THIJS IJS EN HETKATTENLECER
Devaluatie-debat in de Fransche Kamer.
Problemen bij internationaal overleg.
DINSDAG 29 SEPTEMBER '1936
HAARDE M'S DAGBCSÖ
Minister Auriol verdedigt het regeeringsheleid.
De bezwaren van Bonnet en Reynaud.
Maatregelen tegen
prijsstijging.
Bij den aanvang van de zitting van Maan
dag van de Fransche Kamer gaf de alge-
meene rapporteur Schmidt een uiteenzettinj
van het monetaire ontwerp.
Hij schatte het door de herwaardeering
van het goud van de Banque de France
beschikbaar gekomen bedrag op 16 milliard,
waarvan direct 10 milliard zullen worden
aangewend voor een egalisatiefonds voor
de terugbetalingen aan de Banque de France
en voor beschikbare middelen.
Colomb (onafhankelijk radicaal der demo
cratische linkerzijde) betrad vervolgens het
spreekgestoelte om de prealabele kwestie te
stellen (motie om over te gaan tot de orde
van den dag zonder de aangelegenheid te
behandelen). Hij beschuldigde Blum er van
deni frank voor 50 pet. te hebben gesociali
seerd. De frank, aldus Colomb, kan geen
weerstand bieden aan de socialistische geste
de uitgaven systematisch te vermeerderen en
aan de kapitaalsvlucht, welke het gevolg is
der maatschappelijke onrust.
De rechterzijde applaudisseerde, toen Co
lomb herinnerde aan de beloften der re
geering inzake een niet overgaan tot deva
luatie.
Op verzoek van Vincent Auriol nam Co
lomb de prealabele kwestie terug.
Louis Marin (Republ. Federatie) vroeg de
terugwijzing van het wetsontwerp naar de
financiecle commissie. Hij was van meening,
dat de Kamer onvoldoende tijd heeft om het
ontwerp te bestudeeren.
Dit verzoek werd met 365 tegen 248 stem
men verworpen.
In de namiddagzitting werd allereerst het
woord gevoerd door den radicaal-socialist
Bonnet. Hij zeide, dat zijn partij voor het re
geer ingsontwerp zal stemmen hoewel zij ver
schillende reserves maakt. Hij gaf een exposé
van de radicaal-socialistische bezwaren tegen
de devaluatie. Met de invoering van de glij
dende loonschaal aldus Bonnet geeft
de regeering toe dat zij een prijsstijging ver
wacht.
Vervolgens sprak oud-minister Reynaud.
afgevaard.ede der onafhankelijk radicale
links-republikeinen. Hij betreurde dat men
zoo iaat tot devaluatie heeft besloten. De
deflatie is veroordeeld, aldus Reynaud. Wij
gaan thans onze laatste kaart uitspelen.
Vijftig landen hebben gedevalueerd en die
devaluatie is overal gelukt. De aanpassing
der valuta's van de drie groote democrati
sche mogendheden is een begin van samen
werking. Ook Reynaud maakte de regeering
er op opmerkzaam, dat zij in haar ontrwerp
de prijsstijging aankondigt. Indien de re
geering haar tegenwoordige politiek blijft
volgen, zal zij het volgend jaar leeningen
moeten sluiten.
Na een- pauze van een half uur nam de
minister van financiën Vincent Auriol, het
woord* Hij verklaarde er van overtuigd te
zijn, dat hij zijn plicht heeft gedaan. Hij
herinnerde er aan. dat een ernstige crisis in
dertijd de devaluatie van Lire. Pond Sterling
en Dollar heeft veroorzaakt. Frankrijk paste
te goeder trouw de politiek van delfatie
toe; niettemin breidde de crisis zich uit tot
het geheele economische leven. De regeering
zoekt naar een middel om de goudafvloeiing
te doen ophouden en streeft op economisch
terrein naar internationale ententes, die on
misbaar zijn voor de waarborging van vrij
heid en veiligheid van het land.
Naar aanleiding van de persberich
ten. volgens welke de bepalingen van
een driemogendhedenaccoord Frank
rijk zouden zijn opgelegd, verklaar
de Auriol: „De overeenkomst, geslo
ten door de drie groote bevriende
mogendheden, werd geïnspireerd door
groote bezorgdheid voor de econo
mische orde en den internationalen
vrede. Wij zijn er trotsch op. dat het
geheim der onderhandelingen zoo
goed bewaard is gebleven".
De monetaire samenwerking tusschen de
drie staten zal doelmatig zijn. „Deze samen
werking". aldus de minister „vormt een der
machtigste factoren ten aanzien van het eco
nomisch wereldherstel en de consolidatie
van den vrede".
De minister van financiën is er van over
tuigd dat de handel, de landbouw en de
producenten zullen winnen bij de ïieuwe
maatregelen.
De binnenlandsche prijs wordt niet be
ïnvloed als door een inflatie en daarom zullen
ongemotiveerde prijsverhoogingen worden
voorkomen.
De minister deelde verder mee. dat reeds
dien ochtend een aanzienlijke hoeveelheid
baren goud aan de grens werd aangehouden.
De rede van minister Auriol werd luide
door de afgevaardigden van de linkerzijde
toegejuicht.
Na een schorsing van de Kamerzitting werd
om half tien het woord gevoerd door den on-
afhankelijk-republikeinschen afgevaardigde
Fernant Laurant, die de monetaire operaties
der regeering critiseerde. Niet de technische
positie van Frankrijk, aldus spr. heeft de
regeering er toe gebracht, de munt te deva-
lueeren, doch de onmogelijkheid om een in
evenwicht zijnde begrooting in te dienen.
Langzamerhand werd het rumoerig, en
daar het tumult voortduurde, schorste voor
zitter Herriot de zitting om 11.05 uur.
Ijet woord was vervolgens aan Thellier
(linksch-republ.) die o.a. zeide, dat het land
een nieuwe inflatie vreest. De methodes der
regeering zijn slecht en haar politiek heeft
gefaald. Toch heeft de oppositie de proef
neming der regeering niet tegengewerkt.
De 'radicaal-socialist Rethore, die daarna
SDrak. stelde voor, „de ware heeren van dit
land te laten betalen: de 200 famililes", het
geen den spreker een ironisch applaus dei-
rechterzijde bezorgde. Toen het tumult op
nieuw begon, verklaarde Herriot niet te kun
nen toelaten, dat een debat van zoo grooten
ernst wordt gevoerd in een sfeer van wanorde
en derhalve schorste hij de zitting.
Na middernacht vervolgde Rethore zijn
rede. Hij verklaarde slechts voor het regee-
ringsontwerp te zullen stemmen, indien het
een heffing op groote vermogens zal om
vatten.
Vervolgens beklom de communist Duclos
*t spreekgestoelte. Deze zeide, dat z.i. de de
valuatie niet onvermijdelijk was. Naar zijn
meening heeft de deflatie tot devaluatie ge
leid. Duclos betreurde het, dat de regeering
geen heffing op de groote vermogens heeft
ingesteld.
Nadat talrijke afgevaardigden op beëindi
ging der discussies hadden aangedrongen,
stemde de Kamer te 1 uur door handopste
ken voor sluiting der algemeene behande
ling van het monetaire ontwerp.
Daarop ontspon zich een debat, over een
ingediend verzoek om artikelsgewijze stem
ming over het ontwerp, waartoe tenslotte
met 344 tegen 246 stemmen besloten werd.
Maatregelen tegen
prijsstijging.
Tijdens een pauze in de zitting van de Ka
mer zijn besprekingen gevoerd tusschen de
vertegenwoordigers der linkergroepen en
Léon Blum, die geleid hebben tot de opstel
ling van een tekst, waarbij de regeering bui
tengewone volmachten worden verleend om
te strijden tegen een stijging der prijzen en
om alle andere maatregelen te nemen, die
zij noodig acht voor het welslagen der mo
netaire operatie.
Na de vertegenwoordigers van de C.G.T
hebben ook de communisten zich in prin
cipe met dezen tekst accoord verklaard.
Wijziging in het monetaire
ontwerp voorgesteld.
De leden van de „Délegation des gauches"
hebben een onderhoud gehad met Blum en
zijn vervolgens opnieuw bijeengekomen. Zij
zijn het er met Blum over eens geworden, dat
zal worden voorgesteld, de artikelen betref
fende de glijdende schaal te laten vervallen
en te vervangen door nieuwe bepalingen,
welke de regeering volmacht tot verhindering
van prijsver hooging geven. De nieuwe tekst
zal worden onderworpen aan de goedkeuring
der C.G.T.
Genève.
Litwinof aan het woord.
In de Volkenbondsvergadering is gisteren
o.a. het woord gevoerd door den vertegenwoor
diger der Sovjet-Unie, Litwinof. Hij zeide o a.
dat eenige landen gevaarlijk zijn door hun
agressieven geest en hij laakte de landen, die
een neutrale houding aannamen, aangezien
dit niet voldoende is om een oorlog tegen te
houden. Zij zien den storm over Europa na
deren en beperken zich tot verklaringen over
hun aanhankelijkheid aan de collectieve vei
ligheid. Litwinof achtte het voldoende, dat de
vredelievende machten zich aaneensluiten om
te doen zien. dat een gemeenschappelijke
actie mogelijk is, om den aanvaller vroeg of
laat te dwingen ook tot het systeem van
collectieve veiligheid toe te treden.
Ten aanzien van de herziening van artikel
19 is de Sovjetdelegatie van meening, dat dit
alleen mogelijk is, als instemming van alle
betrokken partijen wordt verkregen. Verder
is de delegatie van oordeel, dat voor werke
lijke ontwapening eveneens algemeene maat
regelen noodig zijn. Vervolgens keerde Lit
winof zich tegen den staat, die geregeerd
wordt door mannen, die in hun politiek pro
gram de verovering van grondgebied van een
anderen staat hebben geïncorporeerd. Litwi
nof ziet liever een bond zonder universaliteit,
dan een universeelen bond zonder de principes
van algemeene veiligheid. Rusland stelde voor,
dat de kwestie van de toepassing van de
grondbeginselen van het pact tot nadere studie
wordt voorgelegd aan de eerste commissie,
vervolgens aan een bijzondere zitting van de
Volkenbondsvergadering, indien tenminste de
commissie niet nog tijdens de huidige zitting
gereed komt.
Ten aanzien van de Spaansche kwestie ver
klaarde Litwinof, dat Sovjet Rusland deel
neemt aan de noninterventieovereenkomst
omdat anders een internationaal conflict zou
kunnen uitbreken.
Na Litwinof sprak de vertegenwoordiger
van Denemarken, Munch. Hij achtte het niet
opportuun nu het pact te wijzigen en stelde
voor een commissie te benoemen, welke de
procedure van verzoening en bemiddeling moet
bestudeeren. Tenslotte wees hij erop, dat geen
veiligheid bestaat zoolang „over-bewapende"
staten bestaan.
Vervolgens las de voorzitter een verklaring
voor van de Nederlandsche, Deensche, Fin-
sche. Noorsche en Zweedsche delegaties, waar
in wordt voorgesteld een derde commissie te
benoemen belast met de studie van de ontwa
pening.
De meeste verdedigers van het
Alcazar bevrijd.
Vandaag een beslissende slag aan het
Toledo-front?
Ook de Spaansche zender Radio-Jerez, in
handen der opstandelingen, heeft meegedeeld,
dat de troepen van Mola gisteren Toledo heb
ben bezet Driehonderd regeer ingssolda ten
zouden zijn gedood. De verdedigers van het
Alcazar werden aldus het station onder
onbeschrijflijk enthousiasme bevrijd.
Officieel wordt uit Talavera meegedeeld,
dat de verdedigers van het Alcazar, ten getale
van 1200, levend zijn gevonden, op een 80-tal
na. Wel zijn 500 van hen gewond.
De meeste regeeringtroepen verlieten To
ledo voor de stad gevallen was en slechts
enkele geïsoleerde groepen bleven in de stad
om het hoofd te bieden aan de manschappen
van het vreemdelingenlegioen en de Marok
kanen, die de voorhoede van de aanvallers
vormden.
De commandant van het Alcazar, kolonel
Moscardo is verdwenen. Men weet niet wat
van hem geworden is. Verder wordt nog ge
meld. dat tijdens de belegering twee kinderen
zijn geboren.
Van de straathoeken, de daken en uit
vensters stelden zij zich tegen de aanvallers
teweer met geweren, mitrailleurvuur en hand
granaten. Toen de aanvallers in het gezicht
van het Alcazar kwamen, deden de beleger
den een uitval en tezamen werden de regee
ringstroepen verdreven. De opstandelingen
maakten eenige honderden gevangenen en de
regeeringstroepen telden ongeveer 300 dooden.
De speciale vertegenwoordiger van Havas
meldt, dat de door de regeeringstroepen 6000
granaten van 75 m.M. en 4000 van 155 m.M.
op het Alcazar afgeschoten zijn. Enkele daar
van waren gevuld met gifgas. Verder hebben de
regeeringstroepen een drietal mijnen doen
ontploffen met 3000 K.G. springstof.
Vandaaag beslissende slag aan het
front van Toledo?
Aan het Toledo-front zal vandaag een strijd
beginnen, die mogelijk wel beslissend zal kun
nen blijken voor het bezit van Madrid, aldus
een Reuterbericht uit die stad. Luit. kol. Rubio,
die het bevel in dien sector over de regee
ringstroepen voert, heeft den Reutercorres-
pondent bij de regeeringstroepen medegedeeld,
dat de regeeringstroepen gisteren genoodzaakt
waren eenige kilometers langs den weg van
Toledo terug te trekken en het dorp Bargas in
handen der opstandelingen te laten, daar de
opstandelingen over een overmacht van vlieg
tuigen en artillerie beschikken. Dinsdag, zoo
voegde Rubio er aan toe, zullen de zaken an
ders staan. Maandag hebben de regeerings
troepen een hevigen tegenaanval gedaan en
zijn zij er'in geslaagd tot op een 100 Meter van
de kerk van Bargas door te dringen.
Hess wenscht de verdedigers van
het Alcazar geluk.
De vertegenwoordiger van den Fuehrer
Rudolff Hess heeft de „helden van het Alca
zar" en hun bevrijders namens de N.STJ.AP.
telegrafisch geluk gewenscht.
Italië en de a.s. Locarna-
conferentie.
Bereid tot deelneming.
Reuter meldt uit Rome 28 September: De
houding van Italië ten aanzien van een con
ferentie der vijf Locamo-mogendheden is
niet gewijzigd. Italië is bereid actief deel te
nemen aan deze bijeenkomst. Het wenscht
slechts, dat de voorbereiding voltooid wordt
en derhalve met spoed ter hand genomen
wordt.
Britsche consulaat te Gore
gesloten.
Wegens den onrust in het land.
Uit Londen. 28 September: Naar hier wordt
vernomen is het Britsche consulaat te Gore
(West-Abessynië) tot nader order gesloten.
De Britsche consul Erskine, heeft de stad ver
laten en is naar den Soedan vertrokken.
Naar verder vernomen wordt, zal het con
sulaat pas weer worden geopend, als de toe
standen in het land, waar de stammen elkaar
thans fel bestrijden, weer normaal zijn ge
worden (Reuter)
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELLINC
Maar nu is het oogenblik gekomen om handelend op te treden.
Thijs heeft ontzettend veel plezier gehad over die kattenruzie, maar
nu alle dieren in den hollen boomstam zitten, mag hij niet langer
met de uitvoering van zijn plan wachten. Vlak bij hem ziet hij een
ron dstuk hout liggen, dat houthakkers bij hun werk van een boom
afgeslagen hadden. Dat komt hem prachtig van pas. Snel grijpt hij
het en rent er mee naar den stam, waaruit nog voortdurend het
helsche spektakel van de betooverde katten opstijgt. Een oogenblikje,
en Thijs heeft het hout in den open bovenkant geschoven, zoodat
het heele kattengezelschap dus netjes opgesloten zit!
De Kleine Staten. De pers.
(Speciale correspondentie)
Een gelukkig toeval deed mij, toen ik naar
Genève vertrok om daar de zeventiende Vol
kenbondsvergadering bij te wonen, op het
laatste oogenblik een hoogst belangwekkend
boek over de Parijsche vredesconferentie in
mijn koffer stoppen. En nu ik in een vrij uur
tje weer eens zit te lezen in de door Harold
Nicholson, die in 1919 tot den staf der Engel-
sche delegatie behoorde, aan die conferentie
gewijde herinneringen (in zijn Peacemaking
1919), treft mij in het bijzonder wat hij daar
in opmerkt in verband met de kleine staten
en aangaande de pers. Want in beide opzich
ten doen er zich in deze dagen in de Volken-
bondsstad ook weer hoogst merkwaardige ge
beurtenissen voor.
Nu zij onmiddellijk opgemerkt, dat ik be
paald een tegenstelling meen te' ontdekken
tusschen hetgeen er met en dank zij de klei
ne staten thans te Genève gebeurt en wat Ni
cholson dienaangaande omtrent zijn Parij
sche ervaringen te boek heeft gesteld. De fout
nu was ontegenzeggelijk dat de groote hee
ren er aanvankelijk op uit waren, de kleine
te negeeren. Dat was op zichzelf volkomen
verkeerd en is hun op een pijnlijk échec te
staan gekomen.
In Nicholson's oogen zou men echter in 1919
te Parijs juist verkeerd gedaan hebben met
al te zeer rekening te houden met de klein
tjes; een opvatting, die ik zeker niet zoo maar
wil onderschrijven. In het gedeelte van zijn
boek, waarin hij zich met dien kant van de
organisatie en gang van zaken ter vredescon
ferentie bezig houdt, is duidelijk de Brit aan
het woord, de man van oude diplomatieke
(vermoedelijk heden ten dage geenszins meer
door hem aangehangen; opvattingen.
Nicholson dan geeft te kennen, dat het
heel juist gezien was de leiding der Pqrijsche
conferentie in handen te leggen van een Raad
van vijf groote mogendheden. Hij noemt het
alleen betreurenswaardig, dat men deze z. i.
absolute noodzakelijkheid niet ronduit ten
overstaan van de geheele conferentie had
vastgesteld en door" deze laten erkennen. Al
heel spoedig verviel volgens hem de Opperste
Raad in de fout. tenslotte toch al te veel ge
legenheid aan de kleinere mogendheden te
geven om hun wenschen en denkbeelden
voor te dragen. Terecht hadden de groote hee
ren ingezien, dat beraadslagingen tusschen
al de 27 te Parijs vertegenwoordigde landen
tot een dwaasheid geleid zou hebben en dat
zij zelf, die een macht van liefst 12 millioen
gewapenden representeerden, de leiding
moesten hebben. Zij voelden echter ook wel,
dat de kleintjes dit minder aangenaam zouden
vinden. Om nu niet alleen de persoonlijke ge
voelens van de vertegenwoordigers der kleine
re staten te ontzien, maar eveneens de natio
nalistische verwachtingen van hun Kamers
en kiezers thuis, moest er toch iets voor hen
gedaan worden. Daarom was men er van den
beginne af op uit een en ander zoo te orga-
niseeren. dat de afgevaardigden van de klei
nere staten thuis tenminste den indruk kon
den geven, dat zij bij de beraadslagingen in
den Oppersten Raad wel wat in de melk te
brokken hadden. Met het oog hierop kregen
de gedelegeerden van den hier bedoelden
groep van landen gelegenheid schriftelijk hun
territoriale en andere verlangens in te die
nen. En vervolgens mocht dan nog elk hun
ner voor den Oppersten Raad de gronden,
waarop die verlangens berustten, mondelin!
uiteen zetten. Resultaat aldus Nicholsbn
heel wat tijdverlies en bovendien vorming van
een valsch beeld der verhoudingen. Voorts
was het zoodoende onvermijdelijk, dat de
kleine staten in hun uiteenzettingen schro
melijk overvroegen. Vanzelf leidde het nog
eens mondeling voordragen van hun elschen
er toe, dat zij eigenlijk herhaalden wat zij
reeds schriftelijk hadden betoogd en dat de
weerstandskracht der „oude heeren" in den
Oppersten Raad, in die warme en stoffige ka
mer waar zij zaten, verminderde. Dit alles
had echter meer en ernstiger gevolgen dan
alleen tijdverlies. Door de eischen van de
kleine mogendheden tot uitgangspunt te gaan
nemen, concentreerde de Raad van Tien zijn
aandacht op verkeerde wijze. Men ging zich
nu met de verschillende problemen tegelijk
bezig houden en liet niet datgene, wat het be
langrijkste was, het met Duitschland te slui
ten vredesverdrag, heelemaal aan de rest
vooraf gaan. Met het resultaat, dat er heel
wat verwarring ontstond en krachtsversnip
pering plaats vond.
Nog daargelaten of het juist ware geweest,
Indien ter Parijsche Vredesconferentie de klei
ne mogendheden, naar Nicholson meende,
nog minder gelegenheid gekregen hadden om
zich te laten gelden, moet in elk geval opge
merkt. dat het met het wezen en met de wor
dingsgeschiedenis van den Volkenbond volko
men in strijd is, wanneer te Genève de groo
ten, als van ouds. de kleinen zonder meer wil
len doen aanvaarden, wat zij. grooten, nu
eenmaal wenschelijk of nuttig achten. In dit
opzicht frappeert juist de tegenstelling tus
schen wat Nicholson in verband met Parijs
gaarne gezien had en wat thans met betrek
king tot den Volkenbond gewoonweg uit den
booze genoemd moet worden.
Daarentegen treft mij wel buitengewoon de
overeenstemming tusschen de ter vredescon
ferentie van 1919 door den zooeven genoem
den schrijver opgedane ervaringen t. o. v. de
pers en wat juist nu weer in dat opzicht te
Genève viel waar te nemen
Ongeveer 500 bijzondere correspondenten
waren onder zeer hooge kosten naar Parijs
gezonden. Van den beginne af, zoo merkt Ni
cholson op, protesteerden zij er tegen, dat
de verdragen, waarover men aan het onder
handelen ging, na geheime besprekingen tot
stand zouden komen. Dit protest maakte in
druk op den Oppersten Raad, die besloot dat
de pers dan tot alle plenaire conferentiever
gaderingen toegang zou hebben. Als resultaat
hiervan werden er slechts zes dergelijke bij
eenkomsten belegd En daarvan had alleen
die, welke aan het Volkenbondshandvest ge
wijd was, meer dan een louter formeel ka
rakter. Om nu de verontwaardiging van hun
landgenooten-journalisten wat te doen afne
men, gingen de deelnemers aan de geheime
besprekingen er toe over op eigen houtje bij
stukken en brokken wat inlichtingen te ver
schaffen. Gevolg, dat men elkaar over en
weer bittere verwijten maakte en van het ver
oorzaken van lekken beschuldigde. Nu ware
het volgens Nicholson veel beter geweest,
indien men de pers voor de opening der con
ferentie gewaarschuwd had, dat het heusch
niet de moeite, noch het geld waard zou zijn
eigen speciale correspondenten naar Parijs te
sturen. De schrijver besluit hier met de even
ware als wijze opmerking, dat er eigenlijk
maar twee manieren zijn om met een demo
cratische (d.w.z. vrije en onafhankelijke) pers
om te gaan. Het best acht hij het den heeren
journalisten alles te vertellen. Wil men dat
niet, dan is het 't beste hun niets mee te dee-
len, wat hun tenminste den roem kan bezor
gen dat zij achter een heel geheim verhaal
gekomen zijn hetgeen nu eenmaal een hooge
waarde als „nieuws" bezit. Het slechtst van al
les is echter, hun halve waarheden mee te
deelen methode, die te Parijs werd gevolgd
in den vorm van het maken van lekken om
hen te goed vriend te houden.
Welnu, dit laatste is juist in de spannende
dagen, die zich zoo pas te Genève in verband
met de al of niet toelating der Abessynische
delegatie voordeden, het geval geweest. Aan
den eenen kant was o zoo strenge geheimhou
ding voorgeschreven, doch tegelijkertijd ont
stonden er hier en daar lekken. Met het al
heel onbevredigend resultaat, dat allerlei ver
keerde voorstellingen van zaken post konden
vatten, waarmee tenslotte niemand gediend
is. Ter vermijding van misverstand voeg ik
hieraan terstond toe, dat anders in Volken
bondskring veelal op zeer verstandige wijze
met de pers wordt omgegaan, maar dat zulks
dit keer helaas niet het geval was. Misschien
lag de fout hem hierin, dat hetgeen dan zoo
geheim moest blijven, niet uitsluitend in
nachtelijke bijeenkomsten in een of andere
hotelkamer besproken is. Een goed kenner van
Geneefsche gebruiken wist mij tenminste te
vertellen, dat zijn ervaring hem geleerd had,
dat deze methode werkelijk in den regel feil
loos blijkt. Overigens bleek mijn zegsman, die
ter Parijsche conferentie soortgelijke onder
vinding had opgedaan" als Nicholson, in tal
van opzichten voor diens boek als een rijke
bron van hedendaagsche leerzame historie
groote bewondering te koesteren. Wat ten
volle gerechtvaardigd is,
Dr. E. v. RAALTE
Tandheelkund. Inrichting
voor den Middenstand
Rijksstraatweg 25, H.-N.
(tegenover het oude raadhuis).
MINIMUM-TARIEF
Geheel gebit met inb. van trekken
ƒ35.met garantie.
Spreekuren alle werkdagen v. 9-4 u.
Avondspreekuren Maandags, Dins
dags en Donderdags van 7-9 uur.
(Adv. Ingez. Med.)
RADIO
PROGRAMMA
WOENSDAG 30 SEPT. 1936.
HILVERSUM I, 1875 M.
VARA-uitzending.
8.Gram. platen. 9.30 Kookpraatje. 10.
Morgenwijding. 10.15 Causerie, Gram. platen
en voordracht. 12.Gram. platen. 12,151.45
VARA-orkest en Gram. platen. 2.Orgelspel.
2.30 Voor de Vrouw. 3.Voor de kinderen.
5.30 Melody-Circle en Gram. platen. 6.50 Cau
serie „Zonnestraal" roept u. 7.Sportuitzen-
ding. 1.15 De Roodborstjes. 7.40 Causerie „So
ciale verzekering". 8.SOS-berichten. 8.03
Berichten ANP. VARA-Varia, 8.15 VARA-or-
kest. 9.Radio-tooneel. 9.30 Gram. platen.
10.Berichten ANP. 10.05 De Flierefluiters en
solist. (In de pauze: Gram. platen). 11.
Causerie „Huwelijksverhoudingen". 11,3012.-
Gram. platen.
HILVERSUM H, 301 M.
NCRV.-Uitzending.
8.Schriftlezing. 8.159.30 Gram. platen.
10.30 Morgendienst. 11.12.Ensemble Van
der Horst. 12,15 Gram. platen. 12,30 Vervolg
van 11.1,15 Orgelspel. 2.— Gram. platen.
2.15 Sopraan en piano. 3.— Chr. Lectuur. 3.30-
3,45 Gram. platen. 4.Trioconcert. 5.Kin
deruur. 6.Landbouwhalfuur. 6.30 Afgestaan.
7.Berichten. 7.15 4 October. Dierendag,
causerie. 7.45 Reportage. 8.— Berichten AJST.P.
8.15 10-jarig bestaan Nederl. Oranjevereen.
„Het Zuiden" te Rotterdam. 10.25 Berichten
A.N.P.. 10.30—11.30 Gram. platen. Hierna
Schriftlezing.
DROITWICH 1500 M.
11,05 Orgelspel. 11.35—11,50 Gram. platen.
12,05 BBC-Nonhern-Ireland-orkest en soliste.
12,50 Jazzmuziek. 1,20—2,20 Birmingham Hip-
podrome-orkest. 3.10 Het Intern. Staf-orkest
van het Leger des Heils. 3.50 Piano-recital.
4.20 Vesper. 5.10 Het MacArthur-wintet. 5.35
Dansmuziek. 6.20 Be,richten. 6.40 Fransche
causerie. 7.Het Bridgewaterkwintet. 7,35
Russisch cabaretprogramma. 8.20 Radio-too
neel. 9.35 BBC-variété-orkest en solisten. 10.
Berichten. 10.30 BBC-orkest en solist. 11,35
12,20 Dansmuziek.
RADIO PARIS 1648 M.
7,20 en 8,20 Gram. platen 11,20 Orkestcon
cert. 2.50 Symphonieconcert. 4.20 Gram. pla
ten. 5.50 Orkestconcert. 8.20 Concert. 9.05 Ra
dio-tooneel. 11.05—12,35 Dansmuziek en po
pulair concert
KEULEN 456 M.
6.50 en 12,20 Orkestconcert. 1,35 Omroep
orkest en solisten. 4.50 Het Düsseldorfer con
cert-orkest. 6.20 Piano-recital. 7.20 Gram.-
platen, 8.35 Erntearbeit im Dorf, rijkszending.
9.05 Operette-uitzendingè 10.5012,20 West-
duitsch Kamerorkest en solist.
BRUSSEL 322 en 484 M.
322 M.: 12,20 Gram. platen. 12,50 Salon
orkest. 1,502.20 Gram. platen. 6.20 ditoa 6.50
Klein-orkest. 8.20 Omoeporkest. 10.30-11,20
Gram. platen.
484 M.: 12,20 Gram. platen. 12,50 Klein-or-
kestè 1.30 Salon-orkest. 1,50—2,20 Gram. pl.,
5.25 Omroeporkest. 6.35 Gram. platen. 8.26
Symphonieconcert en zang. 10.30—11,20 Dans
muziek.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M.
8.35 Piano-recital. 9.05 ..Das Lied von der
Ernte". rijkszending. 9.35 Militair concert.
10.20 Berichten. 10.50 Harp en fluit. 11.05
Weerbericht. 11,2012,20 Dansmuziek.
