenkrug.
Hoe oordeelt men aan de grens van het
Vorstendom over het groote nieuws van de
verloving van een der telgen van het eertijds
regeerende geslacht met de Kroonprinses van
Nederland? Rondom de stamtafel zit een tien
tal gasten. En zoodra men in de gaten heeft,
dat wij Hollanders zijn, is het gesprek in vol
len gang.
De Westfaalsche en Lippische boeren zijn
menschen met een practischen kijk op het
leven. En als we vragen, hoe men over de
verloving denkt, klinkt het min of meer ver
rassende antwoord:
Er kwamen al veel Nederlanders naar
Lippe en Detmold, dat zal in de toekomst nog
wel beter worden. Duizenden Nederlanders
zullen het stamslot van het vorstenhuis wil
len zien
In het verdere gesprek blijkt dan, dat het
nieuws in Duitschland heel wat later bekend
is geworden, dan ten onzent. Men hoorde de
heuglijke tijding voor het eerst via de Duit-
sche radiozenders en van bizonder heden is
men nog niet al te best op de hoogte.
Ons oog valt op een gevelsteen in de her
berg, die vermeldt, dat Hitler in den tuin er
van het woord heeft gevoerd in den jare 1933.
Plotseling schiet ons te binnen, dat Lippe
Detmold de eerste staat in Duitschland was,
waar de nationaal socialisten de macht in
handen kregen. Toen hier de laatste verkie
zingen onder het oude regime gehouden wer
den. was het voor de N.S.D.A.P. er op of ei-
De kleurige lampionoptocht in Haarlem-Oost. Verschillende kaarsjes
zijn reeds bezweken bij deze groep.
'onder ende nationaal socialisten behaal
den de zegepraal. In Lippe begon voor hen de
victorie. Zooveel beteekenis hechtte men toen
aan de verkiezingen in Lippe, dat alle kop
stukken van de partij naar de herberg Der
Scherenkrug kwamen en er het woord voer
den.
Was er veel belangstelling? vragen we.
Wederom komt er uit den nuchteren land-
bouwersmond een verrassend antwoord:
Natuurlijk! Toen was dat alles immers
nog een nieuwtje!
Even praten we nog na over de vorstelijke
verloving en daarbij valt ons op, met welk
een sympathie deze eenvoudige boeren spre
ken over het voormalige vorstenhuis.
Dan glijden we weer voort langs de Lip
pische wegen en spoedig is nu Detmold be
reikt, de stad, die momenteel zoozeer in het
middelpunt der Nederlandsche belangstelling
staat. Want wel is Prins Bernhard zur Lippe-
Biesterfeld niet in Detmold geboren en ver
toeft hij zelfs het grootste deel van den tijd
elders en wel is hij geen zoon van den voor
maligen regeerenden vorst, maar hij behoort
tot den hoofdtak van zijn geslacht en het
hoofd van dit geslacht, Vorst Leopold IV
woont nog steeds in het Detmolder slot.
Detmold 'is een typische kleine residentie.
De stad heeft 19QOO inwoners, maar beschikt
bijvoorbeeld over een theater, waarop menige
groote Nederlandsche stad trotsch zou zijn
en waarin geregeld door eigen Detmolder be
roepsgezelschappen opera's, operettes en too-
neelstukken worden opgevoerd Detmold is.
dank zij den kunstzin der vroegere vorsten
een kunststad bij uitnemendheid geworden
en onmiddellijk na Berlijn wordt meestal
Detmold bezocht door de groote artisten, die
een tournee door Duitschland maken.
Zeer fraai van bouw is het stadje. En wie
niet mocht weten, dat hij zich hier in een
voormalige residentie bevond, die zou het
zien binnen enkele minuten. Alle winkels
bijna dragen immers het predicaat „Hof
De een is hof-fotograaf, de ander hofkruide-
nier, zijn voornaamste concurrent is het ook
en de vorstelijke familie moet wel buitenge
woon onbevooroordeeld geweest zijn bij het
kiezen van haar leveranciers, want het aan
tal hofleveranciers is letterlijk ontelbaar.
Ook afgezien van de winkels draagt Det
mold echter het karakter van een residentie.
Er wonen talrijke gepensionneeröe generaals
talrijke gepensionneerde ambtenaren van
hoogen rang, de bevolking telt vele leden van
oude en roemruchte geslachten, nog altijd is
er in deze kleine stad een garnizoen. Het re
sidentiekarakter is onmiskenbaar.
Spreekt men met inwoners van Detmold
over het voormalige vorstenhuis, dan hoort
men niet anders dan met groote sympathie,
met warme genegenheid over de leden ervan
spreken. Speciaal voor den ouden Vorst Leo
pold, de laatste regeerende telg van zijn ge
slacht, heeft men nog steeds een ruime
plaats in zijn hart open gelaten. Geen won
der dus, dat de Vorst nog steeds, al regeert
hij dan ook niet meer, een vooraanstaande
plaats bekleedt in Detmold. Bij geen plech
tigheid ontbreekt hij en in tal van lichamen
heeft hij zitting.
Maar hoe kon het hier in Lippe dan tot
een revolutie komen in 1918? vragen we aan
een Lippischen redacteur, dien we al spoedig
hadden getroffen.
Och, luidde het antwoord, het was toen
overal revolutie en men deed hier dus ook
mee. Maar het duurde toch lang eer men
daartoe overging, want het. merkwaardige
feit deed zich voor, dat eigenlijk niemand
den moed had om Vorst Leopold mede te dee-
len. dat hij moest aftreden. De eene kranten
directeur was Hofrat en de andere ook, en
zoo was het met vele vooraanstaande per
soonlijkheden. Het was ook wel een beetje
dwaas, dat een Hofrat den vorst zou gaan
zeggen, dat hij af moest treden. Ten laatste
trad de Vorst af gedeeltelijk uit eigen bewe
ging. gedeeltelijk zwichtend voor drang, die
van buiten af op hem werd uitgeoefend.
Maar hij is ook daarna een centrum geble
ven, een persoonlijkheid, waarmede steeds
ernstig rekening wordt- gehouden.
We treffen wat later een oud-strijder, het
IJzeren Kruis op de borst. Hij heeft tijdens
den wereldoorlog gediend bij de uit Detmold
afkomstige troepen. Ook hij gewaagt met
veel warmte van Vorst Leopold en verhaalt
hoe in 1918, in de gure Decembermaand van
dat jaar, de Detmolder troepen terugkeerden
van het front Vermoeide troepen, ondervoe
de soldaten, een verslagen leger, dat zich
toch zoo heldhaftig had geweerd. Het kwam
thuis in een land, dat ten prooi was aan een
revolutie.
En weet u, zoo vraagt ons de oud-front
strijder, weet u wat de troepen het allereerst
deden? Defileeren voor het slot van den af-
gezetten vorst, die voor een der vensters van
zijn slot den voorbijmarsch gadesloeg! Zegt
dat niet voldoende, hoe groot de sympathie
was?
Hoe het nieuws in Detmold
werd ontvangen.
De troonsafstand heeft dus. zooals gezegd,
de belangstelling en het medeleven van de
bewoners van het vorstendom Lippe-Detmold
voor hun vorstenhuis niet doen verdwijnen.
Vooral in Detmold zelf leggen de bewoners de
grootste interesse voor het wel en wee van de
vorstelijke familie aan den dag. Dientenge
volge werd de tijding van de verloving van de
Nederlandsche kroonprinses niet minder dan
een sensatie voor de kleine residentiestad aan
den voet van het Teutoburger Woud. Al heeft
prins Bernhard Leopold niet in Detmold ge
woond. hij was toch voor velen een bekende
verschijning, want zeer dikwijls bracht hij
zijn vacanties door in de prachtige omgeving
van het voorvaderlijk slot. De voor twee jaar
gestorven vader van den verloofde van onze
prinses was in Detmold 'n zeer populaire, ge
liefde verschijning. Toen zijn stoffelijk hulsel
in de stadskerk van Detmold in den familie
grafkelder werd bijgezet, treurde de geheele
bevolking.
De tijding van prins Bernhard's verloving
werd eerst laat in het Lippische land bekend.
Pas om 2 uur in den middag vernam de bevol
king de heugelijke tijding door de radio. Cou
ranten verschijnen in Detmold eerst des mor
gens. zoodat die het verrassend bericht eerst
Woensdag konden brengen. De bulletins, welke
de Lippische bladen uitgaven, verschenen ook
eerst in den namiddag.
Het bericht van de verloving heeft op de be
volking van het vroegere vorstendom, thans
de Vrijstaat Lippe, een bijzonder gunstigen
indruk gemaakt. Men is algemeen van oordeel
dat het een groote eer is, dat de naam Lippe
zal worden verbonden aan een der oudste
vorstenhuizen van Europa.
Sensatie op het slot.
De verlovingstij ding veroorzaakte op het
slot niet minder dan een sensatie. Alleen
vorst Leopold, het hoofd der familie, is op de
hoogte van de komende gebeurtenis geweest,
Maar verder was niemand op het slot in ken
nis gesteld van de op handen zijnde verloving.
Het bericht was oorzaak van een groote op
schudding onder alle slotbewoners, van hoog
tot laag, aldus vertelde ons de eerste kamer
heer, met wien we een kort onderhoud had
den. Men achtte deze verloving, aldus drukte
hij het uit, van „Welterschütternder Bedeu-
tung". Nederland toch is een land van betee
kenis en zijn vorstenhuis staat ln zeer hoog
aanzien. Dat een prins uit het Huis van Lippe
de eer waardig is gekeurd om te worden op
genomen in een koningshuis, is een gebeurte
nis, waaraan men in de residentie van Lippe
de allergrootste beteekenis hecht. Het is een
onderscheiding voor de vorstelijke familie,
haast te hoog om waar te zijn, aldus drukte
de hofdignitaris zich uit. Het Huis van Lippe-
Biesterfeld is er op een buitengewone wijze
door in aanzien gestegen.
Men raakt er in hofkringen te Detmold
maar niet over uitgesproken, dat men het
groote nieuws zoo lang geheim heeft weten te
houden. Niemand heeft er ook maar iets van
geweten, terwijl juist in deze omgeving zeer
dikwijls werd gesproken over de eventueele
verloving van de Nederlandsche prinses. Dat
een Prins van Lippe zou worden uitverkoren
was voor allen een sensatie van de eerste orde.
Vorst Leopold heeft alles strikt geheim gehou
den. Niemand heeft ook maar de geringste
aanwijzing van hem gekregen, hoewel hij na
dat het nieuws bekend werd onmiddellijk
heeft toegegeven, dat hij vanzelfsprekend tot
de weinige ingewijden behoorde.
Een telegram
van gelukwensch.
Onmiddellijk nadat het officieele bericht
van de verloving was verschenen, heeft vorst
Leopold een telegram van gelukwensch aan
het jonge paar gericht. Men verwacht in hof
kringen te Detmold, dat Prinses Juliana en
prins Bernhard over niet te langen tijd oen
bezoek zullen brengen aan het slot te Det
mold. Dit schrijft de traditie n.l. voor en
daarna zal vorst Leopold als het hoofd der
familie zur LippeBiesterfeld een bezoek bij
H.M. de Koningin afleggen.
Hoe men den Prins
karakteriseerde.
In het Hof te Detmold spreekt men nog
altijd met de allergrootste waardeering over
den ontslapen broeder van den vorst, den
vader van den toekomstigen prins-gemaal
der Nederlanden. Hij was een buitengewoon
innemend man, een echte officier, maar
tevens iemand, die een groote belangstelling
had voor allerlei dingen, welke voor het land
van beteekenis waren, zooals de landbouw,
waarvoor hij zich zeer in het bijzonder in
teresseerde.
Zijn zoon, de verloofde van Prinses Juliana,
is in veel dingen zijn evenbeeld. Hij is iemand
met een bewonderenswaardig karakter en
bovenal een jonge man, die over een zeer
groote ontwikkeling en een helder verstand
beschikt. Het heeft in Detmold steeds de
aandacht getrokken, dat Prins Bernhard zoo
enorm veelzijdig is. Zijn scherp inzicht dwingt
de grootste bewondering af. Men steekt het
in Detmold niet onder stoelen en banken,
dat het juist aan de voortreffelijke eigen
schappen van den Prins te danken is, dat hij
is uitverkoren voor een zoo uitzonderlijke
positie als die van prins-gemaal. Men spreekt
er openlijk over, dat men er vast van over
tuigd is, dat H. M. de Koningin een man
voor Haar dochter heeft gewenscht, die over
voortreffelijke eigenschappen zou beschik
ken.
Van Prinses Juliana weet men. dat Zij een
jonge vrouw is, die allen voor zich inneemt
door haar eenvoud en hartelijkheid.
Ook in hofkringen te Detmold weet men
geen antwoord te geven op de vraag, waar de
prinses en prins Bernhard elkaar voor het
eerst hebben ontmoet. Men verdiept zich
slechts in gissingen en ook daar spreekt men
over de mogelijkheid, dat dit is gebeurd
tijdens het verblijf van H.K.H. te Garmisch-
Partenkirchen, tijdens de Winterspelen.
Prins Bernhard beheerde
het goed van zijn vader.
Nt den dood van zijn vader heeft, aldus
deelde men ons te Detmold nog mede, prins
Bernhard het goed te Reckenwalde bij
Züllichau beheerd. Den laatsten tijd ver
toefde hij te Parijs om zijn kennis van het
Fransch te veigrooten. Vorst Leopold staat
hem bij alles met raad en daad bij.
