O.D«* J VERTELLING Tandheelkundig Instituut GEHEEL GEBIT mm Spreekuur dagelijks foktytouwsdttiifi.. DONDERDAG 17 SEPTEM BER 1936 HAAELÈ M'S DAGBLAD 8 N. S. 6 .-vergadering in het Concertgebouw. Jhr. De Goes van Naters en de heer Tj. O. v. d. Weide spreken. In het Gem. Concertgebouw is Woensdag avond een vergadering van de N. S. B. gehou den. Spreker van den avond was jhr. De Goes van Naters, daar de aangekondigde spreekster ziek was. De kringleider, de heer Starink, sprak een inleidend woord, waarin hij de verloving van Prinses Juliana en Prins Bern hard herdacht. Een driewerf „Houzee" op het paar werd uit gebracht. Hierna sprak de heer Tj. O. van der Weide enkele woorden naar aanleiding van den poli tiemaatregel, dat men zich bij het passeeren der Koninklijke familie moet onthouden van uitingen van politieken aard. „Wij mogen niet onzen groet.met de hand brengen, maar men mag wel de handen diep in de zakken steken en de pet over de oogen trekken. Wat doen wij nu morgen? De leiding in Den Haag heeft daar besloten het offer te brengen geen hand omhoog te steken en niet „Houzee" te roepen. Men heeft zich daaraan ook gediciplineerd ge houden. Wat zullen wij in Haarlem doen? „Het verbod tot het brengen van den fas- cistengroet~is niets anders dan een poging de N. S. B. te belemmeren", vervolgde spr. Hij las voor hoe van socialistische zijde over het vorstenhuis was geschreven, wat afkeuringen uitlokte en merkte naar aanleiding hiervan op dat hij van plan was anders te handelen dan in Den Haag is gedaan. Wij zullen de wetten gehoorzamen, maar niet voldoen aan alle on mogelijke verzoeken, die ons worden gedaan. Spr. motiveerde dit door voorbeelden te noe men van verhindering van demonstratie' door middel van borden, o.a. in "Valkenburg. Spr. verklaarde zich bereid een proefproces uit te lokken. „Wij gaan morgen allen langs den weg staan en brengen eerbiedig onzen groet: „Hou zee" (groote instemming). Ook kondigde spr. aan dat men met twee Hollandsche en twee Duitsche vlaggen den prins zou begroeten, zooals het behoorde. Hierna sprak jhr. De Goes van Naters over: „Zijn wij liberalen of Nederlanders?" Spr. begon met cie troonrede te behandelen. „Hier wordt gesproken door het staatshoofd, wat niet de Koningin heeft gezegd, doch wat men Haar heeft laten zeggen. Wij moeten ons schamen over wat men Haar heeft laten zeg gen. Een en al somberheid, slapheid, angst, vertwijfeling. Spr. besprak puntsgewijze de rede. Hij be streed allereerst de zinsnede dat de aanpas sing tot resultaten had geleid. Ook was zijn meening dat vriendschappelijke banden met het buitenland zich beperkten tot Rusland, Frankrijk en Spanje. Nadat spr. de persstemmen over de troon rede had besproken, behandelde spr. de vra gen: „Zijn we liberalen of Nederlanders?". De heer Goes van Naters zette uiteen waar om het onmogelijk was tegelijk liberaal en goed Nederlander te zijn. 't Liberalisme heeft zich in de zeer vroege middeleeuwen baange broken. Uitvoerig beschreef spr. het maat schappelijk leven van dien tijd, waarin de vrij making van het individu kwam. Spr. noemde het een misdaad de individu boven de samen leving te stellen, waardoor de individu zichzelf gaat aanbidden. Uit deze strooming is het li beralisme ontstaan, dat alleen maar heeft ge werkt als een ontbindende kracht. Van de drie leuzen der Fransche revolutie i bleef alleen over de leuze „Vrijheid". De vrij- heid, die men de massa eerst op de barricaden liet bevechten, moest de domme niassa .later door de stembus zien te krijgen. Zij heeft er geen vrijheid door verworven, de heele volks vertegenwoordiging heeft zich verborgen ais een rookgordijn, dat democratie heet. In 1933 heeft de massa zich voor vier jaar vastgelegd. Er is in dien tijd veel veranderd. Spr. noemde de verschillende misstanden, die naar zijn meening waren ontstaan. Men heeft hieraan geen einde kunnen maken omdat de volks vertegenwoordiging er eenmaal voor vier jaar was. Spr. haalde, sprekende over de democratie, de afkeurende opmerkingen hierover van den heer Van Wijnbergen aan, die den opstand in Spanje had bijgewoond. „Het kabinet kent geen wereldbeschouwing en geen richtsnoer", vervolgde spr. „De demo cratie is in ons land al in zooverre ten onder gang gekomen, dat velen tegenwoordig er een minachting voor hebben. Er is niets anders van over dan bressen en gaten, waarin het li beralisme zich plaatst en waaruit de N; S. B. het zal verdrijven. (Instemming). De liberaal kan geen goed Nederlander zijn omdat hij den individu hooger stelt dan de samenleving. Te genover de liberale vrijheid moeten wij stellen de vrijheid van nationaal-socialistische Ne derlanders, de vrijheid van de gemeenschap. De mensch moet treden uit de beslomme ringen van den enkeling in de gemeenschap en zich daarin buigen voor God. De liberaal staat buiten de gemeenschap. Wat wij misdrij ven tegen de gemeenschap wordt uver ons eigen hoofd gewroken. Het Nederlandsche volk bestaat dank zij het liberalisme uit enkelingen, het weet geen weg. De politieke partijen heb ben gekwanseld met hun principes, een uit- vloesel van het liberalisme. Wat moeten wij nu zijn? Hier kan alleen een geestelijke beweging in het heele volk redding brengen, die met het liberalisme heeft afgerekend. Wij zullen strijden tot den dag waarop wij kunnen zeggen: „Er zijn alleen nog maar Ne derlanders", eindigde spr. Na de pauze bestond er gelegenheid tot het stellen van vragen. CONCERT VOOR OUDEN VAN DAGEN. Groot feest was het gisteravond voor de oudjes, die de huizen voor ouden van dagen aan het Junoplantsoen in Haarlem-Noord be wonen! Want er was muziek, speciaal voor hen, in hun eigen gemeenschappelijken tuin, zoodat zij rustigjes thuis of op banken voor hun huis gezeten konden luisteren naar de fanfares en den mannenzang, die uitgevoerd werden door het Haarl. Fanfareorkest „Kunst genot" onder leiding van Henry Schulpzand en door het mannenkoor „Proza en Poëzie", dirigent Jan Booda. Het was druk in den fraaien binnenhof van de huisjes. Veel familieleden en buurtge- nooten waren gekomen om te deelen in de vreugde der oude mensehen en mee te genie ten van de muziek en den zang. Een buitenge wone gezelligheid voor de bewoners, die dit dan ook zeer op prijs stelden. Sommigen had den zelfs uit louter vreugde hun huisje opge- vroolijkt met een paar kleurige lampionnen. De mooie herfstavond maakte het gelukkig mogelijk, dat het openluchtconcert een groot succes werd. De muzikanten en de zangers deden hun best en het moet hun wel een voldoening geweest zijn te bemerken, hoe tevreden en dankbaar het publiek was en welk een gelukkigen avond zij dezen men- schen. die in den eentonigen winter huns levens zijn, bezorgd hebben. Het was een concert, dat, vooral in den vol genden zomer, navolging verdient. Oud-Katholieke Gemeente. Tentoonstelling Kerkelijké Kunst geopend. De tentoonstelling van kerkelijke kunst en geschiedenis in het kerkgebouw van de Oud- Katholieke Gemeente in de Kokstraat, waar over in dit blad reeds een beschouwing is ge geven, werd Woensdagmiddag half drie in te genwoordigheid van tal van genoodigden geopend. Pastoor C. F. Nieuwenhuis, voorzitter van het Kerkbestuur, sprak een kort openingswoord, waarbij hij een welkom toeriep aan de ver tegenwoordigers van kerkelijke en gemeente lijke instellingen en diensten. De aanleiding; tot het organiseeren van deze tentoonstelling is het feit, dat het op 6 September 300 jaar ;eleden was, dat de inrichting van dit kerk gebouw voltooid werd. Hij schetste van deze 17e- eeuwsche schuilkerk (de eenige zolder schuilkerk, die in Nederland nog in gebruik 'is) de geschiedenis. Het kerkelijk bezit, dat eeuwenlang voor de buitenstaanders verborgen gebleven, is thans in het licht der open baarheid gekomen. Deze tentoonstelling ge tuigt van den kunstzin en devotie onzer voor vaderen, dat echter ook tot op dezen dag door de gemeentenaren als een kostbaar levend bezit behandeld is. ij Pastoor Van Harderwijk uit Schiedam kon begrijpen, dat het tot weemoed stemde, dat het gebouw, waarover men nu feest viert, ten doode is opgeschreven. Het is niet houdbaar meer voor de toekomst; daarom kan het niet meer op de lijst van Monumentenzorg ge handhaafd blijven. Dit is natuurlijk geen ge ringschatting. Het zou misschien nog als mu seum dienst kunnen doen, ware het niet, dat de Oud-Katholieke Gemeente er een in Utrecht heeft, waarin alle schatten veilig be waard worden. Toch is dit gebouw een fami- lieschat geworden, waarvan het moeilijk is, te scheiden. Als voorzitter van de Museumcom missie sprak hij zijn blijdschap over de daad van dit kerkbestuur uit. Deze tentoonstelling laat immers werk zien van vrouwen en man nen. die uit liefde voor het godsdienstig leven hun tijd en kennis hebben gegeven. In dezen tijd hebben we dat ook noodig. Moge deze tentoonstelling een heerlijke her innering blijven in het leven van de Oud- Katholieke Gemeente van Haarlem. Mgr. Van Vlijmen, bisschop van Haarlem, noemde het van het kerkbestuur een daad van piëteit, om op deze wijze het 300-jarig- bestaan van dit kerkgebouw te vieren. Wan neer iet-s bestaat, heeft men er in den regel geen aandacht voor, maar zoodra men hoort dat het gaat verdwijnen, staat het opeens midden in de belangstelling. Doch nu de tijd misschien niet ver meer verwijderd is, dat we daadwerkelijk gaan beginnen aan een nieuwe plaats van samenkomst, zal er iets in ons gemoed trillen. De tijd komt onheiToepe- lijk, dat we dit oude gebouw moeten verlaten. Daarom is het kerkelijk bestuur diligent ge weest. Twintig jaar geleden werd reeds een fonds voor een nieuw gebouw gesticht. Een naief men vroeg me toen, of er nu gauw een nieuwe kerk kwam. Ik heb dien man, die van deze dingen blijkbaar geën verstand had, ge antwoord: „kom over een jaar of twintig maar eens terug!" Welnu, dat is gebleken een onbewuste profetie te zijn geweest, zooals zoo veel profetieën onbewust- geuit worden. Het kerkbestuur heeft in die twintig jaren niet stil gezeten, maar ijverig gewerkt. Het was 2'/2 jaar geleden, dat in principe besloten werd grond voor een nieuw kerkgebouw te stichten. Men deed dat in vertrouwen op de hulp van God, die de harten der gemeentenaren zou bewegen, om te steunen. En dit is gebeurd. Dank zij dezen steun, dien we natuurlijk ver der ook nog noodig hebben, hopen we nu spoedig de eerste stappen .te; kunnendoem die leiden' 'totde s'tTch't'mg van een nieu'w kerkgebouw. Moge deze tentoonstelling bij velen belangstelling wekken voor de daden van piëteit van onze voorouders. Hiermede verklaarde spreker de tentoonstelling voor geopend. De aanwezigen werden daarop in de gele genheid gestéld, de fraaie en kostbare expo sitie te bezichtigen. DR. J. G. DE LINT OVERLEDEN. 's-GRAVENHAGE, 16 September. Gisteren is hier ter stede overleden dr. J. G. de Lint, een zeer bekende persoonlijkheid in medische kringen en directeur van het Instituut voor de Geschiedenis der Geneeskunst. Behulpzaamheid. door GUUS BETLEM Jr, De dame, die juist de bus had bestegen, morrelde aan haar taschje,- met zenuwachtige bewegingen. Gaat. U maar zitten! sprak de chauffeur goedmoedig ik kom straks wel effe bij U, d'r motte d'r nog meer kaartjes hebben! De jonge vrouw dankte hem met een vrien delijk lachje, dat haar mooi, regelmatig ge zichtje plotseling opvr-oolijkte, dan nam ze plaats op één der tweepersoonsbanken. achter in de auto. Met een zachte schok schoot de wagen vooruit. De heer, twee plaatsen vóór haar, kon niet nalaten een behoedzamen blik achter zich te werpen, naar de mooie, jonge vrouw, die met een kleurtje van agitatie nog immer po gingen in het werk stelde, het schijnbaar ver bogen slot open te maken. Ook het kleine heertje, dat parmantig naast z'n vrouw op één der achterbanken was gezeten, keerde zich met belangstelling wat naar rechts, hetgeen hem een korten, maar daarom niet minder gevoeligen opstopper in z'n zij bezorgde van z'n wettige eega. Dan had de bus het volgende dorp bereikt, en stopte. De chauffeur verliet een oogenblik z'n zitplaats, kwam in den wagen.... de blikken kaartjestrommel in de hand. Dame? hij stond n.u voor haar. De jonge vrouw hief een zenuwachtig gelaat naar hem op. Ja, ehik moet naar de Krocht, sprak ze dan met zachte melodieuze stem maar.eh.ik vrees, dat ik niet zal kunnen betalen! Ze lachte nerveus, De chauffeur trok een oogenblik verbaasd de wenkbrauwen op, het kaartje afge scheurd al in de hand. Dan begreep hij. O, U meent dat taschje Ja! de vrouw zuchtte ik krijg 't niet open! M'n geld zit er in! verduidelijkte ze nogmaals. Zal ik misschien 'es probeeren? bood de chauffeur behulpzaam aan. De jonge vrouw weifelde een oogenblik. Ja, graag! sprak ze dan maar.eh.verbuigt u 't alstublieft niet, want. dat zou ik vree.selijk vinden Ik ben erg aan dat t.aschje'gehecht! 't Is een mooi ding, ja! sprak de ander, het voorwerp voorzichtig van haar overne mend. RIJKSSTRAATWEG 16 HAARLEM-N. TELEF 6 7 2 6 _loos trekken Inbegr. BESLIST PIJNLOQZE BEHANDELING Spreekuren alle werkdagen van 9—12 en 1—4 uur. Zaterd. 9—12 uur Avondspreekuren Dinsdag, Woensd. en Donderd. v. 7—9 u. (Adv. Ingez. Med.) PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE RADIO CENTRALE OP VRIJDAG 18 SEPT. Progr. 1: Hilversum II (Huizen). Progr. 2: Hilversum 1. Progr. 3: 8.Keulen. Concert d. h. Mu ziekcorps v. d. 5e Marine-afd. Pillau. 8.20 Ka- lenderblatt. Tijdsein. Weerverwachting, Wa- terst.ber. 8.30 Gymnastiek voor de vrouw. 8.45 Diversen, 10.50 Deutschlandsender 11.20 Pa rijs Radio. Gevarieerd concert d.h. orkest olv. J. Morel. 11.50 Causerie voor boeren. 12,05 Causerie voor Israëlieten. 12.35 Vervolg con cert. 1.05 Brussel Vlaamsch. Salonconcert olv. Walter Feron 1.20 Gesproken dagblad v. h. N. I R. 1.30 Dansmuziek olv. Sta.n Bren- ders 1.50 Gramofoonmuziek. 2.20 London Re gional. Gramofoonmuziek. 3.05 Het Vario Trio. 3.50 Dansmuziek Gr.pl, 4.20 Keulen, Freitags zwischen 4 und 6; gevarieerd pro gramma 6.20 Programma v. Leipzig. Concert d. h. Dresdener Harpen Kwartet en het Heinz Putsch Orkest. 6.50 Parijs Radio. Sympho- nie concert kamerorkest van de Pasdeloup concerten olv. M. Cloez. 7.50 London Regional van Sheffield: Variété in het Lyceum Thea ter. 8.30 Berlijn. Concert d. h. Berlijns Om roeporkest o.l.v. H. Steiner 10.20 Brussel Vlaamsch. Gesproken dagblad v, h. N. T. R. 10.30 Weenen. Populair concert d. h. om roeporkest olv. J. Holzer 11.05 Berichten 11.20 Vervolg populair «concert 11.55 Dans muziek gr.pl. Progr. 4: 8.— Brussel Vlaamsch. Gymnas tiekles 8.20 Tijdsein. Gramofoonmuziek 8.30 Kroniek van den dag 8.40 Gramofoonplaat 8.45 Gesproken dagblad v. h. N. I. R. 9. Gramofoonmuziek. 10.35 London Regional. Korte Godsdienstoefening 10.50 Tijdsein v. Greenwich. Weerbericht 11.05 Het Rutland Square en New Victoria Orkest 11.20 Droit- wich. Orgelconcert door Frederic Bayco 11.50 Het Grimethorpe Colliery orkest olv. W. Forster 12.50 Het BBC dansorkest olv. Hen ry Hall 1.35 Solistenconcert 2.20 Het BBC Northern Orkest 3.20 Het Stedelijk orkest van Harrogate 4.20 Het Victoria Hotel or kest olv. Colombo 5.05 Gramofoonmuziek. 5.35 Het Isidore Schwiller Strijkorkest 6.20 Diversen 6.45 Droitwlch Het BBC Harmonie orkest olv. W. O'Donnell 7.30 Scott Goddard: Meaning in instrumental music 7.50 Piano recital door Irene Scharrer 8.30 Het BB'C dansorkest olv. Henry Hall 8.55 Promenade concert i. d. Queen's Hall London d. h. BBC Symph. Orkest olv. Sir Henry Wood 10.Di versen. 10.50 Droitwich. Het Leslie Bridge- water Harp Kwintet 11.35 Jack Jackson en zijn Orkest in het Dorchester Hotel 11.50 Dansmuziek gr. platen. Progr. 5: 8.00-T-7.n.m. Diversen. 7.Gra- mofoonplatenconcert: Opera muziek. 1, Ver korte opvoering van de opera La Bohème, de Puccini.'Solisten, koor "en orkest. 2.'Mig non. Hélène Cals érT "Orkest. 3- Cavalleria Rusticana, sopraan, koor en orkest. 4. Don Pasquale, Scala koor, Milaan. 8.0-012.Di versen o, AanvangSeizoen 1936-'3715 October van 11-12, 2-5 en 7-9 uur. Sehagchelstr. 29, Telef. 10806. //II N V- DANSACADEMIE G. MARTIN ZONEN HAARLEM AMSTERDAM BUSSUM HILVERSUM (Adv. Ingez. Med.) Och dat niet.... maar 't is een aandenken, ziet U? De ander knikte even. 's Jonge, juffrouw, dat zit leelijk vast. 't Is heelemaial verbogen, krijg ik zoo niet los De vrouw keek met een hulpeloozen blik om zich heen. Dan sprong de heer, vóór haar, overeind. O, maar, misschien kan ik U helpen! bood hij aan, een greep doende naar z'n beurs conducteur Ja, maarweerstreefde de vrouw dat gaat toch niet! Ik kan toch geen misbruik maken Pardon, geen sprake van! meende de ander stel je voor, een dame die in ongele genheid zitnee, nee, een béétje beleefd heid mag er nog wel zijn in den tegenwoor- digen tijd! Een lieve glimlach trof hem, en hij werd er nog gedienstiger door. Hoeveel is dat, conducteur? vroeg hij zakelijk. Veertig cent, meneer! Alstublieft! de chauffeur tikte aan z'n pet voor de fooi, dan reikte hij de dame haar taschje over. Pardon! mengde nu de heer zich weer in het gesprek, waaraan een linkerbuurvrouw benevens het kleine manneke intusschen ook reeds had deelgenomen wil ik misschien nog eens probeeren? Als U zoo goed zoudt willen zijn, graag! sprak de vrouw, terwijl de chauffeur zich naar z'n bestuurdersplaats begaf, en even later de auto met een grommend geronk vooruitschoof. De heer bestudeerde ernstig het taschje, waarvan een zacht parfum tot hem opsteeg. Dan gaf hij het haar terug met een mismoe dig gezicht. Nee, sprak hij dat is buitengesloten. Daar zult U een goudsmit bij moeten hebben, 't Is volkomen verbogen! Oèi! schrok de dame dan plotseling maar ik moet nog terug, da's leelijker, daar heb ik heelemaal niet aan gedacht, en in de Krocht is natuurlijk geen behoorlijke goud smid, die dat voor me zal kunnen opknappen Nee, daar hebt U kans van! lachte het heertje gemoedelijk hoogstens een paar- densmid Nou maar, daar durf ik het niet aan toe te vertrouwen! Dan sprong andermaal de jongeman over eind. Misschien kan ik U wellicht van dienst zijn met wat ehwat kleingeld? Ja, pardon! vervolgde hij haastig ik hoop niet dat ik U beleedig. maar U kunt het noodig hebben, nietwaar? Enne, U moogt het me terugzenden, ik zal U mijn adres geven, 't Is maar, ziet U. dat U niet geheel en al zonder geld Hij voleindigde z'n zin niet. De dame had een vuurroode kleur gekregen. Dan, met een allerliefst gebaartje sloeg ze de VOOR DEN- -KANTON RECHTER De afstand tusschen twee trams. Voor den kantonrechter verscheen heden morgen een trambestuurder der N.Z.H.T.M., tegen wien proces-verbaal was opgemaakt toen hij op 24 Juli in de Groote Houtstraat op 22 meter afstand met zijn tram reed ach ter een voor hem rijdenden tramtrein die bij het Verwulft voor de lichtseinen had moe ten wachten, terwijl deze afstand daar min stens 1'50 meter had moeten zijn volgens de voorschriften. Nadat een minder prettige verhouding tusschen agenten en trambe stuurders was aangeroerd, hield de ambte naar van het O. M., Mr. Donker zijn requi sitoir. De moeilijkheid achtte hij in deze kwestie hierin gelegen, dat het ging om ver ouderde voorschriften betreffende een ver ouderd vervoermiddel, dat moeilijkheden in de binnenstad veroorzaakt. Haarlem heeft drie tramlijnen die door de stad loopen en als de voorschriften werkelijk werden opge volgd, dan zou het verkeer nog meer ge stagneerd worden dan nu reeds geschiedt. Van den Inspecteur-generaal der spoor- en tramwegen had spr. een inlichting gekregen, waarin deze als zijn meening had te kennen gegeven, dat er een strafbaar feit was ge pleegd, doch dat hij in verband met de ge wijzigde omstandigheden bij het opleggen van een straf aan den bestuurder, de regle menten betreffende de afstanden die tus schen rijdende en stilstaande trams moeten worden gehouden zal reduceeren. De ambte naar gaf een beschrijving van de moeilijk heden die bij de lichtseinen kunnen ontstaan en wees er op dat in de practijk handha ving van de bestaande reglementen onmo gelijk was, waarom hij het voornemen van den inspecteur-generaal toejuichte. Hij wilde dit geval als een principieele zaak beschouwen en om het recht tot appèl te verzekeren vroeg hij f 6 boete of 1 dag hechtenis. Mr. Waslander verdedigde den .trambe stuurder. Deze vroeg zich af waarom de amb tenaar niet gebruik had gemaakt van het recht de zaak ter zijde te leggen omdat hij niet begreep over welk punt het principieel ging, Nadat spr. het proces-verbaal had be handeld dat zijns inziens onjuistheden in hield bracht hij een bijzondere bepaling in de voorschriften der N.ZH. ter sprake, waar bij ingevolge art 61 van het rijkstramweg- reglement is bepaald dat een tram. die rij dende 200 meter achter een voorrijdende tram moet blijven, die tot op 20 meter mag naderen, wanneer zij stopt. De strafbaarheid van den verdachte hing dus af van de om standigheden, waaronder de overtreding was begaan. Naar de meening van pl. mag een tram bestuurder een voor hem rijdende tram tot 20 meter naderen even voor en na een halte, wat hier het geval was. Bovendien mag hij. naar pl. toelichtte, veertig seconden nadat de voorste tram is gaan rijden zelf ook op rijden, zorgende zoo spoedig mogelijk den vereischten tusscbenafstand te bereiken. In het ten laste gelegde was niet over deze veertig seconden gesproken. Pl, zag graag schuldig verklaring zonder oplegging van straf. Nadat nog ter sprake was gekomen of de wet de particuliere instructies der N.Z.H. als rechtsgeldig erkende, deed de kantonrechter uitspraak. Hij achtte de overtreding bewezen, doch verklaarde den bestuurder schuldig zonder oplegging van straf. Voor den dag ermee! TENTOONSTELLING „HET OUDE BOEK". In de Militiezaal aan den Singel te Am sterdam is Dinsdagmiddag door den wethou der voor de kunstzaken, den heer E. Boek man, de tentoonstelling „Het Oude Boek" ge opend. Deze expositie wordt gehouden door de Nederlandsche vereeniging van antiquai- rén, waarvan de heer Menno (Hertzberger voorzitter is. De bedoeling van. de tentoon stelling is om meer belangstelling voor het oude boek in Nederland te wekken en het de plaats te doen innemen, die het hier te lande toekomt. Deze verzameling, door de leden der ver eeniging bijeen gebracht, zal ook in andere plaatsen worden tentoongesteld oogen naai- hem op- Ik vrees, dat U me héél erg onbehoorlijk zult vinden, maar ik moet helaas wel van Uw aanbod gebruik maken. Maar misschien mag ik Uw adres dan Natuurlijk, natuurlijk! Heel graag! Hoe- Veel, eh.had U gedacht? Ja, 't is maar. O, wat dat betreft, een gulden zou al ruimschoots genoeg zijn, ofo, ja, dat 's waar, ik moet nog terug ooknou, dan één vijftig! Ik zal U een rijksdaalder geven! sprak de jongeman verlegen, z'n beurs te voorschijn halend kijkt U eens Ik ben U buitengewoon dankbaar! sprak de jonge wouw met een zacht kleurtje, maareh.... Uw kaartje? O, ja! herinnerde zich de ander da's waar! en met een buiginkje overhandigde hij haar het stukje carton, dat ze, na er een vluchtigen blik op geworpen te hebben, in haar mantelzak liet glijden. Dan stopte de bus in de Krocht en na een allerliefst glimlachje verliet de jonge wouw de auto. Ik stapte eveneens uit, betreurend de omstandigheden, die mij zoo'n verschrikkelijk eind van de vrouw hadden af gezet, waardoor ik niet in de gelegenheid was geweest, mijn ridderlijkheid te betoonen, en alleen vanuit de verte het tooneeltje had moeten gade slaan. Dan spoedde ik mij naar m'n familie, waar- ik den dag zou doorbrengen. Het was laat geworden, dien avond tè laat voor de bus, en na een haastig afscheid jachtte ik naar het stationnetje om den laat- sten trein te kunnen halen, die me naar de stad zou moeten terugvoeren. Voor het lolcet^ stondendrie mensehen, waarvan de eerste wasde dame uit de bus. Zij deed nerveus, en stond met korte ruk- bewegingen te trekken aan de sluiting van haar taschje, die blijkbaar niet open wilde. Pardon! sprak de heer. die achter haar stond maar de trein, gaat over een paar minuten. Wil ik misschien even Nou, als U zoo wiendelijk zoudt willen zijn? en de dame overreikte hem het bewuste taschje. Neen, onmogelijk! Verbogen! sprak de ander dan. O! schrok de wouw, met een allerliefst gebaartje haar hand voor den mond slaande hoe kom ik dan wèg uit dit dorp? Mn. beursje zit erin! Laat ik even voor U betalen! vond de ander opeens de oplossing. Ja, maardat mag ik toch niet Een arm schoof langs haar heen, deponeer de een geldstuk op het houten blad voor het loket! Twee minuten later betrad de vrouw het perron, voorzien van een kaartje, benevens een rijksdaalder ènhet adres van haar weldoener 1 ....In mijn tijd zei de lieve oude dame, konden de vrouwen nog dankbaar wezen voor kleine dingen en niet alleen dat zij dank baar waren zij toonden dat ook in woora en daad. Het tegenwoordig geslacht schijnt, dat verleerd te zijn of misschien hebben zij het wel nooit gekend. Het jonge ding met de rood gelakte nagels gichelde openlijk. Oma wat ben je ho-pe-loos ouderwetsch! Dankbaarheid verbeeld je! Tegenwoordig zijn we niet meer zoo onderda nig, hoor! Dankbaarheid heeft met onderdanigheid niets te maken. Dankbaarheid is waardeering en een geslacht dat geen waardeering kent voor het goede is een diep beklagenswaardig geslacht dat de kiem van de ontevredenheid in zich omdraagt sprak de" oude dame streng. Zijn wij heusch zoo ondankbaar? Kunnen wij het goede, dat toch ongetwij feld ook ons deel is, niet meer waardeeren? Is er werkelijk iets niet in orde met ons waardeerings ver mogen? Hmmte oordee- len naar de uitingen van sommige niet onder danige jongeren zou men geneigd kunnen zijn dit te veronderstellen. Het tegenwoordige ge slacht kan geen dank je meer zeggen, ver klaarde onlangs Oom Nurks en heelemaal ongelijk heeft hij niet. Wij zijn wel dankbaar voor de prettige dingen die men ons aandoet o ja, wij zijn heusch wel gevoelig voor aardige attenties, voor kleine geschenken en prettige invitaties, maar die dankbaarheid spontaan in woorden uitdrukken neen dat moet men niet van ons verwachten. Dat snappen ze heusch wel dat ik dat aar dig vind zegt de bakvisch die meegevraagd wordt met een autotochtje daar hoef ik niet nog eens zoo mal uitbundig over te doen. Blij? Natuurlijk ben ik blij met de rozen die John voor me meebrengt, verklaart de jonge vrouw dat spreekt toch vanzelf daar doen wij niet sentimenteel over hoor! Bedanken omdat ik gevraagd word om mee te gaan dansen? verbaast zich het vrijgevoch ten persoontje. Stel je voor! Als wij meisjes niet meegingen dan hadden onze cavaliers immers niemand om mee te dansen! Verbeeld je dat je nog dank je toe moet zeggen wat antiek Hm mal uitbundig.Vanzelfsprekend. Antiek;.? Misschien maar degene die een ander een genoegen bereidt vindt het ook wel heerlijk om eens in woorden uitgedrukt te hooren dat het ook inderdaad een genoe gen is. Waarom zijn wij toch zoo doodsbenauwd on ze zelfstandigheid en onze waardigheid te kort te doen met een welgemeend woord van dank? Ik zeg niet graag dank je verklaren som migen en zij meenen werkelijk dat deze uiting er een is van trotsche fierheid, maar het is alleen maar onverbloemde zelfzucht en grove ondankbaarheid en anders niets. Wanneer de moderne vrouw zich af en toe eens zou voorhouden, dat vele kleine beleefd heden, die men haar bewijst, volstrekt niet verschuldigd zijn, doch beschouwd dienen te worden als extra'tjes, misschienmisschien dat zij dan weer die hoffelijke, minzame, echt- gemeende erkentelijkheid voor kleinigheden zou terugvinden, die zij nu meestal zoo hope loos kwijt is. Het is niet waar, dat anderen dit niet van ons verwachten. Het is niet waar dat-het-zoo- ook-wel-kan. Anderen verwachten juist wel een hartelijk spontaan woord van dank van ons en die an deren, dat zijn niet alleen onze vrienden en onze bewonderaars, maar dat zijn evengoed onze huisgenoóten, onze leveranciers en ver der iedereen met wie wij dagelijks in aanra king komen. Wanneer er iets is dat blaam verdient dan zwijgen wij meestal niet. Maar wanneer er iets is dat lof verdient, dan zijn wij maar al te vaak geneigd het stilzwijgend zonder meer te aanvaarden. Het is hèel mooi om dankbaar gestemd te zijn, maar laten wij niet vergeten dat an deren daar niets van merken, zoolang wij ons niet de moeite getroosten onze gevoelens ken baar te maken. En daarom als gij een opwelling van dank baarheid in u voelt opkomen onderdruk die dan niet. Voor den dag ermee! Maakt van uw hart geen moordkuil. Leer dank je zeggen het is heusch niet zoo moeilijk en de graadmeter van uw po pulariteit zal met sprongen omhoog gaan. AMY GROSKAMP—TEN HAVE GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN. (Inlichtingen ten politietmreele, Srnede- straat 9, uitsluitend tusschen 11 en 13 uur). Terug te bekomen bijPolitiebureau, Srne- destraat 9, ceintuurs en handschoenen; num merplaat; rijwiel; Van den Boogaard, Jan Gijzenkade 251, gouden broche; Zierveld, Gen. Bothastraat 116, gouden broche; Van Weel, Bisschop Ottostraat 13, zilv. broche met steen; De Ridder, Fr. Halsstraat 53 R, lees boek; De Graaf, Jac. Geelstraat 18, boek met gedichten; Boekman, Adr. Loosjesstraat 45, bankbiljet ad f10; De Vries, Kruisstraat 49, postduif; Dijkman, Nic. v. d. Laanstraat 9 zw„ zwarte dameshandschoenen; Kennel Haerlem, Amsterd, vaart 320, hond; Galjard, Spiegelstraat 23 A, hond; Beram, Weltevre denplein 13, witte regenjas; Kaasenbrood, Ziekenh. „St. Joannes de Deo", M. v. Heems- kerkst, zw.regenjas; Leusink, Koolsteeg 16, blaoi we regenjas; Wiersma, Eindenhoutstraat 71, gouden medaille; Leuverman, Brouwersplein 10 rd„ portef. met loterijbriefje; Jansen, Van Marumstraat 24 rd„ portem. met f l,06y2 en ontvangstbew.; Kroonenburg, Spaarnwouder straat 21, passer in étui; Postma, Eendjes poortstraat 5, rijw. bel. merk in étui; Van Wel, Gouwstraat 40, kinder driewieler; Brouwer, Mr. Lottelaan 16, jongensrijwiel; Prins, Am sterd. vaart 2 A, heerenrijwiel: Kwant, Over- tonweg 22, kinderschoentje; De Koning, Oranjeboomstraat 61, Lipssleutel; De Graaf, Jac. Geelstraat 18, teekenplankje; Rozenhart, KL Houtweg 13, vulpenhouder; Jutte. Slinger landlaan 4, H'stede, idem; Adriaanse, Wester laan 21, Aerdenhout, idem en vulpotlood in étui; Gouwentak, Spaanschevaartstraat 49, dekzeil. BRIDGE DRIVE. De afdeeling Haarlem van het Nederlandsch Tooneelverbond heeft een bridge-drive ge organiseerd op 26 September in de Sociëteit „Vereeniging" aan den Zijlweg. De wedstrijd staat onder leiding van den heer C. van der Willigen. Als prenzen zijn er coupons Stalles voor den Stadsschouwburg.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1936 | | pagina 10