VOOR DE VROUW
ZMEKRlPi
DE VROUW IN DE XXe EEUW
U vraagt
Wij brengen
XaêèBarteljorisstr. 27
Telefoon 11770
DONDERDAG 17 SEPTEMBER '1936
HAAREEM'S DAGBEAD
10
Ons Wekelijksch Knippatroon
Nr. 709: alleraardigste herfstjapon voor
zeer slanke figuurtjes. De japon is vervaar
digd van donkerblauwe wollen stof; terwijl
de g^rneering uit een kraagje van wit batist
bestaat. Benoodigd materiaal: 3.75 meter van
100 centimeter breedte. Prijs van het patroon
25 ets. per stuk. Alleen te verkrijgen in maat
40: bovenwijdte 86 cM., taillewijdte 70 cM.,
heupwijdte 98 cM.
Door het al of niet aanknippen van naden
kan men het patroon passend maken voor
het eigen figuur.
Deze patronen zijn dus in bovenvermelde
maat tegen de genoemde prijs te verkrijgen
bij het Bureau van dit blad, plus 6 ets. porto
kosten.
Den lezeressen wordt vriendelijk verzocht
bij bestelling duidelijk het nummer van het
gewenschte patroon en tevens naam en
adres zoo volledig en nauwkeurig mogelijk
op te geven. Men voorkomt daardoor onnoodi-
ge vertraging in de verzending. Wij verzoeken
de dames beleefd haar bestelbrieven vol
doende te frankeeren, daar deze anders niet
door ons geaccepteerd worden.
We leveren van bovenstaande japonnen
ook patronen naar maat; de prijs wordt dan
50 ets. per stuk.
Verder leveren we niet alleen patronen van
de hier'gepubliceerde modellen, doch van
ieder gewenscht model. Toezending van een
afbeelding of schetsje, met vermelding van
deze patronen naar maat, zijn:
Voor een mantel 60 ets., voor een japon
50 ets., voor lingerie en kinderkleeding 40
ets., voor een blouse of rok 30 ets. per stuk
EENVOUDIGE
SCHOONHEIDSWENKEN
Schoonheid beteekent in de eerste plaats^
gezondheid. Een vrouw, die niet gezond is,'
kan onmogelijk mooi zijn. We leven niet
meer in den tijd, dat een ziekelijke bleeke
tint „interessant" staat! Waar wij van hou
den en wat de moderne vrouw tracht te be
reiken en te behouden, is: een gezond, frisch
en bloeiend uiterlijk.
Dit ver la-ij gt men niet in de eerste plaats
door allerlei kunstmiddeltjes; maar wel
door een gezonde levenswijs. En een vereischte
voor een gezond uiterlijk is: veel slaap.
„Beauty-sleep" noemen onze Westelijke bu
ren dat zoo typisch. Het is verwonderlijk hoe
veel slaap kan doen voor het uiterlijk van een
vrouw,
Wil men toch hulpmiddeltjes te baat ne
men, dan moet men er altijd aan denken,
dit nooit te opzichtig te doen. Schoonheids
middelen zijn er om de bekoorlijkheden te
onderstreepen, niet om ze aan te brengen,
waar ze niet zijn.
Wanneer men rouge oplegt, moet men er wat
poeder over heen stuiven. Rouge en lippen
stift moeten in dezelfde tint gekozen worden.
We zouden er onze lezeressen voor willen
waarschuwen, haar wenkbrauwen af te sche
ren en er een paar potloodstreepjes voor in de
plaats te zetten. Dat is onnatuurlijk, dus lee-
lijkü Wie niet tevreden is met den vorm van
haar wenkbrauwen kan ze beter uit (laten)
plukken. Breng er echter geen te ingrijpende
veranderingen in aan. Wij bedoelen, dat,
wanneer ge van uzelf zware wenkbrauwen
hebt, ge er nu geen lijntjes van 1 haar dikte
van moet maken. Wanneer ge u poedert,
vergeet dan niet uw hals. Niets is zoo leelijk,
als duidelijk het verschil te kunnen zien tus-
schen de 'hals en het gezicht. Het lijkt dan
net, of men een masker voor heeft.
We zouden van deze plaats ook nog een
afkeurend woord willen laten hooren over de
bloedig-rood gelakte nagels. Als er iets is,
dat afstoot, zijn het zeker wel deze op klauw
tjes gelijkende vrouwenhanden. Naturel en
licht-rose lak staan veel gedistingeerder.
Parijs schrijft dezen Herfst voor.
Een min of meer verbreede schouderlijn.
Op de teekening ziet u een voorbeeld van een
typisch 1936-herfstjasje. De plooien sprin
gen onder de ceintuur pas open; de kraag
volgt de mouwlijn.
De verbreede schouderlijn doet taille en
heupen smaller lijken.
Aan byoux zal veel aandacht geschonken
worden. Over het algemeen zijn ze groot en
zien ze er zeer zwaar en massief uit. Als
nouveauté gelden de oorbellen, die tegen het
oorlelletje bevestigd zijn. Op nevenstaande
teekening ziet u een oorbel, in den vorm van
een waaier, bestaande uit parels en stukjes
koraal, zooals die bij een elegante diner
japon gedragen werd.
De handschoenen zullen over het alge
meen heel eenvoudig zijn dezen herfst. De
kap is lang; maar niet overdreven. Zeer ele
gant is de handschoen, die wij hierbij af
beelden. Garneering bestaat uit nèrvures in
diagonale richting en groote knoopen aan
het einde ervan
De colliers zullen tamelijk streng van lijn
zijn. Ze worden gesloten met groote gespen
van strass of simili.
De nieuwste vorm voor tasschen is die,
zooals wij op de illustratie laten zien. Het var
kensleer heeft zijn tijd alweer ge'had. Kalfs
leer en chèvre zijn de leersoorten, die dezen
herfst voor damestasschen opgeld doen. Het
handvat is niet meer een apart aangezet on
derdeel, maar wordt meteen aan de tasch
gesneden; iets, dat voor den indruk van het
geheel veel gunstiger is.
De Nieuwste Stoffen en Zijde
tegen de LAAGSTE
prijzen, o.a. onze bekende
99 ct.
Alle modetinten
(Adv. Ingez. Med.)
WENKEN VOOR DE HUISVROUW.
Crêpe georgette kan niet in water gewas-
schen worden; daar het dan krimpt. Men kan
het het beste reinigen door het te wasschen
in tetra, zonder het te wrijven. Als het schoon
is, knijpt men het uit, hangt het te drogen
en strijkt het op.
Gehaakte Meisjeshandschoen
In den herfst dragen we weer shawls en
doekjes. En hoe grooter verscheidenheid we
daarin hebben, hoe prettiger dat is. We ge
ven hier een idee voor een bijzonder aardig
shawltje. Men moet daarvoor een vierkante
lap crêpe de chine hebben, die zijden heeft
van ongeveer 75 a 80 centimeter lengte. Deze
shawl borduren wij op met een kruissteek
patroontje langs iedere zijde. De geborduurde
rand wordt gemaakt op 6 centimeter afstand
van den kant. Om de kruisjes mooi gelijk te
krijgen, hecht men op de lap crêpe de chine
een lap grof gaas van dezelfde grootte. Daarop
borduren we dan het motiefje, maar steken
door op de crêpe de chine. Als we dan later de
draden van het gaas uittrekken, staan de
kruisjes onberispelijk op de zijde.
Voor dit borduursel kiezen we twee kleu
ren. op gele crêpe de chine zullen de kleu
ren groen en bruin heel goed staan. Over het
algemeen zal men er goed aan doen spreken
de kleuren te kiezen. De kruisjes worden met
zijde geborduurd.
Inplaats van crêpe de chine kunnen we ook
met succes heel dunne wollen mousseline ge
bruiken; het borduursel wordt dan eveneens
met wol uitgevoerd.
RIE DE BR.
Deze aardige gehaakte meisjeshand
schoenen zijn bestemd voor een meisje van
ongeveer 8 jaar. Ze worden vervaardigd van
fijne wol. De steek die men gebruikt is een
gewone vaste; wordt ingestoken in den gehee-
len steek van den voorgaan den toer. We heb
ben ongeveer 50 gram wol noodig en een haak-
naald no. 2/2.
We beginnen met den rand van de kap en
zetten een rij .kettingsteken op, die 13 centi
meter lang is. We moeten bij iederen toer den
draad afbreken en weer aan dezelfde kant,
beginnen; opdat er geen verschil in werken
komt met de hand, die in het rond gehaakt
wordt. Regelmatig minderen, tot men, bij een
hoogte van IV2 centimeter een breedte heeft
van 13 1/2 centimeter. Bij het punt, waar op
het schema de letter A staat aangegeven, ha
ken we in het rond.
Nadat we een centimeter hoog, zonder meer
deren of minderen hebben gehaakt, maken we
2 of 3 meerderingen in een toer voor de
hand. In lederen toer maken we vervolgens 2
meerderingen. Zoo gaan we 5 centimeter door
en plaatsen de meerder ingen boven elkaar.
Deze meerderingen komen precies aan de
andere kant van het split in de manchet;
want ze vormen het begin van den duim. Voor
dezen vinger zetten we tusschen de beide
kanten aan de zijde van de hand 2 of 3 steken
op. Dan gaan we 2 centimeter verder en dee-
len de steken in vier deelen voor de vingers;
voor de pink neemt men een iets kleiner
aantal. Men begint met de pink. Men zet 2 of 3
steken op voor het gedeelte tusschen de vin
gers; dat moet trouwens bij elke vinger ge
beuren. Daarna haakt men in het rond tot
men een hoogte heeft van 3% centimeter; ver
volgens maakt men nog 3 of 4 minderingen
en haalt de steken dan met een draad bij
elkaar.
Voor men de drie andere vingers haakt,
moet men eerst nog een centimeter op de ge-
heele ronding haken. Dan maakt men de ver
schillende vingers. (Vergeet niet de steken op
te zetten voor de gedeelten tusschen de vin
gers). De wijsvinger wordt 5V2 centimeter
lang; dan sluit men hem; de middelvinger 6
centimeter en de ringvinger 5y2 centimeter.
Dan maakt men den duim; deze wordt 4y2
centimeter hoog en dan dicht gehaald.
Het borduursel boven op de hand wordt uit
gevoerd in sprekende kleurtjes en met de
steelsteek. Langs de kap haakt men, voor de
stevigheid, een toer vasten.
WENKEN VOOR DE HUISVROUW.
Hte best is tafelzilver' af te wasschen In
een balk van papier maché. Men loopt dan
de minste kans om er krassen in te krijgen.
Men moet er om denken slechts een paar
stukjes tegelijk te wasschen en niet alles
tegelijk in den bak te leggen, daar het zil
ver anders krast. Is er veel zilver tegelijk te
wasschen, dan verdient het aanbeveling het
even in warm water 11a te spoelen. Het
drogen geschiedt zoo stevig mogelijk met
linnen doeken. Wrijft men het zilver na het
drogen telkens even met een zeem of een
flanellen doek, dan voorkomt men het vaak
poetsen.
Afscheid van Anna Polak.
Voor de vrouwen, aangesloten bij Neder-
landsche vrouwenorganisaties, was het geen
geheim, dat Anna Polak 15 September zou af
treden als directrice van het Nat. Bureau voor
Vrouwenarbeid, dat, onder haar leiding (van
1908—1936) ernstig het werk heeft voortgezet,
dat Marie Jungius was begonnen in het be
lang van den arbeid der vrouw. Haar gezond
heidstoestand heeft het noodig gemaakt, dat
het bestuur haar in het begin van het jaar
een verlof toestand en haar thans eervol ont
slag moet verleenen, gelukkig daarbij in staat,
haar een degelijk bewijs aan te bieden van
den dank der vrouwen in geheel Nederland,
voor wat zij deed in haar belang om het ar
beidsveld te verkennen en te verruimen en
haar met raad en daad bij te staan bij de be
roepskeuze en de vakopleiding. Want, terwijl
Anna Polak, vurig feministe als zij is, steeds
heeft geijverd voor vrijheid van arbeid en gun
stige arbeidsvoorwaarden voor de vrouw,
wenschte zij anderzijds, dat deze arbeid zoo
voortreffelijk mogelijk zou zijn en in een ge
paste beroepskeuze en doelmatige vakopleiding
zag zij de beste middelen om den arbeid dei-
vrouw op hoog peil te brengen.
Zij maakte er een gewetenszaak van de
meisjes en vrouwen, die zij voorlichtte bij het
kiezen of veranderen van beroep, te brengen
in een werkkring, waar zij de beste kansen
hadden te slagen, en haar te doordringen van
haar verantwoordelijkheid ten opzichte van
den arbeid der vrouw over het algemeen, om
dat de fout van een enkele vrouw schaden
kan aan het oordeel over allen vrouwenarbeid.
Diep verontwaardigd kon zij zijn over de fut-
looze vrouwen en meisjes, die haar toekomst
schenen op te vatten als spel en vroegen cm
een „gemakkelijk, prettig en voordeelig baan
tje", alsof deze opgeschept lagen en deze op
vatting van arbeid niet een ontheiliging be-
teekende van de hoogstaande idealen van de
voorgangsters, met wie zij had samengewerkt
bij de voorbereiding der tentoonstelling van
vrouwenarbeid in 1898.
Uiterst voorzichtig was zij, als die zich ge
roepen voelden bij haar kwamen, om raad
voor de opleiding tot een beroep, dat op het
gebied van kunst of wetenschap lag. Zij wist,
dat velen geroepen en weinigen uitverkoren
waren en dat de wezenlijk geroepenen zich
niet zouden laten afschrikken door haar don
kere voorspiegelingen van het lot, dat haar
wachtte. Voor de zwakken voorkwam zij ech
ter gaarne mislukking en zoo mocht bij haar
niet enkel de aanleg, waarin men zich zoo
licht vergist, beslissen, maar zij hield rekening
met de vooruitzichten en opleidingsgelegen
heid in de beroepen, welke zij zorgvuldig on
derzocht. Steeds betreurde zij het, dat zoo
weinig vrouwen zich aangetrokken gevoelden
tot den handel, waarvoor zij den aanleg der
vrouw wel geschikt achtte, terwijl zij altijd
weer de velen, die het in de journalistiek wil
den beproeven, waarschuwde voor de overla
den arbeidsmarkt. De beroepsvoorlichting,
waaraan zij zich mondeling en schriftelijk
wijdde, was haar werkelijk zeer lief en zoo
was zij ook lid van het gemeentelijk Bureau
voor Beroepskeuze in den Haag.
Het is niet doenbaar in een kort bestek vol
ledig te zijn over den arbeid door Anna Polak
op het Bureau en in haar verder leven ver
richt. Reeds onmiddellijk na de schooljaren
deed zij velerlei maatschappelijk werk en was
o.a. ook presidente van de afd. Groningen van
de Ned. Ver. v. Vrouwenkiesrecht. In tal van
comités tot verdediging van den arbeid der
vrouw heeft zij zitting gehad. Veelal als secre
taresse. Verscheidene enquêtes betreffende
den arbeid en de arbeidsvoorwaarden dei-
vrouw in verschillende beroepen heeft zij ge^
leid, zooals betreffende „het Arbeidsleven dei-
ziekenverpleegster in Nederland", „de Neder-
landsehe gemeentelefoniste", „den arbeids
duur van verkoopsters te 's-Gravenhage" enz.
Voorts gaf zij velerlei praeadviezen op arbeids-
en economisch gebied en schreef bijdragen
voor velerlei bladen en periodieken. Bij het
zilveren regeeringsjubileum van Koningin
Wilhelmina verzocht men haar voor het Ge
denkboek een bijdrage te leveren over de
Vrouwenbeweging in de afgeloopen 25 jaar.
Uitstekend linguiste van haar vader leer
de zij de classieke talen vertaalde zij o.a.
verzen van Ada Negri uit het Italiaansch en
was zij te Groningen beëedigd translatrice
voor het Italiaansch.
Dat zij in het buitenland werd gewaardeerd
bewees haar benoeming tot Convener van het
Int. Comité voor Arbeid van den Int. Vrou
wenraad in 1920 (tot 1925 vervulde zij die
functie) en in 1932 haar benoeming tot lid
van het Comité d'Experts pour le Travail fé-
minin van het Int. Arbeidsbureau. In 1927
werd zij gekozen tot lid van het dag. bestuur
van den Nat. Vrouwenraad van Nederland,
waarvan zij tot 1932 vice-voorzitster was. Dat
haar beteekenis in regeeringskringen werd er
kend, getuigde haar benoeming in 1922 tot
lid van den Hoogen Raad van Arbeid en de
onderscheiding (Officier in de Oranje-Nassau
orde), welke haar in 1926 ten deel viel. Jam
mer dat zij op 62-jarigen leeftijd om gezond
heidsredenen haar eervolle loopbaan moet op
geven, maar zij heeft in de jaren dat zij, haars
ondanks, op den voorgrond trad, zooveel ge-
praesteerd, dat zij haar rust ten volle heeft
verdiend. En met haar veelzijdige belangstel
ling zal zij in haar rustperiode zeker weten te
genieten van het mooie en goede, dat haar
idealisme in het leven en de menschen zal
kunnen vinden, ook in dezen voor velen zoo
zwaren tijd
EMMY J. B.
Feestelijke Gemoedelijkheid.
Een week lang heeft heel Nederland feest
gevierd, en het heeft dat maar niet zoo'n
klein beetje gedaan. Neen, intens en met
volle teugen is er genoten, gejubeld en ge
juicht, en vandaag is het feestgedruisch in
Amsterdam nog weer eens extra omhoog ge
schoten. Alle pittige wijsjes van onze volks
liederen hebben langs de straten geklonken,
en iedereen heeft ze dapper meegezongen,
er is met vlaggen gezwaaid en ontelbare ma
len is het „Lang zullen ze leven" ingezet.
Dinsdagmorgen in het angstwekkende ge
drang naar den uitgang van het station in
den Haag, toen alle extratreinen hun enor
me massa passagiers kort na elkaar aan
voerden, werd het „Lang zullen ze leven"
aangeheven door een der reizigers en dade
lijk weergalmde de tunnel van het gezamen
lijke gezang der honderden. Maar dadelijk
was ook de angstige spanning van het ge
drang gebroken, men kon weer lachen en de
deinende menschenmassa die eerst zoo vijan
dig leek voor velen, was weer een gemoede
lijk stel feestvierders geworden.
Die gemoedelijkheid van ons volk is nu in
de laatste week zoo duidelijk aan het licht
gekomen: iedereen was in zijn schik, maar
daarin hoorde dan ook een joviale stem
ming die door geen enkelen tegenslag kon
worden bedorven.
Het is ongetwijfeld waar dat honderden,
waarschijnlijk zelfs wel duizenden op Prins
jesdag noch van de gouden koets, noch van
de vorstelijke personen ook maar een glimp
hebben opgevangen, vooral zij die den Haag
niet kennen en daardoor niet nauwkeurig
wisten, waar zij zijn moesten. Maar aan hun
feestelijken dag heeft die teleurstelling niets
tekort gedaan, de residentie in feesttooi
werkte zóó aanstekelijk dat er voor iets an
ders geen plaats overbleef.
Ook bij de tientallen en nog eens tiental
len straatverkoopers heeft iedereen zijn ge
moedelijkheid bewaard, of het nu eenzame
muzikanten waren, of complete jazzbands,
jongens met aapjes, of jongens met alleen
maar toegetakelde gezichten, of het verkoo-
pers van portretten van het jonge paar wa
ren, of van oranje of van mutsen en toeters.
Voor een groot café met stoelen en tafeltjes
op het breede trottoir, stond een rij van al
lerlei menschen die de feestdagen gebruik
ten om een extraatje te verdienen. De café
bezoekers zagen eigenlijk niet anders dan
deze gelegenheids-verkoopers, maar hun
stemming was er niets minder feestelijk om.
Politie-agenten werden bestormd met de
meest onmogelijke vragen, maar met een on
verstoorbare gemoedelijkheid wisten zij voor
iedereen een antwoord te bedenken.
Het is geen holle phrase dat een nationaal
feest de eenheid van een volk bevordert:
iedereen komt in direct contact met iedereen
en men leert elkaar in een deinende men
schenmassa meer waardeeren, zelfs al heeft
men elkaar nooit van tevoren gezien, dan
wanneer men jarenlang tien huizen van el
kaar af in dezelfde straat heeft gewoond.
Voor kinderen worden extra plaatsjes inge
ruimd, oude menschen kunnen op ieders
medewerking rekenen om zooveel mogelijki te
worden ontzien, men kent in die heele me
nigte waarschijnlijk niemand bij naam, maar
men is met elkaar bevriend in dat eene en
eenige doel: het feest.
En daarin zijn we allen elkaar nader ge
komen in de laatste week, dan een maand
geleden mogelijk zou hebben
E. E. X—P.
HET MENU VOOR DE HEELE WEEK
Zondag:
Gevulde eieren,
Kalfssoep,
Kalfsborst,
Snijboonen,
Aardappelen,
Gevulde pruimen.
Maandag
Runderlappen,
Groene kooltjes,
Aardappelen,
Appelmoes met ei.
Dinsdag:
Varkensbiefstuk,
Andijvie,
Aardappelen,
Koffievla.
Woensdag:
Hei'fstsoep,
Spinazie,
Harde eieren,
Gebakken aardappelen,
Vruchten.
Donderdag:
Een kopje soep,
Indische kerrieschotel,
Beschuit met kaas.
Vrij dag:
Gestoofde makreel,
Worteltjes,
Aardappelen,
Rijst met appelen.
Z ater dag:
Varkenslapjes,
Slaboonen,
Aardappelen.
Röd Gröd.
RECEPTEN
Appelmoes met ei.
Snijd de gave vruchten in vieren, haal de
kroontjes eraf en kook de appelen in weinig
water gaai-. Zeef de vruchten tot er alleen
schillen en pitjes over zijn, voeg de suiker
erbij en klop dan voorzichtig een losgeklopt
ei door het appelmoes. Doe het in een glazen
schaal en maak er met het spitzakje, als het
volkomen koud is, met zeer stijfgeklopt eiwit
figuurtjes bovenop.
Gestoofde makreel.
Wasch de makreel die al panklaar is ge
maakt door den leverancier en kook ze een
paar minuten in ruim kokend water met zout.
Schep ze uit de pan, leg ze in een beboterde
vuurvaste schotel en voeg er eenige klontjes
boter, een paar lepels beschuitkruim en een
paar uitgetande schijfjes citroen bij. Stoof de
visch gaar in den «w*# ««durende ongeveer
twintig
